ลำนำเพลงรักของนักกลอน

อรุณสวัสดิ์ค่ะทุกๆท่าน คิดฮอดหลายเด้ๆๆๆๆๆ

 

..มีพบก็มีจาก ทุกอย่างมี2ขั้ว
ประคองตัวและใจอย่าใฝ่หา
สนุกได้ตามครรลองของเวลา
นี่แหล่ะหนามายาโลกาลวง...

 

ฮิฮิ...ขนาดซุ่มอยู่ยังทราบ เก่งจังเลยค่ะคุณบุษ
เอาบุญมาฝากนะคะ
๑. บุญจากการฟังพระธรรมเทศนา ๒ กัณฑ์
๒. บุญถวายปัจจัยบูชากัณฑ์เทศน์
๓. บุญถวายปานะ
๔. บุญถวายภัตตาหาร ๓ วัน
๕. บุญจากการเข้าเพียร ๓ วัน ๓ คืน (สมาทานศีล ๘ ไม่รับประทานอาหาร ทานแต่ปานะ ไม่อาบน้ำชำระร่างกาย ไม่ล้างหน้าแปรงฟัน ไม่พูด)
๖. บุญจากการเดินเก็บขยะรอบๆภูสูง
๗. บุญจากการตักน้ำใส่ห้องน้ำ ให้คนใช้

 

คราวหน้าคิดว่า จะขออนุญาตแปรงฟันค่ะ
สงสารฟันตัวเอง เกรงว่าฟันจะผุค่ะ เห็นสุภาพสตรีท่านอื่นๆ จะล้างหน้าแปรงฟันกันทุกคน
เหอๆๆๆ แค่นี้ก็เห็นชัดเลยว่าเรานี่ของเน่าเดินได้แท้ๆ...
หาความงามสักนิดก็ไม่มี
ยิ่งคราวนี้ไม่ได้เอากระจกไปด้วย
เวลาเอาภัตตาหารไปถวายพระต้องอาศัยทางลัดในการเดินลงภูเขา ๕๕๕๕

 

ที่ภูสูงนะคะ มีอยู่สองอย่างคือลม กับลม...
๕๕๕ ไม่ทราบว่าแตกต่างกันตรงไหนนะ
อ๋อ! ...ลมที่ทำให้เย็น กับลมที่ทำให้หนาว
โชคดีเราเอาผ้าห่มผืนหนาๆไปด้วย

 

โมทนาบุญด้วยจร๊าา..(ขยันเดินบุญจัง อิจฉาๆ)

 

ฌาน ๔ นั้น จะไม่ปรากฏลมหายใจ เพราะลมหายใจนั้นละเอียดมาก
และ ฌาน ๔ จะมีแค่ ๒ อารมฌ์ คือ เอกัคคตา กับ อุเบกขา
ข้อสังเกตุ จิตจะแยกออกจาก กาย อย่างเด็ดขาด โดยไม่รับรู้อาการของ
ร่างกายเลย เสี้ยนหนามของฌาน ๔ คือลมหายใจ ครับ ถ้าตราบใด
เราทราบว่ายังมีลมหายใจ ปรากฏ อยู่ ก็ เป็นเครื่องแสดงว่า ระดับ สมาธิ
เราต่ำกว่าฌาน ๔ แน่นอน ครับ พยายามวางจิตให้เป็นกลาง อย่าให้มี
ความหยากได้ในฌานจนเกินไป เอาใจช่วยครับ
ขอบุญจงรักษาผู้ใฝ่ธรรม

 

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ผู้ทดลอง
ขอถามเพิ่มนะครับ ฌาน 4 ต้องมีอาการลมดีดให้ร่างกายตั้งตรงด้วยไม่ใช่หรอครับ แบบตั้งตรงเองโดยที่ไม่ได้บังคับน่ะครับ

คมสันต์usa
สมาชิก
อาการก่อนจะเข้าฌาน ๔ นั้น มีหลายแบบด้วยกัน จากประสบการณ์
ของเราเองนั้น คือ เปรียบเหมือน พุ ไฟ ที่แตกกระจาย แล้วกล้บมารวมตัวกันอย่างรวดเร็ว จน เป็น ดวง สว่างใส เหมือนแก้ว ประกายพรึก สว่างจ้า
ช่วงนี้เองสติของเรา จะรู้ว่า จิตของเรา เป็น เอกัคคตา ก่อน และจะเพิ่ม
อุเบกขา เข้ามาโดยทันที หรือ เมื่อจิตรวมเป็น ๑ แล้ว ก็จะทรงอารมฌ์
วางเฉย กับ จิตที่รวมเป็น ๑ ถึงจุดนี้เรา ถือว่า ระดับจิตของเราถึงขั้น
ใช้งานได้ ส่วนอาการดีดตัวตั้งตรงอาจเกิดขึ้นได้ ไม่เป็นกฏตายตัวเสมอไป
ส่วนเรานั้น เวลานั่งสมาธิ จะเข้าฌาน ๔ เลย เพราะความชำนาญ
และได้ฌาน ๔ และ อรูปฌาน ๑ มา กว่า ๑๐ ปี แล้วครับ
แม้นไม่ได้นั่งสมาธิ แต่ถ้าต้องการเข้าฌาน ๔ ใช้การอธิฐานจิต
เพียงชั่วครู่ ก็ สามารถทรงอารมฌ์ของฌาน ๔ ได้ ทันที และ
ในขณะอยู่ใน ฌาน ๔ นั้น คนอื่นที่ได้ทิพย์ จักขุ สามารถ มอง เห็น
ว่าเป็น ประกายแก้วเป็น รัศมี อยู่รอบตัว ผู้ปฏิบัติ หวังว่าคำตอบ
คงจะให้ ความกระจ่างแก่ท่าน ไม่มากก็น้อย ตามภูมิธรรมของท่าน
มีคำถามอะไรเพิ่มเกี่ยว กับการปฏิบัติ ยินดีเสมอ ครับ

เจริญธรรมมาด้วยเมตตาจิต

 

อาการดังกล่าวนั้น เป็นตลอดทั้งวันค่ะ เหมือนไม่มีลม มีเอกัคคตากับอุเบกขาจริงๆ
จิตกับกายแยกกันนั้นรู้ได้ เพราะว่ากายยังเคลื่อนไหวทำอะไรได้ปกติ แต่สงบมากๆ

ไม่ใช่เวลาที่นั่งสมาธิ แต่เป็นอาการระหว่างวันที่เราทำงาน หรือทำกิจกรรมต่างๆ ในแต่ละวัน

 

ร่วมอนุโมทนาบุญด้วยครับเท่ากับเราได้ปิดเสียซึ่งเส้นทางอบายภูมิครับ

 

กล้องวงจรปิดจับภาพได้ แสงพลังแห่งอภิญญา เป็นวิทยาทานครับ

 

เมื่อวาน ตกใจก็เลยถามเพื่อนว่าสภาวะแบบนี้คืออะไร
เหมือนไม่ได้หายใจ หรือว่ากลั้นลมหายใจ ทำไมถึงเป็นบ่อยๆ
ไม่รู้ตัวค่ะ ทำอะไรได้ปกติ พอนึกได้ก็หายใจแรงๆ แต่ไม่มีเสียงลมหายใจ
แล้วเราเองก็นิ่งมากๆ หายใจเข้าแล้วลมก็หายไปนานมากกว่าจะหายใจออกอีกครั้ง

คุยไปคุยมาก็เลยมาอ๋อ ที่กายคตา คือกายในกาย
ทุกคืนที่นอนสมาธิจะพิจารณากายเป็นหลัก จะเห็นอวัยวะภายในของตัวเอง
บางคืนก็เห็นอาการบวมฉุ เห็นก้อนเนื้อภายในมีเลือด มีเมือก
บางคืนที่นั่งสมาธิก็จะเห็นในสมาธิ และสภาวะที่เหมือนกลั้นลมหายใจ
คือหายใจเข้าแล้วไม่หายใจออก ลมไปหยุดที่กลางกายอยู่ตรงนั้นจนลืม
แล้วกายจะร้อนซ่านจากภายในไหลออกมาสู่ภายนอก

จริงๆ นั้น ยังมีลมอยู่แต่เป็นลมที่ละเอียดมาก จนเราจับไม่ได้ ถือว่าดีมาก
เพราะเวทนาไม่มี ไม่มีทั้งทุกขเวทนาและสุขเวทนา

ความจริงแล้วฌานมีถึง 8 ฌานด้วยกัน แต่สภาวะของตัวเองคงไม่ใช่ฌาน 4 ค่ะ
เพราะเคยได้ฌาน 4 มาแล้ว สภาวะที่ปรากฏนี้ยังไม่ทราบว่าเป็นฌานอะไร
มันเหลือแค่อุเบกขาัตัวเดียว มันเฉยๆ ไม่แจ่มใสและขุ่นมัว

 

พลังแสงแห่งอภิญญาฌาน เป็นวิทยาทานครับ

<iframe width="560" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/q4usJJitsdo" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

แล้วสีม่วงอมน้ำเิงินเนี่่ย เป็นแสงของอะไรคะ เพราะตัวเองมีสีนี้

 

ภาพวีดีโอวงจรปิดจับภาพได้เราผู้เขียนได้ไปยืนอยู่ตรงบริเวณกล้องในเวลาสองทุ่มกว่า
แต่กล้องนั้นไปจับภาพแสงนั้นได้ในเวลาสี่ทุ่มกว่าฯในขณะที่ไฟุทุกดวงปิดหมดใน
ร้านอาหาร เป็นวิทยาทานครับ
<iframe width="560" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/WRLIwrCCn6I" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

แต่ที่เคยเห็น จะเป็นพลังคลื่นใสๆ ค่ะ เห็นด้วยตาเนื้อของตัวเองนี่แหละ

 

แสงพลังสีม่วงอมน้ำเงินนั้นที่สามารถเข้าไปสัมผัสภพภูมิต่างฯได้ครับทั้งสามภพ
ส่วนสีขาวนวลนั้นเกิดจากฌานบารมีที่สั่งสมมาจากในอดีตชาติจนปัจจุบันและแสงแห่งโลกุตรธรรมครับ

 

ขออนุโมทนาด้วยนะคะ กับแสงสีขาว

 

ท่านอาจารย์ สงสัยคะ ปกติเราทุกคนจะมีแสงติดตัวเรามาแต่กำเนิดเลยรึเปล่า หรือว่าสีของแสงจะสามารถเปลี่ยนไปได้เรื่อยๆตามกำลังบุญ แล้วถ้ามีเราจะรู้ได้ไงอ่ะคะ ของเราแสงสีอะไร

 

เราเรียกว่า สังขารุเบกขาญาณ  เป็นหนึ่งในวิปัสสนา ญาณ คืออันดับที่แปด
จิตจะพิจารณาเห็นว่าควรวางเฉยในกองสังขาร ครับ
วิปัสสนาญาณมีทั้งหมดเก้าครับ ลองค้นหาดูครับ ท่าทำได้ทั้งหมดเก้าอย่าง
เท่ากับจบการวิปัสสนา กรรมฐาน คงไม่มีอะไรจะสอนให้อีกครับ