จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

คุณก้องเกียรติ <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->kongkiatm<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_6627234", true); </SCRIPT> จิตบุญ 60 ลูกศิษย์พี่ภู และครูทุกท่านบนกระทู้^^

คุณสุภาทร จิตบุญ 61 ลูกศิษย์พี่ภู ครูเพ็ญ ครูวิทย์


เมื่อกี้กวาดสายตาดูอยู่ ว่าท่านใด เป็นจิตบุญที่ 60 และ 61
พอเห็นชื่อ ร้องเลย โอ๊ย ดีใจด้วย
ขออนุโมทนา สาธุ ด้วยค่ะ

 

ข้าพเจ้าขอถวาย บุญที่ข้าพเจ้าได้กระทำมาดีแล้ว ให้แก่ครูจิตบุญทุกท่านๆ ผู้ที่ปฏิบัติจิตเกาะพระทุกท่าน และทุกๆดวงจิตในทุกๆ จักรวาล

ขอให้มีแต่ความสุข ความเจริญยิ่งๆ ขึ้นไปทุกๆ ท่านเทอญ

 

ขอโมทนา สาธุ กับคุณก้องเกียรติ kongkiatm จิตบุญ ๖๐ ลูกศิษย์ครูภู และครูทุกท่านบนกระทู้^^

ขอโมทนา สาธุ กับคุณสุภาทร จิตบุญ ๖๑ ลูกศิษย์ครูภู ครูเพ็ญ ครูวิทย์

ที่สามารถฝึกปฏิบัติจนสามารถยกจิตได้ในที่สุด

ผมขอแผ่เมตตาและยกผลบุญบารมีที่ได้กระทำมาทุกภพทุกชาติ ให้กับคุณก้องเกียรติจิตบุญ๖๐ และคุณสุภาทรจิตบุญ๖๑ทั้งหมดทั้งสิ้น
และรวมยกให้กับครูภู ครูเพ็ญ ครูวิทย์ และครูจิตบุญทุกท่านที่ได้ช่วยกันยกจิตในครั้งนี้
ขอให้เจริญในศีลเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไป โชคดีมีชัยทั้งทางโลกทางธรรม
คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมดังปรารถนาทุกประการเทอญฯ สาธุ

ด้วยจิตคารวะ

นิวเวป จบ.๑๔

 

♥ คำสอนสมเด็จองค์ปฐม

พยายามละอารมณ์บ่นให้ได้มากที่สุด ไม่ว่าจักเป็นมโนกรรมหรือวจีกรรม
​

บ่นเมื่อไหร่ถือว่าเจ้าพ่ายแพ้ต่ออารมณ์ปฏิฆะเมื่อนั้น

เวลานี้รบกับอารมณ์ จักต้องตั้งใจต่อสู้กับอารมณ์ของจิตให้ดี ๆ

ไม่ใช่สู้แบบไม่รู้จักหน้าค่าตาของศัตรู จักถูกเขาเอาดาบฟันตายอยู่รอมร่อแล้ว ยังมองไม่เห็นภัยของศัตรูอีก

รวบรวมโดย พล.ต.ท. นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน
ที่มา fb BuddhaSattha

 

สาธุ สาธุ สาธุ กับจิตบุญดวงที่ 60,61 จ้าาาา

 

อารมณ์จิตของพระอรหันต์
​

อารมณ์ จิตของพระอรหันต์ตามพระไตรปิฎก คือ ท่านมีจิตเป็นสุขด้วยสมาธิ กำหนดรู้ลมหายใจเข้าออก แม้แต่องค์พระผู้มีพระภาคเจ้าก็ทรงอานาปานุสสติกรรมฐาน และมรณานุสสติกรรมฐาน คือ เห็นร่างกายตายทุกลมหายใจเข้าออก พระอรหันต์ที่ยังมีขันธ์ 5 เป็นมนุษย์อยู่ก็ยังรู้สึกเจ็บปวดทุกข์ทรมาน เมื่อร่างกายเจ็บป่วยจะแตกสลายตาย แต่อารมณ์จิตของพระอรหันต์ท่านไม่ทุกข์ไปตามร่างกาย จิตเป็นสุข ท่านคิดว่าร่างกายที่สกปรกเหม็นมีความทรุดโทรมแตกสลายตายเป็นธรรมดา ร่างกายตามเมื่อไรยิ่งดี จิตท่านจะได้ไปเสวยสุข แดนทิพย์อมตะนิพพาน

จิตใจหรืออารมณ์พระอรหันต์ ห่างไกลจากกิเลสเครื่องเศร้าหมอง หรือ สังโยชน์ 10 ชนิด กล่าวคือ ไม่เห็นว่าร่างกายเป็นของตนเอง กำจัดความเห็นแก่ตัวได้เด็ดขาด ชำระล้าง สักกายทิฏฐิได้หมด เห็นว่าร่างกายคนสัตว์สิ่งของไม่มีใครเป็นเจ้าของ เป็นเพียงแต่ที่พักที่อาศัยชั่วคราว ของทุกอย่างในโลกนี้ก็มีแต่ความเสื่อมสลายทรุดโทรมแตกแยกเป็นธาตุทั้ง 4 คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ ร่างกายคนสัตว์ทุกชนิดอยู่ในกฎของธรรมชาติ คือ เกิดแก่เจ็บตาย ไม่มีใครเป็นเจ้าของ เกิดขึ้นมาด้วยกฎของกรรม มีกิเลส ตัณหา อุปาทาน ความไม่ฉลาดคือ อวิชชาคิดว่าโลกนี้น่าอยู่ กายของคนสัตว์เป็นก้อนจาก ดิน น้ำ ลม ไฟ เป็นที่อาศัยของนามธรรม คือ เวทนา ความรู้สึก สุข ๆ ทุกข์ ๆ สังขาร อารมณ์คิดดีคิดชั่วปนเปกัน เป็นบุญเป็นบาป มีวิญญาณ ความรู้สึกทางประสาทตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ (วิญญาณ นี้ไม่ใช่จิตไม่ใช่ความรู้สึกนึกคิด วิญญาณนี้เป็นระบบประสาทสมองสั่งให้รู้สึกหนาวร้อน เปรี้ยว เค็ม สัมผัสอ่อนนุ่ม แข็ง เป็นเรื่องของกาย ความรู้สึกนึกคิดเป็นเรื่องของจิต ท่านว่าอย่าเอาจิตมาปนกับวิญญาณ จะทำให้เข้าใจผิดคิดว่า จิต สูญสลายตาม วิญญาณ นั้น จิตเป็นอมตะไม่ตาย วิญญาณเป็นของร่างกายแตกสลายสูญหายไปกับขันธ์ 5 ) ส่วนของร่างกายอีอย่างหนึ่งคือ ความจำหรือ สัญญา นั้นก็เป็นด้านประสาทสมอง จำได้ลืมได้เสื่อสภาพตามอายุของเนื้อเยื่อสมอง

พระอรหันต์ไม่หนักใจตกใจเมื่อร่างกายเจ็บป่วยผุพัง พระอรหันต์ไม่เสียดาย ไม่ทุกข์ใจเมื่อทรัพย์สมบัติสูญหายสลายตามสภาพ ร่างกายตายก็ช่าง เหมือนอาศัยรถ อาศัยกายชั่วคราว เมื่อยังไม่ถึงเวลาลงจากรถ หรือ เรือโดยสาร (คือ กาย) ก็นั่งไป จะถึงจุดหมายปลายทางหรือไม่ถึง กายหรือรถโดยสารผุพังเมื่อไร จิตพระอรหันต์ก็จะออกจากรถ จากกายไปเสวยสุขแดนทิพย์พระนิพพาน กายหรือรถโดยสารก็ผุพังไปตามทางของเขา จิตก็ไปตามทางของเขา ต่างคนต่างไปไม่มีห่วงใย

 

อารมณ์จิตของพระอรหันต์ (ต่อ)​

อารมณ์จิตพระอรหันต์ไม่มีความสงสัยในพระธรรมคำสอน ศีลสมาธิ ปัญญา มีกำลังใจในบารมี 10 ครบถ้วน มีกำลังใจเต็มพร้อมในการให้ทาน มีศีล 5 ศีล 8 ศีล 227 ข้อ ครบ มีเมตตาต่อทุกชีวิตมีจิตสะอาด กำจัดนิวรณ์ได้เด็ดขาด มีสัจจะความตั้งใจมั่นคงในพระนิพพาน ชีวิตที่เหลืออยู่ก็มุ่งทำสาธารณะประโยชน์ มีวิริยะ ความเพียรช่วยคนให้พ้นทุกข์ สั่งสอนชาวพุทธให้มีศีล 5 มีสมาธิภาวนา มีปัญญาเห็นทุกข์โทษของร่างกาย จิตจะไม่ยึดเหนี่ยวกายเรากายเขา

พระอรหันต์ท่านขยันเข้าฌาน เพื่อจิตเป็นสุข เพื่อคนที่ทำบุญกับท่านจะได้บุญยิ่งทวีขึ้น พระอรหันต์มีขันติความอดทนต่อร่างกาย เป็นทุกข์เจ็บปวดก็อดทน ไม่บ่นไม่ทุกข์ใจ พระอรหันต์มีอธิษฐานบารมี คือ ตั้งใจสอนคนให้เข้าใจในพระนิพพานว่าเป็นของทิพย์ ของมีจริง เป็นสุขจริงไม่สูญสลาย เหมือนทุกอย่างในโลกนี้ พระอรหันต์มีความฉลาด ปัญญาพร้อมเต็มเปี่ยมไม่หลงใหล และรอบรู้ในทางโลกทางธรรม อารมณ์พระอรหันต์เฉยต่อโลกธรรม 8 ท่านไม่ยินดียินร้าย แม้ร่างกายท่านจะเจ็บป่วยทรมาน จิตท่านก็วางเฉยไม่เดือดร้อน ท่านมี สังขารุเบกขาญาณ มีจิตที่เป็นสุขเหนือความสุขทางโลก เป็นโลกุตตรสุข

พระอรหันต์มีศีลครบบริบูรณ์ ไม่ต้องระมัดระวังว่าศีลจะบกพร่อง จิตสะอาดเกินที่จะบกพร่อง พระอรหันต์ไม่มีความพอใจในกามราคะ (รูปสวย รสอร่อย สัมผัสทางเพศ กลิ่นหอม เสียงเพราะ) ไม่ยินดีในทรัพย์สมบัติใด ๆ ลาภยศสรรเสริญสุขทางโลกไม่สนใจ เพราะรู้ว่าเป็นความสุขชั่วคราว จิตของพระอรหันต์หมดความโกรธ ความไม่พอใจ ความพยาบาทแค้นเคือง มีแต่ความเมตตาปรานี มีพรหมวิหาร 4 เห็นใครก็รักเอ็นดูเหมือนลูก

จิตพระอรหันต์ตัดความสำคัญในรูปฌานหรือกสิณ เห็นรูปกายเป็นของปลอม เห็นรูปฌานเป็นกำลังส่งให้เข้าถึงวิปัสสนาญาณ ท่านไม่ได้คิดว่ารูปฌานเป็นของเลิศ เป็นเพียงทางเดินเข้าถึงวิปัสสนาญาณ คือ อากาสานัญจายตนะ(อากาศไม่มีที่สิ้นสุด) วิญญานัญจายตนะ(วิญญาณไม่มีที่สิ้นสุด) อากิญจัญญายตนะ (ไม่มีอะไรในโลกนี้เหลือสูญสลายในที่สุด) เนวสัญญานาสัญญายตนะ (ความจำก็ไม่มีแม้มีก็เหมือนไม่มี เพราะไม่คงที่ไม่แน่นอน) และเป็นเพียงฌานที่ทำให้จิตเข้าถึงอรูปพรหม พรหมชั้นที่ 17 -20 ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดเมื่อหมดบุญวาสนาจากอรูปพรหม ทั้งนี้เป็นการตัดนามในขันธ์ 5 นั่นเอง คือ เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ

จิตพระอรหันต์ไม่มีความรู้สึกว่าท่านดีกว่าคนอื่น จิตท่านไม่คิดว่าท่านเสมอคนอื่นหรือเลวกว่าคนอื่น ท่านไม่มีมานะทิฏฐิ อารมณ์ท่านเพียงแต่เฉย ๆ เห็นว่าคนสัตว์ทั้งโลก ทั้งหมด เดินเข้าหาความตายเหมือนกัน ไม่มีใครดีกว่าใคร ทั้งโลกนี้ก็มีสุขๆ ทุกข์ ๆ ปนเปกันทั้งดีทั้งชั่ว ตามบุญวาสนาของคนสัตว์ ตามกฎของกรรม

อารมณ์จิตของพระอรหันต์ไม่คิดไร้สาระนอกลู่นอกทาง ไม่มีประโยชน์ อารมณ์จิตของท่านมีพระพุทธเจ้า นึกถึงพระคุณของพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า นึกถึงความสุขเกษมเยือกเย็น ของพระนิพพาน จิตสดชื่นร่าเริงผ่องใสเป็นปกติ ยิ้มทั้งวัน ไม่เป็นทุกข์เป็นร้อน จิตท่านฉลาดหมดความพอใจในมนุษย์โลก สวรรค์ พรหม ไม่มีความยินดีรักใคร่ใยดีกับสมบัติในมนุษย์โลกสวรรค์พรหม ไม่หวงแหนแม้ร่างกายของท่านเอง ท่านตัดอวิชชาได้ เพราะมีพระนิพพานเป็นจุดมุ่งหมายของชีวิต

 

ขออนุโมทนาบุญกับคุณก้องเกียรติ จิตบุญที่ ๖๐,คุณสุภาพรจิตบุญดวงที่ ๖๑ด้วยคะ
ขออนุโมทนาบุญกับคุณภู,ครูเพ็ญ,ครูวิทย์ และครูจิตบุญทุกท่านคะ

 

ยินดีต้อนรับครับท่านพี่ .... กลับมาทันไหมครับ ไปไวมว้ากกกกกกกกก 5555

 

โมทนาสาธุกับจิตบุญ 60 /61 ด้วยครับ

กลับบ้านได้แล้ว ... อย่าลืมมาช่วยโปรดคนที่เหลือด้วยนะครับ

เรือลำนี้จะไม่จม ..... ธรรมชาติสวัสดี

วิทย์ จบ.๑๑

 

คนใหม่ แต่ถ้าเชื่อครู ทำๆๆๆ เพียร .... ระวังจะแซงมือเก่าที่มัวแต่สงสัย ไม่วางของเก่าได้ครับ

ขอให้ตั้งใจทำนะครับ

ผมเอาใจช่วย

เรือลำนี้จะไม่จม ..... ธรรมชาติสวัสดี

วิทย์ จบ.๑๑

 

วันนี้มีเรื่องมาทดสอบจิตใจมากมาย แต่ยังไงผมก็บอกทุกท่านที่เข้ามาทดสอบว่าผมเลือกเส้นทางที่ท่านพ่อสอนไว้เท่านั้นนะครับ แม้ตอนนี้อินทรีย์ยังอ่อนด้อย แต่ในจิตมีท่านพ่ออยู่เสมอครับ

 

ขอโมทนาสาธุการกับคุณก้องเกียรติและคุณสุภาทรอีกสักล้านๆครั้ง
พี่ภูเพิ่งกระทุ้งจิตคุณก้องเกียรติไปเมื่อไวๆนี้เอง จิตท่านกระโดดแทบไม่ทันเลย ฮ่าๆ
ทั้งสองท่านก็สมใจนึกแล้วสินะ
คุณก้องเกียรติเป็นศิษย์ของครูลูกพลังโน้น ใครมาหาผม ผมก็จะโยนต่อไปให้ครูใหญ่
ครูเพ็ญเปรียบเสมือนเรือนเพาะเห็ด...อิอิ
เดี๋ยวผมย้อนไปดูลูกค้าเก่าๆก่อนว่ายังมีจิตผู้ใดหลงเหลืออยู่บ้าง
บางท่านหายไปจากกระทู้ไปเลยก็มี แต่ไม่เป็นไร ปล่อยให้เขาไปเที่ยวเล่นสักพักก่อน
เมื่อพวกเขาหาทางไม่ออกให้กับตนเองไม่เจอ เดี๋ยวก็กลับมาเอง

พี่ภูดีใจกับครูจิตบุญท่านล่าสุดก็คือ คุณDhammanee
พี่ภูจะเรียกว่าดีใจหรือว่าอะไรดีนะ ฮ่าๆ
เพราะพี่ภูเห็นเธอเมื่อวานเป็นศิษย์อยู่เลย แต่พอวันรุ่งขึ้นอีกวันท่านพ่อก็จับเธอเป็นครูสอนจิตเกาะพระไปที่เรียบร้อยแล้ว ไวเจงๆ เพราะมีคนที่อยู่อังกฤษอยากให้คุณDhammaneeสอนจิตเกาะพระ
คุณwatjojoj ไม่สร้างบารมีต่อเหมือนกับuplineเธอหรอ?
บอกแล้วพวกจิตบำเพ็ญก่อนจะเป็นจิตบุญอย่าได้ตั้งสัจจะสุ่มสี่สุ่มห้านะ ท่านพ่อเอาจริงนะ เรื่องนี้เกิดขึ้นกับครูเพ็ญมาแล้ว ท่านละซึ้งใจยังไม่หาย

 

เรื่องการวางกำลังใจ​

เขียนมาอ่านไป..
จิตบุญ จิตบำเพ็ญ หรือที่กำลังทำจิตเกาะพระอยู่เวลานี้ทุกๆท่าน ขอให้หมั่นเจริญสติ+ภาวนา เพราะนั่นเป็นหนทางเดียว ที่จะนำจิตของพวกท่านตั้งอยู่บนแห่งความสงบสงัด ความร่มเย็น เยือกเย็น เป็นผาสุข และบุญกุศล โดยเฉพาะพวกจิตบุญขอให้สนใจแต่จิตแก่น จิตแท้ และจิตภูมิปัญญา ตามสโลแกนของครูเพ็ญของพวกเรานั้นดีแล้ว ถูกต้องแล้ว เพราะนอกนั้นเปลือกทั้งหมด หรืออาจจะกล่าวได้อีกหนึ่งนัยยะ ก็คือ สิ่งที่กำลังกระทบจิตอยู่ทุกขณะจิตของเรา ขอให้เห็นทุกสิ่งเป็นธรรมะไปทั้งสิ้น ขอให้พิจารณาธรรมในธรรม และจะถือว่าธรรมเหล่านั้นเป็นครู หรือเครื่องทดสอบจิตของเรา เพราะว่ามีอยู่สิ่งเดียวที่จะวัดกำลังของผู้ปฎิบัติได้ โดยเฉพาะกับจิตบุญ ว่าแท้ที่จริงแล้ว เราเป็นจิตบุญจริงๆ หรือว่าเป็นจิตบุญจอมปลอม พวกเราก็สามารถพิจารณาด้วยสติปัญญาของตนเองได้ หรือสามารถตอบตนเองก็ได้ ผลก่อนหรือหลังการปฎิบัติจิตเกาะพระของเรานั้นเป็นเช่นไร ขอให้พวกเราสนใจแต่จิตแก่นของตนอย่างเดียว อย่าได้ไปสนใจเปลือก อันได้แก่ ชื่อนามสมมุติ ภาษาสมมุติ ยึดในรูปหรือแบบสมมุติ หรือความหมายของคำว่าจิตบุญคือจิตอรหันต์ แต่ถ้าอยากพูดก็ให้พูดภายใน หรือผู้ปฎิบัติเหมือนกัน แต่ถ้าไปพูดกับคนอื่นที่ไม่ได้เป็นผู้ปฎิบัติธรรมด้วยกัน หรือผู้นั้นเป็นจิตพระโสดาบันเป็นอย่างต่ำ เพราะจิตพวกเขาเข้าถึงความละเอียด เข้าถึงธรรมะ

ขอให้ผู้ปฎิบัติจิตเกาะพระทำการแยกกาย แยกจิต โดยเฉพาะจิตบุญจะต้องทำให้เห็นเด่นชัด สามารถแยกเป็นกองๆไป หรือนี่คือห้องกาย นี่คือห้องจิต อย่านำมารวมกันเด็ดขาด เพราะที่ผ่านมานั้นผู้ที่นำมารวมกันมันก็เกิดความมั่ว ความสับสน ความวุ่นวายมากันมากมายแล้ว เพราะฉะนั้นต่อไปนี้ขอให้ผู้ปฎิบัติจงบริหารจิตของท่านให้ถูกต้อง อย่านำเรื่องมามั่วกัน โดยเฉพาะเรื่องของจิตจะต้องเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี คืออย่านำมารวมกับเรื่องของชาวโลก

ขอสรุปของผู้ปฎิบัติทุกท่าน โดยเฉพาะจิตบุญ...ขอให้วางกำลังใจให้ถูกต้องดังต่อไปนี้​

(๑.) หมั่นเจริญสติ(มีสติให้มาก)+ภาวนา(จิตทรงฌาน๑-๒เป็นปรกติ และเมื่อมีสิ่งใดมากระทบก็สามารถรู้ได้ทันที บางทั่านสติมากเกินไป ก็จะรู้ล่วงหน้า เพราะถ้าผู้ใดเจริญสติมากเป็นปรกติ จิตจะกลายเป็นเจโตปริยญาณ คือมีปัญญารู้วาระจิตคนและสัตว์ ดูว่าเขาคนนั้นสุขหรือว่าทุกข์ หรือจิตใจของคนนั้นสอาดบริสุทธิ์หรือว่าสกปรก เป็นต้น นี่คือข้อดีของผู้ที่ขยันเจริญสติภาวนา)
(๒.) สิ่งต่างๆ ที่กำลังกระทบจิตของเรา(ในทุกขณะจิตในปัจจุบันเท่านั้น แต่สิ่งที่กระทบในอดีตหรืออนาคตอย่านำมาปนกับทุกขณะจิตหรือปัจจุบันเด็ดขาด) ทั้งรัก โลภ โกรธ หลง ไม่ว่าอย่างไหนมาก่อนหลัง ขอให้เรามีสติตั้งเราให้ดี จิตเราจะได้มีปัญญาในการพิจารณาธรรมนั้นๆ ได้อย่างถูกต้องและแม่นยำ จิตจะได้ไม่หลงไปตามสิ่งที่กำลังมากระทบจิตหรือกิเลสนั้นๆ เมื่อกระทบแล้วมีผลต่อจิตโดยตรงหรือไม่ แต่ถ้าเฉยๆ(อันนี้ดีมาก=สอบผ่าน) แต่ถ้าตรงกันข้ามคำว่าเฉยก็คือ ดีใจมีความสุขหรือว่าเสียใจเป็นทุกข์ อันนี้ขอให้แก้ไขโดยด่วน เพราะจิตบุญต้องไม่ปราศนาทั้งสองสิ่ง คือละให้ได้ทั้งทุกข์และสุข อย่าลืมนะ จิตบุญเป็นจิตต้องมีอารมณ์พร้อมไปพระนิพพานได้ตลอดเวลา เพราะฉะนั้นจิตบุญ(ต้อง)ทรงอารมณ์พระนิพพานให้ได้ตลอดเวลา)
(๓.) แยกกาย แยกจิตให้ได้ชัดเจน เพราะจิตบุญนั้นตั้งอยู่เหนือขันธ์ ๕ หรือเหนือรูป+นาม หรือเหนืออารมณ์สิ่งใดๆ สามารถละสังขารตนเองเมื่อไหร่ก็ได้ พยายามฝึกตาย ก่อนตายให้เป็นปรกตินิสัย ตายเมื่อไหร่ขอไปจุติที่พระนิพพานแห่งเดียว อย่าได้แวะข้องเกี่ยวกับเทวดาพรหมข้าไม่ต้องการไป เพราะทางนั้นไม่ใช่เพื่อความหลุดพ้นที่แท้จริง โดยเฉพาะจิตบุญที่กำลังทำงานเกี่ยวกับบาปหรือผิดศีล ถ้าท่านรู้สึกผิดหรือไม่สบายใจ ก็ขอให้ท่านทำแยกกาย แยกจิตให้ชัดๆ นอกจากต้องสมานทานศีล ๕ เป็นปกติแล้ว ขอให้ทูลถามท่านพ่อในจิตว่าลูกไม่อยากทำขออาราธนาบารมีท่านให้ได้งานใหม่ที่สบายใจกว่านี้ ไม่ทำก็ไม่ได้ เพราะตราบใดเรายังมีกายจะต้องกินต้องใช้

ปล. ครูเพ็ญ หรือครูท่านอื่นๆ มีอะไรเพิ่มเติม ก็เชิญ..ด้านหน้าเวที อย่าไปถือว่ามีอินทรีย์ หรือมีสติปัญญามากหรือน้อยเลย ไม่เป็นไร ของพรรณ์นี้ฝึกกันได้ ขอให้จิตบุญออกมาช่วยแสดงออกความคิดเห็นกัน มาป่านนี้คำว่า อัตตาหรือมานะไม่มีเหลือแล้ว หรือใครจะมีก็แบกกันต่อไป ก็ตามใจ

ทุกข์เมื่อไหร่..ก็แวะมา​

 

ขอโมทนาสาธุกับจิตบุญดวงที่๖๐และจิตบุญดวงที่๖๑ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ภูธรรมาทาน
สำหรับผู้ที่ชอบสร้างสติ+สมาธิ โดยการฟัง
ขอเชิญมาทำจิตเข้าเขตสู่บุญกุศลกัน มารับฟังพร้อมกันเลย
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=8e-DCCj1hlU&feature=related]บารมี 30 ทัศน์ - YouTube[/ame]​

ทำไมไม่มีใครสงสัยว่า...
ตั้งแต่จิตยกหรือเป็นจิตบุญแล้ว จิตเฉยๆ กับคำว่า ทำบุญภายนอก สวดมนต์ หรือไปบวชเนกขัมมะ ก็ไม่ค่อยอยากจะไปทำแล้ว ก็เพราะว่า นับตั้งแต่จิตได้วิปัสสนาญาณ จิตจะชอบทรงฌานตลอดเวลา จิตละเอียดมากขึ้น และพวกจิตบุญนั้นเข้าสู่เขตแดนที่เรียกว่า บุญกุศลอยู่จะแทบทุกขณะจิต นั่นเอง ต่างจากเมื่อก่อนที่จิตยังไม่ยก จิตจะเป็นบุญก็เฉพาะทำสมาธิ สวดมนต์ไหว้พระ หรือฟังเทศน์ฟังธรรมกันเท่านั้น แต่ถามว่า จิตเราทรงสมาธิหรือทรงฌานไปตลอดเวลาเหมือนจิตบุญกันหรือเปล่า?
ขอให้พวกเราตอบกับตนเองด้วย

 

ขอแอบไป :''(ก่อนค่ะ อ่านคําสอนของท่านอาจารย์ภูทีไรคอตีบตัน

 

เป็นเราหรือเปล่านี่ เมื่อวานได้อีเมล์จากครูวิทย์และกําลังใจจากท่านอาจารย์ภูcatt1เลยรีบปฎิบัติเลยแถมจิตเขาปลุกให้ตื่นตี๕ งงเลย ใด้พลังรวมจากครูวิทย์๓รอบ รู้สึกเลยค่ะ กราบท่านอาจารย์ภู คุณครูเพ็ญ ครูวิทย์ที่นําทางให้ถึงท่านพ่อ และขอสัญญาว่าจะรักษาจิตให้มั่นคงเพื่อพระนิพพาน และขอเป็นสพานให้เพื่อนร่วมทุกข์ทั้งหลายได้ข้ามและถึงซึ่งแดนนิพพานด้วยเถิด ขอบพระคุณคุณครูทุกคนและเพื่อนๆจิตเกาะพระที่เป็นกําลังใจกันตลอดเวลาค่ะ

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=8e-DCCj1hlU&feature=related]บารมี 30 ทัศน์ - YouTube[/ame]

ทุกข์อยู่ที่ถือ เบาอยู่ที่วาง เป็นธรรมะสูงสุดแล้วค่ะ
วางได้..ก็จะถึงพระนิพพาน...
ขอบพระคุณ อ.ใหญ่ภูที่ช่วยชี้ทางสว่าง..

เมตตาบารมี แผ่บุุญกุศล แด่ เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้วปวง..
ขอให้ท่านเป็นสุข เป็นสุข เถิด...

 

เมตตา ๆ ๆ สุดท้ายคือพระนิพานค่ะพี่ต้อย..