แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

พ่อลูก 3 · 24 กันยายน 2010

ขอจองด้วยคนครับ

หนุ่มเมืองแกลง said: ↑

ผมแจ้งเพื่อนๆตอนนี้เลยก็แล้วกันครับ ว่าได้ถามอาจารย์ที่รู้เรื่องเหล่านี้ดีแล้ว จึงตกลงจะสร้างลูกอมอีกรุ่นหนึ่งเป็นครั้งสุดท้าย และจะไม่สร้างอีก ให้ดีเด่นในด้านโชคลาภ การเสี่ยงโชค เป็นมหาเสน่ห์ คุ้มครองป้องกัน แต่ไม่เอาเข้าพิธีเดียวกันกับชุดเดิมที่สร้าง ตามสัจจะที่ได้ขอทำไว้ เงินทุกบาทครบทั้ง 100 % เข้าการกุศลทั้งหมด มีมวลสารต่างๆคือ

- น้ำมันโป ที่เหลืออยู่ เป็นที่สุดในตำนานอาถรรพ์แห่งโชค ลาภผล ต่อชีวิต
- น้ำมันพรายโสฬส หรือพราย 16 ตน เป็นที่สุดในอิทธิฤทธิ์ด้านคุ้มครอง ค้าขาย บอกใบ้ให้หวย
- น้ำมันพรายกาหลง เป็นสุดยอดทางเมตตา มหาเสน่ห์ เป็นที่กล่าวขานยอมรับในเรื่องเมตตา
- ผงอาถรรพ์ สีผึ้ง ผงพรายภูติ จากสรรพอาจารย์ต่างๆ ทั้งเขมร ลาวและไทย

ใครต้องการกี่ลูก ลงชื่อแสดงเจตนาได้ครับ ค่าบูชาทั้งหมดร่วมทำบุญกุศลด้วยกันทุกคน ถือเป็นของขวัญปีใหม่ 2554 และให้ลงชื่้อได้เลยนับแต่บัดนี้เป็นต้นไป หากเกินจำนวนที่สร้างได้ ก็ขอสงวนสิทธิ์ให้คนที่จองไว้ก่อนเท่านั้น ทำตามพิธีโบราณและผ่านการปลุกเสกอย่างถูกต้องแท้จริง จากพระอริยะสงฆ์ที่มีวิชาและเก่งกล้าจริง

Click to expand...

ผมขอจองด้วยครับ 3 ลูก แต่ไม่ทราบว่าค่าบูชาลูกละเท่าไหร่ครับ

เบื่อกรุง · 24 กันยายน 2010

มะบอม said: ↑

ถ้าเรื่องนี้ที่เล่ามาเป็นเรื่องจริง หลวงปู่ท่านนั้นกล่าวไว้ดีแล้วครับ อนุโมทนา สาธุ เป็นธรรมที่ผู้ปฏิบัติพึงได้รับเป็นของเฉพาะตนเท่านั้น อ่านดูก็รู้แล้วว่าท่านสอนไม่ให้ยึดติดน่ะครับ สาธุ ครับ

แต่พอดีเรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกันกับกระทู้นี้น่ะครับ คุณหนุ่มโพสไว้แล้วว่าจะไม่มีการนำชิ้นส่วนของสัตว์เดรัจฉานทุกชนิดมาสร้างพระเครื่อง หรือ ลูกอม นะครับ ถ้าคุณคิดจะนำเรื่องพระเรื่องเจ้ามาเป็นเกราะกำบังเพื่อใช้เป็นอาวุธเหน็บแนมผู้อื่นแบบนี้ ไม่เห็นสมควรครับ ส่วนเรื่องราวของหลวงปู่รูปนี้ ดีแล้ว สาธุแล้ว แต่ขนะที่คุณกำลังนั่งพิมพ์อยู่ในตอนนั้นใจคุณคิดอย่างไรกัน? เจตนาของคุณคืออะไรกันแน่ ไอ้ตัวเจตนานี่แหละที่เป็นใหญ่ในการสร้างกุศล หรือ การก่อกรรมชั่ว ระวังที่เจตนาของตัวเองเสมอ เพราะอาจจะเผลอไปสร้างกรรมหนักได้โดยไม่รู้ตัว แม้ในวาระสุดท้ายแห่งชนม์ชีพของพระพุทธเจ้า ยังทรงประทานปัจฉิมโอวาทว่า

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย บัดนี้ เราขอเตือนพวกเธอว่า สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมไปเป็น<WBR>ธรรมดา พวกเธอจงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมเถิดฯ"

ธรรมข้อสุดท้ายนี้แม้พวกเราจะเป็นฆารวาส แต่ก็มิอาจจะมองข้ามธรรมข้อนี้ไปได้เลย ก่อนที่สังขารของเราจะเสื่อมสลายไป ขอให้สร้างความดีด้วยเจตนาที่ดีไว้ให้มากกว่า ความดีที่สร้างโดยเจตนาร้าย ใครที่พอจะเข้าใจได้ถือว่ามีบุญอยู่ไม่น้อย ส่วนใครจะไม่สามารถเข้าใจธรรมอันละเอียดนี้ได้ ถือว่ายังไม่ถึงเวลา ยังไงก็ขอบคุณนะครับ ^^
Click to expand...

สาธุ ในธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าครับ ไม่มีสิ่งใดวิเศษไปกว่าธรรมหรอกครับ ทีคุณกล่าวมา คุณแปลความหมายของท่านได้ถูกหมดครับ อนุโมทนา

2zani · 24 กันยายน 2010

กลอน ธรรมะ ดีๆ มากมาย

ขอเป็นกำลังใจให้พี่หนุ่มและพี่คณะทำงานทุกท่านครับ

sakuda · 24 กันยายน 2010

ถึงคุณ Siwarit
แจ้งการโอนเงินครับ จำนวน 6800 บาท เรียบร้อยแล้วครับ

GAN9 · 24 กันยายน 2010

SpringDove said: ↑

How come mine is go back to 2 pcs again?

should be 4 pcs. kha.

sorry na kha, but I got confused.

[/CENTER]
Click to expand...

ต้องขอโทษด้วยครับ
จะกลับไปแก้ไขให้นะครับ

janji · 24 กันยายน 2010

janji said: ↑

สมาชิกใหม่นะคะ น้องที่ออฟฟิศแนะนำค่ะ (ekkorn9)
ขอเป็นกำลังใจให้พี่หนุ่มด้วยนะคะ

ขอร่วมทำบุญจอง ชุดกรรมการที่ 3
จำนวน 2 องค์คะ จะโอนเงินให้วันนี้ แล้วจะแจ้งให้ทราบนะคะ
Click to expand...

โอนเงินให้แล้วนะคะ อนุโมทนาบุญค่ะ

เทวาลัย · 24 กันยายน 2010

ไม่ได้เข้ามาวันเดียว กระทู้ชักร้อนแรงเป็นช่วงๆ

ผมว่าอย่าไปตอบโต้เขาเลยครับ ปล่อยเขาไปเหอะ

อันไหนที่เราตอบได้ก็ตอบ ตอบไปแล้วเขาไม่เข้าใจ ก็แล้วไป

ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์ พระและลูกอม..ครับ

ถ้าเราทำดี เจตนาดีซะอย่าง ทุกอย่างก็ต้องออกมาดี..เอาให้ดีและโด่งดังไปเลยครับ

เขาจะได้ไม่มาหัวเราะเยาะพวกเราทีหลัง..ช่วงนี้ก็ปล่อยเขาไปก่อน วันนึงข้างหน้า เขาอาจ

จะวิ่งหาพระและลูกอมของพวกเราก็ได้

อย่างน้อย ก็ยังดีกว่าบางกระทู้ ที่หากินโดยเอาพระหรือแมลงอะไรไม่รู้มาขาย ต้มคนไปวันๆ ใช้ไปก็ไม่ได้เรื่อง

___________________

sangtam · 24 กันยายน 2010

เย้..ดีใจจังครับ..ผมได้รางวัลตั้งชื่อครับ..ลูกอม..พรายอนันต์..ขอบคุณพี่หนุ่มมากครับที่พิจรณาเลือกและให้โชค..ผมจะเอาใว้ให้ลูกชายครับ..(มีลูกคนเดียวครับพี่)...ขอบคุณครับ....

พุทธิวงษ์ · 24 กันยายน 2010

หนุ่มเมืองแกลง said: ↑

ฝนตกหนักๆแบบนี้ หวนคิดถึงครั้งหนึ่งที่เคยไปติดฝนอยู่ในถ้ำที่จุนชอง แดนกะเหรี่ยงอิสระ เข้าไปจากฝั่งไทยอีกประมาณร้อยกิโลเมตร แล้วกลับไทยไม่ได้เพราะถนนเส้นนี้ไม่มีสะพานข้ามลำห้วย ต้องใช้รถโฟร์วีล (4x4) ลุยข้ามลำน้ำเท่านั้น ในหน้าแล้ง น้ำในลำห้วยเหล่านี้จะลึกเพียงแค่หน้าแข้ง แต่หากฝนตกเมื่อไร น้ำในลำห้วยจะแดงและไหลแรงมาก นำป่าจะพุ่งเป็นสายน้ำคลั่ง ระดับน้ำสูงแค่ไม่ถึงเมตร แต่มีความแรงขนาดพัดรถยนตร์หนักๆปลิวเป็นกระป๋องน้ำอัดลมเบาๆ เมื่อหลบฝนติดอยู่บนถ้ำสามวัน จึงมีเรื่องเล่ามากมายจากพรานพื้นเมืองที่เคยล่าสัตว์ในป่าดงดิบเหล่านี้มานานตั้งแต่ ก่อนสมัยปี 2500 เสียอีก

ในยุคก่อนนั้นไม่มีทางรถ มีแต่ทางเดินเท้าเท่านั้น ดีที่สุดคือขี่ลาและม้าเดินไปตามทางเลาะตีนเขาและป่าทึบ วันดีคืนดี เสือก็โดดมางาบลาเสียดื้อๆ แต่กับม้าจะไม่ค่อยโดนกินเป็นเหยื่อเสือเท่าไรเพราะม้ามีจมูกดีจะได้กลิ่นเสือก่อนเสมอจึงวิ่งหนี แต่ลามีดีที่ตาทิพย์ สัตว์ชนิดนี้แม้จะโง่ แต่มันมีตามองเห็นในสิ่งลี้ลับเป็นการทดแทนสมองอันน้อยนิดที่ติดตัวมา
Click to expand...

เหงาๆกับความหลังครั้งเก่าครับ

พุทธิวงษ์ · 24 กันยายน 2010

หนุ่มเมืองแกลง said: ↑

พรานเล่าว่าสมัยนั้น สัตว์ในป่าชุกชุมเกินกว่าจะคาดคิดว่าจะหมดไปเช่นทุกวันนี้ มันแทบจะชนเราตายด้วยซ้ำไป หมีควาย(มีแถบขาวๆกลางหน้าอก)จะยืนหลับตากินน้ำผึ้ง หรือรังมิ้ม ตามโพรงไม้ หม้ควายตาไม่ดี หูไม่ดีแต่จมูกดีเป็นเลิศ บางทีมันเห็นคนมารบกวนมันจะวิ่งใส่สุดฝีเท้า ปืนยิงมันไม่อยู่ เพราะหนังมันหนา และปืนแบบชาวบ้านดินปืนไม่ได้มาตรฐาน หากพลาดไปมันจะถลกหนังหัวทันที และมันวิ่งเร็วกว่าคนมากในป่า

ต้องใช้ไม้ไผ่รวกแห้งลำใหญ่ เหลาปลายแหลมๆยันหน้าอกมันไว้ หมีชนิดนี้จะสาวดึงไม้ไผ่เข้าหาตัวเองเพื่อจะเข้ามาหาเราให้ได้ ปลายแหลมของไม้ไผ่จะทิ่มทะลุท้องมันจนไปโผล่ด้านหลัง มันจึงรู้ว่าเจ็บแล้ว และตายในที่สุด และพรานก็จะเอาหนังและดีของมันมาขาย นี่เป็นวิธีการล่าดีหมีของพรานยุคนั้นที่ถือว่าเป็นของมีราคาอย่างหนึ่งในป่าลึก โดยไม่สนใจเอาอุ้งตีนหมีแต่อย่างใด
Click to expand...

เหงาๆกับความหลังครั้งเก่าครับ

พุทธิวงษ์ · 24 กันยายน 2010

หนุ่มเมืองแกลง said: ↑

ครั้งหนึ่งพรานเอาของป่าต่างๆ เนื้องูเหลือม หนังงู หนังหมีสองตัวและเขาวัวกระทิงบรรทุกใส่หลังลาจนเพียบแปร้ จะมุ่งหน้ากลับบ้านที่ในหมู่บ้านพรานหลังจากออกมาได้สามวันแล้ว เมื่อจูงลาเดินลัดเลาะมาตามทางแคบๆบนไหล่เขาใต้ต้นไม้ตอนใกล้ๆค่ำ ลาตัวนั้นได้หยุดลงกระทันหัน จะกระตุก ดึงกระชากอย่างไรก็ไม่เดินหน้า ไม่ว่าจะตีจะทุบก็ยังเฉย จนพรานโมโห และคิดว่ามันคงเหนื่อย จึงคิดจะพักสักครู่และเอาลาตัวนั้นผูกไว้กับโคนต้นไม้ใหญ่ และตัวเองเดินลงไปตีนเขาที่มีลำน้ำไหลผ่าน เพื่อวักน้ำมาล้างหน้าล้างตาให้หายเหนื่อย

โดยขณะที่เดินออกจากโคนไม้ที่เอาลาไปผูกไว้ ก็เห็นขอนไม้เล็กๆเปื้อนดิน วางขวางทางอยู่ท่อนหนึ่งแต่ก็ไม่ได้เอะใจสงสัยอะไรมากนัก จึงเดินข้ามไปเสียตามปกติ เมื่อกำลังล้างหน้าอย่างสบายใจข้างลำธารอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงลาร้องที่โคนไม้แล้วเงียบเสียงลงไปกระทันหัน
Click to expand...

เหงาๆกับความหลังครั้งเก่าครับ

lynn@nice · 24 กันยายน 2010

ชอบกลอนธรรม สองบท นี้มากๆเลยค่ะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ คุณ 2zani + 10 หอยขม (k)

พุทธิวงษ์ · 24 กันยายน 2010

หนุ่มเมืองแกลง said: ↑

เมื่อพรานเดินกลับมาที่โคนไม้ต้นเดิมที่ผูกลาไว้ เขาไม่เห็นขอนไม้เปื้อนดินที่วางขวางทางไว้แล้ว และเมื่อไปถึงโคนไม้ เขาพบแต่เชือกที่เคยผูกลาไว้และพบแต่ เขาวัวกระทิง หนังหมี หนังงูเหลือมและว่านยาต่างๆเท่านั้นซึ่งยังอยู่ในถุงที่เคยวางพาดหลังลาตัวนั้นกองอยู่ใกล้ๆโคนไม้

มีรอยเลือดเปรอะไปทั่วตรงนั้นและรอยดิ้นรนต่อสู้ มีรอยลากเป็นทางยาวไปจนถึงปากทางเข้าถ้ำใหญ่ที่ซอกเขาตรงหน้าผา เมื่อเดินตามไปเขาพบเกล็ดงูตกอยู่สองเกล็ด เขาเก็บมาดูและต้องถอยหลังกลับทันที โดยไม่คิดจะหาลาเคราะห์ร้ายตัวนั้นอีกต่อไป เพราะเกล็ดงู 2 ชิ้นนั้น แต่ละชิ้นมีขนาดเท่าฝ่ามือผู้ใหญ่และแข็งเป็นกระเบื้องดินเผา ด้วยชีวิตพรานไพร ที่ย่ำพงป่ามาแล้วหลายสิบปี เขาเคยรู้เรื่องพญางูยักษ์ในป่าใหญ่มาแล้วจากพ่อของเขาที่เสียขาไปเพราะงูชนิดนี้

เขาเล่าว่าเมื่อนึกถึงขอนไม้ที่เขาก้าวข้ามไปตอนลงไปที่ลำธาร พอนึกออกว่าตัวมันจะต้องมีขนาดใหน เพราะขอนไม้นั้นมีขนาดใหญ่กว่าลำตัวผู้ใหญ่อ้วนๆเสียอีก และเพราะขอนไม้นั้นเปื้อนดินจนมองไม่ออกว่าเป็นอะไรแน่ แต่เจ้าลาของเขาเองกลับหยุดนิ่งไม่ยอมเดินหน้าผ่านไปที่ขอนไม้ แต่ต้องมาสังเวยชีวิตงูยักษ์ไปจนได้ในที่สุด
Click to expand...

เหงาๆกับความหลังครั้งเก่าครับ

lynn@nice · 24 กันยายน 2010

sangtam said: ↑

เย้..ดีใจจังครับ..ผมได้รางวัลตั้งชื่อครับ..ลูกอม..พรายอนันต์..ขอบคุณพี่หนุ่มมากครับที่พิจรณาเลือกและให้โชค..ผมจะเอาใว้ให้ลูกชายครับ..(มีลูกคนเดียวครับพี่)...ขอบคุณครับ....
Click to expand...

ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ แอบตาร้อนด้วยค่ะ (ping-love

พุทธิวงษ์ · 24 กันยายน 2010

หนุ่มเมืองแกลง said: ↑

บางคนที่คุณแม่ได้จากไปแล้ว อาจตั้งแต่เด็กๆหรือจากไปเมื่อตอนเราโตแล้วก็ตาม ไม่ต้องน้อยใจไปครับ ผมมีเรื่องจริงของชีวิตคนๆหนึ่ง ที่น่าเอามาเป็นกำลังใจให้ตนเอง

พนักงานของผมคนหนึ่ง มีชีวิตอาภัพ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครเป็นพ่อและแม่ของเธอ เพราะเธอถูกทิ้งไว้ที่โรงพยาบาลหัวเฉียวตั้งแต่เกิดได้สามวัน โดยแม่ใช้ชื่อนามสกุลปลอมในการแจ้งคลอดฉุกเฉินครั้งนั้น โดยไม่มีญาติหรือเพื่อนสักคน และไม่มีใครรู้ว่าพ่อเป็นใคร เมื่อแม่หนีออกจาก รพ.ไปแล้ว ก็มีคนขอเธอไปอุปการะเป็นลูกบุญธรรม

ต่อมาผู้อุปการะก็เสียชีวิตไปอีกเมื่อเธอโตมาได้อายุแค่ 12 ปี ต้องอาศัยอยู่กับคนข้างบ้านจนโตและหางานทำในโรงงาน เธออยากรู้เพียงว่าแม่คือใคร เมื่อไปสืบค้นที่ รพ.ก็ได้พบว่าทำลายหลักฐานไปนานแล้ว และไม่รู้จะสืบหาได้จากที่ใด ชีวิตของคนๆหนึ่งที่โตมาจนจะครึ่งชีวิตแล้ว แต่เมื่อใครเขาคุยเรื่องแม่กัน เธอกลับไม่รู้ว่าจะคุยว่าอย่างไร ในเรื่องนี้ เธอไม่ได้โกรธแม่ที่ทอดทิ้งเธอไปแต่เธอแค่อยากรู้ว่า เธอยังมีแม่อยู่ในโลกใบนี้หรือไม่

ชีวิตบางคนช่างรันทดและอาภัพกว่าที่เราคิดมากนัก เรายังมีแม่ให้ได้คิดถึงและโหยหาไออุ่นยามทุกข์ ยามเหงาไม่มีใคร แต่บางคนไม่มีใครสักคนจะเป็นจุดสุดท้ายของอารมย์เหงาๆเศร้าๆในวันแม่แบบนี้ ผมเห็นเธอแอบร้องไห้ทุกครั้งเมื่อเพื่อนๆพูดว่าจะไปกราบแม่ จะทำอะไรให้แม่ จะพาแม่ไปกินข้าว แต่เธอไม่มีใครจะให้กราบเลยสักคน นอกจากพระที่เธอกราบไหว้แทนแม่ในทุกวันนี้

และทั้งๆที่เธอไม่รู้ว่าแม่เธอเป็นใคร เธอยังทำบุญให้แม่ที่ทอดทิ้งเธอไป เธอตั้งใจปฏิบัติธรรม ถวายทาน และที่ยิ่งใหญ่สำหรับเธอคือ ด้วยการบริจาคร่างกายเป็นอาจารย์ใหญ่ที่ โรงพยาบาลของรัฐแห่งหนึ่ง เพื่อไม่ให้เป็นภาระสำหรับคนอื่น เพราะเธอไม่มีญาติพี่น้องใดๆเลยในโลกนี้ เธอต้องการสร้างกุศลนี้เพื่อให้กุศลส่งให้เธอได้พบแม่ของเธอในสวรรค์ที่อยู่ไกลโพ้น แม้ว่าจะอีกนานกี่ภพกี่ชาติ เธอก็ต้องการจะพบหน้าแม่สักครั้ง แค่นั้นจริงๆสำหรับเธอคนนี้
Click to expand...

เหงาๆกับความหลังครั้งเก่าครับ

lynn@nice · 24 กันยายน 2010

เห็นเพื่อนๆสมาชิกเหงาๆกัน แวะเอาคำถามของเจ้าลูกชายมาฝากกันค่ะ เพื่อนๆท่านใดนึกสนุกก็ช่วยๆกันตอบได้นะคะ

1. ก่อนจะมาเป็นพยาบาล ต้องเป็นอะไรมาก่อน ?
2. จังหวัดอะไรมีนามากที่สุด ?
3. ใครเป็นพ่อของ พลอย ?
4. ประเทศอะไรทำนาแล้วไม่ได้ข้าว?
5. เล็กคาราบาวไปกินเหล้ากับใครมา ?

ช่วย ตอบๆกันหน่อยนะคะ ขำๆๆ ค่ะ

พุทธิวงษ์ · 24 กันยายน 2010

หนุ่มเมืองแกลง said: ↑

[FONT=&quot]การสำรวจครั้งที่สลดใจมากอีกครั้งหนึ่งของผมและทีมงานคือการเข้าสำรวจในถ้ำที่ดินแดนมอญ ฝั่งตรงข้ามวัดวังวิเวการาม อำเภอสังขละบุรี กาญจนบุรี ข้ามเข้าไปฝั่งพม่า แต่เป็นเขตดินแดนกันชนที่ชนชาติมอญอาศัยอยู่กันเป็นกองทัพ หลังจากอพยพหนีตายจากการถูกพม่าล้างเผ่าพันธ์ โดยมีกลุ่มที่ยังเหลืออยู่ไม่มากนัก และเข้ามาพึ่งพระบรมโพธิ์สมภารของไทยเราที่วัดวังวิเวการามทุกวันนี้ โดยคนมอญที่หนีตายอพยพมาจากถิ่นฐานเดิมได้หอบเอาทรัพย์สินของมีค่าหลายๆอย่างเข้ามา และซุกซ่อนไว้ตามถ้ำต่างๆก่อนเข้าแผ่นดินไทย ในท้องที่ของมอญตรงนี้มีถ้ำน้อยใหญ่มากหลายร้อยถ้ำ หลายถ้ำมีปากทางเข้าแค่ช่องทางเล็กๆพอคนลอดเข้าได้ แต่พอเข้าไปข้างในแล้ว มีห้องโถงกว้างใหญ่กว่าสนามฟุตบอลเสียอีก มีช่องลมระบายอากาศ ลานพิธีกรรมครบถ้วน และมีเฉพาะถ้ำเล็กๆแต่ซอกซอน วกวนลึกลับเท่านั้น ที่มักมีการฝังทั้งสมบัติและฝังปู่โสมไว้ด้านในโดยฝังคนในตระกูลทั้งเป็นเพื่อเฝ้าสมบัติรอวันที่ลูกหลานของตัวเองจะย้อนกลับมาขุดเอาไปใช้อีกครั้งในโอกาสข้างหน้า ทุกถ้ำที่ได้เข้าไปตรวจสอบพบโครงกระดูกคนมากกว่าหนึ่งโครงทั้งสิ้น

และตามถ้ำเหล่านี้ก็มีพรานล่าสมบัติเข้าไปเสาะหากันมาแล้วทั้งสิ้น แทบไม่เหลืออะไรให้ค้นหาแล้ว นอกจากเครื่องมือเครื่องใช้ยุคเก่าหรือของขลังตามกรรมวิธีมอญที่ชำนาญในสรรพวิชามากกว่าชนชาวพม่า มีถ้ำบางถ้ำเป็นที่อยู่ของรังงูเห่าหลายๆรัง ทางเข้ามีต่อหลุมดักคนที่รุกล้ำเข้าไป พวกเราเคยเข้าไปพบทองคำก้อนที่หลอมเองแบบชาวบ้าน ตกอยู่ในก้นถ้ำๆหนึ่งและยังมีโถใส่ผงขาวๆและท่อนไม้แห้งๆวางอยู่ มารู้ภายหลังว่าเป็นโถใส่กระดูกภูติพรายที่เขาสะกดไว้เพื่อเอาคนบุกรุกเข้าไปอยู่เฝ้าสุสานแทน เขาจะเอาไม้กฤษณาวางเป็นเครื่องบูชาไว้แก่วิญญาณแทนธูปหอม และที่ก้นถ้ำนี้มีโครงกระดูกคนทั้งเด็กและผู้ใหญ่รวมแล้ว 14 [FONT=&quot]โครง พวกเขาคงขาดอากาศหายใจตายอยู่ก้นถ้ำที่เข้ามาหลบซ่อนอยู่แน่นอน แต่มีคนเข้ามาล่าสมบัติไปก่อนหน้านี้แล้ว เราทำได้คือเอากระดูกมาทำบุญให้เท่านั้น<o>

</o>[/FONT][/FONT] [FONT=&quot]แม้แต่ตอนนี้ยังมีคนเข้าไปเสาะหาพระเก่าๆของโบราณต่างๆออกมาขายกันตลอดเวลา แต่มักเจอดีและป่วยกันทั้งสิ้นเพราะในถ้ำอับชื้นขาดอากาศหายใจ เชื้อโรคมากมาย แค่ในถ้ำลิเจียเมื่อครั้งขุมทองเมืองกาญจนบุรี ยังสำรวจไม่ถึงก้นถ้ำเลยแม้ใช้เวลาสามวันแล้วโดยใช้ทหารหน่วยจู่โจมและ ตชด.ที่ฝึกมาอย่างหนัก บางถ้ำยาวเป็นสองกิโลเมตร เป็นช่องทางน้ำไหลใต้ถ้ำ ที่สำคัญและอันตรายมากคือปล่องเหวในถ้ำ บางแห่งลึกลงไปมากกว่าร้อยเมตร เอาก้อนหินทิ้งลงไปนานมาก กว่าจะถึงก้นถ้ำ เป็นช่องบาดาลของถ้ำ เมื่อปีที่ผ่านมา 2552 [FONT=&quot]เดือน เมษายน ยังมีคนพบพระท่ากระดานที่ถ้ำใกล้ๆคูนาวา แดนกะเหรี่ยง[/FONT]KNU [FONT=&quot]ตรงข้ามทุ่งใหญ่นเรศวร ประมาณ [/FONT]70[FONT=&quot] องค์ แต่ต้องแลกสังเวยด้วยสองชีวิตที่ชะตาขาดแล้ว ยังมีเรื่องมากมายที่น่าสนใจและศึกษาในป่าต่างๆ โดยเฉพาะตามแนวตะเข็บชายแดนไทยพม่า แม้แต่พืชแปลกๆและพฤติกรรมสัตว์ป่าที่หาดูยากในเมือง แต่ต้องเดินเท้าเท่านั้นลุ้นไปกับทาก ตะขาบ และงูเห่า ชีวิตมีรสชาดไปอีกแบบหนึ่ง แต่ผมไม่ได้ไปล่าหาสมบัติหรอกนะอย่าเดาเลย[/FONT][/FONT]
Click to expand...

เหงาๆกับความหลังครั้งเก่าครับ

sangtam · 24 กันยายน 2010

คนที่เข้ามาเจตนาป่วนกระทู้ครับ..ความเชื่อและคิดจะเชื่อหรือศัทราสิ่งใดๆเป็นสิทธิ์ส่วนบุคลนะครับ..เป็นสิทธิ์โดยธรรมชาติไม่อาจให้ผู้หนึ่งผู้ใดมาตำหนิและแสดงความไม่เห็นด้วยในเรื่องการแสดงความเชื่อหรือศัทราส่วนตัวได้นะครับ..เมื่อได้รับทราบแล้วกรุณาโปรดหยุดการกระทำนะครับ......ขอเป็นกำลังใจให้พี่หนุ่มและทีมงานทำการกุศลครั้งให้สำเร็จ....

พุทธิวงษ์ · 24 กันยายน 2010

หนุ่มเมืองแกลง said: ↑

วันสุดท้ายของความเหงา
<o></o>
ฟ้า เป็นเด็กสาววัยสดใสร่าเริงน่ารัก กำลังกินกำลังนอนและมีชีวิตชีวา เธอเรียนอยู่ชั้นมัธยมปีที่สามของโรงเรียนแห่งหนึ่งในอำเภอ พ่อและแม่ของเธอเป็นเพื่อนของผมและสนิทกันมาแต่วัยเด็ก เขาและเธอทั้งสองคนประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตคาที่พร้อมๆกันทั้งคู่ ที่นครศรีธรรมราชทางรถยนต์เมื่อไปทำงานที่นั่น โลกของเธอที่กำลังสดใสและมีทุกอย่างทัดเทียมเพื่อนฝูงต้องมืดมัวลง เธอได้อาศัยอยู่กับยายที่แก่ชราแล้วและรับจ้างเล็กๆน้อยและไม่ได้สนใจดูแลเธอเท่าที่ควร จนเธอถูกเด็กวัยรุ่นขี้ยาในพื้นที่ใกล้เคียงฉุดไปกระทำการข่มเหงในยามดึกของคืนวันหนึ่ง

หลังจากเธอขี่จักรยานกลับมาจากการไปรับจ้างห่อขนมในละแวกใกล้บ้าน หลังจากวันนั้นมาเธอต้องทนเจ็บช้ำน้ำใจและหวาดกลัวมาตลอดเวลาที่ต้องออกจากบ้านไปหารับจ้างเล็กๆน้อยๆ เพื่อจะได้เงินเป็นค่าจ้างพอแบ่งเบาภาระต่างๆในบ้านของยาย จากเด็กสาวใสๆและเป็นลูกคนเดียวของพ่อแม่ ที่เคยมีพ่อแม่ลำบากดิ้นรนทำงานเพื่อส่งเสีย ให้เล่าเรียนทัดเทียมเพื่อนฝูง กลับต้องมาทนยากลำบากในการหาเงินเป็นค่าใช้จ่ายต่างๆ โดยการรับจ้างขายของและทำงานบ้าน เพื่อหาเงินช่วยตนเองในการเรียนให้จบชั้นมัธยมปลาย ทั้งวันพ่อและวันแม่ในทุกๆปี เธอต้องเสียน้ำตาไหลอาบแก้มทุกครั้งที่ครูให้อ่านเรียงความหน้าชั้น เพราะเธอไม่เหลือใครอีกแล้วในชีวิต ไม่มีกำลังใจจะอยู่เพื่อใครสักคน ไม่มีความหวังในอนาคตใดๆ และหมดกำลังใจในทุกๆอย่างและเธอไม่พร้อมที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกแล้ว

ทุกครั้งที่เจอเธอเมื่อผมกลับไปบ้านต่างจังหวัด เธอมักหลบหน้าหลบตาเสมอ แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเธอผอมลงไปทุกทีและดูเหงาๆเศร้าๆ ในรอยยิ้มหวานๆนั้นมันแฝงไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ ดวงตาสวยใสและกลมโตคู่นั้น มักบวมแดงและมีน้ำตาเอ่อท้นทุกครั้งที่เจอกัน ใบหน้าที่เคยหวานซึ้งน่ารัก กลับซีดเซียวมีแต่ร่องรอยของความเหงาและดูเศร้าสร้อยเสียเหลือเกิน ทุกคำพูดของเธอช่างดูยากเย็นยิ่งนัก กว่าจะพูดออกมาได้แต่ละครั้งและเมื่อสองปีที่แล้วนี้ เมื่อผมเจอเธอที่บ้านต่างจังหวัด เธอมาไหว้ผมในวันพ่อและร้องไห้ก่อนจะบอกว่า “หนูคงจะไม่ได้อยู่ตอบแทนบุญคุณของลุงแล้วนะคะ หนูขอตอบแทนในชาติหน้าก็แล้วกัน”

เธอเล่าให้ฟังพร้อมหยาดน้ำตาที่ไหลพร่างพรูว่า เมื่อเธอโชคร้ายถูกทรชนข่มเหง เธอก็ติดโรคทางเพศสัมพันธ์และรักษาอยู่นานวัน เมื่อเธอจบมัธยมปีที่หก เธอก็ได้ข่าวว่าไอ้คนเลวนายนั้นได้เสียชีวิตลงด้วยโรคร้ายแรงทางการสำส่อนทางเพศ เมื่อเธอไปตรวจที่โรงพยาบาล ผลที่ออกมาก็เป็นไปอย่างที่เธอหวาดกลัวไว้แล้วนั่นเอง เธอป่วยมาตลอดแบบเป็นโน่นเป็นนี่มานานกว่า 8 ปีกว่าๆแล้ว แต่ไม่ยอมไปรักษาที่โรงพยาบาล ได้แต่ซื้อยากินเองตามร้านขายยา เพราะกลัวว่ายายจะอายคนอื่นหากใครรู้ว่าเธอเป็นโรคร้ายแรง

ด้วยความตรอมใจและไม่มีกำลังใจจะสู้ชีวิต ร่างกายของเธอจึงทรุดโทรมเร็วมากเหลือเกิน จนผมได้ข่าวหลานคนนี้อีกครั้งในปลายปีที่แล้ว ว่าเธอจากโลกนี้ไปแล้วด้วยร่างกายที่ผอมโทรมและสิ้นใจไปอย่างสงบ ผมยังจำแววตาเศร้าๆเหงาๆที่เอ่อท่วมด้วยน้ำตาได้เสมอทุกครั้งที่เจอเธอ แม้เธอจะไม่ใช่หลานแท้ๆ แต่ก็เหมือนใช่ ผมสงสารเธอเหลือเกินและรู้จักคุ้นเคยดีมากกับพ่อแม่ของเธอ และได้ดูแลค่าใช้จ่ายการเรียนของเธอเท่าที่พอจะทำได้จนจบมัธยมปลาย ชะตาชีวิตคนเราที่เกิดมาสักชาติหนึ่งนั้น บางครั้งแสนโหดร้ายและไร้ความปราณี

ฟ้า..เธอทำผิดอะไรหรือ เธอจึงเป็นเหยื่อของความโหดร้ายจากชะตาชีวิต และต้องตกเป็นเหยื่อของสังคมที่เลวร้ายอย่างนี้ ป่านนี้...เธอคงไม่ต้องเหงา เศร้า และเบื่อโลกนี้อีกแล้ว ลุงขอให้เธอไปดีและสู่สุขคติในสัมปรายภพ...<o></o>
Click to expand...

เหงาๆกับความหลังครั้งเก่าครับ

sangtam · 24 กันยายน 2010

สวัสดีครับ...คุณลิน....

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

พ่อลูก 3 Active Member

เบื่อกรุง Active Member

2zani เป็นที่รู้จักกันดี

sakuda เป็นที่รู้จักกันดี

ไฟล์ที่แนบมา:

ทำบุญกับคุณหนุ่ม.jpg

GAN9 เป็นที่รู้จักกันดี

janji Active Member

ไฟล์ที่แนบมา:

scan.jpg

เทวาลัย เป็นที่รู้จักกันดี

sangtam เป็นที่รู้จักกันดี

พุทธิวงษ์ เป็นที่รู้จักกันดี

พุทธิวงษ์ เป็นที่รู้จักกันดี

พุทธิวงษ์ เป็นที่รู้จักกันดี

lynn@nice เป็นที่รู้จักกันดี สมาชิก Premium

พุทธิวงษ์ เป็นที่รู้จักกันดี

lynn@nice เป็นที่รู้จักกันดี สมาชิก Premium

พุทธิวงษ์ เป็นที่รู้จักกันดี

lynn@nice เป็นที่รู้จักกันดี สมาชิก Premium

พุทธิวงษ์ เป็นที่รู้จักกันดี

sangtam เป็นที่รู้จักกันดี

พุทธิวงษ์ เป็นที่รู้จักกันดี

sangtam เป็นที่รู้จักกันดี

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

ไฟล์ที่แนบมา:

ทำบุญกับคุณหนุ่ม.jpg

ไฟล์ที่แนบมา:

scan.jpg

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา