สอบถามท่านผู้รู้ครับ (เอาสาระนะครับ)

ปัญหาเป็นอย่างนี้ครับ เวลาผมสวดมนต์ซึ่งผมสวดในห้องพระคนเดียวผมจะนิ่งมาก ๆ หรือหลังจากสวดมนต์เสร็จนั่งสมาธิ เวลานิ่งกำลังจะได้ที่ ***เหมือนมีตัวอะไรคลานออกมาจากหูเจ็บมาก ๆ จนน้ำตาเล็ด เมื่อทนไม่ไหวจึงต้องเอานิ้วเข้าไปแหย่หูทั้งสองข้าง***

เบื้องต้นผมแก้ไขโดยก่อนสวดมนต์ทุกครั้งจะใช้ก้านสำลีปั่นหูก่อน (แต่ก็ยังเป็น)

เป็นเฉพาะเวลาสวดมนต์หรือนั่งสมาธิที่อารมณ์กำลังนิ่ง ๆ ครับ

ผมทำผิดตรงไหน อย่างไร และจะแก้ไขอย่างไร ช่วยตอบให้ด้วยครับ

ขอบพระคุณครับ

ศักยิ์กมล

 

พี่ไปหาหมอมายังครับ

 

ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับสำหรับคำแนะนำ ในเชิงสอบถาม

 

อาการเป็นตอนนั่งสมาธิเท่านั้นเหรอครับ....หรือว่าปกติก็เป็น ช่วงนี้อากาศหนาวนะครับ อากาศจะแห้ง....อย่างไรดูแลด้านสุขภาพบ้างนะครับ...

ถ้าเกิดว่าเป็นอาการทางด้านของจิต...ทีนี้ลองดูนะครับว่าเป็นทุกครั้งไม...ถ้าเป็นเมื่อไรลองดูว่ามีอะไรอยู่ในนั้นหรือไม่....ถ้าไม่มีก็ไม่ต้องไปสนใจนะครับ.....

 

ผิดได้สองจุด

จุดแรกคือ เอาสำลีไปปั่นหูก่อนทำสมาธิ ตรงนี้เป็น การเอาจิตไปหยั่งลงสู่
รูปธรรม หรือ นามธรรม ไว้

จิตเมื่อหยั่งลงไปสู่ รูป นาม อะไรก็แล้วแต่ จะเกิดการ "ยึดเกาะ" หาก
ทำไปด้วยความ พอใจ ไม่พอใจ อันเกิดจาก อุปทาน ด้วยแล้ว ก็จะทำ
ให้ จิตที่ยึดเกาะหู มันแสดงตัว หรือ แสดงผลกรรม หรือ วิบากผล ภาย
หลัง

ดังนั้น ในข้อนี้ไม่มีอะไร ให้ พิจารณาไปว่า จิตเป็นธรรมชาติที่ยึดเกาะอารมณ์
(ภพ ก็เรียก แม้จะเป็น ภพปั่นหู ที่ดูไร้สาระก็เถอะ แต่จิตมันโง่ มันไม่รู้หรอก
ว่าอะไรควรปักในรูป อะไรควรปักในนาม เอา รูปนามไปล่อมัน มันก็เกาะ) เมื่อ
จิตได้รู้อารมณ์โดยที่เรามีการยินดี/ยินร้าย หรือปั่นเฉยๆ พอถึงเวลา วิบากกรรม
เล็กๆน้อยๆ มันจะให้ผล มันก็ คันหู บางคน คันหูแต่มีอาการขนลุกร่วมด้วย ก็
จะเริ่มเอาอาการคันหูไปผูกโยงอุปทานอย่างอื่นอีกเป็นคัน..... ก็ว่ากันไป นี่ก็จะเป็น
เรื่อง ธรรมดาสามัญ ที่ จิตนั้นมีอวิชชา เอาอะไรให้มันรับรู้ ด้วยความยินดียินร้าย
ในกาลก่อนๆ มันก็เกาะตะพึดตะพือ

จุดแรกคือ ไปสร้างกรรมเอาไว้เอง ถึงเวลามันก็ให้ผล

* * *

จุดที่สองคือ มันเป็นปรกติของคนที่มีความสงบกายสงบฝจ ไม่วส่งจิตออกนอก จิต
ที่ได้รับการอบรมดีแล้ว เขาจะย้อนเข้ามาพิจารณากาย เห็นความเกิดดับ แตกทำลาย
ของอยาตนะ

"ดูกร อยาตนะเที่ยงหรือไม่เที่ยง" "............. พระเจ้าข้าฯ"

"ดูกร รูปเที่ยงหรือไม่เที่ยง" "............. พระเจ้าข้าฯ"

ดังนั้น ธรรมะกำลังแสดงให้คุณฟังผ่านอาการไม่เที่ยง ก็ควรจะสดับให้เป็น
ไม่ใช่ไปปฏิเสธการฟังธรรม เพราะ ห่วงแต่ว่า นี่หูฉัน ตาฉัน .......

จุดที่สองคือ ปฏิบัติดีแล้ว กำลังได้โอกาสสดับธรรมจากภายใน แต่ฟังไม่เป็น

* * *

อย่าลืมว่า นี่เป็นคำถามของคนที่กำลังประพฤติปฏิบัติ เราก็พิจารณาลงสู่ธรรม

แต่ยามใด คันหู มันเกิดขึ้นระหว่างทีจิตใจเราไม่ได้ปฏิบัติ ลืมการปฏิบัติไปสิ้น
แล้ว แต่มันก็ยังคันหู อันนี้ ก็ต้องไปหาหมอตามอาการ

 

เฉพาะเวลาสวดมนต์ หรือนั่งสมาธิครับ

เฉพาะเวลาสวดมนต์ หรือนั่งสมาธิครับ

 

ขอขอบพระคุณ ท่านนิวรณ์ครับ

 

ไม่แปลกครับ เป็นเพราะจิตเราปรับ ธาตุใหม่ จึงทำให้มีอาการเหล่านี้ จนบางทีเหมือนแมลงมันคลานเข้าไปในหูก็มี เข้าจมูก ก็มีเมื่อก่อนผมก็เป็นครับ เราเพียงแค่ ปล่อยเลยตามเลยคิดซะว่า อะไรจะเกิดก็ชั่งมัน ตอนนี้เราก็กำลังทำจิตให้ เป็นกุศลใหญ่ครับ ผมเคยเป็นนะ ไม่แปลกครับ

 

ขอบคุณครับท่าน

ขอบคุณครับ สำหรับคำแนะนำดี ๆ ที่ท่านให้ และท่านอื่น ๆ ด้วยทุกท่านครับ

 

เรียกว่า ขันธมาร เมื่ออารมณ์จิตเริ่มละเอียด คือเริ่มเข้าสู่ อุปจารสมาธิ การรับสัมผัส ก็เริ่มละเอียดขึ้น แม้นบางครั้งมดไต่ หรือ เส้่นผมสัมผัสใบหน้า ยังรู้สึกสัมผัสได้ อย่างชัดเจน หากใบหน้าแห้ง บางครั้งจะเหมือนมดไต่ ตามใบหน้า ให้รู้สึกคัน และรำคาญ อาการเจ็บหู ดังกล่าวข้างต้น ผมเคยเป็นเพราะอาบน้ำและเช็ดหูไม่แห้ง ทำต่อไปครับ อย่าพยายามสนใจกับมัน เมื่อจิตมีกำลัง อาการนี้ จะหายไปเอง

 

อาการของคุณอะ ไม่ได้ผิดปกติอะไรหลอก
บางคนเช่นผม ก็ เหมือนมดมากัด มาไต่ตามตัว
มันเป็นอาการ ของปิติ

ปฎิบัติต่อไปครับ อย่าไปเพ่ง ทำตามสบายๆ
รู้สภาวะที่ปรากฎ ตามความเป็นจริง ด้วยความเป็นกลาง
ไม่ไปแทรกแซง ไม่ไปกำหนดรู้ ไม่ไปดักรอรู้
ไม่จงใจปฎิบัติ

ส่วนปิติเกิด ก็ปล่อยมันครับ เพราะนั่นคือ อุปจารสมาธิแล้วครับ
อาการปิติ มี 5 อย่าง
1. อาการขนลุกซู่ คือผมไม่อยากยกเอาจากตำรามานะ คุณไปหาอ่านได้ แต่ที่ผมเจอมันจะเหมือน ไฟฟ้าช็อดเล็กๆ มันจะไล่มาจากตรงกลาง แถวๆ สะดือ แล้ววิ่งขึ้นไปสุดหัวเลย ขนมันจะลุก จากนั้นมันจะ รู้สึกโล่งๆ
2. อาการน้ำตาไหล คือ มันสุขมากครับจนน้ำตามันไหลออกมาเอง มันยิ่งกว่าเวลาเราทราบซึ่งบุญคุณพ่อแม่อีก ตอบไม่ถูก แต่มันจะประมาณนี้แหละ
3. อาการหน้าใหญ่ คือ เราจะรู้สึกว่า กายหยาบมันจะใหญ่ขึ้น บางทีใหญ่แล้วก็หดมา คล้ายๆ เหมือนถุงหนัง อืมๆ เหมือนๆ เรามีถุงหนังหุ้มอยู่
4. อาการมดไต่ มดกัด หรือ ตามแขนขาครับ ปิตินี้จะทำให้จิตใจเราเกิดความรำคาญหงุดหงิด และ ออกจากสมาธิลืมตาขึ้นดู หรือลูบตามหน้าตามตัวดูแต่ก็ไม่มีตัวอะไรทั้งสิ้น ความจริงเกิดจากการที่ จิตเราเริ่มหยุดนิ่ง ลดการ
ทำงานของประสาทสัมผัสอื่น คือ ตา หู จมูก ลิ้น คงเหลือแต่ผิวหนังร่างกายที่ ทำให้ประสาททำงานละเอียดขึ้น ความเปลี่ยนแปลงทางผิวหนังเพียงเล็กน้อย เราก็รู้สึกได้ชัดเจนกว่าปรกติ จึงทำให้รู้สึกว่า คล้ายว่ามีแมลงไต่ตอมอยู่วิธีปฏิบัติ คือ การ กำหนดรู้ครับว่าเรารู้ว่าที่ปรากฏนี้คือปิติ เมื่อจิตเรา
รู้ทัน แล้ว ปิติตัวนี้ จะไม่เกิดอีกในครั้งนั้น และ จิตจะเคลื่อนสู่ฌานที่สูงขึ้น
5. อาการตัวเบา มันคือ เหมือนคุณขึ้นเครื่องบินครั้งแรกในชีวิตอะครับ
มันเหมือนเราลอยขึ้นจากพื้น ตัวเราเบาขึ้น แต่พอถอนสมาธิมาก็อยู่ที่เดิม อันที่จริงก็ไม่ต้องไปสนใจ ภาวนาต่อไปครับ เสียเวลา

อาการปิติ ถ้าเกิด ก็ไม่ต้องไป สนใจอะไรมาก
มันเป็น อาการในสมาธิขั้น อุปจารสมาธิ (สมาธิขั้นกลาง)
ยังไม่ถึง ปฐมญาณ นะครับ แต่ใกล้แล้วละ
ทำมาดีแล้วครับ ทำต่อไปครับ

อนุโมทนาครับ K &หนามงิ้ว&

 

ก่อนว่า คนอื่นว่า ดูดีหรือยัง แล้ว คุณ อ่าน จุดที่สอง ที่ผมกล่าว
ไปพร้อมกันด้วยหรือยัง ถ้าอ่านนะ ก็ไม่เห็นจะมีอะไร มันก็คือสิ่งที่
ต้องเจอระหว่างการภาวนา เพื่อทำความสงบของใจ ตามปรกติ

แต่ก็เนาะ หากคุณ อ้างตีผม เพื่อจะได้ แสดงรายละเอียด อันนี้
ก็น่ายินดี ไม่ว่ากัน ตามสะบาย

ตี!! ตี!! ตี!!!

 

ขอขอบพระคุณครับท่าน crossis คำแนะนำผมจะนำไปปฏิบัติครับ ถ้าท่านมีอะไรแนะนำเพิ่มเติมก็ทาง PM ก็ได้นะครับ จักขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ

ขอแสดงความนับถือ

ศักยิ์กมล

 

แสดงว่าผู้เจริญกรรมฐานกำหนดจุดไว้ที่ลมหายใจ เมื่อจิตตกลงสู่ภวังค์ อาการที่จิตรวมจะมีอาการแปลกๆ เช่น ชาตามแขนตามขา หรือเหมือนถูกมดกัดตามใบหน้า เราแก้ไข โดยการกำหนดจุดทางกายใหม่ เช่น กำหนดจุดทางกายไว้ที่นิ้วโป้งที่กดทับกันแทนการกำหนดไว้ที่ลมหายใจครับ แต่ถ้าเราตามดูอาการเหล่านั้น บางครั้งเราก็ทนไม่ได้แล้วเราก็ขยับการจะเป็นการออกจากการที่จิตตกลงสู่ภวังค์ครับ เราต้องเริ่มต้นใหม่อีกนะครับ
ขอให้เจริญในธรรม

 

ขอบพระคุณครับ

ขอบพระคุณครับท่าน คุรุวาโร

 

รู้สึกเหมือนโดนไฟช๊อต ผมก็เคยเป็นมาแล้ว

แต่ จขกท บอกว่า เจ็บมาก

เจ็บจริงอย่างนี้ ผมก็ไม่แน่ใจ เหมือนกันนะ

แต่ผมเคยอ่านประสบการณ์นั่งสมาธิของครูบาอาจารณ์บางท่าน ท่านบอกถึงขนาดว่า บางที โดนเจ้ากรรมนายเวรมาบีบคอน่ะครับ ท่านถึงขนาดต้องอธิษฐานขอยอมตาย ไม่ยอมออกจากสมาธิ

ถ้าเป็นกรณีนี้ ก็ต้องแผ่เมตตา อุทิศส่วนกุศล ก่อนนั่งสมาธิครับ

 

ไม่ทราบว่าอาการที่เกิดขึ้นดังที่ท่านว่ามาหายไปหรือยังคะ.....