จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ตอนนี้น้องทำธุระนอกบ้าน อีกสักพักคงกลับห้อง รอน้องสักพักใหญ่นะคะพี่ๆ เดี๋ยวน้องจัดให้จ้า

ปล. วันนี้พี่ภูนอนเช้า ฮ่าๆ.. ว่าแต่น้องนอนเช้าท่านพี่ก็นอนเช้า

 

สวัสดีค๊า พี่ภู พี่เพ็ญ คุณดัช น้องหว้า คุณฉัน-นา คุณnewwave1959
วันนี้ อยู่กันหลายคน
นาน ๆ กว่าจะมาป๊ะหน้ากันพร้อมเพรียง

 

มาก้อดีแล้ว ไข่มุกอันดามัน(อัญญะมณี)
งั้นผมออกเวรก่อน จะตีสี่แล้ว
เดี๋ยวครูบ่น

 

สวัสดีค่ะพี่ๆ ทุกท่าน..
สุขกายสบายดีกันนะคะ?

ยินดีต้อนรับท่านพี่ฉัน-นา ด้วยเจ้าค่ะ

 

วันนี้เมื่อยมือขวามากๆ
(จับเมาส์, จับปากกานาน)
ใครเข้าเวรต่อคะเนี่ย?

อรุณสวัสดิ์นะคะพี่ภู.. ดูแลขันธ์ห้าด้วยนะคะ
ขอให้เดินทางกลับบ้านปลอดภัยนะคะพี่้เพ็ญ
ส่วนน้องขอไปพักมือขวาก่อน มันควบคุมอะไรไม่ค่อยไหวแล้ว

​

 

​

 

สวยงามจับจิตจับใจดีแท้ ท่านน้อง

 

มารายตัวแล้วครับ สมาชิกบ้านทรายทอง วันนี้คงต้องตั้งรับให้ดี เผื่อเจอแบบเมื่อคืน
วันนี้ทั้งวัน ทำงานไม่ได้ ลูกน้องก้อห่วงหัวนห้าว่าเป็นอะไร หน้าซีดๆๆๆ เราก้อ อืมมมม
กายจะตาย แต่จิตสบาย ดีจริงๆๆหนอ อิอิ

 

ต่อไปท่านจะพร้อมตาย เพราะเราไม่กลัวตาย เพราะเราจะไม่กลับมาเกิด

 

สวัสดีค่ะคุณน้องหนู ตกลงพร้อมจะเข้าเวรกันแล้วนะ ดัชจะได้ แว๊ปเวิ๊ปบ้าง หุหุ

 

โห นอนเช้าเลย ท่านพี่

 

ไหน ไหน ดูกันตรงไหน ทำไมเราไม่มีอะไรให้ดูเลยอ่ะ ไม่เข้าใจ ใครบอกด้วย ลูกหว้าเร็ว เร็ว ดูตรงไหน

 

สวัสดีค่ะ
ยินดีต้อนรับเข้าเวรดึกค่ะ

เลื่อนมาตรงด้่านล่างสุดของกระทู้ค่ะท่านพี่

 

ข้าพเจ้าได้ความเห็นที่ 1001 ครับ พี่ๆบ้านทรายทอง อิอิ

 

นั่งสมาธิแล้ว อาการหายเลยเป็นปลิดทิ้งครับพี่เพ็ญ วันนี้ถ้ามาอีกจะจัดชุดใหญ่เลยครับ
..จิตพุทธะ...

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=eXUIgYEEABc]จิต- ธรรมจากหลวงตามหาบัว - YouTube[/ame]

ฝากเพลงให้ชาวจิตบุญทุกท่านก่อนนอนครับ

ราตรีสวัสดิ์ครับ

ขอให้ชาวจิตบุญทุกดวงจิต มุ่งตรงถึงนิพพานในชาตินี้สำเร็จทุกดวงจิตครับ

 

เมื่อทุกคนจะนอน ผมก็จะตื่น
ไหนๆ น้องหญิงกลางหายไปไหนแล้ว
วันนี้ทำไมไม่ส่งธรรมะหล่ะ
ฝนธรรมะกันหน่อย ขะจั๊ยๆ เว๊ยๆ ไวๆ
ญาติกำลังรออ่าน
ปล่อยให้มันไหลไปดั่งสายธารธารา

สำหรับชายรอง อีกนิดนึงน่ะ เดี๋ยวคนนี้จะพูดไม่หยุด
เพราะท่านเพิ่งจะได้ตัวรู้ ธาตุธรรม ดวงจิตรู้ ดวงธรรม
จิตพุทธะ ผมจะเรียกตามความรู้สึกนะ เพราะเป็นคนไม่ยึดตำรา
แต่จะขอยึดการปฎิบัติให้ถึงที่สุดกันก่อน
เพราะทุกดวงจิตจะถึงสภาวธรรมกันได้ทุกคน แต่ถ้ามีความพยายามสูง
เพราะธรรมจิต หรือจิตจะเป็นธรรมนั้น มันอยู่ข้างในจิตของจิต
อยู่ข้างในจิตเราอีกชั้นนึง เข้าให้ถึงกันนะ
แม่เจ้าโว๊ย คุณพระช่วย
เมื่อมาถึงกันตรงนี้ ก็มักจะเอ๋ยกันแบบนี้ในใจ

สำหรับจิตบุญผมไม่เป็นห่วง เพราะไปถึงกันทุกคน แต่จะช้าหรือเร็วเท่านั้น
สำหรับผู้ที่ยังเกาะไม่ค่อยติด ขอเอาใจช่วยนะ

เดี๋ยวต่อไปผมจะให้คนที่เกาะพระได้แนบแน่นแล้ว
ผมจะให้เขาเรียบเรียงของใครของมัน
หัวข้อเรื่อง วิธีทำจิตเกาะพระเป็นอย่างไร

อีกไม่นานจะมีตำราออกมา และอีกไม่นานวิธีนี้จะถูกเปิดเผยอีกครั้ง
และอีกไม่นานนัก จะเป็นที่นิยมในกลุ่ม นักภาวนา
จำคำพูดวันนี้ของผมให้ดีๆนะครับ

 

แค่ลองออกแบบระดับของการเตรียมการไว้ใช้กับตัวเองดูน่ะครับ

ระดับของการเตรียมการเพื่อรับมหาภัยพิบัติ ควรมีทั้งสิ้น 5 ระดับ คือ

ระดับที่ 1 สีเขียว คือ ปรกติ ให้ใช้ชีวิตได้ตามปรกติ แต่ก็ควรหมั่นคอยติดตามสถาณการณ์อยู่เป็นระยะๆ ประมาณทุกๆ 8-12 ช.ม.

ระดับที่ 2 สีเหลือง คือ เริ่มมีสัญญาณผิดปรกติไปจากที่ควรจะเป็น ท่านต้องสื่อสารกับคนรอบข้าง เพื่อเป็นตัวช่วยในการตัดสินใจได้ ต้องเริ่มวางแผนและตระเตรียมสิ่งของเท่าที่จำเป็นจริงๆเท่านั้นไว้ล่วงหน้าราว 3-6 เดือน เช่น เครื่องมือเครื่องใช้ต่างๆ แหล่งพลังงานต่างๆ หยูกยาและเครื่องมือเวชภัณฑ์ต่างๆ และของมีค่าที่พอจะใช้แลกสิ่งของอื่นๆได้ และคอยติดตามสถาณการณ์อยู่เป็นระยะๆ ประมาณทุกๆ 2-6 ช.ม.

ระดับที่ 3 สีส้ม คือ เริ่มมีเหตุการณ์รุนแรงบ้างแล้ว จนถึงขั้นมีประกาศจากทางการ (หรืออาจไม่มีการประกาศ) ท่านต้องติดต่อครอบครับให้มารวมตัวกัน ต้องเริ่มกักตุนข้าวของไว้ราว 12-36 เดือนไว้ทันที โดยนำไปเก็บไว้ ณ สถานที่ปลายทาง และควรเริ่มวางแผนการออกเดินทาง เพราะคุณอาจมีเวลาไม่ถึง 2 ชั่วโมงครึ่งในการหลีกหนีออกจากเขตมหาภัยพิบัติ และคอยติดตามสถาณการณ์อยู่เป็นระยะๆ ประมาณทุกๆ 15 นาที ถึง 1 ช.ม.

ระดับที่ 4 สีแดง คือ เริ่มมีเหตุการมหาภัยพิบัติที่รุนแรง ต้องรีบออกเดินทางตามแผนที่ท่านได้วางเอาไว้อย่างเคร่งครัด โดยไม่ลังเลต่ออุปสรรคใดๆที่อาจเกิดขึ้นขณะที่ท่านกำลังดำเนินงานตามแผนนั้นๆ เช่น คนอันเป็นที่รักเปลี่ยนใจขออยู่ต่อไม่ไปไหน หรือสัตว์เลี้ยงหาย เป็นต้น

ระดับที่ 5 สีม่วง คือ มีเหตุการมหาภัยพิบัติที่รุนแรงสุดขั้ว อย่างต่อเนื่องและถ้วนทั่ว ต้องอยู่ในพื้นที่กำบังที่คิดว่าปลอดภัยที่สุดแล้วสำหรับตัวท่านและครอบครัวอันเป็นที่รักของท่าน และคอยติดตามสถาณการณ์และรับฟังข่าวสารจากทางการทุกวัน

 

เรื่องจิต เรื่องธรรม
เรื่องการภาวนา เรื่องการทำสมาธินั้นไม่ยากเลย
สำหรับผู้ที่คลำหาจุดกันเจอ

เรื่องธรรมเราจะเข้าถึงกันได้โดยง่ายดาย
แต่ถ้าเราเข้าไปให้ถึงกระแสจิตของตนเองได้ก่อน
เพราะว่าด่านนี้ คือด่านอรหันต์ทีเดียว

จงเข้าใจกันเสียใหม่นะว่า ธรรมะนั้นมีอยู่ตามธรรมชาติ มิใช่ใครจะแต่งขึ้นมากันได้
ธรรมมิใช่อยู่ที่ใคร หรือว่าอยู่ที่ไหน แต่มันขึ้นอยู่ที่ข้างในของจิตทุกคน
เพียงแต่เบื้องต้นนั้น เราจำเป็นจะต้องทำให้จิตนิ่งกันให้ได้เสียก่อน
ด่านนี้ยาก ยากตรงที่จิตไม่นิ่ง ไม่ยอมนิ่งสงบกัน
แต่ถ้าจิตไม่นิ่งตัวเดียว ต่อไปเราก็จะไม่รู้ ไม่เข้าใจตนเอง และผู้อื่น ไม่มีทางหลุดพ้นจากความทุกข์กันได้ ถ้าเราไม่พยายามเข้าใจจิตของตน

ที่บอกให้ทุกคนดูจิตกันนะๆ ก็เพื่อให้เราได้เข้าไปเรียนรู้วิธีของจิตตนเองว่า
จิตของตนเองนั้นทำงานกันอย่างไร
โดยการนำสติไปดู ไปรู้จิตของตนเอง
นามดูนาม รูปดูรูป เราจะต้องเข้าใจเครื่องมือก่อน
เช่น เครื่องมื้ออันนี้ใช้ดักสัตว์อะไร เป็นต้น

สติคือตัวรู้ จิตคือผู้รู้ ปัญญาคือตัวผู้รู้
ขบวนการตามดู ตามรู้นั้นจะมีอยู่แค่นี้เอง
แต่เราต้องสร้างตัวรู้ก่อน(สติ) เหมือนเป็นกล้องส่องทางไกลสำหรับนักเดินทาง
เอาไว้ทำอะไร เอาไว้ดู ดูอะไร เอาไว้ส่องหาดูจิตของตนเอง
ยกกล้องเมื่อไหร่ เท่ากับเรามีสติกันเมื่อนั้น
เมื่อเราเห็นจิตจากกล้อง จากสติแล้ว
แล้วดูจิตทำไม?
ให้เราฝึกดูการเรียนรู้ของจิต ก็เท่ากับเรานั่นแหล่ะ! ที่กำลังเรียนรู้ธรรมชาติ หรือธรรมะ
ตามหลังไปด้วย เรียนก่อน พวกเราถึงจะรู้
เหมือนพวกเราจ่ายตังก่อนถึงจะได้อาหารมาทาน
หรือทานก่อนจึงจะรู้ว่าอิ่มนั้น มันรู้สึกเช่นไร

ต่อไปเดี๋ยวลืม ที่บอกให้ดูอะไร
ให้ดูว่าอาการ หรืออารมณ์ของจิตตนเองนั้น ขณะที่มีสิ่งต่างๆไปกระทบจิตนั้น มันเป็นอย่าไรบ้าง
เช่น คนกำลังชี้หน้าด่าเรากลางตลาดผู้คนมากมาย แต่ถ้าเป็นคุณหล่ะ!
อายไหม๊?(อายมากหรือน้อย หรือว่าไม่อาย) โกรธไหม๊?(โกรธมากหรือน้อย หรือว่าไม่โกรธเลย) แต่ถ้าใครมีสติมากนะ ความรู้สึกจะน้อยมาก ยิ่งถ้าใครฝึกความรู้สึกตัวมาก(สติ)
อันนี้ดีมาก เพราะจะไม่รู้สึกโกรธใครเป็น เพราะมีสติเข้มข้นมาก เราจะสำรวมกาย วาจา ใจได้ดี หรือเป็นคนควบคุมอารมณ์เก่ง แต่ไม่เป็นกันทุกคนนะ
เพราะต่างนิสัยกัน
แต่ถ้าเวลานั้นเราหงุดหงิดใครมาก่อนอยู่แล้ว หรือไม่มีสติก่อนหน้าอยู่แล้ว แต่พอมีอะไรมากระทบจิตนิดนึง ก็จะเป็นคนที่โกรธง่าย โมโหง่าย

แต่ถ้าสติใครยิ่งมีมาก ก็เหมือนคนรักษาศีล
ธรรมชาติกิเลสนี่นะ มันจะแพ้ทางสติกัน
เหมือนกับความโง่(อวิชชา)มักแพ้ปัญญา เช่น คนโง่มักตกเป็นเหยื่อของคนฉลาด(ชนะแบบคนทางโลก อันนี้ไม่ดี มักเอาเปรียบกับสังคมที่ด้อยกว่าตนเอง ซึ่งจะถือว่าเป็นบาป เพราะไปเบียดเบียนผู้อื่น)
แต่การเอาชนะแบบทางธรรมนั้น หมายถึง เอาปัญญาไปฆ่ากิเลสฝ่ายต่ำ หรือเอาไปฆ่าอวิชชาของตนเอง ที่มันติดฝังแน่นในจิตของเรามานานนับชาติกันไม่ถ้วน

พวกเราคอยสังเกตให้ดีๆ
ถ้าเรามีสติมากๆกัน เราจะควบคุมอารมณ์กันอยู่ ถึงแม้นจะมีสิ่งยั่วยุกันก็ตาม
เราก็ลองเปรียบเทียบจิตระหว่างปุถุชน กับอริยบุคคล เราจะเห็นว่าสองบุคคลนี้จะมีสติไม่เท่ากันเลย

พอเราแค่มีสติ ยังดับ ตัดกิเลสให้ตายแบบไม่ถาวรกันนะ ดับได้แค่ชั่วคราวเท่านั้น
แต่เมื่อไหร่ถ้าเราไม่มีสติกันเมื่อไหร่ กิเลสก็จะโผล่ขึ้นมาอีก
และกลับไป กลับอยู่อย่างนี้ ไม่รู้จบ จนกว่าเราจะทราบความจริงของกิเลส

แต่ถามว่าอะไรหล่ะ! ที่สามารถดับกิเลสของตนเองได้แบบถาวร
ตอบตรงๆเลยนะ
สมถสมาธิล้วนๆ(ฌาน) + วิปัสสนา(ตัวปัญญา)
อันนี้จะเป็นตัวทำให้พวกเราหลุดพ้นจากกองทุกข์ทั้งปวงกันได้
(สมาธิแค่สมถะนั้น ระงับกิเลสกันได้ชั่วคราว เท่านั้น ฌานเสื่อม ฌานถอยเมื่อไหร่ ก็จะโดนกิเลสพาจิตลงต่ำกันอีกต่อไป ตราบที่เรายังไม่นำจิตไปทำวิปัสสนา หรือผ่านกระบวนการกรองจิต เหมือนระบบกรองอากาศ กรองน้ำดื่ม)

แต่เบื้องต้นเราต้องทำให้จิตนิ่งเสียก่อน จิตจึงจะเป็น(สมถ)สมาธิ และใช้ตัวนิ่งนี้ไปพิจารณาลงไปตามกฎธรรมดา กฎธรรมชาติ หรือกฎไตรลักษณ์นั่นเอง
เราถึงจะตัดกิเลส หรือว่าดับทุกข์ได้อย่างถาวร
เพราะจิตได้ไปเรียนรู้และเข้าใจ จิตจึงปล่อยวางกับกิเลสของตนกันได้ ตรงนี้
มิใช่เราไปอ่าน ไปฟัง ไปท่องจำตาำรากันนะ อันนั้นทำให้เราแค่รู้ธรรมะกันเฉยๆ
แต่ไม่สามารถบรรลุธรรมกันได้ บรรลุธรรมกันได้โดยมีอยู่วิธีเดียวก็คือ ภาคปฎิบัติเท่านั้น(เท่านั้น)
เพราะการปฎิบัตินี้ ก็ตือ สตินำจิตไปเรียนรู้และ สติจะต้องทำให้จิตเขาใจด้วย
จิตถึงจะปล่อยวางกันได้
แต่ถ้าจิตใครปล่อยวางไม่ได้ ปล่อยวางกันไม่เป็นกันนะ เราจะเป็นทุกข์กันอยู่อย่างนี้ตลอดไป

แค่นี้ก่อน รู้สึกว่าจะยาวไปแล้ว