พญานาคกับอดีตที่ผ่านมา

พี่รั้งขา
นู๋นุ้ยโอนเงินร่วมบุญแผ่นทองไปเรียบร้อยแล้วนะค่ะ ได้ 1330 บาทค่ะ เข้าบัญชีของคุณรุชชานน ใจอินผลค่ะ มีโทรแจ้งตามเบอร์ที่ให้ไว้เรียบร้อยแล้ว สำหรับกฐินพรุ่งนี้นุ้ยจะโอนให้อีกครั้งค่ะ

 

งานที่กำลังจัดเตรียมอยู่นั้น เป็นอย่างไรหรือคะ คุณแต...อยากฟังหนอ...

 

น้องแต ..ขามาเล่าให้ฟังด่วนเลยจ้า

 

โมทนา สาธุ ค่ะน้องนุ้ย ขา...

 

จร้า ขอบคุณค่ะพี่ huten

 

ขอให้เป็นฝันดีนะคะ ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองจร้าา

 

ช่วงนี้เดินทางบ่อย คงไม่ได้มาติดตามอีกสักพัก มีอะไรน่าสนใจ PM มาบอกบ้างนะ

 

แววตาอันทรงพลานุภาพคู่นั้นจับจ้องมองไปยังก้อนหินทรายขนาดใหญ่สีขาว ดูคล้ายหัวเรือเดินสมุทร ตั้งเด่นสง่าอยู่ท่ามกลางพุทธสถาน
พลันน้ำตาแห่งความเศร้าโศกเสียใจก็เอ่อล้นรินอาบสองแก้ม
"นานเท่าไหร่แล้วที่เรามิได้กลับมาอยู่เคียงข้างดวงหทัยราช"
เสียงอุทานเอื้อนเอ่ยจากนางลอยเข้ากระทบทุกโสตสัมผัสในที่ประชุมขณะนั้น...

ทุกสรรพสิ่งดูเงียบสงัดไป ราวกับจะเปิดโอกาสให้มิติลี้ลับได้เผยความรู้สึกซ้อนเร้น!
ไม่มีแม้เสียงกระแอมไอ แววตาสีเหล็กค่อยๆหันกลับมาจดจ้องมองดูภิกษุหนุ่มรูปงาม
ซึ่งท่านเดินทางจาริกรอนแรมมาพักเจริญจิตภาวนา ตามวิสัยสมณะผู้ใฝ่ธรรม

คล้ายดังต้องมนต์สะกด เมื่อแววตาทั้งสองประสานกัน!...
นางก้มลงกราบเบญจางค์ประดิษฐ์แนบกับพื้นธรณีดิน ด้วยท่าทีอันสง่างาม ดุจนางหงส์นบกราบพญาราชสีห์
บริเวณมนฑลรอบก้อนหินทรายใหญ่นั้น มีลักษณะเป็นพลาญหิน ช่างดูคล้ายกับเวียงวังเก่าสมัยโบราณ!
คงมีเพียงแค่สองดวงจิตที่จะสัมผัสถึงกันได้!
ข้าพเจ้ามิอาจบรรยายหยิบยกเอาความรู้สึกของทั้งสอง กลั่นออกมาเป็นตัวหนังสือได้ทั้งหมด...

"พระ คุณ เจ้า...ข้าพเจ้า มี ความ ประสงค์ จัก สร้าง พลับ พลาชัย "เสียงวิญญาณลี้ลับ ซึ่งบัดนี้ได้อาศัยร่างหญิงสาว
กล่าวเน้นเสียงขึ้น ด้วยความนอบน้อม เมื่อทราบแล้วว่าอดีตไม่มีวันย้อนกลับ!...

"เพื่ออะไร เรามิได้มีความประสงค์จักสร้างถาวรวัตถุ และพร้อมจะเดินทางจากไปได้ทุกเมื่อ"
ท่านฝืนใจพูดตัดบทขึ้น ดั่งคนไม่มีเยื้อใย!ทั้งที่ภายในส่วนลึกแล้ว ยังมิอาจตัดอาลัยในอดีตได้หมดสิ้น!

อ้า!...ความหลังครั้งอดีต กับ หน้าที่ในปัจจุบัน มันคงถึงเวลาที่ต้องเลือกตัดสินใจ ด้วยตัวท่านเอง...
ความหลงในสงสาร มันจักมีอานุภาพยิ่งใหญ่ก็ต่อเมื่อ เรายังมิคิดที่จะเดินทางก้าวพ้นหลบหนีออกจากวังวนแห่งมายา

เงียบกันไปพักหนึ่ง เสียงพระภิกษุหนุ่มกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียง อ่อนโยน...
"น้องหญิง หากเป็นที่พักพอได้อาศัยเจริญจิตภาวนาบ้าง ก็คงพออนุเคราะห์ได้ตามความเหมาะสม"

ร้อยยิ้มเผยให้เห็นความหวังอันซ้อนเร้น มีอยู่ภายในที่ประชุมนั้น ย่อมมีทั้งผู้ที่คิดดี และผู้ที่มีความประสงค์ร้าย
พระนาง...?ซึ่งบัดนี้ ได้กลายเป็นประธานใหญ่ในที่ประชุมเสียเอง กล่าวเรียกให้หญิงผู้หนึ่งซึ่งมีกริยา คล้ายนางทาสี
นำเอา น้ำพิพัฒน์สัตยา มาสู่ในที่ประชุมนั้น แล้วทำการแจกจ่ายให้ดื่มกินด้วยความสมัครใจ!
ในทำนองว่า หากผู้ใดยังไม่พร้อมที่จะร่วมสร้างบ้านแปลงเมืองกับพระนางในคราครั้งนี้ ก็ให้ยับยั้งไว้ก่อน...

มีผู้ร่วมดื่มน้ำสาบานกันหลายคน ซึ่งบางคนก็เพิ่งจะได้มารู้จักกันในสถานที่แห่งนี้เอง!
แต่พอน้ำนั้น ผ่านมาถึงชายผู้หนึ่ง ซึ่งไว้หนวดเครายาวรุงรังคล้ายฤาษี!
ได้ปฎิเสธขึ้นท่ามกลางที่ประชุม ทำนองไม่เห็นด้วยว่า...

"พระนางไม่ควรทำเช่นนี้ คำสาปแช่งในผู้ที่ปฎิบัติไม่ได้ จักย้อนกลับมาทำลายเขา ไม่เป็นการสมควรเลย"
พลังเสียงอันเปี่ยมไปด้วย ตบะบารมี ในท่านผู้บำเพ็ญพรตผ่านร่างชายวัยกลางคน สกดทุกความรู้สึกในที่ประชุมนั้น
(ข้าพเจ้าทราบในภายหลังว่า ท่านคือปู่ฤาษีนาคราช!!)

"ข้า มิได้ บังคับ ใคร" นางกล่าวขึ้นด้วยเสียงห้วนโต้ตอบกลับออกไป อย่างเชื่องช้า...
ซึ่งบัดนี้ได้เกิดความเห็นแตกออกเป็นสองกลุ่มเสียแล้ว!

การที่มีมิติทับซ้อนกันหลายภพภูมินั้น ใช่ว่าจะเป็นการดีเสมอไป ก็หามิได้...
เพราะความสามัคคีอาจมิได้มีอยู่ในที่ประชุมชนหมู่มาก ยิ่งเป็นผู้มีกิเลสหมักดองอยู่ในกมลสันดานเป็นส่วนมากแล้ว
ถึงจะเป็นมหาเทพเทวา มีศักดิ์ดานุภาพมากสักเพียงใดก็ตาม ย่อมมีวันเสื่อมได้เสมอ!

หรือนี้อาจเป็นอาถรรพ์เมืองสองแคว และเป็นบุพกรรมของเรา ที่ได้กลับมาอยู่ ณ สถานที่แห่งนี้
"เมืองอกแตก"พระคุณเจ้ารำพันขึ้นในห้วงมโนนึก!

ผู้เขียนได้แต่เป็นกำลังใจให้ท่านสู้ต่อไปเมื่อได้ยินเรื่องราว อันยากต่อการพิสูจน์!...

(โปรดติดตามตอนต่อไป)

 

หวัดดีทุกท่านคร่า
เข้ามารอ แมวเหมียวนครฟิมล์

 

อ้าวววววววว เดินทางไปไหนล่ะท่านยักษ์ เผื่อป๊ะแฮ๋มกันระหว่างทางไง ล้อสองขาเราขยับ 7 หรือ 8 พย นี่แหละ ^^

 

งานอะไหรคะพี่แต

ช่วยขยายความด้วยนะคะ พี่สาว

น้องรอ...นะคะ

 

อยู่แถวภาคใต้ เดินทางหลายจังหวัด ไปมาไปมา เป็นเดือนละได้อยู่บ้านไม่ถึงห้าวันเลย
ตอนนี้ใช้เน็ตมือถือเข้ามาเล่น อาจจะไปหัวหินกับสุรินทร์ แต่ยังไม่แน่วันไหน ตอนนี้ก็พักอยู่บ้านญาติ

 

แล้วท่านคุรุวาโรหายไปไหนแล้ว ยังอยู่เหมือนเดิมรึป่าว

 

ติดตามเรื่องราวจากคุณ <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->Norlnorrakuln<!-- google_ad_section_end --> อยู่นะคะ

 

อ๊าววว สวนทางกันซะงั้น เราขึ้นเหนือล่องอีสาน แต่ท่านยักษ์ล่องใต้ซะงั้น อ่าอ่า

 

คุณแต ..รีบไปทำงานเธอฝากพี่มาบอกเพื่อนๆว่า

ที่เมืองบาดาลเค้าเตรียมตัว จัดงานต้อนรับกฐินที่พี่จัดไปค่ะ..

เดี๋ยวพรุ่งนี้ คุณแต จะมาเล่าให้ฟังจ้า..

พวกเรา ..เตรียมตัว ..โย๋ววววววกันได้เลยค่ะ

 

อนุโมทนาด้วยนะคะ เสียดายที่ไม่ได้ไปร่วมงานด้วย

 

คิดถึงมากเลยน้า..าา ท่านยักษ์ สบายดีน้า..าา

 

เฝ้าติดตามอ่านนิทานของท่านหน่อนรคุณด้วยความระทึกใจค่ะ

 

สวัสดียามเช้าค่ะ...
เมื่อคืนฝัน..ก็เลยนำมาเล่าสู่กันฟัง..จ้ะ (ดีหน่อย..ที่เป็นเรื่องตัวเองบ้าง)
ฝันว่า..ได้ใส่บาตรพระหรือดูเค้าใส่บาตรไม่แน่ใจ ก็เห็นพระยืนอยู่รูปหนึ่ง
ไม่เห็นใบหน้า..เห็นจีวรและย่ามของท่าน เป็นสีน้ำตาลออกแดงๆส้มๆ ชอบกล
ย่ามของท่านวางอยู่ที่พื้น เราจะเข้าไปหยิบเพื่อถือให้ท่านก็นึกในใจว่า เราเป็นผู้หญิง
ไม่เหมาะที่จะทำอย่างนั้น แล้วเราก็เห็น..เหมือนเหล็กไหล นิ..แต่หงัยใหญ่ประมาณคืบเชียว
แล้วก็เห็นเหมือนแก้วโป่งข่าม หรือมณีนาคา ไม่แน่ใจ เป็นทรงกลม..
ได้ดูแล้วพิจารณาภายในว่า..มีเส้นหรือลายหรือ.??? เพิ่มขึ้น แฮะ...จบแล้ว..