อยากทราบว่ากรรมอะไรที่ทำให้เราฟุ้งซ่าน คิดมาก

อยากทราบว่ากรรมอะไรที่ทำให้เราฟุ้งซ่าน คิดมาก แล้วจะมีวิธีลดกรรมได้อย่างไร หรือแก้กรรมได้อย่าง ขอบพระคุณผู้รู้ ค่ะ

 

หมั่นสวดมนต์ไหว้พระ นั่งสมาธิครับ ... และหมั่นดูตัวเอง ว่าการที่เราฟุ้งเกิดจากอะไร ให้คิดว่านั่นละคือกรรมของเรา หมั่นคิดบ่อยๆ ดูตัวเองบ่อยๆ เราจะไม่ฟุ้งมากครับ ผมใช้วิธี้นี้

 

ส่วนตัวดิฉันเวลาที่จิตเริ่มฟุ้ง เริ่มไหลไปตามอารมณ์ หรือ คิดมากมากๆ นั้น ดิฉันมักจะปล่อยใ้ห้จิตฟุ้งจนถึงจุดๆ นึงค่ะ แล้วมันจะมีแว๊บนึงที่จิตสำนึกจะผุดความคิดที่ว่า.....
ตัวเราก็ไม่ใช่ของเรา กายนี้ก้ไม่ใช่ของเรา ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปตามกาลเวลา รวมถึงตัวเราด้วย...
สักพักจะเริ่มสงบค่ะ แล้วเราจึงค่อยมาพิจารณามองสิ่งต่างๆรอบๆตัวให้เห็นสัจธรรมว่า ไม่มีอะไรจะตั้งอยู่ได้ตลอดกาล.......
ค่อยๆลองพิจารณาจิต น้อมดูจิต เมื่อมันเกิดความฟุ้งขึ้น มันจะตั้งอยู่ชั่วระยะเวลานึง เสร็จแล้วก้จะดับไป แล้วก้จะมีเรื่องฟุ้งอื่นๆมาให้ฟุ้งตลอดเวลาวนกันแบบนี้.....
ห้ามใจไม่ให้คิดไม่ได้ ค่ะ แต่เราสามารถดูใจเราได้....เมื่อดูให้รู้ ก้สามารถจะหาทางออกให้กับความฟุ้งนั้นๆ ได้

อีกสิ่งนึงที่สำคัญคือ หมั่นน้อมจิตเข้าหาพระธรรมสม่ำเสมอค่ะ แล้วเราจะสามารถต่อสู้กับความวุ่นวายในจิตใจตัวเองได้.....
ชนะสิ่งใด ไม่เท่าชนะใจตัวเอง....

 

การที่เราคิดฟุ้งซ่าน อาจไม่ใช่เกิดจากกรรมก็ได้ครับ แต่อาจมาจาก
1.ว่างมากไป - พอเราว่าง ไม่มีอะไรให้ทำ สมองเราก็จะเริ่มปรุงแต่งไปเรื่อย ไม่มีที่สิ้นสุด ลองหากิจกรรมอะไรทำดูนะครับ จะได้ไม่มีช่องว่างให้คิดอะไรฟุ้งซ่าน

2.อยู่คนเดียวบ่อยเกินไป - อย่างที่เค้าว่ากันน่ะแหละครับว่า "อยู่คนเดียวให้ระวังความคิด อยู่กับมิตรให้ระวังวาจา" เมื่อเราอยู่คนเดียว ยิ่งที่เงียบๆด้วยแล้ว มันก็ยิ่งอำนวยให้เราคิดฟุ้งซ่านได้ง่ายยิ่งขึ้น ลองหาเวลาอยู่กับเพื่อนๆดูสิครับ แล้วหาเรื่องต่างๆมาคุยกัน เพื่อไม่ให้สมองเรามันแล่นอย่างไร้จุดหมาย

3.ยึดติดกับประสบการณ์บางอย่างมากไป - อันนี้จะแก้ไขต้องใช้ความพยายามน่าดูเลยนะครับ เอาเป็นว่า ต้องหัดปล่อยวางซะบ้างในบางเรื่อง ไม่เก็บมาคิดเล็กคิดน้อย ก็จะสามารถแก้ไขได้ครับ

 

ขอ พระคุณมากๆ เลยนะคะ ที่ ให้คำแนะนำ จะนำไปปฏิบัติค่ะ ขอบพระคุณมากเลยนะคะ

 

ขออนุโมทนา คำแนะนำของทุกท่านมากค่ะ ดิฉันก็เป็นฟุ้งซ่านและคิดมากเหลือเกินค่ะ

 

ลองหันมาสวดมนต์ นั่งสมาธิ
เพื่อเจริญสติดูนะคะ
เจริญในธรรมค่ะ

 

ก็เลิกคิดมาก เลิกฟุ้งซ่าน ก็หายแล้ว

 

แวะเข้ามาดูกระทู้นี้ เพราะว่าเคยมีประสบการณ์มาก่อนกับเรื่องนี้ ให้กำลังใจว่าทุกอย่างแก้ได้ โดยเฉพาะถ้าเราปรารถนาหรือตั้งใจจริงๆ ที่เคยทำมาต้องใช้หลายอย่างร่วมกัน โดยต้องปรับให้เหมาะกับนิสัยและสิ่งแวดล้อมของเราด้วย

1 ทำได้ทันทีคือ ให้หาบทสวดมนต์ที่ยาวหน่อย แต่จำได้ไม่ยาก บทใดบทหนึ่ง เช่น คาถา ชินบัญชร บทสวดอิติปิโส หรือบทสวดถวายพรพระ (คาถาพาหุง) เอามาอย่างใดอย่างหนึ่งก็พอค่ะ หัดท่องบ่อยๆจนจำได้แม่นยำ โดยไม่ต้องเปิดดู การสวดบ่อยๆให้มากที่สุด ไปๆมาๆ จะทำให้สมองสวดเองโดยอัตโนมัติแม้ไม่ตั้งใจ ไหนๆมันอยากคิด ก็ให้คิดอยู่เรื่องเดียว คือบทสวดมนต์ อนึ่งขอบอกว่าทุกความคิดมีพลัง ไม่ใช่แค่นามธรรมแล้วสูญไป การฝึกใจให้อยู่กับบทสวดมนต์เป็นการสร้างพลังบวกให้กับตัวเองอย่างมหาศาล ช่วยให้เราดำเนินชีวิตประจำวันอย่างมีคุณค่า มีแต่ของดีๆผ่านเข้ามา แม้นว่ามีอุปสรรคหรือปัญหาก็สามารถเผชิญและผ่านไปได้ไม่ยาก

2 การนั่งสมาธิก่อนนอนหรือตอนเช้า ควรทำให้สม่ำเสมอ วันไหนสมาธิไม่ดี ก็ไม่ต้องกังวล ให้ฝึกสติตามดูจิตไปเรื่อยๆ เหมือนคนดูละคร แต่อย่าเข้าไปเล่นเป็นตัวละคร สมาธินี่บังคับไม่ได้นะ บางวันลงตัวดี บางวันก็ไม่เอาไหน ถ้าฟุ้งมากๆ ก็อย่าฝืน เปลียนไปทำอย่างอื่น เช่นหาหนังสือธรรมะที่ตัวเองชอบอ่าน มีอยู่อย่างหนึ่งที่ใช้ได้ผลดีคือ หาซีดีธรรมะมาฟังกล่อมให้จิตสงบไปตามเสียงธรรมเทศนา พอได้ที่ก็หยุดฟังแล้วกำหนดจิตภาวนาต่อทันที

3 หลีกเลี่ยงสิ่งแวดล้อมที่เป็นลบให้มาก เช่นวงสนทนาที่เต็มไปด้วยการนินทา การแบ่งพรรคแบ่งพวก ละครทีวี เกมส์โชว์ เพราะใจจะซัดส่ายปรุงแต่งตาม

4 มองโลกในแง่ดีเสมอ แผ่เมตตาให้ทุกคนที่อยู่แวดล้อมตัวเรา พูดให้น้อยลง ฝึกใจอย่าคิดถึงใครในแง่ลบ สิ่งไหนที่เรามักแวบฟุ้งซ่านเข้าไปคิดบ่อยๆ ลองวิเคราะหาสาเหตุดู เพื่อจะได้ปล่อยวางลงไป ความคิดลบๆเช่น โกรธ น้อยใจ รำคาญ เศร้าโศรก กังวล เหล่านี้ หากสะสมไว้ จะมีพลังมากพอที่จะทำร้ายร่างกายเราเองได้ถึงระดับเซลล์ด้วย ต้องตระหนักถึงคามจริงข้อนี้ด้วยค่ะ

ขอให้ประสบผลสำเร็จนะคะ

 

ถ้ามันง่ายเหมือนปิดสวิทช์ทีวีก็ดีซิครับ แต่ความจริงมันไม่ง่ายอย่างนั้นนะ คนที่ไม่เป็นไม่รู้หรอกว่ามันทรมานแค่ไหน ผมว่าผมเข้าใจความรู้สึก จขกท นะแต่ไม่รู้อาการหนักเหมือนผมหรือปล่าวนะครับ ผมอาการหนักมากเรื่องการคิดฟุ้งซ่าน ตามด้วยโรคนอนไม่หลับ และตามด้วยโรคไมเกรน ซึ่งทรมานมาก บางครั้งโมโหตัวเองอยากจะเอาหัวโขกกำแพง บางครั้งนอน 3 ทุ่ม ตี 2 ยังไม่หลับเลย ทุกวันนี้ปกติผมจะสวดมนต์และไหว้้พระทุกวัน เสร็จแล้วก็จะนั่งสมาธิประมาณ 1 ชั่วโมงซึ่งก็ช่วยได้บ้าง แต่ก็ยังไม่่เป็นที่น่าพอใจคงต้องทำอีกนานครับ ขอร่วมแสดงความคิดนะครับ

 

บางคนคิดมากแล้วเป็นประโยชน์ แบบยิ่งคิดยิ่งปิ๊งขึ้นมา แล้วเป็นประโยชน์ต่อตนต่อตนต่อโลก
บางคนคิดมากแล้วเป็นโทษ ต่อตนต่อผู้อื่น จมลงไปในความคิด ทุกข์กับความคิด
คุณหรือโทษขึ้นอยู่กับการนำมาใช้
บุญหรือบาป ขึ้นอยู่กับใจที่ทุกข์หรือสุข
คุณหรือโทษอยู่ที่การนำมาใช้

 

แต่ก่อนก็ฟุ้งซ่านมากเหมือนกันครับ ถึงขนาดต้องกินยากล่อมประสาท
พอได้ปฏิบัติธรรม ฝึกเจริญสติ ก็สามารถรู้ทันความคิดตัวเองได้ครับ
จากเดิมเคยฟุ้งซ่าน คิดมากจนนอนไม่หลับ ก็เริ่มรู้ทันความคิดตัวเองได้
เคยคิดเรื่องๆเดียว วกไปวนมา เป็นวันๆ คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก ไม่ได้ข้อสรุป
พอเจริญสติ เราก็เริ่มมีสติ รู้ทันความคิด พอมันเริ่มคิด เราก็เล่นซ่อนหากับมัน
มันคิด สติเรารู้ทัน ก็บอกมันไปเลย นั่นแน่จับได้แล้ว เล่นกับมันบ่อยๆ
จากเดิมคิดมาก ฟุ้งซ่าน ถึงตอนนี้ แม้จะยังไม่เลิกคิด แต่เราสามารถตัดวงจรมันได้
รู้ทันมันมากขึ้น พอมันเริ่มคิด เราก็ตัดมันซะ มันจะเริ่มคิดไม่ปะติดปะต่อ
เพราะต้องเริ่มฟุ้งใหม่ ทำไปเรื่อยๆ มันเบื่อ เลิกคิดเลิกฟุ้งไปเลย
ถึงขนาดบางที ต้องขอร้องให้มันคิดหน่อย มันว่าง โล่งหัวไปหมด คิดเรื่องงานไม่ออก -*-

 

เคยเป็นเหมือนกันค่ะ แต่เดี๋ยวนี้ดีขึ้นตั้งแต่หันมาอ่านหนังสือธรรมมะ สวดมนต์ ไหว้พระ และก็บางวันมีอะไรให้ทำมากเหนื่อยจนไม่มีเวลาฟุ้งก็มีค่ะ

 

เคยคิดมากเหมือนกันค่ะ...........

 

หลวงพ่อจรัญท่านบอกว่า ให้หายใจลึกๆกำหนดที่ลิ้นปี่ และคิดคำว่า ฟุ้งซ่านหนอๆๆๆ จนกว่าจะหาย ลองทำดูนะคะ

 

ตั้งจิตตั้งใจให้อยู่กับปัจจุบันแต่เพียงอย่างเดียว อนาคตไม่เอา อดีตไม่คิด

 

ไม่ได้เป็นคนตั้งกระทู้แต่รู้สึกเหมือนกันเลย ขออนุโมทนากับทุกคำแนะนำนะคะ จะนำไปใช้ไปปฎิบัติด้วย เพราะทั้งชีวิตปัจจุบันและกรรมในอดีตสับสนไปหมดเลย สับสนขนาดต้องใช้ยาคลายเครียดนั่งสมาธิก็แทบจะกรีดร้องในบางครั้ง

 

เป็นคนชอบคิดมากเหมือนการ ฟุ้งซ่าน ก็หนักใจอยู่ บางทีมันก็คิดของมันมาเอง แต่ก็หาวิธี กำจัดมารจากเรื่องนี้อยู่ คือ อย่าทำตัวให้ว่าง พยายามหาอะไรทำอยู่เรื่อยๆ พยายามออกไปมีสังคมเพื่อนฝูง ถ้าเราไม่ว่างก็ไม่มีเวลาไปคิดอะไรฟุ้งซ่าน ถ้าจิตมุ่งไปทุ่มเทเรื่องงานจะดี ชีวิตจะได้เจริญๆ

 

เกิดวันเสาร์ ก็คิดมากกันทั้งนั้นแหละครับรู้เลย ส่วนผมเข้าใจว่าเกิดจาก การชอบมองคนอื่นในแง่ร้ายครับ เป็นกรรมทำให้คิดมาก