30 ตุลารำลึก

รำลึกถึงหลวงพ่อ ​

ล่วงมาถึงกึ่งกาลพระศาสนา
พระมหาเถระโพธิสัตว์ลา
ทรงปฏิสัมภิธาสี่โดยพลัน
เอกบรมพงศ์โพธิสัตว์เจ้า
พระคุณเลิศล้ำฟ้านภาสวรรค์
เมื่อสำเร็จจบกิจศาสนาพลัน
ด้วยเหตุนั้นพระเป็นครูผู้รู้ธรรม
จะเปรียบด้วยสิ่งใดในโลกหล้า
ลูกจะหามาให้ทุกเช้าค่ำ
ให้สิ้นกัปกี่เวลาที่กระทำ
กี่กัปกัลล์จึงจะหมดที่ทดแทน
ด้วยพระพ่อเป็นครูผู้รู้หลัก
แจ้งประจักษ์มอบทรัพย์ด้วยนับแสน
เปรียบวารีที่สมุทรสุดทดแทน
หรือเปรียบแผ่นดินฟ้าสุลาลัย
หรือเปรียบเป็นเช่นแก้วมณีค่า
สุดจะหาสิ่งใดมาเทียบได้
หลวงพ่อผู้ชำนาญชาญดวงใจ
พระธรรมผ่องอำไพในเมืองแมน
สมเป็นศากยบุตรพุทธองค์
สมกับทรงธรรมเลิศประเสริฐแสน
สมเป็นพ่อเป็นครูรู้พรหมแดน
ว่าจากแผ่นดินสวรรค์อยู่ชั้นใด
แม้นใครด่าว่าพ่อพิงโอ่งน้ำ
หาว่าหลอกว่าร้ายกว่าสิ่งไหน
พ่อของฉันใครจะด่าว่าอย่างไร
ก็รักพ่อด้วยใจทุกวันวาร
ทุกทิวาราตรีลูกรำลึก
ลูกยังนึกดวงใจให้สงสาร
พระพ่อเอกผู้สร้าง ทางนิพพาน
พระสัพพัญญุดาญาญพ่อก็ชาญใจ
เปรียบครูใดในโลกไม่มีแล้ว
ด้วยพ่อแก้วมอบน้ำคำปราศรัย
ทั้งมอบบุญพระธรรมผ่องอำไพ
แล้วสิ่งใดลูกจะหามาทดแทนคุณ
จึงประกาศความดีของพ่อแก้ว
พระคุณแพร้วมากยิ่งสิ่งเกื้อหนุน
ลูกรำลึกนึกกตเวทิตาคุณ
เห็นไออุ่นธรรมในหทัยกาย
คือพระผู้รักลูกผูกดวงจิต
คือพระผู้อุทิศไม่ห่างหาย
ชาตินี้ลูกจะหาสิ่งมากมาย
สิ่งทั้งหลายใดจะเทียมทดแทนคุณ
แม้นพระธรรมนำจิตคิดล้ำค่า
ที่เสาะหาภายในใจไว้เกื้อหนุน
ลูกจะเทิดเหนือเศียรขึ้นพอกพูน
ไว้สืบวงศ์พงศ์ประยูรสัพพัญญู
ท้ายที่สุดลูกจบคำรบพร่ำ
ด้วยน้ำคำสัจจะให้พ่อรู้
ด้วยรำลึกนึกกตเวทิตาครู
ให้พ่อรู้ลูกนึกทุกวันเอย​

 

ร่วมรำลึกด้วยค๊า.....

 

กุศลผลบุญใด ๆ ก็ตามที่ข้าพเจ้าได้ทำมาแล้ว ตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบันนี้ ข้าพเจ้าขออุทิศให้<O</O​

​