จะได้อานิสงฆ์กับเขาแค่ไหนครับ

ผมไปร่วมออกแรงยกปูนหล่อพระชำระหนี้สงฆ์หน้าตัก 7 ศอกครับ
แต่ผมไม่ได้เป็นเจ้าของที่ออกรายจ่าย ผมตั้งใจไว้ว่าในจำนวนทั้งสิ้น
28 พระองค์ ถ้าผมไม่ติดอะไรผมจะไปร่วมให้หมดทุกพระองค์ครับ

ผมจึงอยากทราบว่า ผมจะได้อานิสงฆ์แค่ไหนกันครับ แค่ไปร่วมแรง
กับเอาวัตถุมงคลไปบรรจุเพื่อเป็นพุทธบูชากับเขาแต่ละครั้งแค่นี้


ผมยังไม่เข็ด ที่หลังจากการหล่อ จะปวดหลัง จะเจ็บตัว แต่มันเกิดความสุข
เหมือนร่างกายจะระเบิด ถ้ามันระเบิดจริงๆจะดีมาก เพราะทุกวันนี้ผมใช้ชีวิตอย่างเบื่อๆให้ครบรอบวัน ไปวันๆครับ

ผมต้องปีนป่ายองค์พระเพื่อการหล่อปูน แต่ผมก็ขอขมาหลังงานเสร็จครับ

นี่ครับ บรรยากาศFacebook

 

ลืมบอกไปครับ

วัดป่าพรหมญาณ เป็นวัดที่ตามรอยหลวงปู่ปาน และ หลวงพ่อฤๅษีฯ วัดหนึ่ง
โดยทางวัด มีโครงการ สร้างพระชำระหนี้สงฆ์ 28 พระองค์ ซึ่งตอนนี้มีเจ้าภาพไปแล้วเพียง 10 กว่าองค์เองครับ ถ้าท่านผู้ใด ต้องการจะสร้างพระชำระหนี้สงฆ์ 7 ศอก ก็ติดต่อไปได้ครับ

ถ้าผมได้ทำผิดพลาดพลั้งอันหนึ่งอันใด พิมพ์ข้อความใดที่ไม่ควรพิมพ์
ขอท่านผู้รู้ จงตักเตือน ผู้ที่ยังมีความรู้ความเข้าใจน้อยอยู่ อย่างผมผู้นี้ด้วยครับ

นี่คือแหล่งสิงสถิตของผมครับ http://facebook.com/north.kmutnb

(kankan_pianjud@hotmail.com)

ถ้ามีการทำบุญ ช่วยบอกผมให้โอนเงินทำบุญด้วย จะขอบพระคุณมากครับ

 

โอย มาเป็นกัปเลยเชียว แต่ต้องระลึกให้ได้แล้วกันตอนก่อนตาย ว่าข้าเคยร่วมสร้างพระ ไปสวรรค์ทันที ไม่ต้องรอสอบสวน

ก็ต้องนึกถึงบุญอยู่นั่นแหละ เตือนใจว่า กูต้องตายแน่ กูตาย กูตั้งใจเกาะบุญที่กูทำอย่างเดียว อย่างนี้ สวรรค์เป็นที่ไปชัดๆ

อยากเอาเก่งกว่านั้นไหมครับ ให้วางบุญนั้นไว้ แล้วเอาอารมณ์รักพระนิพพานมาแทนที่ ก็แค่แทนที่เท่านั้น ตายแล้วสุขกว่าสวรรค์อีก นับไม่ได้เลยเชียว

เจริญธรรม

 

........

ทำบุญด้วยแรงกาย อานิสงค์ได้เต็มยุ่แร้ว คับ

บุญคือความสุข แต่พระพุทธเจ้าท่านว่า อย่าทำเพราะอยากได้อานิสงค์

ให้ทำเพื่อพระนิพพานชาตินี้จุดเดียว ทำเพื่อความไม่กลับมาเกิดอีกในชาตินี้ ^^

 

ผมกราบอนุโมทนากับมหาบุญของท่านด้วยนะครับ สาธุๆๆๆ++++
ไม่ว่าจะออกแรง หรือใช้ทรัพย์ส่วนตัวก็ได้อานิสงส์เท่ากันนะครับ
ลองอ่านชาดกของพระพุทธเจ้าดูนะครับ

ในวัฏฏังคุลีชาดก กล่าวไว้ตอนหนึ่งว่า พระเจ้าปเสนทิโกศล ถวายนมัสการสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้วทูลถามว่า “บุรุษ สตรีผู้หนึ่งผู้ใด เมื่อได้สร้างพระพุทธปฏิมากร กระทำรูปเปรียบจำลองพระพุทธองค์ ขึ้นไว้ จะได้ประมาณอานิสงส์เช่นไรพระพุทธเจ้าข้า”

สมเด็จพระบรมศาสดามีพระพุทธดำรัสว่า “ดูกร มหาบพิตร ผู้ เป็นมหาราชบุรุษหรือสตรีผู้ใดผู้หนึ่ง ซึ่งประกอบด้วยศรัทธา เมื่อได้สร้างพระพุทธปฏิมากรไว้ในพระพุทธศาสนา พระพุทธปฏิมากรนั้น บุคคลจะสร้างด้วยดินเหนียว หรือศิลาก็ตามหรือทำด้วยโลหะแลทองแดงก็ตาม จะทำด้วยไม้ แลสังกะสี ดีบุกก็ตาม จะทำด้วยรัตนะ เงินทองก็ตาม ผู้ที่สร้างทำนั้น จักได้อานิสงส์ผลอันมากพ้นที่จะนับประมาณ การที่สร้างพระพุทธปฏิมากร หรือปฏิสังขรณ์พระพุทธรูปก็ดี เป็นประเพณีของพระพุทธเจ้าทั้งหลายซึ่งยังเวียนว่ายในวัฏฏสงสาร ครั้งเมื่อตถาคตเสวยพระชาติเป็นพระโพธิสัตว์ ได้เห็นนิ้วพระหัตถ์พระพุทธปฏิมากรซึ่งทำด้วยดินเหนียวหักขาดไปนิ้วหนึ่ง จึงนำเอาดินเหนียวมาปั้นทำให้เป็นบริบูรณ์เป็นปกติ แล้วทำการสักการบูชาด้วยมาลาแลของหอม ครั้งทำลายเบญจขันธ์ ก็ได้เสวยสมบัติในสวรรค์ ได้เป็นบรมกษัตริย์ในมนุษย์โลก สิ้นกาลนาน ภายหลังเมื่อโพธิสมภารพุทธการกธรรมเต็มบริบูรณ์แล้วก็ได้ตรัสรู้เป็นพระ พุทธเจ้า” แล้วทรงเทศนาถึงอดีตชาติของพระองค์ ดังนี้

ในอดีตกาล มีพ่อค้าคนหนึ่งชื่อ กุลภัทรกุมาร ไดัชักชวนพ่อค้าทั้งหลายเดินทางไปค้าขายยังต่างเมือง ระหว่างทางเขาเห็นพระพุทธปฏิมากรทำด้วยดินเหนียวองค์หนึ่ง ซึ่งประดิษฐานอยู่ในพระอาราม ในป่าชัฏ พระพุทธปฏิมากรนั้น มีนิ้วพระหัตถ์หักไปนิ้วหนึ่ง จึงเอาดินเหนียวมาขยำกับน้ำอ้อย ปั้นนิ้วพระหัตถ์พระพุทธปฏิมากรปฏิสังขรณ์ให้เต็มบริบูรณ์ทั้ง ๕ นิ้ว แล้วเอาเงิน ๕ กหาปนะ ให้หญิงทาสีคนหนึ่ง คอยปฏิบัติรักษา พระพุทธปฏิมากรนั้น และให้มูลค่าประทีป เทียน แลมาลา ของหอม สำหรับบูชาพระปฏิมากรนั้นด้วย ครั้นบูชาแล้ว จึงตั้งความปรารถนาด้วยว่า “อานิสงค์ที่ข้าพเจ้าได้ปฏิสังขรณ์นิ้วพระหัตถ์นี้ ขึ้นชื่อว่าข้าศึกศัตรูทั้งปวง อย่าให้มีเฉพาะหน้าข้าพเจ้าเลยอนึ่งขอให้ข้าพเจ้าได้ตรัสรู้เป็นสัพพัญญูพระ พุทธเจ้าในอนาคตด้วยเถิด”

นับแต่นั้นมา ข้าศึกศัตรูและ ร้ายทั้งหลายทั้งหลาย แม้แต่งู ตะขาบ และแมลงป่อง เป็นต้น ก็มิได้กล้ำกลายกุลภัทรกุมาร เมื่อตายไปได้เกิดเป็นเทพในสวรรค์ พวกอสูรในเทวโลกก็ไม่กล้าเข้าไปใกล้ พากันหนีหมด เมื่อปฏิสนธิในครรภ์พระอัครมเหสีของพระเจ้าพาราณสี เทพบุตรซึ่งเป็นบริวารพันหนึ่งก็มาเกิดในครรภ์ของภรรยาพวกอำมาตย์ เมื่อประสูติพระกุมารแล้ว ในกาลนั้น ทั้งหลายมีช้าง แลม้าเป็นต้น แม้จะดื้อเพียงใด เมื่อพระราชกุมารยกนิ้วพระหัตถ์ชี้มาในกาลใด เหล่านั้นก็ซวนเซล้มลงพระราชกุมารจึงได้พระนามว่า “วัฏฏังคุลีราชกุมาร”

เมื่อได้ครองราชย์เป็น “พระเจ้าวัฏฏังคุลีราชโพธิ ” ประกอบด้วยเมตตากรุณา ไม่เคยเบียดเบียนชีวิตใดเลย ตั้งมั่นอยู่ในศีล ในกาลนั้นพระยาร้อยเอ็ดทั้งหลายในชมพูทวีปจึงปรึกษากันจักไปชิงราชสมบัติ ของพระเจ้าวัฏฏังคุลีราช เพราะเห็นว่าพระองค์ไม่ฆ่า เลย คงได้เมืองมาโดยง่ายเมื่อยกทัพมาประชิดเมืองของพระเจ้าวัฏฏังคุลีราช พระองค์เพียงชี้นิ้วพระหัตถ์ พวกพระยาร้อยเอ็ดและเหล่าทหารก็ตกจากยานพาหนะและหกล้มระเนระนาด พระยาร้อยเอ็ดจึงสวามิภักดิ์ยอมเป็นประเทศราชของพระโพธิ สมเด็จพระทศพลจึงตรัสพระคาถาว่า บุคคลผู้สร้างพระพุทธรูปนั้น จะได้เป็นพระอินทร์ ๘ ครั้ง จะได้เป็นสมเด็จบรมจักรพรรดิ ๘๐ ชาติหรือ ๑๐๐ ชาติ จะได้เป็นพระราชานับประมาณไม่ได้ ผลแห่งการปฏิสังขรณ์ซ่อมแซมพระพุทธรูปนั้น ไม่ควรคิดว่ามีค่าเท่าใดเพราะเป็นอจินไตย ประมาณไม่ได้ บุคคลผู้ก่อสร้างพระพุทธรูปด้วยปีติเลื่อมใสแล้วจะเกิดในสวรรค์สิ้นกาลนาน ผู้ปลูกมหาโพธิ์ นรชนผู้บวชตน นรชนผู้สร้างพระปฏิมากร นรชนสามจำพวกนี้ จักได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าเที่ยงแท้.....

 

อนุโมทนาสาธุด้วยครับ ไม่ทราบว่าที่ไหนครับ อยากไปร่วมบุญด้วย

 

วัดป่าพรหมญาณ อำเภอแปลงยาว จังหวัดฉะเชิงเทราครับ

 

..อนุโมทนาด้วยนะคะ เคยคิดว่าถ้าเป็นผู้ชายจะไปช่วยเค้าสร้างวัดสร้างพระแบบนี้ล่ะค่ะ

แต่ความจริงก็ไม่สามารถจะทำได้ ก็ได้แต่ล้างห้องน้ำ ขัดโน้นขัดนี้ไป

ขอเสริมนิดนึงนะคะ เวลาที่ทำก็ตั้งจิตขอถวายเป็นพุทธบูชา แล้วเวลาที่ทำงานจะไม่มีความ

เมื่อยล้า หรือเจ็บปวดใดๆ ถึงจะมีก็มีไม่มาก การทำสิ่งใดเพื่อพุทธบูชา อานิสงส์ประมาณค่าไม่ได้ค่ะ..อนุโมทนาค่ะ

(ประสบการณ์เคยขึ้นเขาไปนั่งสมาธิกับทางวัด เขาชันมากๆ ทางก็ไม่สะดวกสบาย เรียกว่า ลำบากมาก เวลาขึ้น-ลง ก็ตั้งจิตอธิฐาน การขึ้นเขาครั้งนี้ ขอถวายเป็นพุทธบูชา ลงมาจากเขาก็เหนื่อยนะคะ แต่อาการปวดขาไม่มี ยังสามารถเิดินช่วยงานวัดได้เป็นปกติ ก็ยังคิดแปลกใจเลยค่ะ...เพราะเคยขึ้นเขา ไปเที่ยวน้ำตก วันรุ่งขึ้น เหมือนคนเดี้ยงค่ะ ก้าวขาไม่ค่อยได้ มันปวดอักเสบไปหมด)

 

ใช้ชีวิตแบบเบื่อไปวันๆ เบื่ออะไรหรือขอรับอายุแค่นี้เอง

 

ขอโมทนายินดีด้วยนะครับ ได้ทำในสิ่งที่คนส่วนน้อยจะได้ทำด้วยศรัทธาแท้ ๆ ด้วยความเคารพในพระรัตนตรัย อย่างไรก็เป็นบุญใหญ่แน่นอนครับ

 

อนุโมทนาด้วยครับ คนส่วนมากเน้นไปทางด้านกำลังทรัพย์ แต่ผมชอบนะถ้าคุณจะเน้นไปที่ด้านกำลังกาย อนุโมทนาบุญด้วยครับ

 

อานิสงค์เหลือจะพรรณาเลยครับ มนุษย์สมบัติ ทิพยสมบัติ และนิพพานสมบัติ สมบูรณ์ด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ ที่พิเศษคือพละกำลังจะมากมายยิ่งกว่าช้างสาร 7 เชือกเพราะได้ใช้เรี่ยวแรงประกอบการกุศล
ใช้แรงกับใช้ทรัพย์ในการสร้างพระพุทธรูป อานิสงค์จะต่างกันหรือไม่ เอาแบบนี้ เวลาที่บุญส่งผลในตอนเกิดเป็นมนุษย์ คนที่ออกทรัพย์เกิดมาก็รวยเลยเพราะเป็นบุญโดยตรง ส่วนคนที่ออกแรงช่วยอย่างเดียวก็รวยเหมือนกันแต่ต้องใช้พลังทางกายก่อนถึงรวยได้ อย่างเช่นพวกนักกีฬาระดับโลกก็เพราะอาศัยศิลปะทางกายมาเป็นทางแห่งความสำเร็จในชีวิต พวกนี้อดีตชาติคือพวกชอบลงแรงในการกุศลเป็นหลัก
กลับกันด้านกำลังกายหรือสุขภาพ คนที่ออกทรัพย์สร้างพระก็แข็งแรงเหมือนกันแต่ต้องอาศัยทรัพย์นั้นเป็นทางมาแห่งความแข็งแรงก่อน เช่นได้อาหารที่ดี ยาดี โค๊ชดี แต่คนที่ใช้แรงเกิดมาก็แข็งแรงเลย โรคภัยก็ไม่มี จะทำอะไรก็เก่งไปหมดแบบมีพรสวรรค์
ทางที่ดีก็ทำทั้งออกแรงและออกทรัพย์ เกิดมาก็รวย แล้วก็เก่งด้วย

 

ถึงไม่ได้ออกกำลังทรัพย์ แต่มีจิตในทางกุศล และงานบุญอันยิ่งใหญ่ย่อมสำเร็จไม่ได้ในคน ๆ เดียว ไม่ควรทำบุญด้วยตัวคนเดียว

แค่นี้ก้ได้บุญอันยิ่งใหญ่แล้วครับ ลองสำรวจจิตตัวเราเราปิติมีความสุขแค่ไหน

บุญมากน้อย ไม่มีมิเตอร์หรือเครื่องมือวัด วัดที่กำลังใจดีที่สุดแล้วครับ

 

ไม่มีอะไรวัดกำลังบุญได้ครับ ใจเราปิติมีความสุข บุญก็เกิดแล้ว ไมได้วัดที่ออกอะไรมากหรอกครับ แค่ตั้งใจนึกถึง ไม่ได้ช่วยอะไร ก็เป็นอนุโมทนาบุญแล้ว