มีคำถามครับ ..เพราะรักจึงอยากเลิก อยากขอความเห็นครับ

สวัสดีครับพี่

นี้ผมมีบางปัญหา บางคำถาม ที่ตัวผมเองนั้นยังไม่แน่ใจนักในการตัดสินใจ หรืแก้ปัญหา ผมจึงอยากจะขอความเห็นของเพื่อนๆ ผู้รู้ หรือผู้ปฏิับัติดีปฏิบัติชอบสักหน่อยคัรบ

โดยเรื่องราวของผมมีดังต่อไปนี้ครับ
ผมเป็นเกย์ครับ แล้วผมก็คบกับแฟน คนหนึ่ง มาได้ 4 ปีแล้วครับ แต่สองปีที่ผ่านมา ผมไปเจาะเลือดตรวจปรากฏว่าผมติดเชื้อ hiv มานานแล้วครับ ผมจึงบอกแฟนผม ในขณะที่แฟนยังไม่ได้ตรวจ แต่ผมก็มั่นใจว่าแฟนไม่น่าจะเป็นอะไรเพราะเราทั้งสอง นั้นจะป้องกันกันมาตลอดครับ แต่ก็ยังไม่มั่นใจนัก จึงรอมาเรื่อยๆ

จนล่าสุดเมื่อไม่กี่วันมานี้ แฟนผมก็เลยตัดสินใจไปตรวจปรากฏว่า แฟนผมไม่ติดครับ ผมเองก็รู้สึกดีใจมากๆครับ แต่อีกส่วนนึงก็รู้สึกว่าเศร้าใจ ผมไม่ได้เศ้ราใจที่แฟนไม่เป็นนะครับ แต่ตัวของผมเอง เคยคิดไว้ว่า หากตัวเองเป็น แล้วแฟนไม่เป็น ผม ก็จะเลิกกับเขา เพื่อให้เขา ได้เจอคนที่เป็นปกติเหมือนกันทั้งๆที่ก็ยังรักเขาอยู่มากครับ แต่ผมก็คิดว่า เค้าน่าจะมีความสุขมากกว่า แต่หากเป็นผมก็จะพยายามดูแลเขาให้ดีเพราะผมคิดเสมอว่าตัวเองคือสาเหตุ

แต่ตลอดเวลา ที่ผ่านมาที่แฟนรู้ว่าผมติดเชื้อ แฟนผมก็ไม่ได้มีท่าทีรังเกียจ ใดๆครับ ยังคงทำตัวปกติทุกๆอย่าง จนหลังจากตรวจแน่นอนว่าตัวเขาเองไม่ติดแล้ว ผมจึงบอกเขาย้ำอีกครั้งครับ ว่า ให้ไปหาคนอื่นได้นะ ไม่ต้องเป็นห่วงผม หรือสงสารผมนะ ผมเข้าใจจริงๆแล้วผมก็จะไม่โกรธด้วย ในใจผมคิดว่า หากเขาเป็นฝ่ายไปเสียเอง ผมคงทำใจได้ง่ายกว่า ที่ผมจะเป็นคนที่จะต้องเดินออกมาเองครับ แต่แฟนก็ยังยืนยันที่จะอยู่ด้วยกันกับผมต่อไปเรื่อยๆ แฟนผมเป็นคนไม่เจ้าชู้ ซื่อสัตย์ และผมก็ไว้ใจเขามาโดยตลอดครับ

ดังนั้น ผมจึงคิดหนทางใดไม่ออกอีก นอกจาก เป็นคนเดินออกมาเอง

สิ่งที่ผมอยากจะรบกวนขอความเห็นจากทุกท่านก็คือ

ตอนนีผมอยู่กับเขา ด้วยความไม่สบายใจเอาเสียเลยครับ รู้สึกว่า ตัวเองนั้นไม่ดีพอ เขาเองน่าจะหาคนที่เป็นปกติ ดีๆเหมือนกันคบกัน ผมขอบอกพี่ตรงๆนะครับ ว่าตั้งแต่รู้ว่าผมติดเชื้อ เรื่องอย่างว่า ผมก็ไม่ค่อยได้ยุ่งอะไรกับเขาเลย ผมยอมรับว่าผมช่วยเขา ฝ่ายเดียว เท่านั้นครับไม่ได้อะไรกันแบบลึกซึ้ง แต่ผมก็เต็มใจ และยินดีมาโดยตลอดครับ สำหรับผม หากเป็นอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ แม้เค้าจะไม่ทำอะไรให้ผม ผมก็ยินดีครับ เพราะผมคิดว่า ความรักที่เขามีให้ มันสำคัญกว่าเรื่องพวกนี้ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าลึกๆแล้ว เขาต้องการรึเปล่า แต่เขาก็ไม่ได้มีท่าทีหมกมุ่นเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ครับ

ผมไม่แน่ใจ ว่าผมเองจะเลือกทางไหนดีครับ ระหว่าง เลิกกับเขา แล้วเราทั้งสองคนคงต้องเสียใจ แน่ๆ แต่ผมคิดว่า เพื่อให้เค้าได้เจอสิ่งที่ดีกว่าและเหมาะสมกับเขามากกว่า หรือจะอยู่อย่างรู้สึกว่าตัวเองเป็นตัวถ่วงชีวิตของเขาอยู่อย่างนี้ ผมเองไม่รู้จะหาอะไรมาคิดให้ตัวเองสบายใจขึ้นได้สักเท่าไหร่เลยครับ ถ้าผมไม่เลิกกับเขา ยังคงคบกันอยู่ ผมผิดมั๊ยครับ หรือหากถ้าผมเดินออกมาจากชีวิตเขาเอง ก็คงจะเสียใจกันทั้งสองคนแน่ๆ โดยเฉพาะสำหรับผมแล้วมันก็ยากมากทีเดียวครับ

ที่ผมอยากจะรบกวนขอความเห็นของเพื่อนๆ ก็เพียงเท่านี้แหละครับ
ขอบพระคุณครับ.

 

ก็อยู่กันไปก็ดีแล้วนี่นา ป้องกันทำตัวเหมือนเดิมเราบอกเขาแล้ว เขาประเสริฐรับได้ก็แล้วนี่นา

 

นับถือความรัก .. จากใจจริงครับ .. ทำตัวเหมือนเดิมเถอะครับ ดูแลกันให้มากขึ้น ป้องกันตัวเองและตัวเขา อย่าลืมดูแลตัวเอง รับการรักษา รับยาต้าน หมั่นออกกำลังกาย พักผ่อนให้เพียงพอ จิตใจสำคัญมากครับ หากไม่มีโรคแทรกซ้อน คุณจะมีชีวิตอยู่กับคนที่คุณรักไปอีกนานเท่านาน .. เกิดมาได้เจอความรักจากคนที่รักคุณมากขนาดนี้ มีสักกี่คนที่ได้รักแบบนี้ อย่าต้องทำร้ายจิตใจกันมากกว่านี้เลย ครับ .. รักกันให้มากมาก ใช้ชีวิตต่อแต่ให้มีความสุขดีกว่า ผมเอาใจช่วยนะครับ ...

 

ขอให้เชื่อมั่นในรักค่ะ จะอยู่ด้วยกันแบบไหน ก็มีความสุข

 

คุณยังดีกว่าน้องชายของผมนะ โอกาสที่จะรักใครไม่มี เพราะชีวิตเค้าอยู่แต่โรงบาลมาตลอด น้องชายแท้ๆของผม ป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือด ต้องไปให้เลือดตลอดตั้งแต่เค้าอยู่ ป.3-ป.4
แม่ผมรักษาไปหมดเจ็ดหลัก บ้านผมก็ไม่ค่อยมีเงินเท่าใดนัก ทุกวันนี้ต้องเป็นหนี้เค้า นำที่ไปจำนอง ก็โดนคนมาหลอกว่าหวังดีจะช่วยเรื่องที่เอาที่มาไว้กับเค้าเรื่องดอกคุยกันได้พอเอามาไว้กับเค้าดอก100ละ2.50 ทุกวันนี้แม่ผมโดนเดือนละ3หมื่นบาทโดยที่เค้าไม่เคยลดให้อย่างที่เค้าบอกเลย พอเจอกันก็ถูกอ้างเรื่องบุญคุณทั้งที่เค้านอนกินดอกแม่ผมเดือนละ3หมื่นบาท แย่ครับชีวิตครอบครัวผม รักษาน้องเพื่อหวังให้เค้าหาย ไปรักษาที่โรงบาลชื่อดังและแพงมาก แต่ตัวน้องผมกลับผอมลงผอมลง ป่วยออดๆแอดๆ จนบางครั้งผมน้ำตาไหลที่เห็นน้องเดินยังไม่ไหว มีอยู่วันนึงหมอมาบอกแม่ผมว่าน้องผมติดเชื่อ hiv ทางโรงบาลก็นัดแม่ผมกับป๊าผมเข้าไปคุย เค้าไม่รับผิดชอบอะไรเลย ผลออกมาว่าน้องชายผมถ่ายเลือดลูคีเมียร์ แล้วได้รับเลือดถุงที่มีเชื่อจากนายตำรวจคนหนึ่ง เค้าไม่ให้ใครเข้าไปเลยนอกจากป๊าผมและแม่ เค้าก็ปัดความรับผิดชอบว่าไม่ใช่ความผิดเค้า เค้าแค่บอกว่าถ้าน้องผมมีอะไรให้ไปที่โรงบาลเค้า เค้าจะรักษาให้ฟรี ผมทั้งครอบครัวทำอะไรกันไม่เป็นเลย ผมแค่อยากถามว่าน้องผมผิดอะไร เงินทุกบาททุกสตางค์ที่ครอบครัวผมหามาเพื่อรักษาน้องน้องชายผมได้อะไรกลับไปครับ แล้วผมเห็นน้องชายทรุดมาก จนแม่ขอให้ผมบวชและน้องก็ดีขึ้น ตอนนี้เค้าอยู่ม.5แล้วครับ ผมเป็นคนขี้ยอายไม่เคยแสดงความรักกับใครเลยในครอบครัวแต่ทุกวันนี้ผมกอดน้องผมได้อย่างไม่เคยเขิลเลยและไม่เคยรังเกียดผมเคยลองปรึกษาเพื่อนพ่อตอนแรกว่าจะฟ้องโรงพยาบาลนั้น แต่เราก็รู้อยู่แล้วว่าเราสู้เค้าไม่ได้เลยและอีกอย่างแม่ผมก็ไม่อยากฟ้อง เราไม่ได้อยากได้เงินเค้า ถึงเรียกร้องขอความยุติธรรมไปก็ไม่ได้ทำให้น้องหาย แม่ผมไม่อยากให้น้องรู้ครับว่าเค้าเป็นอะไรเค้าสงสารน้อง กลัวคนรอบข้างจะรังเกียจน้องเลยยอมที่จะยอมอยู่แบบนี้ ที่บ้านผมรู้สึกแย่กันมากๆเลย แต่น้องผมไม่รู้คนรอบข้างก็ไม่รู้สุขภาพจิตใจเค้าก็ดีขึ้น แต่ก็ไม่รู้จะปิดได้นานแค่ไหนในเมื่อเค้าต้องกินยาอยู่ทุกวัน พวกผมก็ต้องทำใจยอมรับมันทั้งน้ำตาครับ

 

ยังมีคนที่เจ็บ และเจ็บ และเจ็บมากไม่แพ้คุณนะครับ ขึ้นอยู่กับว่าเราต้องเดินทางยังไงต่อไป เราได้เกิดมาพบพระพุทธศาสนาแล้วเป้าหมายของเราคือนิพพาน ถึงแม้ตอนนี้คุณยังไม่รู้ ซักวันคุณก็จะต้องได้นิพพาน ไม่ว่าจะเร็วหรือช้าอีกกี่กัป คุณก็ถึงอยู่ดี ชีวิตคนเรามีทางให้เลือกไม่มากหรอกทางไหนถูกต้องที่สุดผมว่าคุณรู้ อยู่ที่เราครับว่าเราจะเดินไปทางไหนดีชั่วมนุษย์ทุกคนย่อมรู้ ธรรมะจะช่วยให้คุณไม่เสียเวลาเปล่าในการเกิดมาครับแม้คุณจะเป็นอะไรถ้าคุณรู้จักธรรมะ เข้าใจธรรมะคุณย่อมเดินถูกทางชีวิตก็ไม่เสียชาติเกิดแล้วครับ ผมเป็นกำลังใจให้ครับผม

 

เข้ามากระทู้นี้มีแต่เรื่องเศร้า ทั้งจขกท.เอง และผู้ร่วมเม้นท์(บางท่าน) ชีวิตก็งี้แหละ เขาให้เรามาเรียนรู้ ทดสอบ ความแกร่ง ว่าเราจะผ่านไปได้ไหม?

ดิฉันแนะนำนะคะ คุณไม่ควรบอกให้เธอไปจากคุณ ท่าทางเธอจะรักคุณมาก คุณเกิดมาโชคดีที่มีคนรักแบบนี้ ถ้าเป็นดิฉัน ดิฉันไม่มีวันทิ้งคนที่ดิฉันรักไป ในขณะที่เขาป่วยค่ะ ต้องอยู่เป็นกำลังใจซึ่งกันและกัน ดูแลกันให้มากๆ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

ความรัก คือความเมตตา คือความเกื้อกูล
ไม่ว่าเค้าจะหน้าตายังไง
รวย จน แค่ไหน
มีวิบากอย่างไร
คนมีรัก ก็ยอมทุกข์
หนทางที่ยาวไกล คุณยังโชคดีที่มีคนเต็มใจร่วมเดิน
รักษาเค้าไว้เถอะนะ

เป็นกำลังใจให้....

 

เดี๋ยวนี้ โรคเอดส์มียารักษาได้แล้ว

พระพุทธเจ้าท่านก็ได้ให้สูตรยาไว้ด้วย ลองค้นหาดูนะ

หลวงพ่อพระราชพรหมยานท่านนำมาบอกอีกที

รู้สึกจะเป็น รมควันด้วย ยาเส้น รึไงนี่ล่ะ ลองหาดูเถอะ

แล้วก็มีอีกสูตร ของ ท่านหมอ ชีวก เป็นยาต้ม ลองหาดูเองนะ ถ้ายังไม่ถึงที่ตายคงหาเจอเองนั่นแหละ

ถ้าหาไม่เจอ ไปที่นี่ www.sanyasi.org

 

ที่คุณมีอยู่ ทำอยู่น่ะ มันไม่ใช่ความรักซะแล้วสิ มันคือความเมตตาและกรุณา เป็นคุณธรรมข้อแรกของพรหมวิหารธรรม นำไปเป็นพรหมได้ และต่อนิพพานยังได้เช่นกัน

เป็นคุณธรรมที่เราส่วนมาก มองไม่เห็นและยังขาดกันอยู่เยอะ เป็นการมอบความปรารถนาดีและหวังดีต่อผู้อื่น มันก้าวข้ามผ่านความรักออกมาแล้ว โหย เก่งอะ

เจริญธรรม

 

เป็นเรื่องของกรรมสัมพันธ์ุ์ ปฏิบัติตัวต่อไปตามปกติครับ หมั่นทำบุญมากๆ ความดี บุญกุศล เอาชนะสิ่งไม่ดี อวมงคลทั้งหลายได้

ถึงเวลาที่เหมาะสมแล้ว ผลที่เกิดจากเหตุนั้นจะให้ผลเองครับ ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด และคุณต้องทำใจยอมรับความจริงอย่างหนึ่งว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว

 

ผมคิดเหมือนพี่ฮะ หาคนรักเราแบบนี้ยากมาก มีแล้วก็ถนอมเอาไว้นะฮะ ความรักเป็นสิ่งที่ดี ทำให้โลกสดใส สวยงาม ผมก็กำลังมีความรักเหมือนกันฮะ เรารักกันมาก แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยจะดีเลย เพราะปากผมไม่ค่อยสร้างสรรค์ซักเท่าไร กำลังแก้ไข ปรับปรุงตัวเองอยู่ฮะ เป็นกำลังใจให้จขกท.สุดหัวใจเลยครับ

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->mean_12<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_5077837", true); </SCRIPT> คุณเป็นเกย์ และแฟนคุณก็เป็นชายใช่ป่ะครับ ไม่ใช่เกย์แอบ แฟนเป็นหญิงนะครับ
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->Reynolds<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_5078432", true); </SCRIPT>
เรื่องของคุณสองคน ทำให้เรื่องที่ผมเป็น เล็กกระจิดริดไปเลย..........................................................

 

อย่าโทษตัวเองเลยค่ะ อดีตเราแก้ไขไม่ได้ แต่เราทำปัจจุบันให้ดีได้นะคะ ลองถามเขาตรงๆว่าเขาอยากอยู่กับเรามั้ย ถ้าเขารักเราดีต่อเราและอยากอยู่กับเรา เราก็ตอบแทนเขาด้วยความรักสิคะ ดีต่อกัน ห่วงใยกัน แต่อย่างไรก็ดี ก็ป้องกันให้ดีอย่าให้เขาติดโรคจากเราได้นะคะ

เป็นกำลังใจให้นะ ขอให้สบายใจขึ้นนะคะ ^^

 

ความรักทำให้โลกสวยงามเสมอ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

ลองถามใจตัวเองดูสิค่ะว่าแบบไหนที่คุณทำแล้วสบายใจที่สุด ดิฉันคิดว่าคุณคงรู้คำตอบแล้วแหละค่ะ บางครั้งนะค่ะ ความรักไม่ได้หมายความว่าต้องครอบครองเสมอไปค่ะ รักโดยปราศจากเงื่อนไข .....................

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ขอให้คุณมีจิตใจที่เข้มแข็งค่ะ แล้วคุณจะเอาชนะอุปสรรคต่างๆผ่านไปได้ค่ะ อนุโมทนาสาธุค่ะ

 

ขอบคุณ สำหรับทุกๆความเห็นที่มาช่วย ทั้งปลอบใจ ให้กำลังใจ และเสนอแนะแนวทางนะครับ ผมอยากเล่าความคืบหน้าให้ฟ้งว่า ผมได้คุยกับแฟนเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ ผมก็บอกแฟนอย่างที่ผมอยากจะบอก เพราะผมทำใจไม่ได้ที่จะเดินจากไปโดยไม่ได้บอกอะไรเลย แต่แฟนผมก็ยังยืนยัน ว่ายังอยากที่จะคบอยู่กับผม แฟนผมให้เหตุผลว่า มันก็แค่โรคโรคหนึ่งเท่านั้นส่วนตัวผมเองก็เลยถามย้ำแล้วย้ำอีก ย้ำแล้วย้ำอีกจนสุดท้าย ผมก็เลยตัดสินใจแล้วว่า คงจะคบกับเขาต่อไป แต่ผมก็บอกแฟนของผมว่า หากวันไหน เจอใครที่ดีก็บอกผมได้ ผมไม่คิดผูกมัดอย่าเอาผมไปเป็นสิ่งผูกมัดความรู้สึก ของตัวเขาเอง

ผมคิดว่า หากความสุขของเขาคือการมีผมอยู่ ณ ตอนนี้ ซึ่งจริงๆแล้วความสุขของผมก็คืิอการมีเขาอยู่ข้างๆเช่นกัน ผมก็จะอยู่กับเขา จนวันหนึ่ง อาจเป็นวันที่เขาได้เจอคนอื่นที่เขาอาจรู้สึกดีเช่นกัน หากถึงวันนั้นผมเองก็คิดว่าจะรีปจากไปเองโดยไม่ลังเลอีก เพื่อเขาจะได้ไม่ต้องรู้สึกผิดที่จะเลือก หรือลังเลใจใดๆ ก็ไม่รู้ว่าทำแบบนี้จะถูกต้องหรือเปล่านะครับ แต่ผมเอง ก็ตัดสินใจแล้ว ว่าจะลองดู อนาคตยังไงสิ่งที่จะเกิดขึ้น มันก็มีอยู่แค่ไม่กี่อย่างเท่านั้น ก็แค่พยายามทำใจยอมรับมันให้ได้ไว้แต่เนิ่นๆ

สิ่งที่เกิดขึ้นกับผมนี้ ผมยอมรับว่ามันทำให้ผมค่อนค่างทุกข์นะครับ แต่ผมเองก็ต้องขอบคุณเหตุการณ์นี้ ที่ทำให้เห็นความจริงใจ ของหลายๆคนที่มีให้กับผม ทำให้รู้สึกถึงสิ่งดีๆมากมาย ที่คนคนรอบข้าง และเพื่อนๆ ได้มอบกลับมาให้ ได้ระวังในการใช้ชีวิตให้มากขึ้นอีก ผมได้บทเรียนอะไรหลายๆอย่างจากโรคนี้

แต่ก่อนผมเคยดูละครเกาหลี ที่พระเอกป่วย แล้วก็หนีนางเอกไป ผมดู แล้วก็ไม่เคยเข้าใจเลย ว่าเพราะอะไร วันนีผมนึกไปถึงละครเรื่องนั้นแล้วก็เข้าใจทุกๆอย่างเลยครับ เพียงแต่ผมอาจมีมุมมองบางมุมที่ยังคงแตกต่างอยู่

ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆ ทุกๆคนนะครับ ที่มาแชร์ ทั้งประสปการณ์และคำแนะนำดีๆ ผมจะเก็บไว้เตือนตัวเอง ในอนาคตครับ

ขอบคุณครับ
มีน.

 

ละชั่ว ทำดี ทำจิตใจให่ผ่องใส
มีสติ สัมปชัญญะอยู่กับตัวตลอด
ถึงจะตายก็ย่อมไม่แคล้วมีสุคติภูมิเป็นที่หมายได้
คิดถึงความตายบ่อยๆ ไม่มีใครหนีพ้น อยู่ที่ว่าเราเตรียมการพร้อมแล้วหรือยัง
ณ จุดนี้คุณจะไม่ยินดียินร้ายกับความตาย

 

คุณ mean คะ

คุณบอกว่า คุณอยากทำเพื่อเขา อยากให้เขามีความสุข

--------

แล้วคุณ เคยถามเขาไหมคะ?? ว่า ถ้าเขาจะมีความสุข คุณต้องทำอย่างไร???

ถ้าคุณ คิดไปเอง เลิกกับเขา ทิ้งเขาไป แล้วเกิด เขารักคุณคนเดียว ชาตินี้ทั้งชาติเขาก็จะไม่สามารถรักใครได้อีกแล้ว แบบนี้ ไม่เท่ากับคุณทำร้ายเขาหรอกหรือ?? ><

----

คุณคิดนะคะ คุณคิดว่า คุณเป็นตัวถ่วงเขา.. แต่คุณเคยถามเขาไหม..

บางที เขาอาจเต็มใจ และมีความสุข ที่ได้มีคุณเป็นตัวถ่วงชีวิตของเขา

-----

ถ้าคุณคิดว่า คุณอยากทำเพื่อเขาจริงๆ ก็ขอให้นึกถึง จิตใจเขา มิใช่นึกถึงตัวเองนะคะ

การที่คุณจะเลิกกับเขา มันจะทำให้เขามีความสุขไหม??? แล้วคุณจะรู้ได้อย่างไรว่า เขาจะสุขหรือไม่สุข คุณก็ต้องไปถามเขา ไปพูดคุยปรึกษากับเขา (ไม่ใช่คิดเอาเองเน้อ ><)

-----

เวลาที่เรารักใครสักคนนะคะ mamboo จะบอกให้.. ถ้าคนที่เรารัก เขาป่วย เขาไม่สบาย.. เราจะยิ่ง รักเขามากขึ้น เราทั้งรัก ทั้งสงสาร เราปล่อยเขาไปไม่ได้ เราทิ้งเขาไม่ได้ และเรา อยากจะทำให้ ทุกๆวัน ทุกวินาทีของเขา เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุด เพราะถ้าเราได้เห็นเขามีความสุข เราก็สุขใจไปด้วย

ดังนั้น ถ้าแฟนของคุณ เขาได้เห็นคุณมีความสุข เขาก็จะสุขไปด้วย แต่ถ้าคุณทิ้งเขา เขาเห็นคุณทุกข์ เขาก็ทุกข์

---

ต้องคิดให้รอบคอบนะคะ.. ก่อนจะทำอะไร ปรึกษากันก่อน เพราะมันเป็นเรื่องของ คนสองคน อย่าคิดคนเดียว

ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ ^_^

 

^ ^ ครับผม ขอบคุณ ทุกความคิดเห็นครับ มีส่วนช่วยในการตัดสินใจได้เยอะเลยครับ ว่าผมนั้นคงตัดสินใจไม่ผิด ที่ยังอยู่กับเขา จนกว่าเขาจะทิ้งผมไปเองยังงี้ดีกว่าครับผมก็ิคิดแบบนั้น ุถ้าผมไปตอนนี้ ผมก็ทุกข์ เขาก็ทุกข์ แล้วเขาก็ไม่ได้ทำอะไรผิด ผมอาจจะคิดหวังดีกับเขามากเกินไป ต่อไปผมจะพยายามชวนแฟนทำบุญ ทำทานบ่อยๆครับ ทำสิ่งดีๆร่วมกัน ถ้าวันนึงเลิกรากันไป ก็อยากให้มีแต่ความทรงจำดีๆเก็บไว้เยอะๆ ^ ^ ขอบคุณทุกๆคนอีกครั้งครับ