ช่วยชี้แนะทีครับบางครั้งก็ไม่แน่ใจ...ต้องการผู้ยืนยัน

อยากเล่าความฝันให้ฟัง...แรกก็ไม่คิดอะไร แต่พอมันฝันประติดประต่อกันก็เริ่มชักไม่ค่อยจะเหมือนฝันทั่วๆไปแล้วสิ...ปกติผมชอบสวดมนต์อยู่แล้ว
ขอเล่าเลยละกันครับ...
แรกๆผม ฝันเห็นเด็กผู้หญิงเหมือนเขาจะตามหาแม่แล้วผมก็พาเขาไปหาตำรวจ...(หลังจากฝันก็เหมือนมีคนทักเราว่ามีอะไรตามเรามา) หลังจากนั้น

ผมก็เริ่ม กินเยอะแบบที่ผมไม่เคยกินแล้วก็ชอบกินขนมกินน้ำแดง....
พอหลังๆผมฝันว่ามีคนอุ้มพระพิฆเนศมาแล้วเอามายื่นให้ผมก็ไม่กล้ารับ(จริงๆตอนนั้นผมไม่เคยศึกษาเกี่ยวกับพระพิฆเนศเลย)แล้วเขาก็บอกว่าไม่ต้องกลัวเอามาช่วย แล้วเขาก็เอามาแตะที่ตัวผมแล้วเหมือนดูดไรออกจากตัวผม ทำให้ตัวผมที่หนักๆเบาขึ้น แล้วเขาก็ตั้งไว้แล้วพูดประมาณว่าต่อไปให้บูชานี้นะอะไรทำนองนี้
พอหลังๆฝันอีกว่า ผมโดนสักยันที่กลางหลังจำได้ว่าเป็นยันต์คล้ายๆ 5 แถวแต่ที่หลังนั้นมันมีแถวเดียวกลางหลังผมไม่รู้ว่ามันมียันต์แบบนี้หรือเปล่าวและโดนปิดทองที่แขนขวา แล้วหลังจากโดนสักผมควบคุมตัวไม่ได้เหมือนตัวชาไปหมดมือไม้ทำไรไม่ถูก ในใจก็สวดชินบัญชรขึ้นมา พอตอนเช้าเลยเข้าเนตหาลายสักที่เราเห็นเมื่อคืนปรากฏว่ามีจริงตกใจเลย​

หลังงจากนั้นก็ฝันว่าไปทำบุญวัดป่าท่านให้ของในย่ามมาแต่ผมไม่ได้เปิดูเลย แล้วก็มีฝันอีกว่ามีผู้หญิงมาดูดวงให้แล้วเขาก็ให้ถุงไรมาไม่รู้บอกว่าไว้บูชาผมเอาออกมาปรากฏว่าเป็นเหรียญพระพิฆเนศ
ล่าสุดฝันว่าตัวเองไปสวดไรไม่รู้เหมือนสวดมนต์ที่วัดมีหลายคนสวดแล้วจู่ๆก็เกิดอาการควบคุมตัวเองไม่ได้ ลุกขึ้นมาออกท่าออกทางเหหมือนจะรำ ตื่นเช้ามา ปวดปวดคอมากก....
อยากรู้ว่าความฝันผม มีอะไรหรือเปล่าวหรือว่ามันแค่ความฝันธรรมดา ขอบอกก่อนนะครับผมเป็นคนเชื่ออะไรอยากนิดนึง เพราะผมชอบเชื่อในสิ่งที่พิสูจน์ได้แต่บางเรื่องพิสูจน์ไม่ได้ผมก็เชื่อแต่ไม่ลบหลู่แต่ต้องมีเหตุและผล...พอที่จะให้เชื่อครับ...ขอท่าผู้รู้ชี้แนะด้วย...

 

เป็นไปได้ว่า อาจจะฟุ้งไปเองครับ เป็นอุปาทานขัน ช่วงที่เริ่มปฎิบัติใหม่ๆ ผมหนักกว่าอีก ไม่ได้ฝันด้วยนะ นั่งสมาธิ เห็นภาพตัวเอง ลอยไปที่ที่หนึ่ง แล้วก็เจอแม่ชี แล้วแม่ชีก็พาไปเที่ยวนรก แล้วก็ไปถามเขาว่า ย่า ตายแล้วไปอยู่ไหน แม่ชี บอกว่า เป็นอสูรกาย ๕๕๕+ ฮาตรึม
เรื่องฝันว่าองค์ประทับรำนู่นนี่นั่นก็เคย เป็นในฝัน แต่ความจริง ไม่ว่าจะไปตามงานไหนๆ สวดภานยักษ์โคตรใหญ่ ที่ไหนก็ไม่ลง คนอื่นเขาลงเขาเลื้อยเขาโดด เรานิ่งสนิทเลย

ก็ต้องปฎิบัติไปเรื่อยๆล่ะครับ นั่งสมาธิมาก เดี๋ยวก็ได้เห็นผี แล้วถึงจะเชื่อเหมือนผมตอนนี้

 

สิ่งใดมาดี แล้วดี ยังไม่ตระหนัก

แล้วจะสอนอย่างไร

เพราะใจไม่เปิดให้สอน ปิดกั้นตัวเอง

สิ่งใดดี มาแล้วดี คือ มาให้ดี ก่ควรตระหนัก

ทำไม .... ดี คือ ดี

เลว คือ เลว คิดว่า ดี คือ เลว

ก่ ต้องรอไปก่อน ดังนั้นให้ผ่านไปคนอื่น ก่อน
เสียเวลา

แบบนี้ ก่ รอไป รอให้วิทยาศาสตร์เจริญถึงขีดสุด
แล้วค่อย มาน้อนนำ สิ่งดีที่มาหา มาปรากฎ

เพราะหาผู้ยืนยัน เด๋วก่ ต้องถามว่าผู้ยืนยันภูมิธรรม เท่าใด
เอาอะไรมาวัดให้เป็นเชิงประจักษ์

ใครจะเป็นผู้ยืนยัน กับ ผู้ยืนยันได้ ว่า สิ่งที่กล่าวเป็นจริง
มีเหตุ ผล

เมื่อกล่าวเสร็จ ก่ จะถามต่อไปอีก ว่า สิ่งที่กล่าวพิสูจน์ได้หรือไม่
เชิงวิทยาศาสตร์ แต่วิทยาศาสตร์ยังไม่ถึงขั้น

ดังนั้น ไร้ประโยชน์ที่จะอธิบาย

เพราะ การเรียนรู้ เริ่มต้น ต้องมีใจ ก่อน

แต่ ถามหาวิทยาศาสตร์ ถามหา เหตุ หา ผล
ในขณะที่วิทยาศาสตร์ พิสูจน์ไม่ได้ ก่ ให้รอไปก่อน

 

อ่อ สวดภาณยักษ์เคยไปครั้งนึงครับไปเพราะเพื่อนๆพี่ๆชวน ปรากฏว่าเกิดอาการแบบ ท้องชาหน้าอกชาหายใจแรงขึ้นๆตกใจตัวเองไม่เคยเห็นหรือเป็นอะไรแบบนี้ปากพูดไม่ได้พยามอ้าปากพูดก็อ้าไม่ได้ แขนชา หัวชาควบคุมตัวเองไม่ได้แต่ผมไม่รู้ว่าเป็นอะไรมือจากที่พนมมือก็สั่นๆแล้วเปลี่ยนจาก พนมมือเป็น นั่งกำมือแทน รู้แต่ว่าตอนนั้นผมควบคุมตัวเองไม่ได้ แต่มีสติพยามสู้กะร่างกายตัวเอง...ผมยังงเลยว่าตัวผมเป็นอะไร...แต่ก็คิดว่าเป็นอุปทานเฉยๆ...ถ้าเป็นวันไหนนั่งสมาธิ จะตัวโยกซ้าย-ขวาๆแล้วเริ่มหมุนหัวแรงขึ้นเรื่อยๆ แต่เดี๋ยวนี้เริ่มชินละกะอาการแบบนี้ แต่ถ้าถามเรื่องการเห็นอะไรแปลกๆ เกิดมาผมไม่เคยเห็น ขนาดบวชคนอื่นเขาเห็นผีผมไม่เห็นแม้แต่เวลาแผ่เมตรตาก็ไม่เคยเห็น กวาดลานวัดใกล้ๆเมรุ ตี4-5 ก็ไม่เคยเห็นอะไรทั้งนั้น แต่ก็ใช่ว่าผมจะไม่เชื่อว่าเขาไม่มีจริงด้วยความที่ผมอยู่กะเทคโนโลยีมาจนชิน การเชื่อของผมอาจจะเชื่อแบบมีมีที่ไปที่มาไม่ใช่เชื่อจน ขั้นงมงายมองอะไรดูไรก็เป็นเรื่อง ผีสางนางไม้หรืออะไรไปหมด ... แต่ก็ไม่หลบหลู่ครับ

 

นั้นสินะครับ...งั้นผมคงต้องฝึกปฏิบัติเรียนรู้ด้วยตัวเองให้ตัวเองยืนยันตัวเองหรือเปล่าว...แล้วพอจะมีวิธีชี้แนะในการปฏิบัติไหมครับ

 

ไม่คิด ไม่สร้างความขัดแย้งในตน
ปล่อยตามธรรมชาติ ก่ จะพบกับ ใจ ตน
กับสิ่งถูกต้อง

สิ่งใดปลอดโปร่ง โล่งลื่นไหล ก่ ทางนั้น ใช่ และไม่มีขัดแย้งภายหลัง

 

"ใจ" บอกว่า "ใช่"....ก็คือ ใช่...
สังเกต...อาการภายในที่เกิด...
แค่ สังเกต
แค่ ดู

เติมแต่ง "ชอบ" "ไม่ชอบ" "ควรเป็นอย่างนี้" "ไม่ควรเป็นอย่างนี้" "ดี" "เลว" "ถูก" "ผิด"....เกิดได้...เพราะทำเพียง แค่ดู แค่สังเกต...เห็นแล้วก็ปล่อยไป...

ไม่ปล่อย...
ยิ่งเพิ่ม ยิ่งเติม ยิ่งเสริม ยิ่งแต่ง


ยิ่งห่างไกล

ดูตัวเองเป็นสำคัญ...
คุณภูดิษ กล่าวไว้...ดี...ลองทำตามดูนะ

 

อายุเริ่มเยอะก็เป็นยังงี้แหละ

 

อันนี้ตามสัมผัสผมนะ
ฝันอันแรกคอนเฟิร์มให้ อันอื่นไม่รู้ ปัจจุบันก็ตาม หมั่นสวดอิติปิโสแล้วนั่งสมาธิหลังจากนั้นก็แผ่เมตตาเจาะจงให้สาวน้อยนี้เลยให้เห็นเขาดีมีความสุขขึ้นกรวดน้ำด้วยยิ่งดี พอทำเสร็จคือจบพยายามไม่คิดถึงอีก แล้วพออีกวันค่อยทำใหม่ ทำไปเรื่อยๆสักสองอาทิตย์น่าจะดีขึ้นในทุกเรื่อง

 

ขอบคุณครับทุกวันนี้ก็ สวดมนต์แผ่เมตตานั่งสมาธิ(แต่นั่งได้ไม่ค่อยนาน) แต่ไม่เคยกรวดน้ำเลย จริงๆก็ไม่รู้ว่าเขามาได้ไงสงสัยเคยทำกับเขาชาติที่แล้วหลังๆจากสวดมนต์รู้สึกว่าโอเคขึ้นละครับ...