ลำนำเพลงรักของนักกลอน

​

 

ยามจุดเทียน เวียนไหว้ ให้มองพี่
ค่ำคืนนี้ สองเรา ไม่เศร้าหมอง
จุดไฟรัก ลงเทียน เพียรทดลอง
พี่กับน้อง สองคน ไม่สนใคร

 

แปลกจังค่ะ ฝนกำลังตก
ทั้งที่ไม่มีทีท่ามาก่อนเลย
หรือว่าฝนจะสั่งลาเสียแล้วพี่แก้วเอย....
​

 

ปล่อยโคมไฟ ให้ลอยล่อง ท่องทั่วฟ้า
เหม่อมองหา ดวงดาว เจ้าอยู่ไหน?
ประกายดาว ในตาเจ้า ใช่หรือไร?
โอ้ไฉน? ไยงามนัก นวลอนงค์

 

ฝนสั่งลา พาใจน้อง หมองครองเศร้า
หรือรักเรา จักร้างลับ ดับสลาย
น้ำตาริน อาบแก้มนวล ป่วนใจกาย
ชีพสลาย คราวนี้ พี่จากจร....
​

 

ฝนหยาดฟ้า ลาก่อน ไม่จรลับ
ฟ้าพรากเจ้า แยกกับ พี่ชั่วหน
ฟ้าช่างแกล้ง หรือไร เราสองคน
ไม่อับจน เข็ญใจ ได้พบกัน ...

 

จริงๆ แล้วไม่ได้โยนคะ ใส่บาตรปกติ แต่ว่า พอถึงเวลาจะใส่บาตรคนยืนรอสองฝั่ง ซ้ายขวาเบียดๆกัน ใครไม่ถึงเค้าก็โยนอ่ะคะ

 

แม้ฟ้าพราก เจ้าจาก พี่ไปได้
พี่จะไป ชิงเจ้ากลับ มาอีกหน
ฟ้ากับพี่ ลองดูได้ ไม่อับจน
พี่ผจญ ยอมสู้ฟ้า พาเจ้าคืน

 

กายหนาวเหน็บ เจ็บช้ำ ระกำนัก
ฝนนำชัก รักจากจร ขอวอนถาม
ฤาหนาวนี้ มีเพียงเรา ทุกโมงยาม
ใจนงราม ถามซ้ำไว้ ในกระทู้....
​

 

น้องอัญมาตอบพอดีค่ะ
พี่ก็คิดเหมือนกันว่าหากโยนแล้ว
ก็เปรียบว่าเราถวายทานโดยขาดความเคารพ
คำตอบของน้อง จึงเป็นที่มาของคำว่า"ข้าวต้มลูกโยน"นะคะ

 

อ่านบทกลอนของท่านแล้ว
ก็ชักสงสัยตามประสาคนช่างสงสัยว่า
ท่านอวตารมาจากท่านใดฤๅ...
​

 

มันเป็นช่วงเวลาเบียดเสียดกันอ่ะคะ ไม่ได้ตั้งใจที่จะโยนจิงจิงคะ ไม่ผิดใช่ป่ะคะ:d

มีเรื่องขำขำจะเล่าเนื่องจากต้องไปหาซื้อกะทะที่ตลาด มาทำข้าวเหนียวแดง นู๋ก็เดินๆ หาๆ แม่ค้าใจดีก็ตะโกนถามว่า
แม่ค้า "เอาอะไรนู๋"
นู๋ตอบอย่างมั่นใจ "นู๋หากะทะทองแดงคะ มีมั้ยคะ"
แม่ค้า "ขำ พร้อมตอบว่า กะทะทองแดงร้านนี้ไม่มี มีแต่ทองเหลือง "
นู๋ก็ขำตาม นึกขึ้นได้ กะทะทองแดงมีแต่ในนรกนี่หว่า จะมาหาทำไมในตลาดcatt3

 

น้องอัญพี่ปล่อยกร๊ากกกกกกกกก เลยค่ะ
อุตส่าห์แอบอ่านอยู่ตั้งนาน ทนไม่ไหวค่ะ

 

" I WILL ALWAYS LOVE YOU."

รักเธอจริงรักจริง.........ยิ่งกว่ารัก
แรกรู้จักก็ทั้งรัก.......และห่วงหวง
เธอน่ารักไม่รักเล่น...เป็นภาพลวง
ห่วงและหวงใครใคร..ห้ามใกล้เธอ

 

พี่นุ๊ก นู๋ละอายปนขำ เพราะตอนนู๋บอกแม่ค้าตะโกนซะดังเลยได้ยินกันทั้งบาง

 

น้องอัญแน่มากค่ะ ซื้อกะทะทองแดงเลย กร๊ากกกกก ขำอ่ะ
ขอโทษค่ะ ลืมตัวว่าเป็นกุลสตรี คริคริ

 

เข้ามาดู เจอเซียน มาเหนือเมฆ
ครูติงเบรค ให้อยู่ ซักหน่อยหนา
เขาวิ่งแรง แซงโค้ง รวดเร็วมา
เอาละวา เราผู้ชม นั่งลุ้นเชียร์....

 

กะจะลองสัก ๑ บท ไหงลากยาวมาได้ขนาดนั้น
ยังกะโดนสิงเลยเรา? ไม่เหมือนตัวเราเลยสักนิด


มันไม่ใช่นะ ไม่ใช่ผมนะ หม้ายยยย หม้ายยย

 

      ยินดีต้อนรับ  นักกลอน  ในตอนเช้า
         ลากบทยาว  สาวกลอน  วอนคนเก่ง
            เข้ามาช่วย ต่อกลอน  และสอนเพลง
              กล่อมบรรเลง นักร้กกลอน   พักผ่อนกาย
       
      เราอยู่กัน    บนบทกลอน   สอนน้องพี่
          สิ่งที่ดี    เราสรรหา   เข้ามาให้
            มีธรรมะปน    บทกลอน   on ขึ้นไป
               ทราบซึ้งใจ คนไถ่ถาม ติดตามกลอน
            

 

สวัสดีค่ะ เจ้าของกระทู้ คุณครูติงติง และเหล่านาคีสวยๆ ตลอดจนถึงทุกคนในนี้ จับพลัดจับพลูมาในนี้วันนี้เหมือนเดินหลงเข้ามา แต่ไม่เสียเที่ยวเลย มีกลอนดีๆให้อ่าน แต่จิตจับความรู้สึกเศร้ายังไงบอกไม่ถูก(คือบางบทกลอนน่ะค่ะ) มีข้าวก่ำมีข้าวหลามมีขนมต้มด้วย และคงมีอีกหลายอย่างเลยแต่อ่านไม่ทุกหน้า จริงๆชอบกลอนค่ะ แต่แต่งไม่เป็น แหะๆ อืมมมม... เข้ามาแล้วรู้สึกดีไปอีกแแบบ นอกจากความรู้สึกเหงาลึกๆในจิตของเหล่านาคี (ถ้าผิดพลาดต้องขออภัยค่ะ จิตจับความรู้สึกนี้ได้จริงๆ) แต่ทุกคนดูสดใสกันจัง ว่างๆจะแวะมาอ่านกลอนอีกนะคะ