เรื่องเด่น เรื่องกาม พระธรรมเทศนา โดยพระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภทฺโท)

ผมกะลังเครียดเรื่องนี่อยู่เลย ใจมันคิดเวลาเห็น พยายามข่มใจ พยายามเอาชนะ ทุกวันก็ทำได้แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะแพ้ โชคดีได้อ่านแล้วมีข้อคิดเตือนสติให้พิจารณา ทำอะไรขอให้มีสติเข้าไว้

 

ขออนุโมทนาด้วยค่ะพิจราณาดูเป็นจริง ๆค่ะขี้ทั้งตัวเลยเปล่ง ปิ เหี่ยว เฉาทุกคนมีเหมือนกันหมด บางครั้งก็พิจารณาได้แต่บ้างคั้งกิเลสมันมาเหนือก็พ่ายแพ้มันหากขาดสติ

 

ตัวเองจะถือว่ากามคือมาร ที่มักต้องเข้ามาขัดขวางเสมอเมื่อเราจะทำความดี เพราะอยากให้เราตามใจกิเลส นักปฏิบัติธรรมต้องฝืน ต้องมุ่งมั่น พากเพียรแน่วแน่ เพื่อเอาชนะมารนี้ให้ได้ ถ้าชนะคือสอบผ่านค่ะ จะพยายามเตือนตนไว้อย่างนี้ และจะพยายามเอาชนะให้ได้

 

ไหนๆก็มีกระทู้แนวเดียวกันคืออย่างนี้ผมเคยไปบวชอยู่7เดือนได้พรรษาด้วยและเคยไปปฏิบัติธรรมที่วัดต่างจังหวัดมีถ้ำมากมายและเคยอยู่ปริวาสด้วย แต่ก่อนอื่นขอกล่าวถึงตัวเองแบบเบื้องต้นก่อน คือ ผมไม่มีเจตนาจะพูดในเรื่องลามกนะเพื่อให้เกิดความเสื่อมเสียนะแต่มันต้องพูดก่อนถึงจะคุยได้รู้เรื่อง ปกติผมเป็นคนชอบออกกำลังกายเป็นประจำอยู่แล้ว เหล้าบุหรี่ผมก็ไม่เสพและของมึนเมาอย่างอื่นด้วย แต่ผมชอบดื่มนม เวลามีอะไรกับแฟนผมก็ทำหลายรอบ4-7รอบ และบ่อยด้วยนานด้วย แต่นานๆไปมันเริ่มเบื่อ และคิดว่ามันน่าจะมีความสุขอะไรที่มันประนีตและถาวรมากกว่านี้ ผมก็เลยตัดสินใจมาบวชช่วงแรกๆผมฝันเปียกโดยที่ไม่รู้ตัวถึงมันจะไม่อาบัติก็ตามแต่ผมก็รู้สึกละอายใจที่เป็นเช่นนั้น พอต่อมาผมฝึกนั่งสมาธิมาเรื่อยๆและมากขึ้นเวลานอนฝันเรื่องอย่างว่าผมจะระลึกได้ตลอดว่าตัวเองเป็นพระอยู่ก็เลยไม่ทำเรื่องอย่างว่าในฝันพอต่อมาอีกผมนั่งสมาธิมากขึ้นไปอีกเวลาฝันผมจะรู้ตัวว่าตัวเองกำลังฝันและสามารถกำหนดหรือบังคับภาพในฝันได้ว่าจะทำอย่างไรถ้าฝันเรื่องอย่างว่าผมก็จะกำหนดให้มันหายไปได้และต่อมาผมนั่งสมาธิให้มากขึ้นไปอีกเรื่องฝันอย่างว่านั้นก็มีน้อยและไม่มีตามลำดับไป แต่อาการฝันเปียกก็ยังมีอยู่ คือไม่ฝันอะไรเลย แต่อสุจิก็ยังไหลออกมา โดยจะเป็นประมาณเดือนละ1ครั้ง หรือ2ครั้ง ช่วงแรกมันไหลอกมาผมจะไม่รู้ตัวแต่หลังสติผมมากขึ้นพอมันเคลื่อนผมก็จะสะดุ้งตื่นมาและมันก็ออกมาพร้อมกับที่ผมตื่นพอดี แต่ผมไม่รู้สึกยินดีเพียงแต่รู้สึกเหมือนเราอั้นปัสสาวะไว้นานๆแล้วปล่อยออกมา จึงทำให้ผมคิดว่า ผมจะอาบัติสังฆาทิเสสหรือไม่มันคลุมเครืออย่างมาก เพราะตอนปกติที่บวชผมก็ไม่ทำปล่อยความใคร่ด้วยตัวเองอยู่แล้วเพราะผมรู้ว่าตัวเองเป็นพระอยู่เพราะการทำเช่นนั้นไม่สมควรอย่างยิ่งและทำให้ผ้ากาสาวพัตร์เปื้อนมลทิน แต่มันออกมาตอนนอนนี้สิผมไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง ขนาดตอนไปเข้าปาริวาสยังออกมา2คืนติดและตอนไปปฏิบัติธรรมที่หวัดต่างต่างหวัดที่ว่ายังออกมา คือมันออกมาเฉยๆไม่ได้ฝันอะไรผมเซ็งมากเลยไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง จะปรึกษาใครก็อาย ผมเลยตัดสินใจสึกออกมาก่อน ซึ่งในใจตอนนี้ลึกผมก็ยังอยากไปบวชอยู่เพราะผมอยากลองออกธุดงส์บ้างเพราะยังไม่เคย แต่กลัวมันจะเป็นเรื่องอย่างว่านั้นอีก ถ้าใครพอมีวิธีแก้ให้ผมขอคำแนะนำด้วยครับ เพราะเรื่องการบังคับจิตไม่ให้หลงใรกามราคะสำหรับผมไม่อยากเพราะผมเคยเห็นคนสาวสวยตอนบวชตอนนั้นจิตมันไปหลงผมรู้ตัวดีเลยใช้วิกฤตให้เป็นโอกาสผมก็เลยนึกเอาตัวผู้หญิงคนนั้นมาเพ่งพิจารณาหาความงามความหลงมันอยู่ที่ใด พิจารณาให้หมดทุกซอกทุกมุม จนเห็นแต่ขี้ ตั้งแต่หัวยันเท้า และตั้งแต่เท้ายันหัว เช่นขี้หัว ขี้ตา ขี้มูก ขี้หู ขี้ฟัน ขี้ไคล ขี้เล็บ ขี้ใหม่ ขี้เก่าที่อยู่ในท้องฯลฯ พิจารณาไปเรื่อยจนกว่าจิตมันจะปลงพอจิตเริ่มปลงแล้วปิติมันก็เกิด เช่นนี้และ แต่เรื่องบังคับร่างกายไม่ให้มันปล่อยอสุจิออกมามันทำไม่ได้นี้และที่ผมเซ็ง

 

ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เผลอเมื่อไหร่เข้าใกล้ขี้ทุกที เผลออีกก็ตัวคลุกขี้ เผลอๆตัวก็กลายเป็นขี้ เฮ้อ...อนุโมทนา

 

กายคตาสติ: หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน..หลักความจริงของกายมนุษย์อันนำไปสู่ความพ้นทุกข์

http://palungjit.org/threads/%E0%B8...8C.261268/

 

ท่องไว้ครับคนสวยหรือหล่อๆที่เห็น คือ เนื้อที่จะเน่า+กระดูกที่จะผุุ

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ
ได้ข้อคิดดีมากเลยค่ะ