ธรรรมมาวุธที่หลวงปู่มั่นใช้กำราบเทวดามิจฉาทิฏฐิ ณ ถ้ำสาริกา

<TABLE class=alt1 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD align=center></TD></TR></TBODY></TABLE>

ก็ปรากฏเห็นบุรุษผู้หนึ่งมีรูปร่างใหญ่และสูงมากราว 10 เมตร ถือตะบองเหล็กใหญ่เท่าขา ยาวราว 2 วา เดินเข้ามาหาท่านด้วยท่าทีขึงขัง พร้อมตะคอกใส่ท่านด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด ดูน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก มันไล่ท่านออกไปจากบริเวณนั้นแต่ท่านกลับนิ่งเฉย มันเลยยกตะบองอันใหญ่ฟาดลงมายังร่างท่านอย่างแรง ตัวท่านถึงกับจมลงไปในดิน แต่ด้วยสมาธิและจิตอันแน่วแน่แข็งแกร่งของพระอาจารย์มั่น


ท่านก็สามารถลอยขึ้นมาเหมือนเดิมโดยมิได้สะทกสะท้านใดๆทั้งสิ้น เจ้ายักษ์ใหญ่ถึงกับโมโหถอนต้นตะเคียนใหญ่ข้างหลังท่านขึ้นมา เศษดินเศษหินร่วงหล่นลงมายังร่างของท่านสมจริง ถึงกับรู้สึกได้มันฟาดต้นไม้ใหญ่นั้นลงมายังร่างของท่านอีกครั้งหนึ่งอย่างแรง ทำเอาถ้ำและโขดหิน ณ บริเวณนั้นแตกกระจายดังสนั่นหวั่นไหว ร่างของท่านถึงกับยุบลงไปความรุนแรงในครั้งนี้ ทำให้ท่านพระอาจารย์มั่น


ท่านถึงกับจะลืมตาขึ้นมาดูว่ามันเกิดอะไรกันแน่ แต่เนื่องด้วยภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่การสำเร็จธรรมอันประเสริฐนี้ จึงจำเป็นต้องควบคุมจิตของท่านเองไม่ให้หวั่นไหวไปกับสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น จิตของท่านจึงมีพลังและรวมตัวกันขึ้นมาใหม่ และเทศน์บอกกับเจ้าผีร่างยักษ์ตนนั้นว่า

จะมาตีมาฆ่าอาตมาทำไม อาตมามีความผิดอะไรบ้างจึงถูกตีถูกฆ่าเล่า การมาอยู่ที่นี่มิได้มากดขี่ข่มเหง หรือเบียดเบียนใครให้เดือดร้อน ถูกใส่กรรมทำโทษถึงขนาดตีและฆ่าให้ถึงตาย

เขาบอกว่าเขาเป็นผู้มีอำนาจรักษาภูเขาลูกนี้อยู่นานแล้ว ไม่ยอมให้ใครมาอยู่ครองอำนาจเหนือตนไปได้ ท่านตอบว่า

อาตมาบำเพ็ญศีลธรรมเพื่อครองอำนาจเหนือกิเลสในหัวใจตนเท่านั้น ท่านไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะมาทำคนเช่นอาตมา ซึ่งเป็นนักบวชทรงศีลและเป็นศิษย์ของพระพุทธเจ้าผู้มีใจบริสุทธิ์ และมีอำนาจทางเมตตาครอบไตรโลกธาตุ ไม่มีใครเสมอเหมือน

ท่านซักถามและเทศน์ให้ผีร่างยักษ์ฟังเสียใหญ่ในขณะนั้นว่า ท่านมีอำนาจในทางทำตนให้เป็นคนมืดหนาป่าเถื่อน นับว่าเป็นบาปแลัเสวยกรรมหนัก แต่ไม่มีอำนาจปราบความชั่วของตัวที่กำลังแผลงฤทธิ์แก่ผู้อื่นโดยไม่รู้ตัวว่าเป็นอำนาจแบบก่อไฟเผาตัวเอง

และจะยังมาตีมาฆ่าคนที่ทรงศีลเป็นหัวใจของโลก ท่านกำลังสร้างกรรมอันหนักมาก

อาตมารู้สึกสงสารท่านยิ่งกว่าอาลัยในชีวิตของตัว ท่านหลงอำนาจของตัวเท่ากับเผาตัวเองทั้งเป็นอยู่ขณะนี้ และอำนาจนั้นมีฤทธิ์เดชเหนือกรรม และเหนือธรรมไปได้ไหม ถ้าเหนือท่านก็ทุบตีอาตมาได้ สำหรับอาตมาเองนั้นไม่กลัวความตายแม้ท่านไม่ฆ่าอาตมาก็ยังจะต้องตายอยู่โดยดี เมื่อถึงกาลของมันมาถึงแล้ว

เพราะโลกใบนี้เป็นที่อยู่ของมวลสัตว์เกิดแล้วตายต้องตายทั่วหน้ากัน แม้ตัวท่านเองก็มิได้เก่งกว่าความตายและกฏแห่งกรรมที่ครอบงำสัตว์โลกไปได้

ขณะที่หลวงปู่ซักถามและเทศน์สั่งสอนบุรุษลึกลับทางสมาธิอยู่นั้น ท่านเล่าว่าเขายืนตัวแข็ง บ่าแบกตะบองเหล็กเครื่องมือสังหารอยู่เหมือนตุ๊กตาไม่กระดุกกระดิก ไม่ขยับเขยื้อนไปไหนมาไหนเลย ถ้าเป็นคนธรรมดาก็ทั้งอายทั้งกลัวจนตัวแข็งแทบลืมหายใจ แต่นั้นเขาเป็นอมนุษย์พิเศษผู้หนึ่ง จึงไม่ทราบว่าเขามีลมหายใจหรือไม่ แต่อาการทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นชัดว่าเขาทั้งอาย ทั้งกลัว และสำนึกผิด

มีความอดกลั้นอย่างน่าชื่นชม เจ้าผีร่างยักษ์ทิ้งตะบองเหล็กจากบ่าอย่างเห็นโทษและนฤมิตเปลี่ยนภาพจากร่างของบุรุษลึกลับที่มีร่างกายดำสูงใหญ่มาเป็นสุภาพบุรุษพุทธมามกะผู้อ่อนโยนนิ่มนวลด้วยมารยาทอัธยาศัย แสดงความเคารพคารวะและกล่าวคำขอโทษหลวงปู่แบบบุคคลผู้เห็นโทษในบาปอย่างถึงใจและกล่าวกับหลวงปู่ว่า กระผมรู้สึกแปลกใจและสะดุ้งกลัวท่านแต่เริ่มแรกมองเห็นแสงสว่างที่แปลกและอัศจรรย์มาก


ซึ่งไม่เคยพบเห็นมาก่อนพุ่งออกจากองค์ท่านมากระทบตัวกระผม ทำให้อ่อนไปหมดแทบไม่อาจแสดงอาการอย่างใดออกมาได้ อวัยวะทุกส่วนตลอดจิตใจเพลียไปตามๆกัน ด้วยความซาบซึ้งจับใจในความสว่างนั้นทั้งๆที่ไม่ทราบว่าคืออะไร เพราะไม่เคยเห็นมาก่อนเท่าที่แสดงกริยาคำรามและทุบตีหวังจะฆ่านั้น มิได้ออกมาจากใจจริงแม้แต่น้อยเลย แต่แสดงออกมาตามความรู้สึกที่เคยฝังใจมานานว่าตัวเองเคยมีอำนาจในหมู่มนุษย์ที่ไม่มีศีลธรรมและอมนุษย์ ชอบทำบาป หาบความชั่วประจำนิสัย โดยไม่มีใครขัดขวางได้ จึงแสดงออกไปเสียลวดลาย

กรรมอันไม่งามใดๆที่แสดงออกไปอย่างน่าเกลียดต่อท่านวันนี้ ขอให้เมตตาอโหสิกรรมนั้นๆให้กระผมด้วยเถิด อย่าได้รับบาปหาบทุกข์ต่อไปเลย เท่าที่เป็นอยู่เวลานี้ก็มีทุกข์อย่างพอตัวอยู่แล้ว ยิ่งจะเพิ่มทุกข์ให้มากกว่านี้ ก็คงเหลือกำลังที่จะทนต่อไปไหว

หลวงปู่ถามเขาว่า ท่านเป็นผู้ใหญ่มีอำนาจวาสนามาก กายก็เป็นทิพย์ ไม่ต้องพาหอบหิ้วเดินไปมาให้ลำบากเหมือนมนุษย์ การเป็นอยู่หลับนอนก็ไม่เป็นภาระเหมือนมนุษย์ทั่วโลกที่เป็นกัน แล้วทำไมจึงบ่นว่าทุกข์อยู่อีก ถ้าโลกทิพย์ไม่เป็นสุขแล้วโลกไหนจะเป็นสุขเล่า เขาตอบว่าถ้าพูดอย่างผิวเผินถ้าเปรียบเทียบกับกายมนุษย์ที่หยาบๆ พวกกายทิพย์อาจมีความสุขมากกว่ามนุษย์จริงอยู่ เพราะเป็นภูมิที่ละเอียดกว่ากัน แต่ถ้ากล่าวตามชั้นภูมิแล้ว กายทิพย์ก็ย่อมมีทุกข์ตามวิสัยของภูมินั้นๆ

สุดท้ายแห่งการสนทนาธรรม ท่านว่าบุรุษลึกลับมีความเคารพเลื่อมใสในธรรมเป็นอย่างยิ่ง และปฏญาณตนถึงพระรัตนไตรสรณคมน์ กล่าวอ้างถึงหลวงปู่เป็นสรณะและเป็นองค์พยานด้วย พร้อมทั้งความอารักขาแก่ท่านเป็นอย่างดี และนิมนต์หลวงปู่ให้พักอยู่ที่นี่นานๆ ไม่อยากให้หลวงปู่ไปอยู่ที่อื่นตลอดอายุขัยและเขาจะเป็นผู้ดูแลรักษาหลวงปู่ทุกอริยาบท ไม่ให้มีใครมาเบียดเบียนหรือรังแกท่านได้เลย ความจริงแล้วเขาเป็นบุรุษลึกลับเพราะมีร่างกายดำสูงใหญ่ เขาเป็นหัวหน้ารุกขเทวดา ซึ่งมีบริวารมากที่อาศัยอยู่ในภูเขาและสถานที่ต่างๆ เป็นเขตบริเวณกว้างขวางมากติดต่อกันหลายจังหวัด เช่น นครราชสีมา ปราจีนบุรี สระแก้ว นครนายก และอื่นๆอีกเป็นต้น

นับแต่ขณะจิตสงบลงและยังได้สนทนากับรุกขเทวดาจนถึงเวลาตีสี่โดยไม่ต้องอาศัยยาอื่นได้รักษาต่อไป โรคร้ายหายได้เด็ดขาดด้วยธรรมโอสถทางภาวนาล้วนๆ จึงเป็นสิ่งอัศจรรย์มากสำหรับท่านในคืนนั้น พอจิตถอนขึ้นมาแล้ว ท่านทำความเพียรต่อตลอดรุ่ง เมื่ออกจากภาวนาแล้วร่างกายก็ไม่มีการอ่อนเพลีย แต่กลับกระปรี้กระเปร่าขึ้นกว่าเดิมอีกด้วย คืนนั้นท่านได้เห็นความอัศจรรย์หลายอย่าง คือเห็นอานุภาพแห่งธรรมที่สามารถยังเทวดาให้หายพยศและเกิดความเลื่อมใสหนึ่ง จิตรวมสงบลงเป็นเวลาหลายชั่วโมงและเห็นความอัศจรรย์สงบสุขอย่างหนึ่ง


โรคที่เคยกำเริบอยู่เสมอจนเป็นประเภทเรื้อรังได้หายไปโดยสิ้นเชิงหนึ่ง จิตได้หลักยึดเป็นที่พอใจ หายสงสัยในสิ่งที่เคยเป็นมาชนิดหนึ่งอาหารที่ฉันลงไปในตอนเช้าแต่วันหลังกลับทำการย่อยตามปกติหนึ่ง ความรู้แปลกๆ ที่ไม่เคยรู้มาก่อนได้ปรากฏขึ้นมากมายทั้งประเภทถอดถอนและประเภทด้วยความรู้พิเศษตามนิสัยวาสนาหนึ่ง และหลวงปู่ก็ได้ทบทวนถึงสาเหตุที่พระธุดงค์ได้มามรณภาพ ณ ถ้ำสาริกาแห่งนี้ จนทราบความจริง

ปัญจะมาเร ชิโนนาโถ ปัตโต สัมโพธิ มุตตะมัง
จะตุสัจจัง ปะกาเสติ ธัมมะจักกัง ปะวัตตะยิ
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ เม ชะยะมังคะลัง



ที่มา : หนังสือมาทำความรู้จักกับวัดถ้ำสาริกากันเถอะ
เนื่องในโอกาสครบรอบอายุ 82 ปี
ท่านหลวงพ่อ ( พระครูปลัดเจือ กิจจธโร )
เจ้าอาวาสวัดถ้ำสาริกาองค์ปัจจุบัน ตำบลสาริกา นครนายก

 

น่าสงสัยต่อไปนะครับ ว่าเทพผู้ทำร้ายหลวงปู่มั่น แม้กล่าวขอขมาลาโทษแล้ว ผลกรรมที่ทำขึ้นแล้วจะรอส่งผลให้ไปตกในอบายภูมิหรือไม่ เพราะทำร้ายพระอรหันต์ผู้มีศีลบริสุทธิ์ และเป็นเนื่อนาบุญอันประเสริฐ เพราะกรรมเมื่อสร้างขึ้นมาแล้วไม่สามารถแก้กรรมได้

 

อนุโมทนากับข้อธรรมข้อความทั้งหมดทั้งหลายทั้งมวลและกับผู้นำมาเผยแพร่ด้วยครับ...กราบหลวงปู่มั่นครับ

 

กราบ นมัสการองค์หลวงปู่มั่น พระอาจารย์ใหญ่แห่งสายวิปัสสนา ...สาธุ สาธุ สาธุ

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=OaUSsSdV4B8]YouTube - ‪หลวงปู่มั่น ตอนที่ ๘ ถ้ำสาริกา‬&rlm;[/ame]

เพลงประวัติหลวงปู่มั่น ตอนที่ 8 ถ้ำสาริกาครับ

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=H9x2PvGDKpU]YouTube - ‪เพลงประวัติหลวงปู่มั่น ตอนที่38‬&rlm;[/ame]
เพลงประวัติหลวงปู่มั่น ตอนที่ 38 โรคกรรม ครับ

 

พ่อแม่ครูอาจารย์กว่าที่ท่านจะเห้นธรรม ต้องเอาชีวิตเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายเพื่อพระนิพพาน .... ผมไม่สงสัยที่ พ่อแม่ครูอาจารยืว่า พระนิพพาน นั้นอยู่เหนือตาย....
.....น้อมกราบพ่อแม่ครูอาจารยืด้วยเศียรเกล้า.........

 

สักวันหนึ่งเราจักต้องทำได้ดังครูบา อาจารย์บ้างนะท่าน

 

อนุโมทนาสาธุ นับว่าได้รับความรู้อย่างมาก ขอขอบพระคุณท่านที่นำมาลงให้ได้อ่านได้ฟังครับ

 

อนุโมทนาสาธุครับ
อยากได้หนังสือนี้มาอ่านบ้างจัง ไม่รู้ว่าจะหาได้จากที่ไหนครับ และที่วัดถ้ำยังพอมีเหลือหรือเปล่าครับ.....................