กลืนน้ำลายขณะนั่งสมาธิได้ไหม

ตอนนี้นั่งสมาธิเราจะสามารถกลืนน้ำลายได้ไหมครับเวลาผมนะนั่งสมาธิบางทีเหมือนน้ำลายมันออกมาจากปากจนเผลอกลืนน้ำลายไปหลายครั้งมันจะมีผลกับการปฎิบัติอย่างไรบ้างครับ

 

อาการอย่างนี้ เป็นอาการของการตั้งใจนั่งเกินไป ร่างกายไม่ผ่อนคลาย ที่สำคัญ คอตั้งตรงเกินไป ซึ่งก็คืออาการของคนนั่ง แหงนหน้า จนเกินไป
วิธีแก้ก็คือ ให้ก้มหน้าลงหน่อย นิดเดียว อย่าให้มากเกินไปจนคอตึง

แต่ก็มีบางอาจารย์ท่านเล่าว่า คนที่รู้สึกว่า ตัวเราไม่ถึงขั้นปิติกับเขาซักที อาการกลืนน้ำลาย คือนิสัยในขั้นปิตินั่นเอง แต่เราไม่รู้สึกเลย คิดว่ามันเกิดกันทุกคน แต่ไม่ใช่ครับ อาการอย่างนี้เกิดเป็นบางคนเท่านั้น ผมก็เป็นบ่อยๆ จนบางทีเสียใจ นึกว่าสมาธิหลุดไปแล้ว แต่ก็ยังอยู่เท่าเดิม และถ้าหากว่าเกิดขึ้นอีกก็กลืนน้ำลายไปเลยครับ ไม่ต้องอมไว้

 

ได้แต่มันแค่เป็นอาการช่วงแรกๆสักพักมันก็จะหายไปเอง แต่เราต้องทำความเข้าใจมันนะครับเพราะร่างกายมันก็ต้องทำหน้าที่ของมัน เมื่อเข้าใจแล้วตามความเป็นจริงความทุกข์ก็จะไม่มีครับ การปฎิบัติจะไปได้หรือไม่มันอยู่ที่คุณต้องทรงสมาธิตลอดเวลาควบด้วยพรหมวิหารสี่และศีลห้าไม่บกพร่อง

 

แสดงว่าจิตเราไม่นิ่งนะซิ ถ้าจิตนิ่งจริงๆจะไม่มีอาการแบบนี้ ใช่ปิติไหมบอกได้เลยว่าไม่ใช่ ยังห่างไกลลลลลลลลลลลลลลลล

 

การกลืนน้ำลาย ไม่ใช่ประเด็น

ต่อให้ ขณะที่กลืนน้ำลาย แล้ว เกิดเสียก เอื้อกๆ ดังลั่นห้อง รบกวนผู้อื่น
ก็ยังไม่ใช่ประเด็น

ประเด็น คือ จิต ที่เกิดขึ้น หลังจากกลืนน้ำลาย

ถ้า จิตหลังกลืนน้ำลาย เราเกิด จิตสัดส่าย ฝุ้งซ่าน กระวนกระวาย กลัวนู้นกลัวนี้

จิตแบบนี้ต่างหาก ที่จัดว่าเป็น อกุศลจิต

อกุศลจิต ที่เกิดขึ้นหลังจากกลืนน้ำลาย เหล่านี้ต่างหาก ที่ควรนำมาพิจารณา

ถ้า อยู่ในที่ทำกรรมฐาน ที่มีเพื่อนๆ นั่งปฏิบัติร่วมด้วย ให้เราสำรวม จิตอกุศล
ที่เกิดขึ้นภายหลังเหล่านี้ อย่าให้มัน กลุ้มรุมจิตได้

ขอเพียง มีสติ ระลึกเห็น จิตที่เป็น อกุศล เหล่านี้ จิตที่ ระลึกได้ถึงการ
ผ่านมา ผ่านไป ของ อกุศลจิต เราจะถือว่า จิตนั้น สว่าง ไม่เศร้าหมอง

เมื่อ เราสำรวม ระวัง หมั่นระลึกการ ผ่านมา ผ่านไป ของ อกุศลจิต

แค่นีก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ เพื่อนๆที่นั่งปฏิบัติอยู่ รับรู้ได้ด้วยจิต

แถมยังทำให้ เพื่อนๆ ที่นั่งจมสุข จมอุเบกขาอยู่ ได้รับรู้ด้วยจิตถึง
การ มีสติ มีสัมปชัญญะ โดยที่ไม่ต้อง เอาไฟฉายส่อง หรือ สอนสั่ง
ด้วยคำพูดเลยสักคำ

 

กลืนได้ครับ ไม่ใช่สิ่งที่ควรกังวลอะไรครับ

 

สำหรับตัวผมนะครับ กำหนดอย่างเดียวครับ อิอิ

 

สมาธิไม่เกี่ยวกับกลืนน้ำลายหรอก
เข้าเดินจงกรม ทำกิจวัตรประจำวัน ยังอยู่ในฌานได้เลยเลย
สมาธิไม่มีข้อกำหนดทางกายมาก
ตรงข้ามกับเอากายเคลื่อนไหวเป็นสมาธิด้วย
ขอใจตั้งมั่นในสติครับ

 

จะกลืนน้ำลาย จะขากเสลด จะเอียงตัวตดก็ทำได้ครับ พิจารณามันไปด้วยเลย ถ้าร่างกายมันของดี สะอาดจริงมันจะมีของสกปรก น่ารังเกียจขยะแขยงอย่างนี้ไหม เดินทำสมาธิยังได้แล้วทำไมจะนั่งสมาธิกลืนน้ำลายไม่ได้จริงไหมครับ

 

อาโปกสิณัง.......