ลำนำเพลงรักของนักกลอน

คนเราชอบกันบ้าง
ตีกันบ้าง บางเวลา
แต่หาก ไล่กันหนา?
จะอยู่ร่วม โลกอย่างไร?

 

ร่วมโลกใบเดียวกัน
ร้อยเผ่าำพันธุ์ อยู่กันได้
เหมือนกันหมดหรือไร?
หรือว่าใช้ "ใจกว้างพอ"

 

เลือกเอาแต่ใจชอบ
คนไม่ชอบ ไล่ออกไป
แล้วโลก จะอยู่ไหน?
ร่วมกันได้ เช่นนั้นฤา?

 

เรียนรู้ เสียวันนี้
อะไรที่ เราไม่ชอบ
เปลี่ยนจากไล่มันออก
เป็นลองปรับ เข้าหากัน

 

คนที่เราไม่ชอบ
ไล่มันออก ไปให้หมด
สังคม ย่อมเริ่มลด
ความหลากหลาย ไปทุกที

 

คัดแต่เราพอใจ
อยู่กันได้ ณ ที่นี่
สังคม แคบทุกที
หาใช่ที่ "โลกเดียวกัน"

 

โลกเรา อยู่กันไม่ได้
เพราะอะไร คิดดูนั่น
เพราะเลือกคนชอบกัน
แค่เท่านั้น ได้อย่างไร?

 

ใครใช่คนที่ชอบ
เราล้อมกรอบ อยู่ต่อไป
ใครแตกต่าง ไม่ได้
ไล่ออกไป เสียทุกที

 

ทุกสังคม เป็นเช่นนี้
โลกไม่มี "โลกใบเดียว"
มีแต่ "โลกเหี่ยวๆ"
คนกลุ่มเดียว ที่ชอบกัน

 

สังคมโลก พวงองุ่น
สังคมคุณ สังคมฉัน
แบ่งแยก คนชอบกัน
ไม่ชอบนั้น ไล่ออกไป

 

โลกใบเดียว เบี้ยวไปแล้ว
เพราะเจ้าแก้ว มัวเลือกสรรค์
เอาแค่ "คนชอบกัน"
อยู่ร่วมนั้น ได้หรือไร?

 

ไม่พอใจ ก็ไปจาก
เลือกได้มาก จะเว็บไหน?
สังคมจริง เลยเปลี่ยนไป
โลกจึงไร้ "โลกใบเดียว"

 

ผัวเมีย ย่อมหย่าร้าง
แยกให้ห่าง เพราะไฉน?
เลือกมาก เลือกได้ไง?
ฉันเลือกได้ ไม่ปรับตัว

 

ขอส่งความรักมาให้เพื่อนๆทุกๆคนนะคะ
​

 

เลือกคน สังคมที่มันใช่
เลือกไปได้ สังคมเสมือน
สังคมจริง ห่างร้างเลือน
ไม่อยากเปื้อน คนต่างกัน

 

​

 

กลัวผมมั้ย ดูเหมือนผมกำลังทำเลวมากเลยหรือเปล่า?

 

​

 

เหนื่อยนัก พักเสียก่อน
พัดคลายร้อน นอนสุขสันต์
แล้วค่อย มาคุยกัน
สมานฉันท์ พี่น้องเรา
​

 

เมื่อเป็นคนที่ใช่
เราก็ได้ รับความรัก
เมื่อแปรเปลี่ยนไปนัก
จากรัก กลายเป็นเกลียด