ประวัติ และอภินิหารย์หลวงปู่ตี๋ ฉันทธัมโม สุพรรณบุรี ศิษย์ 3 ต.

พรุ่งนี้จะมาต่อเรื่องอีกหน่อย วันนี้ว่าจะเขียนแต่ว่าดึกแล้วขอตัวนอนก่อนคับ

 

เข้ามาติดตามครับ

 

ช่วงนี้เตรียมงานไหว้ครู เลยจะไม่ได้เล่ายาวมาก แต่ก็มาเล่าต่ออีกนิดแล้วกันคับ

เมื่อท่านหมดกรรมที่ติดตามมาแล้ว ใครจะนิมนต์ท่านไปไหน ท่านจึงรับนิมนต์ไป ทางศิษย์เห็นว่าท่านไม่แข็งแรงดังเก่า เนื่องจากสังขารท่านบอบช้ำจากการถูกทำร้ายถึงสามครั้ง ในที่สุดจึงได้นิมนต์ท่านมาจำพรรษายังวัดท่ามะกรูดซึ่งอยู่ใกล้กับสภานพยาบาล หากหลวงปู่เป็นอะไรขึ้นมาจะได้รักษาได้ทันท่วงที ในช่วงเวลานั้นแม้มีศิษย์ได้นิมนต์ท่านกลับไปเป็นเจ้าอาวาสวัดกระเสียวก็ตาม แต่ท่านก็ไม่กลับไปด้วยรักษาคำพูด ที่ท่านได้เคยกล่าวไว้เมื่อตอนจะออกมาจากวัดกระเสียว ต่อหน้าพระประธานในอุโบสถว่า คนอย่างท่านจะไม่กลับมาเหยียบที่วัดกระเสียวอีก ดังนั้น ทางศิษย์จึงได้นิมนต์ท่านไปยังวัดท่ามะกรูดแทน

 

คั่นด้วยวัตถุมงคลยุคแรก ขุนแผนรุ่น๑ ที่หลวงปู่ท่านทำเอง ผสมผงเอง กดพิมพ์เอง และปลุกเสกด้วยครูบาอาจารย์ของท่านมากมายทั้งหลวงพ่อมุ่ย หลวงพ่อกวย หลวงปู่เย็น หลวงปู่บุดดา หลวงปู่จวน

 

ขขอย้ำเตือนสักนิดนะคับว่า ท่านใดจะเช่าหาวัตถุมงคลหลวงปู่ให้ดูดีๆ อย่าฟังนิยายมาก เพราะสมัยหลวงปู่ยังไม่มรณะท่านไม่ได้มีทุนรอนจะสร้างวัตถุมงคลอะไรมากนัก ส่วนมากจะมีคนทำมาถวาย จะสร้างเองก็มีบ้างเช่นภาพถ่าย ปลัด ตะกรุด ผ้ายันต์ ของเหล่านี้สามารถทำมือได้เอง ไม่ต้องใช้ทุนมาก บางคนเช่ามาจากตู้วัดก็ต้องระวัง อย่างที่เรารู้กันพระที่เก่งๆ ส่วนมากก็มีคนจ้องหาผลประโยชน์แม้กระทั่งในวัดเอง วัตถุมงคลจะมาสร้างเอามากขึ้นก็ตอนมาอยู่ กรุงเทพแล้ว เนื่องจากมีศิษย์ที่เป็นทั้งศิษย์ เป็นทั้งลูกชายคอยช่วยทำ ช่วยจารให้ตามกำลังที่มี เพื่อหาเงินค่ารักษาพยาบาล แต่สมัยก่อนไม่ต้องการปัจจัยมากก็จะทำแจกลูกศิษย์ที่มากราบ แค่พอแจกเท่านั้น

บางทีเจอในเว็บที่มีประมูลพระก็สงสารคนที่ได้ไป ไม่รู้จะบอกยังไง จะขวางทางก็ใช่เรื่อง เลยอยากเตือนให้ระวัง จุดหลักดูที่โค๊ต ดูที่รอยจารเป็นหลักนะครับ โดยเฉพาะเหรียญ รุ่น ๔ ปลอมยากคับ แต่ก็ใช่ว่าจะปลอมไม่ได้ เพราะเหรีญรุ่นนี้มีรายละเอียดเยอะ มีทั้งยันต์จม ยันต์นูน โค๊ตอีกหลยัว และโค๊ตลับที่ซ่อนไว้อีก โดยเฉพาะเนื้อทองแดงรมดำ เสกนานที่สุดคับ ถามว่าทำไมเพราะว่าเนื้ออื่นต้องทะยอยส่งให้เจ้าของที่จองไว้ แต่ทองแดงรมดำสร้างเยอะเหรียยระบายออกได้ช้ากว่า ก็จะได้รับการเสกต่อไปเรื่อยๆ จนหลวงปู่ท่านมรณะภาพ

เดี๋ยววันหลังจะมาเล่าเหรียญฟรี ที่มีประสบการณ์จนมีราคาแพง ลูกศิษย์ทุกคนต้องคล้องเหรียญนี้ เรียกว่าไม่สวยแต่อัดให้อย่างเต็มที่ทิ้งทวนกันเลยทีเดียว

 

คุณ hellotawan สบายดีนะครับ

เสียดายวันไหว้ครู ผมติดภารกิจไปร่วมงานไม่ได้
และยิ่งเสียดายอย่างหนักที่รังใหญ่จะเปิด อิอิ
(อยากเห็นผ้ายันต์ น้ำมัน ตะกรุด มาที่สุพรรณ สักชิ้นจริง ๆ )

 

ฮ่าๆๆๆ ไม่เป็นไรคับพี่ ไม่มาแค่ใจระลึกก็พอ เดี๋ยวไว้มีโอกาสจะเก็บภาพมาฝาก รวมทั้งวัตถุมงคลหายากบางชิ้นด้วย แว่วๆ ว่ารัดประคตหลวงปู่มีคนจองไปแล้ว ผมไม่ทันเสียดายมาก

 

ขออนุญาติลงภาพหลวงปู่ครับ พร้อมรอยจารครับ ที่ท่านเมตตาจารให้ครับ

เห็นภาพนี้ที่ไร แล้วอดนึกถึงท่านไม่ได้เลยครับ

สาธุ สาธุ สาธุ

 

ขออนุญาต save รูปไว้บูชานะครับท่าน..

 

สุดยอดคับ หายากมาก ผมยังไม่เคยเห็นมาก่อนเลย

 

คราวก่อนเล่ามาถึงจุดที่ว่า หลวงปู่ท่านไม่ยอมกลับมาจำพรรษาที่วัดกระเสียวตามที่ท่านได้ลั่นวาจาไว้หน้าพระประธาน วันนี้จะมาเล่าต่อว่าหลังจากนั้นเป็นเช่นไร

 

หลังจากหลวงปู่ตี๋ท่านมาอยู่จำพรรษาที่วัดท่ามะกรูดได้ไม่นานนัก คาดว่าไม่น่าจะถึงสามเดือน โดยส่วนมากจะไปพักบ้านลูกศิษย์อีกท่านหนึ่ง จนมาถึงช่วงปี 2548-2549 อาจารย์ปฐวีพอจะมีรถ มีบ้านจากน้ำพักน้ำแรงที่สะสมมาตลอดชีวิต จึงได้ตัดสินใจรับหลวงปู่ตี๋มาพักรักษาตัวที่บ้านย่านปทุมธานี ด้วยเห็นว่าอยู่ใกล้โรงพยาบาลที่ทันสมัย จะได้พาหลวงปู่ไปหาหมอได้สะดวก และยังเป็นการทดแทนบุญคุณหลวงปู่ตี๋ที่นอกจากเป็นครูบาอาจารย์ของอาจารย์แล้ว ยังเป็นเสมือนพ่อที่เคยเลี้ยงดู ป้อนข่าว ป้อนน้ำให้อาจารย์ปฐวีตั้งแต่วัยเด็ก เมื่ออาจารย์ปฐวีพอจะมีโอกาสก็อยากที่จะดูแล ทดแทนบุญคุณหลวงปู่ท่านก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้ทำ หลวงปู่จึงได้มาพักรักษาตัวอยู่ที่บ้านอาจารย์ปฐวีอย่างเงียบๆ หลังจากนั้นไม่นานอาจารย์ปฐวีจึงได้ลาออกจากงานประจำได้เงินมาก้อนนึงก็เก็บไว้เป็นเงินให้ลูกสาวนเรียนส่วนนึง ส่วนนึงก็ช่วยค่ารักษาพยาบาลหลวงปู่บ้างซึ่งก็ไม่ได้เพียงพอนัก และการลาออกจากงานก็เพื่อจะได้มาดูแลหลวงปู่ได้อย่างเต็มที่ เหลือเพียงแต่ภรรยาที่ยังทำงานประจำอยู่ จนบรรดาศิษย์เริ่มทราบข่าวว่าหลวงปู่มาพักรักษาตัวใกล้กรุงเทพฯ ก็เริ่มทะยอยมากราบเยี่ยมหลวงปู่ ทำให้หลวงปู่เริ่มเป็นที่รู้จักมากขึ้น และทางศิษย์หลายๆ ทานจึงเห็นว่าเพื่อนเป็นการแบ่งเบาภาระอาจารย์ปฐวี และอยากช่วยกันดูแลหลวงปู่ในการรักษาพยาบาล จึงได้เริ่มมีการจัดทำวัตถุมงคลของหลวงปู่ออกมาเพื่อแจกจ่ายกับศิษย์ต่างๆ ที่เข้ามากราบเข้ามาเยี่ยม ในยุคแรกนั้นจะทำแจกเสียส่วนมาก จะมาทำจำหน่ายหาทุนค่ารักษาพยาบาลก็เป็นเหรียญรุ่น ๓ และเหรียญรุ่น ๔ โดยสมัยนั้นเหรียญรุ่น ๓ ไม่ค่อยมีคนสนใจนัก เพราะไม่ทราบว่าหลวงปู่เป็นใครมาจากไหน เหรียญนี้จึงแตกฟรีเสียเป็นส่วยใหญ่ ใครไปใครมาก็หยิบแจกกัน จนเหรียญหมดลง และเริ่มมีประสบการณ์จึงเป็นที่แสวงหากันมากขึ้น ต่อมาไม่น่าจึงได้สร้างเหรียญรุ่น ๔ ขึ้น ซึ่งเป็นเหรียญรุ่นสุดท้ายของท่าน โดยรายได้ทั้งหมดนำไปเป็นค่ารักษาพยาบาลหลวงปู่ทั้งสิ้น

 

เมื่อหลวงปู่มาพักรักษาตัวอยู่บ้านอาจารย์ปฐวีสักระยะ ก็เลยให้อาจารย์ปฐวีและศิษย์อีกท่านเดินทางกลับไปยังวัดเขาเขียว เพื่อขนเอาวัตถุมงคล และของสำคัญต่างๆ ออกมา ซึ่งก็ขนมาได้บางส่วนเท่านั้น ทำให้วัตถุมงคลเก่าๆ ยังพอมีเหลือตกมาถึงรุ่นหลังๆ บ้าง โดยจะทะยอยออกให้บูชาเพื่อให้ถึงมือศิษย์รุ่นหลังที่ไม่ทันหลวงปู่ และไม่ให้ไปตกอยู่กับนายทุน หรือผู้ใดผู้หนึ่งมากเกินไป ของบางชิ้นบางอย่างก็เก่าแก ประเมิณค่าไม่ได้เลยทีเดียว วัตถุมงคลเก่าๆ ส่วนมากจะใส่ไว้ในไห แต่ว่าวัตถุมงคลเหล่านั้นไม่มีเอกลักษณ์แน่นอน ก็อาจไม่ได้ให้บูชาโดยทั่วไป อาจจะแจกบ้าง เก็บบ้าง ต่อไปคาดว่าจะได้มีการทำพิพิธภัณฑ์ขึ้น เพื่อเก็บรักษาสิ่งมงคลอันเกี่ยวเนื่องกับหลวงปู่ไว้ ก็คงจะหลังจากสร้างที่พักสงฆ์ที่ยโสธร เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

 

นำวัตถุมงคลแปลกมให้ชม
นี่คือ แสตมป์เก่า ที่มีศิษย์ซื้อมาจำนวน 159 ใบ แล้วทิ้งไว้ให้หลวงปู่เสกยาวนานมากถึง 5 ปี เสกตั้งแต่ปี 2549-2553 แล้วจึงขอนำกลับไปแจกจ่ายกันภายใน และแบ่งไว้ให้หลวงปู่จำนวน 50 ใบ แสตมป์เสกชุดนี้ไม่มีเอกลักษณ์ที่ชัดเจน แต่จะเลี่ยมลักษณะนี้ทุกใบ นำมาให้ชมว่าแบบนี้หลวงปู่ก็เคยเสก

 

งานไหว้ครูวันนี้เสร็จสิ้นไปแล้ว เดี๋ยวสักสองสามวันจะอัพภาพให้ชมกันคับ แต่สิ่งที่ผมเจอกับตัว ปลัดขิกบินมากระแทกหน้าอกอย่างจัง จนเจ็บ เป็นสิ่งที่เจอมาจังๆไม่รู้ตัวเลย

 

ไหว้ครูปีนี้สำเร็จไปได้ด้วยดี มีวัตถุมงคลเก่าๆ ออกมาให้ร่วมบุญมากมาย วันนี้เลยนำลูกแก้วมณีรัตนะ ขององค์หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ที่อาจารย์ตู่ได้นำมาแจกแก่ผู้ร่วมพิธีทุกคนในวันงาน ได้รับกันทุกคนที่อยู่ในพิธีช่วงบ่าย และก็มีสิ่งแปลกอย่างนึงคือ ลูกแก้วมณีรัตนะที่เตรียมไว้แจกผู้ร่วมพิธีกว่าร้อยลูก อยู่ดีๆ ก็กระโดดออกมาจากบาตรที่ใส่ไว้เป็นสิบๆ ลูกลงมายังพื้น ช่วงนั้นใครเก็บได้ก็ถือว่าโชคดีมาก และเป็นเรื่องแปลกมากทีเดียว

ส่วนรูปในงานขอเวลาอีกสักเล็กน้อยนะคับ เนื่องจากต้องแปลงไฟล์จำนวนมากยังไม่เสร็จ

 

ภาพงานไหว้ครูมาแล้วคับ

ภาพแรกเลย ช่วงเช้าตรูก่อนเจ็ดโมงเช้า ต้องกระทำพิธีเลี้ยงนี้ชา ซาลาเปาเจ ปาท่องโก๋ ซึ่งเป็นคำสั่งครู ที่ศิษย์ต้องถือปฏิบัติมาอย่าได้ขาด


จากนั้นก็เริ่มจัดปะรำพิธีวางเครื่องบวงสรวงบูชาครู


รูปหล่อหลวงปู่ถูกอัญเชิญออกมาตั้งแต่ช่วงก่อนพระอาทิตย์ขึ้น


บายศรี เครื่องบวงสรวงทั้งคาวหวาน และหัวหมูแก้บน หัวหมูสักยันต์ใหญ่ รวมแล้วร้อยกว่าหัว ปีนี้เยอะมากจริงๆ เยอะกว่าปีที่แล้วกว่าเท่าตัว เวทีแทบไม่พอวางหัวหมู


บรมครูฤาษีที่ต้องอัญเชิญออกมาร่วมพิธีเช่นกัน โดยมีพระพุทธเจ้าใหญ่เป็นองค์ประธาน

 

ศิษย์เริ่มทะยอยเข้ามากราบไหว้


เมื่อได้เวลาอันสมควรก็ทำพิธีเบิกฤกษ์ บอกกล่าวครูอาจารย์ รวมทั้งกล่าวถวายหัวหมูทั้งหมดของผู้ที่เอามาถวายบูชาครู


อีกสักภาพ


บอร์ดประชาสัมพันธ์ ประวัติ วัตถุมงคล และภาพหาชมยาก


ประธานในพิธี พลเอก เอกนันท์ รัตนโสภา(ที่สองจากขวามือ) และนายทหารชั้นผู้ใหญ่ท่านอื่นๆ อีก

 

เทียนชัย และยอดด้านบนตู้เทียนชัยจะปักธงเรียกเรียกคน เรียกทรัพย์เอาไว้ เพื่อเรียกให้มงคลต่างๆ เข้าสู่พิธี


โอ่งน้ำมนต์ในพิธี ดูเดาเอาเองคับ


ตำราบางส่วนที่อัญเชิญลงมากระทำพิธีบูชาครู และนำมากระเทินหัวศิษย์ที่สืบทอดวิชา


เริ่มครอบเศียรศิษย์เรียน โดยศิษย์รุ่น ๑ กินน้ำชา ศิษย์รุ่น ๒ ตำรากระเทินหัว ศิษย์ ๙ บท ครอบเศียรครูกินไข่ต้ม


เสร็จพิธีรับศิษย์แล้วก็ถึงเวลา เรียกอาคมเข้าตัวแก่ผู้ที่สักยันต์ ลงทอง หรือเคยกระทำการพิธีใดๆ ให้มงคลมาสถิตในกาย

 

เอาภาพขณะที่เรียกอาคมเข้าตัวบางส่วนมาให้ชม






จากนั้นก็พรมน้ำมนต์แก่ผู้ร่วมพิธีทุกคน


จากนั้นครอบเศียรศิษย์ทุกคนที่มาร่วมพิธี