ประเทศไทยจะเกิดอุบัติภัยอย่างที่ทำนายกันจริงๆหรือไม่

ปากีสถานลั่นไม่กลัวบิน ลาดิน! ประกาศพร้อมทำสงครามกับอัลกออิดะห์ <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td bgcolor="#cccccc" height="1"></td> </tr> </tbody></table> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td class="body" align="left" valign="baseline">โดย ผู้จัดการออนไลน์</td> <td class="date" align="left" valign="baseline">20 กันยายน 2550 20:20 น.</td> </tr> </tbody></table> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td align="center" valign="middle"></td> </tr> </tbody></table> <table align="right" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td width="5"></td> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="300"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top" width="300"> </td> </tr> <tr><td class="Image" align="left" valign="baseline">อุซามะห์ บิน ลาดิน</td></tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td align="center" height="5" valign="top"></td> </tr> </tbody></table> เอเอฟพี – กองทัพปากีสถานไม่หวั่นหลังบิน ลาดินเตรียมประกาศทำสงครามล้างแค้นผู้นำปากีสถานผ่านวิดีโอชุดใหม่ที่คาดว่าจะมีการนำออกเผยแพร่ภายใน 72 ชั่วโมง ยืนยันพร้อมเดินหน้าสู้กับกลุ่มอัลกออิดะห์ต่อไปอย่างถึงที่สุด

พลตรีวาฮิด อาร์ชัด โฆษกกองทัพปากีสถาน กล่าวว่า ปากีสถานจะไม่เปลี่ยนแปลงนโยบายในการเดินหน้าสู้รบกับกลุ่มหัวรุนแรงและกลุ่มก่อการร้ายต่างๆ

“หากมีใครบางคนขู่ที่จะโจมตีปากีสถาน ก็เป็นเพียงความเห็นของคนๆ นั้น ประเทศทั้งประเทศอยู่ข้างหลังเรา และกองทัพปากีสถานก็เป็นสถาบันหนึ่งของชาติ” โฆษกองทัพปากีสถานกล่าว

อินเทลเซ็นเตอร์ ซึ่งเป็นเว็บไซต์อิสลามเว็บหนึ่ง ระบุว่า อุซามะห์ บิน ลาดิน แกนนำหมายเลข 1 ของเครือข่ายอัลกออิดะห์ เตรียมที่จะประกาศสงครามกับประธานาธิบดีเปอร์เวซ มูชาร์ราฟ และกองทัพของปากีสถานในวิดีโอชุดใหม่ ซึ่งคาดว่าจะมีการนำออกเผยแพร่ภายใน 72 ชั่วโมงนี้

ปากีสถานต้องประสบกับเหตุความรุนแรงที่เพิ่มขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน หลังกองทัพได้เปิดฉากโจมตีมัสยิดแดง และสังหารกลุ่มหัวรุนแรงซึ่งมีความเชื่อมโยงกับกลุ่มอัลกออิดะห์กว่า 100 รายเมื่อเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา

ก่อนหน้านี้เจ้าหน้าที่ปากีสถานออกมาระบุว่า เหตุระเบิดฆ่าตัวตายซึ่งเกิดขึ้นในช่วงที่ผ่านมาล้วนพุ่งเป้าไปที่เจ้าหน้าที่ของกองทัพ โดยเหตุการณ์ทั้งหมดเป็นฝีมือของกลุ่มที่มีความเกี่ยวข้องกับกลุ่มอัลกออิดะห์ และกลุ่มชนเผ่าที่สนับสนุนกลุ่มตอลิบานในอัฟกานิสถาน

 

ขอบคุณคุณเกษมมากนะครับ อยากทราบเรื่องนี้มานานแล้วครับ
อนุโมทนาครับ

 

น้ำมันดิบโลกทะลุระดับ84ดอลล์ อ้างเหตุ'พายุ'ยิ่งเร่งซัปพลายตึงตัว <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td bgcolor="#cccccc" height="1"></td> </tr> </tbody></table> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td class="body" align="left" valign="baseline">โดย ผู้จัดการออนไลน์</td> <td class="date" align="left" valign="baseline">21 กันยายน 2550 21:56 น.</td> </tr> </tbody></table> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td align="center" valign="middle"></td> </tr> </tbody></table><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="body" align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="body" align="left" valign="baseline"> เอเจนซี/เอเอฟพี - ราคาน้ำมันดิบในตลาดโลกทะยานทะลุระดับ 84 ดอลลาร์ต่อบาร์เรลเมื่อวันพฤหัสบดี(20) นับเป็นวันทำการวันที่ 7 ต่อเนื่องกันแล้วที่ราคามีการขยับขึ้นสร้างสถิติใหม่ๆ โดยมีความกังวลใจเรื่องพายุซึ่งกำลังก่อตัวขึ้นในอ่าวเม็กซิโก จนบริษัทต่างๆ ปิดดำเนินการขุดเจาะเป็นจำนวนมาก กลายเป็นปัจจัยเพิ่มขึ้นมาเสริมเติมความวิตกที่มีอยู่แล้วในเรื่องซัปพลายตึงตัว

สัญญาล่วงหน้าน้ำมันดิบชนิด ไลต์สวีตครูด เพื่อการส่งมอบเดือนตุลาคม ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์ตัวหลักที่ซื้อขายกันในตลาดไนเม็กซ์ของนิวยอร์ก ปิดวันพฤหัสบดีโดยพุ่งขึ้น 1.39 ดอลลาร์ มาอยู่ที่ 83.32 ดอลลาร์ต่อบาร์เรล โดยที่ระหว่างการซื้อขายช่วงหนึ่งได้ไต่ไปถึง 84.10 ดอลลาร์ สร้างสถิติใหม่ในด้านราคาสูงสุดเท่าที่เคยมีมา

สำหรับในลอนดอน ราคาน้ำมันดิบชนิดเบรนต์ เพื่อการส่งมอบเดือนพฤศจิกายน ปิดเพิ่มขึ้น 62 เซ็นต์ มาอยู่ที่ 79.09 ดอลลาร์ต่อบาร์เรล หลังจากช่วงหนึ่งของการซื้อขายระหว่างวัน ขึ้นทำนิวไฮตลอดกาลที่ระดับ 79.28 ดอลลาร์

ราคาน้ำมันดิบของนิวยอร์กพุ่งทำสถิติใหม่ต่อเนื่องมาตลอดสัปดาห์ ส่วนหนึ่งเนื่องจากตลาดเล่นกับปัจจัยความกังวลว่าซัปพลายน้ำมันจะมีไม่เพียงพอ โดยเฉพาะหลังจากกระทรวงพลังงานอเมริกาแจ้งปริมาณน้ำมันที่เก็บอยู่ตามคลังทั่วประเทศประจำสัปดาห์ แล้วตัวเลขออกมาว่า น้ำมันดิบเหลือน้อยลงกว่าคาดหมาย อีกทั้งเป็นการลดต่ำสัปดาห์ที่ 4 ต่อเนื่องกันแล้ว

ยิ่งกว่านั้น ปัจจัยล่าสุดที่เข้ามาช่วยส่งราคาให้พุ่งแรงก็คือ พายุโซนร้อนที่กำลังก่อตัวในอ่าวเม็กซิโก ตามรายงานของสำนักงานบริหารจัดการทรัพยากรแร่ ซึ่งเป็นหน่วยงานรัฐบาลสหรัฐฯ พวกบริษัทขุดเจาะผลิตน้ำมันและก๊าซในอ่าวเม็กซิโก ได้เริ่มอพยพเคลื่อนย้ายฐานขุดเจาะที่ทำท่าจะอยู่ในเส้นทางของพายุกันแล้ว

สำนักงานแห่งนี้บอกว่า คำนวณคร่าวๆ การผลิตน้ำมันได้ปิดตัวลงราว 27.7% ของการผลิตในอ่าวเม็กซิโก คิดเป็นน้ำมันที่ลดลงไปเท่ากับ 360,100 บาร์เรลต่อวัน ขณะที่การผลิตก๊าซธรรมชาติก็ลดน้อยลง 16.7%

"การที่พวกบริษัทพลังงานกำลังปิดการผลิตในอ่าวเม็กซิโก และการที่ประธานเบอร์นันกีของเฟด ใช้คำพูดมองแง่ดีเกี่ยวกับภาวะเศรษฐกิจ คือปัจจัยสนับสนุนให้ราคาล่วงหน้าน้ำมันดิบพุ่งทำสถิติระลอกล่าสุดนี้" เป็นความเห็นของ ฟิล ฟลินน์ นักวิเคราะห์แห่ง อาลารอน เทรดดิ้ง ในชิคาโก

ถึงแม้เบอร์นันกีพูดในวันพฤหัสบดีโดยคาดหมายว่า สินเชื่อเคหะของสหรัฐฯยังจะเจอปัญหาหยุดพักการชำระหนี้กันเพิ่มขึ้นอีก แต่สิ่งที่ตลาดน้ำมันให้ความสนใจมากกว่า คือตอนที่เขาบอกว่า เฟดมุ่งมั่นที่จะป้องกันไม่ให้เกิดปัญหาสินเชื่อตึงตัว หลังจากที่ได้ลดดอกเบี้ยอย่างแรงไปแล้วในวันอังคาร

นอกจากนั้นค่าเงินดอลลาร์ยังได้ตกฮวบสร้างสถิติต่ำสุดใหม่ๆ เมื่อเทียบกับเงินยูโรในวันพฤหัสบดี โดยอยู่ในระดับ 1 ยูโรแลกได้เกิน 1.40 ดอลลาร์แล้ว ตลอดจนมีค่าพอๆ กับดอลลาร์แคนาดา เนื่องจากเทรดเดอร์เก็งกันว่า เฟดอาจจะมีการลดดอกเบี้ยกันต่อๆ ไปอีก

ราคาน้ำมันได้ทะยานขึ้นมาถึงราวหนึ่งในสามแล้วเฉพาะในปีนี้ โดยได้แรงขับดันจากความวิตกเรื่องพลังงานอาจขาดแคลนในช่วงฤดูหนาวของซีกโลกเหนือ, ความเสี่ยงที่การผลิตและการขนส่งจากพวกประเทศผู้ผลิตจะเกิดการติดขัด, การอ่อนตัวลงของเงินดอลลาร์ ซึ่งเป็นสกุลเงินอ้างอิงของราคาน้ำมัน, และการที่นักลงทุนซึ่งเจ็บจากตลาดการเงินอื่นๆ หันมาหาตลาดน้ำมันซึ่งยังกำไรดี กันมากขึ้น

อย่างไรก็ดี เมื่อถึงช่วงการซื้อขายของตลาดแถบเอเชีย ราคาน้ำมันดิบก็ได้ไหลกลับลงมา เนื่องจากเริ่มมีแรงเทขายทำกำไรกัน โดยที่ในช่วงบ่ายๆ ของสิงคโปร์วานนี้ สัญญาไลต์สวีตครูด เพื่อการส่งมอบเดือนพฤศจิกายน ซึ่งเลื่อนขึ้นมาเป็นผลิตภัณฑ์เฉพาะหน้า แทนที่สัญญาเดือนตุลาคมซึ่งหมดอายุลงในวันพฤหัสบดี มีราคาอยู่ที่ 81.43 ดอลลาร์ต่อบาร์เรล ต่ำลงกว่าวันก่อนหน้า 35 เซ็นต์ ส่วนเบรนต์ก็ตกลงมา 28 เซ็นต์ อยู่ที่ 78.81 ดอลลาร์

</td> </tr> </tbody></table> </td> </tr> </tbody></table>

 

รัสเซียหวนกลับเข้ามาในเอเชียอาคเนย์ <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td bgcolor="#cccccc" height="1"></td> </tr> </tbody></table> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td class="body" align="left" valign="baseline">โดย แอนดรูว์ ไซมอน</td> <td class="date" align="left" valign="baseline">21 กันยายน 2550 21:52 น.</td> </tr> </tbody></table> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td align="center" valign="middle"></td> </tr> </tbody></table> Russian revival for Southeast Asia
By Andrew Symon
10/09/2007

สิงคโปร์ – ข่าวที่ว่ารัสเซียตกลงขายอาวุธให้อินโดนีเซียไปเมื่อสัปดาห์ก่อน ดูเหมือนจะดึงสงครามเย็น ให้ย้อนยุคกลับคืนมาอีกครั้งหนึ่ง ในสมัยนั้น ตลอดปี 1950s 1960s และ 1970s มอสโคว์พยายามมีอิทธิพลเหนือเอเชียอาคเนย์ โดยใช้งบฯ เศรษฐกิจและการทหาร

แต่สัญญางวดใหม่นี้ไม่ค่อยติดกลิ่นอุดมการณ์ มีแรงขับทางด้านเศรษฐกิจมากกว่า แต่ก็พอจะชี้ให้เห็นว่า รัสเซียกำลังขยายอิทธิพลแข่งกับจีนและสหรัฐ กลายเป็นศึก 3 เส้าขึ้นมา

นับตั้งแต่ที่นิกิต้า ครูสชอฟ ผู้นำโซเวียตเดินทางมาเยือนอินโดนีเซียในปี 1960 มาครั้งนี้ ประธานาธิบดีวลาดิมีร์ ปูติน ก็เป็นผู้นำรัสเซียคนแรกที่ไปเยือนจาการ์ต้า เพื่อไปเป็นสักขีพยานการลงนามในความตกลงร่วมมือ และสัญญาขายอาวุธกับประธานาธิบดีสุสิโล บัมบัง ยุทโธโยโน่ ฝ่ายอินโดนีเซีย

ในนั้นเป็นสัญญาขายเรือดำน้ำ รถถัง เฮลิคอปเตอร์ คิดเป็นมูลค่า US$1.2 พันล้านเหรียญ ในการนี้มอสโคว์ได้อะลุ้มอล่วยให้สินเชื่อกับทางจาการ์ต้าด้วย นอกจากนี้ ก็มีข้อตกลงร่วมมือกันในทางการเงิน การลงทุน สิ่งแวดล้อม และการต่อต้านการก่อการร้าย

ปูตินกล่าวว่า รัสเซียสนใจที่จะขยายความร่วมมือออกไปสู่ภาคการพลังงาน เหมืองแร่ การบิน เทเลคอม และด้านเทคนิคอื่น ๆ กับอินโดนีเซียเสมอ นอกจากนี้ ก็มีการลงนามในสัญญาอีกหลายฉบับระหว่างรัฐวิสาหกิจจากทั้ง 2 ฝ่าย รวมทั้ง LUKoil ของรัสเซียกับ Pertamina ของอินโดนีเซีย ตอนนี้ยังไม่ชัดว่า ในสัญญาเหล่านี้จะเริ่มกันที่ด้านนิวเคลียร์บ้างหรือเปล่า (อินโดนีเซียประกาศความตั้งใจของตนว่า จะสร้างโรงงานปั่นกระแสไฟฟ้า พลังงานนิวเคลียร์ ขนาด 4,000 เมกกะวัตต์ ให้ได้ภายในปี 2017)

บริษัทเหมืองแร่ AnTam รัฐวิสาหกิจของอินโดนีเซีย ลงนามร่วมเป็นหุ้นส่วนกับ Rusal ของฝ่ายรัสเซีย เพื่อพัฒนาเหมืองบ๊อกไซต์* และสร้างโรงถลุงอลูมิเนียมขึ้นที่คิริมันตันตะวันตก ข่าวนี้มาพร้อม ๆ กับที่ทั่วทั้งย่าน (รวมทั้งยักษ์ใหญ่อย่างเช่น BHP Billiton และ Rio Tinto ของออสเตรเลีย) พยายามแข่งกันเปิดเหมืองบ๊อกไซต์กันยกใหญ่
(*เป็นสินแร่ (หิน) ที่มีส่วนประกอบใหญ่ ๆ เป็นอลูมิเนียมไฮดรอกไซด์ ซึ่งเป็นส่วนผสมหลักของแร่อลูมิเนียม)

แต่สิ่งที่เผยให้เห็นการรุกครั้งใหญ่ทางการทูตของมอสโคว์ เพื่อกลับมาผูกสายป่านเก่าในเซ้าท์อีสเอเชีย ไม่เฉพาะข้อตกลงทางเศรษฐกิจเท่านั้น หากรวมไปถึงข้อตกลงขายอาวุธด้วย ตอนนี้รัสเซียกำลังเสริมสร้างความสัมพันธ์ทางการทูตกับ 10 ประเทศในเอเชียอาคเนย์เป็นการใหญ่ และหวังจะเข้ามาร่วมในการประชุมสุดยอดของกลุ่มเอเชียบูรพา (East Asia Summit –ที่ประชุมร่วมประจำปีระหว่างประมุขของอาเซียน กับจีน เกาหลีใต้ ญี่ปุ่น อินเดีย ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ กลุ่มนี้ก่อตั้งขึ้นในปี 2005)

นอกจากนี้ รัสเซียยังประสงค์ที่นั่งถาวรในกลุ่มเอเชียบูรพา และเอเปค (Asia-Pacific Economic Cooperation) ที่เพิ่งจัดประชุมขึ้นที่ซิดนีย์เมื่อสุดสัปดาห์ที่เพิ่งผ่านไป และประธานาธิบดีปูตินที่ไปร่วมด้วยก็บอกว่า ประเทศของเขาจะจัดประชุดสุดยอดของทั้ง 2 กลุ่มนี้ ที่นครวลาดิวอสต็อกค์ ในปี 2012 คาดว่าในอนาคต อิทธิพลทางการเมืองของมอสโคว์น่าจะมาจากการมีแหล่งสำรองพลังงาน แร่ธาตุ และอาวุธยุทโธปกรณ์ขนาดใหญ่ คอยป้อนให้ทั้งเอเชียอาคเนย์และเอเชียบูรพา

คืนสู่ลานตบเท้าเก่า ๆ

ทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นว่า รัสเซียกำลังกลับมาแล้ว นับตั้งแต่กลางทศวรรษที่ 1950s กระทั่งสหภาพโซเวียตต้องล่มสลายไปในปี 1991 การปรากฏตัวของรัสเซียในเอเชียอาคเนย์ยังเจิดจ้ามาตลอด แต่เมื่อระบบเศรษฐกิจที่ต้องแบกรับสงครามเย็นพังพินทุไปในบ้าน กว่า 10 ปีมานี้ รัสเซียก็ไม่มีศักยภาพทางเศรษฐกิจ และขาดความต้องการทะยานอยากทางยุทธศาสตร์ ที่จะมาอ้าขาผวาปีกในย่านนี้อีก

แต่มาบัดนี้ รัฐบาลของปูตินคิดจะหวนกลับมาประกาศศักดาทางสากล และหันหน้ามาสนใจสนามตบเท้าเก่า ๆ ในย่านนี้อีก เพราะตอนนี้ตัวเอารายได้จากน้ำมันและก๊าซ มาปรับปรุงระบบเศรษฐกิจจนกล้าแข็งขึ้นแล้ว

จากกลางทศวรรษที่ 1950s อินโดนีเซียเป็นสนามรบ ที่สำคัญยิ่งระหว่างสหรัฐอเมริกากับสหภาพโซเวียต 2 อภิมหาอำนาจที่กำลังแย่งชิงความเป็นใหญ่ในการกำหนดทิศทางกลุ่มประเทศโลกที่ 3 ในช่วงนั้น ถึงขนาดมีที่ปรึกษาทางทหารรัสเซีย เข้ามาประจำการในอินโดนีเซียถึง 1,000 คน ทั้งนี้ยังไม่นับที่ปรึกษาทางเทคนิคพลเรือน และเจ้าหน้าที่ทางการทูต ซึ่งมักเป็นสายให้กับหน่วยงานลับเคจีบีอีกเป็นโขยง จนกระทั่งเพียงเมื่อไม่นานมานี้เอง ก็ยังมีตัวเลขเงินกู้จากสหภาพโซเวียตและจากประเทศบริวารในยุโรปตะวันออกเดิมอีกบางแห่ง ปรากฏอยู่ในงบประมาณรายจ่ายประจำปีของรัฐบาลอินโดนีเซียอยู่

ส่วนที่อื่น ๆ ในเอเชียอาคเนย์ เราก็ยังพบเห็นร่องรอยความช่วยเหลือเดิมจากสหภาพโซเวียต เช่นในกัมพูชา มีการตั้งชื่อถนนตามโซเวียต และสถาบันเทคโนโลยี ที่แต่เดิมใช้ชื่อ ‘สถาบันมิตรภาพเขมร-โซเวียต ว่าด้วยเทคโนโลยีชั้นสูง’ เป็นอาคารขนาด 30,000 ตารางเมตร ก็ออกทุน ออกแบบ และติดตั้งอุปกรณ์ทั้งหมดจากโซเวียต (สร้างเสร็จในปี 1964) ส่วนในลาว สัญลักษณ์ฆ้อน-เคียวยังคงติดตั้งประดับอยู่บนยอดตึกต่าง ๆ มากมายในกรุงเวียงจันทน์

แต่ที่สถานที่ ๆ โซเวียตเคยปรากฏตัวจนรู้สึกได้มากเป็นพิเศษ ก็คืออินโดนีเซีย จากสภาพภูมิยุทธศาสตร์* ว่าด้วยขนาดของประเทศ และการที่พรรคคอมมิวนิสต์อินโดนีเซีย (Partai Komunis Indonesia -PKI) เป็นพรรคคอมฯ ถูกกฎหมาย ที่มีจำนวนสมาชิกภาพมากที่สุดแห่งหนึ่งในโลก ทำให้โซเวียตพยายามเป็นพิเศษเพื่อเข้าไปใช้ประโยชน์จากนโยบายเปิดรับโซเวียต รวมทั้งความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจของประธานาธิบดีซูการ์โนในช่วงนั้น
(*strategic geography คือเขตภูมิศาสตร์หนึ่ง ๆ ที่ทรงความสำคัญต่อความมั่นคงและความเจริญของชาตินั้น ๆ)

ความทรงจำแห่งยุคสมัยนั้นยังจับต้องกันได้ในเขตใจกลางกรุงจาการ์ต้า ซึ่งรวมไปถึงพิพิธภัณฑสถานการทหารแห่งชาติ ‘สาทตรี มันทารา’ ที่เครื่องบินมิก ขีปนาวุธ และรถถังจากรัสเซีย จัดตั้งจังก้าตามประเพณีเก่า ท้าบรรดาผู้ที่เข้าไปเยี่ยมชม อ่านจากป้ายบรรยาย แสดงให้เราทราบว่าอาวุธเหล่านี้เพิ่มถูกส่งกลับมาจากการส่งไปรุกรานตีมอร์ ตะวันออก (ตีมอร์ เลสเต้) ในปี 1975 ในที่สุด สงครามในครั้งนั้นเป็นโมฆะ และเนเธอร์แลนด์ (ดัช) ยอมรับให้มีการออกเสียงลงประชามติ เพื่อกำหนดอนาคตของดินแดนแห่งนั้น

ความช่วยเหลือทางทหารจากรัสเซีย ยังเสริมมัดกล้าม (บ้านเราเรียกว่าเสริมเขี้ยวเล็บ) ให้นโยบาย ‘เผชิญหน้า’ (Konfrontasi) ของประธานาธืบดีซูการ์โน่ ไปก๋ากั่นกับมาเลเซีย ที่เคยเป็นอดีตอาณานิคมของอังกฤษมาก่อน แต่ (พอได้เอกราช) ก็ตัดสินใจผนวกซาราวักและบอร์เนียวเข้ากับตัว เพื่อก่อตั้งเป็นสมาพันธ์รัฐแห่งมาเลเซีย (ดังที่เราเห็นในตอนนี้) การที่อินโดนีเซียได้รับฝูงบินทิ้งระเบิดพิสัยปานกลางจากรัสเซียนี่เอง ที่เป็นต้นเหตุให้ออสเตรเลีย รีบจัดซื้อฝูงบิน F-111 แบบประจัญบาน-ทิ้งระเบิดจากสหรัฐ ที่ตอนนั้นเครื่องบินรุ่นนี้สุดยอดแล้ว และพวกมันก็ยังเป็นกำลังหลักของกองทัพอากาศออสเตรเลียมาจนกระทั่งบัดนี้

ในทางเศรษฐกิจ ความช่วยเหลือและที่ปรึกษาจากโซเวียต มีส่วนสนับสนุนการก่อสร้างโรงงานเหล็กกล้า ‘กรากาตัว’ ในชวาตะวันตก และโรงถลุงอลูมิเนียม รวมทั้งเขื่อน ‘อาซาหัน’ ในสุมาตราเหนืออีกด้วย แต่น่าเสียดาย โครงการที่ทะเยอทะยานพวกนี้จำนวนมาก ที่เปรียบเสมือนเป็นหน่ออ่อนของวิธีวางแผนจากส่วนกลางอย่างโซเวียต พอย้ายกิ่งมาลงดินที่อินโดนีเซียแล้วปลูกไม่ขึ้น พอต่อมางบฯช่วยเหลือถูกตัด ถ้าไม่ทรุด ก็ล้มเลิกไป

จีนผงาด (อีกแล้วครับท่าน)

สิ่งที่ทำให้มอสโคว์และเอเชียอาคเนย์ต้องยุ่งขิง มาตั้งแต่สมัยนั้นจนกระทั่งปัจจุบันนี้ ก็คือท่าทีของจีน นับตั้งแต่การแตกหักทางอุดมการณ์ระหว่างมอสโคว์-ปักกิ่ง ในช่วงต้นของปี 1960s สหภาพโซเวียตก็พบว่าตนต้องเอาหัวขวิดกับจีนของเหมาเจ๋อตุง มาตั้งแต่บัดนั้นในทันที เฉพาะในอินโดนีเซีย อิทธิพลของปักกิ่งใน PKI (ตอนนั้นเป็นพรรคคอมมิวนิสต์ที่มีสมาชิกมากที่สุดในโลก รองจากโซเวียตและจีน*) กลายเป็นกระแสครอบงำขึ้นมาทันที มอสโคว์ต้องข่มอารมณ์ตัวอย่างหนัก
(*สมาชิกพรรค 2 ล้านคน แนวร่วมกรรมกร-ชาวนาอีกราว 9 ล้านคน)

ช่วงต้นปี 1965 สหรัฐส่งทหารบกจำนวนมากไปเวียดนาม แล้วเหล่ข้ามไหล่จับตาไปที่อินโดนีเซีย ที่ประธานาธิบดีซูการ์โนพาเอียงไปทางซ้าย ทาง PKI และทางปักกิ่ง แต่ภัยคอมมิวนิสต์อินโดนีเซียก็ถูกโค่นไปในเดือนกันยายน 1965 โดยการรัฐประหารของนายพลซูฮาร์โต้ (ยศตอนนั้นเป็นพลโท) ที่ตอบโต้การรัฐประหารของทหารบกปีกซ้ายและทหารอากาศ แต่จากปากคำของพวกที่ร่วมในการทำรัฐประหารของฝ่ายซ้ายก็บอกว่า พวกเขาต้องการสกัดกั้นการที่บรรดานายพลที่ได้รับการสนับสนุนจากตะวันตกจะเข้ามายึดครองประเทศต่างหาก อย่างไรก็ดี ซูฮาร์โต้ก็ได้กลายเป็นประธานาธิบดี (ในปีถัดมา)

แต่ผลพวงของเหตุการณ์เดือนกันยายน 1965 นั้นเด่นชัด บารมีของประธานาธิบดีซูการ์โน่ถูกเหยียบย่ำ พวก PKI ที่ถูกหาว่าเป็นต้นตอของการรัฐประหาร ถูกหมายหัวไปทั่วประเทศ สมาชิกพรรคถูกฆ่าไปเป็นพัน ๆ* รากฐานและอิทธิพลของพรรคถูกทำลายลงจนย่อยยับ ซูฮาร์โต้นำรัฐบาล ‘ระเบียบใหม่’ ของตนไปเข้าพวกกับตะวันตก ฐานะของโซเวียตบนเกาะแก่งเหล่านั้นจืดจางลงไป และทางการเครมลินก็หันไปทุ่มความพยายามของตนในเวียดนาม และส่วนอื่น ๆ ในอินโดจีน เพิ่มขึ้นอีกเป็น 2 เท่า
(*รายงานข่าวส่วนใหญ่ในตอนนั้นประเมินว่า 5 แสนคน แต่มีบางชิ้นระบุว่าที่จริงมีมากกว่า 2 ล้านคน)

พอสหภาพโซเวียตล่มสลายลงไปในปี 1991 จีนก็ค่อย ๆ (แต่หลัง ๆ มานี้ไม่ค่อย) มีอิทธิพลต่อย่านนี้มากขึ้นเป็นลำดับ บดทับมอสโคว์ลงไป แต่พอหลังยุคสงครามเย็นยุติลง อิทธิพลรัสเซียก็ค่อย ๆ หวนกลับมาอีก คู่คี่กับอิทธิพลของสหรัฐที่จับมือเป็นพันธมิตรทางยุทธศาสตร์กับญี่ปุ่น นอกจากจะมีความสัมพันธ์ทางธุรกิจระดับทวิภาคีกับจีนไปโดยถ้วนทั่วแล้ว ประเทศอาเซียนทั้ง 10 ก็ยังอำนวยสะดวกให้อิทธิพลของจีนในย่านนี้มากขึ้นอีก โดยจัดตั้งการประชุม ‘อาเซียน+3’ ที่รวมเอาจีน ญี่ปุ่น และเกาหลีใต้เข้ามาด้วย

ในระหว่างสงครามเย็น ผลประโยชน์ของรัสเซียในเอเชียอาคเนย์เน้นหนักอยู่ที่การเผยแพร่อุดมการณ์คอมมิวนิสต์ และต่อต้านอิทธิพลของลัทธิทุนนิยมเป็นหลัก ในทุกที่ ๆ จะรบได้ โดยเฉพาะกับสหรัฐ แต่ตอนที่ระเบียบใหม่ของทุนนิยมกำลังผงาดอยู่เช่นในทุกวันนี้ มอสโคว์ฟื้นกลับมาค่อนข้างช้า (ช้าไปต๋อย) ข้อตกลงก่อตั้งเขตการค้าเสรีเข้ามาตีกินเงินช่วยเหลือและอาวุธ และต้องพยายามสู้รบเพื่อยึดสันเขา (uphill struggle บ้านเราใช้คำว่า ‘เข็นครกขึ้นเขา’) กับอิทธิพลของสหรัฐและจีน การสู้รบในศึก 3 เส้า ในหมู่มหาอำนาจเก่าในยุคสงครามเย็นเช่นนี้เห็นได้ว่า กำลังดำเนินไปในเอเชียอาคเนย์อย่างยิ่งยวด และในปีต่อ ๆ ไปจะยิ่งเข้มข้นด้วยการทูตเพื่อความมั่นคงและเพื่อเศรษฐกิจ ขึ้นอีกร้อยเท่าพันทวี

Andrew Symon is a Singapore-based analyst and journalist. He was based in Jakarta from 1992-97.