อยากทราบว่า เวลาทำสมาธิเราแผ่เมตตาด้วย สมควรหรือไม่

ไม่เก่งหรอกค่ะ เป็น ปูๆ ปลาๆ หัดนั่งเองที่บ้านค่ะ เริ่มจาก 5 - 10 นาทีเหมือนกันค่ะ ขอเป็นกำลังใจ (ให้กันค่ะ) (good)

 

========
ควรตอบให้กระจ่าง แก่ข้อสงสัย ดังนี้ว่า

1 การทำสมาธิ และการแผ่เมตตา ไม่ควรทำพร้อมกัน แต่ควรตั้งจิตอธิฐาน แผ่เมตตาก่อนการทำสมาธิ แบบนี้สามารถทำได้ครับ

2 การแผ่เมตตา หรืออุทิศบุญ ควรทำหลังจากการที่เราสวดมนต์หรือเจริญสมาธิ เสร็จแล้ว เพื่อรวบรวมกำลังบุญจากการนั่งสมาธิแผ่เมตตาและอุทิศบุญให้สรรพสัตว์

3การแผ่เมตตาหรืออุทิศบุญ ก็เป็นการใช้กำลังสมาธิจิต แต่เป็นการดึงเอากำลังบุญที่เกิดจากการทำสมาธิหรือจากที่เราปฏิบัติกรรมฐาน หรือวิปัสสนาแล้ว แผ่และอุทิศให้สรรพสัตว์

4 การที่ให้ทำสมาธิก่อนเพื่อจะได้ปฏิบัติจิตให้เข้าสู่ความสงบ สว่าง แห่งจิต อันเป็นบรมสุข อันเป็นกำลังบุญ เมื่อกำลังบุญเกิดแล้วจากสมาธิ ก็ย่อมส่งหรือแผ่อุทิศออกไปได้ หากยังไม่เกิดก็ไม่มีอะไรจะส่งหรือแผ่อุทิศให้

กรณีนี้ยังมีขั้นสูงอีกคือ สามารถทำได้ ด้วยการที่เราแผ่เมตตาไปพร้อมกับการทำสมาธิ ทำได้แต่ให้เปลี่ยนสมาธิไปสู่การภาวนาที่เป็นการแผ่ เมตตา เช่น ให้บริกรรมภาวนาภายใน ว่า สัพเพสัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อทุกข์เกิดแก่เจ็บตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น บทนี้จนจบ วนอยู่เช่นนี้ ทำด้วยกำลังสมาธิ ที่แน่วแน่เป็นสมาธิ เมื่อกำลังของสมาธิจากการบริกรรมเกิดแล้ว มีกำลังมากแล้ว ย่อมเกิดเป็นแสงสว่างอันเป็นทิพย์ ด้วยอำนาจของสมาธิจิต แสงบุญอันเป็นแสงสว่างที่เป็นทิพย์นี้ย่อมสว่างออกจากจิตกระจายไปสู่ภายนอกรอบๆ ทำให้ เหล่าสรรพสัตว์ วิญญาณทั้งหลาย ย่อมสามารถอนุโมทนาในแสงสว่างแห่งบุญอันเป็นทิพย์นั้น ย่อมได้รับบุญทันที แต่กรณีนี้สมาธิต้องดีจริง ดีแล้ว ย่อมทำได้

กรณีที่ท่านแผ่เมตตาหรืออุทิศบุญ ด้วยการส่งด้วยกำลังของสมาธิ สมาธิท่านต้องดีจริง หากกำลังสมาธิยังไม่ดี ก็ส่งไปแผ่ไปไม่ได้ ให้ใช้วิธีการกรวดน้ำ หลั่งน้ำหยาดลงสู่พื้นพระธรณี อาศัยบารมีแห่งพระแม่ธรณีนำเอาบุญกุศลส่งถึงแด่สรรพวิญญาณ ย่อมสำเร็จเป็นแน่แท้แน่นอนครับ สาธุ

 

บุคคลผู้เจริญสมาธิมาดี เมื่อจิตทรงฌาณ อภิญญาเกิดมากน้อยแล้วแต่กำลังของจิตและลำดับขั้นของสมาธิ เราขอกล่าวว่า เมื่อท่านเจริญสมาธิมามาก จิตทรงฌาณแล้ว ทิพยจักษุเกิดเบื้องต้น ย่อมน้อมนำให้ปรากฏนิมิตรู้เห็นในแสงสว่างอันเป็นบุญเป็นทิพย์เหล่านั้นได้ ผู้ทรงสมาธืฌาณ ย่อมมีดวงตาภายในอันรู้เห็นในแสงสว่างอันเป็นทิพย์นั้น เมื่อเห็นในบุญในแสงสว่างอันเป็นทิพย์ของตน ที่สว่างอยู่นั้น พึงระลึกได้ว่า กำลังแห่งบุญเกิดแล้ว หากตามรู้ตามดูจะพบว่ากำลังบุญอันเป็นแสงสว่างอันเป็นทิพย์นี้มีความสว่างงดงามประกายพฤต งดงามมหัศจรรย์นัก แต่ทว่าอันแสงสว่างอันเป็นบุญทิพย์นี้ก็จะปรากฏไม่นานนัก ก็จะเคลื่อนไปสุ่ทิพยฺ์วิมานแห่งตน สภาวะแห่งบุญทิพย์ที่เป็นแสงสว่างงดงามนี้ก็มีเพียงเท่านี้ ผู้มีปัญญาและทรงสมาธิย่อมรู้ว่าก็ด้วยแสงสว่างแห่งบุญทิพย์มีกำลังมากแล้วปรากฏแล้ว พึงรีบกำหนดจิตเป็นสมาธิแผ่และอุทิศให้สรรพวิญญาณในกาลนั้น ทันที เมื่อนั้นสรรพวิญญาณทั้งหลายย่อมอนุโมทนาและได้รับในบุญกุศล ที่เราได้แผ่อุทิศให้ ทันที ยังความปิติสุขเกิดขึ้นแก่เหล่าสรรพวิญญาณและเราผู้แผ่อุทิศให้

ปรากฏการณ์และสภาวะต่างๆที่เกิดขึ้นแห่งการแผ่อุทิศบุญ ในโลกทิพย์ก็มีเหตุการณ์ดังที่เรากล่าวมาแล้วนี้ครับ สาธุ

 

อนุโมทนาค่ะ เป็นความรู้กับผู้ปฏิบัติใหม่มาก หวังว่าตัวเองจะมีกำลังบุญได้เห็นแสงสว่างตามนี้บ้าง จะน้อมนำเป็นแนวทาง และพยายามตั้งใจให้มีจิตตั้งมั่นทุกครั้งคะ