ออกคำสั่งอย่างไรให้เป็น มิตรกับลูก

<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 align=left><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=250><TBODY><TR><TD vAlign=top width=250 align=middle> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>ขอบคุณภาพประกอบจากรพ.มนารมย์</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=5></TD></TR><TR><TD height=5 vAlign=top align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE> เมื่อพูดถึง “คำสั่ง” ฟังดูแล้วไม่ค่อยมีใครปลื้มกับคำคำนี้เท่าไรนัก เช่นเดียวกับเด็กที่มักจะชักสีหน้าเวลาถูกสั่ง หรือถูกห้ามไม่ให้ทำโน่นทำนี่ และหากไม่ยอมทำตาม พ่อแม่หลายๆ ท่านมักปลดปล่อยอารมณ์ด้วยท่าที หรือคำพูดที่สะเทือนใจ เผลอๆ บางท่านอาจมีแจกรายการขนมตุ้บตั้บให้ลูกกันด้วย

ในเรื่องนี้ พญ.จันทร์เพ็ญ ชูประภาวรรณ นายกสมาคมนักวิจัยไทยเพื่อการพัฒนาเด็ก และครอบครัว ให้มุมมองกับทีมงาน Life & Family ว่า การใช้อำนาจกับลูกเป็นสิ่งที่ไม่ดี และไม่ค่อยสนับสนุน โดยเฉพาะการออกคำสั่งที่หากมีอารมณ์ร่วมด้วยแล้ว อาจทำให้เกิดความสัมพันธ์ในแง่ลบระหว่างพ่อแม่ และลูกได้

ดังนั้น เพื่อให้ลูกทำตามคำสั่งโดยไม่เกิดสงครามกับพ่อแม่ พญ.จันทร์เพ็ญ มีเทคนิคดีๆ มาฝากคุณพ่อคุณแม่ดังแนวทางต่อไปนี้

- การออกคำสั่งกับลูกไม่ควรทำบ่อยเกินไป เพราะการสั่งบ่อยๆ นั้น คำสั่งของพ่อแม่จะไม่ใช่คำศักสิทธิ์อีกต่อไป แต่จะกลายเป็นเรื่องจู้จี้จุกจิกสำหรับลูก และเกิดเป็นความรำคาญจนไม่อยากทำตามก็เป็นได้

- ออกคำสั่งกับลูกด้วยท่าทีสุภาพ ใช้ประโยคที่สั้น กระชับ ไม่ยืดเยื้อ เพราะไม่เช่นนั้นเด็กจะรู้สึกเบื่อ อึดอัด และเกิดเป็นอารมณ์ต่อต้านในที่สุด ทางที่ดี ควรพูดกับลูกดีๆ เช่น “เห็นไหมลูก มดขึ้นจานแล้ว เมื่อกี้เราคุยกันว่าอย่างไรนะ กินเสร็จแล้วให้เก็บจานไปล้างใช่ไหมจ๊ะ”

- ควรระวังการออกคำสั่งขณะโมโห หรือโกรธอย่างรุนแรง เพราะสิ่งเลวร้ายที่ตามมาคือเด็กจะค่อยๆ ซึมซับคำพูดเหล่านั้นและจดจำสิ่งที่เกิดขึ้นว่า ถ้าโกรธต้องตะโกน หรือใส่อารมณ์ ดังนั้นควรออกคำสั่งอย่างสงบ และมีสติ เพราะถ้าเกรี้ยวกราดกับลูก พอเด็กเติบโตเป็นผู้ใหญ่ เขาอาจจะกลายเป็นคนเกรี้ยวกราดได้

</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 align=right><TBODY><TR><TD width=5></TD><TD vAlign=top align=middle><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=250><TBODY><TR><TD vAlign=top width=250 align=middle> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>ขอบคุณภาพประกอบจากรพ.มนารมย์</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD height=5 vAlign=top align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE> - ให้เวลากับลูกในการปฏิบัติตามคำสั่ง โดยเฉพาะเวลาที่บอกให้ลูกละจากสิ่งหนึ่งไปทำอีกสิ่งหนึ่ง เช่น บอกให้ลูกเลิกดูทีวีแล้วมาทำการบ้าน อาจจะเกริ่นกับลูกก่อนว่า “แม่ให้เวลาอีก 5-10 นาทีนะ” หากยังเฉยให้ออกคำสั่งอีกครั้ง และถ้ายังเฉยอยู่อีก ให้เข้าสู่การยื่นคำขาด คือ ถ้าพูดแล้วไม่ทำตาม เขาจะต้องเจอกับอะไร

- ไม่ควรออกคำสั่งหลายๆ อย่างในเวลาเดียวกัน เพราะจะทำให้เด็กทำตามได้ไม่หมด

- เวลาบอก หรือออกคำสั่งกับเด็กในบางสถานการณ์ ควรให้คำอธิบายถึงพฤติกรรมที่อยากจะเห็นในตัวเขาด้วย เช่น เห็นลูกหวงของเล่น ก็อาจจะเข้าไปบอกลูกว่า “ถ้าหนูไม่แบ่งเพื่อนเล่น คราวหน้าหนูก็จะไม่มีเพื่อนเล่นนะ แม่อยากเห็นลูกของแม่เป็นที่รักของเพื่อนๆ นะจ๊ะ”

- ควรแน่ใจก่อนว่า เวลาบอกให้ลูกทำอะไร ตัวลูกได้ยินที่เราพูด เพราะบางครั้งเด็กอาจไม่ได้ยิน หรือกำลังทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งอยู่ก็เป็นได้ ซึ่งการโมโหลูกทั้งๆ ที่ลูกไม่ได้ยินคำสั่งนั้น อาจทำให้เด็กมีทัศนคติในแง่ลบกับคุณพ่อคุณแม่ได้

- ควรให้คำชมเมื่อลูกปฏิบัติตามคำสั่ง และให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี และไม่ควรให้รางวัลเป็นสิ่งของบ่อยๆ จะทำให้เด็กเสียนิสัย เวลาบอกให้ทำอะไรอาจสร้างเงื่อนไข หรือมีข้อแลกเปลี่ยนตามมาได้

- การออกคำสั่ง ไม่ควรนำความรักมาเป็นเครื่องต่อรองกับลูกบ่อยเกินไป เช่น ถ้าทำแบบนี้ แม่ไม่รัก พ่อไม่รัก เพราะจะทำให้ลูกรู้สึกแย่ ส่งผลเสียต่อสุขภาพจิตในระยะยาวได้

ดังนั้น สงครามเล็กๆ ระหว่างพ่อแม่ และลูกจะไม่เกิดขึ้น ถ้าการพูด หรือการออกคำสั่งเป็นไปด้วยท่าที และน้ำเสียงที่น่าฟัง ซึ่งคงไม่มีใครอยากทำตามคำสั่งที่พูดด้วยอารมณ์รุนแรง หรือใช้คำพูดที่สะเทือนใจอย่างแน่นอน

หรือว่าไม่จริง!

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

เป็นบทความที่มีประโยชน์ ถ้าทำได้ตามนี้ก็เยี่ยมมาก
บางทีคนที่ถูกเลี้ยงดูมาอย่างไร พอมีลูกก็จะทำแบบนั้น
ถ้าเผลอ ขาดสติ หรือใช้อารมณ์ไป
_ sweet Home _

 

มีประโยชน์มากครับ

 

เข้ามายืนยันว่าใช้ได้ผล