ข้อความจากต่างมิติ-ก้าวกระโดดทางวิวัฒนาการครั้งยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติ ไปสู่มิติที่ 5

WHAT DID YOU LEARN?
By...SuSan Caroll,Ph.D


ที่มา...http://www.multidimensions.com/


ตอนที่ 11...ตอนจบ(เลขสวยด้วย)

เพื่อที่จะค้นหาเส้นทางนั้น เราต้องระลึกถึง... ช่องว่าง
: ต้นกำเนิดนั้นอยู่ในความว่างอยู<wbr>่ในความเงียบสงบ
เราจำทุกๆการดำรงชีวิตของโลกได้ แม้นว่ามันจะมีในรูปแบบที่<wbr>ปรากฎขึ้นแตกต่างกันออกไป คน สัตว์ หรืออื่นๆ
ความทรงจำนี้ได้หวนกลับมาอีกครั<wbr>้งเพื่อนำเราไปสู่ :
กฏข้อที่ 14:ทุกๆสิ่งที่ผ่านเข้ามาหาเรา ~ จะไม่จากเราไป

ดังนั้นในแต่ละภาระกิจส่วนบุคคล คือ การค้นให้พบหนทาง
แห่งภาระกิจต้นกำเนิ<wbr>ดในการยกระดับของดาวเคราะห์ที่<wbr>สามารถจะหลั่งไหลมาสู่โลกได้

“ใช่แล้ว! ผู้อันเป็นที่รัก
เส้นทางของคุณไม่ใช่สถานที่หรื<wbr>อสิ่งใด ;

แต่มันคือระดับของความถี่ เมื่อคุณยินยอมที่จะให้จิตสำนึ<wbr>กของคุณสั่นสะเทือนด้วยความถี่<wbr>นี้...
ภาระกิจของคุณ ชิ้นส่วนปริศนาส่วนตัวของคุ<wbr>ณจะถูกกระตุ้นขึ้นอย่างอัตโนมั<wbr>ติ
และไปต่อจิ๊กซอร์ให้กั<wbr>บดาวเคราะห์

เมื่อคุณยอมสวามิภักดิ์ต่อตั<wbr>วตนในมิติที่5 ของคุณเอง
แล้วคุณจะชนะเกมส์นี้ได้ในขณะที<wbr>่คุณยังคงอยู่ในมิติที่สาม
จากนั้นแล้ว ตัวตนแห่งจิตวิญญาณของคุณเอง
ก็<wbr>จะก้าวออกมาจากการเป็นผู้ชม
และมอบรางวัลแห่ง
”ความรักที่ไร้<wbr>เงื่อนไข ”ให้กับตัวคุณเอง:

ความรักที่ไร้เงื่อนไข
เมื่ออัตตาตัวตนของเราได้รั<wbr>บความรักที่ไร้เงื่อนไขจากตั<wbr>วตนแห่งจิตวิญญาณของเราเอง

เราจะรู้สึกได้ถึงการให้อภัยอย่<wbr>างหมดใจต่อความกลัวในแบบมนุษย์<wbr>ของเรา
และยอมรับได้กับความทุกข์<wbr>ทรมาณในแบบมนุษย์ของเราอย่างไม่<wbr>มีเงื่อนไข

จำไว้ว่า:กฎข้อที่8 :ความรัก เป็นพลังแห่งการเยียวยาของจั<wbr>กรวาล
เพราะเราจะไม่สามารถบรรลุ<wbr>ประสบการณ์ใดๆให้สำเร็จลุล่<wbr>วงลงไปได้ จนกว่าเราจะบำบัดรักษามัน!

…เราต้องเรียนรู้ที่จะเยี<wbr>ยวยาประสบการณ์ด้วยความรั<wbr>กของเราเป็นอันดับแรก!
เมื่อใดที่เราเรียนรู้ที่จะรั<wbr>กเกมส์แห่งโลกสามมิตินี้ เราก็สามารถเลือกที่จะมี<wbr>อำนาจเหนือมันได้!

เมื่อเราได้รับพรของความรักที่<wbr>ไร้เงื่อนไขจากตัวเราเองเพื่อตั<wbr>วเราเอง

จิตสำนึกของเราจะสั่นสะเทื<wbr>อนสะท้อนถึงวิถีแห่งความถี่
ที่จะไปกระตุ้นภาระกิ<wbr>จของพวกเราเกิดการทำงานขึ้นอย่<wbr>างเป็นอัตโนมัติ
จากนั้น ทั้งหมดที่เราจำเป็นต้องทำ คือ

เดินไปตามเส้นทางที่ข้ามพ้<wbr>นมายาการนั้น และเข้าสู่กระแสแห่งความจริงที่<wbr>ว่า:
“ฉันกำลังทำให้ดาวเคราะห์<wbr>โลกยกระดับขึ้น”

นั่นคือความเป็นจริงที่<wbr>พวกเราอยากจะทำให้มันเกิดขึ้น ณ บัดนี้


ความเป็นจริงที่ข้าพเจ้าป็นเพี<wbr>ยงหนึ่งเดียว ต่างวนเวียนไปและวนเวียนมา ซ้ำแล้วก็ซ้ำอีก อย่างที่คุณก็เป็น!

ด้วยความรักที่ไร้เงื่อนไขทั้<wbr>งมวล
IlliaEm

 

ขอบคุณบทแปลดีๆครับ

สนุกกับความคิด สนุกกับอารมณ์ สนุกกับความกลัว
อีกด้านนึงของความกลัวก็คือความรัก

เผชิญหน้ากับความกลัว ไม่หนี ไม่หลบ แล้วจะพบอีกด้านนึงทีซ่อนอยู่

อนุโมทนาครับ

 

การเผชิญหน้ากับความกลัว
"Eat That Frog!" เป็นหนังสือที่เขียนโดย Brian Tracy
เป็นหนังสือที่สนุกมากจากหลายๆ เล่มที่เคยอ่าน
(เคยอ่านมานานแล้ว 7-8 ปีได้...ฮีๆ บังเอิญเหลือบตาไปจ๊ะเอ๋เข้าพอดี)
ถ้าเรามัวแต่วิ่งหนีสิ่งที่กลัว เราก็จะหนีมันไปตลอด
แต่หากเราหันมาเผชิญหน้า แล้วมองลงไป
เราจะเห็นอะไรอีกมากมายนอกจากความกลัว
แล้วสุดท้าย ก็คือเสียงหัวเราะขบขันของคนบ้าที่ไหนสักคน
ฟังดูดีๆ เสียงมันคุ้น ๆ เสียงนั้นมันกำลังหัวเราะพฤติกรรมของใครสักคน
ใครจะเป็นคนกินกบล่ะ ถ้าไม่ใช่ตัวคุณเอง
แล้วใครจะเป็นคนหัวเราะล่ะ กับความรู้ใหม่ ที่รู้ว่าจริงๆ มันก็อร่อยดีเหมือนกัน หุหุ ^^

***แฮ่...นอกเรื่องไปหน่อย...แค่อยากมาให้กำลังใจทุกคน ให้ข้ามพ้นอุปสรรคต่างๆ ไปได้***
***ให้กำลังใจผู้แปลทุกท่านด้วยนะคะ***

 

__ขอบคุณ คุณ kindred ค่ะ ที่ พยายาม ปลุกๆ เขย่าๆ กระทืบๆ พวกเรา หลายๆคนในที่นี้ ให้ตื่นขึ้น ด้วยความพยายามยิ่งของคุณและอีกหลายคนในที่นี้ที่ไม่ได้กล่าวถึง ดิฉันกำลังงัวเงียตื่น และกำลังล้างขี้ตาออก(หนาเขอะเลย) เมื่อล้างขี้ตาออกหมดคงมองเห็นอย่างแจ่มชัด

 

เป็นหนังสือที่เต็มไปด้วยอารมณ์ขันจริงๆครับ คุณ ณ.
เดี๋ยวต้องไปหามาอ่านซะแล้ว ^^

บทเรียนของเรา บทเรียนของเกมส์ของอัตตา ก็อยู่ในความกลัวนี่แหละครับ
ซ่อนอยู่อย่างแนบเนียน ซ่อนอยู่อย่างกลมกลืน

บางครั้งเราจะคิดว่า การเนรมิตชีวิตในทางที่ต้องการมีประสบการณ์ ทำไมมันถึงไม่ได้ผลซักที

ก็เพราะเราไม่ทำความรู้จักกับความกลัว ไม่เผชิญหน้ากับความกลัว
ถ้ายังมีอยู่ ก็ไม่มีทางได้ผลครับ

มาช่วยกันแกะเอาความกลัวที่เราสร้างขึ้นออกมาก่อน เพื่อเปิดโอกาสให้จิตวิญญาณแสดงตัวออกมาชัดๆ

คำตอบทั้งหลาย แตกต่างกันไปตามบทเรียนที่เราสร้างขึ้นมาเอง ต้องหาเอาเองครับ จากความกลัวที่ฝังในอารมณ์ความรู้สึก ความกลัวที่อยู่ที่ความคิด

 

สวัสดีค่ะ คุณkrittima helga ยินดีค่ะ

โดยส่วนตัวแล้ว รู้สึกว่าพวกเราทุกคนหลับและตื่นกันอยู่ตลอดเวลา
แต่ความเป็นจิตวิญญาณแท้ๆของพวกเรานั้นไม่เคยหลับ และไม่เคยหยุดทำงาน

จะว่าไปเรามันก็คือการตื่นอยู่ตลอด มันคือสติสัมปชัญญะ
แต่ที่เราไม่สามารถรับรู้ตัวอย่างนั้นได้ตลอดเวลา
เพราะเรามักเผลอไผล ที่เราเรียกกันว่า สติหลุดลอยนั่นแหล่ะค่ะ

แต่เมื่อระลึกรู้ได้เมื่อไหร่ สติมันก็กลับมา
แล้วเป็นได้เฉพาะในปัจจุบันขณะเท่านั้น
ถ้าเราอยากตื่นนานๆ เราก็รู้สึกตัวกันบ่อยๆ
มาอยู่ ณ ปัจจุบันขณะกันให้มากที่สุด ดีไหมคะ

และส่วนใหญ่สิ่งที่ทำให้เรามักเผลอไผล
ก็มักจะเป็นความกลัว ที่ไม่ว่าจะมาจากเหตุใด
ก็เกิดขึ้นจากอัตตาเราทั้งสิ้น จากกรอบบางอย่างที่มากำหนดเรา
เรากลัวที่จะออกไปจากกรอบนั้น แล้วมันก็ทำให้เราหลุดออกจากปัจจุบัน
แล้วเราก็สติหลุด คิดไปเรื่อยๆ...

หากเรายังทำความเข้าใจกับมันไม่ได้ ก็วางลงก่อน
การวางไม่ใช่การหนี หรือหลบเลี่ยง แต่เป็นการเปลี่ยนเส้นทาง
แล้วพอวางไปแล้ว ก็แล้วกัน จบแล้ว...

มีนิทานเซนที่ชอบมากๆอยู่เรื่องหนึ่ง...

..........

มีพระพรรษามาก กับ พรรษาน้อย สองรูป
เดินทางไปด้วยกันจนกระทั่งทั้งคู่ต้องข้ามแม่น้ำขนาดใหญ่
และจำเป็นต้องเดินข้ามเพราะสะพานข้ามแม่น้ำขาดเสียหาย

พระทั้งสองรูปพบผู้หญิงผู้หนึ่งคนซึ่งไม่สามารถข้ามแม่น้ำไปได้
เนื่องจากสะพานขาด

พระพรรษามากจึงอาสาจะให้ผู้หญิงนั้นขี่หลังแล้วข้ามฟากไป

พระพรรษาน้อยเห็นอย่างนั้นจึงรู้สึกขุ่นเคืองว่าทำไมพระพรรษามากจึงทำอย่างนั้น
ทั้ง ๆ ที่เป็นพระไม่ควรจะสัมผัสหรือใกล้ชิดผู้หญิงขนาดนี้(ตัดสินจากความเชื่อ)
แต่ก็คิดอยู่ในใจไม่ได้ถามพระพรรษามาก

หลังจากที่ข้ามฟากเสร็จพระทั้งสองรูปและผู้หญิงต่างก็แยกย้ายไปตามทางของตน
แต่ในใจของพระพรรษาน้อยยังคงคิดวนเวียน

ตั้ง คำถามในใจตลอดเวลาว่าการกระทำของพระพรรษามากนั้นไม่เป็นการสมควรกับนักบวช
คิดวุ่นวายอยู่อย่างนั้นเก็บเงียบอยู่ในใจไม่ถามพระพรรษามาก

ท่านคิดวนเวียนอยู่อย่างนั้น ทำให้ท่านแทบบ้าจนมาถึงจุดหยุดพัก
(อัตตาเริ่มทำงาน)
พระพรรษาน้อยอดทนเก็บเรื่องในใจต่อไปอีกไม่ไหวจึงถามพระพรรษามากว่า

ท่าน ทำไมไม่สำรวมถึงความเป็นพระเลยทำไมถึงได้สัมผัสผู้หญิง
และผู้หญิงคนนั้นเป็นคนสวยเสียด้วย(มีการประเมินส่วนตัวเพิ่มเติม)
ท่านเป็นคนบอกผมเองว่าท่านเป็นพระที่บริสุทธิ์ไม่ใช่หรือ?

พระพรรษามากประหลาดใจ แล้วย้อนกลับไปถามพระพรรษาน้อยว่า

"ผมวางผู้หญิงสวยคนนั้นไปตั้งหลายชั่วโมงแล้ว
เหตุใดท่านยังอุ้มผู้หญิงคนนั้นอยู่อีกเล่า"

---------------------------------------------

​

ถ้าหนักก็วางๆ กันไว้บ้างก็ดีนะคะ

 

การเผชิญหน้ากับความกลัว..ในหนังสือชุดที่คุณเดรดแปลมาให้อ่านนี้
มันยังมีอีกหลายตัวอย่าง และหลายบท หลายตอน ที่เกี่ยวกับเรื่องนี้

ตัวอย่างเช่น ในหนังสือเล่มหนึ่งของผู้เขียนคนนี้ เล่ม "The Unconsciousness -PartI"
เป็นช่วงตอนท้ายๆของเล่ม ที่เขาคัดลอกมาจากเล่ม "Vision from Venus" อีกที
เนื้อหาโดยย่อก็น่าสนใจมาก ผมอ่านแล้วก็คิดทบทวนอยู่หลายวันทีเดียว

มันเป็นเรื่องของรูปธรรมชีวิตหนึ่ง ที่อยู่ในมิติที่ 5 ที่มีปัญหาด้านจิตใจบางอย่าง
จนต้องเข้าคอร์สเรียนเพื่อแก้ไขปัญหานั้น ซึ่งการเข้าเรียนที่ว่านี้ก็คือ
การย้อนกลับมาดูอดีต หรือกลับมาดูตัวตนที่ต่ำกว่าของตัวเอง
ที่เป็นมนุษย์โลกอยู่ในมิติที่ 3 คนหนึ่ง ว่ามีปัญหาอะไรบ้าง
ทำไมจึงส่งผลไปถึงเธอได้เช่นนี้ ประมาณว่าต้องกลับไปแก้ที่ต้นเหตุ

พอเธอลงมาดู เธอก็พบว่าตัวเองเคยเกิดในยุคอียิปต์โบราณ
เป็นลูกสาวของหัวหน้านักบวชฝ่ายมืดคนหนึ่ง ซึ่งมีความชั่วช้ามากๆ
ในยุคนั้นประเพณีของพวกเขาอนุญาตให้พ่อลูก หรือแม่ลูกเป็นสามีภรรยากันได้
พ่อของเธอก็เลยเอาเธอทำเมีย หลังจากที่แม่ของเธอได้ตายไปแล้ว เพราะฝีมือพ่อเธอเอง

พ่อของเธอได้ทำร้ายเธอมากมาย ทั้งทางร่างกายและจิตใจ แถมให้เรียนเวทมนต์ดำ
และใช้ให้ฆ่าคนมามากมายด้วย เธอรักพ่อของเธอมาก ทั้งในแบบพ่อและแบบสามี
และไม่อยากให้เขาทิ้งเธอไป

แต่พอเธอมีลูกกับเขาแล้ว และลูกก็เริ่มจะโตเป็นสาวแล้ว
และเธอก็เริ่มย่างเข้าสู่วัยกลางคนแล้ว
พ่อของเธอก็จะทิ้งเธอไป แล้วจะเอาลูกสาวของเธอทำเมียอีกคน
เธอจึงไปพูดกับเขา แล้วเขาก็สั่งให้เธอฆ่าตัวตายเพื่อเขา และเธอก็ทำตาม

เมื่อเธอตายไปเธอตกไปสู่นรก ซึ่งเป็นเขตแดนแห่งความมืดมนและเศร้าหมอง
ที่เกิดขึ้นจากแรงสั่นสะเทือนของจิตเธอที่สร้างมันขึ้นมาเอง
เธอก็อยู่ในนั้นและได้แต่คร่ำครวญ เคียดแค้นถึงความอยุติธรรม และความชอกช้ำที่เธอได้รับ
จนเธอคิดจะแก้แค้น โดยไปดลใจให้สาวใช้ของพ่อและสามีของเธอวางยาพิษพ่อของเธอซะ
แต่ดูเหมือนพ่อของเธอจะเก่งและรู้ทัน จึงจะแกล้งเธอ โดยจะให้ลูกสาวเธอกินยาพิษนั้นแทน

และเพราะความที่ว้าวุ่น และเป็นห่วงลูกสาว เพราะความรักอยู่นั้น พลังแห่งความรัก
จึงทำให้เธอเห็นแสงสว่างรำไรขึ้นมาบ้าง และได้ยินเสียงของตัวตนที่สูงกว่าของตนเอง
ซึ่งก็คือรูปธรรมชีวิตที่อยู่ในมิติที่ 5 นั่นแหละ พูดกับเธอจากภายในจิตของเธอเอง

ตัวตนที่สูงกว่าของเธอ บอกกับเธอให้นึกถึงเทพองค์หนึ่ง เพื่อขอประธานแสงสว่างให้มาช่วยเหลือเธอ
จนในที่สุดเธอก็ช่วยชีวิตลูกสาวเธอได้ แต่ลูกสาวของเธอก็กินยาพิษไปนิดหน่อย
จึงทำให้สลบชั่วคราว จนได้มาคุยกับเธอ และเธอก็ได้อธิบายถึงความชั่วร้ายของพ่อให้ฟัง

ตอนจบของเรื่องเป็นการ clear และเผชิญหน้ากับความกลัวของเธอผู้เป็นมนุษย์ที่ตายไปแล้วนั้น
โดยมีเสียงจากตัวตนที่สูงส่งกว่าที่อยู่ภายในตัวเธอเองช่วยชี้แนะอยู่ตลอดเวลา
และโดยมีแสงสว่างนำทางของตัวเธอเองคอยช่วยตลอดเวลา
ซึ่งแสงสว่างดังกล่าวนี้ จะปรากฏขึ้นเมื่อผู้ที่อยู่ในนรกอย่างเธอผู้นั้น
ระลึกได้ถึงความรักหรือคุณงามความดีที่เคยมีอยู่ แต่มันจะริบหรี่ลงทุกครั้งเมื่อความกลัวเพิ่มขึ้น

การเคลียรืความกลัวของเธอ ต้องใช้ความกล้าอย่างมาก และต้องเผชิญหน้ากับทุกๆสิ่งที่เธอกลัว
คือในนรกแห่งจิตที่เธอสร้างขึ้นมานั้น มันเต็มไปด้วยคุกจำนวนห้อง นับไม่ถ้วน
ที่เกิด และสะสมมาจากทุกๆความกลัว และความชั่วร้ายที่เธอเคยทำไว้ในอดีตชาติ

ตัวอย่างเช่นคุกห้องแรกเป็นคุกขังพ่อมดหมอผีผู้ชั่วร้าย ที่ชอบเสกปีศาจออกไปทำร้ายคนอื่น
แต่ในที่สุดหมอผีก้ต้องตายเพราะผีเอง และต้องตกนรกมาสู้กันกับผีตนนั้นในคุกนี้ชั่วกัลปาวศาล
เธอต้องไขกุญแจเข้าไปเผชิญหน้ากับทั้งสองตนนั้น แล้วก็ต้องพูดให้พวกนั้นยอมเธอ
แล้วกลับมารวมกับเธอ เพื่อจะได้หมดกรรมกันไป

เธอทำเช่นนี้จนคุกที่ยาวเหยียดนับห้องไม่ถ้วนนั้นว่างเปล่าหมด
สุดท้ายเธอก็ต้องมาเคลียร์คุกเปล่าๆนั้นให้อันตรธานหายไปด้วยเช่นกัน

อ่านสนุกดีครับ และก็เหมือนอ่านนิยาย แต่มันมาจากพื้นฐานข้อมูลจริง
ที่ไม่ขัดแย้งอะไรกับข้อมูลที่พวกเราเคยอ่านกันจากข้อความจากต่างมิติทั้งหลายเลย

สรุปว่า กลัวอะไร ก็ต้องเผชิญหน้ากับอันนั้น
มันถึงจะไม่กลายเป็นสิ่งที่ฝังอยู่ในระดับจิตใต้สำนึกของเราหนะครับ

...............................

 

จะว่าไปความกลัวมันก็เหมือนเล็บขบ
ไอ้ความรู้สึกปวดตุ๊บๆ ที่มันกระแทกกระทั้นดีดดิ้นอยู่ใต้เล็บ
ความร้อนระอุที่มันร้าวรานแซกซึมไปจนทั่วหัวแม่โป้งที่บวมเปล่ง
ถ้าเรามัวแต่กลัวเจ็บ ไม่จัดการมันอย่างเด็ดขาด
มันก็คงระบมกลัดหนองไปอีกนาน...และก็คงหนักขึ้นเรื่อยๆ
หากเราตัดสินใจ จัดการกับเล็บที่มันกดลงไปในเนื้อ
จัดการกับหนองที่มันพองตัวอยู่ใต้ผิว
แน่นอนว่ามันต้องเจ็บ แต่มันก็เจ็บไม่นานหรอก
จากนั้นคือความโล่งใจเป็นที่สุด ที่ได้จัดการมันออกไปได้ ฮีๆๆ

 

ขอแชร์ความฝันนิดหน่อยครับ เมื่อคืนฝันว่า มีผีเปรตเหมือนศพแห้งจะเข้ามาดูดเลือด ตอนแรกก็หนีเหมือนกันนะ แต่นึกได้ว่าอ่านบทความในกระทู้นี้ เขาให้เผชิญหน้ากับมัน ก็เลยยืนเฉยยื่นมือให้มันดูด ปรากฏว่าไม่เจ็บเลยรู้สึกเหมือนอะไรมางับมือไว้เบาๆ จากนั้นภาพฝันก็จบ

คือก่อนหน้านี้ ถ้าฝันแนวนี้ตัวเองจะวิ่งหนี หรือสู้กับมันตลอด ซึ่งเหนื่อยมากๆ แถบอารมณ์ติดลบอีกมากมาย ปกติก่อนที่มันจะดูดเลือดเรา เราเองที่กินมัน หรือฆ่ามันเสียก่อน

 

ขอบคุณบทความดีๆที่คอยกระตุ้นเตือนให้เรามุ่งมั่นไปสู่เส้นทางแห่งแสงสว่างคงใกล้เวลาเต็มทีแล้วค่ะความรู้สึกบอกเช่นนั้น

 

From The Secret Daily Teachings

Our highest power is love, and it is one thing each of us has an unlimited amount of. How much love do you give to others in one day? Each day we have an opportunity to set out with this great, unlimited power in our possession, and pour it over every person and circumstance.
Love is appreciating, complimenting, feeling gratitude, and speaking good words to others.
We have so much love to give, and the more that we give, the more we receive.

May the joy be with you,

Rhonda Byrne

พลังอำนาจยิ่งใหญ่สูงสุดของเราก็คือ ความรัก
และเป็นสิ่งที่เราแต่ละคนมีอยู่อย่างไม่จำกัด
ลองถามตัวเองว่า
ในแต่ละวัน คุณให้ความรักแก่ผู้อื่นมากน้อยแค่ไหน
เพราะ แต่ละวัน เรามีโอกาสที่จะสร้างสรรทุกอย่าง
ด้วยอำนาจมหาศาลมิจำกัดที่อยู่ในอุ้งมือเราเองนี้
พร้อมไหลรินแบ่งปันให้กับ ทุกทุกคน ในทุกทุกสถานการณ์
ความรัก คือ อภิเชษฎร์ คือ คำนิยม คือ ความซึ้งใจ และพูดดีดีกับผู้อื่น
เรามีความรักมากมายเหลือคณานับที่จะแจกจ่าย
ยิ่งให้ความรักมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งได้รับกลับมามากเท่านั้น

 

เล่าความฝัน
ความฝันนี้เกิดก่อนที่จะมาอ่านบทความแปลของคุณเดรด ในหน้านี้ 1วัน
พอดีกำลังติดต่องานกับน้องร่วมงานแล้วยังไม่ค่อยลงตัว
ก็เลยเก็บมาฝัน
ฝันว่า กำลังคุยกับน้องทางเอ็มเอสเอ็น แล้วเน็ตของน้องที่กำลังคุยด้วยหลุดไป
แต่หน้าจอของเรากลายเป็นเกมส์ออนไลน์ มาให้ทดลองเล่น และเป็นเกมส์ที่น่าสนใจ
หลังจากเห็นหน้าตาของเกมส์แล้ว เกรงว่า มันจะหายไป
ก็เลยพยายามsave เกมส์นี้เก็บไว้ แต่ save ไม่ได้ ก็เลยคิดว่า ช่างมัน หายก็หายไป ไม่เป็นไร พอปิดเครื่อง เปิดเครื่องออกมาใหม่ อ้าว เกมส์เดิมยังอยู่ ....
จบแระ...(kiss)

 

ค่ะ ฝันอย่างงี้อีกแล้วค่ะ เมื่อคืนฝันเห็นดาวดวงเล็กสีทองกระพริบอยู่ในดวงจันทร์สลับกลับไปกลับมา เดี๋ยวเป็นจันทร์เต็มดวง เดี๋ยวก็เป็นจันทร์ครึ่งดวง สวยงามมากค่ะ เห็นแบบชัดเจน ไม่รู้ว่าตัวเองบ้าฝันอย่างงี้หรือเปล่า ประมาณว่าชอบฝันเห็นอวกาศ ดวงดาวต่างๆ บ่อยมาก ดิฉันบ้าป่าวเนี่ยยยยย

 

ขออนุญาตประชาสัมพันธ์ค่ะ

เว็บไซต์ terralinguas.com เป็นเว็บที่ให้บริการการเรียนรู้ภาษาทั่วโลก ฟรี
เรามีเป้าหมายที่จะ จัดเก็บบันทึกคลังข้อมูลภาษาทั่วโลกเท่าที่มนุษยชาติได้เคยสร้างขึ้นมา
โดยเฉพาะภาษาที่อยู่ในสถานการณ์ที่น่าเป็นห่วงว่าจะสูญหายไป
วันนี้ terralinguas ได้รับการคัดเลือกให้เปิดรับโวตจากผู้คนทั่วโลก
ผ่านโครงการ Pepsi Refresh Project ซึ่งมอบเงินทุนสนับสนุนใ้ห้กับ
โครงการที่ทำประโยชน์ให้กับสาธารณชนในทุกๆสาขา
โดยคราวนี้
เป็นการโวตเพื่อสนับสนุนการฟื้นฟูภาษา Hawaiian ภาษา Apache และภาษา Lakota
ซึ่งต่อไปไม่แน่ว่า
เราอาจจะตั้ง โครงการสนับสนุนการฟื้นฟูภาษาท้องถิ่นในเอเชีย หรือประเทศไทยก็เป็นได้

หากพี่ๆน้องๆเห็นว่า terralinguas มีวัตถุประสงค์ที่ดีและยินดีสนับสนุน
ก็ขอได้โปรดโวตให้กับเรา โดยเข้าไปที่เว็บไซต์
Search - Pepsi Refresh Project

ก็จะพบกับทั้ง 3 รายการของ terralinguas อันได้แก่
Develop language education materials to revitalize Hawaiian language
Develop language education materials to revitalize Apache language
Develop language education materials to revitalize Lakota language

กรุณากดคลิกที่ปุ่มข้างๆด้านขวาที่เขียนว่า Vote for this idea ของทั้งสามรายการ
จะมีหน้าต่างเล็กขึ้นมาให้เราสามารถแสดงตนผู้โวต ผ่านทาง Facebook
(จากสถิติ ประเทศไทยมีผู้ใช้ Facebook มากเป็นอันดับ 7 ของโลก)
หรือ ลงทะเบียนขอใช้เว็บไซต์ Pepsi ก็ได้ค่ะ

เมื่อโวตเสร็จแล้ว
ก็ยังสามารถแชร์การโวต ผ่านทาง facebook และ/หรือ twitter ได้อีกด้วย

การโวตจะดำเนินไปจนสิ้นสุดเดือนธันวาคมค่ะ
เราสามารถเข้ามาโวตได้ทุกวัน วันละหนึ่งครั้ง

กราบขอบพระคุณงามๆค่ะ
3am

 

คลิกแล้วมีข้อความว่า

Sorry. There was
a connection issue.

 

ต้อง allow PopUp ของหน้าเว็บค่ะ แล้วจะไม่ขึ้น error แบบนั้น

 

ลอง clear cookie ดูนะคะ จะช่วยได้ค่ะ
จากหน้า browser คลิกที่ Tools เลือก Options
คลิกปุ่ม show cookies
search หาเว็บ refresheverything.com
คลิก delete cookies ทั้งหมดที่มาจากเว็บไซต์นั้น
เสร็จแล้วค่ะ
ขอบคุณคุณแก้วทิพย์ ที่กรุณาโวตให้
ขอบคุณคุณLadyOfLight ที่เข้ามาช่วยตอบคำถาม
ขอบคุณทุกท่านค่ะ คงรบกวนหน้ากระทู้ฯเพียงเท่านี้

 

O.K. ค่ะ ต้อง delete cookies ออกก่อนจริงๆ

 

ขอบคุณมากครับ ที่แปลบทความดีๆมาให้อ่านกัน

 

เรื่องที่เกี่ยวกัน
http://palungjit.org/threads/ประวัติและผลงานของพระอาจารย์รัตน์-รตนญาโณ.269042/

wel lcome_mokey_Friend_;41jaah;k06;aa10