ความรู้สึกตอนได้พบคู่บารมี

กลายเป็น "นางขวด".........กับ "นายแก้ว" แล้วมั้งครับ
(ผัวแก้ว.......เมียขวัญ)
มุมมอง....ที่กลับกัน ถ้าทางโลก.....ก็ อ.ต.ร (อันตราย)...ประเภทยกแก้วฯ อะไรทำนองนั้น!
ถ้าทางธรรม.........ก็ค่อยยังดี....อยู่ (ไม่ใช่ค่อยยังชั่ว)

การเดินทางในวัฏฏะสงสาร ก็ใกล้บ้างไกลบ้าง...ตามจุดประสงค์ของผู้ก้าวเดิน
* ผู้ปราถนาสาวกภูมิ....ก็สร้างหนทาง !........กับสร้างบารมี 10 ทัศ เดินเคียงคู่กันไปพร้อมละสังโยชน์ 10 ประกอบหลุด
เป็นชั้นๆไป จนกระทั้งเข้าสู่พระนิพพาน
* ผู้ปราถนาพุทธภูมิ....ก็สร้างหนทาง ! ..........สร้างบารมี 30 ทัศ หรือเหตุพิเศษอื่นๆฯ ประกอบไป...พร้อมละสังโยชน์ 10........ (ก็คงจะ 30....ตามบารมีเป็นขั้นเป็นตอนไป)หรือใช้พิจารณาประกอบในการเดินทางฯ จนบรรลุถึง...พระสัมมาสัมโพธิญาณเข้าสู่พระนิพพานพร้อมบริษัทบริวารไป
ซึ่งก็เป็นไปตามเหตุ...ปัจจัย วิสัยฯ นั้นๆ ในการบำเพ็ญเพียรของผู้สร้างบารมี ทั้งปัญญาธิกะ ศรัทธาธิกะ วิริยะธิกะหรือพิเศษอื่นๆ ตามแต่มุ่งมั่นปราถนาไปตามนั้นๆ
(ซึ่งเป็นพุทธวิสัยฯ.....ในที่นี้ขอไม่กล่าวถึง)

จากที่กล่าวมา......ทั้งปัญญาธิกะ ศรัทธาธิกะ วิริยะธิกะหรือพิเศษอื่นๆ...นางแก้วซึ่งก็คงต้องกำหนดตัวเองในการสร้างบารมีตามแนวนั้นๆตามคู่ของตน
หรือตามที่ตนเองปรารถนาในการสร้างบารมี แบบไหน...แนวไหน! ก็จะพบกับคู่บารมีแนวนั้น......บ้างบางทีก็คงจะเจอกันบ้าง ไม่เจอกันบ้าง...
ก็คงจะเป็นเรื่องธรรมดาของกฏของความเป็นจริง กฏของกรรม การสร้างบารมีฯที่ไม่เสมอกันบ้างเป็นต้น กฏของวัฏฏะวน!
...บางทีก็เกิดมาพร้อมกันในชาตินี้แต่ภพภูมิต่างกันก็มี... อีกร่างหนึ่งเป็นคน อีกร่างหนึ่งอาจจะเป็นหมาเป็นแมวฯลฯอยู่ก็ได้ ...(ถ้าในหนังหรือภาพยนตร์ก็มี ....
นางพญางูเขียว...หรืองูขาว อะไรทำนองนั้น.....ผมกลับงอกขาวได้ในค่ำคืนเดียว...มันทุกข์ได้ถึงขนาดนั้น)
แต่กลับใคร่ครวญถวิลหรือโหยหากันอยู่ แล้วก็หาว่าตามหากันไม่เจอ? ก็เป็นเรื่องที่น่าคิด! อยู่เหมือนกัน........
ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับความไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต....ทั้งอดีตและปัจจุบัน! (เยื่อสายใยร้อยรัด....ฝ่าวัฏฏะ!)

ประโยคยอดฮิต(อาจจะตลอดกาล)...." ทีใดมีรัก ที่นั้นมีทุกข์ " (ซึ่งก็มักเหมารวมใน พรหมวิหารสี่ บ้างตามแต่เจตนาของผู้ที่ฝึกหรือเข้าใจ
ไปตามเหตุปัจจัยของตน เท่าที่ทราบมาพระภิกษุที่ละจากโลกหรือมรณะภาพแล้ว ยังไม่สามารถเข้านิพพานได้เพราะติด "เมตตา" แล้วไปอยู่
ณ ชั้นพรหม ก็มีอยู่ฯ รักกับตัวเมตตา...ก็ต้องพิจารณากันเอาเอง?) ยึด....หรือไม่ยึด มันก็ต้องทุกข์! เมื่อต้องการ...ที่จะก้าวเดินตามหนทางนี้ (ก็ต้องใคร่ครวญให้มากเข้าไว้...ใช้ปัญญาเป็นหลัก!....ในการพิจารณา)

การมองไกล!.......(มองข้ามภพ การก้าวเดินในวัฏฏะสงสารฯ) ก็มีความจำเป็นมาก เพราะท่านต้องกลับมาเวียนว่ายตายเกิดอีกนานแสนนาน อดีต...อนาคต...ปัจจุบัน ก็เป็นโจทย์ที่ต้องเอามาพิจารณาประกอบ..........กับการสร้างบารมีซึ่งทั้งหมดก็ 30 ทัศ (กับอีกกี่อสงไขยฯก็ยังไม่มีกำหนด) ของ "นางขวด"..... หรือ " นางแก้ว"
ท่านก็นับถือว่ามาแนวเดียวหรืออันเดียวกับพระโพธิสัตว์ คงต้องมีมหากรุณา....+ อื่นๆ เพื่อที่จะช่วยสรรพสัตว์
ให้พ้นทุกข์ฯ ก็คงจะไม่เอาหรือโปรดแต่เป้าหมาย(นายแก้ว)ของท่านเพียงอย่างเดียว!......เป้าหมายเหนือสรรพสิ่ง
หรืออื่นใดเพื่อขนสรรพสัตว์โลก...มุ่งเข้าสู่นิพพาน ซึ่งก็จะมาแนวทางนี้.....หรือจะรื้อวัฏฏะสงสาร...
จนกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม...ก็ตามแต่เป้าหมายหรือเจตนารมณ์และการสร้างบารมี....ของแต่ละบุคคลไป

ก็ยินดีด้วยครับ...ที่สมความมุ่งมั่นปรารถนานั้น
ขอให้ประสพความสำเร็จ...สุข...สมหวัง ตามเจตจำนงค์นั้นเถิด

คนกินสัตว์ สัตว์กินพืช ยืดชีวิต
พืชมีสิทธิ์ กินดิน สิ้นสงสัย
ความหมุนเวียน เปลี่ยนมา น่าสนใจ
ว่าทำไม พื้นดิน กลับกินคน

 

เหมือนมีอะไรดลใจเหมือนกันนะ

ว่า......เอ๊ จำเป็นด้วยเหรอว่าจะต้องมาเจอ มาอยู่หรือมาคู่กัน จำเป็นมะ??

ถ้าเรามัวแต่ควานหาแค่คนๆนึง มันก็เรียกว่าเห็นแก่ตัวไม่ใช่เหรอ??


กำลังคิดแบบนี้พอดี มาเจอคำตอบของคุณนาๆจิตตังเข้าพอดี

มันจะแก้ว จะขวด จะไห จะเรียกอะไรก็ช่าง


เมื่อถึงเวลา ก็คงมี ถ้าไม่เห็นก็ไม่ได้แปลว่าไม่มี แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องตามหา ยังมีเรื่องสำคัญกว่านี้อีกเยอะ...............เลยคุณขา งิงิ

 

ผมตามหามาตั้งแต่จบป. 6 เจอเมื่อผมอายุ 32 ปี ว่าจะเลิกหาก้เจอเอาง่าย ๆ พบกันครั้งแรก ผมเห็นแสงสว่างจากตัวเธอ สว่างจ้างเลย....เลยได้พูดคุยกัน คุยกันครั้งเดียวไปขอเลย อิอิ...อะไรก็ง่ายไปหมดถ้าใช่นะ....พอดีเธอฝันเห็นผมก่อนแล้วหลายวัน อิอิ....

 

อ่านมาถึงตรงคอมเม๊นท์นี้อดหัวเราะไม่ได้อ่ะ ๕๕๕
อนุโมทนากับทุกๆความคิดเห็นค่ะ ^_^

 

อยากเจอบ้างจังเลยครับ กลัวแต่ว่ามันจะไม่มีนี่สิแย่ แต่ว่าก็ขอเป็นกำลังใจให้พระโพธิสัตว์ และพระมหาโพธิสัตว์ทุกท่านต่อไปนะครับ ให้เจอไวๆ อย่าพึ่งเหงือกแห้งซะก่อนนะ อิอิอิ

 

ไม่ค่อยเข้าใจว่า ทำไมถึงต้องรอ ทำไมถึงต้องพยายามที่จะให้เเหวกว่ายมาเจอกัน
คิดว่าคนที่เราเจอ เขาอาจจะใช่หรือไม่ใช่คู่เราก็ได้
เรื่องเเยกไม่เเยกกัน ไม่น่าสำคัญเพราะโพธิสัตว์ไม่ได้เกิดมาเพื่อที่จะทำความสุขให้เเก่ตนเท่านั้น
ถึงเเยกกันไปก็น่าจะทำประโยชน์ได้ คุ้มกับการเป็นคู่โพธิสัตว์


ตัวเราเองลองมานึกเปรียบเทียบ ถึงความรู้สึกของคนสองคนหรือหลายๆคนตอนที่เจอกันเเล้วรู้สึกดึงดูดต่อกัน หรือบางทีคิดว่าน่าจะคู่กัน

เเต่ก็คิดเหมือนกันในอีกเเง่หนึ่งว่า ตอนที่พระนางพิมพา(ในชาตินั้น) ได้เจอกับ ท่านสุเมธดาบส ท่านทั้งสองมีความรู้สึกนี้หรือเปล่าเพราะเท่าที่อ่านเเล้วจับใจความนั้นได้ใจความสำคัญว่า นางรู้สึกปลาบปลื้มใจ ในศรัทธาเเละกำลังใจของสุเมธดาบสเป็นสำคัญ

 

เราบ้างดีกว่า หลังจากล้มเหลวชีวิตคู่มาเมื่อ 7 ปีที่แล้ว เจอคนใหม่ ๆ เข้ามาก็มีแต่ของชาวบ้านบ้าง มาแต่พวกมีกิเลสเยอะแยะ ไม่ได้ดังใจสักคน จึงตั้งใจว่า อยู่โสดดีกว่า เลี้ยงลูกให้โต พอลูกโตพึ่งตนเองได้แล้ว ก็โกนหัวบวชชีหนีวัฏสงสารดีกว่า

แต่ก็มีเหตุให้ได้ต้องอยากมีครอบครัวอีกครั้ง และเราหวังว่าเราคงจะได้มีบุญได้เป็นคู่บารมีของผู้ชายคนนี้ในชาตินี้ได้ไหม เพราะเขาบารมีสูงกว่าเรามาก ๆ ตอนนี้รักกัน อายุห่างกันเกือบ 14 ปี รู้จักผิวเผินมา 7 ปี เพิ่งรู้ว่าเขาเป็นคนดีมากมาย เมื่อ 3 เดือนที่แล้ว

เจอในแบบที่เรียกว่าคาดไม่ถึง เพราะคนนี้ คุยกันมาแบบไม่เคยพบตัวเป็น ๆ 7 ปีแล้ว เขาถามเรามาตลอดว่า มีแฟนหรือยัง มีครอบครัวหรือยัง เขาหาคู่ชีวิตอยากแต่งงานจริงจัง สอบถามแบบนี้ตลอดมาตั้งแต่ปี 46 จนถึงปี 51 ตอนนั้นไม่เคยสนใจเขาเลยแม้แต่จะชายตามอง เพราะว่า เขาอยู่ไกลถึงตะวันออกกลาง(แต่ตนไทยค่ะ) จะมาขอเป็นแฟน อยากแต่งงาน เราก็ปฏิเสธตลอดเช่นกันว่าง มีแฟนแล้วบ้าง แอบบล๊อกไม่คุยบ้าง เคยขอเบอร์โทรเราก็ไม่ให้ เพราะคิดว่า คนไกล เจอยาก ศึกษานิสัยกันลำบาก

อาจจะเป็นเพราะเมื่อ ช่วงก่อนหน้านี้สักสองปี เรายังไม่เห็นธรรมมะ ยังใช้ีชีวิตอยู่กับก้อนกิเลส ยังชั่วอยู่เยอะศีล 5 ก็ไม่ครบ วัดไม่เข้า วิ่งเข้าหากิเลสและอบายมุขมาตลอด ซึ่งช่วงระยะสามปีหลัง เพิงเริ่มเข้าศึกษาธรรมะและปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง

พอเริ่มวิ่งเข้าหาธรรมมะได้ประมาณ 3 ปี ซึ่งเป็นช่วงที่พี่คนนี้หายไป อยู่มาเมื่อสามเดือนที่แล้ว พี่คนนี้ออนไลน์มาทักอีก งวดนี้นึกอย่างไรไม่ทราบ ยอมคุยด้วย พี่เขาก็มาแบบเดิมคือ อยากมีแฟน พูดเลียบเคียงว่า มีใครแนะนำให้เป็นแฟนเขาสักคนไหม เขาจะกลับมาไทยอยากมีครอบครัว เราก็ด้วยความนึกสนุก เลยแกล้งตอบไปว่า ถ้าหาแฟนแบบอยู่เมืองไทย เดี๋ยวเป็นแฟนให้ก็ได้เพราะน้องยังโสด อิอิ ถ้าหาแฟนไปอยู่ตะวันออกกลางด้วย ไม่รู้จะหาที่ไหนให้ ทีนี้ล่ะเป็นเรื่องเรากะหยอกเล่น แต่พี่แกเอาจริง จึงเป็นจุดเริ่มต้นให้ได้ซักประวัติกันล่ะ

พอซักประวัติพี่เขา ถึงบางอ้อ เรานี้หนอตาบอดอยู่ตั้งนาน เจอเพชรแท้เม็ดเบ่อเริ่ม ดันไม่มอง คงเป็นเพราะกรรมเก่าบังตา มาทราบว่า พี่เป็นคนดีขนาดนี้ เป็นผู้ที่ถูกครอบครัวอบรมธรรมมะตั้งแต่เด็ก สวดมนต์ทำวัตรเช้าเย็น นั่งสมาธิตั้งแต่อายุ 5 ขวบ ครอบครัวอยู่ในสังคมวัดและศาสนามาแต่เด็ก โตมาบวช 4 พรรษา กตัญญูเลี้ยงคนทั้งบ้าน เรียนเก่งสอบได้ที่ 1 ได้ทุนเมืองนอก ทำงานอยู่เมืองนอกตลอด 30 ปี ประจำอยู่ในประเทศซาอุมา 25 ปีซึ่งเป็นแดนมุสลิม ซาอุฯเป็นประเทศไม่มีอบายมุขใด ๆ ไม่มีเหล้าบาร์ ไม่มีแหล่งค้ากามโลกีย์ ผู้หญิงปิดหน้าเห็นแต่ตา คุยกับต่างเพศไม่ได้ ห้ามมีรูปเคารพศาสนาอื่นในประเทศ แต่พี่เขายังคงความเป็นพุทธแท้ และยังยึดมั่นในศีล 5 และยังสวดมนต์นั่งสมาธิทุกวันมาตลอดชีวิต อบายมุขไม่แตะ กินเจทุกวันโกนวันพระ จนตอนนี้พี่เขา 50 แล้ว และยังโสด ทุกอย่างมีหมดยกเว้นยังหาเมียไม่ได้ หามาตลอด 7 ปีที่คิดจะสละโสด แต่ไม่เคยหาได้เลย พี่เขาบอกว่า เขาเห็นภาพเราก็รักตั้งแต่แรก และเฝ้าเพียรถาม ติดตามมาตลอด แต่ฝ่ายเราเองที่ไม่เคยสนใจเขาเลย แต่เขาก็ยังรุ้สึกว่า วันนึงเราต้องหันกลับไปคุยกับเขาสักวัน จึงติดตามต่อมา จนวันนี้ ตกลงเราเป็นแฟนกันและมีโครงการจะใช้ชีวิตร่วมกันทันทีที่ถึงเมืองไทย (แต่ตอนนี้ติดปัญหาการขอวีซ่า Re-Entry จากสถานทูต เพราะการเืมืองไทย-ซาอุฯ)

หาำกว่าเรามีบุญสัมพันกันกับบุรุษผุ้ประเสริฐท่านนี้ และถ้าคู่กันแล้วก็ไม่แคล้วกันหรอก ถ้าไม่ใช่คู่แล้ว ก็คงแคล้วคลาด ใช่ไหมคะ แต่ขออย่าแคล้วคลาดเลย เพราะเสียดาย กว่าจะเจอที่ใช่ ก็หาแบบนีมาตลอดชีวิตเหมือนกัน

 

มานอนดู...บารมีที่ระดับนึง...ท่านรู้เองแหละ ว่ามาเมื่อไหร่ ใช่ไม่ใช่ ไม่มีใครมารอหรอก...ไปทำประโยชน์ ทำหน้าที่ที่ตนอาสารับมาตั้งแต่ก่อนเกิดกันหมดแล้ว...ถึงเวลามันรุ้เอง...

 

คู่บารมี
ฟังดู...เหมือนกับจะสูงส่งมากๆ...
คนที่ไม่มีคู่บารมี มีบ้างไหม
​

 

ทำหน้าที่ตัวเองใ้ห้ดีที่สุด

การแยกกันไปทำงานคนละที่ ย่อมให้ผลแก่คนหมู่มากได้มากกว่า

ถ้ามัวแต่คิดจะรอแค่คนๆหนึ่ง แล้วคนส่วนมากที่เหลือเราจะทิ้งเขาเหรอ เราจะมีความสุขอยู่คนเดียวแบบนี้....ใช่เหรอ??

 

น้องแก้ว เจ้าอยู่หนใด อยู่ในภพเดียวกันมั้ย ถ้าไม่ใช่น้องพี่ไม่ขอครองคู่ใคร จะถือพรหมจรรย์ ไปตลอดชีวิต ใครพอตอบได้บ้างคราบๆๆๆๆ ว่าน้อง แก้วของผมชาตินี้จะได้เจอมั้ย อิอิ.........
หรือได้เจอแล้วแต่เราอยากอยู่คนเดียวกันแน่ .............ไม่เข้าใจตัวเอง 55+
.

 

ไม่รู้ว่าที่คบตอนนี้ใช่หรือเปล่าไม่รู้ แต่พยายามเลิกมาหลายครั้งแต่ก็ไม่สำเร็จ

คนอื่นๆก่อนหน้าคบไม่นานก็เลิกรากันไปแต่คนนี้4-5 ปีแล้ว

เคยลองอธิฐานเซียมซี มาหลายครั้งหลายปี ข้อความก็บอกว่าเนื้อคู่ยังไม่เจอ

ตอนนี้ก็คงต้องทำให้ดีที่สุดไม่ได้หวังว่าจะเป็นเนื้อคู่เราหรือเปล่า

ขึ้นอยู่กับอนาคตต่อไป

 

แล้วถ้าเจอรู้คนๆนึงโดยบังเอิญมาเกือบ10ปีแล้วล่ะ แบบ เจอครั้งแรกตอนวัยรุ่นเห็นระยะไกลแต่จำได้ติดตา จนได้มารู้จักกันดยบังเอิญ รู้จักกันแบบผ่านๆ เวลาผ่านไป3-4ปีไม่ได้เจอกัน แต่ดัน เจอกันโดยบังเอิญที่ต่างประเทศมาสนิทกันมากขึ้น ช่วยเหลือกัน คิดว่าชาติที่แล้วอาจจะเคยเป็นพ่อแม่พี่น้องกันแน่ๆเลย นับเวลาดูที่รู้จักเขามาก็น่าจะสิบปีแล้ว แปลกดี จะเจอกันแบบบังเอิญทุกครั้ง

 

เราเกิด8คำเดือน3ตอนนี้อายุ27ชายเราเป็นโพธิประเภทพี่เลี้องเเต่ไม่ไช่เเบบนางเเก้ว
เรื่องคู่ชอบมาหลายคนไม่เคยได้สักที สงสัยชาตินี้
คงไม่มีคู่เเล้วมั้ง

 

อนุโมทนา สาธุค่ะ
ไม่รู้ชาตินี้จะได้เจอกับเค้าบ้างรึเปล่า :'(

 

ของเราไม่มี เดินคนเดียว สร้างคนเดียว เวลาเจ็บก็เจ็บแต่เพียงผู้เดียว....

 

สาธุ แปลกมากปกติอ่านเจอแต่พระโพธิสัตย์ ไม่่ค่่อยได้อ่านเ่จอนางแก้วสักเท่าไร่

 

พวกนี้นี่ พุทธภูมิเขามาช่วยคนหรือมาหานางแก้ว

โอ๊

คิดได้นะ เรื่องแบบนี้

เอาเวลาไปทำประโยชน์ดีกว่ามาตามหาคู่

 

55555555555555555555555

 

คล้ายเรื่องหมอเผ่าเลย