พระและของมงคล...ที่สะสมพร้อมประสบการณ์ ^^

เห็นด้วยครับๆ อิ ๆ

 

อืม ไม่เป็นเหมือนกัน แต่ดูสวยดีนะครับ ^^

 

​

 

ผมก้ว่านอกจากคุณตี๋ คุณสางป่า ต้องมีคนอื่นเห็นด้วยอีกเยอะแน่ๆ 555+

 

​

 

​

 

ทาทองได้สวยมากครับคุณตี๋ ^^

 

นี่คือโอวาท ลป.จาม ที่พระที่ดูแล ลป.บันทึกไว้ครับ ก่อนที่จะ ลป.มรณะภาพ วันที่ 19 มกราคม 2556

 

ตะกรุดชนิดนี้ เค้าว่ากันผีดี มากๆ...

 

วันนี้แขวนชุดนี้ครับ

 

ชุดนี้ไปได้ทั่วโลก เลยนะครับนี่ สุดยอดครับ ^^

 

​

 

สวัสดียามเย็นก่อนเลิกงานครับพี่ช้าง ^^

 

สำหรับท่านลีไม่พูดอะไรมาก พูดเพียงเล็กน้อยว่า ธรรมลีเศรษฐีธรรมบอกเท่านั้น บอกว่าเศรษฐีธรรมอยู่ที่นั่นนะ ไม่ค่อยได้จับจ่ายไปไหน เราพูดเพียงเท่านี้แหละ พูดว่าเศรษฐีธรรม แต่ไม่ค่อยได้จับจ่ายไปไหนแหละ เพราะนิสัยท่านไม่ชอบเกี่ยวข้องกับแขกกับคนเทศนาว่าการ จึงเรียกว่าเศรษฐีธรรมอยู่ที่นั่น แต่ไม่ได้แจกจ่ายไปไหน คือท่านไม่เทศน์ที่ไหน นอกจากท่านอาจเทศน์นะ ครั้นโยมเข้าไป นี่หลวงตาเรากำลังหาทองคำนะ อาจเป็นได้นะตรงนี้ ท่านไม่เทศน์ช่องอื่นอาจเทศน์ช่องนี้ เห็นทองคำมาเรื่อย นี่มันเทศน์แบบนี้เหรอ คงจะอย่างนั้น พอใครเข้าไป พอมองเห็นทางนู้น นี่หลวงตาเรากำลังหาสมบัติเข้าคลังหลวงนะ คนนั้นมาก็ล้วงกระเป๋า คนนี้มาล้วงกระเป๋า เห็นเอาทองคำมาให้เราเรื่อยมันอดคิดไม่ได้

นี่ที่เราพูดนะ เหล่านั้นท่านก็ดี แต่ผู้ใดเด่นทางไหนที่พอจะทำประโยชน์ได้มากน้อยต่างกัน เราก็แย็บออกมาๆ เราไม่ได้ตำหนิว่าเหล่านั้นไม่ดีนะ ดี อย่างพระพุทธเจ้า ทรงตั้งสมณศักดิ์ให้สาวก องค์นั้นเด่นทางนั้นทางนี้ ไม่ใช่ท่านไม่รู้ รู้ แต่ผู้นี้สูงกว่าเพื่อนหน่อยนึงก็ยกกันขึ้นเสีย ทั้งที่ท่านเหล่านั้นก็ดีเหมือนกัน อันนี้เราก็พูดแบบเดียวกัน แต่มันเป็นยังไงไม่ทราบ นิสัยวาสนาของเรารู้สึกมันจะอาภัพอยู่นะ พอแย็บไปปุ๊บที่ตรงไหนมักมีเรื่องเสมอ ไม่มากก็มีให้เป็นข้อรับกันเป็นผลลบจนได้นั่นแหละ ทำประโยชน์ให้โลกได้ต้องเป็นผู้ทำประโยชน์ให้เจ้าของได้ หลักใหญ่อยู่ตรงนี้ ถ้าไม่มีในนี้แล้วไปที่ไหนไม่มีความหมายทั้งนั้นแหละ ถ้าเจ้าของไม่สร้างความหมายให้เต็มตัว เมื่อสร้างความหมายเจ้าของให้เต็มตัวแล้ว ใครจะนับถือไม่นับถือความหมายก็เต็มตัวของตัวเองอยู่แล้ว ยิ่งออกแจกจ่ายทางโลกก็ยิ่งชุ่มเย็นกระจายไปหมด มันต่างกันนะ นี่นิสัยวาสนา มันหากเป็นขึ้นอยู่กับผู้นั้นเอง



เมื่อวันที่ ๕ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๔๕ เป็นพระต้องมีคำสัตย์คำจริง

โดยพ่อแม่ครูอาจารย์หลวงปู่มหาบัว ญาณสัมปันโนด้วยเกล้าครับผม

 

สาธุ สาธุ สาธุ

ลูกขอน้อมส่งหลวงปู่จาม มหาปุญโญ ด้วยเกล้าครับผม

 

ไปก่อนครับ พรุ่งนี้เจอกันใหม่