ผีมาขอส่วนบุญตอนผมบวช

วันนี้นึกอยากจะเล่าเรื่องผีเก่าๆสักเรื่องนะ เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ตรงของผมเองเลย นึกแล้วยังเสียวสันหลังไม่หาย ยังจำได้ดีแม้เวลาจะผ่านมานานแล้ว เริ่มเลยละกัน ปีนั้นผมอายุครบบวช ก็เลยลางานจากพิษณุโลกไปบวชที่วัดชนบทวัดหนึ่งตั้งอยู่บนเส้นทางระหว่าง อ.หล่มสัก กับตัว จ.เพชรบูรณ์ ก็วัดบ้านนอกนั่นแหละ บังเอิญวัดเขามีงาน พวกพระที่วัดของน้าชายผมที่พิษณุโลกเขารู้จักกัน เขาเลยพากันไปช่วยงาน และผมก็ติดสอยห้อยตามไปด้วย ก็ตั้งใจไปบวชที่นั่นเลย พอเสร็จงานวัด และบวชเสร็จแล้ว พระทางพิษณุโลก ก็กลับเหลือผมไว้ ก็จะบวชเดือนครึ่ง ที่วัดมีพระเจ้าอาวาส และลูกวัดอีก 2องค์ บริเวณวัดก็คือ มีถนนเป็นรูปตัว U ทางเข้า ออกสองทางติดถนนใหญ่ หลังวัดอีกหนึ่งทางเข้าหมู่บ้าน มีสนามหญ้าตรงกลาง เส้นทางเข้า มีเมรุ ถัดไปเป็นศาลาสวดศพ ถัดไปเป็นห้องน้ำแถว ตรงก้นตัวยูเป็นศาลา ซึ่งเจ้าอาวาสนอนบนนั้น ถัดมาเป็นกุฏิชีไม่มีใครอยู่ ส่วนอีกข้างของถนน เป็นกุฏิพระ 3 หลังเป็นกุฏิแบบหลังละองค์ ซึ่งผมอยู่หลังที่ 3 ใกล้ทางออกถนนใหญ่ ด้านหลังเป็นสระน้ำใหญ่ และมีศาลายื่นลงไปในน้ำ แต่เจ้ากรรม ห้องน้ำอยู่ฝั่งตรงข้ามใกล้เมรุ ท้ายศาลาสวดศพ ไกลทีเดียวแหละ เพราะต้องเดินลัดสนามกว้างเท่าสนามฟุตบอล แบบเฉียงๆด้วยก็ประมาณ 100 เมตร แต่พอรอดตัวไปได้เพราะมีกระโถนฉี่ในห้อง และไม่เคยปวดหนักตอนกลางคืน (กลางคืนน่ากลัวมากขอบอก)
ด้านหลังกุฏิผมเป็นสระน้ำใหญ่ และมีกุฏิน้อยอยู่ยื่นลงไปในน้ำ 1 หลัง บวชได้ วันที่ 2 ก็เกิดเรื่องสยองขวัญกับผมอย่างคาดไม่ถึง วันนั้นพระในวัดทั้งหมด รวมทั้งชาวบ้านอีกจำนวนหนึ่ง ไปแสวงบุญที่เชียงใหม่ เป็นเวลา 3 วัน โดยผมดวงซวยรับบัญชาให้เฝ้าวัดอยู่กับหมาอีก 2-3 ตัว ในฐานะพระใหม่เวรกรรมจริงๆ จะทิ้งวัดไปหมดก็ไม่ได้เดี๋ยวของหาย กลางวันเงียบเหงาก็ไม่เท่าไหร่ พอตกกลางคืนก็เจอดี หลังไหว้พระสวดมนต์นั่งสมาธิเสร็จก็นอน หลับไปไม่รู้เวลาเท่าไหร่ ต้องสะดุ้งตื่นเพราะหมาหอน ทีแรกมันหอนใกลๆ แถวศาลา แต่แล้วมันรับกันมา หรือเดินมาหอนมาเรื่อย ตามถนน ใกล้เข้ามาทุกที่ ทุกที
เดี๋ยวมาต่อนะ :boo: (กุฏิที่อยู่คล้ายแบบนี้มาก)

 

ต่อนะครับ

ผมตื่นตัวเต็มที่แล้วตอนนั้น นอนฟังและ พิจารณาดูเหตุการณ์แล้วว่า ท่าจะไม่ดีเอาตูแน่ๆ จริงดังคาด หมาหอนใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามา อีกไม่กี่เมตรจะถึงกุฏิแล้ว เสียงหอนดังมากที่เดียว นาทีนั้น ผมนอนเกร็ง เหงื่อแตกท่วมตัว ทั้งที่เปิดพัดลม ภาวนาในใจว่า อย่ามาใกล้กว่านี้นะ แต่เหมือนแกล้ง หมามันหอนมาถึงกุฏิผมจนได้ และหยุดไปเฉยๆ ผมเริ่มสวดมนต์แผ่เมตตาแล้วตอนนั้น ผิดบ้างถูกบ้างไม่รู้แล้ว เพราะมีความรู้สึกว่า มีอะไรไม่ชอบมาพากลอยู่ใต้ถุนกุฏิใต้ที่นอนเรานี่เอง ลืมบอกกุฏิไม่สูง แค่พ้นหัวนิดเดียว แถมกระดานเป็นร่องอีกต่างหาก นาทีนั้นนึกสวดนึกภาวนาอะไรได้งัดออกมาหมดใส้ หมดพุงเลยครับ เงียบ ๆ ๆ ๆ จนได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้น ผิดปกติมากครับ จิตก็หวาดระแวงว่า ผีกำลังแหงนมองขึ้นมาอยู่ระมั้ง หรือมันกำลังขึ้นกุฏิมาที่ระเบียงแล้ว ยอมรับว่า พระกลัวผีครับ ก็เพิ่งบวชได้ 2 วันจะเอาอะไรไปสู้กับผีละครับ คิดระแวงไปต่างๆนาๆ ได้สักพัก ได้ผลครับ หมามันเริ่มหอนอีก และ ค่อยๆขยับห่างออกไป กลับที่เก่าที่มันมาคือทางศาลา ผมหรือคัรบ ถอนใจเฮือกเชียว ยกภูเขาออกจาก อกเลย ถามว่าเห็นตัวไหม เปล่าไม่เห็นครับ ใครจะกล้าลงไปหามัน คุณล่ะ กล้าไหม
ติดตามเรื่องต่อไป มีอีกหลายเรื่อง หลายสถานที่ครับ โดนมาหลายวาระ จนชิน ใครมีความเห็นยังไงคุยกันครับ
เรื่องที่ 2 คลอดแล้วนะครับ ขอตั้งชื่อว่า ผีตามกลับบ้าน ไม่รู้มันตามมาทำไม นี่ก็เรื่องจริงเช่นกันครับ

 

คนบวชมักจะได้บุญมาก วิญญาณต่าง ๆ จึงอยากมาขอส่วนบุญ หรือไม่ก็คงมารับน้องพระบวชใหม่น่ะค่ะ มาติดตามตอนต่อไปนะคะ

 

เป็นการเริ่มต้นที่ดีนะครับ..

 

ขอบคุณที่เข้ามาตอบครับ
ได้ฟังคนแก่เล่าว่า พระบวชใหม่ศิลยังบริสุทธิ์อยู่บุญยังแรง ผีจึงชอบครับ
รับรองว่าเป็นเรื่องจริงนะครับ

 

เขาน่าจะมาทักทายอีกนะ (^^)

 

หลังจากวันนั้น ก็ไม่มีมา กวนอีกเลยครับ อยู่ที่นั่น 1 เดือนสบาย
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน

 

ทำบุญกุศลให้สม่ำเสมอเขาจะได้มาขออีกอุทิศส่วนกุศลให้ทั่วถึงครับ

(good)ดีดีครับทำบุญกุศลให้สม่ำเสมอ
เขาจะได้มาขออีก
อุทิศส่วนกุศลให้ทั่วถึงครับ
เพื่อนร่วมวัฏสงสาร ยังเวียนว่ายตายเกิดอยู่เหมือนกันแต่ต่างสภาวะและภพภูมิ
ช่วยได้ก็ต้องช่วยๆกันไปครับdannce_;aa41

 

จริงของคุณ

 

อยากเห็นผี แต่ว่ากลัว ทำไงดี

 

ถ้าลงไปดูอาจจับไข้หัวโกร๋น ต้องไปเฝ้าโรงพยาบาล แทนวัดก็ได้ครับ

 

อยากเห็นผี ไม่ยากครับ ข้างๆบ้านอาจมี ผีพนัน บ้าแทงหวยไง

 

ผมก็มีประสบการณ์ตอนบวชเหมือนกันครับ ทั้งเห็นเป็นรูปร่างตอนเดินจงกรมหน้ากุฏิและได้ยินเสียงเดินรอบกุฏิ แต่ถ้าเล่าแล้วคงไม่ฮาเท่าไร เพราะตอนบวชผมจะออกแนวนักเลงนิดๆไม่กลัวอะไรเท่าไร มั่นใจในศีลของตัวเอง ปฏิบัติแบบเอาชีวิตเข้าแลก ความหวาดหวั่นเลยน้อย แต่ก็เข้ามาร่วมขำๆด้วยครับ





ขอให้ทุกท่านจงเจริญในธรรม...

 

ตอนที่พระหลานชาย บวชและจำพรรษาอยู่ที่วัดป่าใหม่ๆ ท่านก็เจอเหมือนกันค่ะ ที่สำคัญ ตอนนั้นพระท่านไม่รู้ว่ากุฏิที่พักนั้น เคยเป็นที่ประชุมเพลิงศพเจ้าอาวาสองค์แรกที่ท่านบุกเบิกสร้างวัดนี้ขึ้นมา ท่านเล่าให้ฟังว่า คืนแรกที่จำพรรษาอยู่นั้น ก็มีกลัวๆอยู่มากเหมือนกัน เพราะเป็นวัดสายพระป่า และอยู่ท่ามกลางป่าไม้พอสมควร ไฟฟ้าไม่มีใช้ในกุฏิ กลางคืนจะมืดมาก ทั้งวัดมีพระอยู่ประจำไม่กี่รูป

คืนแรก ตกดึกสงัด จะมีเหมือนเสียงคนเดินรอบกุฏิ ท่านก็กลัวตามประสาที่ยังใหม่ แต่ก็ทำใจดีสู้เสือ ลุกขึ้นมาภาวนา จนค่อนรุ่ง

คืนต่อมา เวลาประมาณเดียวกัน ก็มีเสียงเหมือนเดิม และคราวนี้ มีเหมือนมือใหญ่ๆ กวาดบนหลังคากุฏิเหมือนจะปลุกให้ท่านลุกมามาปฏิบัติ ท่านก็ลุกขึ้นมาเจริญภาวนาเหมือนวันก่อน ตอนแรกกุฏินั้นไม่มีประตู หน้าต่าง ทางญาติโยม จึงไปทำถวายให้

วันต่อมา พระท่านมาที่บ้านโยมยาย ช่วงเย็นๆ พอค่ำๆประมาณสองสามทุ่ม พวกเราพากันนั่งรถไปส่งท่านกลับวัด ตอนนั้น ก็นึกในใจว่า '' หลวงปู่เจ้าค่ะ ขอฝากพระหลานชายด้วยนะเจ้าคะ พระหลานชายท่านตั้งใจมาบวชรับใช้พระศาสนา และเพื่อตอบแทนผู้มีพระคุณ โปรดเมตตาด้วยนะเจ้าคะ'' เป็นที่แปลกประหลาดมาก ในขณะที่ได้อธิษฐานจิตในใจนั้น ปรากฏว่าขนลุกทั้งตัวเลยค่ะ ส่วนพระหลานชาย ท่านก็ตั้งใจปฏิบัติดีมาก กินน้อย นอนน้อย ทำความเพียรมาก จากคนที่ร่างกายกำยำ เวลาผ่านไปสามเดือน ดูผอมเพรียวลงไปถนัดตา และท่านยังได้เล่าให้ฟังว่า ทุกเวลาเดิม วันไหนหากท่านนอนเพลิน ก็จะมีเสียงเหมือนคนโยนก้อนหินมากระทบหลังคากุฏิ ปลุกท่านให้ลุกขึ้นมาปฏิบัติภาวนา ท่านก็จะตื่นขึ้นมาค่ะ

ท่านตั้งใจบวช 1 พรรษา และท่านตั้งใจทำความเพียรดีมาก และขยันช่วยงานในวัด จนเป็นที่ชื่นชมของเจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน เมื่อครบกำหนดที่ได้ตั้งใจบวชแล้ว ท่านได้ลาสิกขาออกมา ตอนนี้เป็นตำรวจอยู่ภาคใต้ จนกระทั่งปัจจุบัน ทิดหลานชายก็ยังไม่เคยได้รู้ระแคะระคายเลยว่ากุฏิที่ท่านเคยพัก เมื่อสมัยที่บวชพระนั้นมีประวัติมาอย่างไร

แชร์ประสบการณ์กันนะคะ และขออนุโมทนาที่ท่านเจ้าของกระทู้ได้เล่าให้ฟังค่ะ

 

ยอดเยี่ยมครับ ....ลุกขึ้นมาภาวนา....

 

เล่ามาให้อ่านหน่อยครับคุณ sahaput

 

ขอบคุณคุณ faveur มากครับที่แบ่งปันประสบการณ์

 

ผมเองก็มีประสบการณ์คล้ายๆ กับท่านจขกท เลยครับ เพียงแต่ของผมเป็น แมว ครับ มันกัดกันในวัดแล้วก็ใกล้เข้ามาในกุฎิตรงชานจนกระทั่งชนประตูเลยทีเดียว มันรู้สึกเหมือนมีอะไรสักอย่างพุ่งความรู้สึกมาที่เรา ส่วนคืนที่ไม่มีใครอยู่ต้องเฝ้าวัดก็มีเหมือนกันอีกแถมเป็นคืนที่มีคนเอาคนตายโหงมาไว้ที่วัดตอนกลางคืนอีกด้วย คืนนั้นป่าช้าทั้งป่าเงียบสงัดและร้อนน่าอึดอัดทั้งๆที่ปกติไม่ร้อนมีต้นไม้เยอะและมีเสียงแมลงต่างๆดังมาก(ใครเคยอยู่ป่าคงพอนึกออกครับ) แต่ตอนนั้นผมไม่รู้นะมารู้ตอนกลับจากบิณฑบาติ และอีกเรื่องก็ยังเหมือนกันอีกคือมีคืนหนึ่งนั่งสมาธิอยู่ก็ได้ยินเสียงคนเดินตามทางเดินที่เรากวาดนั่นแหละ แต่มันจะมีใบไม้ร่วงลงมาทุกวันเราก็กวาดทุกวัน ใบไม้ช่วงระหว่างไม่ได้กวาดจึงมีน้อย เข้าใจว่าเสียงคนที่เดินมาเป็นเท้าเปล่าและเดินตรงแบบนิ่งๆ จึงเหยียบใบไม้กรอบแกรมบางครั้งและเสียงเข้าใกล้กุฏิมาเรื่อยๆ

 

ต่อครับ มาเรื่อยๆ จนคิดว่าใกล้สุดคือตรงกับกุฏิเราแล้ว และยังไม่หยุดเดินคืิอเดินผ่านไป ผมไม่ได้ปิดหน้าต่างเวลานอนเพราะให้อากาศระบาย เสียงจึงค่อนข้างมั่นใจว่าไม่ใช่เสียงอื่นๆ. ทีนี้เสียงเดินก๋ค่อยๆจางหายไปเหมือนตอนเดืนมา. ผมนั่งคิดว่าเราควรชะโงกหน้าต่างออกไปดูมั้ย. แต่มีความร฿้สึกบอกว่าใครจะทำอะไรก็เรื่องของเค้า เราไม่ควรไปเกี่ยว และอาการชะโงกของเราคล้ายๆไปยุ่งคนอื่นเลยไม่ได้ทำ อะไรและก็ยังสงสัยจนทุกวันนี้ ถ้ามาคิดอีกทีน่าจะมองไปเลย แต่อารมนัางสมาธิมันนิ่งไม่ค่อยอยากทำอะไรเลยนั่งต่อไปในตอนนั้นครับ. อนึ่งกุฏิเราเหมือนกันมากครับ. ทางเดินก็คล้ายกัน. ผมบวชที่วัดป่าขามเฒ่า จนครพนม. บวช17 วันครับ