" ปอบ " คืออะไร ? อาถรรพ์ ความเชื่อ เรื่องผี!!

55555555555555 ไวมากคะยังไม่ได้จุดธูปเลยคะ .. มาผุดที่นี้แล้วตอนแรกหากระทู้ไม่เจอเมื่อวานก็อ้าวหายไปไหนนะ 55555 พอเข้ามาอ่านในคนขี้บ่นเลยรู้เลยว่ามีนางฟ้าใจดีเสกมาให้ละ .... ส่วนเรื่องจะย้ายกลับคงไม่หรอกคะ .. เพราะเรื่องแบบนี้ไปอยู่ห้องนั้นคงไม่ดีแน่คนเยอะ อยากให้มีคนที่เข้ามาอ่านเฉพาะกลุ่มมากกว่าคะ .. เพราะเวลาที่เราศึกษาค้นคว้าเรื่องแนวนี้มันสุ่มเสี่ยงมากคะ เราไม่ได้ศึกษาเพื่อไว้ใช้ทำร้ายคนอื่นแต่เราอยากศึกษาไว้เพื่อหาทางแก้ไข หรือ เอาไว้เพื่อช่วยคนที่ถูกทำร้ายเพราะของพวกนี้ แต่ลำพังตัวเราคนเดียวอาจไม่พอก็อยากได้คำแนะนำจากคนอื่นบ้าง .. คนรอบตัวเราตั้งแต่สมัยก่อนชอบมองเราว่าเรา " บ้าไสยย์ศาสตร์ งมงาย ฯ " แม้แต่แม่ของเรา แต่ทุกวันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้วสิ่งที่เราศึกษานั้นได้ลองเอามาช่วยคนมาหลายคนแล้วพอสมควร .. ใจหนึ่งเราก็กลัวว่าถ้าเรานำมาเผยแพร่แก่คนที่สนใจใคร่รู้แล้ว .. จะมีพวกจิตใจไม่ดี .. อาจนำไปหาประโยชน์ใส่ตัว .. สร้างความเดือดร้อน .. แต่ก้นั้นแหละเดี๋ยวไปคิดคำสาปมาก่อนนะ 5555555555555

..... บางท่านอาจเริ่มกลัวแหละ แม่กาลีนะ จะเล่นอะไรอีกเนี๊ยะฉันแค่เข้ามาอ่านหาความบันเทิงเท่านั้นนะจะมา " สาปแช่งทำไม " ขอเรียนไว้เลยคะ .. มันไม่มีผลกับทุกท่านตราบใดที่ไม่ได้นำไปใช้ทำร้ายคนอื่นด้วยความไม่เหมาะสม .. เพราะเจตนาทำจะเขียนเรื่องต่าง ๆ ต่อไปนี้เพื่อได้เอาไว้ " ช่วยคนที่เดือนร้อน " เราจะแช่งแต่พวกที่จิตใจต่ำช้า ไม่บริสุทธิ์ใจเท่านั้น ... ตามนี้คะ

 

.... ช่วงนี้ก็พยามศึกษาว่ามันมีเคล็ดลับอะไรให้มันประสบความสำเร็จในการแก้ไขคุณไสยย์ที่มีคนส่งมาทำร้าย .. ขอบอกว่ามันยากเหมือนกันที่จะป้องกัน หรือ ระวังเรื่องพวกนี้ ..

.. ส่วนเรื่องเผาพริกเผาเกลือ .. บอกตามตรงไม่เคยทำคะ .. แต่ตอนที่ค้นข้อมูลทำการบ้านที่มีพี่ท่านหนึ่งให้มานั้นมาเจอกับประเด็นหนึ่งที่น่าสนใจ คือ เกลือ ... เพราะจากข้อมูลที่ศึกษามีมาทุกยุคสมัย .. จะมีเกลือเป็นส่วนประกอบในการชำระล้างประมาณนั้นคะ .. ส่วนตัวเคยแต่เอาเกลือสปามาอาบน้ำเพราะมีปัญหาเรื่องธาตุไฟที่มากเกินไป .. มันเป็นโรคเวรโรคกรรมที่ กาลีนะ ต้องรับมันจนทุกวันนี้ .. ทรมานแต่ก็ต้องทนต่อไป .. แต่ไม่เคยเผาเพื่อแช่งใครคะ ใครมีประสบการณืก็เล่าให้ฟังบ้างนะคะ

 

ติงเป็นคนที่ใจร้อนมากค่ะ
จะทำอะไรก็รีบทำให้เสร็จซึ่งก็ทราบไม่ดีเพราะงานที่ได้บางครั้งก็เป็นงานที่สักแต่ว่าทำ ^^

 

พริกนี่เคยเผาอยู่นะ แต่เกลือไม่เคยเผา มาเผาเอาหอมกับกระเทียมอย่างละเท่าๆกัน โขลกรวมกันก่อน ค่อยใส่มะนาว ตามด้วยเกลือ เนื่องด้วยน้ำปลาไม่มี...แล้วแช่งให้ แซ๊บ..แซ๊ป...รำแต๊ๆ...อีแหนะ...

เรื่องสาปแช่งเนี่ย..ผมเคยพยายามศึกษาหาวิชาสาปแช่งประเภทนึงอยู่...
ที่สาปไปแล้วจะทำให้ผู้ถูกสาปนี่ ผอม ขาว รวย สวย อึ๋ม...
แต่มีคนบอกว่า ถ้ารวยแล้วบินไปเกาหลีเลยเฮอะพี่...ไม่ต้องเสียเวลานาน...เอาวิชาสาปแช่งให้รวยอย่างเดียวพอ...อืม..ฟังดูก็มีเหตุผล พอรับฟังได้อยู่เหมือนกันนะเนี่ย...

 

เอางี้ดีกว่า...ไปหาเกลือตัวผู้มา ใส่ขวดไว้ตั้งที่หัวนอน..
ก่อนนอนทุกคืนสวดด้วย คาถามงกุฎพระพุทธเจ้า จะ5-7-9 จบแล้วแต่ เพียงแต่เริ่มสวดกี่จบก็ให้สวดเท่าจำนวนนั้นทุกครั้งไป ทำทุกคืน...
เกลือที่ว่านี่ไปใส่ในถังน้ำ คูลเลอร์น้ำ ให้ลูกน้องบริวารกิน..
ใส่วันละเม็ดก็พอ...หรือจะอาทิตย์ละครั้งก็ได้...
กินเข้าไปแล้ว ลูกน้องบริวาร ผู้อยู่ในปกครองจะเชื่อฟัง อยู่ในโอวาทเป็นอย่างดี...
แต่ถ้ายังไม่เชื่อฟังอีกก็คิดซะว่าช่วยเพิ่มไอโอดีนให้กับลูกน้องบริวาร เพื่อป้องกันโรคคอหอยพอกก็แล้วกันนะ...(ว่าแล้วเดี๋ยวหลวงพ่อจะมาด่าหรือเปล่าเนี่ยนะ...เอาวิชาท่านมาล้อเล่น...อิอิอิ...นิสัยถาวรนี่แก้ยากจังนะเรา)
เห็นไหมว่า...ย้ายมาลงหลุมดำเนี่ย...ดีกว่านะ...มีอะไรก็ปล่อยออกมาได้...ให้ชาวหลุมดำได้เฮฮากัน...

 

... วิชานี้ยังไม่เคยคะพี่ เกลือตัวผู้ ... เคยแต่ได้ ข้าวสารเสก กับ นวดสีปากคะ ... จากอาจารย์ กับพ่อคะ ... ที่ใช้แล้วคนที่เราพูดด้วยจะคล้อยตามคำเรา .. แต่คาดว่ามาถึงมือ กาลีนะ มันเสื่อมหมดรึเปล่าไม่แน่ใจ ... แต่ที่ตอบได้ คือ ต้องใช้กับคนที่ต่ำกว่าเรา คนดวงตก ใช้กับพวกที่บารมีสูงกว่าไม่ได้ ผลจะตรงข้ามทันที

 

..... เคล็ดเล็กน้อยในการใช้ คาถา ..

คาถาเค้าห้ามแปล

ให้เอาจิตมุ่งเป็นสมาธิ

แล้วอธิษฐานให้แน่วแน่ตามที่ปราถนา

ตั้งใจจริงๆเชื่อจริงๆๆ

โดยไม่มีความลังเลสงสัย

จึงเกิดผลจริง

 

อ้อ

ความรู้ใหม่เลยค่ะ
มิน่าล่ะ
ข้าน้อยนั้น
อ่านอะไรก็มานั่งแปลคิดเป็นตุเป็นตะ ตามอยู่นั่นล่ะ

คาถาอาคม คงฝึกยากละ

สมัยก่อน
พ่อข้าน้อย

จดคาถากันลุกปูนให้ ยาวเหยียด เป็นหน้าเลย

เห็นเค้าเล็งปืนปุ๊บท่องไปแปลไปพิจารณาไป กว่าจะจบ ม่องเท่งพอดี ๕๕๕๕

(คิดมาคิดไป เลยไม่เอาละพ่อ หนูจะวิ่งหนีน่ะเจ้า)

มีคาถากันผีด้วยนะ

คาถานี้

ดีอย่างไรเจ้า ป้อ

คือ เค้าเรียก เตโช ไรสักอย่างนี่ล่ะ
เวลาผี เจอเรา ผีจะเห็นไฟลุกท่วมร่างเรา
ทำให้ผีรำคาญ ไม่อยากใกล้

(เหมือนเดิม มันยาวง่ะ ไม่เอาค่ะพ่อ ทุกวันก็เห็นพ่อกลัวผีจะตาย ถ้าได้ผล พ่อจะกลัวผีจนทุกวันนี้เรอะ น่ะคิดม๊ากมาก)

 

คำว่าครู ชูไว้ ให้เหนือเกล้า

ครูผู้เฒ่า หนเก่าหรือหนหลัง

ครูคนแรกคือแม่เราจ้าวชีวัง

ใครสอนสั่งตัวเรานั่นคือครู

ศิษย์ทุกคนย่อมมีครู รู้กันไว้

จำใส่ใจอย่าลืมคุณที่ท่านสอน

ทำดีกับท่านบ้างอย่าสั่นคลอน

อย่าจากจรจากท่านคือมารดา..


Cr.ใต้ร่มโพธิ์

... กาลีนะก็อาศัยบางอย่างในเนื้อความนี้แหละคะ ดัดหลังพวกที่ชอบใช้อำนาจมารังแก พอดีไปเจอมาแล้วตรงกับที่คิดไว้ และ ดัดแปลงนิดหน่อย อิอิ

 

... แต่พ่อเราท่านไม่สอนอะไรเราคะ .. ท่านบอกว่าเป็นผู้หญิงไม่ต้องเรียนอะไร .. ยังไงก็เก่งสู้ผู้ชายไม่ได้หรอก ... เรานี้แอบเถียงพ่อในใจตลอดเลยว่า ... ผู้หญิงแล้วไง .. ผู้หญิงไม่ใช่คนรึไง .. งั้นอะไรที่ผู้ชายทำได้ชั้นก็ทำได้ ... แต่ไม่ได้พูดออกไปนะคะไม่งั้นอาจเจอไม้หน้าสาม หรือ ฆ้อนปอด์นพ่อแน่ ๆ 555555 กาลีนะ เลยกลายเป๋นเด็กทะโมนตังแต่จำความได้คะ 55555555

..... แต่เวลาลูกกลัวผีแกก็จะทำเสียงแบบประมาณดู ๆ ว่า กลัวทำไมผีนะ บอกมันไปเลยว่า " ต่างคนต่างอยู่ไม่ยุ่งเกี่ยวกัน " ผีมันทำอะไรคนไม่ได้หรอกถ้าเราใจแข็งไม่กลัวมันมีแต่มันจะกลัวเรา .. ดูดู๊ตาเนียงสอนลูกสาวไม่ให้กลัวผี .. แต่ตัวเองนี้สรรหาสารพัดเรื่องมาเล่าให้ฟังนี้ไม่พ้นเรื่องผี เครื่องรางของคลัง ขุดสมบัติโบราณ เรียกว่าจำความได้ก็ฟังแต่เรื่องแบบนี้ .. บางวันนึกครึ่มก็มาเล่าเรื่องปอบสมัยที่แกยังเป็นเด็ก ๆ ให้ฟังบ่อย ๆ เด้ว เราจะเอามาลงเล่าให้ฟังนะคะ

 

สงสัยเรื่องเกลือตัวผู้ ก็เลยไปหาอ่านค่ะ

ความเชื่อ

เกลือตัวผู้ คือ เกลือสินเธาว์ที่มีลักษณะเม็ดยาว ๆ มีลักษณะ เป็นเดือย หรือปุ่มแหลมๆ อันมีลักษณะเฉพาะของเพศชาย นั่นแหละเกลือตัวผู้ ในขณะที่เกลือตัวเมียจะเป็นเหลี่ยมเม็ดป้อม ๆ


ความจริง

เกลือ เป็นแร่ธาตุทางโภชนาการชนิดหนึ่ง โดยหลักแล้วคือโซเดียมคลอไรด์ (เกลือแกง) ซึ่งสามารถสกัดได้จากสัตว์และพืช แต่เกลือจากพืชบางครั้งอาจเป็นพิษ เกลือบริโภคสามารถผลิตได้จากน้ำทะเลหรือดินเค็ม เป็นเครื่องปรุงอาหารที่ให้รสเค็มที่มีมาตั้งแต่โบราณ สามารถใช้ถนอมอาหาร ในประวัติศาสตร์ เกลือเคยถูกใช้เป็นค่าตอบแทนในกองทัพโรมัน และในหลายศาสนาก็มีการกล่าวถึงเกลือไว้ด้วย

เกลือเรียกตามแหล่งที่มา มี 2 ประเภทได้แก่

1. เกลือสมุทร (Sea salt) คือ เกลือที่ได้จากสูบน้ำทะเลเข้ามาขังไว้ในที่นา ผึ่งแดดและลมจนน้ำระเหยเหลือแต่ผลึกเกลือสีขาว
2. เกลือสินเธาว์ หรือ เกลือหิน คือ เกลือที่ได้จากดินเค็ม โดยการปล่อยน้ำลงไปละลายหินเกลือที่อยู่ใต้ดินแล้วจึงสูบน้ำกลับขึ้นมาตาก หรือต้มให้น้ำระเหยไป

ลักษณะของเกลือแบ่งเป็น 2 ชนิด

1. เกลือเม็ด ผลิตโดยชาวนาเกลือทะเลและผู้ผลิตเกลือสินเธาว์ด้วยวิธีตาก นิยมใช้ในอุตสาหกรรมอาหาร เช่น การดองผักผลไม้ และไอศกรีม
2. เกลือป่น ผลิตโดยโรงงานเกลือป่นที่ซื้อเกลือเม็ดจากชาวนาเกลือมาแปรรูปเป็นเกลือป่น และผู้ผลิตเกลือสินเธาว์ด้วยวิธีการต้ม เกลือป่นที่ไม่ต้องผ่านการแปรรูปนิยมทำเป็นเกลือบริโภคตามบ้านเรือน

ในทางเคมี เกลือ เป็นสารประกอบไอออนิก (ionic compound) ประกอบด้วยแคตไอออน (cation : ไอออนที่มีประจุบวก) และแอนไอออน (anion : ไอออนที่มีประจุลบ) ทำให้ผลผลิตที่ได้เป็นกลาง (ประจุสิทธิเป็นศูนย์) ไอออนเหล่านี้อาจเป็นอนินทรีย์ (Cl−) กับอินทรีย์ (CH3COO−) และไอออนอะตอมเดี่ยว (F−) กับไอออนหลายอะตอม (SO42−) เกลือจะเกิดขึ้นได้เมื่อกรดและเบสทำปฏิกิริยาด้วยกัน โดยมีคุณสมบัติดังนี้

1. เกลือ เป็นสารประกอบ สถานะปกติเป็นของแข็ง ไม่นำไฟฟ้า
2. เกลืออาจจะละลายน้ำหรือไม่ละลายน้ำก็ได้ หากละลายน้ำจะทำให้น้ำเป็นสารละลาย(อิเล็กโทรไลต์) เพราะเกลือแตกตัวเป็นไอออนทำให้น้ำนั้นนำไฟฟ้าได้
3. สารละลายเกลืออาจเป็นกรด กลาง หรือเบสก็ได้
1. เกลือที่มีคุณสมบัติเป็นกรด เกิดจาก กรดแก่ + เบสอ่อน
2. เกลือที่มีคุณสมบัติเป็นกลาง เกิดจาก กรดแก่ + เบสแก่
3. เกลือที่มีคุณสมบัติเป็นเบส เกิดจาก กรดอ่อน + เบสแก่

สืบสานภูมิปัญญาไทย - การนาบหม้อเกลือ

 

ในตำรายาสมุนไพรแทบทุกชนิดมีเกลือเป็นส่วนผสมอยู่ด้วย และตำรามักจะระบุว่าเป็นเกลือตัวผู้หรือเกลือตัวเมีย มีผู้ที่สนใจในศาสตร์สาขานี้ถามมาที่ราชบัณฑิตยสถานว่า เกลือตัวผู้กับเกลือตัวเมียต่างกันอย่างไร

ในทางการแพทย์และเภสัชกรรมแผนไทย เกลือเป็นธาตุวัตถุอย่างหนึ่ง พจนานุกรมศัพท์แพทย์และเภสัชกรรมแผนไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน อธิบายว่า ธาตุวัตถุ หมายถึง แร่ธาตุซึ่งใช้เป็นยาหรือเป็นส่วนผสมในตำรับยา ในตำราเภสัชกรรมไทยแบ่งธาตุวัตถุออกเป็น ๒ ประเภท คือ ประเภทสลายตัวง่าย เช่น เกลือ ดินสอพอง และประเภทสลายตัวยาก เช่น สนิม เหล็ก ทองแดง และพจนานุกรมเล่มเดียวกันนี้ได้อธิบายถึงเกลือตัวผู้กับเกลือตัวเมียไว้ด้วย ดังนี้

เกลือตัวผู้ เป็นเครื่องยาธาตุวัตถุชนิดหนึ่ง เป็นเกลือทะเลที่มีลักษณะเป็นเม็ดโตและยาว ในทางเคมี เป็นโซเดียมคลอไรด์ (sodium chloride, NaCl) มีรสเค็ม ตำราสรรพคุณยาไทยว่า เกลือตัวผู้บำรุงธาตุทั้งสี่ แก้ดีพิการ แก้โรคท้องมาน แพทย์แผนยาไทยใช้แทรกยา ใช้กรีดฝีเย็บเพื่อช่วยทำคลอด ส่วนเกลือตัวเมีย เป็นเครื่องยาธาตุวัตถุชนิดหนึ่ง เป็นเกลือทะเลที่เป็นเม็ดขนาดเล็ก กลม และป้อม ในทางเคมี เป็นโซเดียมคลอไรด์ (sodium chloride, NaCl) มีรสเค็ม ตำราสรรพคุณยาไทยว่า เกลือตัวเมียบำรุงธาตุทั้งสี่ แก้ดีพิการ แก้โรคท้องมาน แพทย์แผนไทยอาจใช้แทรกยาแทนเกลือตัวผู้ โดยทั่วไปใช้ปรุงอาหาร สรุปได้ว่า ข้อแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดของเกลือตัวผู้กับเกลือตัวเมียก็คือ ลักษณะของเม็ด ส่วนสรรพคุณทางยาต่างกันเล็กน้อย และที่แน่นอนที่สุดคือ ทั้งเกลือตัวผู้และเกลือตัวเมียมีรสเค็มเหมือนกัน

ขึ้นชื่อว่า เกลือ แล้ว ไม่ว่าจะเป็นชนิดใด เพศใด และไม่ว่าจะอยู่ที่ใด ย่อมมีความเค็มอยู่เสมอ จึงเป็นที่มาของพุทธศาสนสุภาษิตที่ว่า รกฺเขยฺย อตฺตโน สาธุ ลวณํ โลณตํ ยถา พึงรักษาความดีของตนไว้ ดุจเกลือรักษาความเค็ม.

แสงจันทร์ แสนสุภา

 

การทำนาเกลือถือว่าเป็นภูมิปัญญาไทยของสมุทรสงคราม คือทำตั้งแต่รุ่นปู่รุ่นย่า สืบทอดกันมา มีวิวัฒนาการการทำนาเกลือมานานแล้ว ซึ่งการทำนาเกลือของที่นี่เป็นเกลือสมุทร ลักษณะของเม็ดเกลือ จะแบ่งออกเป็นสองเพศ คือ

เกลือตัวผู้ เม็ดเกลือ ที่มีรูปร่างลักษณะเป็นเม็ดยาวแหลม ชาวนาเกลือมีการใช้ประโยชน์จากภูมิปัญญาท้องถิ่น คือใช้ผสมยาตราไก่กวาดคอเด็กแก้ซาง และถ้านำไปผสมน้ำมะนาวก็จะแก้ไอได้ดี หรือใช้อุดฟันแก้ปวดฟันก็ได้

เกลือตัวเมีย คือเม็ดเกลือที่มีรูปร่างลักษณะแบนเป็นเหลี่ยม ประโยชน์ของเกลือตัวเมีย จะใช้ได้สารพัดประโยชน์ ใช้บริโภค ใช้ดองผัก ดองปลา ทำน้ำปลา ใช้ในอุตสาหกรรมต่าง ๆ

?????
ติงเชื่อพี่ระมิงค์
รอพี่มาตอบค่ะ ไปหาอ่านก็ยังงงๆ ว่าตกลงเป็นเกลือสมุทร หรือเกลือสินเธาว์กันแน่

 

ไปแอบก๊อปของพี่ระมิงค์มาคะ 555

ปอบชั้นสูงแล้วก็เป็นเหมือนแม่กาลีนะว่า คือไม่กินของดิบอีกแล้ว อยู่เหมือนอิ่มทิพย์ ถ้าสามารถเห็นได้ จะเห็นพวกนี้ตัวใสเป็นแก้วเลยนะ นี่ปอบชั้นสูงแล้ว ยุ่งด้วยยาก...

พวกนี้พูดธรรมะสอนธรรมะได้เหมือนมาก...สอนวิชา คาถาอาคม ให้ผลแรงดีมาก ลูกศิษย์ลูกหาขึ้นเยอะ...พระผู้ใหญ่บางรูปก็มีพวกนี้อยู่ในตัวนี่แหละ มองภายนอกดูไม่ออกเลยนะ...แล้วถ้าอาศัยสมาธิตัวเองดูด้วยนี่ยิ่งแล้วไปใหญ่ เขาทำให้มองเห็นว่าเขาเป็นพระพรหมได้เลยทีเดียว...คราวนี้ก็กราบกันเข้าไป...
เรื่องทำนายทายทัก รักษาโรค ต่างๆนี่เป็นของเล็กน้อยสำหรับปอบแบบนี้เลยนะ...

ส่วนปอบที่ผ่านมาเจอร่างกำลังใกล้ตาย เขาจะเข้าแฝงร่าง พวกนี้จะกินเยอะมาก ในเวลากลางคืน กลางวันนอน ไม่มีแรง ก็ผีนี่นะ ผีก็ต้องซ่าได้ยามพระอาทิตย์ตกดินไปแล้ว...
จะว่าไปอาหารที่ปอบกินดิบๆเนี่ย...เพราะของดิบๆนี้มีวิญญาณอยู่ ส่วนที่เห็นที่เรียกว่าธาตุ 4 เนี่ย เอาไปเสริมในอวัยวะร่างกายของร่างปอบ แต่ส่วนวิญญาณ ของอาหารไปเสริมธาตุวิญญาณให้กับปอบ...
ฟังแล้วงง...คล้ายกับไก่ไหว้เจ้า กับไก่ที่ไม่ได้ไหว้เจ้า หรือเบียร์ที่แม่กาลีนะเรียกแฟนเก่าที่เสียชีวิตไปแล้วมากิน กับเบียร์ที่ไม่ได้เรียกผีมากิน รสชาดที่หายไปเราอาจเรียกได้ว่าวิญญาณของมัน...

ปอบยังคงต้องสะกดร่างกายของคนที่ตายไปแล้ว ให้คงสภาพไม่เน่าเปื่อย ดังนั้นพวกนี้อาบน้ำไม่ได้ โดนฝนไม่ได้ เพราะจะรักษาสภาพตัวไว้ได้ยาก พอโดนฝนบางทีกลิ่นเน่าออกเลยนะ...ซึ่งถ้าปอบพวกนี้ออกไป ร่างนั้นจะเน่าเหม็นภายในวันนั้นเลย ต้องเผาวันนั้น ไว้ต่อไม่ได้...คล้ายผีดิบเลยใช่ไหมล่ะ ผีดิบก็มีวิธีการคงสภาพอยู่ที่คล้ายๆกัน...เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้เห็น เพราะศพส่วนใหญ่จะถูกเผา ถ้าเป็นเมื่อ 50 ปีก่อนไปแล้ว ทางเหนือจะเป็นพิธีฝังศพ ก็จะยังเจอผีดิบได้เป็นบางโอกาส ตามหมู่บ้านป่าลึกๆเข้าไป...

นี่จะไม่ใช่กระทู้ขี้บ่นแล้วนะเนี่ย ไปๆมาๆจะกลายเป็นกระทู้เปิดเผยความลับ ผีสางคางแดง เสียแล้วสิเนี่ย... ซึ่งจะผิดวัตถุประสงค์ของกระทู้...งี้ดีกว่า เรื่องผีๆ ยกไปให้แม่กาลีนะเขาตอบดีกว่า...คนนี้รู้ลึก รู้จริง สัมผัสมากับมือทุกวัน..นิ

 

ติงเชื่อพี่ระมิงค์
รอพี่มาตอบค่ะ ไปหาอ่านก็ยังงงๆ ว่าตกลงเป็นเกลือสมุทร หรือเกลือสินเธาว์กันแน่

.... กาลีนะ ก็ไปค้นมาได้มาเหมือนกับของคุณติงเลยคะ อิอิ แต่มีเพิ่มเติมมานะคะ .. พวกแม่มดก็ใช่เกลือในการประกอบพิธีกรรมเหมือนกันคะ .. แม้แต่การชำระล้างร่างกายให้สะอาดก่อนทำพิธีกรรมต่าง ๆ หมอผีเอเชียก็มีการใช้เกลือเหมือนกันนะคะ

 

อยากรู้ว่ากสิณไฟที่พระเขาใช้เผาปอปในไม้ไฝ่ พอเผาแล้ววิญญาณจะไปไหนอ่ะครับ ถ้าถึงฤดูเทศกาลแข่งขัน ลองถามพระท่านให้หน่อยสิครับ

แล้วคำว่า "ภูติ" "พราย" นี่เป็นประเภทเดียวกันกับปอปหรือเปล่า ? ...จะให้ดีรบกวนทำบัญชื่อแยกประเภทเท่าที่มีก็ดีครับ ^^" (มากไปไหม)

จริงๆก็ไม่ใช่คนที่สนใจเรื่องผีอะไรกับเขาสักเท่าไหร่ ไม่รู้ทำไมเดี๋ยวนี้ชักอยากรู้อยากเห็นกับเขาเสียแล้ว ตอนที่ไม่สนใจผีไม่เคยกลัว พอมีคนมาเล่าให้ฟังมากๆเลยกลายเป็นกลัวไปเสีย แล้วก็ดันอยากรู้อยากเห็นอีก คนเรานี่ช่างแปลกจัง..

 

**** อยากรู้ว่ากสิณไฟที่พระเขาใช้เผาปอปในไม้ไฝ่ พอเผาแล้ววิญญาณจะไปไหนอ่ะครับ ถ้าถึงฤดูเทศกาลแข่งขัน ลองถามพระท่านให้หน่อยสิครับ

... ที่เคยเรียนถามท่านบอกว่า " สลาย " ไปคะ แต่แค่ไม่แน่ใจว่าท่านใช้ไฟประเภท " ตบะ หรือ กสิณไฟ " ตามที่เก็บ ๆ รายละเอียดมานั้น ..

... ตบะ เป็นการบำเพ็ญตนแนวฤษี ฯ ไม่ต้องถือศีล ทำผิดศีลฤทธิ์ก็ไม่เสื่อมสลายไปคะ .. ข้อจำกัด ข้อห้ามมีน้อยกว่าผู้เดินทาง สายกสิณ แต่ไม่แน่ใจว่า การบำเพ็ญตบะนั้นจะทำให้บรรลุนิพพานได้ หรือ เปล่านะคะ

... กสิณ จะมีข้อจำกัดการใช้เยอะกว่า และ ต้องเป็นผู้ปฏิบัติรักษาศีลมากพอสมควร .. ถ้าศีลขาดฤทธิ์จะเสื่อมสลายไปเรื่อย ๆ แต่ถ้าสายนี้น่าจะบรรลุนิพพานได้นะคะ

... เรื่องแนวนี้ข้อมูลยังน้อยนะคะขอโทษด้วยคะกำลังศึกษาอยู่คะ ..

 

.. .. ภูต หมายถึง สัตว์ผู้เกิดแล้ว หรือ เกิดเสร็จไปแล้ว เช่น คน สูงไปถึง พระอรหันต์

... พราย คือ จะเหมือนพวกจิตวิญญาณของสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กที่สุดรวมตัวกันจนมีพลังงานมาก .. ประมาณนี้คะ

 

แล้วคำว่า "ภูติ" "พราย" นี่เป็นประเภทเดียวกันกับปอปหรือเปล่า ? ...จะให้ดีรบกวนทำบัญชื่อแยกประเภทเท่าที่มีก็ดีครับ ^^" (มากไปไหม)

.... ปอบ เรียกว่าแก็งค์เดียวกันดีหรือเปล่าคะ .. อันนี้ก้พิจารณามาจากที่ศึกษาและถามชาวบ้านมานะคะ .. เพราะตอนที่ไปเรียนถามพระที่มาทำพิธีตอนที่ไปหาท่านที่วัดท่านบอกว่าประมาณนี้คะ ... มันมีพรายเป็นบริวาร ตัวแก่ ( ภาษาไทยไม่น่ใจว่าเรียกอะไร ขอเรียกว่าหนัวหน้าละกันนะคะ ) มีไม่กี่ตัว ที่จับได้นั้นมีแค่พวกพรายเท่านั้น หัวหน้ามันยังจับไม่ได้ .. อีกหน่อยมันก้แพร่ขยายพันธ์มันได้อีกเหมือนเดิม .. นั้นเลยเป็นเหตุให้พระท่านทำพิธีตั้งหลักบ้านให้ใหม่จากการที่มันชำรุดไปคะ .. ส่วนบัญชีแยกนั้นขอคิดก่อนคะ ..

 

... อันนี้ไปค้นมานะคะเพิ่มเติมจาก ตำนานอมตะแห่งชนอีสาน ผีปอบ 1 ( ความเชื่อ และ วัฒนธรรมภาคอีสาน )

1. ปอบเชื้อ เป็นการสืบทอดมาจากวงษ์ตละกูล สืบทอดทางสายเลือด และ น้ำลาย

2. ปอบเวทย์ ปอบนี้เกิดจากการ " ผิดครู " ส่วนมากมาจากความโลภ เช่น เก็บค่าคายเกิน ค่าครูเกินกำหนด ด้วยคนสมัยก่อนนั้นเห็น " น้ำใจ สำคัญกว่า เงิน " จึงถือเป็นความผิดร้ายแรงมาก .. เมื่อกระทำผิดบ่อย ๆ เข้าของที่เคยปล่อยออกไป หรือ ของไม่ดีต่าง ๆ ก็จะย้อนกลับมาเข้าตัว " แทรกเข้าทางทวาร " กัดกินเจ้าตัวไปเรื่อย ๆ จนตายไปและกลายเป็นปอบ ... ปอบพวกนี้จะดุร้ายมาก และ เป็นปอบที่พบเจอบ่อยที่สุดในจำพวกปอบทั้งหลาย .. พวกมีครูมีคายนี้เข้ากลุ่มเสี่ยงมากเลยนะคะ ... เห้อ ๆ

3. ปอบเลี้ยง เป็นปอบที่สร้างมาจาก " อวิชา " โดย หมอผี จะเรียกวิญญาณเร่ร่อน ผี ห่า ซาตาน ทั้งหลายมารวมตัวกันไว้ใน กรวยดอกไม้บ้าง หุ่นบ้าง .. เป็นการ " รีมิกซ์ความอัปปรีย์ จัญไรทั้งหลายไว้ในของพวกนี้แบบอัดแน่น " พวกหมอผีจะเลี้ยงเอาไว้เพื่อใช้งาน ... ปอบพวกนี้ต้อง .. เซ่นไหว้อย่างดีห้ามขาด .. ถ้าดูแลไม่ดีจะมีอาคมแก่กล้าจนสามารถเข้าแทรกเจ้าของได้จนกลายเป็นบ้า หรือ ตายไปเลย ... เห้อ ๆ

.... เพราะความที่พวกนี้ถูกสร้างมาจากสรรพวิชาที่ชั่วร้ายทำให้พวกมันมีความดุร้าย และ น่ากลัวมากแถมฉลาดเป็นกรดเสียด้วยสิคะ .. พวกมันมักจะฝึกฝนตนเองด้วยการฝึกตบะให้แก่กล้าจึงถือว่าน่ากลัวที่สุด ... ไม่เหมือนปอบสองพวกที่ " กินอย่างเดียว "

4. ปอบเจ้า หรือ ห่าก้อม จะเกิดจากปอบในสามพวกแรกที่ผ่านสมรภูมิรบมาอย่างโชกโชน หรือ ถูกกักขังเป็นเวลานาน ๆ ถูกทำร้าย ฯ สะสมความแค้น อาฆาต พยาบาท อย่างรุนแรง " รอคอยการถูกปลดปล่อย " เรียกได้ว่า " ปอบคัมแบ็ค "

..... เมื่อพวกมันหลุดออกมาได้มันจะมีความหิวกระหาย ดุร้าย แก่กล้า อะไรขวางหน้ามันกินหมดไม่เว้น .. มันจะเข้าสิงทั้ง คน และ สัตว์ กัดกินเครื่องในจนหมดแล้วสัตว์พวกนั้นตายไป .. แล้วเราเองคิดว่าเมื่อตายก็ต้องกลายเป็นส่วนหนึ่งของ ห่าก้อม นี้ด้วย ...

... พวกมันจะอาศัยอยู่ตาม ทางสามแพร่ง จอมปลวก ศาลเก่า หรือ ตุ๊กตาเสียกบาล ... เวลามันเข้าไปหมู่บ้านไหนจะเรียกว่า " ห่าลง " ทำให้สัตว์พวกนั้นก็จะตายลงอย่างไร้สาเหตุ ...