เจอเรื่องที่มหัศจรรย์มากๆ ใครก็ได้ช่วยแนะนำที

เริ่มจาก ผมเป็นคนเชียงใหม่ทำงานอยู่เชียงใหม่ แต่ต้องได้มาทำงานที่ปาย เพราะพนักงานสาขาปายไม่มี จึงจำเป็นต้องมาอยู่ที่นี้หนึ่ง เดือน ถึงสองเดือน ที่ๆ ผมพัก นั้นก็ที่ทำงานเช่นกัน เป็นบ้านพร้อมที่ทำงาน พักอยู่ด้านบน และข้างห้องของผมเป็นบรรไดขึ้น...พอนานวันเข้า ผมอยู่ได้ อาทิตย์สองอาทิตย์เรื่อยๆมา ผมรู้สึกว่าเหมือนมีใครตามผมมาอยู่ พอวันหนึ่งผมกำลังจะนอนหลับ แต่มีคนเดินข้างบรรได เสียงดังมาก ผิดปกติ ขนาดผมทดลองเดินขึ้นบรรไดแรงที่สุดก็ยังไม่เท่า เสียงนี้เลย... และก็เป็นอย่างงี้ประจำ เวลาผมทำงานอยู่ด้านล่างรู้สึกว่ามีใครเดินอยู่ด้านบน ตั้งแต่ครั้งแรก ผมถามเพื่อนร่วมงาน และอยู่ที่พักด้วยกัน คนละห้องก็ได้ยินเสียงเหมือนกัน พออีกไม่นาน วันที่ 22 วันเสาร์ที่ผ่านมา ผมนอนไม่ได้ ต้องให้เพื่อนพาไปที่อื่น(เพื่อนเพิ่งรู้จักเพิ่งมาสามัครงาน ตอนนี้ไปอบรมเชียงใหม่) พอช่วงสัก ตีหนึ่ง ผมก็กลับไปนอนอย่างปกติ แต่พี่ ผจก. ที่ทำงานเพิ่งมาบอกว่า เป็นวันปล่อยผี จิงไม่จิงไม่รู้...

หลังจากเห็นการนั้น ผมเริ่มศึกษา สวดมนต์เพิ่มมากขึ้น เริ่มคถา นั่งสมาธิ มากขึ้น การศึกษาที่หาได้ ก็ได้จาก อินเตอร์เน็ตเนี้ยแหละ และผมไปอ่านเรื่องขององค์เทพมา....เพราะเคยมีเจ้าที่(เจ้าทรง นามของท่านคือ นาคี) ท่านได้ทักว่ามีองค์ติดตัวอยู่...ผมก็สนใจบ้าง ไม่สนบ้าง เพราะพ่อผมบอกว่าอย่าไปยุ่งพวกสัมภเวสี เป็นแค่หลอกหลวง....

พอผมเริ่มศึกษา มากขึ้นๆ ผมไปเจอสิ่งไม่ดี ชนิดแบบว่า พวกเข้าทรงชอบหลงตัวเองว่ามีพลังวิเศษประมาณของคุณไสตอะไรพวกนี้ละมั้ง และอื่นๆ(วิชาเขมรไรสักอย่างหนึ่ง) ผมไปอ่านใส่ แต่ยังไม่ทันจะอ่านถึงบรรทัด... กับมีเสียงจิ้งจกทัก เชยเลย!! ผมตกใจเลย ผมเลยอ่านแต่ขั้นตอนการสวดมนต์ จดคถา ไว้นั่งสวดมนต์ก่อนนอน

หลังจากนี้ผมก็เลิก แล้วก็ขึ้นไปบนห้อง ต้องผ่านบรรไดก่อน กลับไปเจอ จิ้งจกตัวใหญ่มาก ผมคิดว่าน่าจะตัวเนี้ย แล้วมันก็วิ่งเข้าไปในห้องเพื่อน ผมก็ตั้งจิตว่า เดียวผมจะสวดมนต์ ให้เจ้ากรรมในเวน และองค์ที่มาดูแลสังขารของผม จากนั้นผมก็เริ่มสวดมนต์ (ผมเน้นหน้าอกมาก เจ็บไหล่)ผมก็ตั้งใจสวด นั่งสมาธิแพร่เมตตา พอเสร็จ....ผมออกจากห้อง เจอจิ้งจกเต็มเพดาลห้องเลย แล้วก็วิ่งหนีไปที่ละตัว....

หลังจากนั้น เหตุการ์ณคนเดินบนห้องก็ไม่ค่อยมีอีก แต่ผมสัญญาในจิตของผม องค์ที่อยู่ข้างกายว่า ผมจะรักษาศีลห้า หลังจากนั้น เวลาผมทำอะไรไม่ดี จิ้งจกจะทักบ่อยๆ ผมก็คิดว่าใช่องค์พระพิฆเนศหรือเปล่าว?

จนบัดเดียวนี้ ผมเริ่มทำบุญมากขึ้น ณ.ปัจจุบัน และจะกลับไปเชียงใหม่ ปรึกษาพ่อแม่


*อาการของผม บ้างครั้งอยู่เชยๆ ชอบเจ็บหัวด้านซ้าย เน้นหน้าอก หายใจไม่ค่อยออก เจ็บไหล่บ้าง แต่เวลาผมนั่งสมาธิจะเห็นผลมากเลย เป็นตลอด อีกอย่างผมชอบมองเห็นสิ่งเพรียนๆ อย่างเช่น เห็นถังใส่เสื้อ กับไม้แควนเสื้อเป็น ผู้หญิงบ้าง เหงามืดๆบ้าง เห็นต้นไม้ เป็นหน้าคนบ้าง แต่หูนี้ได้ยินมาเยอะ ระแวง จนผมจะเป็นบ้าแล้ว (ในความคิดที่ผมรู้เอง ผมไม่ควรจะอยู่ที่นี้ สิ่งที่ผมควรจะทำ คือดูแลพ่อแม่ เพราะผมน่าจะมีความผูกพันธ์ กันมาตั้งแต่อดิตชาติ และคงไม่มีความผูกพันธ์ไหนเท่าพ่อแม่ แล้ว จากที่นั่งสมาธิ และนึกคิดเอง ที่ต้องเกิดมานั้น คือให้เรามาดูแลท่านต่างหาก จนผมไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ทั้งเงิน ทั้งอาชีพที่ทำ อื่นๆอีกเลย ผมคิดอยากทำบุญ ช่วยเหลือผู้อื่น ในสิ่งที่ผมน่าจะทำได้ และดีที่สุด)

*ก็อยากรองปรึกษาผู้รู้ช่วยแนะนำให้ผมหน่อย ผมควรทำไงดีครับ
อาจเป็นเจ้ากรรมนายเวน ไรสักอย่าง ไม่ก็สัมภเวสีขอส่วนบุญแล้วเรื่องอื่นๆอีกมากมาย....ก็ผู้รู้ช่วยชี้ทางสว่างให้ผมหน่อยครับ อนุโมทนาครับ....

 

บอกตรงๆนะครับ ตอนนี้ผมรู้สึกไม่ดีเลย ต้องปิดร้านคนเดียว ได้แต่ทำจิตใจสะอาด ค่อยแพร่บุญกุศลไปให้ ผมต้องทำอย่างไรดีครับ คนนี้สถานะยังเล่นอยู่ อยู่ไม่ได้ ตา หู ชอบได้ยินไรแปลกๆ จะว่าบ้าก็ไม่ได้บ้านะ ความรู้สึกล้วนๆ ได้โปรดเหอะครับ ช่วยลูกด้วย...

 

พี่ที่ทำงานร่วมกัน เพื่อน และทางออฟฟิต ก็ได้แต่บอกว่า คิดมากไปเปล่าว ผมก็คิดดูหากลองไม่เจอกับตัวไม่รู้หรอก...

@แต่เพื่อนที่ร่วมงาน ที่ไปเชียงใหม่ ก็เจอเสียงคนเดินดังๆเหมือนกับผม หลังจากนั้นมันก็ไม่อยู่กับบ้าน ไปเที่ยว กลับเชียงใหม่ ปล่อยผมนอนอยู่คนเดียว คิดมาก โรคจิตไปวันๆ แต่พอมีสมาธิขึ้นมา ก็รู้สึกดีขึ้น ก็ยังกลัวๆ อยู่ แต่ก็บอกวิญญาณ สิ่งศักดิ์สิทธิ์แล้วว่า อย่ามาหบอกผมเลย มีอะไรไปเจอในนิมิตในฝัน แล้วคุยกันเอา หากอยากร่วมเดินทางทำบุญอย่างไร ก็ขอให้เข้าฝันเอา อย่ามาหลอกกันอย่างงี้ ใครพอมีวิธีสื่อสาร ก็ขอคำแนะนำหน่อยนะครับ ผมจำไม่ค่อยได้ บ้างที่สวดมนต์ยังพูด เร็วๆ ผิดๆ ถูกๆ ขอคำแนะนำหน่อยนะครับ กลัวจิงๆ

 

ขอโทษทีนะครับ เพิ่งมาอ่านใหม่อีกครั้ง เขียนผิดเยอะมาก ขอโทษทีนะครับ ^^

 

อุทิศบุญฯให้นะตรับเวลารู้สึกว่าสิ่งใดๆมาสัมผัสกับกายและจิตของเรา
ก็นึกในใจว่าเราขออุทิศบุญฯทุ่เราทำมาแด่ท่านนะ...สบายจิต....สบายใจ...

 

ลองค้นประวัติท่านในเว็บดูนะครับ น่าจะไม่ผิดหวัง

พระอาจารย์รัตน์ รตนญาโณ

ปัจจุบัน พระอาจารย์รัตน์ รตนญาโณ เป็นเจ้าอาวาสวัดดอยเกิ้ง อ.แม่สะเรียง จ.แม่ฮ่องสอน ซึ่งได้รับเลือกเป็น "ศูนย์พัฒนาจิตเฉลิมพระเกียรติ" ประจำจังหวัดแม่ฮ่องสอน

 

วิตกขนาดนี้หาที่พึ่ง เถอะครับ
1. พระพุทธ
2. พระธรรม
3. พระสงฆ์

 

เพิ่มเติม ว่าจะหาท่านได้ที่ไหน
1.
เนื่องจากวัดดอยเกิ้ง ตั้งอยู่ที่ อ.แม่สะเรียง จ.แม่ฮ่องสอน การเดินทางไปมาค่อนข้างลำบาก พระอาจารย์รัตน์ รตนญาโณ จึงใช้วิธีเดินทางออกไปเผยแพร่คำสอนนอกสถานที่ด้วยตนเอง ซึ่งได้เริ่มจัดขึ้นที่
2.
อาคารสัมมนา มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช เป็นประจำทุกเดือน ตั้งแต่ปี พ.ศ.2540-2545 และในปี พ.ศ.2542 ได้สร้างศูนย์ฝึกอบรม "สวนบูรณรักษ์ธรรม" ขึ้นที่ อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่ และมีการจัดฝึกอบรมให้เป็นธรรมทาน ทุกๆ สัปดาห์ที่ 1 หรือ 2 ของแต่ละเดือน โดยให้ผู้สนใจหรือผู้ป่วยเข้าพักค้างคืน ครั้งละ 3 วัน 2 คืน รับได้ครั้งละไม่เกิน 50 คน

3.
สำหรับการฝึกอบรมในกรุงเทพฯ ยังคงมีอยู่อย่างสม่ำเสมอ โดยจัดปีละ 6 ครั้ง (เดือนเว้นเดือน) ที่อาคาร KU HOME มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

 

ที่ท่านทำอยู่ก็ดีแล้วในระดับหนึ่ง

นั่นคือการแผ่เมตตาและอุทิศบุญแก่สิ่งเหล่านั้น

แต่ว่าอาจจะยังไม่หมดขาดจากกันในด้านของกรรมผูกพัน

หากเป็นอย่างนั้นการเจริญสติจะช่วยคุณได้มาก

โดยเฉพาะการเจริญพุทธานุสติ

คุณอาจสวดมนต์บทง่ายๆเช่น อิติปิโส หรือง่ายสุดสวดพุทโธในใจก็ได้

เมื่อคุณสวดระลึกอยู่เพียงไม่กี่ชั่วโมงคุณน่าจะสัมผัสถึงความอบอุ่นจากพุทธานุภาพที่หาประมาณมิได้

เมื่อเป็นอย่างนี้คุณจะรู้สึกปลอดภัยจากสิ่งเหล่านั้น

ไม่ว่าเขาหรือท่านเหล่านั้นจะเป็นเทพพรหมใดๆก็ตามเขาจะได้รับกระแสความอบอุ่นนั้นไปด้วยความเป็นมิตรก็จะเกิดขึ้น เขาย่อมเกรงใจคุณในฐานของบุคคลที่ทำตามโอวาทของพระบรมศาสดาโดยเคารพ

เพียงเท่านี้เองครับลองทำดูรับรองครับว่าไม่ผิดหวัง

การพึ่งพาบุคคลอื่นทำได้ชั่วคราวเท่านั้น ในที่สุดคุณต้องพึ่งพาการกระทำของคนเอง
................................................................................
รอยเท้าสัตว์จตุบท ทวิบาทในโลก เมื่อย่ำทับกันย่อมอยู่ในรอยเท้าช้างฉันใด
คุณธรรมทั้งปวง ย่อมมีขอบเขตมาแต่สติเช่นนั้น

 

ขอบคุณมากเลยครับ ผมว่าผมจะกลับไปหาพ่อแม่ และฝึกเรื่องธรรมให้มากขึ้น อาจจะบวชสัก หนึ่งอาทิตย์ ไม่ก็จนถึงวันเกิด เพราะในใจพร้อม เมื่อถึงมีลูกมีเมียแล้ว พอแก่ จะบวชโดยไม่ศึก อย่างไงก็ขอบคุณท่านทั้งหลายมากเลยครับ

@หากยังไงขอบทสวดมนต์ แบบยาวๆหน่อยครับ ผมเรียงวิธีสวดไม่ค่อยเป็น ต้องหาเปิดเว็ปดูศึกษาเอา ตอนนี้ได้หลายบทมากเลยแต่เรียงไม่เป็น คถาป้องกันสิบทิศ คถาชินนะปัญชร อื่นๆ ช่วนแนะนำหน่อยนะครับ ขอคุณจากใจครับ อนุโมทนาครับ....

 

ขอบคุณทุกท่านมากเลยครับ ว่าแต่ผมจะไปหา พระอาจารย์รัตน์ รตนญาโณ ได้ยังไงครับ ทำไม่รู้เส้นทางในแม่ฮ่องสร เลยครับ ไม่มีรถด้วย...

 

เคยได้ยินมา ศีล ไม่บริบรูณ์จริงๆๆ ไม่ควรสวดครับ คถาชินนะปัญชร
ดีสุดแล้วครับ พุทโธพุทโธ ยึดพระพุทธเป็นที่พึ่ง

 

ด้วยพระบารมีแห่งพระวิสุทธิพุทธรังสีบรมธรรมบิดา
สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์
พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์
พระอรหันต์ทุกๆพพระองค์
พระอริยเจ้าพระอริยสงฆ์ทุกๆพระองค์
ข้าพเจ้ามีเจตนาเพื่อชี้ทางให้ผู้เขียนกระทู้ได้พบหนทางที่ท่านกำลังใฝ่หา
มิได้มีเจตนาอันใดแอบแฝง
ขอให้การแนะนำแนวทางครั้งนี้จงอย่าได้เป็นกรรมเป็นเวร
หากการชี้แนะบอกทางครั้งนี้เป็นบุญเป็นกุศล
ลูกขอฝากบุญนี้ไปกับแสงทิพย์อริยธรรม แสงฉัพพรรณรังสีรัศมีหกประการขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อุทิศแก่ตัวท่านและผู้ที่เกี่ยวข้อง ให้ท่านได้ค้นพบหนทางพ้นทุกข์ เข้าใจในคำสอนของพ่อแม่ครูบาอาจารย์

เข้าไปศึกษา
และขอรับแนวทางนั้นไปปฏิบัติตามกำลังใจของท่านเถิด

http://www.buddha-dhamma.com
Untitled Document

ทุกอย่างเป็นอจินไตย
โปรดอย่าปรามาสเพราะจะเป็นกรรมตกแก่ท่านเอง
หากไม่เชื่อไม่ศรัทธาโปรดเอาหูไปนาเอาตาไปไร่อย่าได้เก็บไปวิพากษ์วิจารณ์ขอให้ทำว่าผ่านไปไม่มีอะไรเถิด

 

ด้วยพระบารมีแห่งพระวิสุทธิพุทธรังสีบรมธรรมบิดา
สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์
พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์
พระอรหันต์ทุกๆพพระองค์
พระอริยเจ้าพระอริยสงฆ์ทุกๆพระองค์
ข้าพเจ้ามีเจตนาเพื่อชี้ทางให้ผู้เขียนกระทู้ได้พบหนทางที่ท่านกำลังใฝ่หา
มิได้มีเจตนาอันใดแอบแฝง
ขอให้การแนะนำแนวทางครั้งนี้จงอย่าได้เป็นกรรมเป็นเวร
หากการชี้แนะบอกทางครั้งนี้เป็นบุญเป็นกุศล
ลูกขอฝากบุญนี้ไปกับแสงทิพย์อริยธรรม แสงฉัพพรรณรังสีรัศมีหกประการขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อุทิศแก่ตัวท่านและผู้ที่เกี่ยวข้อง ให้ท่านได้ค้นพบหนทางพ้นทุกข์ เข้าใจในคำสอนของพ่อแม่ครูบาอาจารย์

เข้าไปศึกษา
และขอรับแนวทางนั้นไปปฏิบัติตามกำลังใจของท่านเถิด

http://www.buddha-dhamma.com
Untitled Document

ทุกอย่างเป็นอจินไตย
โปรดอย่าปรามาสเพราะจะเป็นกรรมตกแก่ท่านเอง
หากไม่เชื่อไม่ศรัทธาโปรดเอาหูไปนาเอาตาไปไร่อย่าได้เก็บไปวิพากษ์วิจารณ์ขอให้ทำว่าผ่านไปไม่มีอะไรเถิด

 

ไปทำบุญถวายสังฆทาน ตอนกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศล เจาะจงอุทิศให้กับ"เขา"ที่ทำให้คุณกลัว ขอให้อย่ามาเบียดเบียนกันอีกเลย ขออโหสิกรรมซึ่งกันและกัน แล้วจะดีขึ้นค่ะ^_^

 

ครอบคุณมากครับทุกท่าน แต่เวลาสวดมนต์ นั่งสมาธิ แพร่เมตตา เสร็จเมื่อไหร่ อบอุ่น กาย จิต ก็จิงนะครับ แต่รู้สึกขนรุกได้เลยว่า ใครจองมองเราอยู่ แต่อย่างที่ ท่านให้คำชี้แนะกับผม หากเจอสิ่งที่สัมผัสทางความรู้สึกได้ ก็แพร่เมตตาให้เค้า...แต่มันอดระแวงไม่ได้เลยครับ /คิดมาก^^


@ขอถามหน่อยครับ เดียวนี้ผมติดกับคำว่า พุทโธพุทโธ มากเลย เวลาทำงาน อาบน้ำ นั่งอ่านบทพระธรรม ผมพูดในใจเสมอเลย แล้วมันผิดรึเปล่าวครับ หรือว่าเราต้องทำกับการนั่งสมาธิ รบกวนหน่อยนะครับ และก็ขอบทสวดมนต์แบบยาวๆ เรียงให้ด้วยก็ดี ผมคงเริ่มเข้าใจพระธรรมมากขึ้น และจะศึกษาหาความรู้มากขึ้น ขอบคุณครับ




ก็ขอครอบคุณ ท่าน thanakorn_bb, กังลันลม, เบยองซู และCOME&Z ณ.ที่นี้ด้วย ขออาราธนาพระคุณศรีรัตรนไตร จงบันดลบันดาลสุขขจัดทุกข์ภัยให้ท่านจงเป็นสุข มีความสุขตลอด เจริญๆตลอดไปครับ สาธุ....

 

ก่อนอื่นคุณเจ้าของกระทู้ต้องตั้งมั่นในสติให้ได้ก่อนนะครับ ที่คุณทำทั้ง สวดมนต์ ภาวนา รักษาศีล หรือนั่งสมาธิ นั่นดีแล้วครับ แต่การนั่งสมาธิถ้าคุณยังติดกับอาการกังวลภายในใจของคุณเองมันก็จะไม่ได้ผลนะครับ ซึ่งอันที่จริงเรื่องวิญญาณต่างๆ อย่าไปกลัวเลยครับ ให้วางใจตามความเป็นจริง ว่าเราก็เคยเป็นแบบนั้นเหมือนกัน ดีซะอีกเวลาปฏิบัติอยู่รู้สึกมีบางอย่างอยู่ใกล้เรา ก็คิดซะว่า เค้ามาร่วมปฏิบัติธรรมกับเรา ซึ่งการแผ่เมตตาถ้าวิญญาณเหล่านั้นมาร่วมอนุโมทนาด้วยเขาก็จะได้บุญ ดังนั้นเราจึงควรทำให้ดี ตั้งสติจดจ่อกับบทสวด หรือสิ่งที่กำลังทำในขณะนั้น อย่าบกพร่อง

การรักษาศีลมีหลายระดับ ถ้าทำให้สะอาดได้ทั้งกาย วาจา และใจ ย่อมเป็นเรื่องที่ดีกว่าการควบคุมทางกายเพียงอย่างเดียว

อาการเจ็บป่วย ไม่สบายตามจุดต่างๆ เวลาคุณอุทิศบุญกุศลที่คุณได้ประกอบในครั้งนั้นๆ ก็ให้ระบุว่าให้กับเจ้ากรรมนายเวรที่เกาะอยู่ตรง....... /ตรงจุดไหนที่เจ็บป่วยไม่สบาย ก็ระบุไป แล้วอาการจะค่อยๆทุเลาลงไปเอง(ต้องอาศัยเวลานะครับ) เพราะอาการเจ็บป่วยอย่างไร้สาเหตุ และแก้ไม่ตก โดยมากมักจะเป็นไปด้วยแรงของเจ้ากรรมนายเวรที่กระทำให้เราได้รับความทุกข์ทรมาณ

คำภาวนาพุธโธ ติดอยู่กับลมหายใจตลอดนั่นก็ดี ไม่มีปัญหาหรอกครับ แต่ไม่ว่าจะทำอะไรจะต้องมีสติ อยู่กับปัจจุบันเสมอนะครับ ไม่วอกแวก

พระพุทธเจ้าท่านสรรเสริญผู้ปฏิบัตินะครับ ภาวนาก็ทำในระดับนึง แต่น่าจะให้ความสำคัญของการปฏิบัติมากกว่าการภาวนานะครับ เมื่อคุณครองสมาธิได้ดีในระดับนึง คือไม่ถูกนิวรณ์คาบเอาจิตคุณไปกิน ก็แสดงว่าใช้ได้ คุณก็มาเจริญพระกรรมฐานต่อก็จะเป็นเรื่องที่ดีมากเลยครับ เพราะทุกอย่างมี เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป

 

ติดพุท-โธ ก็ดีแล้วนี่คะ หายใจเข้า'พุท' หายใจออก'โธ' ตลอดเวลา จนกว่าจะหลับ เราก็เคยทำ แม่เราก็ทำประจำเลยค่ะ "พุท-โธ"นี่ของดีแท้นะคะ ทำง่ายๆได้อานิสงฆ์เยอะค่ะ โมทนาสาธุค่ะ ขอให้คุณโชคดี พบเจอแต่สิ่งดีๆนะคะ (แล้วมีความคืบหน้ายังไงมาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ^_^)

 

จิงๆด้วยครับ ขอขอบคุณ ท่าน phank ,COME&Z และท่านอื่นๆด้วยนะครับ เมื่อคืน รู้สึกได้เลยว่าเหมือนมีอะไรบ้างอย่างเข้าตัวเองเวลา สวดมนต์หรือนั่งสมาธิ ความรู้สึกนั้น เหมือนรู้ในทางจิต และความอบอุ่นในกายของผมเอง แต่ก็ยังเน้นหน้าอกเหมือนเดิม ผมคิดได้เพียงว่า น่าเป็นองค์เจ้าที่ดูแล สังขารของผม ผมก็คิดในใจให้มาร่วมแพร่บุญกุศรด้วยกัน มาร่วมสร้างความดีด้วยกัน และความรู้สึกได้ว่ามีคนเดินอยู่ในห้อง ตั้งแต่ที่ผมทำงาน ก่อนจะปิดร้าน ผมก็สังเกตุดู จิ้งจกแต่ละตัว หันหน้าไปทาง ที่ผมสวดมนต์และนั่งสมาธิเป็นประจำ เมื่อเวลาผมสวดมนต์หรือมีเสียงอะไรเข้ามา ผมก็ตั้งใจจิง ที่จะประฏิบัติให้ดีที่สุด ก็ขอให้ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เทพพรหม เจ้ากรรมในเวร มารับสวดบุญกุศรครั้งนี้ และพร้อมร่วมประฏิบัติธรรมพร้อมกัน (แต่ความรู้สึกมีคนเดินอยู่ในห้อง จิงๆ เวลาสวดมนต์ แล้วผมก็แบบว่าเวลานั่งสมาธิ เหมือนอยากให้ผมนั่งนานๆ ยังไงก็ไม่รู้ครับ) ก็ได้แต่พุทโธ พุทโธ คิดถึงหน้าพ่อแม่ ผู้มีพระคุณ แพร่ให้เจ้ากรรมนายเวร... พอนั่งสมาธิเสร็จ ก็ตกใจเลย ธูปที่จุด เกือบหมดซะแล้ว เหมือนเวลามันผ่านไปเร็วจิงๆ.....

 

ปฏิบัติต่อไปเรื่อยๆครับ เหตการณ์ต่างๆ ให้ปล่อยวาง ช่างมัน จดจ่ออยู่กับการสวดมนต์และแผ่เมตตา เด๋วสิ่งเหล่านั้นก็หายไปครับ ถ้าคุณสนใจมากมันไม่จบ เมื่อเราไม่อยากเจอ ก็ไม่ต้องสนใจครับ