FRIDAY 13"

หน้าตาเหมือนรูปอวตาร ของพี่หรือเปล่าพี่อิล 5555 ล้อเล่นนะครับ....

 

555555555555+ รูปอวตารนี้ก็ว่าจะไม่เปลี่ยนแล้วนะครับ 555+

ตอนนี้ก็สู้ตายครับ พยายามไม่ประมาทเต็มที่ เหมือนกำลังรบกับแมงอะไรบางอย่างอ่ะครับ ขี่มอเตอร์ไซค์ก็เหมือนจะมีรถมาพุ่งเข้าหา มาขวางทางตลอดเลย ต้องไม่ประมาทนั่นแหละครับ ไม่อย่างนั้นอาจจะทำภารกิจแห่งแมวเหมียวไม่สำเร็จ

ขอบคุณพี่สายฟ้าครับที่ช่วยกระตุ้นเตือนความจำของผม คือ มันเป็นอะไรไม่รู้ ลืมง่ายจริงๆ พอลืมแล้วก็คิดไม่ออกอ่ะครับ - -" โดนแช่งแข็งในช่องฟรีชตู้เย็นบ่อย 555+ เมี๊ยวๆๆ

 

555 >,< ขอต่ออีกนิด เนื้อยังเหลืออีกหน่อย 555 ก่อนหน้านี้ไปแหย่มๆ The Lord Of The Ring มาครับ "ของรักของข้า" ด้วยข้อมูล Location ออฟชั่น ของหนังเรื่องนี้ทลักเกินไป อีกอย่าง เป็นหนังที่มีความอ้างอิงกับนิยาย ตำนาน บลาๆ เยอะ ซึ่ง หากเป็นผู้อ่านอาจจะกล้านำเสนออย่างไม่ลังเลใจครับ 55 มาเจอเรื่อง โปเยโปโลเย ผมเลยสุขสมอารมณ์หมาย เรื่องราวแยกสว่นผสมอย่างชัดเจน กว่ามาก

เอาสักหน่อยถอนหายใจเฮือกใหญ่ กับหนังเก่าและเก๋า ลำบากใจในการกล่าวถึงแต่ด้วยความประทับใจตำนานหนังค้ำฟ้าเรื่องนี้อย่างสุดซึ้งง ข้าน้อยจึงไม่อาจบันเทาอาการอยากลองแม้ปอดต้องฉีกด้วยอาการแหกขาดก็ตามที ขอให้ได้ถูลู่ถูกังชิ้นส่วนๆเล็กๆมาปรุงสักนิด สักหน่อย จากวัตถุดิบก้อนโตอลังการงานสร้างรุ่นๆป๋า เมนูวันนี้หากไม่แซ่บถูกใจคอแหวน โค้งคำนับงามๆล่วงหน้าเป็นค่าถูๆ ไถๆ ถากๆ ของรักของข้า มายาไส้นะขอรับบบ พระเจ้าแหวน ฮิฮิ ๆๆ



THE LORD OF THE RING
(( THEFELLOWSHIP OF THE RING ))

The lord เป็นเรื่องเล่าที่มีตัวละครเยอะมาก ที่สำคัญทุกตัวร่วมกันลำบทดำเนินนามธรรมและรูปธรรมด้วยกันทั้งสิ้น ผมชอบตัวแหวนมาก รับบทหนักจริงอะไรจริง ในเรื่องแหวนคือสิ่งที่เชื่อมโยงพลังชีวิตของเซารอน ประมาณว่าข้าคือคู่รักของเซารอนประมาณนั้นแหละ "ของรักของข้า" ซึ่งเซารอนเป็นตัวแทนของธรรมชาติ แหวนที่ถูกหลอมด้วยไฟมรณะ เซารอนยังเป้นตัวแสดงถึง ความตายซึ่งครอบครองสิ่งที่มีอำนาจเหนือทุกสิ่ง "หนึ่งวงอยู่เหนือทุกวง" อีกทั้งแหวนยังรับภาระเป็นประตูดวงตาเดียวกัน ที่เขย่าตัวตนข้างในผู้ถือครองออกมา(จินตนาการถึงมุกตลก ที่ส่งต่อวัตถุหนึ่งชิ้นแล้วอีกคนจะต้องเต้นตามออกไหมครับ 555 มันตลกจริงๆนะ) เขาก็เลยเอาแหวนเล่นกับความปราถนา กิเลส ซึ่งมีอยู่ในมนุษย์ทุกคน ทำให้หนัง มีความเชื่อมโยงร่วมกับคนดูครับ แสดงอำนาจพลังเพศชาย การควบคุม การพุ่งชน หยาง อย่างชัดเจน

"โลกเปลี่ยนไปแล้ว ข้าสำผัสได้จากน้ำ ข้าสำผัสได้จากดิน ข้าได้กลิ่นในอากาศ เรื่องราวเก่าๆไม่เหลือร่องลอย เพราะ ณ บัดนี้ ไร้แล้วซึ่งผู้จดจำ"

แหวนที่เหลือ 3 วงที่ เอลฟ์ซึ่งเป็นตัวแทน ความดีอมตะ ปัญญา และคุณธรรมสูงส่ง 7 วงที่คนแคระ แทนกองกำลัง งานช่าง ทหาร 9 วง ที่มนุษย์ ซึ่งแทนความปราถนาและฝักใฝ่อำนาจยิ่งกว่าสิ่งใด อันนี้ในเรื่องเขาบรรยายเกริ่นไว้นะครับ ไม่ได้แทนเองนะ 55 แหวนเหล่านี้มีพลังอานาจที่จะปกครองแต่ละเผ่าพันธ์

เรื่องเกิดขึ้นหลังจากแหวนถูกหลอม และจอมเซารอนถูกฆ่า แต่เจ้าชายอิซินโดวม์ บุตรแห่งอาราธอน อยากให้เผ่าพันธ์มนุษย์ ลูกหลานเป็นผู้ครอบครองอำนาจสูงสุด จุดเริ่มต้นของจุดจบ ที่ไม่มีจุดจบเริ่มจากตรงนี้เองครับ งงมั๊ย 555 การผิดพลาดของเผ่าพันธ์มนุษย์ในครั้งนั้น จึงตกกรรมเป้นของรุ่นลูก "อารากอน" ทำให้เขาต้องแบกรับความมย่อยยับที่ผู้คนประทานความผิดพลาดให้แก่วงตระกูล จุดนี้ทำให้ให้อารากอนมีคุณสมบัติ มีวิถีต่างจากกษัตมนุษย์ทั่วไป เขาจึงมิได้แบกเกียรติไว้ภายหน้า กลับวางตนเป็นคนพเนจรธรรมดาเป็นเบื้อหน้า ด้วยชุดสีดำทำให้อำพรางคุณงามความดีที่มิได้ยึดไว้ ภายใน สังเกตุได้จาก การที่เจ้าหญิงเอลฟ์ผู้เป็นตัวแทนของคุณธรรมความดีงาม ความโอบอ้อมอารีรักและชื่นชม ศรัทธาในเจ้าชายอารากอน ซึ่งแม้ควรจะมีปมที่ต้องแบกรับ feed black ของประชาชี แต่ก็หาได้เกลียดชังพระบิดาไม่ ตรงนี้แสดงถึงลักษณะของพลังเพศชายที่สมบูรณ์กลมกลืนกับความอ่อนโยน ไม่หยาบกระด้าง

สีดำซึ่งหมายถึงการรวมกันในทุกสีสรรค์ อาจหมายถึงภาวะปกติเช่นกระดาษเปล่าที่เต็มไปด้วยสีสรรค์ แต่ยังมิได้ถูกจำแนกกระจายออก ซึ่งมันเป็นสีเดียวกันกับสีขาวนะครับ แต่สีขาวคือการกระจายสีออกมาครับ นั่นหมายความถึงว่า สีขาวยังอาจแสดงถึงความเป็น การแสดงความเป็นจริง(กระจายสีทุกสี) คลี่คลาย สี่ดำกับสีขาวมันจึงเป็นเหมือนภาพเคลื่อนไหว นิ่งซ่อนเร้น รวมทุกสี และ กระจายสีทุกสีออกมา สว่าง คลี่คลาย อันนี้ในทรรศนะของผมเองครับ

เผ่าพันธ์ฮอบบิท เป็นเผ่าพันธ์ที่แทบไม่มีผู้ใดในมิดเดิ้ลเอิธเชื่อว่ามีอยู่ มีชีวิตที่ตัดขาดจากความวุ่นวาย นิยมความสงบ สันติสุข ปรองดองการเฉลิมฉลอง การสังสรรค์ มิตภาพ เหมือนสัตว์หายากประมาณนั้นแหละ แต่ไม่ได้มีเกียรติร่วมในการครองวงจรสมมุติอะไรในเรื่องกับเขา ถูกแทนที่ด้วยลักษณะคนตัวเล็กเหมือนเด็ก อ่อนโยน ขี้กลัวสิ่งที่ไม่เคยเจอจากโลกภายนอก ความเดียงสา ยิ่งเห็นได้ชัด จากฉากที่กอนดอฟสั่งให้เดินทางหนีจากการตามล่าของเจตภูติแหวนครับ มีความกลัว ความขลาดแบบเด็กอยู่ ในเรื่องอำนาจครอบงำเขาได้แค่ตอนที่กลัวเท่านั้นแหละครับ คิดไรไม่ออกสวมแหวน หายตัวหลบไป Think ในแหวนครับ

" พอทีเถอะถึงไปต่ออีกก้าวเดียว มันจะไกลกว่าทุกครั้งที่ค่าเคยออกจากบ้าน.... มันเป็นเรื่องที่อันตรายโฟวโดว้ยามที่เราก้าววเท้าออกไปริมถนนถ้าไม่ออกเดินและก้าวต่อเราจะไม่รุ้ว่าระยะทางสิ้นสุดตรงไหน "

ฮอบบิทก็เหมือนกับเยาวชน หรือธรรมชาติที่เดียงสาของผู้ชม หมายถึงการเปิดพร้อมรับการเรียนรู้ เช่นภาชนะเปล่า ตัวตนฮอบบิทของโฟวโดวจึงแทนถึงสิ่งที่อ่อนน้อม มองตนอย่างอ่อนน้อม สว่นสูงที่เตี้ยกว่าผู้อื่น สายตาที่ต้องมองขึ้นสูง แสดงถึงโลกทัศน์ที่พร้อมเปิดกว้าง การมองอย่างน้อมมอง ประมาณว่า เราเป็นเพียงมนุษย์นะ เราคือฮออบบิทนะ แทนที่ในเรื่องจะใช้ตัวตนมนุษย์เป็น ฮีโร่ แต่กลับใช้ฮอบบิทแทนตัวตนที่พึงประสงค์ มีความธรรมดาอย่างฮอบบิท ไม่ได้ทิ้งชาติกำเนิดหรือกำพืช ความเป็นตัวเอง เปิดรับสิ่งต่างๆอย่างเด็กพร้อมเรียนรู้ ตัวละครตัวนี้มีความอ่อนน้อมไกล้เคียงกับอารากอนมากครับ ที่สำคัญเด็กๆ เวลาดูหนังก็จินตนาการว่าเป็นผู้ผจญภัยไปด้วย เขาจะจะรู้สึกสนุก ใช่ไหมครับ

กอนดอฟเป็นตัวแทนของหน้าต่าง ส่องโลกกว้างของชาวฮอบบิท ทุกคนรอฟังเรื่องเล่าในโลกกว้างจากกอนดอฟ บางทีก็ คล้าย Internet เหมือนกันนะครับ ท่านกอนดอฟเนี่ย 555

การแสดงตัวตน ผ่านแหวนสร้างความชัดเจนในหนทางของตัวละครแต่ละตัว ผมชอบฉากล้อมวงในเมืองเอลฟ์ โฟวโดว แบล็กกิ้ง กำลังมองดูอำนาจแหวนสร้างจราจลโกลาหนแก่ทุกคนในวงสนทนา เหมือนสายตาที่น้อมมองดู ลักษณะต่างๆ คุณธรรม อำนาจ ต่างๆ ตามแต่ละเผ่าพันธ์แทนที่ความหมายอยู่แล้ว การน้อมในทุกสิ่งรอบตัว บลาๆ ฉากนี้เป็น การสนทนาแบบ ล้อมวง(LO&KM) อีกด้วย ความต้องการสูงสุดของโฟวโดวและผองเพื่อนคือการได้กลับไปใช้ชีวิตสงบสุขที่บ้าน ฉากนี้ไม่ใช่ทุกคนแย่งกันไปถือแหวนนะครับ แต่ว่าตีกันว่า เอ็งก็เอาไปดิ เรื่องไรข้าต้องเป็นคนแสดงบทโชว์เลวด้วยหระ ตัวละครโฟวโดว เป็นตัวที่มีความใสสะอาด เหมาะสมพร้อมเป็นภาชนะ สังเกตุจากการที่กอนดอฟมองด้วยสายตาชื่นใจ ยินดี และเปิดรับ "หลานรักของข้า"และที่สำคัญแม้ถือแหวน แต่กลับต้านรับอำนาจแห่งแหวนได้ โฟวโดวเพิ่งเคยพบโลกกว้าง ยังใสอ่ะครับ มันหมายถึงการไม่ถูกถล่มสมองด้วยสิ่งสมมุติ ความเชื่อต่างๆ บัญญัติอะไรๆ อาจแทนถึงความสะอาดจากการชำระล้างแล้ว เขาจึงตัดสินใจเป็นผู้ถือแหวน แน่นอน ความอ่อนน้อมนั้น ทลายจราจลและ เป็นที่ยอมรับทั่วกัน สำหรับกลุ่้มพันธมิตรแหวน

ในขณะที่ทุกคนคือตัวแทนความมี ความนองก้น การเข้าควบคุมบงการอำนาจแห่งแหวน (มันไม่ได้ถึงการเป็นหนึ่งเดียวกับแหวนนะครับ เพราะแหวนมันเป้นหนึ่งและเชื่อมโยงกับเซารอนนายคนเดียวเจ้าของคนเดียวครับ) ตรงนี้แสดงให้เห็นถึง การถือครอง การยึดถือในอำนาจซึ่งเป็นของที่เรายืมเขามา

เดี่ยวมีตอนที่เริ่มโดนอำนาจแหวนครอบงำมากขึ้น ครับ ดูไปเรื่อยๆ เหนื่อยแทนกับการสื่อต้านพลังที่มองไม่เ็นจากแหวนของโฟวโดวครับ ตรงนี้แทนมายา เหมือนปิศาจต้นไม้เลยครับ แต่เซารอนไม่เซะซี่เหมือน Musty tree ครับ 555

ย้อนกลับมาที่โปเยโปโลเย ก็มีประโยคฮิตประจำเรื่องเหมือนกัน เมื่อวานง่วงมากไม่ได้พูดถึง ในหนัง เวลาเรียกวิชาขั้นสูง จะมีคาถาประจำด้วย "เหล่าวีรบุรุษ พร้อมพรั่ง เบื้องหน้าโดยพลัน" ยังแสดงให้เห็นถึง ความสูงสุด คือความอ่อนน้อมสุด ดังที่ท่าหนึ่งกล่าวไว้ว่า ทหารทำด้วยภารกิจ นักรบทำด้วยคารวะครับ 555 (ขอนิดยืมมานิดนึงนะครับป๋า)

วันนี้มีพายุเข้า ผมออกไปนั่ง พริ้ว เย้นๆสักพัก มองดูต้นไม้ นึกไปถึงพระจัน ครับ จนกระทั่งสิ้นสุด Climax ออกจาก ภาวะนั้น นึกในใจว่า ขอบคุณครับต้นไม้ที่ทำให้ผมเข้าใจ แล้ว ฝนฟ้า หละ พายุหละทุกอย่างที่เป็นองค์ประกอบให้กับต้นไม้หละ ... ผมจะทำใง หากผมเป็นตัวละครในเรื่องบ้าง เมื่อต้นไม้นั้น มีในทุกคน ในสิ่งที่ผมรัก ผมจะทำอย่างไร หากสิ่งที่ผมรักมีในทุกสิ่ง รวมถึงตัวผม หากผมรักสิ่งนั้น และสิ่งนั้นมีอยู่ในทุกสิ่งหละ ผมจะทำอย่างไร..

_^ _

 

อ่าวตายแล้ว ตกข่าว 5555 คุย ไรกันเนี่ย พึ่งทำ ขนมเสดอีกชิ้นคร้าบบบ เด่วจะเปิดแล้ว ขอสักนิดนุง 555

 

รอกินกุหราบคอสโม่อยู่นัะ 5555

 

555 คุยกันเรื่องโลกแตก อะไรเรื่อยเปื่อย ขอบคุณพี่เมขต์นะครับ ขนมอร่อยทุกชิ้น
อย่างน้อย ก็แสดงถึงพัฒนาการแห่งความคิด ที่อันมีพื่นฐานจากความเข้าใจ ในธรรมชาติ แค่นี้ ก็สัมผัสถึงการทิ้งรังของมวลผึ้ง แล้วล่ะครับ

 

พี่รู้สึกไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ ตัวร้อนเหมือนจะเป็นไข้ พี่เมขต์ พี่อิลรักษาสุขภาพด้วยนะครับ ขอให้มีสติยึดอยู่กับลมหายใจตลอดเวลา....

 

พักผ่อนให้มากๆ นะครับพี่สายฟ้า >< รอกินขนมน้องเมขต์อยู่ 555+ เป็นเด็กติดขนมแล่ว

 

ลองจินตนาการอีกอย่างนะครับ หากแหวนคือส่วนที่กระตุ้น เหมือนสัญญา ผมรับผิดชอบเป็นเป็นแหวนเป็นแพะชั่วให้ละกันอ่ะ หากแหวนแทนสิ่งที่เล่นกับอารม ความรู้สึก ที่ตีออกมาจากประสาท ห้องโถงการรับรู้ของคุณ ...

เหมือนกันกับที่ทหารญี่ปุ่นปลดปล่อยพลังอารม ใส่ในทารกแพะไหมครับ สภาวะ เหมือนกันไหม การผูกติดยึดถือสิ่งหนึ่งไว้กับสิ่งหนึ่ง ความชั่วคือเรา ความดีคือเรา รูปคือเรา เจตนาเป็นกาวติดเสื้อคลุมนั้นไว้แก่ตัวเรา ใครทาเจตนา ใครแก้เจตนา

อันนี้ถามตัวผมเองด้วยครับ ผมเลยลองวิจารย์หนัง โดยแทนตัวละครเป็นนาม มิใช่เป็นรูปประพันสันฐานใด จึงย้อนกลับถามตัวเองว่า หากเรากล่าวถึงนามความชั่วในสิ่งหนึ่ง กระทบถึงทุกสิ่งแน่ ในสิ่งที่เรารัก ในเราก็มีเหมือนกันไม่ด้อยไปกว่าครับ Network ที่รัก

ไม่มีชาติไหนอยากบันทึกประวัติศาสตร์เสียๆกับชาติตน และตัวเอง หากผมคือแพะ คือแหวนและประวัติศาสตร์ที่ท่านต้องทำลาย เพื่อปลดปล่อยท่าน แล้วท่านจะมีแพะ อีกสักกี่ตัวครับ แล้วเราจะเป็นแพะทำใมครับ เราเป็นแพะเพราะเราเลือกเป็นไหมครับ? จริงอยู่ กรรม ธรรมชาติ ต้องเป็นเช่นนั้น การยอมรับการทากาวจากทุกสิ่ง feed black ทุกอย่าง เช่นเดียวกับน้ำ ถามว่า น้ำไหลผ่านไปเก็บอะไรไว้ไหม ถามว่า เราต้องเชื่อ จิตเราต้องตก เพื่อรับ feed black ว่าเราเป้นเช่นนั้น โน้นนี้ .. ผมว่านี้ไม่ใช่การรับ และการสละที่แท้จริงหรอกครับ

 

(^_/\_^) ขออนุโมทนาสาธุครับพี่เมขต์ สมกับเป็นแมวเหมียวจริงๆ *0*

 

มันไม่สำคัญหรอก หากมองไปข้างหน้าแล้วมองเห็นทางเดินที่นำไปสู่บ้าน
มันสำคัญตรงที่ว่า มีทั้งคนที่หยุด...เพื่อจะช่วยเหลือผู้อื่น
และคนที่ เดินต่อไป....เพื่อจะไปถึงบ้าน
หากบ้านหลังนั้น คือบ้าน ที่มีเหล่าพี่น้องอยู่รวมกัน
การระลึกถึงการกลับบ้านของพี่น้องทุกๆคนอยู่ในสำนึกที่ไม่ตกหล่น เราคงพอจะเข้าใจว่า
หนทางแห่งหินยาน และมหายาน ต่างมีพื้นฐานที่ข้องเกี่ยวกันเสมอๆ

 

ทรรศนะของผม การ ปล่อยพลัง การส่งสิ่งใดไปสู่ network มาจากเราก็จริง การที่เราทำให้ดำมืด นิ่ง รวมและกระจายออก มันไม่ได้หมายถึงว่า ความสว่างหรอกหรอครับ เช่นนั้น ดำ มืด มันไม่มี แต่มันกลายเป็นมีหลายสี เรามองไม่เห็นดำ สีขาวก็มองไม่เห็น จนกว่าจะเกิดเสป็กตัมแสงในอากาศ เราไปเอาเรื่องกับตัวตนของแสงที่เราเห็น ยึดรูป นั่นแหละ เราก็ได้สร้าง ส่ง ตีตรา feed black ออกไปแล้วครับ ถามว่ารุ้งที่เราเห็นมันอยู่เป็นตัวตนอน่างนั้นตลอดไปไหม..

_^ ^_

 

แล้วอยากเป็นแพะ หรือ อยากจะแค่ฟังข่าวเพื่อพิจารณา

 

วางเลย หากอยากวางลง.....
แล้วทุกอย่างจะเป็นอย่างที่เธอต้องการ

 

สำหรับผม ไม่ได้หายไปไหน ไม่ได้หนี แต่หากวนและพาวน ยิ่งยืดนานออกไป อยู่ข้างใน มองไม่เห็น ถอยยออกดู คิดไม่ออก ว่าจะเข้าไปยังใง จะทำอย่างไร หากเข้าไป เพิ่มการตลุมบอลเข้าไปอีก.. เหมือนกับการดูหนังซ้ำเดิมๆ เรายอมรับ แก้ไข และสร้างการกระทำใหม่ได้ เหมือนกับคนที่มีเงินอยู่ไม่มาก หากเขาแบ่งใช้ รู้จักต่อทุนเพิ่ม มันยั่งยืนพอสำหรับเลี้ยงตัวและช่วยพี่น้องด้วยความชอบธรรม และสันติสุขที่เต็มเปี่ยม ไม่มีบาป ไม่มีเวร ติดไป ดีกว่าไปร่วมกันปล้นเยอะแยะเลยครับ ถามว่าหากเราไม่ได้ปล้น แล้วทุกสิ่งมันเป็นของเรา เหตุการณ์เดิมๆ การที่เราเวียนกลับมาเล่นบทเดิมเราโทษใคร ทำใมเราออกจากจุดเดิมไม่ได้ครับ ไม่พอใจไม่ชอบ ก็ไม่ต้องแบก ไม่ต้องเสียสละ หากเราไม่ยินดีทำ นี่แปลว่าเราจริงใจต่อตัวเองครับ เมื่อเรามองตนในจุดแห่งตน เราตัดสินใจในสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับทุกอย่าง เราย่อมต้องให้เกียรติในการตัดสิน feed black ของทุกอย่างครับ

ตอนนี้ผมเริ่มเหมือนผู้ใหย่บ้านและ 55 ไปไหนก็ได้ครับ เดินตาม ดำก็ไป ขาวก็ไป ไปหมด ตามดวงตะวัน เลยครับพี่ 55555

_^ ^_

 

เอาเป็นว่า...จะไม่คุยเรื่องพวกนี้อีก
หนทางที่ดีที่สุด เอาตัวออกไปจากที่นี่เสีย
พระพุทธไม่แนะนำให้ติดอยู่ที่นี่ หากคิดว่าที่นี่งดงาม อุดม...จงฉีกพระไตรปิฏกและเผาเสีย

 

เข้าใจแล้วครับ _T T_

 

หากปราถนาอยู่ในความงดงาม ต้องตาต้องใจ ก็ไม่ควรจะตัดสินใจมาแต่แรก ขอโทษครับ จะไม่ตัดพ้อเรื่องนี้อีกแล้ว

 

มันเป็นเรื่องยาก ที่จะ นึกถึงโลก ที่เกิด เจ็บป่วย และดับ ตามเวลา
ไม่มีสิ่งใดเป็นนิรันด์ จริงเหรอ...เว้นโลกไว้ได้ไหม
พี่เมขต์ พี่ไม่ได้พูดว่าสิ่งที่คิดมันผิดนะ บางทีการทำความเข้าใจและออกห่าง
บอกเสมอว่า อย่าอินไปกับเกมส์ มองมัน และพยายามทำความเข้าใจ
พยายามเข้าใจหน้าที่ของสรรพสิ่ง ยมทูต ทุกสิ่งทำหน้าที่ในตัวเองอย่างสมบูรณ์
หากพี่เมขต์ จบแล้วปิดดวงตาเหมือนม้า แล้วเดินไปข้างหน้า ยินดีอนุโมทนาไปกับพี่เมขต์ด้วย
แต่ถ้าหากยังต้องเดินทางช่วยเหลือพี่น้องที่ตกค้างอยู่ แน่นอน พี่เมขต์จะถูกกระหน่ำด้วยความรู้ ครูอาจารณ์ที่ดาหน้ากันเข้ามาสอน ทุกสิ่งที่สัมพันธ์ ไม่ได้ส่งผลวันนี้อย่างเดียว มันฝังลงอยู่ในจิตวิญญาณเบื้องลึกเลยทีเดียว

 

ขอโทษที่ทำเหมือนกับว่ามาเดินเล่น ครับ T_/\_T