เชิญพูดคุยลูกศิษย์พระอาจารย์ไพบูลย์ วัดหงษ์รัตนาราม

ต้องขออนุโมทนาทุกท่านครับที่ช่วยเผยแพร่ครูบาอาจารย์

พระอาจารย์ไพบูลย์ นับเป็นผู้ที่มีเมตตาต่อลูกศิษย์มาก ทั้งนี้ท่านยังเป็นผู้ที่มีความรู้ความเชี่ยวชาญทางด้านคาถาอาคมต่างๆเป็นอย่างดี

พระผงหลวงพ่อแสน รุ่น ๑ ท่านก็เล่าให้ผมฟังว่า ด้านหลังจารึกด้วยตัวธรรมอีสาน อ่านว่า พระนิพพาน แล้วใส่เลข ๙ ไปอีกตัวหนึ่งหมายถึงโลกุตตรธรรม ๙ ประการ เพราะพระนิพพานเป็นสิ่งสูงสุดในพระพุทธศาสนา จึงถือว่าเป็นยอดเป็นสิริมงคลสูงสุด

การสร้างพระของท่านแต่ละรุ่นท่านกล่าวว่าท่านเน้นที่อำนาจพระพุทธคุณ ที่จะทำให้ผู้รับพระไปเกิดความร่มเย็นเป็นสุข ชีวิตราบรื่น ไปได้เรื่อยๆ ซึ่งผมฟังแล้วก็เกิดความศรัทธาในทัศนะของท่าน ทุกวันนี้มีพระของท่านติดตัวเสมอเลยครับ

ขอเชิญร่วมบุญ ผ้าป่าสามัคคี เพื่อมอบทุนการศึกษา และสมทบทุนสร้างอาคารเรียน ณ โรงเรียนบ้านนาโนน ต.หนองไฮ อ.อุทุมพรพิสัย จ.ศรีสะเกษ ผู้มีศรัทธาสามารถร่วมบุญได้โดยตรงที่คณะ ๔ กับพระอาจารย์ไพบูลย์ มีพระเครื่องมอบให้เป็นของขวัญแก่ผู้ร่วมบุญทุกท่านด้วยครับ

 

พระเดชพระคุณอาจารย์ พระครูไพบูลย์รัตนาภรณ์ เป็นประธานเจิมเปิดร้านใหม่ให้ญาติโยม

 

เหรียญพระครูไพบุลย์รัตนาภรณ์ รุ่นแรกชีวิตสมบูรณ์ มีน้อยมากจำนวนจำกัด
หรือต้องการสนใจเช่าพระกรุวัดหงส์ สนใจติดต่อ คณะ ๔ วัดหงส์ฯ

 

ผมก้อมี พระกรุวัดหงษ์ เป็น สมเด็จวัดเกดไชโย
คัยได้มาเหมือนผมบ้างครับ

 

โดยที่พระครูไพบูลย์รัตนาภรณ์ ผจล.วัดหงส์รัตนารามราชวรวิหาร กทม.ได้ทำวัตถุมงคลทุกชนิด อาทิเช่น ตระกรุดค้าขาย ตระกรุดฝนแสนห่า ตระกรุดกันปอบ ตระกรุดมงคลโสฬส ตระกรุดหนุนดวง ตระกรุดโทน เป้นต้น และวัตถุมงคลที่เป็นพระผงพุทธคุณ คือ พระยอดขุนพล ขุนแผนรุ่น๑ รุ่น ๒ พระนาคปรกธรรมจักรดี พระหลวงพ่อแสนรุ่น ๑ พระสมเด็จหลังหงส์ และอีกมากมายนับไม่ถ้วนทั้งหมดทั้งมวลประมาณได้ ล้านองค์ ทำตั้งแต่ประมาณปี พศ.๒๕๒๖ เป็นต้นมาจนถึงปัจจุบันไม่เคยหยุด ถามท่านหลวงพ่อว่าทำเพื่อสิ่งใดอะไร ท่านบอกว่าเพื่อเอาบุญสืบต่ออายุพระพุทธศาสนาให้ยืนยงคงถ้วนตลอดไปช้านาน และถามท่านต่อว่าจะทำไปนานเท่าไร่ ท่านบอกว่าจนกว่าเราจะไม่มีแรงทำ และวัตถุมงคลแต่ละรุ่นที่จัดสร้างนั้น มีพุทธคุณเลิศล้ำ คือกล่าวว่าน่าจะประกอบด้วยพุทธาคม ที่แรงกล้าของพระเกจิอาจารย์ต่างๆ ที่อธิษฐานจิตปลุกเสก และมวลสารที่ใช้ในการจัดสร้างนั้นมีพุทธคุณอยู่ในตัว อาทิเช่น โครตเหล็กไหล เหล็กไหลกันน้ำกรด แร่เกาะล้าน พระเครื่องเก่าที่แตกหักเช่น สมเด็จหลวงปู่โต๊ะ หลวงปู่นาค หลวงพ่อกวย หลวงปู่กล้าย เป็นต้น จึงจัดได้ว่าเป็นวัตถุมงคลที่จัดสร้างขึ้นมีพุทธานุภาพหรือพุทธาคมแก่กล้า ซึ่งแต่ละรุ่นนั้นมีประสบการณ์มากมาย หากแต่ว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระครูไพบูลย์รัตนาภรณ์ จึงบอกไว้เป็นคติธรรมว่า ศิษย์เอ่ยจงอย่าประมาท ความประมาทนั้นเป้นบ่อเกิดแห่งความตาย (สุโข ปุญฺญสฺส อุจฺจโย การสั่งสมบุญนำมาซึ่งความสุข )

 

ขอเล่าประสบการณ์ เบี้ยแก้

โดยที่เมื่อวานนั้นพอดีมีอาจารย์ที่จังหวัดยะลา ได้เดินทางมาเยี่ยมท่านอาจารย์พระครูไพบูลย์รัตนาภรณ์ วัดหงส์รัตนาราม ได้เล่าว่ามีโยมสนิทกันกับท่านได้มาขอของดีกับท่านเองบอกว่าจะขอไปติดรถคือซื้อรถมาใหม่ โดยความน่าจะเป็นคือจะเอาไปตั้งหน้ารถ พอดีท่านไม่มีอะไรจะให้เลยมี เบี้ยแก้ อยู่อันหนึ่งที่ติดย่ามมาด้วย โดยเบี้ยแก้ นี้ได้มาจากพระครูไพบูลย์รัตนาภรณ์ วัดหงส์ฯ กทม. ก็เลยเอาให้จากนั้นมาประมาณหนึ่งเดือน ท่านบอกว่าถ้าจำไม่ผิดน่าจะประมาณ วันที่ ๑๐ มีนาคม ๕๕ ที่ผ่านมานี้เอง โยมสนิทท่านได้ขับรถเก๋ง คันดังกล่าวไปเพื่อทำธุระแต่เมื่อหลังจากกลับมานั้นได้ประสบอุบัติเหตุที่ไม่คาดฝัน คือ รถยนต์เสียหลัก ผลิ้กคว้ำ สามสี่รอบ ที่จังหวัดยะลา โดยอาจารย์ท่านบอกว่ารถโยมเขานั้น มีสภาพเหมือนกัน อะไรทับ หรือคล้ายกับ รถขนาดใหญ่เหยียบ แบนแต๋ดแต๋ ว่างั้นนะ แต่ที่ประหลาดก็คือ โยมคนขับไปนั้นไม่เป็นไร แต่พอมาดูอีกที มีเบี้ยแก้ ที่ได้รับมาวางไว้ที่หน้ารถ ดันกลับมาอยู่ในกระเป๋าเสื้อ อย่างที่ไม่รู้สึกตัวแม้แต่น้อย .....................เรื่องเล่าก็มีเพียงเท่านี้การที่มาเล่าไม่ได้บังคับให้บุคคลใดบุคคลหนึ่งเชื่อ เป็นเพียงศรัทธาคือความเชื่อส่วนบุคคลเท่านั้น เมื่อเล่ามาแล้วท่านจะเชื่อหรือไม่ก็สุดแท้แต่ทุกท่าน แต่สำหรับผมเองแล้ว ศรัทธาเต็มเปี่ยมครับไม่มีจางหาย ..........(พระครูไพบูลย์รัตนาภรณ์ ฝากมาว่า ของจะดีหรือไม่นั้นอยู่ที่ตัวเรา เท่านั้น ) ลงเมื่อวันที่ ๒๑ มีนาคม ๒๕๕๕ เวลา ๒๐.๔๗ น.
โดยศิษย์ที่เคารพและศรัทธาท่านอาจารย์พระครูฯ

 

สนใจบูชาเก็บไว้ประจำตัว ที่คณะ ๔ วัดหงส์ฯ

เบี้ยแก้นี้ จัดทำโดยพระครูไพบุลย์รัตนาภรณ์ ในกรณีพิเศษเท่านั้น จัดทำเพียง ๑๐๐ เบี้ยเท่านั้น ณ ปัจจุบันในขณะนี้ เหลือเพียง ๒๐ เบี้ยเท่านั้น ท่านใดประสงค์จะเช่าบูชาไว้เพื่อความเป็นสรรพสิริมงคลสมบูรณ์พูนผล พุทธาคมด้าน แคล้วคลาด ปลอดภัย ค้าขาย เมตตา สนใจติดต่อได้ที่คณะ๔ วัดหงส์ รับประกันของแท้แน่นอน หมดแล้วหมดเลย

 

ไปจนถึงปักใต้ จ.ยะลาครับ ตระกรุดฝนแสนห่า

ตระกรุด ไปเจอที่วัดวังใหม่ อ.เบตง จ.ยะลา

 

พระเครื่องวัตถุมงคลของพระอาจารย์ไพบูลย์ที่ผมเริ่มมาสนใจมากๆก็ตอนที่พวกเพื่อนๆพี่ๆ มาเล่าให้ผมฟังว่า ลองนั่งสมาธิจับพระเครื่องวัตถุมงคลของท่านดูแล้วขนลุกซู่ไปทั้งตัว ฟังแล้วน่าอัศจรรย์จริงๆ ต่อมาจึงมากราบนมัสการท่านได้วัตถุมงคลไปหลายชนิด ที่ผ่านมาก็รับเบี้ยแก้ ลองเอาไปนั่งสมาธิดูบ้างแปลกจริงๆครับ เพราะรู้สึกเหมือนกระแสไฟฟ้าวิ่งเข้าปลายนิ้วเป็นระยะ น่าจะเป็นพลังด้านคุ้มครอง

ลองเอาพระปิดตาด้านหลังเป็นยันต์ฝนแสนห่านั่งสมาธิดูจะความรู้สึกเหมือนไฟฟ้าช็อตที่ปลายนิ้วเป็นช่วงๆ รู้สึกว่าพลังแรงมากเป็นพิเศษ คงเป็นพลังด้านคุ้มครองคงกระพัน

พระแสนเนื้อผงหลังยันต์น้ำเต้าลองเอามานั่งสมาธิด้วยการจับไว้ที่ปลายนิ้วจะรู้สึกเย็นและมีกระแสไฟฟ้าแผ่มาตลอด คงเป็นกระแสด้านเมตตาคุณและคุ้มครอง

พระทุกรุ่นทุกพิมพ์ของท่านมีความศักดิ์สิทธิ์ เพราะมาจากเจตนาดีในการสร้างเพื่อสืบพระพุทธศาสนาและเป็นบุญเพื่อส่งไปถึงนิพพาน ใครได้พระเครื่องวัตถุมงคลของท่านไว้ก็นับว่าเป็นบุญเป็นวาสนาอย่างยิ่งครับ

 

ตะกรุดหนุนดวงของพระครูไพบูลย์ดีมากครับตั้งแต่ได้มาประสบการณ์ทางด้านโชคลาภเป็นเยี่ยมเลย พลังเมตตามหานิยมสุดยอดครับ

 

หลวงพ่อช่างเมตตาจริงๆนะครับ

 

ผมเป็นผู้หนึ่งที่ชอบเรื่องราวการออกธุดงค์ของท่านในสมัยก่อนมาก เคยฟังประสบการณ์เรื่องเล่า ที่ท่านเมตตาเล่าให้ฟัง (พิศดารไม่แพ้ครูบาอาจารย์ในยุคนั้นเลยที่เดียว) หากมีโอกาส จะนำมาเล่าสู่กันฟังครับ

 

หลังออกพรรษา หลวงพ่อท่านก็ออกธุดงค์เพื่อไป นมัสการพระธาตุพนม เหมือนเช่นที่ปฏิบัติมาทุกปี แต่ปีนั้น พอเดินทางมาถึง อำเภอหนึ่งของจังหวัด มุกดาหาร หลวงพ่อก็ได้ยินข่าวลือว่า มีพระธุดงค์กรรมฐาน ลูกศิษย์ของ หลวงปู่มั่น และ หลวงปู่ฝั่น ถูกกลุ่ม คอมมิวนิสต์อีสานเขียว ฆ่าตายไป สี่รูป <O</O
เมื่อหลวงพ่อทราบข่าว ท่านก็เล่าให้ผมฟังว่า <O</O
หลวงพ่อ : เราไม่กลัวนะ<O</O
ผู้เขียน : แสดงว่าหลวงพ่อมีของดีใช่ไหมครับ<O</O
หลวงพ่อ : เปล่า เพราะว่า ส่วนใหญ่ พระที่ถูกฆ่าตาย เพราะขึ้นไปบนภูเขาซึ่งเป็นถิ่นของพวกเขา แต่เรา ธุดงค์ไปตามป่าด้านล่าง จึงไม่เคยเจอพวกนั้น<O</O
ชาวบ้าน เมื่อเห็นหลวงพ่อเดินธุดงค์ ผ่านมา ก็รีบเข้าไป กราบนมัสการ นิมนต์ให้เข้าไปพักในสวนของตนเองก่อน เพราะเกรงว่า อาจมีอันตรายตามข่าวลือ เพื่อความสบายใจของชาวบ้าน หลวงพ่อจึงรับนิมนต์ <O</O
หลังปักกรดอยู่ได้ซักพัก ก็มีเหตุไม่คาดฝันเกิดขึ้น มีชายฉกรรจ์สามคน พร้อมอาวุธครบมือ เดินเข้ามาหาหลวงพ่อ <O</O
<O</O

 

เข้ามาติดตามอ่านอยู่ครับ ติดหน้าจอเลย

ขออนุโมทนาด้วย

 

หลังออกพรรษา หลวงพ่อท่านก็ออกธุดงค์เพื่อไป นมัสการพระธาตุพนม เหมือนเช่นที่ปฏิบัติมาทุกปี แต่ปีนั้น พอเดินทางมาถึง อำเภอหนึ่งของจังหวัด มุกดาหาร หลวงพ่อก็ได้ยินข่าวลือว่า มีพระธุดงค์กรรมฐาน ลูกศิษย์ของ หลวงปู่มั่น และ หลวงปู่ฝั่น ถูกกลุ่ม คอมมิวนิสต์อีสานเขียว ฆ่าตายไป สี่รูป <O</O
เมื่อหลวงพ่อทราบข่าว ท่านก็เล่าให้ผมฟังว่า <O</O
หลวงพ่อ : เราไม่กลัวนะ<O</O
ผู้เขียน : แสดงว่าหลวงพ่อมีของดีใช่ไหมครับ<O</O
หลวงพ่อ : เปล่า เพราะว่า ส่วนใหญ่ พระที่ถูกฆ่าตาย เพราะขึ้นไปบนภูเขาซึ่งเป็นถิ่นของพวกเขา แต่เรา ธุดงค์ไปตามป่าด้านล่าง จึงไม่เคยเจอพวกนั้น<O</O
ชาวบ้าน เมื่อเห็นหลวงพ่อเดินธุดงค์ ผ่านมา ก็รีบเข้าไป กราบนมัสการ นิมนต์ให้เข้าไปพักในสวนของตนเองก่อน เพราะเกรงว่า อาจมีอันตรายตามข่าวลือ เพื่อความสบายใจของชาวบ้าน หลวงพ่อจึงรับนิมนต์ <O</O
หลังปักกรดอยู่ได้ซักพัก ก็มีเหตุไม่คาดฝันเกิดขึ้น มีชายฉกรรจ์สามคน พร้อมอาวุธครบมือ เดินเข้ามาหาหลวงพ่อ ชายทั้งสามเดิมเข้ามาใกล้ หลวงพ่อ แล้วก็นั่งคุกเข้าลง วางอาวุธไว้ด้านข้าง ก่อนก้มลงกราบหลวงพ่อ บอกว่า ตนทั้งสามเป็นทหาร มาจากประเทศลาว ตอนนี้ฝั่งโน้นกำลังเกิดสงคราม ฝ่ายตนเป็นทหารรัฐบาล (ช่วงเวลานั้น ลาว เกิดสงครามกลางเมืองขึ้น ระหว่าง ทหาร รัฐบาลสนับสนุน ระบอบ พระมหากษัตริย์และ กลุ่มคอมมิวนิสต์ ปัจจุบัน ปกครองโดยระบบ คอมมิวนิสต์ : ผู้เขียน) กำลังจะข้ามกลับไปฝั่งโน้นแล้ว อยากจะขอ วัตถุมงคลจากหลวงพ่อเพื่อเป็นขวัญกำลังใจ ตอนนั้นหลวงพ่อบอกว่า ท่านมีตะกรุดฝนแสนห่า ติดตัวเหลือเพียงแค่สองดอก จะได้ไม่ครบกัน ท่านจึง ให้ผ้ายันต์(ชื่อผ้ายันต์ ผู้เขียนจำไม่ได้)ที่ท่านพกติดตัวมานาน ไปอีกหนึ่งผืน พร้อมสอนว่า ให้ตั้งอยู่ในความไม่ประมาท ทหารทั้งสามกราบลาหลวงพ่อและออกเดินทาง พอถึงตอนนี้ หลวงพ่อท่านเล่าด้วยรอยยิ้มปนเสียงหัวเราะว่า “พอได้ตะกรุดกับผ้ายันต์ ไป เราก็ไม่รู้นะว่า เขาจะรอดไปถึงฝั่งโน้นหรือเปล่า เพราะเขาก็ไม่ได้กลับมาเล่าให้ฟัง”<O</O
สมัยก่อน พื้นที่ส่วนใหญ่ของภาคอีสาน ยังคงมีผืนป่าเป็นส่วนใหญ่ การเดินทางหากไม่ชำนาญเส้นทางแล้ว โอกาสที่จะเดินหลงเข้าไปในป่าใหญ่จึงมีสูง และหากหลงเข้าไปแล้ว การที่จะพบเจอบ้านคนก็ยากลำบากยิ่งขึ้นไปอีก เพราะสมัยนั้น หมู่บ้านคนไม่ได้มีเยอะแยะมากมายเหมือนอย่างทุกวันนี้ การโคจรบิณฑบาตในตั้งละครั้ง ก็ใช่ว่าจะได้อาหารมาทุกครั้งไม่ และในทุกครั้งที่ได้ ส่วนมากก็มีแต่ข้าวเปล่าๆเสีย นานๆทีถึงจะมีกล้วย ซักลูกมาให้ฉัน หลวงพ่อบอกว่า “เรื่องอาหารคาวหวานนั้น ลืมไปได้เลย ได้ข้าวเปล่าๆ นี้ก็บุญแล้ว” นั้นคือชีวิตในการธุดงค์ของครูบาอาจารย์ในสมัยนั้น ท่านไม่เคยสนใจในความยากลำบากเหล่านี้เลย มุ่งสนใจเพียงแต่ธรรมถ่ายเดียว <O</O
เพื่อป้องกันการเดินหลงป่า หลวงพ่อจึงใช้วิธีการ สังเกตดูจากถนนหลวง คือ นานๆจะเดินตัดเข้าหาถนนใหญ่ซักครั้งหนึ่ง มีอยู่ครั้งหนึ่ง ตอนที่เดินตัดผ่านถนนใหญ่นั้น พอดี มีหมู่บ้านตั้งอยู่ติดถนน ใหญ่ เมื่อหลวงพ่อเดินผ่านไปได้เพียงครู่เดียว ก็หยุดพักไม่ห่างจากถนนมากนัก จู่ๆ ก็มีชาวบ้านคนหนึ่ง ปั่นรถจักรยาน ซึ่งเป็นของหายากมากในสมัยนั้น เข้ามาหาหลวงพ่อ ณ ที่พัก ก่อนเข้ามากราบนมัสการ และบอกว่า “ผมเห็นหลวงพ่อ เดินผ่านหมู่บ้านผม เลยคิดนิมนต์หลวงพ่อเข้าไปพักในบ้านก่อน แต่หลวงพ่อเดินเร็วมากเลยครับ ขนาด ผมปั่นจักรยานยังตามไม่ทันเลย “<O</O
ผู้เขียนถามหลวงพ่อว่า ขณะนั้นหลวงพ่อภาวนาคาถา ย่นระยะทางหรือเปล่า หลวงพ่อตอบไปพรางหัวเราะไปว่า “เปล่า เราก็เดินของเราปกติ”<O</O

 

เรื่องการทำบุญตัดกรรม(กรรมเลว:บาป) หลวงพ่อเคยให้ทัศนะไว้ การทำบุญตัดกรรมนั้นมันไม่มีดอก เหมือนเราเอาหินไปทับหญ้า หินคือบุญ หญ้าคือบาป เอาหินทับหญ้าไว้ ถามว่าหญ้ามันหายไปไหม มันก็ไม่หาย แต่มันก็งอกขึ้นมาไม่ได้ เราก็เอาทับมันไว้อย่างนั้นแหล่ะ ทับไปนานๆ พอมันโตไม่ได้ มันก็เน่าเปื่อย เหมือนเราทำบุญ ทำล้างบาปนั้นมันล้างกันไม่ได้หรอก บุญส่วนบุญ บาปก็ส่วนบาป แต่ถ้าเราทำบุญไปเรื่อยๆ เอาบุญมากดบาปไว้ กดไปเรื่อยๆ สุดท้ายมันก็กลายเป็นอโหสิกรรม

 

"..ช้างเผือกกลางเมืองกรุง..เมตตา..จนยิงไม่ออก.."
​

 

วัดของท่านอยู่ตรงไหนอะครับ อยากเข้าไปกราบท่านจังเลย

 

อยู่ตรง สน.บางกอกใหญ่ ครับใกล้ๆกับวัดอรุณ

 

วันนี้มีชายสองคนเข้าไปกราบหลวงพ่อ...ขอบูชาตะกรุดโทน ได้คุยให้ฟังว่า..
ลูกน้องไปมีเรื่องโดนคู่อริเอาปืนยิง..ยิงออก..แต่ไม่เข้า..ค้นทั้งตัวเจอตะกรุดโทน
แขวนเอวดอกเดียว ถามได้ความว่าเป็นของวัดหงส์จึงรีบเดินทางมาหาหลวงพ่อ ขอบูชาไปอีก 2 ดอก...