สิ่งที่มนุษย์คิดและสิ่งที่หลายๆภพคิด

อ่านแล้วรู้สึกดีมากจึงนำมาฝาก

คำถามเดียวกัน แต่ต่างคำตอบ ต่างภพภูมิ ต่างวาระ ต่างบารมี ต่างความคิด ต่างการกระทำ ต่างจุดมุ่งหมาย

" ถ้าได้เกิดเป็นมนุษย์อยากจะทำอะไร"

เทวดา ตอบว่า
"เราจะพิจารณาธรรม เพราะมนุษย์มีกายสังขาร ที่เหมาะกับการพิจารณาธรรมมาก ร่างกายของมนุษย์เป็นเครื่องมือที่ใช้พิจารณาธรรมได้ดีที่สุด น่าอิจฉาพวกมนุษย์จริงๆ"

พญานาค ตอบว่า
"บวชสิ ถ้าได้เกิดเป็นมนุษย์ เราจะบวช ... เป็นพญานาคมีฤทธิ์มากก็จริง แต่บวชไม่ได้ พ้นทุกข์ไม่ได้ ไม่เหมือนมนุษย์ พระพุทธเจ้าไม่อนุญาตให้นาคบวช แต่มนุษย์บวชได้ มนุษย์ไปนิพพานได้ แสนประเสริฐ"

พระภูมิเจ้าที่ ตอบว่า
"ถ้าได้เกิดเป็นมนุษย์อีกครั้ง คราวนี้เราจะไปทำบุญใส่บาตรทุกวัน ไม่ต้องมานั่งรอคนอุทิศส่วนกุศลมาให้เราอีก ไปทำเองเลย เพิ่มบารมีได้เร็วทันใจดี"

สัตว์เดรฉาน ตอบว่า
"ถ้าได้เกิดเป็นมนุษย์ เราจะสงเคราะห์สัตว์ตัวอื่นๆ ... เป็นสัตว์นั้นทุกข์มาก พูดก็ไม่ได้ คิดอะไรฉลาดๆ ก็ไม่ได้ ... เป็นมนุษย์มีสมอง มีปัญญา เราจะใช้ปัญญาของมนุษย์ทำให้ตัวเองไม่ต้องมาเป็นสัตว์อีก"

เปรต ตอบว่า
"เราไม่อยากมีหน้าตาน่าเกลียด ไม่อยากมีปากเท่ารูเข็ม มีรูปร่างสูงเหมือนต้นตาล ... ถ้าได้เกิดเป็นมนุษย์ เราจะถือศีล จะได้ไม่ต้องมาเป็นเปรตผู้หิวโหย อดๆ อยากๆ ทนทุกข์ทรมานแบบนี้"

สัตว์นรกในอเวจี ตอบว่า
"ถ้าได้เกิดเป็นมนุษย์ เราจะทำความดี จะไม่ผิดศีลอีก จะปฏิบัติธรรม ... เพราะนรกมันร้อน มันโหดร้าย อยู่แล้วมีแต่ความเจ็บปวด ทุรนทุราย ... ถ้าข้ามีโอกาสอีกครั้ง เราจะไม่ทำเลว เราไม่อยากทรมาน ไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นสัตว์นรกอีก"

แต่เมื่อถามคำถามเดียวกัน
มนุษย์ตอบว่า.....อยากรวย..!!!!!

อนิจจาน่าสงสารมนุษย์ผู้ที่อยากรวยแต่ทรัพย์สมบัติภายนอก ทั้งที่มีโอกาสจะทำบุญกุศลมากกว่าเพื่อน ทำให้มีอริยทรัพย์คือทรัพย์อันประเสริฐเป็นของติดตัว อยู่ภายในใจ มี๗สิ่งคือ สัทธา ศีล หิริ โอตตัปปะ พาหุสัจจะ จาคะ ปัญญา

อ่านแล้วลองแชร์ให้กับหลายๆคนได้อ่านเป้นธรรมทานจะดีมากเลยนะครับ ,,, อย่างน้อยก็จะทำให้ใครอีกหลายๆคนหันกลับมาทำความดี

 

แบบนี้ในผู้ที่เจริญแล้วสำหรับมนุษย์ ท่านอยากในอาไรหรือครับ

เพราะใครรู้จึงถามดู

 

ผู้ที่เจริญแล้ว ก็อยากช่วยให้คนอื่นเจริญตาม เจริญเหมือนกัน พ้นทุกข์เหมือนกัน

 

มนุษย์ทุกคนย่อมมีความอยาก อยู่ที่ว่าอยากชั่วหรืออยากดี ถ้าความอยากนั้นไม่ได้ทำให้ตนเองหรือผู้อื่นเดือดร้อนมันก็ไม่มีปัญหาอะไร

ผมขอพูดแบบไม่โลกสวยนะ คนที่ชอบพูดว่าการเกิดความอยากถือว่าไม่ดี คนแบบนี้คือพวกสร้างภาพโดยแท้ อย่าไปบิดเบือนว่าการอยากได้ดีคือความโลภ พูดแบบนั้นเหมือนคนไร้การศึกษาที่ยังแยกแยะดีชั่วไม่ออก

 

ผมอยากรวยครับ คนขาดอะไรก็อยากได้สิ่งที่ขาดครับ ผมอยากมีเงินจะได้ทำอะไรได้หลายอย่างโดยไม่เดือดร้อน แต่คนรวยแถวบ้านผม รวยมากแต่เป็นโรคอะไรนักก็ไม่รู้ เดินย่องแย่งทั้งผัวทั้งเมีย บางคู่ก็ไปล้างไตประจำ ผมว่าอยากเป็นคนที่ไม่มีโรครบกวนดีกว่าครับ

 

อยากรวย อยากถูกหวย หลายคนทำบุญก็หวังให้รวยให้ถูกหวย

 

อยากรวยไม่ผิดอะไร แต่รู้พอที่จะรวยได้หรือยัง มีเงินเยอะ ก็มองแต่ว่าจะได้ทำสิ่งที่ปรารถนา มีใครมองจริงๆ บ้างว่ามันตามมาด้วยภาระอะไรอีกบ้าง มันทุกข์ตั้งแต่เริ่มคิดจะอยากรวยเลย จนรวยไปแล้วยังต้องรักษาไว้อีก รึว่าส่วนใหญ่คิดจะ"รวยวันเดียว"

 

ผมเองก็รู้สึกดีใจเช่นกันที่มีโอกาสได้เกิดเป็นคนครับ เพราะว่าจะได้มีโอกาสได้สร้างบุญกุศล

 

เห็นกระทู้แล้ว ทำให้มีกำลังใจอยากทำบุญมากๆครับ

 

ผมนั่งอ่านแล้วร้องให้เลยครับ

ทั้งยินดีกับเหล่าเทวดาเจ้าที่ที่ท่านมีจิตเป็นบุญกุศลมุ่งหน้าประกอบกรรมดี

และสงสารเหล่าสัตว์เดรัจฉาน เปรต สัตว์นรก เหลือประมาณ
อยากให้เขาเหล่านั้นพ้นจากสภาพความทุกข์

เกิดเป็นมนุษย์ สุดแสนประเสริฐ เลิศล้ำ
ทั้งได้พบพระพุทธศาสนา
ได้ฟังธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธองค์
ได้มีโอกาศปฏิบัติธรรมตามโอกาศ
ได้มีสภาพแวดล้อมที่เหมาะแก่การรักษาศีล ๕
นับว่าโชคดีอย่างล้นเหลือแล้วครับ

ไม่ต้องรวยร้อยล้านพันล้าน

รวยมาก รวยน้อย ตอนตายก็ต้องทิ้งเงินไว้บนโลก เอาไปไม่ได้
บ้าน
รถ
ผ่อนกันมาทั้งชีวิต ก็ต้องทิ้งให้ลูกหลาน

พอกันทีเถอะ โลกมนุษย์

ชาตินี้ถ้าตายเมื่อไหร่ไปขอไปพระนิพพานเมื่อนั้น

 

สาธุครับ ข้อธรรมนี้มีประโยชน์มาก แต่ใคร่ขอความรู้เพิ่มเติม มิว่าเทวดา เจ้าที่ สัตว์เดรัจฉานนั้น พอได้เกิดมาเป็นมนุษย์จริง จะลืมสัจจะวา ที่เคยกล่าวดังนั้นเป็นส่วนมาก เป็นเพราะอะไรครับ ( ที่ถามแบบนี้เพราะว่ามนุษย์ที่เป็นมนุษย์ทุกวันนี้ คงเคยผ่านภพชาติเป็นทั้งเทวดาและภพอื่น ๆมาแล้ว ทั้งนั้น )

 

เกิดเป็นคนตั้งใจมุ่งศึกษา ปฎิบัติธรรมดีกว่าครับ
เมื่อยังมีโอกาสอยู่

 

ผมอยากเป็นคนดีพอและครับ

ตอบแบบไม่มีสติสตางเท่าไร 555

พอใจและ

 

เสียดายอ่านโพสนี้ช้าไป35ปีแน่ะ เมื่อก่อนตั้งแต่จำความได้เล็กๆ มักถามตัวเองว่าคนเราเกิดมาทำไม แต่ก็ไม่เคยได้คำตอบ เดินหลงทางมันไปเรื่อยๆจนหาจุดยืนไม่ได้ รู้สึกเหมือนตัวเราเองรู้ตัวช้าไปเยอะมากๆ ปล่อยวันเวลาให้เสียเปล่าเอารักโลภโกรธหลงมาเป็นหลักให้กับชีวิตเสียเนิ่นนานปล่อยความทยานอยากที่ไม่มีทีสิ้นสุดปล่อยให้บงการจิตใจจนมัวเมาลุ่มหลง แต่ตอนนี้สำนึกแล้ว รู้แล้วว่าคนเราเกิดมาเพื่ออะไร เห็นคุณค่าของความเป็นมนุษย์แล้ว แต่ก็ไม่รู้จะมีชีวิตอยู่เพื่อสร้างคุณงามความดีได้อีกนานแค่ไหน แต่ก็จะพยายามทำดีให้ได้มากที่สุดตราบวันสิ้นลมหายใจ

 

มนุษย์มีโอกาสได้ปฏิบัติธรรมตามคำสั่งสอนของพระพุทธองค์จนสามารถบรรลุธรรมได้ตามแต่บารมีของตนแต่ด้วยอวิชชาและอาสวะกิเลสที่นอนเนืองอยู่ในจิตจึงทำให้มนุษย์หลงกันไป ความเพลิดเพลินในอารมณ์การพร่ำสรรเสริญและเมาหมกจึงทำให้มนุษย์ไม่สามารถพ้นจากทุกข์ไปได้ภพภูมิอื่นๆนั้นก็อคบเกิดเป็นมนุษย์เหมือนกันและได้ทำกรรมไว้จึงต้องเสวยกรรมที่ตนทำทั้ฃดีและชั่วเมื่อหมดกรรมก็สามารถมาเกิดเป็นมนุษย์ได้อีกแต่จะสามารถพ้นทุกข์หรือเปล่าอีกเรื่องหนึ่งส่วนผู้ที่มีโอกาสเป็นมนุษย์อยู่นี้แล้วยังมีบุญบารมีสูงส่งได้ฟังพระสัทธรรมของพระพุทธเจ้าแต่กลับประพฤติปฏิบัติไปสู่ความโลภ โกรธ หลงด้วยอารมณ์คิดดูว่าน่าเสียดายแค่ไหน. ขอให้ทุกๆท่านกลับคืนมาสู่หนทางแห่งพุทธภูมิเถอะ ละโลภโกรธหลงลงให้เหลือน้อยที่สุดเถอะ

 

น่าสงสารนะ มนุษย์เจ้าเอ๋ย555++

 

อยากได้อริยะทรัพย์