นิทาน เรื่อง "พญานาค"

เร็วๆๆนี้แหละค่ะ ใกล้วางแผงแล้ว อิอิ ล้อเล่นค่ะ ออแล้วพี่ชอบอ่านหนังสือแบบไหนค่ะ ฝ้ายชอบอ่าน หนังสือที่ มัน สนุกค่ะ เช่น คำคมโจ๊กๆๆ แต่ก็มีข็อคิดเหมือนกัน ในบางครั้ง ค่ะ แล้วก้เกี่ยวกับ พวก การบริหารเงินค่ะ ว่าเราจะใช้เงินทำงานได้อย่างไร หนังสือทุกเล่ม ที่คนเขียนให้คนอ่าน ฝ้ายว่าเขาเขียนด้วยใจค่ะ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกอ่านมันเล่มไหนดี ฝ้ายว่าทุกเล่มดีหมดค่ะมันซ่อนอยู่เราต้องหาให้เจอ อาจจะอยู่ท้ายเล่มหรือกลางเล่มหรือหัวเรื่องเลยก็ได้ พี่นุ๊กก็ชอบอ่านหนังสือเหมือนกันเหรอค่ะเหมือนฝ้ายเลยค่ะ ฝ้ายก็ชอบอ่านหนังสือเหมือนกันค่ะ

 

หวัดดีค่ะคุณพิมพัดดา พูดไม่ค่อยเก่ง แต่รักหมดใจ ชิมิ...

 

ส่วนใหญ่จะชอบอ่านหนังสือของครูบาอาจารย์ค่ะ
สมัยก่อนก็อ่านทุกประเภท หลากหลาย ไม่เฉพาะเจาะจง
เดี๋ยวนี้ก็ยังซื้อหนังสืออยู่ ซื้อมาแล้วก็เอาวางไว้ที่หัวนอน
ให้มันออสโมซิสเข้าไปในสมองเอง ฮ่าฮ่า...

ส่วนพวกหนังสือที่เกี่ยวกับการบริหาร ไม่ค่อยอ่านค่ะ
มันเป็นทริคส่วนตัวมากกว่า ซึ่งแต่ละคนมีความถนัดไม่เหมือนกัน
เกิดจากประสบการณ์และความชำนาญการ.... หรือกื๊นนั่นเอง

เดี๋ยวนี้พอเปิดหนังสือตั้งใจจะอ่านก็หลับแล้วค่ะ
รู้สึกว่าเป็นเรื่องที่เรารู้มากกว่าในหนังสือ.......

 

พี่สาวแสนสวยมีอะไรเล่าเล่ามาเลยจ้ะ น้องฝ้ายว่างทั้งวันเพราะทำงานวันเสาร์แทนแล้ววันนี้เขาเลยให้หยุดจ้ะ อิอิ

 

นักเขียนสมัยก่อน เค้าจะลงไปหาข้อมูลด้วยตัวเอง โดยเอาตัวเข้าไปพัวพันกับเรื่องนั้นๆ
แล้วจึงถ่ายทอดอารมณ์ ความรู้สึกและเหตุการณ์ที่ได้เผชิญมาจริงๆ พี่เคยรู้จักนักเขียน
ท่านหนึ่งแต่ไม่ทราบนามปากกาของท่าน ท่านแฝงตัวเข้ามาในกลุ่มของเรา เราจะเห็น
ท่านจดบันทึกเรื่องราวต่างๆ ไว้ตลอดเวลา ท่านอายุมากแล้ว ป่านนี้คงเสียชีวิตไปนาน
แล้วล่ะคะ เพราะพี่ได้พบท่านเมื่อตอนที่พี่อายุ 11 ปี ท่าทางเหมือนคุณตาที่ใจดี

แต่นักเขียนสมัยนี้ มีข้อมูลความจริงเป็นบางส่วน ที่เหลือก็ใส่จินตนาการของตัวเองลงไป

 

เสมอคะพี่นุ๊ก

ถูกต้องแล้วครับพี่

 

น้องฝ้าย พี่ว่านู๋เลือกภาพที่คิดว่าสวยที่สุดเอามาลงเลยดีกว่านะ อวาตาร์นู๋เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาจนพี่โง๊งงงงง งง ค่ะ

 

อยากฟังนิทานเห็นท่านประทานแว้บๆๆเมื่อเช้าหายไปไหนแล้วเจ้าค่ะ น้องนุ่งอยากฟังนิทานแล้วอ่ะ ท่าจะไม่ว่างสงสัยท่านประทานทำงาน

 

อ๋อ...วันนี้ท่านโดนแย่งซีน โดยน้องฝ้ายไงล่ะคะ ฮิ้ววว..ววววว

 

เอาแบบสั้นๆก่อนนะคะ

คืนหนึ่งงฝันว่า นั่งใส่ชุดไทยที่บ้านหลังหนึ่ง สีทองทั้งชุด บ้านหลังนั้นใกล้แม่น้ำเจ้าพระยา อยู่ๆกระแสน้ำแรง ไหลท้วมบ้าน

ข้าเจ้าหล่น พัด ลงไปในกระแสน้ำ จู่ๆ ก็เหมือนมีบ้างสิ่งดันขึ้นให้ข้าพเจ้านั่งjบนนัำ ไหลไปไกลไม่จมน้ำเลย
แล้วอยู่ๆตอนนั้นมีจิต บอกว่า เจ้าเุหาะได้ ข้าพเจ้าเลยกางแขนออก พร้อมขยับ

ปรากฏว่า ค่อยๆลอยขึ้นจนเหมือนเหาะบิน ใตตอนนั้นมองเห็น ผู้คนหลายคน ที่ถูกกระแสน้ำพัดหล่นมาต่างพากัน เหาะขึ้น อย่าง ข้าพเจ้า แล้วข้าพเจ้าก้อบินกลับบ้าน ตื่นขึ้นมา ก้อได้แต่ งง จบ

 

เข้ามารออ่านนิทาน ^^:z1

 

ขอตัวนะคะทุกๆท่าน เวลาหมดอีกแล้ว แต่ขอฝากใจไว้ในห้องนิทานนะคะ

 

หวัดดีค่ะ SuperSaiya เมื่อคืนมาเกริ่นเรื่องไว้ให้อยากรู้ วันนี้มาเล่าต่อนะ รออ่านหนอ...

 

เรื่องอะไรหนอ? ถึงทำให้ท่าน SuperSaiya แลดูขุ่นข้องนัก ^^

 

555++++ เซย่าเอ๊ย...ชาตินี้จะรู้เรื่องกันมั้ยเนี่ย..? แล้วเจ้าชายแห่งเมืองบาดาลเนี่ยเป็นคราย? เป็นเซย่าหรือเปล่า? แล้วธิดาแห่งเมืองน่ะ เป็นคราย? เป็นนางไอ่คำหรือเปล่า? แล้วไอ้คนที่เซย่าตามล่าเนี่ย มันแย่งชิงคนรักของเซย่าหรือ..จึงได้เคียดแค้น ถึงกับตามล่ากันไม่จบไม่สิ้น ที่ถามไม่ใช่ก่อกวนนะ แต่เซย่าชอบหมกเม็ด เราก็เลยใช้จินตนาการผูกเรื่องซะเลย ฮ่าฮ่า

 

ไม่ลองใช้ "เหยื่อล่อ" ดูล่ะ...แต่ก็ไม่รู้ว่า "สิ่งไหน" พอจะเป็นเหยื่อล่อได้นะ ^^

 

ฝันที่เป็นจริงค่ะ น้องอัญ จะได้รับเพชรพญานาคเร็วๆ นี้จากพี่รั้ง ส่วนเรื่องไปผิดทางนั้น เค้าบอกว่าให้ไปทำบุญทางเหนือบ้าง จะได้อยู่เหนือคนคร่าาาา...อิอิ เข้าทางเราพอดี ฮิ้ววว

 

มาวันละนิด วันล่ะหน่อย ก็ยังดีจ้าน้องพิม

 

คงเป็นเรื่องสำคัญอย่างมากที่สุด ถึงต้องห้ามไม่ให้พูดถึง

 

รุนแรงถึงขั้นนั้นเลยเหรอคะ??