ทำไมทำดีถึงไม่ได้ดี มาดูกันครับ !!

เนื่องจากผมไม่สงสัยเรื่องภพภูมิเทวดาแล้ว ก็เลยขอเผยแพร่ความรู้ที่ผมศึกษามานะครับผม


การที่มนุษย์ทุกคนเกิดมาได้นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆล้วนเปรียบเสมือนถ้าพูดตามหลักและพูดภาษาไทยบ้านเราคือเหมือนกับเต่าที่จะลอยขึ้นมาหายใจครั้งหนึ่งแล้วติดห่วงของคน ซึ่งทะเลกว้างแค่ไหนก็น่าจะรู้กันอยู่นะครับ ระหว่างนั้นก็อาจจะอยู่ในนรก สวรรค์ เป็นเปรต สัตว์เดรัจฉานก็ว่าไป ฉะนั้นเป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดมาแล้วย่อมมีกรรมติดตัว ชาติที่แล้วคุณอาจจะฆ่าเพื่อนมนุษย์ด้วยกันมา โกงใครต่อใครไว้หลาย 10 ล้าน พอมาชาตินี้ก็ต้องมีเศษกรรมที่ยังค้างคาใช้ไม่หมดเป็นของธรรมดา เพราะกรรมไม่ได้ใช้แค่ในนรกหมดแค่นั้น กรรมย่อมส่งผลเมื่อถึงเวลาแน่นอน ต่อให้คุณเกิดมาเป็นคนดีมาก ทำอะไรเห็นใจคนอื่นหมด แต่โดนแกล้งตลอด ทำอะไรก็ผิดหวังไม่ต้องแปลกใจครับ มันเป็นเพราะกรรมเก่าที่ยังส่งผลอยู่ แต่ขอให้ท่าน " ทำบุญ" ไว้ในะครับ ทำบุญนี้ก็คือให้ทานถือศีลและภาวนา เพื่อจะได้มีช่วงที่กรรมเก่าส่งผลช้าบ้างหรือชลอๆจนหมดไปบ้างและกรรมดีก็มา

และในหัวข้อกระทู้ ทำไมทำดีไม่ได้ดี ก็เพราะท่านทำดี แต่ยังมีผลกรรมชั่วทีเคยทำไว้บังไว้ไม่ให้ความดีส่งผลไงครับ ถ้าท่านหมั่นความดีเรื่อยๆมันก็จะละลายๆๆความบาปเก่าไปครับ เหมือนที่พระหลายๆท่านพูดไว้ว่า "บาปเปรียบเสมือนเกลือ แต่บุญเปรียบเสมือนน้ำ หมั่นเติมน้ำลงไปในถังๆ ในถังก็เริ่มเจือจางลงไปเกลือก็จะดูน้อยลงมากเมื่อเทียบกับน้ำ" ความดีมันส่งผลแน่นอนครับแค่จะเร็วหรือช้าจะโลกนี้หรือโลกหน้า หมั่นทำบุญ ทำทาน กฐิน ผ้าป่าสามัคคี ถือศีล ภาวนากันบ้างก็ได้ครับ รับรองผลบุญ หรือ ทำดีได้ดีแน่นอน

ส่วนคนชั่วทำชั่วแต่ได้ดีก็ตรงข้ามกับที่ผมบอกคือกรรมดีเขายังเยอะอยู่ แต่เขาได้ใช้กรรมชั่วแน่นอนครับไม่ต้องห่วงกังวลไปใย

เรียบเรียงและแรงบันดาลใจโดย : ไผ่

 

กรรมไหนแรงกว่า..กรรมนั้นก็ส่งผลก่อน....;;

 

ผมลืมพิมพ์เรื่องนี้ซะสนิทเลยครับ

ใช่ครับถ้าผลกรรมชั่วแรงมากก็ส่งผลในเร็ววัน เร็วเดือน เร็วปี หรือตรงข้ามกันกรรมดีถ้าดีมากก็ส่งผลเร็วเช่นกันครับ องค์ประกอบเรื่องกรรมมีมากมายนัก ถือเป็นเรื่องอจินไตยเลยทีเดียว ซึ่งการศึกษาเรื่องอจินไตยอาจทำให้เป็นบ้าได้ทีเดียว

 

ขอเสริมอีกประเด็นนะครับ บางทีคนสมัยนี้ชอบวัดคำว่าได้ดีที่เงินครับ เช่น ผู้หญิงแต่งงานกับคนรวยบอกได้ดี บ้างชอบพูดว่าคนนี้มันเลวทำไมมันได้ดี ได้ดียังไงครับ ได้ดีที่ที่รวย เพราะบางทีมักจะวัดกันที่ใครรวยคือได้ดี ใครไม่รวยไม่ได้ดี ก็เลยยิ่งไปกันใหญ่ คนที่ทำชั่วๆ มากๆ ต่อเนื่อง แต่เขายังรวย รู้ได้ยังไงครับเขาไม่ได้รับความทุกข์ เช่นปัญหาทางครอบครัว มีแต่คนด่าให้เจ็บใจ โรคภัยต่างๆ ที่เราอาจจะไม่รู้

คนจนทำดี อาจจะยังไม่รวยแต่เขาก็โชคดีด้านอื่นๆ ได้เช่น มีครอบครัวที่ดี ภรรยาดี มีความสุข ไม่มีโรคร้ายแรง ถึงมีก็ไม่ทรมาณมาก มีมิตรที่ดี ปัญหาในชีวิตน้อย มีโอกาศได้ทำบุญ เป็นต้น

แต่กลายเป็นว่าพอได้เงินเยอะๆ นั่นคือได้ดี เงินน้อยคือยังไม่ได้ดี ถ้าวัดกันอย่างนี้ผมว่าไม่ถูกต้องเท่าไหร่

 

ผมเห็นชีวิตคนต่างจังหวัดบางคนมีร้านเล็กๆ ขายของอากาศดี ไปวัดประจำ ทำสวนเล็กๆ ชีวิตเรียบง่าย ผมเห็นแล้วยังคิดว่าคนเหล่านี้ โชคดีเลยครับ ถ้าไปเทียบกับคนที่เงินเยอะๆ แล้วมีแต่ปัญหาปวดสมอง วันๆ เครียดทั้งวัน โรคภัยไข้เจ็บวันๆ เวลาจะผักผ่อนยังไม่ค่อยมี

 

ผมเห็นด้วยเลยครับ กลับรู้สึกตนเองโชคดีที่ไม่ได้มีเงินมากมายที่จะทำให้หลงไปในวังวนแห่งอบาย และได้พบครูบาอาจารย์ที่ทำให้ไม่ประมาทและมีสัมมาทิษฐิด้วย ใครที่ร่ำรวยแต่อยู่ในวังวนแห่งอบาย เหมือนยิ่งมียิ่งรวย ผมกลับรู้สึกสงสารด้วยซ้ำ