ใครผิด? ใครถูก?

ก็ไม่พ้นไปจาก 2 นิกายใหญ่ในพุทธศาสนา คือ มหายาน กับ หินยาน

อัตตาหิ อัตตาโน นาโถ <พุทธพจน์>

มหายานไม่บิณฑบาตร ปลูกข้าวปลูกผักทำอาหารกินเอง พระในญี่ปุ่นทำนา แต่มีเมีย

หินยาน ไม่ปลูกข้าว ไม่ปลูกผัก ไม่ทำอาหารกินเอง ออกบิณฑบาตร แต่ไม่มีเมีย

เกี่ยวกับสมณะโคดมก็แตกต่างกัน มหายานว่าเป็นพระภาคหนึ่งของอมิตตพุทธ ส่วนหินยานว่าเป็นพระชาติสุดท้ายของพระโพธิสัตว์ (ไม่รู้ใช้คำถูกป่ะนะ)

จะเห็นว่ามันไม่ตรงกัน ผมว่าต้องมีฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดผิด หรือไม่ก็ผิดทั้งคู่

คือเพี้ยนไปจากแนวทางของสมณะโคดม!

 

ต้องแยกให้ออกว่าที่ใหนคือชมพูทวีป ที่ใหนคือ ปวิเทหทวีป ที่ใหน ไชยยาทวีป ที่ใหนสุวรรณทวีป
...........................................................................................
มีเรื่องนอกพระไตรปิฎกอีกเยอะนะ

 

อมิตาพุทธเป็นพระพุทธทวีปใด แล้ว พระยูไล เป็นพระพุทธเจ้าทวีปใด

 

ผมว่าคุณนั่นแหละเพี้ยน
แค่คำว่า"อัตตา หิ อัตตโน นาโถ"
(อตฺตาหิ อตฺตโน นาโถ)
คุณยังไม่รู้ว่าเขาเขียนว่าอย่างไร
เวรกรรมจริงๆ.

 

เรื่องพระวินัยที่ต่างกันอาจเป็นพุทธโอวาทก่อนปรินิพพานของพระพุทธองค์
ที่ทรงว่าหากภิกษุประสงค์ที่จะตัดสิกขาบทเล็กน้อยที่ตถาคตบัญยัติขึ้นก็
สามารถทำได้ เขาเลยดูความจำเป็นต่างๆ เป็นหลัก

 

ผมว่าคุณ 191 พูดถูก คำถามคุณเหมือนกับยุให้คนมีความคิดแตกแยกกันเลย ผมดูแต่ละคำถามในแต่ละกระทู้ไม่สร้างสรรค์เลยครับ ผมก็เคยบอกคุณแล้วว่าให้ไปศึกษามาก่อนให้รู้ข้อมูลมาก่อนคุณค่อยถามอะไรที่มีสาระ คำถามเหมือนทำให้คนแตกคอกันเลยนะเนี่ย ผมเคยบอกคุณแล้วจุดหมายสำคัญของชาวพุทธคือนิพพานแต่ต่างกันตรงเส้นทางที่เดินไปก็เท่านั้น

 

ยุให้แตกกัน เทวทัต เจอภัยนี้มาแล้วนะครับ.

 

ครับ

มหายาน กับ เถรวาท เหมือนแขนซ้านและแขนขวา เกื้อกูลซึ้งกันและกัน ถ้าสามัคคีกันก็จะเป็นประโยชน์อย่างมหาศาล

 

อันนี้ก็อยู่ที่มุมมองนะครับ

คนที่ศรัทธามากเสียจนมองไม่เห็นข้อผิดพลาดก็จะมองว่ายั่วยุ ถ้านักวิชาการก็อาจจะมองว่า น่าจะตรวจสอบความถูกต้องของข้อมูล ตรรกะที่ขัดแย้งกันเองในคำสอน

ยกตัวอย่าง เรื่อง บัวสี่เหล่า ของหินยาน แต่มหายานกลับเป็น ม้าสี่เหล่า ทำไมไม่ตรงกัน ฝ่ายไหนที่เป็นคำสอนที่แท้จริง หรือไม่เคยมีคำสอนนี้จากพระโอษฐ์ ต่างฝ่ายต่างเขียนกันขึ้นมาเอง

ในยุคปัจจุบันที่เทคโนโลยีก้าวหน้าไปมาก น่าจะมีการชำระตรวจสอบความถูกต้อง โดยสร้างโปรแกรมคอมพิวเตอร์เพื่อตรวจสอบความถูกต้องตรงกันในเนื้อหาทั้งหมดในพระไตรปีฎก

แปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์มันเยอะมาก การสังคายนาก็ต้องแบ่งกันเป็นกลุ่มๆ แล้วแต่ละกลุ่มก็ไม่ได้ปรึกษากับนอกกลุ่ม ผลก็คือมีข้อความที่ขัดแย้งกันเอง

ยกตัวอย่าง (จากที่มีคนอ้างว่าเอามาจากพระไตรปีฎก) สำนวนหนึ่งบอกว่า ท้าวสักกเทวราช เป็นเจ้าสวรรค์ชั้นกามหกชั้น แต่อีกสำนวนหนึ่งบอกว่า สวรรค์ชั้นกามาวจร 6 ชั้นที่ 2 ชั้นดาวดึงส์มีพระอินทร์ หรือ ท้าวสักกเทวราช เป็นเจ้าสวรรค์ชั้นนี้...

 

นี่คือความพิสดารครับ แสดงให้เห็น
ไม่ว่านิกายไหนถ้ามีใจยึดมั่นแล้วก็สามรถสำเร็จโพธิยานได้ครับ

 

ดีมากดีน้อยแบ่งแยกได้คือดี ดีแล้วคือดีอย่าต่อว่ากัน
วาทะของ ลีชุนกวน คำภี แห่งอนุตรจิตโพธิยาน: 2 หน้า 3

 

นิวรณ์ห้าทำให้สัตวืโลกต้องตกอยู่ในวังวนนะ ไม่ต้องเถียงกันมากเอาเป็นว่า ใครทำใครได้ก็เท่านั้น แต่วิธีทำแตกต่างกัน ที่ตั้งกระทู้ก็เพราะสงสัย จึงอยากจะรู้เท่านั้น ผู้ตอบก็ต้องตอบด้วยเมตตาทั้งมโน วจี และการเขียนคือ กายกรรม แล้วทุกอย่างจะดีเอง ลองแยกอารมณ์ความรู้สึกออกจาก เหตุและผลเราจะไม่เถียงกันว่าใคร อะไร ผิดหรือถูก ทุกอย่างมีหลายด้านหลายมุมมองขึ้นอยู่กับตำแหน่งที่เรายืนแล้วมองสิ่งนั้นว่าเราเห็นอย่างไร คนที่สงสัยก็ต้องเรียนรู้ให้มาก ด้วยการอ่าน ฟัง จินตนาการแล้งลงมือปฏิบัติ ด้วยภาวนา ทั้งสมถะ และวิปัสสนา จะรู้ได้เองทีละเรื่องนะ ส่วนเรื่องหินยาน หรือ มหายาน ก็เป็นเรื่องที่มีมาตั้งแต่ครั้งพุทธกาลแล้ว ไม่ต้องเถียงกันเพื่อหาข้อสรุปหรอกไม่ได้ประโยชน์เลย ตั้งใจปฏิบัติดีกว่านะ ขอให้มีความสุขทุกชีวิต เจริญพร

 

"ที่ซึ่งมีความมืด ที่นั่นย่อมมีแสงสว่าง"

"และสงครามระหว่างพวกมัน"

"ในตอนที่มนุษย์ต่าวดาวที่ตายจากไปได้ให้แหวนแห่งความมุ่งมั่นสีเขียว มันก็กลายเป็นงานของผมที่จะทำให้มุมอันมืดมิดของห้วงอวกาศสว่างไสวขึ้นมา"

"ช่วงนี้มันเิริ่มจะเข้าใจยากสักนิดหน่อย"

"ในตอนที่ผมยังเด็ก ผมได้เรียนเกี่ยวกับสีของแสง"

"คนที่อายุเกินเลข 3 ก็น่าจะรู้ เกี่ยวกับ ROY G BIV (ลำดับการจำแสงสี)"

"ผมไม่ได้สนใจมันมากนัก ก็ผมไม่ได้คิดจะเป็นศิลปินเลยนี่"

"ผมก็แค่คนที่พยายามทำให้ทุกคนเชื่อว่า เขาคนนั้นไม่ได้เกรงกลัวต่ออะไร หรือใครเลย"



"ชื่อของผมคือ ฮาล จอร์แดน เป็นหนึ่งในหน่วยงานกรีนแลนเทิร์นประจำห้วงอวกาศที่ 2814"

"ไม่ว่าผมจะพยายามที่จะส่องแสงสว่างมากแค่ไหน เงามืด ณ ที่แห่งนี้ก็ไม่ลุกขึ้นมา"



"บรูซ เวย์น...แบทแมน..."

[ตัดไปยังความหลังครั้งฮาลกับบรูซยังเขม่นกัน โดยมีเพื่อนห้ามมวย]

แบทแมน "ฉันไม่ได้ข่มขู่นายนะจอร์แดน ฉันจะกับบอกนาย"

แบทแมน "หากว่านายทิ้งตำแหน่งของนายไปอีก...ส่องแสงที่เหมือนหิ่งห้อยนั้น"

แบทแมน "ฉันจะเอาแหวนของแกไปไว้ที่ๆมันจะไม่ส่องแสงได้อีก"

กรีนแลนเทิร์น "มันไม่ใช่ความผิดของฉันนะ"

กรีนแลนเทิร์น "การซ่อนตัวอยู่แต่ในเงานั้นเป็นความพลังพิเศษเพียงอย่างเดียวของนายนี่"

อควอแมนยืนดูถึงกับบ่น "เหตุผลหนึ่งที่ผมเลือกที่อยู่ใต้น้ำก็เพราะว่ามันไม่ค่อยมีเสียงรบกวนนี่แหละ"

[เฮียซุปก็อุ้มซากแบทแมนไว้]

"แบทแมนตายแล้ว..."

[ตัดมาปัจจุบัน]

??? "ฮาล"



[แว่บ! มนุษย์ที่ไวที่สุดในโลก แฟลชวิ่งมาทักทาย]

แฟลช "ผมอยู่นานไม่ได้นะ"

ฮาล "อืม ไม่..."

แฟลช "ผมได้รับสัญญาณการติดต่อของตำรวจจากเครื่องตรวจรับของผม"

ฮาล "อืม ไม่เป็น..."

แฟลช "เพราะว่าไม่มีสัญญาณค้างคาวส่องขึ้นบนท้องฟ้า ไอ้พวกเวรในก็อตแฮมมันออกมากร่างกันซะเต็มที่"

ฮาล "ไม่เป็นไร แบร์รี่"

แฟลช "แล้วอะไรล่ะเนี่ย ? นี่ล่ะหรือ ? ไม่มีพิธีศพ ไม่มีคำกล่าวอาลัย ?"

ฮาล "อัลเฟรด(คนรับใช้ของแบทแมน)บอกว่า เค้าไม่ต้องการมัน"

แฟลช "หลุมศพของเค้าไม่มีแม้แต่ชื่อของเค้าด้วยซ้ำ"

ฮาล "พวกเขาต้องการให้มีระยะห่างระหว่างการตายของแบทแมนกับการประกาศว่าบรูซเวย์นได้ตายไปแล้ว"

ฮาล "แล้วโรบินก็ยังคงคิดว่า บรูซยังไม่ได้ตายซะจริงๆ"

แฟลช "เขาเต็มไปด้วยความหวัง ดิ๊กเป็นแบบนั้นมาตลอด"

ฮาล "ผมหมายถึงเดรค นายคงยังไม่ได้พบเขาสินะแบร์รี่ ตอนนี้เดรคเป็นโรบินคนปัจจุบันน่ะ"



ฮาล "มีใครบอกนายถึงงานศพของนายตอนที่นายหลงอยู่ใน Speed Force รึเปล่า" (มีอยู่ช่วงหนึ่งที่แฟลชหลงทางใน Speed Force แล้วออกมาไม่ได้จนฮีโร่คนอื่นๆคิดว่าแฟลชได้ตายไปแล้ว)

แฟลช "ไม่เลย ไม่มีเวลาถาม"

ฮาล "ผู้คนมาจากทั่วทุกสารทิศเลยล่ะ แบร์รี่ ทั่วทุกที่จริงๆ ทั้งในอนาคตอันไกลโพ้น โลกคู่ขนาน กอริลล่าอัจฉริยะจากใต้ดิน"

ฮาล "มันแตกต่างจากผมโดยสิ้นเชิง ในตอนที่ชั้นถูกคอบงำโดย พาราแลกซ์ ถูกทำให้บ้าคลั่งและหวาดกลัวและพวกเค้าคิดว่าผมได้ตายไปแล้ว หลุมศพของผมถูกดูหมื่นโดยเพื่อนเก่าของผม ไม่ใช่เหล่าศัตรูของผม"

ฮาล "คุณจากไปอย่างนักบุญ ในขณะที่ผมตายไปอย่างคนบาป"



ฮาล "หลายๆเปลี่ยนไปในระหว่างที่นายหายไป แบร์รี่"

ฮาล "โลกน่ากลัวขึ้น งานของเราอันตรายขึ้น และ Justice League ไม่ใช่อะไรที่แตะต้องไม่ได้อีกต่อไปแล้ว" (Justice League คือกลุ่มฮีโร่หัวกะทิของ DC ที่ร่วมกันก่อตั้งขึ้นมา มีสมาชิกหลักๆได้แต่ Superman Batman Wonder Woman Hankman(girl) Green Lantern Flash Martain Manhunter)

"อาร์เธอ เคอร์รี่ ... อควอแมน"

"ถูกฆ่าตายหลังจากในเวลาร่วมเดือนกักขังตัวเองที่อยู่ในระหว่างกลายพันธ์"

"มีข่าวลือมาบ้างว่า เค้าปรากฏตัวออกมาในช่วงที่ Darksied บุกโจมตี"

"แต่ข่าวลือมันก็เป็นเพียงแค่ข่าวลือ"



แฟลช "ในความคิดของชั้นนะ ความตายไม่จำเป็นต้องเป็นจุดจบเสมอไป ดูอย่างนาย ชั้น คลาก(ซุปเปอร์แมน) โอลลี่(กรีนแอร์โร่ว์)สิ"

ฮาล "พ่อของชั้นกับแม่ของนายไม่อาจกลับมาไม่ว่าเราจะอยากให้พวกท่านกลับมาสักแค่ไหน"

แฟลช "แต่หากช่วงเวลาที่ประตูเปิดออก มันก็มีช่วงที่แรงลมไหลตามออกไปทำงาน ชั้นเชื่อแบบนั้น"

แฟลช "และหากว่ามันมีทางหนีทีไล่ล่ะก็..เชื่อเถอะ แบทแมนมีแผนเอาตัวรอดเสมอแหละ"

"แบทแมนมีแผนเสมอ"

[นึกถึงอดีตอีกครั้ง เหล่า Justice League ยังอยู่กันครบ แบทแมนกำลังบอกเพื่อนๆว่า เราจะได้แผนสมบูรณ์ก็ตอนที่ถึงเวลาต้องใช้ ในขณะที่กรีนแลนเทิร์นบ่นแบทแมนว่าให้มองโลกในแง่ดีหน่อย พวกเราคือ JL พวกเราน่ะเจ๋งสุดๆแล้ว]

ฮาล "แบทแมนถูกบีมโอเมก้าของ Darksied ซุปเปอร์แมนอุ้มซากโครงกระดูกของแบทแมน แลละพวกเค้าก็ฝั่งซากนั้น ณ ที่แห่งนี้"



"จอห์น โจนซ์ มาเที่ยนแมนฮันเตอร์"

"ถูกสังหารโดยพวกสาวกของ Darksied"

"ศพของเค้าถูกเก็บไว้ที่บดาวอังคาร หัวใจและจิตวิญญาณของ JL ได้จากไปแล้ว"

ฮาล "แล้วในตอนนี้ก็ บรูซ..."

ฮาล "ผมอาจจะไม่ได้คุยกับเค้าเกี่ยวกับกระบวนการทางกฏหมายหรืออาชญากรโรคจิตเหมือนกับที่คุยกับนาย เรามองในแง่นี้ต่างกันมาก"



"แต่หลังจากที่เราได้คุยกัน"

[ทั้งคู่พูดคุยกันเกี่ยวกับการที่ทั้งสองได้สูญเสียบุพการีไปต่อหน้าต่อตา]

ฮาล "บรูซคือเพื่อนของผม"

แฟลช "พวกนั้นก็เป็นเพื่อนของชั้นเหมือนกันฮาล และชั้นก็จะไม่เลิกหวังว่าพวกเค้าจะหาทางกลับมาได้"

"อย่างที่ นายกับชั้นได้ทำ"

กรีนแลนเทิร์น และ แฟลชได้จากหลุมศพของแบทแมน เพื่อนร่วมรบไปทำงานของตน ทว่าทั้งสองไม่สังเกตเลยว่ามีเงาหนึ่งกำลังจับจ้องไปที่หลุมศพนั้นอยู่

??? "ใช่ ... เจ้านี่แหละ"



คนๆนึงกำลังขุดหลุมศพของบรูซ เวย์น และที่มือของเค้าสวมแหวนที่คล้ายกับของกรีนแลนเทิร์น

The Blackest Night falls from the skies ในรัตติกาลอันมืดมิดร่วงหล่นจากฟากฟ้า
The darkness grows as all light dies ความมืดแผ่กระจายราวกับแสงสว่างได้สิ้นสุด
We crave your hearts and your demise เราปราถนาหัวใจและการตายของเจ้า



By my black hand The dead shall rise!

ด้วยมือสีนิลของข้า เหล่าคนตายจะกลับมา!

 

ด้วยมือสีนิลของข้า เหล่าคนตายจะกลับมา!<!-- google_ad_section_end --> <!-- / message -->

 

เอาเข้าไป...จินตนาการเหลือหลาย...ใช้ให้ดีมีคุณจริง...ใช้ไม่ดีมี...?...จริง

 

สมัยที่พระพุทธองค์ทรงดำรงพระชนม์ มีปัญหาอะไรไม่ลงกันก็ต้องไปให้พระองค์ท่านตรัสชี้ ซึ่งก็ล้วนแต่อาศัยเหตุผลเป็นหลัก

หลังพระปรินิพพาน ก็เริ่มมีการแตกกันในข้อวินัย ข้อธรรม และอีกมากมาย ด้วยความเห็นต่างในข้อปลีกย่อยบ้าง หรือถึงขั้นเห็นผิดในธรรม
ลัทธิต่างๆ มีมากกว่า หินยาน มหายาน ฯลฯ
ยังมีพุทธสาวกเก่งๆ อีกหลายท่าน ช่วยดำรงค์ศาสนามา ซึ่งคนเก่งนี้ มีอยู่ทั้งในหินยาน และมหายาน ที่รักษาเอาหัวใจของพุทธะไว้ผ่านกรอบของบัญญัติ

มหายานไม่ได้ให้มีเมียได้ อาจเป็นลัทธิแยกย่อยที่ไปรวมกับวัฒนธรรมของคนท้องถิ่นก็ได้

ความบิดเบือนมีมากมาย คนชอบสบายเลือกปรับใช้ในส่วนกิเลส คนเข้าถึงปรับใช้ให้เหมาะสม

คนสนใจพุทธแท้ เข้าถึงการปฏิบัติ ย่อมได้พบ

 

ต้นไม้นั้นมีทั้งแก่นและกระพี้ แล้วแต่คุณที่จะเลือกเอา (กระพื้เห็นง่ายกว่าแก่น)
ศาสนาพุทธ ในปัจจุบันได้เกิด2นิกายที่สำคัญ(เกิดตอนใหนอย่างไรต้องไปหาอ่านเอาเองนะครับ)
1. เถรวาท(หินยาน)(ใช้คำสอนดั้งเดิมเป็นหลัก ไม่เปลี่ยนแปลงหลักคำสอน)
2. มหายาน(เพิ่มเติมและเปลี่ยนแปลงหลักบางประการไปจากเดิม)
แต่ละนิกายก็มีพระไตรปิฎกฉบับของตนนะครับ

ผมขออนุญาต นำบทความของท่าน พระพรหมคุณาภรณ์ (ประยุทธ์ ปยุตฺโต)เกี่ยวกับคำสอนของพระพุทธเจ้าในพระไตรปิฎก มาให้อ่านเป็นบางส่วน
ดังนี้:
ถ้าตีรวนพระไตรปิฎกได้
ก็ถอนรากพระสงฆ์ไทยสำเร็จ
เรื่องนี้จะต้องทำความเข้าใจให้ชัด เวลาพูดจะต้องจำแนกว่าเถรวาทหรือพระไตรปิฎกเถรวาทว่าอย่างนี้
พระไตรปิฎกมหายานว่าอย่างนี้ ถ้าไม่ทำอย่างนี้จะสับสนปนเปเกิดปัญหามากมายยุ่งกันไม่จบ และพระพุทธ
ศาสนาที่แท้ก็จะหมดไปด้วย
ยกตัวอย่าง ดังที่กล่าวแล้วว่าในประเทศญี่ปุ่นมีพุทธศาสนามหายานหลายนิกาย และแยกนิกายย่อย
เป็นร้อย ๆ นิกาย เอาเฉพาะนิกายใหญ่ 5 นิกาย ก็สอนและปฏิบัติต่างกันมากมาย
เวลานี้สิ่งหนึ่งที่พระมหายานของญี่ปุ่นทุกนิกายรักษาไว้ไม่ได้ ก็คือเพศพรหมจรรย์ นิกายเซนที่ว่ารักษา
ไว้ด้วยดีมานาน เดี๋ยวนี้ ตัวอาจารย์เจ้าสำนักก็มีครอบครัวกันไป
พระญี่ปุ่นบางนิกาย อย่างนิกายชิน นอกจากมีครอบครัว แล้ว ยังทำธุรกิจ เป็นเจ้าของโรงงานอุตสาห
กรรม เป็นเจ้าของ กิจการ ทำการค้าพาณิชย์ต่าง ๆ บ้างก็เล่นการเมือง บางนิกายถึงกับตั้งพรรคการเมือง อย่าง
เช่น นิกายโซกะงักไก ที่เป็นนิกายย่อยหนึ่งของนิกายนิจิเรน ได้ตั้งพรรคการเมืองโกเมโตขึ้น
พระญี่ปุ่นบางนิกายนั้นในประวัติศาสตร์ถึงกับตั้งกองทัพของตนเอง มีอำนาจทางการเมืองและทางการ
ทหารมาก แข่งอำนาจกับทางฝ่ายบ้านเมืองนั้น หรือแข่งอำนาจกับพวกขุนนาง จนในที่สุดทางฝ่ายบ้านเมืองทน
ไม่ไหว ต้องยกทัพเข้ามาปราบ ปราม ทำสงครามกัน
ส่วนทางพระพุทธศาสนาเถรวาทนั้น ก็อย่างที่กล่าวแล้วว่า รักษาวินัยแบบแผนคำสอนหลักการเดิมไว้
อย่างแม่นยำที่สุด เพราะฉะนั้นสภาพสับสนและเหตุการณ์แปลกๆ อย่างนั้นจะไม่เกิดขึ้น เพราะวินัยที่พระ
รักษานั้น ป้องกันไว้อย่างรัดกุมที่สุด ไม่มีทางที่จะคลาดเคลื่อนไปได้ นอกเสียจากว่าเราจะไม่รักษาพระไตรปิฎก
บาลีนี้ไว้
ถ้าไม่รู้จักแยกอย่างที่ว่าข้างต้น ต่อไปก็อาจจะมีการกล่าว อ้าง เช่นอาจจะมีพระภิกษุบางรูปพูดขึ้น
มาว่า เอ๊ะ! ที่ประเทศญี่ปุ่น พระไตรปิฎกฉบับนิกายนั้นไม่เห็นมีพุทธบัญญัติข้อนั้น หรือว่าบางนิกายไม่เห็นต้อง
ให้ความสำคัญมากมายแก่พระไตรปิฎก เพราะเขานับถืออาจารย์เป็นใหญ่ เขาก็เป็นพระพุทธศาสนาอยู่ได้ เขา
ไม่ได้ถือวินัยอย่างเรา วินัยข้อนั้นๆ ไม่มีในพระไตรปิฎกของญี่ปุ่น เขาถืออย่างนั้น ๆ แล้วทำไมเราจะต้องมาถือ
อย่างนี้ด้วย ก็อาจจะเป็นไปได้ว่า พระไทยต่อไปจะรักษาความเป็นพระภิกษุแบบเถรวาทไว้ไม่ได้ จะมีครอบครัว
หรือจะทำธุรกิจอุตสาหกรรม เป็นเจ้าของโรงงาน เป็นเจ้าของกิจการค้าขาย ทำการค้าพาณิชย์ ตลอดจนกระทั่งมี
อำนาจในทางการเมือง อย่างที่เคยเป็นหรือเป็นอยู่ในประเทศญี่ปุ่นและในบางประเทศอื่น ๆ
ในด้านหลักการทางธรรม ถ้าเอาพระไตรปิฎกฉบับอื่นๆ มาอ้างกันสับสน ต่อไปก็อาจจะมีภิกษุบางรูป
พูดว่า เอ๊ะ! ในประเทศญี่ปุ่นนั้นบางนิกายเขามีพระสูตรอื่น ๆ ที่เราไม่มี อย่างเช่น สุขาวตีวยูหสูตร ที่เป็น
หลักสำคัญของนิกายโจโด และนิกายชิน ซึ่งเป็นนิกายที่นักบวชมีบุตรภรรยา และทำกิจการธุรกิจอุตสาหกรรมที่
กล่าวมาแล้ว
สุขาวตีวยูหสูตรนั้นสอนว่า มีสวรรค์ทิศตะวันตก เรียกว่าแดนสุขาวดี ที่มีพระพุทธเจ้าชื่อว่า อมิตาภะ
ประทับอยู่ ใครอยากจะเกิดในสวรรค์สุขาวดีก็ให้เอ่ยนามพระองค์ให้มากที่สุดโดยเฉพาะเวลาตาย ก็จะได้ไปอยู่
กับพระอมิตาภะ และรอเข้านิพพานที่นั่น ถ้าใครเกิดบอกว่าพระสูตรนี้ไม่มีในพระไตรปิฎกบาลีของเรา น่าจะเอา
เข้ามาด้วยอย่างนี้เป็นต้น จะว่าอย่างไร ความชัดเจนในหลักการและในคัมภีร์ของตนเองนี้จึงเป็นเรื่องที่สำคัญ
อย่างยิ่ง
คัมภีร์พระไตรปิฎกบาลีของเถรวาทนั้นเป็นของที่สืบมาจากการสังคายนาครั้งแรก จึงถือว่าต้นเดิมที่สุด
และก็ได้ชำระสะสางความเห็นแตกแยกแปลกปลอม โดยเฉพาะในการสังคายนาครั้งที่ 3 สมัยพระเจ้าอโศก
มหาราช พ.ศ. 235 นั้น เป็นที่ชัดเจนจะแจ้งอยู่แล้ว ว่าอะไรใช่ อะไรไม่ใช่คำสอนของพระพุทธศาสนาแบบเดิมแท้
ที่เรียกว่าเถรวาทนี้
จริงอยู่ในเรื่องปลีกย่อยเล็กๆ น้อยๆ อาจจะมีอะไรที่ไม่ชัดเจนได้เป็นเรื่องธรรมดา เช่นอย่างพระเทวทัต
กับพระสารีบุตร ใครจะมีอายุมากกว่ากันอย่างนี้ อาจจะหาหลักฐานไม่ได้ หรือว่าต้นโพธิ์ชื่อว่าอานันทโพธิที่พระ
เชตวันปลูกขึ้นปีไหนในระหว่างพุทธกิจ 45 พรรษา ดังนี้เป็นต้น แต่เรื่องเหล่านี้ไม่ใช่ข้อสำคัญ สิ่งที่สำคัญก็คือ
หลักการใหญ่ๆ อย่างที่กล่าวแล้ว เช่นนิพพานนั้นจะต้องชัดเจน ท่านไม่ปล่อยไว้ให้คลุมเครือ ดังที่กล่าวแล้ว
ยิ่งเป็นเรื่องที่ผู้ปฏิบัติหรือศาสนิกไม่อาจจะรู้เข้าใจได้ ถ้าพระศาสดาไม่วางหลักการไว้ให้ชัดเจน คำ
สอนของพระองค์ก็แทบจะไม่เกิดประโยชน์ เพราะผู้ปฏิบัติไม่รู้ว่าตนปฏิบัติอะไรอยู่ เป็นการปฏิบัติคำสอนของ
พระพุทธเจ้า หรือปฏิบัติคำสอนของเจ้าสำนักที่คิดขึ้นเองใหม่ หรือปฏิบัติอะไรที่เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของเขา
เอง หรือแม้แต่ปฏิบัติลัทธิอื่นนอกพระพุทธศาสนา
จริงอยู่ พระไตรปิฎกมหายานที่แปลไปเป็นภาษาจีนเป็นต้นแล้ว อาจให้ประโยชน์ได้บ้างในแง่ที่ว่า มา
เทียบเคียงคำสอนเล็ก ๆ น้อยๆ เช่นข้อความในคาถาบางคาถา ว่ามีแปลกกันอย่างไร แต่นั่นไม่ใช่เรื่องหลักการ
ใหญ่ ส่วนตัวหลักการใหญ่นั้นท่านวางไว้และชำระสะสางกันชัดเจนไปแล้ว มีแต่พูดได้ว่าเถรวาทสอนว่าอย่างนี้
มหายานสอนว่าอย่างนั้น หรือมหายานนิกายนี้ว่าอย่างนี้ มหายานนิกายนั้นว่าอย่างนั้น เป็นต้นเท่านั้น ไม่ใช่เรื่อง
ที่จะมาปะปนกัน

 

มีคนบางกลุ่มสร้างบรรทัดฐานของตนเองขึ้นและหวังจะให้คนรอบข้างทำตามบรรทัดฐานที่ตัวเองสร้างขึ้น แต่ถ้าบรรทัดฐานที่ตัวเองสร้างขึ้นไม่สามารถใช้ได้จริงในโลกขณะนั้น เพียงเพราะโลกเปลี่ยนไปจนไม่สามารถทำให้กลุ่มก้อนสังคมรวมกันได้จนมีขนาดใหญ่ซึ่งเหตุการณ์ดังกล่าวทำให้บรรทัดฐานที่กลุ่มคนพวกนั้นถูกทำลายลงจนสิ้น แต่คนพวกนั้นก็ยังไม่ยอมรับและเชื่อว่าบรรทัดฐานของตนต้องใช้ได้เสมอไป จนสุดท้ายพวกเขาก็ไม่ยอมรับต่อการเปลี่ยนแปลงจนต้องฆ่าตัวตาย ดังเช่นคนที่รวยล้นฟ้าแต่เป็นแค่ยาจกในวันเดียว หรือคนที่มีศักดิ์ศรีสูงส่งแต่ต้องอับจนและต้องกลายเป็นแค่อาชญากรที่ไร้ค่า
ถ้าเกิดกับคนแค่คนเดียวหรือไม่ก็เกิดกับคนไม่กี่กลุ่มก็คงไม่สะใจเท่าไหร่ แต่ถ้าเกิดกับทุกคนเทียบเท่ากันหมด มันคงเป็นบททดสอบของธรรมชาติที่น่าตื่นตาตื่นใจที่สุดในประวัติศาสตร์
คนไหนตายก็ตายไปคนไหนรอดก็รอดไป เพราะโลกมันเป็นเช่นนั้นเอง

 

ที่มา ���ҵ�˹ԡ���ͧ������ (������ͧ�컰�)

 

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ คนรักควาย
มหายาน กับ เถรวาท เหมือนแขนซ้านและแขนขวา เกื้อกูลซึ้งกันและกัน ถ้าสามัคคีกันก็จะเป็นประโยชน์อย่างมหาศาล
</TD></TR></TBODY></TABLE>

คิดดี ทำดี น่าอนุโมทนา