เศรษฐินีอดีตเจ้าแม่พัฒน์พงศ์ ตกอับ

<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD height=12 vAlign=bottom align=left></TD></TR><TR><TD bgColor=#cccccc><TABLE border=0 cellSpacing=1 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD bgColor=#ffffff vAlign=top align=center><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD vAlign=top width=160 align=center><TABLE border=0 cellSpacing=4 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=center><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=center><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=center>คลิกที่ภาพเพื่อดูขนาดใหญ่ขึ้น</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD vAlign=middle align=center></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD vAlign=middle align=center></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD vAlign=middle align=center></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD height=1 vAlign=middle width=165 align=center></TD></TR></TBODY></TABLE>





</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD background=/images/linedot_vert3.gif width=4></TD><TD vAlign=top align=center><TABLE border=0 cellSpacing=7 width="100%"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=center><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=center><TABLE border=0 cellSpacing=7 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=center><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=left><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%"><TBODY><TR><TD class=headline vAlign=baseline align=left>











อดีตเจ้าแม่พัฒน์พงศ์ตกอับ ลูกหลานทิ้งขว้างให้ออกจากบ้านสิ้นเดือนนี้

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></B>

ลำปาง - เผยบั้นปลายชีวิตตกอับไร้ที่อยู่ของเศรษฐินีอดีตเจ้าแม่พัฒน์พงศ์ ทั้งที่ลูกยังมีชีวิตและฐานะดี ต้องออกจากบ้านที่เคยอยู่กับลูก เพียงเพราะไม่ได้รับโทรศัพท์-เปิดประตูให้ลูกเข้าบ้านกลางดึก แต่พอมาอยู่กับหลานยังถูกทิ้งขว้าง ปล่อยให้ถูกตัดน้ำ-ตัดไฟ แถมจะให้ออกจากบ้านสิ้นเดือนนี้

ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งจากนางกมลนิตย์ เดชามาตย์ ชาวบ้านในหมู่บ้านการเคหะแห่งชาติ ต.พิชัย อ.เมืองลำปาง ว่ารู้สึกสงสารยายสุภานี ศรีสุภะ อายุ 75 ปี ที่มาอาศัยอยู่กับหลานแต่สุดท้ายก็ถูกทิ้งให้อยู่ลำพัง แม้แต่ไฟฟ้า น้ำประปา และข้าวปลาอาหารก็ไม่ได้มาสนใจเอามาให้ผู้เป็นยาย ตนเองต้องเป็นคนคอยเรียกให้มากินข้าวที่บ้านของตน ส่วนน้ำ-ไฟนั้นชาวบ้านก็ช่วยกันออกเงินให้

แต่ที่สำคัญคือ ปลายเดือนนี้หลานสาวซึ่งยายสุภาณีอาศัยอยู่ได้ไล่ให้คุณยายออกจากบ้าน โดยยังไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน

เมื่อผู้สื่อข่าวเดินทางไปตรวจสอบ พบกับนางสุภานี หญิงชราผมสั้นขาว แต่ยังมีร่างกายที่แข็งแรง สวมเสื้อคอกระเช้า กางเกงขาสามส่วนรออยู่ ก่อนที่จะพาไปดูในบ้านซึ่งเป็นของหลานสาว และบริเวณที่นอนอยู่ชั้นล่าง มีเพียงเตียง ที่นอน และผ้าห่มเท่านั้น

ยายสุภานีได้เล่าให้ฟังว่า เมื่อ 40 กว่าปีก่อนได้แต่งงานและย้ายไปอยู่กับสามีที่ต่างประเทศ เมื่อลูกสาวอายุได้ประมาณ 12 ปีก็พาลูกสาวกลับประเทศไทย หลังจากนั้นตนก็ได้มาเปิดบาร์ในย่านพัฒน์พงศ์ การทำมาหากินเจริญรุ่งเรือง รายได้ดีมาก จนมีคนตั้งฉายาให้กับตนเองว่าเจ้าแม่พัฒน์พงศ์ แต่เมื่อลูกสาวเริ่มโตขึ้นตนจึงเห็นว่าการทำธุรกิจดังกล่าวไม่ค่อยเหมาะสมเพราะตนเองก็มีลูกสาว จึงได้เลิกทำแล้วกลับมาใช้ชีวิตแบบชาวบ้านทั่วไป

หลังจากนั้นก็ได้ซื้อบ้านหลายแห่ง แต่สุดท้ายมาซื้อบ้านในโครงการพัฒนาที่ดินแห่งหนึ่ง แต่กลับถูกเบี้ยวโครงการล้มเจ้าของหนีสูญเงินไปกว่าสิบล้านบาท แต่ก็ยังมีเงินอยู่จึงได้ไปซื้อบ้านที่อาศัยอยู่กับลูก ครั้งล่าสุดที่หมู่บ้านแถวดอนเมือง มูลค่าร่วม 8 ล้านบาท ซึ่งก็อาศัยอยู่กับลูกและหลานอีกหนึ่งคน

จนกระทั่งเมื่อปี 2553 ก่อนเกิดเหตุที่ตนจำได้คือ เย็นวันพฤหัสบดี ลูกสาวได้บอกกับตนเองว่าจะพาลูกออกไปขี่ม้า แล้วบินไปต่างประเทศ จะกลับมาในวันอาทิตย์ให้แม่ปิดประตูให้สนิท และหากมีโทรศัพท์อะไรมาก็ไม่ต้องรับ เพราะแม่แก่แล้ว ตนก็ทำตาม แต่ทว่า เวลาประมาณ 22.00 น.ของคืนวันพฤหัสบดี ขณะตนนอนหลับแล้วลูกสาวของตนเองกลับบ้านมาเรียกแต่ตนเองก็ไม่ได้ยิน แต่ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ แต่ด้วยความที่ลูกสาวสั่งไว้ว่าไม่ต้องรับ ตนจึงไม่รับโทรศัพท์

จนกระทั่ง 03.00 น. ตนเห็นว่าเสียงโทรศัพท์ยังดังไม่หยุดจึงเดินออกมารับ ปรากฏว่าเพื่อนของลูกสาวบอกว่าลูกสาวรออยู่หน้าบ้านตั้งแต่ 4 ทุ่มแล้ว ทำไมไม่เปิดประตูให้ลูก ตนจึงบอกว่าตนไม่รู้และรีบลงไปเปิดประตู เมื่อลูกเห็นตนเปิดประตูลูกก็พูดว่าทำไมไม่เปิดประตูให้ แล้วก็เดินเข้าบ้านหลังจากนั้นลูกสาวก็เปลี่ยนไป คือไม่ยอมพูดจา ไม่สนใจใยดีอะไรกับตนอีกเลย

หลังจากนั้นอีกกว่า 4 เดือน ตนรู้สึกอึดอัด เมื่อหลานสาวโทรศัพท์มาหาตนจึงเล่าเรื่องให้ฟัง หลานสาวจึงบอกให้ตนไปอยู่ด้วย ตนจึงตัดสินใจออกจากบ้านลูกสาว โดยขอให้หลานขับรถไปรับ ซึ่งตนไม่ได้เอาทรัพย์สินอะไรติดตัวออกมาเลย เพราะคิดว่าลูกคงมาตามกลับบ้าน แต่สุดท้ายลูกก็ไม่สนใจใยดีตนเองเลย

เมื่อตนมาอยู่กับหลานสาวคนแรกก็ได้ช่วยงานบ้านทุกอย่าง แต่สุดท้ายหลานสาวก็ขอให้ไปอยู่กับหลานอีกคนหนึ่งที่ลำปาง ซึ่งเป็นบ้านที่ตนอาศัยอยู่ในปัจจุบัน แต่จู่ๆ หลานสาวก็บอกว่า พี่สาว คือ หลานคนแรกไม่อยากให้อยู่แล้ว และขอให้ออกจากบ้านไปในสิ้นเดือนนี้ ส่วนตัวเองก็ไปอยู่ต่างอำเภอกับครอบครัว โดยปล่อยทิ้งให้ตนอยู่ตามลำพังมาร่วม 4 เดือนแล้ว น้ำประปา ไฟฟ้า เจ้าหน้าที่ก็มาตัด เพื่อนบ้านสงสารจึงช่วยกันออกเงินชำระค่าน้ำ ค่าไฟให้ ส่วนอาหารเพื่อนบ้านก็จะเรียกให้ไปกิน

เมื่อถามถึงลูก ยายสุภานีได้เล่าด้วยน้ำตาคลอเบ้าว่าไม่อยากพูดถึง เขาด่าว่าแม่สารพัด หากเขาอยากทิ้งก็ปล่อยให้ทิ้งไป ตนก็จะตัดขาดความเป็นแม่ลูกเช่นกัน แต่ตนอยากให้เขาส่งเงินเบี้ยยังชีพคนชราที่ลูกสาวเป็นผู้รับมาโดยตลอดมาให้ด้วย ส่งมาให้เท่าไหร่ก็ได้ ตนจะนำไปซื้อสิ่งของเพื่อจะไปบวช และไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว

ด้าน นางกมลทิพย์ เพื่อนบ้านเล่าว่า ตนเห็นยายสุภานีแล้วรู้สึกสงสารมาก ทั้งๆ ที่ลูกของก็ยังมีชีวิต และก็ยังเงินทองมีอาชีพที่ใหญ่โต แต่ทำไมถึงใจไม้ไส้ระกำแบบนี้ ปล่อยแม่ทิ้งขว้างเหมือนไม่มีตัวตน แม้แต่ตนเองที่คอยให้ข้าวให้น้ำคุณยายเพราะสงสาร ลูกสาวของคุณยายยังโทรศัพท์มาต่อว่าด้วย ซึ่งตนเองไม่เข้าใจ เพราะแม่ก็คือพระในบ้าน แม้แม่จะดีจะเลวอย่างไรก็คือแม่

จึงอยากให้ส่วนอื่นของสังคมเข้ามาช่วยเหลือด้วย เพราะสิ้นเดือนนี้ (กันยายน 2555) หลานสาวก็จะไม่ให้คุณยายอยู่ที่บ้านแล้ว และตนเองก็ต้องไปอยู่ที่กรุงเทพฯ จึงไม่รู้ว่าชะตากรรมของคุณยายจะเป็นอย่างไรต่อไป



กด เพื่ออ่านข่าวต่อ ด้านล่าง post#11 http://palungjit.org/posts/6761256



</TD></TR></TBODY></TABLE>จาก Local - Manager Online - อดีตเจ้าแม่พัฒน์พงศ์ตกอับ ลูกหลานทิ้งขว้างให้ออกจากบ้านสิ้นเดือนนี้</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

น่าเสียดายนะครับ ข้อมูลน่าจะมีรายละเอียดมากกว่านี้ เพราะเหตุอะไร จึงทำให้มีผลดังกล่าว
มันน่าจะเป็นอุทาหรณ์สอนใจคนรุ่นต่อๆไปได้ ในเรื่องของเหตุดังกล่าว

แต่จะอย่างไรเรื่องนี้ก็สอนใจเราได้ในแง่ที่ว่า อันทรัพย์ภายนอกนั้น หาได้คงอยู่กับตัวเราตลอดไปไม่ นี่คือ อนิจจัง หนึ่งในไตรลักษณ์

แต่สิ่งที่จะตามติดตัวเราไปได้ทุกภพทุกชาติเป็นอริยทรัพย์นั้นคือ บุญกุศล เมื่อเป็นดั่งนี้แล้วความคลายตัวในทรัพย์ทางโลกก็จะบรรเทาเบาบางลง เพราะเรามองเห็นถึงความจริงของธรรมชาติ เข้าใจในไตรลักษณ์ ในกฏแห่งกรรม หันมาสั่งสมบุญหรือ ทาน ศีล ภาวนา กันให้มากๆขึ้น โดยมิต้องรอเวลา แต่ลงมือทำ ณ เดี๋ยวนี้เลย เพราะในชีวิตเรานี้หาความเที่ยงแท้แน่นอนมิได้เลย ดังเรื่องที่นำมากล่าวในกระทู้นี้

 

เวรกรรมอาจจะไม่ใช่ของอดีตชาติของชาตินี้แหละที่เห็นผลเร็วที่สุด ทำดีย่อมได้ดี

 

น่าเสียดายจริงๆ ครับ ทำไมเขาไม่บอกว่าเขาไปทำอะไรมาจึงตกอับ ยากจน เล่าเหมือนขาดๆ

 

เขียนข่าวแบบนี้ หรือคุณยาย ไม่ยอมบอก น่าเสียดาย แต่เห็นว่าน่าสนใจเลยเอามาให้อ่าน 555

 

ว่าด้วยข่าว ที่มีทั้งกรองและยังไม่กรอง ในฐานะเราเป็นผู้เสพแล้ว
ก็ต้องพิจารณาไตร่ตรองกันอีกที พอดีเจอในเว็บนี้ น่าจะให้รายละเอียดได้บ้าง
ทุกสิ่งอย่างเกิดขึ้นมาได้ ล้วนแต่ต้องมีเหตุมีผลทั้งนั้นครับ

Local - Manager Online - อดีตเจ้าแม่พัฒน์พงศ์ตกอับ ลูกหลานทิ้งขว้างให้ออกจากบ้านสิ้นเดือนนี้

เรื่องนี้มีหลักสอนใจเราเยอะทีเดียว ไม่ว่าจะ อาชีพ หรือ ความกตัญญู
เห็นประโยคท้าย ๆ คุณยายแกได้บอกว่า อยากจะบวช ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว
อ่านแล้วต้อง ขออนุโมทนา สาธุ กับคุณยายด้วยครับ

 

งั้นผมเอาอันนี้มาลงแทนดีกว่า จะรู้เรื่องกว่า

 

อ่านแล้วน่าสงสารคุณยายนะครับ จริงๆใครๆก็เคยทำผิดพลาดกันมาทั้งนั้น อย่างคุณนพณัฐว่า มันมีหลายแง่ หลายบทเรียนในเรื่องนี้

 

ทุกอย่างเมื่อมีผล ย่อมมีเหตุ ฉันใดฉันนี้น

ผมค่อนข้างจะจำได้อย่างเลือนๆ ในสมัยที่ผมยังทำหนังสือท่องเที่ยวของบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง สัก30ปีมาแล้ว เจ้าแม่สมัยนั้นชือ่สุภรีอะไรประมาณนั้น พอมาอ่านในข่าวก็เริ่มนึกถึงแล้วมาระลึกย้อนหลัง สมัยนั้นเจ้าแม่คนนี้รวยมากๆ มีตึกให้เช่ามากมาย ค่าเช่าในสมัยก่อน20000-50000 เลยทีเดียว ตึกเหล่านี้ก็เอามาทำบาร์อโกโก้ บาร์ต่างๆซึ่งเกี่ยวกับของมึนเมา การบริการทางเพศ การทะเลาะวิวาทและยาเสพติด ล้วนเป็นอบายมุขทั้งสิ้น
เงินที่ได้มาง่าย แต่ก็ถือได้ว่าเป็นเงินบาปนั้น สักวันก็ส่งผล อาจจะทันในชาตินี้ ไม่ก็ส่งในชาติหน้า
ทุกอย่างเป็นสิ่งที่จำแนกกรรม ทำกรรมดีย่อมส่งผลที่ดี ทำไม่ดีย่อมส่งผลที่ไม่ดีเช่นกัน ดุจผลของมะม่วงย่อมออกมาจากต้นมะม่วง
เราอ่านแล้วควรจะพิจารณาให้อย่างมีสติ อธิษฐานทุกๆครั้งที่ทำกุศลให้มี

1. สัมมาทิฏฐิ คือ ปัญญาเห็นชอบ หมายถึง การปฏิบัติอย่างเหมาะสมตามความเป็นจริงด้วยปัญญา
2. สัมมาสังกัปปะ คือ ดำริชอบ หมายถึง การใช้สมองความคิดพิจารณาแต่ในทางกุศลหรือความดีงาม
3. สัมมาวาจา คือ เจรจาชอบ หมายถึง การพูดต้องสุภาพ แต่ในสิ่งที่สร้างสรรค์ดีงาม
4. สัมมากัมมันตะ คือ การประพฤติดีงาม ทางกายหรือกิจกรรมทางกายทั้งปวง
5. สัมมาอาชีวะ คือ การทำมาหากินอย่างสุจริตชน ไม่คดโกง เอาเปรียบคนอื่น ๆ มากเกินไป
6. สัมมาวายามะ คือ ความอุตสาหะพยายาม ประกอบความเพียรในการกุศลกรรม
7. สัมมาสติ คือ การไม่ปล่อยให้เกิดความพลั้งเผลอ จิตเลื่อนลอย ดำรงอยู่ด้วยความรู้ตัวอยู่เป็นปกติ
8. สัมมาสมาธิ คือ การฝึกจิตให้ตั้งมั่น สงบ สงัด จากกิเลส นิวรณ์อยู่เป็นปกติ

ชีวิตที่ไม่มั่นคงก็จะเริ่มมีความมั่นคง จิตที่ไม่มั่นคงก็จะเริ่มมีความมั่นคง
ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านครับ

 

กรณีนี้คงเทียบเคียงได้กับยายแฟงสร้างวัดคณิกาผล นะครับ

ซึ่งยายแฟงได้นิมนต์ท่านเจ้าประคุณฯไปเทศน์ฉลองการสร้างวัดใหม่
แต่เนื้อหาที่ท่านเทศน์ทำให้ยายแฟงถึงกับอึ้งและโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
ส่วนรายละเอียดเรื่องนี้ไปหาอ่านได้จากประวัติของท่านสมเด็จเจ้าประคุณฯ นะครับ

แต่สรุปได้ง่ายๆว่า ทำบุญหรือทำธุรกิจบนความทุกข์ร้อนของผู้อื่นคือ การเป็นได้ประโยชน์มาจากการเป็นหนี้นั่นเอง

 

UPDATE ข่าว อ่านต่อได้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นต่อบ้าง

ลูกสาวเศรษฐีตกอับ ไม่ยอมคืนเบี้ยยังชีพ500ให้แม่



ลูกสาวเศรษฐีตกอับ วัย 73 ปี อดีตเจ้าแม่พัฒน์พงศ์ ปัดช่วยเหลือแม่ ไม่ยอมโอนเงินค่าเบี้ยยังชีพ 500 บาทคืนแม่ เตรียมย้ายไปอยู่ศูนย์ผู้สูงอายุ

จากกรณีนางสุภานี ศรีสุภะ อายุ 73 ปี อดีตเจ้าแม่พัฒน์พงศ์ และอดีตเศรษฐี ร่ำรวยมีเงินกว่า 100 ล้าน แต่ปัจจุบันตกอับไม่มีเงินทองและทรัพย์ อยู่คนเดียวไม่มีคนดูแล อาศัยอยู่ที่ในหมู่บ้านเอื้ออาธร(พิชัย) ต.พิชัย อ.งาว จ.ลำปาง ตามที่เคยเสนอข่าวไปแล้วนั้น
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า (26 ก.ย.)นายพรนิมิตร สายเทพ ปลัดอำเภอเมืองลำปาง และคณะได้เดินทางเข้าเยี่ยม นางสุภาณี เพื่อหาทางช่วยเหลือ ซึ่งนางสุภาณี เปิดเผยว่า ตนได้เงินเบี้ยยังชีพ เดือนละ 500 บาท แต่เงินเข้าบัญชีลูกสาว เพราะว่ามอบฉันทะให้ลูกสาวรับเงินแทน เจ้าหน้าที่จึงตัดสินใจโทรหาลูกสาวนาง สุภาณีที่กรุงเทพมหานคร ซึ่งลูกสาวได้ปฏิเสธการช่วยเหลือ ส่วนเงินเบี้ยยังชีพเจ้าหน้าที่ได้ขอร้องให้โอนเงินมาให้แม่ แต่ถูกปฏิเสธให้ทางราชการดำเนินเรื่องและไม่ขอยุ่ง โดยนางสุภาณีแสดงอาการและสีหน้าเสียใจอย่างมาก
เบื้องต้น สิ้นเดือนกันยายนนี้เจ้าหน้าที่จะพานางสุภาณี ไปอยู่ที่ศูนย์ผู้สูงอายุ ลำปาง และถ้าหากนางสุภาณีต้องการจะไปบวช ก็จะพาไปบวชตามความต้องการ ในส่วนของเบี้ยยังชีพ จะให้ทางเทศบาลตำลบลพิชัย ประสานไปยังเขตที่นางสุภาณี มีชื่ออยู่ในทะเบียนเพื่อให้การช่วยเหลือ เรื่องการโอนเงินเบี้ยผู้สูงอายุให้แก่นางสุภาณีต่อไป

-------------------------​

อนาถ! อดีตเจ้าแม่พัฒน์พงษ์ เจอลูกสาวโทรด่าทำให้เสียหาย


อดีตเจ้าแม่พัฒน์พงษ์ ก้มหน้ายอมรับสภาพ พ้อตกอับเพราะกรรมเก่า ไม่โทษลูกสาวแอร์โฮสเตส ไม่รับดูแลซ้ำโทรมาด่าหลังตกเป็นข่าว

จากกรณีนาง สุภานี ศรีสุภะ อายุ 75 ปี เศรษฐินีอดีตเจ้าแม่พัฒน์พงษ์ ตกอับและถูกลูกซึ่งมีอาชีพเป็นถึงแอร์โฮสเตสไม่รับเลี้ยงดู จึงตัดสินใจออก ไปอยู่กับหลานที่ต่างจังหวัด แต่สุดท้ายหลานก็ไม่ยอมให้อยู่ด้วย และให้ออกจากบ้านภายในเดือนกันยายนนี้ โดยไม่ยอมชำระค่าน้ำ ค่าไฟ และเลี้ยงดู จนเพื่อนบ้านต้องช่วยกันลงขันจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ และให้อาหารประทังชีวิตไปวันๆ
ล่าสุดวันนี้ (27 ก.ย.) เพื่อนบ้านนางสุภานี ได้แจ้งว่าเห็นลูกสาวของนางสุภานี ซึ่งเป็นแอร์โฮสเตสสายการบินแห่งหนึ่ง ได้โทรศัพท์มาต่อว่ายายสุภานี เพราะเห็นว่าทำให้เรื่องดังกล่าวกลายเป็นข่าว จนตนเองเสียหาย ผู้สื่อข่าวจึงได้เดินทางไปสอบถามนางสุภานี ซึ่งยอมรับว่าหลังจากที่มีข่าวออกไปลูกสาวโกรธตนเองมาก แต่ตัวเองไม่ได้โกรธลูกสาวเลย และคิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับตนไม่ใช่เวรกรรมในชาตินี้ เพราะตนมีแต่ช่วยเหลือคนมาโดยตลอด พ่อแม่ก็ไม่เคยทอดทิ้ง แต่เชื่อว่าน่าจะเป็นเพราะกรรมเก่า ส่วนลูกสาวทำตัวอย่างนั้นตนก็ไม่ได้โทษ อะไร ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะตัวเองที่เลี้ยงดูลูกมาแบบนั้น รักและตามใจลูกโดยที่ไม่รู้ว่าถูกหรือผิด ทำให้ลูกเป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง ดังนั้นถึงปัจจุบันนี้ตนก็จะไม่เอาอะไรแล้ว ขอเข้าไปอยู่ในบ้านพักคนชรา เพื่อไม่ให้เป็นภาระลูกหลาน
โดยการให้สัมภาษณ์ของนางสุภานี ตลอดเวลาที่มีการถามถึงลูกสาว นางสุภานีจะคอยปกป้อง และไม่เคยให้ร้ายลูกสาวของตนเองแต่อย่างใด โดยจะโทษว่าเป็นความผิดของตัวเองเสมอ ขณะที่ด้านความคืบหน้าในการช่วยเหลือ เจ้าหน้าที่ได้เปิดบัญชีธนาคารใหม่ให้นางสุภานี และจะได้ประสานงานไปยังแขวงบางแค กทม.เพื่อแจ้งให้เปลี่ยนแปลงการโอนเงินผู้สูงอายุเข้าบัญชีของนางสุภานี โดยตรงต่อไป หลังจากที่ลูกสาวปฏิเสธจะโอนเงินที่เข้าในบัญชีของตนเองมาให้ผู้เป็นแม่

http://news.sanook.com/1144910/%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%96-%E0%B8%AD%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%95%E0%B9%80%E0%B8%88%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B9%81%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B8%9E%E0%B8%B1%E0%B8%92%E0%B8%99%E0%B9%8C%E0%B8%9E%E0%B8%87%E0%B8%A9%E0%B9%8C-%E0%B9%80%E0%B8%88%E0%B8%AD%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B9%82%E0%B8%97%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%97%E0%B8%B3%E0%B9%83%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%A2/
สุดรันทด เศรษฐี 100 ล้าน ตกอับยากจน
ลูกสาวเศรษฐีตกอับ ไม่ยอมคืนเบี้ยยังชีพให้แม่

 

ทรัพย์ที่มาจากมิจฉาอาชีวะ มันจะมีเชื้อวิบัติ ตอนที่บุญยังหล่อเลี้ยงอยู่ก็ไม่เป็นไร พอบุญหย่อน ความวิบัติจะถาโถมเข้ามา ไม่ใช่เ้รื่องแปลก

 

แม่ไม่เคยให้ร้ายและทิ้งลูกนะครับ ลูกจะกี่คนก็เลี้ยงได้ แต่ลูกหล่ะครับ
แต่ลูก???????
มนุษย์มีกรรมเป็นของๆตน มีกรรมเป็นแดนเกิด และเป็นไปตามกรรม

 

ใช้ครับๆเห็นด้วยฮะ พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า..."คำว่าบังเอิญ..ไม่มีในโลก"

 

แม่ที่ทิ้งลูก มีครับและมีมากมายเสียด้วย ข่าวการทิ้งหรือแท้งมีทั่วไป คุณลองไปดูบ้านเด็กอ่อนพญาไทหรือบ้านที่รับเลี้ยงเด็กๆซิ มีจนคุณตกใจเลยทีเดียวแต่ถ้าไปเทียบกับมารดาที่ดีและรับผิดชอบลูกกี่คนๆ ก็จะพบว่ามีแม่ใจร้ายอยู่ไม่กี่เปอร์เซนต์

มนุษย์มีกรรมเป็นกำเนิด มนุษย์มีกรรมเป็นเผ่าพันธ์
เด็กๆที่ถูกทอดทิ้ง หรือพ่อแม่ที่ถูกทอดทิ้ง เด็กๆที่ได้รับการเลี้ยงดูที่ดี หรือ พ่อแม่ที่ได้รับการเลี้ยงดูที่ดี ก็มาจากกรรมทั้งสิ้น

เคสนี้ที่ผมแปลกๆตรง ลูกก็ไม่เอา หลานก็ไม่เอา คุณแม่ท่านนี้ก็ต้องพิจารณาที่ตนเอง ว่าอยู่ให้เขาสบายใจหรือให้เขาลำบากใจ อยู่กับเขาแล้ว ทิฐิที่มีอยู่ลดละลงหรือไม่ บางครั้งเคยสบายมาจนเคยตัว พอลำบากก็ปรับตัวอยู่ไม่ได้

ส่วนคุณลูก ยังไงมารดาก็เป็นผู้ให้กำเนิด ก็อภัยให้ท่านไปเถิด ทนได้ก็ทน เงียบได้ก็เงียบ ท่านคงอยู่กับเราไม่ถึงร้อยปีหรอก
ยิ่งสังคมไทยเราเป็นสังคมกตัญญูรู้คุณ ไม่เช่นนั้นคุณลูกก็จะถูกสังคมรุมประนาฌ
เวลาเรายอมหัวหน้าเจ้านายเรายังยอมได้ หรือที่ยอมเพราะกลัว.....ตกงาน
ทำไมเราจะยอมพ่อแม่บ้างไม่ได้ละ

 

ลองไปฟังญาติของเค้ามาพูดในคลุกวงข่าว ช่อง 9
เมื่อวันที่ 27 ดูนะครับ เหมือนหนังคนละม้วนเลย

 

เราเคยอ่านหนังสือจิตเวชเด็กของรามานะ ว่าการเลี้ยงดู ช่วงวัย ไม่เกิน 6 ขวบ มาผลมากๆ ต่อเด็ก (ที่จะโตมาผู้ใหญ่) ว่าจะกตัญญู หรือเลี้ยงดูพ่อแม่หรือเปล่า( ทางแพทย์ จึงไม่ยืนยันว่า มาจากผลกรรมอย่างเดียว) แต่มีตัวอย่างมากมายของแพทย์ ถ้าสืบค้นลงไปว่าช่วงเด็กตอนนั้้น ผูกพันธ์กับพ่อแม่หรือไม่ (รวมถึงพวกอาชญากรร้ายๆ ด้วย)

เราว่า สังคมเดวนี้ ลักษณะนี้เยอะมาก แต่ไม่เป็นข่าวเท่านั้นเอง หรือแม้แต่ คนที่มีความรู้ เมื่อแต่งงานมีครอบครัวแล้ว ก็จะทิ้งคนครอบครัวเดิม ใครแตะลูกไม่ได้ หรือทำอย่างไรก็ได้ เพื่อให้ได้เงินมาเลี้ยงลูกให้มากที่สุด ดีที่สุด

อ่านแล้วได้แต่สงสารคุณยาย

 

จริงๆ อาชีพเดิมของคุณยายก็สร้างกรรมไว่ไม่น้อย
ก็เชื่อในกฎแห่งกรรมนะค่ะ แต่ที่คุณยายเลิกอาชีพนั้น
ก็เพราะลูกและเพื่ออนาคตที่ดีของลูก ลูกไม่น่าจะอกตัญญูขนาดนี้
ลูกก็บาปหนักเหมือนกันนะค่ะ ที่ทำกับคุณแม่ตนเองแบบนี้

 

อีกหนึ่ง อนิจจัง!!
วงจรกรรมยังดำเนินต่อไป

 

สงสารเห็นใจคุณยายจังคะ จะมาอ้างว่าแม่ทำอาชีพบาป หรือจะอ้างว่าแม่เป็นคนไม่ดี แล้วเอาเรื่องนี้มาอ้างทิ้งแม่ก็ไม่สมควร ไม่มีเหตผลอะไรในโลกที่เราสมควรที่จะทิ้งแม่ของเราทั้งคนแบบนี้ แม่อาจจะไม่ดีกับคนอื่นไม่ดีกับใครๆ แต่แม่เราอุ้มท้องแล้วเลี้ยงเรามาจนโตจุดนี้ควรสำนึกให้มากคะ