เรื่องเด่น เชื่อมั้ยเพลงนี้พญานาคที่ภูกระดึงร้องให้ฟัง

[FONT=&quot]“ไม่เคย ให้สัญญาในข้อนี้ ต้องแล้วแต่เหตุการณ์และการกระทำของตัวเจ้าเอง เจ้าได้เผลอก่อกรรมล่วงละเมิดผู้อื่นและเป็นผู้ที่มีดวงจิตใฝ่ทางธรรม จิตที่คิดดีทำดีเป็นดวงจิตที่พระธรรมคุ้มครอง ผู้ใดล่วงละเมิดย่อมเป็นกรรมหนักกับตนเอง และมีผลที่เหล่าข้าไม่อาจอยู่ช่วยเหลือเจ้าได้อีก จึงต้องกลับไปยังที่เหล่าข้ามา” [/FONT]
[FONT=&quot]ผู้เขียนได้บอกท่านไปว่า[/FONT]
[FONT=&quot]“ในเมื่อรู้สึกผิดแล้วที่ได้ว่ากล่าวพี่ชายไปเช่นนั้น และพิจารณาเห็นว่าตนเองนั้นผิดจริง ทำไมจึงยังมีความผิดอยู่อีก” [/FONT]
[FONT=&quot]ท่านผู้เฒ่าได้บอกว่า[/FONT]
[FONT=&quot]“ดวง จิตที่คิดปรุงแก้ไขเมื่อรู้ว่าผิดและกล่าวคำขอโทษ แต่ต่างจากคำพูดที่เปล่งวาจาออกมาจากจิต คำขอโทษของผู้ที่ทำผิด เป็นคำพูดที่ยังไม่บริสุทธิ์ เพราะคำขอโทษเหล่านี้เป็นกฎของมนุษย์ที่มองไม่เห็นโทษในสิ่งที่พูดหรือทำผิด ที่ล่วงเลยไปแล้ว แต่กฎของเหล่าอาทิสมานกายและเรื่องจิตล้วนๆนั้น เมื่อกล่าวคำที่ผิดออกไปแล้วเป็นกรรมและโทษหนักที่ต้องระวังทุกขณะจิต เมื่อเจ้าได้เผลอกระทำลงไป เจ้าต้องได้รับผลนั้นไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ต่อไปต้องคอยระวังไม่ให้เผลอก่อกรรมเช่นนี้อีก ผู้บำเพ็ญปฏิบัติธรรมควรเป็นผู้มีวาจาจิตที่บริสุทธิ์ เมื่อเหล่าข้ากลับไปแล้วทุกสิ่งทุกอย่างที่เจ้าเคยได้จากการทำความดีนั้นจะ หมดสิ้นไป และเมื่อใดที่ทิฐิหมดไปจากจิตและได้รับความทุกข์ยอมเอ่ยวาจาว่ายอมแล้วออกมา เองจากจิตโดยไม่ได้คิดเสแสร้ง เมื่อนั้นเหล่าข้าจะกลับมาช่วยอีกครั้ง ที่เป็นอย่างนี้ก็เป็นการลงโทษให้หลาบจำ” [/FONT]
[FONT=&quot]ท่าน ผู้เฒ่าได้บอกกับผู้เขียนว่า ต่อไปนี้ทุกๆ เช้าเวลาเก้าโมง ไม่ต้องทำกิจเหมือนเช่นที่เคยทำอีกต่อไป ก่อนจากไปท่านได้บอกให้ทำสมาธิ ท่านจะพาไปดูสถานที่ที่อยู่ของท่านทั้งสามว่ามีลักษณะอย่างไร ความรู้สึกของผู้เขียนขณะที่ทำสมาธิตามที่ท่านบอกคล้ายกับวูบไปต่างจากที่ เคยปฏิบัติ มารู้สึกตัวและจิตตื่นเต็มที่อีกครั้งก็เห็นภาพตัวเองยืนอยู่ที่สถานที่แห่ง หนึ่ง เป็นที่โล่งและมีความมืดสลัว ต้นไม้ร่มครึ้ม อากาศสดชื่นเย็นสบายมาก บรรยายให้เห็นความเป็นจริงยากมาก ไม่ไกลจากที่ยืนอยู่มองเห็นสระน้ำกว้างใหญ่ เห็นภูเขาใหญ่เบื้องหน้า [/FONT]
[FONT=&quot]ท่านผู้เฒ่าหนึ่งในสาม ได้บอกกับผู้เขียนและชี้มือไปที่ภูเขาข้างหน้า [/FONT]
[FONT=&quot]“ที่ภูเขาข้างหน้านั้น เป็นที่อยู่ของเหล่าข้าทั้งสาม” [/FONT]
[FONT=&quot]ผู้เขียนถามว่า[/FONT]
[FONT=&quot]“ทำไมมันไกลนัก ไม่เห็นมีอะไรเลย”
ยังมีต่อ[/FONT]

 

[FONT=&quot]ท่านผู้เฒ่าได้บอกว่า [/FONT]
[FONT=&quot]“มองให้ดีดีซิ! เห็นอะไรไหม? [/FONT]
[FONT=&quot]ผู้ เขียนมองเห็นแสงสว่างคล้ายกับแสงสีทองขึ้นกระจัดกระจายไปทั่วทั้งภูเขา เมื่อแสงจางหายไปก็มองเห็นบ้านเรือนที่ปลูกสร้างด้วยทองคำ แทรกอยู่ในภูเขาใหญ่เต็มไปหมด มองดูช่างหน้าอัศจรรย์ยิ่งนัก สิ่งที่มองเห็นรู้สึกเหมือนมองดูไกลมากแต่กับมองเห็นได้ชัดเจน เหมือนภาพที่ถูกขยายเข้ามาใกล้ๆ[/FONT]
[FONT=&quot]วาระ ของจิตขณะนั้น ความรู้สึกเต็มไปด้วยสติสัมปชัญญะ แต่สิ่งที่มองเห็นทำให้เกิดความข้องใจอยากซักถามท่านผู้เฒ่าทั้งสามมากมาย ท่านผู้เฒ่าคงรู้วาระจิตของผู้เขียนจึงตัดบทว่า [/FONT]
[FONT=&quot]“สักวันหนึ่งเมื่อถึงเวลา เจ้าจะรู้ว่าข้าพามาดูที่อยู่อาศัยของเหล่าพวกข้าทำไม? เจ้าควรจำสภาพและรอบๆ ให้ดี” [/FONT]
[FONT=&quot]จาก นั้นจิตของผู้เขียนก็วูบและรู้สึกตัว จิตถอนจากสมาธิเร็วมาก ไม่ใช่แบบที่ค่อยๆถอนเหมือนที่เคยเป็น นี่ก็เป็นการเรียนรู้เรื่องจิตและสมาธิอีกบทหนึ่งให้ได้รู้ว่า ขณะจิตกำลังทำงานอยู่ก็สามารถถอนออกมาโดยอาการวูบเดียว แบบที่กำลังเป็นอยู่ขณะนี้ ตอนเช้าของวันรุ่งขึ้นก็ไม่ได้จัดตั้งน้ำและที่นั่งสามสีให้กับผู้เฒ่าพญา นาคเหมือนที่เคยทำทุกวัน เพราะว่าท่านผู้เฒ่าได้บอกว่าจะไม่มาอีกแล้ว [/FONT]
[FONT=&quot]ตอน นั้นผู้เขียนยอมรับว่าไม่รู้สึกกลัว หรือวิตกต่อคำคาดโทษของผู้เฒ่าทั้งสามเลย เพราะว่าขณะนั้นธุระกิจของผู้เขียนที่ทำอยู่ก็ดีมาก แล้วจะมีอะไรมาทำให้เกิดปัญหา ตอนนั้นยังมองไม่เห็นจึงปล่อยให้เรื่องทั้งหมดผ่านเลยไปไม่ได้ให้ความสนใจ [/FONT]
[FONT=&quot]ช่วง ขณะนั้นผู้เขียนรับงานไว้มากและงานที่ทำก็ต้องใช้เงินสกุลดอลล่าร์ ซึ่งตอนนั้นหนึ่งดอลล่าร์ก็แค่ยี่สิบหกบาท เห็นกำไรจากงานที่รับไว้แล้วจึงไม่คิดว่าสิ่งที่ผู้เฒ่าคาดโทษไว้จะเป็นไป ได้ แต่แล้วก็เหมือนฟ้าถล่มทับ เศรษฐกิจที่กำลังเฟื่องฟูเหมือนฟองสบู่พลันต้องล้มพับกลายเป็นฟองสบู่แตก เพราะค่าเงินดอลล่าร์ขึ้นเรื่อยๆ ดังที่เห็นกัน กระทั้งทุกวันนี้ดอลล่าร์ก็ยังไม่เคยลงต่ำกว่าสี่สิบบาทเลย ทำให้การค้าของผู้เขียนขาดทุนตั้งแต่นั้นมา เป็นการพิสูจน์คำพูดของผู้เฒ่าทั้งสามว่า สิ่งที่ท่านคาดโทษไว้นั้นเป็นจริงในเวลาต่อมา[/FONT]
[FONT=&quot]ธุระ กิจของผู้เขียนเริ่มขาดทุนและรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ผู้เขียนเริ่มวิตกทำให้ต้องประหยัดตัดรายจ่ายที่ไม่จำเป็นทั้งหมด ขายรถที่มีอยู่ทั้งสามคันไป ตัวผู้เขียนตกอยู่ในสภาพเครียดจัด แต่ก็พยายามรักษาสมบัติที่เหลืออยู่ให้ได้ โชคดีที่สามีมีงานทำที่มั่นคงมีเงินเดือนหลายหมื่นต่อเดือน แต่เงินเดือนก็ยังไม่เพียงพอกับค่าใช้จ่าย[/FONT]

 

[FONT=&quot]ผู้เขียน พยายามสงบสติอารมณ์ด้วยการสวดมนต์ภาวนานั่งสมาธิ ก็ช่วยได้เพียงแค่หยุดความฟุ้งซ่านได้บ้าง พยายามประคับประคองตนเองนั่งสมาธิสวดมนต์ให้มากกว่าเดิม ยอมรับว่าช่วงนี้การทำจิตใจให้สงบเป็นเรื่องยาก[/FONT]
[FONT=&quot]เวลา ผ่านไปประมาณสองปี วันหนึ่งถึงวาระจิตตกขาดการควบคุมชั่วขณะ ปล่อยให้ความฟุ้งซ่านเข้ามาเป็นผู้บงการจิต สาเหตุมาจากความสงสารลูกที่กำลังเรียนอยู่ รำพึงรำพันออกมาคนเดียวว่า[/FONT]
[FONT=&quot]“ตัว เราไม่เคยทำความเดือดร้อนให้ใคร และถ้าผู้ใดเดือดร้อนมาขอความช่วยเหลือทั้งทางโลกและทางธรรมก็ไม่เคยปฏิเสธ ช่วยได้ก็ช่วย แต่..ทำไมต้องมาพบวิกฤตชีวิตแบบนี้ด้วย คิดว่าถึงเวลาควรจะเลิกสงเคราะห์ผู้ที่มาหาขอให้ช่วยเสียที แม้แต่ตนเองก็ยังช่วยตัวเองให้รอดไม่ได้แล้วจะเอาอะไรไปช่วยคนอื่นเขา ช่วยตัวเองให้รอดเสียก่อนเถอะ” [/FONT]
[FONT=&quot]ถึง ตอนนี้มันท้อแท้ไม่อยากมีชีวิตอยู่ ถ้าต้องแลกกับชีวิตตนเองกับการที่ลูกมีชีวิตที่ดีกว่าแม้แต่ชีวิตก็ยอม จะเอาให้ตายก็ยอมแล้วยอมจริงๆ ขณะที่ซบหน้าร้องไห้ด้วยความอัดอั้นตันใจอยู่นั้น จิตของผู้เขียนก็ได้ยินเสียงกระซิบว่า [/FONT]
[FONT=&quot]“ยอมแล้วหรือ” [/FONT]
[FONT=&quot]จิตผู้เขียนตอบกลับไปทันที [/FONT]
[FONT=&quot]“ยอมแล้ว..จะเอาชีวิตหรือจะฆ่าให้ตายก็เอาไปเลย ขอให้ครอบครัวอยู่ดีมีความสุขก็แล้วกัน” [/FONT]
[FONT=&quot]ขณะที่พูดโต้ตอบออกไปนั้น พูดแบบคนขาดสติหรือสติแตกนั่นเอง พูดรำพึงกับตนเองพูดไปเรื่อยๆ พลันก็ได้ยินเสียงสั่งกลับมาอีกว่า [/FONT]
[FONT=&quot]“ถ้ายอม..ก็ไปเอาสมุดกับดินสอมา” [/FONT]
[FONT=&quot]ผู้ เขียนเริ่มมีสติรู้สึกตัวว่าไม่ได้รำพึงกับตนเอง แต่กำลังพูดอยู่กับใครคนหนึ่งอยู่ จึงรวบรวมสติสัมปชัญญะกลับคืนมา แล้วกำหนดจิตให้เป็นสมาธิดูว่ากำลังพูดกับผู้ใด ก็ได้สัมผัสกับกระแสจิตของผู้ไม่ปรากฏกายและสื่อถึงกันทางจิต ผู้เขียนได้ถามไปว่า [/FONT]
[FONT=&quot]“จะให้เอาสมุดกับดินสอมาทำไม?” [/FONT]
[FONT=&quot]เจ้าของกระแสจิตตอบกลับมา[/FONT]
[FONT=&quot]“จะ สอนให้เขียนหนังสือเพื่อมีรายได้มาจุนเจือครอบครัว จะได้มีกำลังใจที่จะสงเคราะห์ช่วยเหลือคนที่มีความทุกข์ต่อไป เป็นการสร้างกุศลให้กับตนเอง”

พรุ่งนี้ตอนจบครับ[/FONT]

 

[FONT=&quot]ตั้งแต่ นั้นมาก็กลายเป็นคนเขียนหนังสือขายแบบเหลือเชื่อ ถ้าหากจะย้อนถามว่า เมื่อมีความรู้ ทำไมจึงไม่รู้ว่าตนเองจะพบเรื่องเลวร้ายอะไรบ้าง ดูคนอื่นมามากแต่กลับลืมดูตัวเอง เพื่อความเข้าใจและต่อเนื่องจากเรื่องที่เขียนเล่ามาแล้วตอนต้น ผู้เขียนขอแทรกเรื่องเล่าต่อไปนี้เพื่อความเข้าใจ ให้ท่านผู้อ่านรับรู้ว่า บางครั้งเมื่อวิบากกรรมตามมาทัน และกระแสของวิบากกรรมที่ตามมาแรงกว่าอำนาจบุญ ต่อให้เป็นผู้ที่มีความรู้ความสามารถแค่ไหน หรือรู้เห็นเหตุการณ์ล่วงหน้าได้ ก็ไม่อาจหลีกพ้นวิบากกรรมที่ตามมาทันได้ ดังเช่นผู้เขียนได้ผจญมาแล้ว จึงมีความจำเป็นที่ต้องเล่าเรื่องต่อไปนี้ เพื่อให้ท่านผู้อ่านเข้าใจว่า ทำไมถึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ทั้งๆ ที่รู้ [/FONT]
[FONT=&quot]มี นักธุระกิจใหญ่ท่านหนึ่งพาครอบครัวและญาติมาพบผู้เขียน นักธุระกิจท่านนั้นได้เล่าให้ฟังว่า ตัวเขาและญาติพี่น้องลงทุนซื้อหุ้นไว้หลายสิบล้านบาท เขาได้ถามผู้เขียนว่า [/FONT]
[FONT=&quot]“หุ้น ที่ซื้อไว้ถ้านำออกขายตอนนี้จะได้กำไรหลายล้านบาท แต่ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะขายหรือเก็บไว้ต่อไปเพื่อเก็งกำไรที่สูงกว่านี้ จึงอยากให้ช่วยดูให้ทีว่า จะซื้อเก็บไว้อีกดีไหมหรือขายหุ้นที่มีอยู่ออกไป” [/FONT]
[FONT=&quot]ผู้ เขียนเห็นว่าท่านผู้นี้เป็นทั้งลูกค้าและคนที่คุ้นเคยกันมานานจึงช่วยดูให้ แต่ก็ได้ออกตัวไว้ก่อนล่วงหน้าว่า ถ้าหากไม่เห็นอะไรหรือรู้เรื่องที่เขาขอร้องให้ช่วยดูก็อย่าว่ากันนะ ทุกคนก็เข้าใจ เมื่อกำหนดจิตถามเรื่องนี้ก็เห็นกระดานหุ้นและเห็นตัวหนังสือเขียนว่า หุ้นจะตกติดดินไม่นานนี้ ธุระกิจจะแย่ไปอีกหลายปี[FONT=&quot] พอถอนจิตออกมาก็บอกกับพี่น้องกลุ่มนั้นตามภาพที่มองเห็น [/FONT][/FONT]
[FONT=&quot]“ควรขายหุ้นที่มีอยู่ดีกว่าเก็บไว้ แล้วก็ไม่ควรซื้อหุ้นเพิ่มขึ้น” [/FONT]
[FONT=&quot]ที่กล้าพูดเช่นนั้นออกไป เพราะจิตที่สัมผัสเห็นไม่มีอาการลังเลเลยมีความมั่นใจมาก [/FONT]
[FONT=&quot]พอ พูดจบก็เป็นเรื่องขึ้นมาทันทีเลย ผู้ฟังแตกออกเป็นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งแย้ง อีกฝ่ายหนึ่งเชื่อ เหตุผลที่แย้งเพราะมันไม่น่าเป็นไปได้ เศรษฐกิจตอนนั้นของไทยกำลังเฟื่องฟูมาก ธุระกิจที่ดิน บ้านจัดสรรเกิดขึ้นหลายโครงการ การลงทุนต่างๆ เกิดขึ้นมากมาย ฝ่ายที่เชื่อก็กลัวนำหุ้นออกขายได้กำไรเป็นที่พอใจ ฝ่ายที่ไม่เชื่อได้ซื้อหุ้นเพิ่มเก็บไว้เก็งกำไรต่อไป หลังจากนั้นไม่นานหุ้นก็ตกแทบติดดินดังที่เรารู้ช่วงฟองสบู่แตก ต่อเนื่องมาถึงยุค ไอเอ็มเอฟ ซึ่งเราก็โดนพิษกันทั่วหน้ามากบ้างน้อยบ้างเจ็บไปตามๆ กัน[/FONT]
[FONT=&quot]นี่ คือคำตอบที่ผู้เขียนรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในเวลาต่อมา โดยผ่านเรื่องของคนอื่น เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งในหลายๆ เรื่องที่บอกเหตุล่วงหน้าตรงกัน ก่อนที่เหตุการณ์ความเป็นจริงจะตามมา และชี้ให้เห็นความเป็นจริงว่า วิบากกรรมนั้นมีจริง เมื่อวิบากกรรม ตามมาทันและอำนาจบุญน้อยกว่า ต่อให้รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นและรออยู่ข้างหน้า ก็หนีไม่พ้นเหมือนดังเช่น ผู้เขียนและคนเล่นหุ้น[/FONT]
[FONT=&quot]สรุป เรื่องที่เกิดขึ้นกับผู้เขียน เพียงแค่บ่นว่าพี่ชายและเป็นคนปากไวพูดก่อนคิด มีผลทำให้ชีวิตของผู้เขียนเปลี่ยนแปลงไปทั้งดีขึ้นและเลวลงในเวลาต่อมา เวลาผ่านไปหลังจากที่ท่านผู้เฒ่าพญานาคทั้งสามได้พาผู้เขียนไปดูสถานที่อยู่ ที่ภูกระดึง ผู้เขียนก็เข้าใจที่ท่านผู้เฒ่าทั้งสามพาไปดู คำตอบก็คือ เพื่องานเขียนหนังสือ นวนิยายเรื่องตำนานรักข้ามภพ ซึ่งเป็นการเขียนนวนิยายเรื่องแรกในชีวิตของผู้เขียนนั่นเอง

<table class="tborder" style="margin:10px 0" cellpadding="6" cellspacing="1"> <thead> <tr> <td class="tcat" colspan="2" style="text-align:center"> [ame="http://www.youtube.com/watch?v=CmkXLnckzrM"]??????????????(animation).wmv - YouTube[/ame] </td> </tr> </thead> <tbody> <tr> <td class="panelsurround" align="center">
</td> </tr> </tbody> </table>​

[/FONT]สั่งซื้อมาได้ที่ได้ที่คุณเ<wbr>ปิ้ล 0896614774

วารุณี สวัสดิภักดิ์ ขอบคุณ ที่ช่วยชื้อหนังสือปัจจัยทั<wbr>้งหลายจะเป็นกองกำลังของภวั<wbr>นตุเตในกิจต่างๆเช่นค่าอาหา<wbr>รเลี้ยงดูผู้มาเยือนและผู้ม<wbr>าปฏิบัติธรรม และกองทานช่วยเหลือผู้ยากไร<wbr>้ด้อยโอกาส การแจกทานเป็นสิ่งเดียวทีชอ<wbr>บทำมากที่สุดรองจากการปฎิบั<wbr>ติธรรม วันหลังจะให้คุณเปิ้ลนำภาพถ<wbr>่ายที่ผ่านมาลงให้ดู ซึ่งกิจกรรมนี้อาจราย์ทำมาแ<wbr>ปดปีแล้วไม่เคยเบียดเบียนผู<wbr>้ใดให้เดือดร้อน คุณจะได้รู้ว่าวันนี้คุณมีส<wbr>่วนร่วมสร้างทานบารมีร่วมกั<wbr>นแล้วแม้ว่าจะเป็นเงินค่าหน<wbr>ังสือก็ตาม หนังสือคือการเลี้ยงชีพชอบ มรรคมีองค์แปด ขออนุโมทนาสาธุ
จากเฟสวารุณี สวัสดิภักดิ์ | Facebook

 

ชอบมากครับ

เป็นเพลงที่ฟังแล้วชอบมากขอขอบคุณที่หามาให้ฟังนะครับ

 

เจาะเบื้องลึกจากใจผู้เขียนได้จากhttp://palungjit.org/threads/คุณเชื่อมั้ย-นี่คือความจริง-นาคมนุษย์-ครุฑกินนร-คำสาปและความรัก.357918/

 

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่ไม่ได้เขี<wbr>ยนไว้ใน"ตำนานรักข้ามภพ"

เมื่อวันที่ 8 กันยายน 2555 ช่วงหลังนี้ฉันไม่ได้เขียนเรื่อ<wbr>งมาเล่าให้ฟังเพราะว่ายุ่งมากไม<wbr>่ค่อยมีเวลาแต่วันนี้ฉันหยิบหนั<wbr>งสือเรื่อง ตำนานรักข้ามภพ ของอาจารย์วารุณีขึ้นมาอ่านเพรา<wbr>ะว่ามีคนโทรเข้ามาคุยด้วย บอกว่าหนังสือเล่มนี้สนุกมาก แต่จบเร็วไปหน่อย บางคนก็บอกว่าสนุกมากอ่านรวดเดี<wbr>ยวจบเลย ชื่นชอบกันหลากหลายส่วนตัวฉันเอ<wbr>งอ่านหนังสือเรื่องตำนานรักข้าม<wbr>ภพถึงตอนที่ อาจารย์ทิพย์ทองพร้อมกับคณะเดิน<wbr>ทางขึ้นไปถึงที่พั
กบนภูกระดึง แล้วก็ไม่ได้อ่านต่อให้จบมีแต่อ<wbr>าจารย์วารุณีเล่าเรื่องให้ฟังทา<wbr>งวาจาและก็จบเรื่องทางวาจา เมื่อรู้เรื่องหมดแล้ว ก็ไม่ต้องจำเป็นต้องอ่านหนังสือ<wbr>ต่อก็ได้ แต่เมื่อมีคนสั่งซื้อโทรเข้ามาค<wbr>ุยมากขึ้น วันนี้ฉันเลยหยิบหนังสือตำนานรั<wbr>กข้ามภพขึ้นมาอ่าน ปรากฏว่าอ่านแล้วสนุกมาก อ่านรวดเดียวจบเหมือนกัน ไม่ทำอะไรเลยนั่งอ่านหนังสืออย่<wbr>างเดียว อ่านแล้วน้ำตาไหลพรากมันซึ้งมัน<wbr>เศร้า และปนตื่นเต้นสนุกกว่าอาจารย์วา<wbr>รุณีเล่าให้ฟังด้วยวาจามากมาย ไม่น่าเชื่อใช่มั้ยคะว่าหนังสือ<wbr>เขียนมาตั้ง 10 ปี แล้วอ่านไม่จบ เพิ่งอ่านจบวันนี้เอง
ฉันต้องกราบขอบพระคุณทุกท่านที่<wbr>อุดหนุนและสั่งซื้อหนังสือเข้าม<wbr>ามากจนทางสำนักพิมพ์ช่อแก้วต้อง<wbr>สั่งพิมพ์เพิ่มขึ้นอีก และยังมีเรื่องหนึ่งที่อาจารย์ส<wbr>ั่งฉันไว้ว่าถ้าอาจารย์วารุณีจา<wbr>กโลกนี้ไปก่อนช่วยจำเรื่องราวที<wbr>่อาจารย์เล่าให้ฉันฟังนี้ช่วยเล<wbr>่าถ่ายทอดเป็นปลีกย่อย ผสมผสานให้คนอื่นฟังเพื่อเป็นส่<wbr>วนประกอบด้วย อาจารย์วารุณีบอกกับฉันเมื่อเขี<wbr>ยนหนังสือเล่มนี้จบใหม่ๆเมื่อ10<wbr> กว่าปีที่ผ่านมาฉันก็ยังจำเรื่อ<wbr>งราวที่อาจารย์บอกได้อย่างแม่นย<wbr>ำ และต่อไปนี้ฉันจะเล่าเรื่องนี้ใ<wbr>ห้ฟังเป็นตอนเล็กๆสั้นๆ
อ.เสาวนีย์ สวัสดิภักดิ์
ติดตามตอนต่อพรุ่งนี้ครับ

 

ไม่เชื่อว่าพญานาคร้องเพลงให้ฟัง...ครับ

 

ตอนที่ 1 วิมานฉิมพลี

ภาพที่อาจารย์วารุณีเห็นเรื่องร<wbr>าวต่างๆมันอลังการมาก ยกตัวอย่างเช่นภาพ เสียงอสุนีบาตฟาดเปรี้ยง…เปรี้ย<wbr>ง…ทำให้วิมานทองคำของพญาครุฑสั่<wbr>นสะเทือนเลือนลั่น ต้นดอกงิ้วสูงใหญ่มาก เรียงรายเต็มไปหมดเป็นดอกไม้ขึ้<wbr>นทั่วแดนทิพย์ ดอกงิ้วต่างพากันปิดขั้วหล่นโปร<wbr>ยปรายเต็มไปหมด ในใจของอาจารย์วารุณีในขณะนั้นก<wbr>็คิดค้านไปว่าดอกต้นงิ้วเป็นดอก<wbr>ไม้ของคนที่ผิดศีลห้า ไม่สวยเลยขอเปลี่ยนเป็นดอกไม้อื<wbr>่นได้มั้ยคะ สักครู่ต้นดอกงิ้วก็เปลี่ยนเป็น<wbr>ดอกลั่นทม เป็นดอกไม้ประจำแดนทิพย์ที่มีเพ<wbr>ียงชนิดเดียวมีแต่เพียงกิ่งกับด<wbr>อกขาวสะพรั่ง ไม่มีใบแม้แต่ใบเดียวลำต้นออกสี<wbr>น้ำตาลเป็นดอกไม้ที่ขึ้นทั่วไปใ<wbr>นแดนทิพย์ พากันปลิดดอกออกจากขั้วร่วงหล่น<wbr>โปรยปรายขาวโพลนเต็มพื้นที่ปูลา<wbr>ดไปด้วยทองคำ ดอกลั่นทมปล่อยกลิ่นหอมกรุ่นก่อ<wbr>นร่วงหล่นถึงพื้น
กลิ่มหอมอบอวนไปทั่ว ภาพนี้อาจารย์เล่าให้ฉันฟังว่าภ<wbr>าพที่เห็นเป็นภาพที่สวยมาก เวลาดอกลั่นทมหล่นจากต้นพร้อมๆก<wbr>ันทั่วแดนทิพย์ เป็นภาพสโลโมชั่น ค่อยๆร่วงหล่นช้าๆจนเต็มลานพื้น<wbr>ทองคำเหมือนฝนที่เป็นดอกลั่นทมภ<wbr>าพนี้สวยจริงๆ

 

อนุโมทนา สาธุกับกุศลธรรม
ที่ท่านนำพาปฏิบัติ
สาธุในธรรมครับ ทั้งเจ้าของเรื่อง ผู้ผลิต ผู้โพสต์ครับ
จากใจจริง ผมมาจาก FB มีคนPost ครับ

 

ตอนที่ 2เมตตาจากจิตแม้จ้าวเวหายังยอมอ<wbr>โหสิ

เป็นภาพของทิพย์ทองแผ่เมตตาให้พ<wbr>ญาครุฑซึ่งมีแต่ความเคียดแค้นพย<wbr>าบาทดวงจิตของพญาครุฑจึงมีสีดำเ<wbr>มื่อทิพย์ทองแผ่เมตตาให้พญาครุฑ<wbr>เขาก็ไม่ยอมรับปฎิเสธ ทิพย์ทองก็ไม่ยอมละความพยายาม ทิพย์ทองกำหนดจิตให้สงบ อำนาจจิตยามนี้สว่างไสวราวกับปร<wbr>ะกายพรึก ดวงจิตสว่างถึงที่สุดเบาบางอย่า<wbr>งอิสระสักครู่ ทิพย์ทองเห็นกายตัวเองบางโปร่งใ<wbr>สลอยเข้าลอยออกระหว่างกายเนื้อก<wbr>ับกายทิพย์ดวงจิตยามนี้เป็นอิสระจากกิเลสทั้งมวลเพียง<wbr>ชั่วขณะทิพย์ทองรู้สึกถึงภาวะจิ<wbr>ตในขณะนี้ได้เมื่อกายทิพย์ชำนาญ<wbr>การเข้าออกและก็หยุดนิ่งอยู่ในก<wbr>ายเนื้อ แสงสว่างโอภาสสว่างจนถึงจุดดวงจ<wbr>ิตปราศจากกิเลสชั่วขณะนี้ทำให้ร<wbr>ะลึกรู้ได้ทันทีว่าเป็นดวงจิตสะ<wbr>อาดเต็ม เปี่ยมด้วยบารมีจิตแผ่กุศลให้พญ<wbr>าครุฑโดยเร็วทิพย์ทองแผ่กุศลให้<wbr>พญาครุฑพร้อมกับขออโหสิกรรมเต็ม<wbr>กำลังของจิตแสงสว่างนวลสีขาวพุ่<wbr>งตรงไปหาจุดหมายที่พญาครุฑต้องแ<wbr>สงประกายเรืองรองแวววับใสกระจ่า<wbr>งแสงกระทบห้อมล้อมดวงจิตพญาครุฑ<wbr>ชั่วครู่ขับไล่แสงสีดำของโมหะ โทสะ ให้ค่อยๆเคลื่อนออกจากจิตของพญา<wbr>ครุฑจนหมดสิ้น ดวงจิตที่ปราศจากสีดำของพญาครุฑ<wbr>เปล่งประกายแวววับใสกระจ่างเมื่<wbr>อแสงกระทบผิวกายก็เปล่งประกายเร<wbr>ืองรอง ทิฐิจางหายไปความอิ่มเอิบเข้ามา<wbr>เต็มที่ความโกรธแค้นหมดสิ้นไปดว<wbr>งจิตของพญาครุฑ ความนิ่มนวลอ่อนหวานเข้ามาแทนที<wbr>่
พญาครุฑรำพึง โอ้…อัญญานี
ในที่สุดเจ้าก็ได้ทำให้ข้ายอมแพ<wbr>้ ต่อแรงเมตตาที่เจ้าเพียรพยายามแ<wbr>ผ่มาให้ข้าเจ้าได้ทำสำเร็จแล้วไ<wbr>ม่มีดวงจิตชั่วร้ายอันใดหนีพ้นไ<wbr>ปจากดวงจิตบริสุทธ์ของผู้บำเพ็ญ<wbr>ธรรมของผู้บริสุทธิ์ไปได้แม้จะพ<wbr>ยายามไม่ยอมรับ ก็ต้องยอมเมื่อผู้นั้นฝึกจิตให้<wbr>ถึงระดับ…มันช่างอัศจรรย์จริงหน<wbr>อ
“ข้าขออโหสิกรรมให้เจ้า อัญญาณี…!

ภาพนี้อาจารย์วารุณีเล่าว่าเป็น<wbr>ภาพที่ดวงจิตของพญาครุฑซึ่งเป็น<wbr>สีดำ เมื่อทิพย์ทองเริ่มแผ่เมตตาให้ม<wbr>ากขึ้นๆก็เกิดมีแสงสว่างสีนวลขา<wbr>ว พุ่งไปจับที่ดวงจิตของพญาครุฑซึ<wbr>่งเป็นสีดำแสงสีนวลขาวค่อยๆไล่ด<wbr>วงจิตที่เป็นสีดำของพญาครุฑออกไ<wbr>ปทีละนิดๆ ถ้านึกภาพไม่ออกก็ให้นึกถึงภาพข<wbr>องราหูอมจันทร์ที่ค่อยๆคายจนกระ<wbr>ทั่งดวงจิตที่เป็นสีดำหายไป จึงมีดวงจิตใสแสงสว่างสีนวลขาวเ<wbr>ข้ามาแทนที่เป็นภาพที่สวยมากอีก<wbr>ภาพหนึ่ง

 

ตอนที่ 3 รูปลักษณ์นางกินรีชายาพญาครุฑ
นางกินรีผู้เป็นหัวหน้าย่างกายอ<wbr>อกมายืนเด่นสง่าใบหน้าของกินรีต<wbr>นนี้งดงามตระการตา ผิวกายของนางขาวปนชมพูดั่งกลีบบ<wbr>ัวหลวงสีชมพู ผิวของนางแตกต่างกับผิวของเหล่า<wbr>บริวารที่ผุดผ่องเป็นสีผิวที่บ่<wbr>งบอกว่าอีกไม่นานเมื่อหมดอายุไข<wbr>ในแดนทิพย์นางจะไปจุติในแดนมนุษ<wbr>ย์ภพภูมิเบื้องหน้า ปฏิบัติธรรมตัดภพตัดชาติไม่ต้อง<wbr>วนเวียนต่อไปอีก ผมของนางดกดำยาวสลวยเป็นมันราวก<wbr>ับแพรไหมรวบรัดไว้ด้วยรัดเกล้าอันเล็กประดับด้วยอัญมนีหลาก<wbr>สีไว้เบื้องหลังหน้าผากกลมมนนูน<wbr> คาดสวมทับไว้ด้วยรัดเกล้าอัญมณี<wbr>หลากหลาย อัญมณีของรัดเกล้างดงามตระการตา<wbr>ส่องประกายแวววับ แสงของอัญมณีส่องกระทบใบหน้าทำใ<wbr>ห้ง ดงามตื่นตายิ่งนัก จมูกโด่งเป็นสัน คิ้วโก่งดั่งคันศรดกดำเป็นมัน หัวคิ้วจรดชิดกัน ดวงตาดำขลับยาวรี เฉียงขึ้นส่งประกายเจิดจ้าราวกั<wbr>บนิลน้ำเลิศ ล้อมรอบด้วยขนตางอนหนาเป็นแพแบบ<wbr>ขนตากระต่าย ริมผีปากเป็นรูปกระจับเต็มอิ่มแ<wbr>ดงเจิดจ้าราวกับทาด้วยชาดสีแดงส<wbr>ด ลำคอระหงเป็นปล้องประดับด้วยอุบ<wbr>ะอัญมณีอันใหญ่งดงามสัมพันธ์กับ<wbr>ไหล่นวลละออมนลาด ทรวงอกเปลือยเปล่าตั้งเด่นชูชัน<wbr>คาดทับทรวงด้วงสังวาลสองสายไขว้<wbr>ทับกัน แขนประดับพาหุรัต (รัดต้นแขด) เป็นรูปพญานกใหญ่ซึ่งเป็นอาวุธป<wbr>ระจำตัวของนางตลอด ลำแขนกลมกลึงดุจลำเทียนไร้รอยต่<wbr>อของข้อกระดูก ปลายข้อมือประดับด้วยปลอกแขนแนบ<wbr>เนื้อเอวคอดกิ่วมองเห็นท้องนูนอ<wbr>อกมาเล็กน้อยบอกให้รู้ว่านางกิน<wbr>รีตนนี้กำลังทรงครรภ์ ใต้สะดือลงไปมีสังวาลอุบะอัญมณี<wbr>อันใหญ่คาดรัดปิดบังรอยต่อของผิ<wbr>วเนื้อมนุษย์กับขนนกหลากสีที่มั<wbr>นแวววับ ขาของนางเป็นขาแบบนกสีเหลืองสด สะบักหลังมีปีกอันใหญ่สองปีกติด<wbr>อยู่พู่หางของนางเป็นพู่ที่งดงา<wbr>มกลิ่นกายของนางหอมกรุ่นกำจายโช<wbr>ยมาจากร่างหอมชื่นใจอย่างประหลา<wbr>ด
อาจารย์วารุณีเล่าให้ฉันฟังว่าท<wbr>ี่บรรยายรูปร่างหน้าตานางกินรีต<wbr>นนี้ได้อย่างละเอียดเพราะว่าเขา<wbr>มายืนให้ดู ไม่เช่นนั้นเราจะบรรยายให้เห็นภ<wbr>าพได้อย่างไร จริงๆแล้วหน้านางกินรีสวยมาก
ขอจบเรื่องเพียงเท่านี้ก่อน…เรื<wbr>่องราวยังมีอีกเยอะเดี๋ยววันหลั<wbr>งจะเล่าให้ฟังใหม่

อ.เสาวนีย์ สวัสดิภักดิ์

 

<center>คุณเชื่อมั้ย นี่คือความจริง นาคมนุษย์ ครุฑกินนร คำสาปและความรัก

</center>
<hr style="color:#FFFFFF; background-color:#FFFFFF" size="1"> <ins style="display:inline-table;border:none;height:280px;margin:0;padding:0;position:relative;visibility:visible;width:336px"><ins id="aswift_0_anchor" style="display:block;border:none;height:280px;margin:0;padding:0;position:relative;visibility:visible;width:336px"></ins></ins>
เจาะลึกเบื้องหลัง ตำนานรักข้ามภพ




<center>เรื่องจริง "พญานาคกับรักข้ามภพ" โดยวารุณีสวัสดิภักดิ์

</center>




โปรดอ่านโดยใช้วิจารณญาณครับผมคัดลอกมาจากเฟสวารุณี สวัสดิภักดิ์


มีคนถามว่า เพลงตำนานรักข้ามภพ พญานาคราชมาร้องให้ฟังจริงหรือ

ผู้ปฎิบัติจริงย่อมไม่นำเรื่องโ<wbr>กหกมาเล่าให้ฟังในโลกนี้ผู้ฉลาด<wbr>มีปัญญามีมากมายย่อมพิจารณาได้โ<wbr>ดยไม่ยาก ที่ต้องรู้คือภูมิปัญญาของคนเขี<wbr>ยนหนังสือเล่มนี้เรียนปสี่ห้าปี<wbr>อีกต่างหากสุดท้ายเขาพร้อมใจเชิ<wbr>ญออกครูบอกว่าควายหนึ่งตัวอยู่ใ<wbr>นตัวเอ็ง แต่เราคดิถึงทุกวันนี้ ตัวเดียวมันน้อยไป ทีจริงเราเองกลับคิดว่าควายสิบต<wbr>ัวอยู่ในตัวเราคนเดียว แล้วจะเอาภูมิปัญญา ที่ไหนมาเขียนหนังสือตำนานรักข้<wbr>ามภพ และเพลงจบได้ในเวลาสามวัน พอวางจำหน่ายติดหนึ่งในสิบอีกด้<wbr>วยถ้าไม่เป็นเรื่องแปลกสำหรับใค<wbr>รแต่ตัวเราว่าแปลก ถึงบทพญานาคคร่ำาครวญหาทิพย์ทอง<wbr> ขณะเขียนเราสังสัยว่าเขาจะโหยหา<wbr>กันแบบไหน บทความเนื้อหาผุดขึ้นก้องกังวาน<wbr>ขึ้นทันที่ จึงกลายเป็นเพลงตำนานรักข้ามภพ อย่างนี้เขาเรียกว่าพญานาคราช ร้องเพลงให้ฟังหรือเปล่าถ้าไม่ม<wbr>ันเกิดขึ้นได้อย่างไร

เรื่องนี้เล่าสู่กันฟัง ขอบคุณที่ชอบ มีเรื่องเล่าอีกมากคิดว่าจะนำมา<wbr>เล่าทางเฟสให้ฟังกันต่อๆไป จะได้ไม่ต้องเสียตังซื้อมาอ่านถ<wbr>้าอยากฟังออกความเห็นและกดไลท์เ<wbr>ข้ามา จะได้พิจารณาว่าควรเขียนหรือไม่<wbr> หนังสือตำนานรักข้ามภพ ทำคนเดียวทั้งหมดตอนนั้นคนที่บ้<wbr>านพากันวิตกคิดว่าเราเสียสติไปแ<wbr>ล้วไม่มีใครกล้ายุ่ง พวกเขาอยากพาไปโรงพยาบาลแต่ก็ไม<wbr>่รู้จะเอาตัวไปแบบไหนเพราะอยู่ๆ<wbr>ก็จับปากสมุด บอกพวกเขาว่าผู้ไม่ปรากฎกายจะสอ<wbr>นเขียนหนังสือเขากต้องคิดว่าบ้<wbr>าแล้ว พออ่านบทความแล้วจึงรู้ว่าไม่ได<wbr>้บ้า

ผู้ปฎิบัติจริงย่อมไม่นำเรื่องโ<wbr>กหกมาเล่าให้ฟังในโลกนี้ผู้ฉลาด<wbr>มีปัญญามีมากมายย่อมพิจารณาได้โ<wbr>ดยไม่ยาก ที่ต้องรู้คือภูมิปัญญาของคนเขี<wbr>ยนหนังสือเล่มนี้เรียนปสี่ห้าปี<wbr>อีกต่างหากสุดท้ายเขาพร้อมใจเชิ<wbr>ญออกครูบอกว่าควายหนึ่งตัวอยู่ใ<wbr>นตัวเอ็ง แต่เราคดิถึงทุกวันนี้ ตัวเดียวมันน้อยไป ทีจริงเราเองกลับคิดว่าควายสิบต<wbr>ัวอยู่ในตัวเราคนเดียว แล้วจะเอาภูมิปัญญา ...ที่ไหนมาเขียนหนังสือตำนานรั<wbr>กข้ามภพ และเพลงจบได้ในเวลาสามวัน พอวางจำหน่ายติดหนึ่งในสิบอีกด้<wbr>วยถ้าไม่เป็นเรื่องแปลกสำหรับใค<wbr>รแต่ตัวเราว่าแปลก ถึงบทพญานาคคร่ำาครวญหาทิพย์ทอง<wbr> ขณะเขียนเราสังสัยว่าเขาจะโหยหา<wbr>กันแบบไหน บทความเนื้อหาผุดขึ้นก้องกังวาน<wbr>ขึ้นทันที่

จึงกลายเป็นเพลงตำนานรักข้ามภพ อย่างนี้เขาเรียกว่าพญานาคราช ร้องเพลงให้ฟังหรือเปล่าถ้าไม่ม<wbr>ันเกิดขึ้นได้อย่างไร เรื่องนี้เล่าสู่กันฟัง ขอบคุณที่ชอบ มีเรื่องเล่าอีกมากคิดว่าจะนำมา<wbr>เล่าทางเฟสให้ฟังกันต่อๆไป จะได้ไม่ต้องเสียตังซื้อมาอ่านถ<wbr>้าอยากฟังออกความเห็นและกดไลท์เ<wbr>ข้ามา จะได้พิจารณาว่าควรเขียนหรือไม่<wbr> หนังสือตำนานรักข้ามภพ ทำคนเดียวทั้งหมดตอนนั้นคนที่บ้<wbr>านพากันวิตกคิดว่าเราเสียสติไปแ<wbr>ล้วไม่มีใครกล้ายุ่ง พวกเขาอยากพาไปโรงพยาบาลแต่ก็ไม<wbr>่รู้จะเอาตัวไปแบบไหนเพราะอยู่ๆ<wbr>ก็จับปากสมุด บอกพวกเขาว่าผู้ไม่ปรากฎกายจะสอ<wbr>นเเขียนหนังสือเขากต้องคิดว่าบ้<wbr>าแล้ว พออ่านบทความแล้วจึงรู้ว่าไม่ได<wbr>้บ้า

พบผู้ให้ความช่วยเหลือ ตามคำพูดตามของผู้ไม่ปรากฎกาย
พอ เขียนหนังสือจบลูกทุกคนได้อ่าน จากความคิดว่าคุณแม่บ้าไปแล้ว ลูกชายสองคนที่เป็นทนายความได้ขอขมาที่คิดว่าคุณแม่บ้า สาเหตุจากวิชาชีพที่ต้องหาเหตุหาผล ทุกอย่างผ่านไปได้ดี ปัญหาต่อไปคือจะทำยังไงต่อไปดี ปกก็ยังไม่มี จะพิมพ์ที่ใหน ขณะที่คิดๆ ผู้ไม่ปรากฎกายได้สื่อทางจิต

การ สื่อสารก็เป็นแบบว่า พอสงสัยหรือถามคำถามขึ้นมาลอยๆก็มีคำตอบขึ้นมาในจิตทันที ขณะที่คิดเรื่องนี้อยู่ ท่านก็บอกว่าไม่ต้องทุกข์ใจ เราจะจัดการเรื่องนี้ให้ พรุ่งนี้ให้ไปที่ร้านวาดภาพที่เช็นทรัลรัตนาธิเบศร์ เมื่อก่อนซื่อจัสโก้โลตัส ให้ไปก่อนเที่ยงอย่าไปไหน แล้วรออยู่ที่ร้านวาดภาพ จะเจอผู้มีความรู้ เขาเป็นคนดีจะช่วยเหลือในเรื่องหนังสือ

ส่วนปกก็คุยกับเขาสักหน่อยแต่เขาไม่ใช่คนที่เราจะให้วาด คนที่จะวาดคือคนที่เคยอยู่ต่างประเทศและทำธุระกิจนำเข้า ที่ต้องเป็นคนนี้ก็เพราะเขามีพรสรรค์โดยไม่เคยเรียน วันรุ่งขึ้นก่อนเที่ยง เราก็ไปที่เช็นทรัลซึ่งอยู่ใกล้บ้านนิดเดียวไปสองคนกับพี่เสาวนีย์ พอไปถึงร้านพบเจ้าของคือคนวาดภาพ คุยกันเรื่องภาพปกสักพัก เขาก็ไม่เข้าใจ เราเลยถามเขาว่าเคยวาดปกหนังสือหรือเปล่า เขาบอกว่าเคยวาดให้คำพูน บุญทวี เรื่อง นายฮ้อยทมิฬ เจ้าของรางรางวัลซีไรท์ คนวาดพูดจบ ก็มีเสียงทักแทรกขึ้นมาขัดการสนทนาว่า มีอะไรกัน เห็นเรียกชื่อเรา

 

ถามตอบปัญหาธรรม
โดย วารุณี สวัสดิภักดิ์
ถาม อาจารย์ แม่ครับ ผมเองก็เคยเจอกับ นักปฏิบัติธรรมที่เห็นแก่ตัว นอกจากเค้าจะเห็นแก่ตัวแล้ว ยังเห็นแก่เงินด้วย จะนับหน้าถือตากันเฉพาะกลุ่มนักปฏิบัติธรรมที่มีเงินด้วยกัน ผมเห็นแล้วก็ได้แต่ปลง ปล่อยวางช่างหัวมันก็เท่านั้นเอง ไม่ได้คิดร้ายอะไรหรอกครับ เพียงแต่จนปัญญา เกินกว่าที่จะไปอธิบายให้เค้าเข้าใจว่า การปฏิบัติธรรมจริงๆมันก็แค่เริ่มจากการมีศีล รู้จักพิจารณาบาปบุญดีชั่ว ไม่ใช่ทำดีทำบุญแต่เอาหน้า ขอบพระคุณอาจารย์แม่มากครับ ที่ได้่นำเรื่อง
ตอบ ต้องเปลี่ยนความคิดเราเอง แล้วพิจารณา ตัวหลงมันวิ่งตามจี้เราตลอดเวลาไม่มีหยุดพักเลยแม้แต่เข้าวัดภาวนามันก็ยัง เข้ามาสั่งให้เป็นนั้นเป็นอย่างนี้ตลอดคนถูกสั่งไม่มีสติตามทันก็ไม่รู้ตัว ว่าโดนกิเลสมันเล่นงานอยู่ แต่เราโชคดีที่มีปัญญาพิจารณามองเห็น นี้แหละหน้าตา กิเลสตัวโตเลย เปลี่ยนความคิดใหม่ในการมองให้เกิดธรรมะ เราปฎิบัติธรรมเพื่อความหลุดพ้น ใครชอบแบบใหนก็เลือกเอาเป็นเรื่องของเขา ส่วนเราเลือกแล้วที่จะเดินตามคำสอนของ พระพุทธเจ้า แล้วก็ท่องไว้ว่า “เรื่องของใคร ใครกองไว้ข้างหลัง เรื่องของเรายังไม่ถึงฝังอย่าเฉไฉ ให้รีบเร่งความเพียรอย่าร่ำไร จิตว่างวางเมื่อไร มรรค ผล นิพพาน” ดูใจเราตลอดเป็นการไม่ส่งจิตออกนอก มีสติรู้ทันอารมณ์เข้ามากระทบจิต ระวังอย่าให้มันปรุงจิตให้เกิดโทษ ทางมโนกรรม วจีกรรม กายกรรม เวลานั่งสมาธิ จะรู้ว่าจิตสงบเร็วเพราะจิตถูกฝึกให้สะอาดอยู่ตลอดเจริญสติปัฐฐานสี่ ธรรมก็จะผุดขึ้นเร็ว ปัญญาก็จะเกิดตามมา และเป็นครูผู้แจกแจงธรรมให้เข้าใจ ที่เรียกว่า พระธรรมเป็นครู ปัญญาเป็นผู้รู้แจ้ง
จากhttp://www.facebook.com/varunee.sawasdeepak

 

มิติซ้อนมิติเล่ม1กับตำนานรักข้ามภพหมดนะครับ จะพิมพ์เสร็จประมาณกลางเดือนต.ค.ครับติดต่อสั่งจองได้ที่สำนักพิมพ์ช่อแก้ว ติดต่อ0863247404คุณเสาวนีย์ สวัสดิภักดิ์ ทราบว่าตอนนี้ยอดจองเข้ามามากครับ

 

Tom Tonได้โพสต์ไปยังวารุณี สวัสดิภักดิ์

<a class="uiLinkSubtle" href="http://www.facebook.com/varunee.sawasdeepak/posts/268904059895964"><abbr title="19 กันยายน 2012 เวลา 20:02 น." data-utime="1348110125">วันพุธ</abbr>

สาธุครับ ผมเคยนั่งสมาธิเองมาตั่งแต่หลาย<wbr>ปีแล้วครับแต่เริ่มนั่งมาเองโดย<wbr>ไม่มีครูบาอาจารย์ แล้วก็นั่งเฉยๆโดยไม่มีคำภาวนาค<wbr>รับ แต่ก่อนที่ผมเด็กๆมักจะฝันเกี่ย<wbr>วกับอะไรก็ไม่รู้ที่เป็นความละเ<wbr>อียดหมุนๆแล้วหยาบๆแล้วค่อยๆละเ<wbr>อียดๆหมุนๆ มันเป็นความรุ้สึกผมฝันแบบนี้มา<wbr>หลายปีมากตั่งแต่เป็นเด็กจนโตมา<wbr>ก็เลิกฝันแบบนี้ แล้วพอได้มานั่งสมาธิที่วัดอโศก<wbr>ารามอารมร์หมุนๆหบายๆแล้วค่อยๆล<wbr>ะเอียดหมุนๆมันเกิดขึ้นมาจากที่<wbr>ฝันแต่มันมาเกิดตอนที่นั่งสมาธิจริงๆไม่ได้ฝ<wbr>ันครับ แล้วการปฏิบัติตอนนี้ เวลานั่งไปแล้วบางทีมันจะหายไปเ<wbr>ฉยๆเลยครับแบบไม่รับรู้อะไรเลยเ<wbr>ป็นบ่อยมาก หายไปเลยพอรู้สึกตัวมาอีกทีผมก็<wbr>จะเลิกนั่งยังสงสัยอยู่ว่าตัวเอ<wbr>งหลับหรือยังงัย แต่ก็ยังนั่งท่าเดิม แล้วอาการอีกอย่างคือเวลานั่งปร<wbr>ะมาณเกินสองชัวโมงไปแล้วผมจะรู้<wbr>สึกว่าทั้งตัวจะชาๆแล้วจิตเกิดอ<wbr>าการดิ้นรน แล้วความกลัวก้เกิดขึ้นมามันเป็<wbr>นความกลัวที่เหมือนคนกำลังจะตาย<wbr>บางทีจนต้องเลิกนั่ง ต้องขยับตัว หรือต้องออกจากห้องไปถึงจะหาย แต่สมาธิตอนนี้ก็ยังนั่งไปเฉยๆเ<wbr>หมือนเดิมครับ ไม่มีอะไรคืบหน้า ขอท่านแม่ช่วยชี้แจงแนะนำสิ่งที<wbr>่เกิดขึ้น และวิธีปฏิบัติต่อไปด้วยครับ สาธุๆ




ถูกใจ · <label class="uiLinkButton comment_link" title="แสดงความคิดเห็น"></label>

• วารุณี สวัสดิภักดิ์ และ อีก 3 คน ถูกใจสิ่งนี้
  
  
• 
  ดูอีก 6 ความคิดเห็นทั้งหมด
  
  
  
• 
  วารุณี สวัสดิภักดิ์ เคย สังเกตไหม คนบางคนทำไมถึงมีสัมผัสที่หก รู้เรื่องต่างที่ไม่เคยรู้ได้เอง บางคนก็ฝันเห็นเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นก่อนได้แม่นมาก บางคนก็สังหรณ์ใจแม่น ทุกเรื่องเป็นเรื่องของคนเคยมี และเคยปฎิ บัติธรรมก้าวหน้ามาแล้ว สิ่งต่างๆที่เคยปฎิบัติได้จึงฝังอยู่ใต้จิตสัมนึกและแสดงออกในรูปแบบดังเก ล่า ที่เป็นเช่นนั้นในชาตินี้ ไม่สามารถบังคับหรือดึงเอาของที่เคยทำได้ออกมาใช้ได้เมือนที่เคยทำได้มาแล้ว เพราะการปฎิบัติจิตยังเข้าไม่ถึงภาวะจิตแบบเดิมได้นั้นเอง ดังนั้นการฝึกปฎิบัติธรรมและเร่งความเพียน จึงเป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องทำอยู่อย่าต่อเนื่อง เมื่อทำได้แล้วบังคับได้แล้ว เราจึงจะสังเขาได้ ไม่ใช่เขาสังเรา เมื่อนั้นแหละเขาจึงเรียกว่า รู้ด้วยจิต
  <a class="uiLinkSubtle" href="http://www.facebook.com/varunee.sawasdeepak/posts/268904059895964?comment_id=1080359&offset=0&total_comments=6" data-ft="{&quot;tn&quot;:&quot;N&quot;}" id=".reactRoot[118].[1][2][1]{comment268904059895964_1080359}..[1]..[1]..[1].[0].[0]"><abbr class="livetimestamp undefined" title="21 กันยายน 2012 เวลา 8:04 น." data-utime="1348189469" id=".reactRoot[118].[1][2][1]{comment268904059895964_1080359}..[1]..[1]..[1].[0].[0].">8 ชั่วโมงที่แล้ว</abbr> · เลิกชอบ · 2
  
  
  
  
  
• 
  วารุณี สวัสดิภักดิ์ การ ตอบเรื่องของสมาธิมีความยินดีที่จะตอบ บางครั้งก็คงตอบไม่ได้ทั่วทุกคำถาม เนื่องจากมีคนถามเข้ามาหลายคน และตนเองมีกิจอย่างอื่นอีกมาก ที่สำคัญการเร่งความเพียร ยังต้องให้เวลาตรงนี้มากๆ เวลามีน้อยเต็มที่ถ้าไม่ทันในชาตินี้ ไม่รู้ชาติหน้าจะได้เกิดเป็นคนอีกหรือเปล่าก็ยังไม่รู้ สัตว์โลกทั้งหลาย มนุษย์ได้ซื่อว่าเป็นสัตว์ประเสริฐ เพียงชนิดเดียวที่สามารถเข้า นิพพานได้ จึงไม่ยากชักช้าเสียเวลา กลัวจะไม่ทันพระพุทธเจ้า กลัวจะไม่ได้เข้านิพพาน
  <a class="uiLinkSubtle" href="http://www.facebook.com/varunee.sawasdeepak/posts/268904059895964?comment_id=1080397&offset=0&total_comments=6" data-ft="{&quot;tn&quot;:&quot;N&quot;}" id=".reactRoot[118].[1][2][1]{comment268904059895964_1080397}..[1]..[1]..[1].[0].[0]"><abbr class="livetimestamp undefined" title="21 กันยายน 2012 เวลา 8:29 น." data-utime="1348190941" id=".reactRoot[118].[1][2][1]{comment268904059895964_1080397}..[1]..[1]..[1].[0].[0].">8 ชั่วโมงที่แล้ว</abbr> · เลิกชอบ · 2
  
  
  
  
  
• 
  Budsara Pincharoen สาธุค่ะ..คุณแม่
  <a class="uiLinkSubtle" href="http://www.facebook.com/varunee.sawasdeepak/posts/268904059895964?comment_id=1080626&offset=0&total_comments=6" data-ft="{&quot;tn&quot;:&quot;N&quot;}" id=".reactRoot[118].[1][2][1]{comment268904059895964_1080626}..[1]..[1]..[1].[0].[0]"><abbr class="livetimestamp undefined" title="21 กันยายน 2012 เวลา 10:16 น." data-utime="1348197399" id=".reactRoot[118].[1][2][1]{comment268904059895964_1080626}..[1]..[1]..[1].[0].[0].">6 ชั่วโมงที่แล้ว</abbr> · เลิกชอบ · 2
  
  
  
  
  
• 
  Happy Okay อนุโมทนาสาธุกับผู้ถามคำถามอาจารย์ และอาจารย์ผู้ให้คำตอบพร้อมเผยแพร่ให้คนอื่นที่สนใจในธรรมอ่านเป็นวิทยาทานครับ
  <a class="uiLinkSubtle" href="http://www.facebook.com/varunee.sawasdeepak/posts/268904059895964?comment_id=1081197&offset=0&total_comments=6" data-ft="{&quot;tn&quot;:&quot;N&quot;}" id=".reactRoot[118].[1][2][1]{comment268904059895964_1081197}..[1]..[1]..[1].[0].[0]"><abbr class="livetimestamp undefined" title="21 กันยายน 2012 เวลา 16:36 น." data-utime="1348220213" id=".reactRoot[118].[1][2][1]{comment268904059895964_1081197}..[1]..[1]..[1].[0].[0].">17 นาทีที่แล้ว</abbr> · เลิกชอบ · 1
  
  
  
  
  

 

วารุณี สวัสดิภักดิ์


ผลของบุญ
ถาม ประมาณสี่ห้าปีที่แล้ว หลวงพ่อ ป.นักเทศน์ชื่อดัง ท่านได้รับมอบหมายให้ระดมทุนเพื<wbr>่อสร้างสำนักเรียนปริยัติธรรมที<wbr>่ อ.วังน้อย บังเอิญว่าท่านได้รับนิมนต์ให้ไ<wbr>ปเทศน์ที่การไฟฟ้า นครหลวง วัดเลียบ วันนั้นพอท่านเทศน์เสร็จท่านก็ไ<wbr>ด้บ อกบุญแก่ผู้คนที่มาฟังเทศน์ พอญาติโยมร้อยกว่าคนทำบุญเสร็จ นับเงินได้ไม่ถึงหมื่น หลวงพ่อ ป.ท่านหน้าบึ้งหน้าบูดทันที เรื่องนี้ทำให้ผมสงสัยว่า ก็คนทำบุญเค้าตั้งใจทำ แต่หลวงพ่อที่ท่านรับเงินมาจากญ<wbr>าติโยมท่านไม่ยินดีด้วย แล้วบุญของญาติโยมจะเป็นอย่างไร<wbr>?

ตอบ บุญของญาติโยมสำเร็จแล้วเมื่อทำ<wbr>บุญ ส่วนหลวงพ่อเป็นเช่นไรเป็นเรื่อ<wbr>งของท่าน บุญของเราได้แล้ว

 

ฟังเพลงแล้ว บอกความรู้สึกไม่ถูกค่ะ ตัวเหอ่ๆ คล้ายๆขนลุก เศร้าค่ะ คิดถึงใครๆในอดีตชาติที่จากมาค่ะ

 

คำถาม เรียนถามท่านอ.ค่ะ เคยนั่งสมาธิแล้วก็เหมือนสัมผัส<wbr>กับสิ่งที่มองไม่เห็นได้ค่ะเป็น<wbr>เพียงเริ่มแรกน่ะค่ะ คือ บางครั้งก็ได้กลิ่นหอมมากไม่ธรร<wbr>มดา บางครั้งก็เป็นกลิ่นสาป เหม็น และเหมือนจะรู้ล่วงหน้าว่าใครจ<wbr>ะมาหา เป็นใครอะไรประเภทนี้ค่ะ ช่วงหลัง ๆ นี้ก็เลยนั่งสมาธิน้อยลง แต่เน้นสวดมนต์เยอะค่ะ ด้วยเหตุว่ามีความกลัว.. สิ่งลี้ลับ บอกตัวเองว่าอยากเป็นคนธรรมดาดี<wbr>กว่า ไม่ทราบว่าคิดถูกหรือผิดคะ รบกวนอ.ช่วยชี้แนะค่ะ

ตอบ เรื่องกลิ่นหอมและสัมผัสสิ่งไม่<wbr>ปรากฎรูป ที่ภวันตุเต คนที่อยู่กับคนที่มาปฎิบัติธรรม<wbr>ก็เคยพบกันมาแล้วทั้งนั้น อย่างที่มายืนฟังการสนทนาธรรมบน<wbr>ระเบียงศาลาปฎิบัติธรรม ตอนแรกทุกคนไม่เห็นแต่อาจารย์ เอ่ยปากเชิญให้เขาเข้ามาฟังธรรม<wbr>ในศาลา ทุกคนก็ถามคุณแม่พูดกับใคร พอบอกเขาก็ออกไปดูแล้วเดินหาจนร<wbr>อบศาลาก็ไม่เห็นใครเลย คนที่มีกล้องติดตัวเลยถ่ายรูปผ่<wbr>านกระจกออกไปก็ปรากฎ ภาพดวงวิญญาณของผู้ชายคนนั้นติด<wbr>มา พอเอาภาพถ่ายให้คนละแวกนั้นดู ทุกคนยืนยันว่ารู้จักผู้ชายคนนั<wbr>้นดี เมื่อมีหลักฐานเลยเอามาทำแบบปก หนัง มิติซ้อนมิติ ตอนยายเฒ่าเล่าให้ฟัง ทุกคนใน ภวันตุเตชินกันหมดแล้วไม่มีใครก<wbr>ลัว สิ่งแปลกประหลาดหรือกลิ่นหอม เหมือนอย่างเรื่องอย่างที่คุณเล<wbr>่ามา ไม่หน้ากลัวเลย อย่าให้สิ่งเหล่านี้มาปิดกั้น การนั่งสมาธิซึ่งเป็น มรรค ผล ของเราเลย

จากเพจ วารุณี สวัสดิภักดิ์ | Facebook

 

Budsara Pincharoenได้โพสต์ไปยังวารุณี สวัสดิภักดิ์

<a class="uiLinkSubtle" href="http://www.facebook.com/varunee.sawasdeepak/posts/272934199492950"><abbr title="1 ตุลาคม 2012 เวลา 9:00 น." data-utime="1349056801" class="timestamp livetimestamp">
</abbr>

กราบคุณแม่...สองวันมานี่หนูทรม<wbr>านกับความอยากมากเลยค่ะได้รู้กั<wbr>บตัวเองแล้วว่ากิเลสมันทำให้ทุก<wbr>ข์มากแค่ไหน แม้แต่จะเป็นกิเลสที่อยากนั่งสม<wbr>าธิก็ทำให้ทุกข์มากจริงๆ หนูต้องไปปฎิบัติภาระกิจที่ราชบ<wbr>ุรีมา 2 วันทำให้ไม่ได้นั่งสมาธิเลย เวลาและสถานที่ไม่เอื้ออำนวยค่ะ<wbr> หนูรู้เลยว่าทุกข์เพราะอยากมันเ<wbr>ป็นอย่างนี้เองค่ะ

• 
  วารุณี สวัสดิภักดิ์ การ ปฎิบัติจิต ก็คือก็คือการปฎิบัติธรรม ธรรมเป็นอกาลิโก เป็นของไม่มีกาลเวลาทำได้ทุกเวลาไม่ว่า่อยู่ที่ไหน กำลังทำอะไรอยู่ ไม่ใช่ต้องนั่งสมาธิอย่างเดียว เมือเจอกัน แม่จะบอกวิธี ที่แม่เคย ทำแล้ว ได้ผลดีว่าต้องทำอย่างไร จะได้เลิกติดยึดว่าต้องให้สถานที่เวลาโอกาสเื้อื้ออำนวย จึงทำสมาธิได้ เรามาเปลี่ยนความคิดเกียวกับเรื่องนี้กันใหม่ เราสามารถทำสมาธิ ได้ตลอดเวลาแบบไม่มีกาลเวลาและทำได้ทุกขณะและทุกสถานที่ ซึ่งไม่ยากเลย และหลายคนที่มาปฎิบัติธรรมที่ภวันตุเต ก็ก้าวหน้าแตกต่างกันไป หัวใจของสมาธิทีไม่ต้องนั่งคือ เจริญสติ รู้อยู่ตลอดเวลา เจริญมรณะระลึกถึงความตาย เจริญปัญญ พิจารณา กาย เวทนา จิต ธรรม นี้แหละคือแนวทางที่แ่ม่ปฎิบัติหนึ่งเดียวมาสี่สิบว่าปี เดี๋ยวนี้ก็ยังต้องเพียรอยู่ ไม่เคยเปลี่ยน แล้วก็จะไม่เปลี่ยนตลอดไป มาภวันตุเตเมื่อไร แม่จะคอยนะลูก