ใครมีทัศนะหรือประสบการณ์ความรู้เรื่องพระเจ้าบ้างครับ

ขอเชิญทุกท่านที่มีประสบการณ์ความรู้เรื่องพระเจ้ามาแสดงทัศนะ ความรู้กันหน่อยนะครับ ตามเท่าที่รู้จริงๆก็ได้ ขอบคุณล่วงทุกๆท่านที่มาร่วมแสดงทัศนะความคิดเห็นด้วยนะครับ

 

--ใครว่าพระเจ้าผมก็ไม่ชอบ ใครบูชาอย่างงมงายผมก็ไม่ชอบครับ
--บางคนว่าเรื่องนี้ไม่มีในพุทธศาสนา แต่ว่า พระพุทธเจ้าท่านสอนแต่วิธีพ้นทุกข์เท่านั้นครับ เหมือนใบไม้กำมือเดียว แต่สัจจธรรมของเอกภพมีเท่ากับใบไม้ทั้งป่า

--พระเจ้าไม่ใช่คนแก่ ไม่ใช่ผู้ชายหรือผู้หญิง เป็นสิ่งทีมีทั่วไปแต่เรามองไม่เห็น-omnipresent god----การไม่ฆ่าคน ถือว่า เป็นการไม่ทำร้ายพะเจ้า เพราะพระเขจ้าก็อยู่ในใจเรา ตัวเราด้วย-- ถ้าเราทราบว่าทำไมเรามีความรู้สึก ต่างจากต้นไม้และก้อนหิน เราก็เพิ่งสะกิดใจในความสามารถของพระเจ้าเอง พระเจ้าในต่างศาสานาก็ต่างกัน อยู่ที่การตีความ--สำกรับผู้ที่ยังไม่ชิน ผมก็บรรยายได้ยาก เหมือนตาบอดคลำช้าง ลึกๆก็พอรู้ครับ แต่ไม่ถนัดบรรยาย แบบว่า มิติอื้่นที่มองไม่เห็น ไม่รู้จะบรรยายไง ในเมื่อผู้พูดและผู้ฟัง ต่างก็ไม่เคยเห็น---และผมไม่อาจมองเห็นภาพในความคิดของท่านผู้่่อ่านด้วย
--ประัสพการณ์ตรงไม่มีครับ มีแต่เจอเทพเจ้าในศาสนาฮินดูซึ่งเป็นคนละอย่างกับเจตนาของผู้ถาม ซึ่งน่าจะหมายถึงพระเจ้าในศาสนาคริสต์ และเป็นองค์เดียวกับศาสนาอิสลาม ส่วนศาสนา บาไฮ เชน ชินโต เต๋า และอื่นๆ ไม่ค่อยมีความชำนาญเพราะบ้านไม่ได้อยู่ใกล้กันครับ ขอบายละกัน

 

แล้วพระเจ้าในความหมายท่านคืออะไรครับ ?

 

ถ้าพระเจ้าคือผู้สร้าง สำหรับผมแล้วคิดว่า ชาวพุทธทุกคนนั่นแหละ คือ พระเจ้าผู้สร้างของตัวเอง เนื่องจากตัวเองเป็นคนกำหนดชะตาชีวิตของตัวเอง ว่าจะมีความเจริญรุ่งเรืองในชีวิตหรือมีความตกต่ำในชีวิต จากการประพฤติปฏิบัติของตัวเอง
ดังคำพุทธพจน์ที่ว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน

 

ลองอ่านกระทู้นี้ดูครับ เขียนขึ้นตอนคลั่งมากๆอะ โปรดทำความเข้าใจให้ลึกซึ้ง

http://palungjit.org/threads/ตำนาน-god-maker-และ-bigbang-โดยผมเอง.435518/

 

พระเจ้า ก็คือเจ้านั่นล่ะ ถ้าเจ้ามีใจเป็นพระ

 

เพราะพระเจ้าก็สู้กฏแห่งไม่ได้ อยู่เหนือกฏแห่งกรรมไปไม่ได้ จะทำได้ก็เพียงยืดเวลาออกไปให้เท่านั้น

 

ผมก็เป็นคนหนึ่งที่แสวงหาพระเจ้า การแสวงหานี่เกิดจากเหตุการณ์หนึ่งซึ่งผมจะไม่เล่า ทำให้ผมย้อนคิดไปจนถึงเรื่องราวในวัยเด็กที่ว่า ทำไมชอบถามพ่อแม่อยู่เรื่อยว่าสิ่งนั้นสิ่งนี้เกิดมาได้อย่างไร ท่านก็ตอบจนกระทั่งว่าท่านคงไม่มีคำตอบและอาจจะรำคาญ จนกระทั่งเรียนมหาวิทยาลัยก็เริ่มศึกษาบ้าง มีเพื่อนศาสนาอื่นๆให้ความรู้บ้าง จนในที่สุดผมก็ต้องจำนนในเหตุและผลในการมีผู้สร้าง มีพระเจ้า บอกเลยว่าผมนั่งร้องให้เป็นชั่วโมงๆ การรู้จักพระเจ้าทำให้ผมรู้สึกเสียใจในการเย่อหยิ่ง จองหอง ถือดี ทลายทุกๆอย่างที่เป็นตัวเองจนแทบหมดสิ้น พระเจ้ามีองค์เดียวสำหรับผม ศาสนาใดที่นับถือพระเจ้าสำหรับผมคือองค์เดียวกัน ไม่ได้อยู่ในรูปเพศชายหญิง พระเจ้าไม่ใช่เรื่องไกลตัวที่เราไม่สามารถรู้ได้ มีคนเคยพูดว่ามีหลายสิ่งเหลือเกินในโลกนี้ที่เราไม่สามารถมองเห็น รังสี อนุภาค อตอม เราเพิ่งมารู้เพราะว่ามีเครื่องมือ ลมก็อีกอย่างหนึ่ง จะรู้ก็ต่อเมื่อมันมาสำผัสเราเท่านั้น เฉพาะผม ผมเชื่อเลยว่าเป็นไปไม่ได้ที่ทุกสิ่งจะเกิดเอง หรือบังเอิญ ทุกศาสนาชี้ตรงกันว่าไม่มีความบังเอิญ ต้นไม้ มนุษย์ ทะเล ภูเขา ท้องฟ้าระบบจักรวาล ยื่งค้นหาผมยิ่งค้นพบความสมดุล ที่แค่เกินหรือลดลงส่วนหนึ่งโลกเราจักรวาลเราพินาศแน่ ผมพิจารณาที่ล่ะสิ่ง ทุกสิ่งล้วนอัศจรรย์ ยิ่งค้นพบเท่าไร ตัวผมเล็กลงเลย ใครจะอะไรยังไง ตัวแัตตาความมีตัวตนลดลง สบายใจ แต่ใครจะยึดถือศาสนาใดก็เป็นสิทธิ์ของท่านน่ะคับ แต่ผมสุขใจกับการมีพระเจ้าองค์เดียว

​

 

พระเจ้าอยู่ 'ภายใน' มนุษย์ทุกคนนี่เอง ร่างกายเหมือนพาหะนะสำหรับพระเจ้าที่ลงมาเพื่อหาประสบการณ์ในสนามเด็กเล่นแห่งการสร้างสรรค์ที่ชื่อว่า โลกและจักรวาล ที่พระเจ้าได้สร้างสรรค์กันขึ้นมา...พระเจ้า คือตัวตนภายในของเราทุกคน ที่เป็นผู้สร้างโลกและจักรวาลส่วนตัวของตนเองขึ้นมา

 

สำหรับผม พระเจ้า อยู่ในความหมายของ สิ่งมีชีวิต ที่มีจิตวิญญาณที่สูงกว่าคนทั่วๆไป ในคาบกาล เวลา ที่เขาได้สร้างมา ในอดีต จนปัจจุบัน ให้ทราบถึงการมีอยู่และ ข้ามไปในอนาคต ซึ่งถูกวางไว้ ว่าจะดำเนินการสร้างสรร มวล สิ่งมีชีวิตที่เขาได้ร่วมสร้างบารมีร่วมกัน ในรูปแบบใดๆๆที่ถูกวางไว้ในอนันตจิต

มองฟ้า ดู จะมองเห็นดวงดาวมากมาย ในอนันตาดาราจักรวาล นั่นคือ ในแต่ละดวงดาวถ้าคิดนอกกรอบวิทยาศาสตร์ คงมีสิ่งมีชีวิต ที่คงมีสิ่งที่ สิ่งมีชีวิตนั้นๆๆ นับถือ ผมจะเรียกว่า ผู้นำแห่งมิติทิพย์ ในแต่ละดวงดาวย่อมมี สิ่งเหล่านี้ ถ้า โลกา ของเรามี ดาวดวงอื่น เอกภพ จักรวาลอื่น หรือสูงล้ำกว่าอจินไตยย่อมมี เป็น อนันจิตจินตนาการไป ตามขอบเขตปัญญา ที่จะรับข้อมูลและประยุกต์ไป มันก็คือนานาทัศนคติ แห่งมหาอนันตองค์มหาปัญญาของแต่ละบุคคล

กาลนี้ สิ่งมีชีวิตได้ ล่วงละเมิดเดินทางไปเส้นทาง ของ อสูรกายมากมาย สร้างตนคล้ายสัตว์เดรัจฉาน หวังว่าคงจะมี สิ่งมีชีวิตที่นำทาง ที่โลกเราเรียกเขาว่าพระเจ้ามาโปรดทุกสรรพสัตว์ โดยมิคัดเลือก แต่จะคัดกรอกให้ทุกสรรพสัตว์ กรองตนเอง และพัฒนาตนเองจากน้อยที่สุดที่พัฒนาได้เล็กๆๆ 1/1 ล้านไปจนถึงพัฒนาตน ด้วยคุณธรรมความดี แก้ไขสิ่งผิด ตีตราจิตมารให้ก่อเกิดสมดุลย์ และผ่านวิกฤตแห่งอนันตกรรม ไปสู่สิ่งที่ดีกว่าทุก อนันตภูมิ อนันตภาพ อนันตแห่งสรรสร้าง ในกาลเวลาของมุมมองของ ความดี ที่สมดุลย์ครับผม

ปล. ห่างหายกันไปนานกับเวปบอร์ดนี้ คิดถึงทุกกัลยาณมิตรนะครับ

 

ผมได้มีโอกาศ ไปเที่ยวหนองคาย แล้วเที่ยวอาศรมศาลาแก้วกู่
แล้วได้ไปล้อเรียน รูปเคารพของนักบูญ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าท่นเป็นใคร
ต่อมาผม ได้สมุดคู่มือ เป็นภาพสีพิมพ์อย่างดี ก็เลยรู้ว่ารูปเคารพ
ที่ผมไป กราบคาระวะ แบบคนป่า ไหว้เทพเจ้า ก็คือพระยะโฮวาห์
ก่อนผมจะข้ามไปเที่ยวฝั่ง ประเทศลาว ตั้งแต่ท่าเสด็จยัง ต้องใช้เรื่อข้าม
ฝากอยู่ สะพานไทยลาวยังไม่เกิด กลับจากลาวคุณแม่ให้ผมไปเที่ยวประเทศจีนต่อ
อีกผมชอบบ้านเมืองเค้านะ กลับจากประเทศจีน ได้ 3 วันผมได้บวชมาจนจะเข้าพรรษาที่ 5 ผมได้รู้จักพระธุดงค์ ที่ท่านเดินทางมาพักอยู่ ที่วัดของหลวงปู่บุญมี
ผมกับ พระรูปนี้จะพูดปรัชญาศาสนา ในเชิงิงไหวพริบกัน พอผมกับพระองค์นี้
สนทนาธรรมกันมาถึงจุดสุดยอด ท่านพูดขึ้นมา ท่านเคยพบพระยะโฮวาห์
แต่ก่อนท่านเล่าว่า ท่านไม่เชื่อเรื่องพระเจ้า ผมเลยถามท่านว่ามันไม่ขัดแย้งกันหรอ
ท่านเป็นเพศนักบวชพุทธ แต่เชื่อการดำรงอยู่ ของพระเจ้า หรือ พระยะโฮวาห์
ท่านบอกกับ ผมเจอกับตัวเองแล้ว และท่านยืนยันรับรองกับผมว่า พระยะโฮวาห์มีอยู่จริง ไปพบขณะเที่ยวธุดงค์ ผมยอมรับว่าเป็นเรื่องแปลกมหัศจรรย์ ที่มีพระป่าและเป็นนักบวชมาเล่าประสบการณ์ เกี่ยวกับพระเจ้าพระนามพระยะโฮวาห์ จากนั้นผมก็มาเรียนรู้เรื่องของพระเจ้า และเข้าใจว่าการเข้าเฝ้าภาวนาเดี่ยว ก็ เป็นรูปแบบของการเก็บกายเก็บวาจา ภาวนา เพื่อเป็นหนทางตรัสรู้นั่นเอง

 

ไม่อยากมายุ่งต่างกระทู้ แต่ให้ไปดูหัวข้อ วิญญาณ เป็น อนัตตา ไม่ใช่ตัวตน

ในพระพุทธศาสนา เราไม่เชื่อพระเจ้า แต่เราเป็นคนที่ไม่สังเกตุศาสนาพุทธอย่างละเอียด ในศาสนาพุทธ พระพุทธเจ้ามีอำนาจบรมีมากจนข่มอำนาจของพระเจ้าลง จนกระทั่งพระเจ้าต้องลงมานมัสการ พระพุทธเจ้าเสียเอง พระเจ้า ก็พระอินทร์ น่ะแหละ นั่งหัวโด่อยู่บน บัณฑุกำพลศิลาอาสน์ มานานแล้ว จ๊ะ