รวมกระทู้ที่ไม่เหมาะสมไม่อ้างที่มาในพระไตรฯภาษาไทยของ frozen flower และอีกหลายชื่อ

1. การชำระจิตวิญญาณมืดด้วยน้ำศักดิสิทธิ์


ผู้มีบารมีถือแจกันศักดิสิทธิ์ จะใช้น้ำศักดิสิทธิ์นั้นชำระบาป
จิตวิญญาณที่ถูกพันธนาการอยู่จะ "สลายแล้วเกิดใหม่" ก็
จะหลุดพ้นจากพันธนาการนั้น


2. การตัดโซ่ตรวนทิพย์ด้วยดาบเพชรเจ็ดสี


ผู้มีบารมีถือดาบเพชรเจ็ดสี จะสามารถใช้ดาบนั้นตัดทำลาย
โซ่ตรวนของซาตานได้ อนึ่ง โซ่ตรวนนี้ ไม่อาจตัดทำลาย
ได้ด้วยอาวุธทิพย์อื่นใด แม้แต่จักรแก้ว ก็ตัดไม่ขาด

 

การล้างบาปและบังเกิดใหม่ของคริสตศาสนาเป็นคนละความหมายกับเจ้าของกระทู้นะครับ

 

เอาแบบที่เป็นไปได้สิ แบบที่ทำได้ด้วยตัวเองน่ะ แบบที่ไม่ต้องพึ่งอุปกรณ์ใด และไม่ต้องพึ่งผู้อื่นน่ะมีไหม

 

เมื่อจิตวิญญาณที่ต้องกรรม ถูกพันธนาการ
ดับสลายแล้วเกิดใหม่ ย่อมพ้นมลทินกรรมแล้ว



เมื่อใดที่ท่านเจ็บปวดใจอย่างที่สุด จนเหมือนใจสลาย
นั่นแหละท่านรับกรรมถึงที่สุด คือ "ตายใน" แล้วเกิดใหม่
ก็จะพ้นพันธนาการได้


แต่ "จิตวิญญาณดื้อ" ไม่ยอมตาย ทำให้ไม่ตายง่ายๆ
นั่นทำให้พันธนาการยังอยู่ กรรมเดิมๆ ก็ยังวนเวียนอยู่

 

เคยยอมรับความจริงตรงๆ
แล้วเสียใจแทบหัวใจสลาย
ร้องไห้ตรงๆ ทุกข์ใจตรงๆ
ที่สุดแห่งที่สุด



แล้วมันก็หยุด มันก็นิ่ง
มันก็จบ โล่ง แล้วก็เริ่มต้นใหม่
กลายเป็นคนใหม่ มีชีวิตใหม่


แบบนี้เคยบ้างไหม?

 

อื่มม เข้าใจแล้ว ขอบคุณสำหรับทุกคำตอบ

 

คำตอบที่คุณต้องการอยู่ในคำถามหมดแล้ว เหลือแค่คุณลงมือทำด้วยความตั้งใจและพยายาม

และความจริงคำตอบก็อยู่ในบทความแรกของท่านเจ้าของกระทู้อยู่แล้วครับ เพียงแต่คุณไม่พิจารณา

 

ถ้าซาตานสร้าง "ระบบ" ครอบงำโลกไว้ การช่วยโลก คือ การช่วยต่ออายุระบอบซาตานหรือไม่?

ทุนนิยม, บริโภคนิยม, วัตถุนิยม ฯลฯ
เหล่านี้คือ ส่วนหนึ่งของระบอบซาตาน
ที่ครอบงำโลกไว้เกือบ 100% แล้ว
เมื่อมนุษย์อยู่ภายใต้ระบบนี้ จะนำพา
ไปสู่นรกมืดไม่ได้ผุดได้เกิด


เพื่อปลดปล่อยมวลมนุษย์ โพธิสัตว์หนึ่ง
นำพาบริวารลงมาเพื่อ "เริ่มใหม่" ปลดล็อก
ระบบซาตานออกไป ฉุดช่วยมวลสัตว์ให้พ้น
นรกมืด


ทว่า ยังมีพระโพธิสัตว์บางกลุ่ม "เสียดาย"
จึงพยายามปกป้องโลกไว้ โดยไม่ทราบว่านี่คือ
การปกป้องระบอบซาตาน


ถึงเวลาบำเพ็ญ "อุเบกขาบารมี" แล้ว

 

เมื่อธรรมชาติลงมือเอง เป็นไปโดยธรรมชาติ จะทำอย่างไร?


เมื่อธรรมชาติปรับตัว มีเกิดดับ ตามธรรมชาติของมัน เราควรทำอย่างไร
ต่อต้านธรรมชาติดีไหม? น้ำท่วม ก็สร้างเขื่อนกั้นด้วยเพราะเรามีฤทธิ์แล้ว
ฝนตกมากๆ ก็สร้างโดมกั้นฟ้าไปเลยไหม?


ถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่เราจะ "หยุด" กระทำกรรมต่อธรรมชาติ เพียรที่จะ
"ไม่กระทำกรรมใหม่เพิ่ม" คือ ความเพียรแท้ ไม่ใช่เพียรทำอะไรทั้งดี-ชั่ว
อุเบกขา ยอมรับความจริง ปล่อยธรรมชาติดำเนินไป ใครจะลงมือกระทำ
ก็ช่าง เขาทำเขารับกรรมเอง เราปล่อยไปตามกรรม ปรับตัวตามธรรมชาติ

 

เมื่อกลจักรแห่งธรรมเคลื่อนแล้ว ผู้ต่อต้านย่อมเข้าสู่วิถี "สวัสดิกะ"


เมื่อ "ธรรมจักรเคลื่อนแล้ว" ธรรมชาติย่อมดำเนินไปอย่างที่ควรจะเป็นแม้
ไม่ตรงตามใจมนุษย์ต้องการก็ตาม แต่จะเอาแต่ใจมนุษย์เป็นสำคัญไม่ได้
เมื่อนั้น ย่อมมีการเปลี่ยนแปลงทั้งดีและร้าย ยังมีบุคคลกลุ่มหนึ่ง ออกตัว
ช่วยเหลือผู้คน ต่อต้านธรรมชาติ ฝ่าฝืนกฏแห่งกรรม และเขาเหล่านั้นกำลัง
"หมุนจักรตรงข้ามธรรม" คือ "สวัสดิกะ" ซึ่งเป็นสิ่งตรงข้ามกับ "ธรรมจักร"


แล้วจึงค่อยๆ เสื่อมลง กลายเป็นซาตานในที่สุด...

 

หมดยุคสมัยของแม่เลี้ยงลูก พ่อต้องลงมือเลี้ยงเอง


เทวีฝ่ายหญิง เลี้ยงลูกตามใจ มนุษย์ทั้งหลายจึงเลอะเลือน
กระทำความผิดบาป หลงทิศผิดทาง ยิ่งพาหลงทางเสื่อม
"ยุคแม่" ทั้งหลาย จึงต้องยุติลง เพื่อให้ "องค์ธรรมบิดา"
ทรงลงมาดูแลเอง ขับเคลื่อนธรรมจักร อย่างที่ควรจะเป็น
ปลดภาระหน้าที่ของ "องค์ธรรมมารดา" หมดเวลาดูดนม
มนุษย์จำต้องโต และยืนหยัดด้วยตนเอง ยอมรับความจริง
แห่งธรรมชาติที่มีทั้งสองด้าน โลกที่ไม่เที่ยง สุขที่ไม่จีรัง


องค์ธรรมบิดาจึงต้องทรงลงมาดูแลขับเคลื่อนธรรมจักรนี้

 

ธรรมจักรเคลื่อนแล้ว...

 

ความเห็น

..ธรรมจักรหรือ ดู ไม่ค่อยจะเหมือน...แต่ ภาพนี้ น่าสนใจครับ โดยเฉพาะ เรือ ลำน้อย..ลำเดียว ในธรรมจักรของคุณ คงใจหายใจคว่ำ น่าดู...

 

http://palungjit.org/threads/%E0%B9%82%E0%B8%A5%E0%B8%81%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%95%E0%B8%B2%E0%B8%A2-%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A5-%E0%B8%9A%E0%B8%B4%E0%B9%8A%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%9A%E0%B8%87-%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%88%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%AA%E0%B8%9A%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%93%E0%B9%8C%E0%B8%95%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B8%9F%E0%B8%B7%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%A2-mellen-t-benedict.264647/

ท่องไปในโลกหลังความตาย-ประสบการณ์ตายแล้วฟื้น
โดย Mellen Thomas Benedict


ที่มา:
Journey Through the Light and Back

ตอนที่ 2:


(Mellen Thomas Benedict)

“ในปี 1982 ผมเคยตายเพราะเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย โรคที่ผมเป็นมันไม่สามารถรักษาได้
ไม่ว่าจะด้วยวิธีการทำคีโมใดๆก็ตาม มันก็มีแต่จะทำให้ผมทรุดหนักลงไปอีกเท่านั้นเอง
ตอนนั้นผมมีเวลาเหลืออีกแค่ 6 – 8 เดือนแค่นั้นเอง

ก่อนหน้านั้นในราวๆช่วงปี 1970 ผมเคยเป็นพวกที่ชอบวิตกจริต
กับข้อมูลต่างๆเสมอ และผมก็เริ่มท้อแท้สิ้นหวังกับปัญหาวิกฤตการณ์นิวเคลียร์,
ปัญหาสิ่งแวดล้อม และปัญหาอื่นๆมากขึ้นเรื่อยๆ

ด้วยเหตุนี้ และด้วยความที่ผมไม่มีพื้นฐานด้านจิตวิญญาณมาก่อนเลย
ผมจึงเริ่มมีความเชื่อว่า ธรรมชาติได้กระทำผิดพลาดไปเสียแล้ว
และผมก็เชื่อว่ามนุษย์น่าจะเป็นมะเร็งของดาวเคราะห์โลกดวงนี้

ผมมองไม่เห็นทางออกที่เราจะสามารถแก้ปัญหาที่เราได้ก่อขึ้นกับตัวเราเอง
และกับดาวเคราะห์โลกดวงนี้ได้เลย ผมมองเห็นมนุษย์เป็นเหมือนมะเร็งร้าย
และก็เจ้ามะเร็งร้ายนั่นแหละ คือสิ่งที่ผมได้รับเอามา เจ้ามะเร็งร้ายนั่นแหละที่เคยฆ่าผม

เพราะฉะนั้น จงระมัดระวังทัศนคติในการมองโลกของคุณให้ดี
เพราะว่ามันสามารถย้อนกลับมาหาคุณได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งทัศนคติในด้านลบ

ผมก็เคยเป็นผู้ที่มองโลกในแง่ร้ายเอามากๆคนหนึ่งเหมือนกัน
และนั่นแหละคือสิ่งที่นำผมไปสู่ความตาย..

.......................................

 

ตามความเข้าใจส่วนตัว คือ การยอมรับ และ เริ่มต้นใหม่

 

คริสต์ผสมพุทธ งงครับ

 

เหมือน ลิลิธ มาเรียนรู้ธรรมะ แบบนั้น.

 

ลิลิธนี่ ใช่คนเดียวกับ Ishtar รึเปล่าคะ?
ดูในวิกิพีเดีย รูปเหมือนเทวี Ishtar..

 

11 ตุลาคม พ.ศ. 2481 วันเกิด Thich Nhat Hanh ธรรมาจารย์ด้านพุทธศาสนานิกายเซนชาวเวียตนาม ภิกษุนักรณรงค์เรื่องสันติภาพ ชื่อเดิมคือ Nguyen Xuan Bao ถือกำเนิดที่จังหวัดกวงสี ตอนกลางของเวียดนาม ตอน 9 ขวบ ท่านเห็นปกหนังสือที่มีภาพพระพุทธองค์นั่งบนสนามหญ้าด้วยรอยยิ้มสงบงามและ เต็มไปด้วยความสุข ความประทับใจครั้งนั้นทำให้ท่านตัดสินใจเข้าสู่เพศบรรพชิตเมื่ออายุได้ 16 ปี ที่วัด Tu Hieu ใกล้ ๆ เมืองเว้ อีกเจ็ดปีต่อมาจึงอุปสมบถเป็นพระภิกษุ ได้รับฉายาว่า “ติชนัทฮันห์” ติช เป็นคำเรียกพระ หมายถึงผู้สืบทอดพุทธศาสนา ส่วน นัทฮันห์ หมายถึงการกระทำเพียงหนึ่ง ท่านได้เรียนรู้และฝึกฝนการดำรงสติอยู่กับปัจจุบันขณะที่วัดเซนแห่งนี้เอง

ปี 2504 ท่านเดินทางไปศึกษาวิชาศาสนาเปรียบเทียบที่มหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน ประเทศสหรัฐอเมริกา และเป็นผู้ช่วยสอนที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย สองปีหลังจากนั้น สถานการณ์ความขัดแย้งระหว่างเวียตนามเหนือ-ใต้เริ่มรุนแรงมากขึ้น ขณะที่ในเวียตนามใต้ก็มีความขัดแย้งภายในอย่างรุนแรง เมื่อ ประธานาธิบดี Ngo Dinh Diem บังคับให้ประชาชนเปลี่ยนไปนับถือคริสตศาสนาเช่นเดียวกับตนเอง ด้วยเชื่อว่าเป็นหนทางนำไปสู่การพัฒนาประเทศ ก่อให้เกิดขบวนการชาวพุทธออกมาต่อต้าน จนกระทั่งพระภิกษุรูปหนึ่งจุดไฟเผาตัวเอง ท่านติชนัทฮันห์จึงถูกเรียกตัวกลับมาช่วยแก้ไขปัญหา เมื่อกลับมาถึง ท่านได้ก่อตั้ง “คณะเทียบหิน” (The Sanga of Interbeing) และโรงเรียนเยาวชนเพื่อบริการสังคม (the School of Youth for Social Services หรือ SYSS) เพื่อนำพุทธศาสนามาช่วยเหลือสังคมโดยยึดหลักสันติวิธี

ท่านสอนอยู่เสมอว่า “เราไม่จำเป็นต้องแบ่งแยกว่าเราเป็นฝ่ายเหนือหรือฝ่ายใต้ เป็นพุทธหรือเป็นคริสต์ เพราะไม่ว่าเราจะเป็นอะไร ความเจ็บปวดล้วนเป็นหนึ่งเดียวเสมอ” ด้วยแนวคิดที่อ่อนโยนและทรงพลัง ทำให้กิจกรรมของท่านประสบความสำเร็จอย่างมาก มีประชาชนนับหมื่นคนอุทิศตนเป็นอาสาสมัครเพื่อสังคม นอกจากนี้ท่านยังได้ร่วมก่อตั้งสำนักพิมพ์และเขียนหนังสือเกี่ยวกับพุทธ ศาสนาออกเผยแพร่หลายเล่ม ไม่นานรัฐบาลก็ส่งทหารเข้ามากวาดล้างสมาชิกในองค์กรของท่าน ขณะที่มหาเถระสมาคมมองว่าองค์กรของท่านเป็นพวกนอกรีต ระหว่างที่สงครามเวียดนามรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ท่านได้รับนิมนต์ไปสหรัฐอเมริกา เพื่อเป็นตัวแทนของชาวเวียดนามกล่าวถึงความปรารถนาและความเจ็บปวด รวมทั้งเจรจาเพื่อการหยุดยิง และพยายามหลายวิถีทางเพื่อสันติภาพของเวียดนาม จนท่านถูกต่อต้านจากผู้นำเวียดนามเหนือ-ใต้ และถูกสั่งห้ามกลับเข้าประเทศตั้งแต่ปี 2516 เป็นต้นมา

ก่อนที่สงครามจะสงบท่านได้สร้างชุมชนเล็ก ๆ ในกรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศสเพื่อเป็นแหล่งเจริญสติในหมู่ผู้ร่วมปฏิบัติงานเรียกร้อง สันติภาพ โดยใช้ชื่อว่า "Sweet Potato” เพื่อการรำลึกถึงชาวเวียดนาม (มันเทศเป็นอาหารที่ชาวเวียดนามต้องกินในเวลาที่แร้นแค้นที่สุด) ก่อนจะขยายเป็น "หมู่บ้านพลัม” (Plum Village) ณ เมืองบอร์โดซ์ ในเวลาต่อมา ปัจจุบันหมู่บ้านพลัมเป็นชุมชนแบบอย่างการปฏิบัติธรรมของพุทธบริษัท 4 ที่เน้นการเจริญสติในชีวิตประจำวันอย่างตระหนักรู้ในทุกขณะลมหายใจเข้าออก แต่ละปีผู้มาเยือนหลายพันคนจากหลายประเทศทั่วโลก นอกจากนี้ยังมีการขยายสังฆะหมู่บ้านพลัมออกไปยังประเทศต่าง ๆ คือ อเมริกา เยอรมนี และเวียดนาม รวมทั้งหมด 12 แห่ง ทั้งยังมีกลุ่มสังฆะหรือกล่มผู้ปฏิบัติธรรมตามแนวทางของท่านติชนัทฮันห์ กระจายอยู่หลายประเทศทั่วโลกอีกกว่าพันกลุ่ม ส่วนประเทศไทยมีสังฆะอยู่ที่กรุงเทพฯ และเชียงใหม่

ที่มา : 11 ตุลาคม วันนี้ มารู้จัก หลวงปู่ ติชนัทฮันห์ - มีคำตอบ - กูรู

 

คนป่วยมีหลายโรค ยามีหลายขนาน การรักษามีหลายขั้นตอน
แต่ทั้งหมดมุ่งไปสู่ ทำอย่างไรให้คนป่วยหายโรค