ข้อความจากต่างมิติ-ก้าวกระโดดทางวิวัฒนาการครั้งยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติ ไปสู่มิติที่ 5

คุณอร่อยดีสมัครไปแล้วนะครับ
น่าจะหมายถึง Full Time อยู่เต็ม 10 วัน
Part Time แบบไม่เต็มเวลา อยู่ที่เราจะเลือกพักอยู่กี่วันนะครับ
ได้ผลอย่างไรก็มาเล่าให้ฟังกันด้วยนะครับ

 

เค้าคงตกเครื่องแหง๋ๆๆ กว่าจะหลับ พวกพี่ก็ไปค่อนจักรวาลแล้ว
รอฟังจากพี่ดีกว่าค่ะ อิอิอิ
พี่มี๊ดดดแหละไปดีแล้ว จะได้ไปสร้างสัมพันธไมตรีที่ดีกับพี่ๆรูปธรรมต่างมิติทั้งหลาย
เพราะพี่มี๊ดดดมีมนุษยสัมพันธ์เป็นเลิศเป็นที่ชื่นชอบของทุกเพศทุกวัยงัยคร๊าาาาา
ฝากด้วยนะคะ บอกพวกท่านทั้งหลายว่าโอ๋รักพวกท่านฝากจุ๊บๆๆไปด้วยค่ะ
ขอบคุณนะคะ อิอิอิ

 

เมื่อคืนเพิ่งฝันว่าฝูง UFO บุกเมืองฮ่ะ
แล้วยานก็ปล่อยหน่วยSWAT มาไล่ยิงชาวบ้าน ปังๆๆๆ

 

ใครได้ไปทัศนศึกษากับพี่ต่างดาวก็เที่ยวเผื่อด้วยเน้อ
ส่วนตัวเองรอฟัง พี่ๆ เพื่อนๆ มาเล่าให้ฟังดีกว่าค่ะ
อิอิอิอิอิ....................

 

555+ บอกเค้าไปว่า part time ค่ะ คงยังไม่จัดเต็ม
ตอนนี้เค้ายังไม่ตอบกลับมาเลย

 

มาร่วมวงสนทนากันนะครับคุณจ้าน
เหล่านี้เป็นกระบวนการหล่อหลอมจากแสงสว่างนะครับ
ประสบการณ์ที่เกิดขื้นกับแต่ละคนก็จะต่างกันไปด้วย
เนื่องจากเรากำลังถูกเร่งความเร็วในการเปลี่ยนแปลงเพื่อก้าวกระโดดในระดับจิตสำนึก
หลายคนก็กำลังทำสงครามกับตัวเองในการแยกขั้วออกมาจากเงาของความมืด
เพื่อการตื่นขึ้นจากความไม่รู้และข้อจำกัดทั้งหลาย เพื่อการดำรงอยู่อย่างที่เราต้องการจริงๆ

ผมว่าพวกเราก็คงจะเหมือนกับเด็กๆที่กำลังซุกซน
และกำลังก้าวเข้าสู่สนามเด็กเล่นแบบใหม่ๆด้วยกันน่ะครับ อิอิ
เราจะเดินทางไปสู่โลกที่ไม่มีการควบคุมหรือเส้นขอบเขตหรือรอยต่อใดๆ
แต่จะมีอิสระอยู่ในโลกที่ทุกสิ่งสามารถเป็นไปได้ และน่าตื่นเต้นอย่างที่สุด
เรามาจับมือ-จูงมือเดินกันไป ด้วยความอบอุ่นแบบนี้แหละครับ

 

ส่งเมลล์ตามไปแล้วเหมือนกันครับ
ยังไงไปพบกันนะครับทุกท่านทีจะเดินทางเร็วๆนี้ แพคกระเป๋าเอาไว้
เดี๋ยวจะฝากจุ๊บๆไปให้เขาด้วยนะครับน้องโอ๋...ถ้าเขามารับจริงๆน่ะ...
หวังว่าตั๋วจะไม่เต็มซะก่อน อิอิ


ทำให้นึกถึงฝันหนึ่งน่ะครับ ที่เดินทางเปลี่ยนจากขบวนรถไฟเก่า ไปขึ้นรถไฟขบวนใหม่ เป็นรถไฟสีขาวที่ไฮเทคมาก
ประตูก็ไม่มีต้องรูดบ้ตรเดินผ่านเข้าไป ในนั้นมีห้องอาบน้ำ มีห้องครัว มีที่นั่งโดยสารจำนวนหนึ่ง

ด้านหน้ามีแผงควบคุมที่ดูเรียบง่าย และมีจอภาพตรงเพดานห้องด้วย
ที่จอภาพนั้น ก็ฉายภาพสถานที่ท่องเที่ยวที่แปลกตาให้ดูด้วย
และก็มีพนักงานต้อนรับเป็นผู้หญิงผมทองใส่หมวกเบเรห์สีเขียว (ในจอภาพนะครับ)
ออกมาพูดจาต้อนรับ บอกให้ผู้โดยสารโปรดรัดเข็มขัด
และเตรียมตัวให้พร้อม ห้ามแตะต้องอุปกรณ์ใดๆโดยไม่จำเป็น
มิฉะนั้นเครื่องจะเดินออกนอนเส้นทางได้....
และบอกว่าให้ทานอาหารก่อนก่อนออกเดินทาง
และก็มีอาหารเสริฟออกมาจากผนังสีขาวด้านข้าง
เป็นสปาเก็ตตี้ และน้ำส้มอีกหนึ่งแก้ว
มีข้อความเป็นป้ายเล็กๆเขียนว่า "จากสุดที่รักของคุณ"
อบอุ่นซะจริงๆเลย จำทริปนั้นได้แม่นเลยล่ะครับ อิอิ

 

ขอบคุณมากครับ ผมจะเดินไปพร้อมๆกับพวกคุณทุกคนนะครับ

รอจน จะไม่ไหวแล้ว:'(

 

เมือวานยังกลัวๆอยู่เหมือนกันว่าจะไปเที่ยวยานแม่ดีมั้ย แต่วันนี้ไม่กลัวแล้ว ไปเจอครอบครัวแห่งแสงสว่างกันดีกว่า ไม่รู้จะกลัวไปทำไม อิอิ

 

งั้นถ้าได้ไปมาแล้ว มาเล่าให้ฟังด้วยนะจ๊ะ
โอ๋คงต้องบายค่ะ วันๆนึงนอนน้อยเหลือเกิน อิอิอิ
แค่นี้ก็จบข่าวแล้วค่ะ

 

เมื่อคืนฝันว่าไปที่ห้องประชุมขนาดใหญ่มาก
มีคนมาประชุมกันเยอะมาก เหมือนสภามากๆ
เป็นอัศจรรย์เป็นชั้นๆ หลายชั้นมาก
ส่วนที่บัลลังด้านล่างมีคนใส่ชุดสีขาวยืนอยู่มากมายหน้าบัลลังหลักและกำลังร้องเพลงบางอย่างอยู่
แล้วผมก็ได้รับรางวัลเป็นคนแรกด้วยที่ได้รับรางวัล
เป็นรางวัล คนดีและอ้วนพลี

ส่วนอีกพวกที่ได้รับรางวัลวิ่งลงมากันเป็นกลุ่ม

 

ฝันคล้ายเพื่อนหนูเลยอ่ะ...เพื่อนหนูก็ฝันประมาณนี้ ท่าทางจะมีอะไรบางอย่าง เกิดขึ้นจริงๆ ต่างคนต่างฝันกันไป แต่ก็คล้ายเรื่องเดียวกัน มหัศจรรย์จริงๆ หนูจะรอดูปรากฎการณ์ในเร็วๆนี้แหล่ะจ๊ะ.ปรากฎการณ์ก้าวกระโดด ..(ส่วนตัวหนูคิดว่ากระโดดได้ในระดับนึงแล้วล่ะค่ะ อิอิ)

 

นี่เป็นความฝันของผมน่ะครับ กรุณาอย่าล้อเล่นกัน
อย่าเลียนแบบกัน กรุณาเล่าความฝันของคุณจริงๆน่ะครับ
ในความฝันผมยังไปอ่านประกาศพร้อมกับโฆษกเลยครับ
เพราะเค้าอ่านลายมือนั่นไม่ออก ผมเลยต้องไปอ่านให้เค้า
เหตุผลที่ต้องไปอ่านเพราะ รางวัลที่ได้มาเค้าจะบอกว่าทำไมเราได้รางวัลนี้
เพราะเหตุใดเราได้รางวัลนี้มา เค้าจะให้เราไปอ่านเหตุผลนั้น

 

.....................................................................................................

 

หวัดดีจ๊ะ.พี่ลินดา.. หนูสะดุดดอกเบญจมาศสีขาวของพี่นะเนี่ย.. เพราะเป็นดอกไม้ประจำวันเกิดหนูรู้ป่าว? วันนี้รู้สึกสดชื่นแต่เช้าา..(ช่วงเช้าเข้าเน็ต หลังจากนั้นก็ประมาณ4 ทุ่มกว่าๆแน่ะ กว่าหนูจะได้เข้ามาหาเพื่อนๆ เฮ้อ..ไม่อยากทำงานเลย อิอิ )

 

มัวแต่ตื่นเต้นดอกเบญจมาศ อิอิ.. ลืมตอบคำถามท่านซีอุส คือจะบอกว่า ไม่ได้ล้อเล่นนะจ๊ะ เพื่อนหนูฝันประมาณนี้จริงๆ.. ทำไมคิดว่าล้อเล่นล่ะ?.. เรื่องแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น มีคนฝันประมาณนี้ตั้งเยอะ ท่่านก็คงเป็นหนึ่งในนั้น เข้าใจเจตนาหนูด้วยนะคะพี่..

 

เมื่อคืนฝันตรงกับแม่เลยค่ะ
แต่ไม่ได้ขึ้นยาน เหมือนถือกระเป๋านั่งรอกันอารมณ์เหมือนท่าอากาศยาน
คนเยอะๆ มีช็อปให้ซื้อของด้วย สงสัยจะตกยานไม่ได้ไปเที่ยว 555+

 

ผมหมายถึงว่าเป็นความฝันเมื่อคืนนี้น่ะครับ
ไม่ใช่ว่าฝันวันอื่นแล้วมาเล่าให้ฟัง

เอาความวันเฉพาะเมื่อวานนี้เท่านั้น
เพราะผมกำลังคิดว่าเมื่อคืนนี้เป็นการประชุมใหญ่
ของสภาแห่งจักรวาล

 

ธรรมิกชน 144,000 คน พวกเขาผู้ซึ่งเรียกว่า แขกรับเชิญมางานเลี้ยงบนสวรรค์
เพราะจำนวนคนที่ได้เรบเจอร์รอบแรกจากคนทั้งโลก น้อยมาก จะมีผู้ใหญ่ประมาณ 800,000 คนที่มีอายุมากกว่า ยี่สิบ ปี และจำนวนเด็ก 9,600,000 ที่ต่ำกว่า ยี่สิบ ปี ผู้ซึ่งได้รับเรบเจอร์รอบแรก พวกเขาจะถูกรับไปกลางอากาศท่ามกลางคนที่หลงเหลืออยู่บนโลกเพื่อไปอยู่ในสถานที่ป้องกันและหลีกเลี่ยงจากภัยพิบัติ พวกเขาผู้ซึ่งยังคงเหลือหลงอยู่บนโลกที่จะประสบกับความยากลำบากในช่วงเวลาของวันแห่งความทุกข์ยากที่ไม่เคยมีมาก่อนบนแผ่นดินโลก ที่ซึ่งเกิดขึ้นหลังจากเสียงแตรครั้งที่หนึ่งได้เป่าเสียงสัญญาณออกไป *****



<!-- google_ad_section_end -->

 

ฝันเหมือนกันค่ะ
และก็แปลกมากตามปกติเป็นคนนอนค่อนข้างดึกแต่เมื่อคืนง่วงนอนตั้งแต่หกโมงเย็น
ง่วงนอนจนทนไม่ไหวต้องเข้านอน แต่ง่วงประหลาดหนังตาหนักอึ้งยังกะถูกบังคับให้ง่วงซะงั้น งงจริงๆ
พอหัวถึงหมอนหลับเลยค่ะ และฝันเห็นลำแสงสีรุ้งขนาดใหญ่มากตรงกลางกลวงเหมือนอุโมงพุ่งตรงลงมาจากท้องฟ้าเป็นลำยาวและปลายลำแสงนั่นลอยอยู่เหนือพื้นไม่มากนัก และด้านบนท้องฟ้าตรงปลายอุโมงเห็นเป็นแสงสีเหลืองนวลสว่างจ้าแต่ดูเย็นตาค่ะ และเหนือปลายอุโมง เห็นอะไรบางอย่างเป็นแสงสว่างเหลืองนวลๆ รูปร่างคล้ายจานหนาๆแบบจานสโตนแวร์แต่หนามาก แต่ไม่เห็นวัสดุแปลกประหลาดหรือจานบินนะคะเห็นแค่นั้นแหละ และมีเสียงบอกว่าไปเที่ยวมั๊ยมารับ เป็นสียงผู้ชายค่ะตัวเองเลยตอบว่าไม่อยากไปน่ะค่ะ ความรู้สึกตัวเองในฝันไม่อยากไปเลยค่ะ เหมือนคุ้นเคยแล้วไม่อยากรู้อยากเห็นแล้วและมีความรู้สึกว่าจะให้ไปทำไมน้า...มีเสียงถามซ้ำว่าไม่ไปแน่นะ เลยตอบค่ะ ลำแสงและอุโมงนั้นก็เลยหายไป และฝันอย่างอื่นเรื่อยเปื่อยแต่จำไม่ได้ และไม่รู้นานแค่ไหนก็ต่อฝันว่ามีพ่อมาชวนไปทีไหนซักแห่งบอกว่าไม่ต้องเอาอะไรไปหรอกเพราะไม่ได้ค้างไปกลับท่านว่าประมาณนั้นเป็นผู้ชายร่างสูงใหญ่ทีเดียว แต่งตัวเหมือนเสื้อคลุมนักบวชโบราณสีน้ำตาลทอง แต่เราอิดออดแบบไม่อยากไปประมาณนั้น แต่ท่านก็รออยู่นานพอสมควรไม่ยอมไปเราก็เลยตัดสินใจไปก็ไป และเราก็ไปสถานที่แห่งหนึ่งเจอเพื่อนเจอคนทั้งรู้จักและไม่รู้จักแต่ไม่มีใครพูดอะไร และเราได้ให้เสื้อสีดำที่สวยเลิศหรูมากๆ กับผู้หญิงคนหนึ่ง และบอกเค้าว่าเราไม่ได้ใช้และเก็บมันไว้นานแล้วเพื่อรอคนคนนี้ จบแล้วเราก็สะดุ้งตื่น