แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

ขอบคุณครับพี่นวล พวงมาลา ถ้าเสร็จพิธีแล้วเอาที่โรยถั่วโรยงาทอดส่งมาให้บ้างนะครับพี่ ท่าจะอร่อยดี ฮ่าๆๆ รักษาสุขภาพบ้างนะครับพี่นวล

 

24 กันยา วันรวมญาติ ... เครือญาติครอบครัวเดียวกันครับ ผม ม.มหิดล

 

ยินดีเลยครับ เมื่อวานเห็นมีรวมลูกพ่อขุนฯไปแล้ว วันนี้รวมลูกพระบิดาแล้วกันครับ

 

บ้านหลังนี้ดีมีคุณหนุ่มเป็นพ่อบ้าน แต่ลูกบ้านใช้ว่าจาไม่สุภาพเหมือนคุณหนุ่มเลย ถ้าข้าราชการรัฐเป็นอย่างนี้ :'( ดีกว่า

 

เมื่อตอนเที่ยงผมโอนเงินทำบุญ กรรมการชุด 3 จำนวนเงิน 300 บ. เรียบร้อยแล้วนะครับพี่หนุ่ม.....(^_^)....



24/09/10 11.48 A723B172

BLL BE 1ST CARD
CHARN ISSARA TOWER 2 FL.2

RECORD NO. 6907
TRANSFER 300.00
FR BBLA 083407
TO KBNK 6502004652

 

ใจเย็นครับท่านโจ เรามาแผ่ส่วนกุศลให้เขากันดีกว่าเผื่อจะะได้เจอทางสว่างกันบ้าง

 

ด้วยศรัทธาขอจองลูกอม 1 ลูก

 

ใจเย็นๆครับคุณ CheKuvara

 

ขอบพระึคุณทุกท่านที่ห่วงใยนะครับ นะครับ ผมลบออกไปแล้วนะครับ ต้องขอโทษเพื่อนสมาชิกด้วย ไม่ได้กลัวเลยนะครับ ถ้ามาดีก็ดีใจหาย ถ้ามาร้ายก็ร้ายไป และผมก็ไม่ใช่คนดีอะไรมากนัก หวังว่าคงไม่ต้องถึงใช้ลูกปืนกันงานนี้ เอาเป็นว่าถ้ามีอะไรก็โทรมา ผมคนกลัวคนครับ กลัวมากด้วย

 

ขอบคุณมากค่ะ ก็ถึงจะตอบมาไม่หมดแต่ก็พอรู้บ้างแต่ก็นิดหน่อยค่ะ เพราะไม่เข้าใจเรื่องนี้จริงๆ แต่ก้อยากให้ชีวิตดีขึ้น มีอาชีพการงานที่ดูแล้วมั่นคง ไม่สั่นคลอน ครอบครัวที่เป็นสุข ลูกๆรักกัน ก็คิดอยากจะมีอะไรบ้างไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยว ก็เลยต้องสอบถามเพื่อให้แน่ใจว่า สิ่งที่เราได้มานั้นต้องเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เราได้เลือกเอง กลัวว่าสิ่งที่ได้มาจะทำร้ายครอบครัวหรือเปล่าหรืออะไรทำนองนี้ค่ะ เพราะเห็นเกี่ยวกับเรื่องพรายหรือผีอะไรประมาณนี้ กลัวลูกๆจะกลัวด้วย แต่เพราะสนใจมาเลยสอบถามมาค่ะ หากใครพอรู้รายละเอียดมากกว่านี้พออธิบายให้เข้าใจบ้างก็ยังดีนะคะ จะบอกว่าตัวเองไม่รู้เรื่องนี้เลยก็ว่าได้ค่ะ ขอบคุณค่ะ
- ส่วนที่ว่ากำลังทำลูกอมมงคลเนี่ย ดิฉันขอจองด้วยนะคะ 1 ลูก เพราะเห็นบอกว่าจองก่อนได้ หากไม่ชอบก็ยกเลิกได้ ขอรบกวนพี่ๆด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

 

หายใจเข้า- ออก ช้าๆ หายใจให้ ลึกๆ ยาวๆสัก 4-5 ครั้ง เรามาทบทวนการทำ สมาธิ กันดีกว่าครับคุณโจ

 

ดีใจมากค่ะที่ได้รับรางวัล ขอบคุณค่ะ

 

ใจเย็นๆครับพี่เช...(^_^).....วันนี้วันสุข(ศุกร์) ครับบบบบบ
สัพเพไว้ครับ สัพเพ

 

เห็นด้วยครับ เจอพวกบัวเต่าถุยโพสอีก ช่วยกันแผ่เมตตากันดีกว่าจะได้ไปเกิดภพภูมิที่สูงกว่านี้

 

บางทีนั่งอ่านกระทู้อยู่ดีๆพอมีพวกในโคลนอย่างนี้แทรกเข้ามา
ผมก็เกิดหงุดหงิดเหมือนกันครับคุณเช เป็นกำลังใจให้เพื่อนๆทุกคนนะครับ
ขอให้ใจเย็นๆกัน เดี๋ยวเจ้าพวกนี้ก็แพ้ภัยตัวเองเองแหละครับ อนุโมทนาครับ

 

ถ้าเรื่องนี้ที่เล่ามาเป็นเรื่องจริง หลวงปู่ท่านนั้นกล่าวไว้ดีแล้วครับ อนุโมทนา สาธุ เป็นธรรมที่ผู้ปฏิบัติพึงได้รับเป็นของเฉพาะตนเท่านั้น อ่านดูก็รู้แล้วว่าท่านสอนไม่ให้ยึดติดน่ะครับ สาธุ ครับ

แต่พอดีเรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกันกับกระทู้นี้น่ะครับ คุณหนุ่มโพสไว้แล้วว่าจะไม่มีการนำชิ้นส่วนของสัตว์เดรัจฉานทุกชนิดมาสร้างพระเครื่อง หรือ ลูกอม นะครับ ถ้าคุณคิดจะนำเรื่องพระเรื่องเจ้ามาเป็นเกราะกำบังเพื่อใช้เป็นอาวุธเหน็บแนมผู้อื่นแบบนี้ ไม่เห็นสมควรครับ ส่วนเรื่องราวของหลวงปู่รูปนี้ ดีแล้ว สาธุแล้ว แต่ขนะที่คุณกำลังนั่งพิมพ์อยู่ในตอนนั้นใจคุณคิดอย่างไรกัน? เจตนาของคุณคืออะไรกันแน่ ไอ้ตัวเจตนานี่แหละที่เป็นใหญ่ในการสร้างกุศล หรือ การก่อกรรมชั่ว ระวังที่เจตนาของตัวเองเสมอ เพราะอาจจะเผลอไปสร้างกรรมหนักได้โดยไม่รู้ตัว แม้ในวาระสุดท้ายแห่งชนม์ชีพของพระพุทธเจ้า ยังทรงประทานปัจฉิมโอวาทว่า

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย บัดนี้ เราขอเตือนพวกเธอว่า สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมไปเป็น<WBR>ธรรมดา พวกเธอจงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมเถิดฯ"

ธรรมข้อสุดท้ายนี้แม้พวกเราจะเป็นฆารวาส แต่ก็มิอาจจะมองข้ามธรรมข้อนี้ไปได้เลย ก่อนที่สังขารของเราจะเสื่อมสลายไป ขอให้สร้างความดีด้วยเจตนาที่ดีไว้ให้มากกว่า ความดีที่สร้างโดยเจตนาร้าย ใครที่พอจะเข้าใจได้ถือว่ามีบุญอยู่ไม่น้อย ส่วนใครจะไม่สามารถเข้าใจธรรมอันละเอียดนี้ได้ ถือว่ายังไม่ถึงเวลา ยังไงก็ขอบคุณนะครับ ^^

 

หลวงปู่พูดถูกครับ รู้สึกพี่หนุ่มก็ได้กล่าวไว้แต่แรก ๆ แล้วว่า
ไม่เอา กระดูกสัตว์มาทำ

 

อย่าไปให้ความสำคัญกับลูกอมถึงกับว่ามันจะเปลี่ยนชีวิตจากหน้ามือ
เป็นหลังมือเลยครับ สุดท้ายผมว่ากรรมเป็นตัวหลักกำหนดชีวิตเรา
ทุกอย่างจะให้ผลในเวลาของมันเอง ขนาดพระโมคัลลานะ อัครสาวก
มีฤทธิ์ต่างๆ ด้วยอำนาจกรรมที่ทำไว้ อนันตริยกรรม แม้ชาติสุดท้าย
จะบรรลุอรหันต์แล้ว ก็ยังต้องเสวยผลกรรมโดนฆ่าตาย

ลูกอมเป็นปัจจัยย่อยครับ ไม่อยากให้คิดว่าลุกอมจะเปลี่ยนแปลงชีิวิตได้หมด

 

นำมาให้อ่านกันเพลินๆครับ


<table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="94%"><tbody><tr><td class="postbody" valign="top">

ชีวิตผมดีขึ้นเพราะกรรมฐาน
โดย เทอดศักดิ์ นาไชยธง


ผมเป็นชาวเพชรบูรณ์ โดยกำเนิด ปัจจุบันอายุ ๒๗ ปี ได้มีโอกาสรับใช้ชาติด้วยการเป็นทหารเรือ ๒ ปี หลังจากพ้นหน้าที่มาแล้วเมื่อ ๔ - ๕ ปีที่ผ่านมา ก็ช่วยพี่สาวดูแลโรงน้ำแข็งแห่งหนึ่งที่จังหวัดสมุทรปราการ ใกล้ๆ กับพระสมุทรเจดีย์ บริเวณปากแม่น้ำเจ้าพระยา ซึ่งนับเป็นอาชีพที่มั่นคงและมีรายได้ดีพอสมควร จึงทำมาจนถึงทุกวันนี้

โดยปกติแล้ว ผมเป็นคนที่ไม่สู้จะมีจิตใจฝักใฝ่ทางพระ ทางธรรมเท่าใด ได้มีโอกาสมาเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อ จรัญและวัดอัมพวัน ก็เพราะการแนะนำของผู้ใหญ่ที่ผมเคารพรักท่านหนึ่ง คือ นาวาเอกไพโรจน์ แก่นสาร แรกๆ ที่ฟังเรื่องราวเกี่ยวกับหลวงพ่อและคำสอนของท่าน ก็รู้สึกสนใจเพียงเล็กน้อย จนเมื่อได้ยินบ่อยๆ เข้าก็รู้สึกศรัทธามากขึ้น โดยเฉพาะเมื่อผมมีปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพและการงานที่ทำอยู่ แล้วขอคำปรึกษาจาก นาวาเอกไพโรจน์ ท่านก็ยกคำสอนของหลวงพ่อมาเตือนสติ ให้ใช้เป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต

ผมจึงหาโอกาสมากราบหลวงพ่อที่วัดเป็นครั้งแรกในราวกลางปี ๒๕๓๙ ในการไปวัดครั้งนั้น ผมขับรถไปกับเพื่อน ซึ่งต่างก็ไม่รู้จักทางเข้าวัด แต่ก็หาพบจนได้ไม่ยากเย็นนัก เมื่อเข้าไปในบริเวณวัด รู้สึกว่าเป็นสถานที่ที่สงบร่มรื่น และชุมชื่นใจนัก ได้เห็นความเป็นอยู่ของผู้ปฏิบัติธรรมก็นึกชอบ เพราะไม่วุ่นวายหรือส่งเสียงดัง แยกอยู่เป็นสัดส่วน ไม่มีผู้ใดมารบกวนเลย แตกต่างจากวัดแถวบ้านผมเป็นอย่างมาก จึงพูดทีเล่นทีจริงกับเพื่อนว่า

“ถ้าจะบวชก็ขอบวชที่วัดนี้แหละ สงบดี”

หลังจากเดินชมบริเวณโดยรอบแล้ว จึงแวะที่กุฏิหลวงพ่อ (ชั้นล่าง) นั่งรออยู่นานหลายชั่วโมงเหมือนกัน จนหลวงพ่อลงมาพบญาติโยมที่รอกันอยู่จนแน่นห้องนั้น เมื่อรับถวายเครื่องสักการะต่างๆ แล้วหลวงพ่อได้เมตตาให้พรและสอนธรรมะ คำสอนของท่านฟังดูทันสมัย เข้ากับเหตุการณ์ปัจจุบัน มีข้อคิดคติธรรมที่ทุกคนสามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้ตามความเหมาะสม ทำให้ผมมีศรัทธามากยิ่งขึ้นไปอีก

ต่อมาอีกไม่นานผมได้มีโอกาสเข้าปฏิบัติธรรมที่วัดอัมพวันเป็นครั้งแรก เพียง ๓ วัน ได้รับกรรมฐานและฟังหลวงพ่อบรรยายธรรมในวันพระ ผมจำได้แม่นยำว่า ท่านกรุณาสอนเรื่องพระคุณของมารดา - บิดา คำสอนของท่านช่างสะกิดใจผมเหลือเกิน เหมือนจงใจจะเทศน์โปรดผมโดยเฉพาะ เนื่องจากผมเองเคยโกรธบิดา และไม่ยอมคุยด้วยเป็นเวลาประมาณสิบปีแล้ว ถึงแม้วผมจะมาเรียนและทำงานที่กรุงเทพฯ นานๆ จะกลับบ้านที่เพชรบูรณ์สักครั้ง เมื่อพบกันก็ไม่พูดหรือทักทายท่านเลย จนนานวันเข้ากลายเป็นเรื่องปกติ

หลวงพ่อท่านสอนว่า “ลูกคนใดถ้าไม่เคารพพ่อแม่ จะทำงานอะไรหรือประกอบการค้าใดๆ ก็หาความเจริญรุ่งเรื่องไม่ได้เลยในชีวิต” ผมฟังคำสอนของหลวงพ่อแล้วก็หวนคิดถึงเรื่องของตัวเอง เริ่มเกิดสำนึกดีงามและรู้บาปบุญคุณโทษในการกระทำที่ไม่ดีของตนมากยิ่งขึ้น ในเรื่องการไม่พูดกับพ่อบังเกิดเกล้ามาเป็นเวลานาน

วันรุ่งขึ้น ระหว่างที่ผมกำลังปฏิบัติธรรมร่วมกับหมู่คณะนั้น ฉับพลันก็เกิดความรู้สึกคิดถึงบิดาขึ้นมาอย่างจับใจ อยากจะไปหาท่านในขณะนั้นเลย มีความตื้นตันใจจนน้ำตาเอ่อคลอเบ้าตา อยากจะร้องไห้ออกมาให้หายอัดอั้นตันใจ แต่ก็ไม่กล้า จำต้องข่มใจไว้ เมื่อครบกำหนดปฏิบัติ ก่อนกลับบ้านก็หวนนึกถึงคำสอนของหลวงพ่อในเรื่องความกตัญญูขึ้นมาอีกครั้ง หนึ่ง ทำให้ความโกรธเคืองบิดาที่มีอยู่เดินจางหายไปสิ้น รีบหาโอกาสกลับบ้านที่จังหวัดเพชรบูรณ์ พบบิดาจึงยกมือไหว้และเข้าไปทักทายพูดคุยกับท่าน ท่านรู้สึกงุนงง เพราะคิดไม่ถึงว่าลูกที่มึนตึงกับท่านมานับสิบปีจะปฏิบัติดีเช่นนี้กับท่าน เห็นได้ชัดเจนว่าท่านดีใจและมีความสุขมาก

ต่อมาเมื่อใกล้สิ้นปี ๒๕๓๙ สุขภาพร่างกายของผมไม่สู้ดี ล้มป่วยบ่อยมาก จนรู้สึกท้อแท้เบื่อหน่ายอะไรๆ ไปเสียหมด พยายามรักษาอย่างไรก็ไม่ดีขึ้นเท่าใดนัก จึงโทรศัพท์ไปเล่าในนาวาเอกไพโรจน์ ฟัง เพื่อขอคำปรึกษา ท่านจึงแนะนำให้หาโอกาสไปปฏิบัติกรรมฐานที่วัดอัมพวันอีก ซึ่งตรงใจผมพอดี เพราะคิดจะทำเช่นนั้นอยู่แล้ว ในการปฏิบัติธรรมครั้งนี้ผมมีเวลามากขึ้น อยู่ที่วัดราว ๗ - ๘ วัน ได้ฟังธรรมจากหลวงพ่อหลายครั้ง การเข้ากรรมฐานครั้งนี้ช่วยให้ผมรำลึกถึงบาปกรรมต่างๆ ที่ทำไว้แต่หนหลังมากมายหลายเรื่อง รู้สึกเสียใจและได้คิดว่าไม่น่าทำลงไปเลย หวนมาคิดถึงเรื่องอาการเจ็บไข้ได้ป่วยของตนเอง ที่รักษาเท่าใดก็ไม่หายขาดสักที เชื่อเหลือเกินว่าเป็นผลจากเวรกรรมที่ทำไว้อย่างแน่นอน จึงขออโหสิกรรมและพร้อมที่จะชดใช้ให้หมดไป อะไรๆ คงจะดีขึ้นมาเอง ซึ่งก็ปรากฏจริงตามนั้นในภายหลัง กลับจากวัดคราวนี้สุขภาพกาย - ใจ ของผมเริ่มดีขึ้นเป็นลำดับ

ต้นปี ๒๕๔๐ ผมได้เข้าปฏิบัติกรรมฐานที่วัดอัมพวันอีกครั้งหนึ่ง และบวชเป็นภิกษุประมาณหนึ่งเดือนในเวลาต่อมา ในวันบวชนั้น พ่อ - แม่ พี่น้องของผมมากันพร้อมหน้า ผมรู้สึกซาบซึ้งและตื้นตันใจมากอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน โดยเฉพาะในขณะที่ก้มลงกราบเท้าบิดา - มารดา และตอนปลงผม ผมรู้สึกซึ้งใจในพระคุณของผู้บังเกิดเกล้าทั้งสองเป็นอย่างยิ่ง กลั้นน้ำตาเอาไว้แทบไม่อยู่ ในระหว่างครองเพศบรรพชิตผมได้ตั้งใจศึกษาและปฏิบัติธรรม รวมทั้งกิจต่างๆ ของสงฆ์เท่าที่โอกาสอำนวย พบภายหลังว่าโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ ทุเลาลงเป็นอันมาก สุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์มากขึ้น ทั้งร่างกายและจิตใจ นับเป็นบุญโดยแท้ที่ผมได้มีโอกาสมาเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อจรัญและวัดอัมพวัน

หลังจากสึกขาลาเพศแล้วก็กลับมาทำงานที่เดิม คือช่วยพี่ชายดูแลโรงน้ำแข็ง มองเห็นความเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นอย่างชัดเจนในชีวิตจิตใจของตนเอง จากคนที่ไม่เคยในใจในทางธรรมมาก่อน (แต่ก็ไม่เคยลบหลู่ดูถูกพระพุทธศาสนา) กลับเข้าใจชัดในพระคุณของพระศรีรัตนตรัย ซึ้งใจว่า วัดและพระพุทธศาสนาเป็นที่พึงทางใจของคนเราอย่างประเสริฐยิ่ง ช่วยให้เข้าใจเรื่องบาปบุญคุณโทษ และความผิดชอบชั่วดีมากกาว่าแต่ก่อนเป็นอันมาก นิสัยใจคอก็ได้รับการขัดเกลาให้รู้จักเลือกประพฤติปฏิบัติแต่ในเรื่องที่ถูก ต้องดีงาม

ปัจจุบันผมกล้ากล่าวอย่างภูมิใจว่า ผมมีความสุขเยือกเย็น มีจิตใจเมตตา และโอบอ้อมอารีมากกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด การดำเนินชีวิตโดยรวมจึงมีความเป็นปกติสุขตามสมควร เพราะกรรมฐานแท้ๆ ที่ช่วยให้ผมมีชีวิตที่ดีขึ้นเพียงนี้

สุดท้ายนี้ ผมขอกราบแทบเท้าขอบพระคุณหลวงพ่อจรัญ ที่ได้เมตตาสอนธรรมะที่ช่วยเปลี่ยนนิสัยให้ดีกว่าเก่า รวมทั้งครูบาอาจารย์กรรมท่านทุกท่านที่ช่วยอบรมสั่งสอนแนะนำการปฏิบัติธรรม ตามแนวทางอันถูกต้องตามหลักของพระพุทธศาสนา ที่หลวงพ่อได้วางให้ลูกศิษย์ประพฤติปฏิบัติ

อีกท่านหนึ่งซึ่งผมจะลืมขอบคุณไม่ได้ก็คือ นาวาเอก ไพโรจน์ แก่นสาร ซึ่งเป็นผู้ชี้นำให้ผมมีโอกาสมาเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อจรัญและวัดอัมพวัน ขอขอบคุณทุกท่านเป็นอย่างสูงครับ



............................................................................

จากหนังสือกฎแห่งกรรม-ธรรมปฏิบัติ เล่มที่ 10
หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี </td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> <tr> <td class="postdetails" valign="bottom" height="40">
</td></tr></tbody></table>

 

เอามาเผื่อให้อ่านสำหรับข้อสงสัยที่ท่านต่างๆยังค้างคาใจ
ผมเองก็ไม่มมีความรู้ทางด้านนี้ครับ ที่copyมาอาจไม่ตอบคำถามทั้งหมด
แต่วาพี่หนุ่มตอบไปรวมทั้งตอบยาวๆและสั้นๆ อย่างน้อยเกือบสิบครั้งแล้วมั้ง
ยังไงก็ลองพิจารณาดูครับ