พระเครื่องหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง แบ่งให้บูชาครับ

สาธุครับ
ผมก็ชอบ ในใจความดีครับ
ท่านว่าไว้ได้ถูกต้องที่สุด

สาธุ

 

+++ ขอจองบูชาคู่ที่ 2 ครับ ... ^_^ +++

 

รับทราบการจอง ขอบคุณมากครับผม

 

พัสดุที่ได้จัดส่งแล้วในวันที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2553 มีดังต่อไปนี้ครับ

1.คุณนงนภัส วาสนาดำรงค์ (2รายการ) EH 391715626 TH

2.คุณยงยุทธ ชนบดีเฉลิมรุ่ง EH 391715630 TH

อาจล่าช้ากว่าไปรษณีย์ที่ทำการ 1 วันนะครับ เนื่องจากเป็นไปรษณีย์ฝากส่งครับผม

 

เมื่อตอนหัวค่ำได้โอนค่าบูชาเหรียญมหาลาภรุ่นแรก และข็มกลัดมงกุฎเพชรพระสุธรรมยาน เถระกล่องเดิมๆ(#1)และ (#2) แล้วครับ 2850.56 เกินไป 200
ฝากคุณเจี๊ยบเก็บไว้ก่อน ไม่เอาดอกเบี้ยครับ:d ส่งทีอยู่เดิมนะครับ (99/41....)

 

รับทราบครับผม คุณเป็นรายแรกนะเนี๊ย.. ที่มีการโอนเงินเกิน ผมจะเก็บไว้ให้นะครับ วันนี้สายๆจะส่งพระให้ที่อยู่เดิมนะครับ ขอบคุณมากครับผม

 

อรุณสวัสครับสมาชิกทุกท่าน...เช่นเคยครับ ทุกเช้าผมจะมาเล่าประสบการณ์วัตถุมงคลของ
พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง ให้ได้รับรู้กันถึงพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ ว่าหาประมาณมิได้จริงๆ ช่วงนี้ก็จะขอเล่าถึงคนใกล้ตัวไปก่อนนะครับ ประสบการณ์ที่ผมได้มากับตัวเองค่อยเล่าภายหลังเพราะไม่ค่อยเล้าใจเท่าไหร่ แต่ก็มีคนโทรมาคุยด้วยว่า ส่วนตัวมีประสบการณ์จากพระของหลวงพ่อบ้างไหม ก็ขอตอบตรงนี้ด้วยนะครับว่ามี แต่ขอเป็นโอกาสหน้า ก็อย่างที่บอกไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นนัก เรื่องที่จะเล่าสู่กันฟังในวันนี้ เป็นเรื่องของเพื่อนผมเองกับน้องชายของเขา เรื่องนี้เกิดที่สะพานใหม่ ซ. 52
ซ.วัดหนองผักชี เพื่อนผมชื่อว่า เอื้องเป็นผู้หญิงนะครับรุ่นเดียวกัน ส่วนน้องชายชื่อ โอม
เรื่องนี้เกิดขึ้นประมาณปี 2551 ปลายๆปีมั๊งครับ เวลาประมาณ 4-5ทุ่ม โอมอยู่บ้านคนเดียว ส่วนเจ้าเอื้องกับแม่ ออกไปขายของที่หน้าปากซอยเป็นปรกติ คืนนั้นได้มีกลุ่มวัยรุ่นประมาณ 10 กว่าคนขับรถมอเตอร์ไซด์มาแล้วจอดรถไว้หน้าบ้าน ส่วนหนึ่งประมาณ4-5 คนเดินถือปืนทุกคนบุกรุกเข้าบ้านไปยิงเจ้าโอม โอมเล่าให้ว่า ปืนนี่จ่อที่ขมับแต่ยิงไม่มีออกซักกระบอก ได้ยินแต่เสียงสับ แชะ แชะ เท่านั้น (ปืน 4-5 กระบอกข้างบนบ้านนะครับ) โอมก็เลยหาทางคว้ามีดเพื่อต่อสู้ แล้วก็ด่าไอ้พวกที่มายิงว่า "ไอ้เหี้ย มึงยิงกูทำไมวะ" แค่นั้นแหล่ะครับ ปืนที่ว่ายิงไม่ออก ดันออกมา 1 นัดเข้าที่กระพุ้งแก้มแต่โอมบอกว่าไม่รู้สึกเจ็บอะไร และปืนทุกกระบอกก็ดันทะลึ่งยิงออกหมดทุกกระบอกเลยทีนี้ แต่กระสุนกลับไม่โดนตัวเลยซักเม็ดยิงเผาขนนะครับ คน4-5คนยืนลุมยิงคนๆเดียวแต่ไม่โดนซักนัด โอมเลยคว้ามีดไล่ฟัน พวกนั้นก็วิ่งลงบ้านโอมก็วิ่งตามออกมา พอออกมาถึงถนนหน้าบ้านก็โดนพวกที่รออยู่ที่รถชักปืนออกมายิงอีก แต่กระสุนปืนกลับไม่โดนเลยซักนัด แล้วก็เป็นเวลาพอดี ที่เจ้าเอื้องกับแม่เข็นรถเข็นที่ขายของกลับบ้าน ใกล้จะถึงบ้านแล้วเห็นคนยิงกันนึกว่าเขามาถ่ายทำละครหรือภาพยนต์ และคนแถวนั้นเข้าบ้านกันหมดนะครับไม่มีใครกล้าออกมาดู คงกลัวลูกหลง เจ้าเอื้องมองไปที่กลุ่มคนยิงกันบอกว่าเห็นมีแต่เปลวไฟออกจากปลายปืนเป็นแสงเหมือนในหนังเลย คืนนั้นสรุปแล้วปืนไม่น่าต่ำกว่า 8-9 กระบอกครับ เจ้าเอื้องมองไปอีกทีเห็นเป็นเจ้าโอม ที่โดนลุมยิง ตอนนั้น โอมได้แต่โดดซ้ายทีขวาที ลองนึกภาพตามนะครับ โอมเป็นคนอ้วนหนักประมาณ 80-90 โลน่าจะได้ แต่ต้องกระโดดหลบกระสุนที่เขายืนล้อมเป็นครึ่งวงกลมอยู่ เจ้าเอื้องเห็นว่าเป็นน้องชายก็ตกใจ กำพระสมเด็จองค์ปฐมรุ่น 2 ที่อยู่ในคอแล้ววิ่งเข้าไปคว้ากอดน้องชายออกมา แล้วบังคับให้ 1 ในจำนวนคนที่มารุมยิง ที่นั่งอยู่บนรถเครื่อง โดยที่เจ้าเอื้องก็ไม่รู้ว่าเป็นพวกเดียวกันว่าให้ขับรถพาเขากับน้องชายหนีไปจากตรงนี้ที เจ้าหมอนั่นก็ทำท่าตกใจจะไม่ไป เจ้าโอมเอามีดจี้ว่ามึงจะไปหรือไม่ไป เจ้านั่นเลยต้องขับรถพาหนีมาถึงถนนใหญ่ พอดีเห็น รถแท็กซี่ เลยให้จอดมอร์ไซด์ แล้วขึ้นแท็กซี่ไป โรงพยาบาลภูมิพล ขอย้อนนะครับ ในระหว่างที่เจ้าเอื้องวิ่งไปเอาตัวเจ้าโอมต้องวิ่งฝ่าดงกระสุน เอื้องบอกว่าได้ยินเสียงลูกกระสุนแหวกอากาศเต็มไปหมด เอื้องก็บอกแปลกใจเหมือนกันที่ทำไมถึงได้กล้าวิ่งฝ่าดงกระสุนเข้าไปแบบนั้น ส่วนเจ้าโอมที่รอดมาได้ ในคอแขวนตระกุด ที่ตัวผมทำเองตอนที่ยังเป็นพระ แต่เดี๋ยวก่อน อ่านมาถึงตรงนี้อย่านึกว่าผมโอ้อวดตัวนะครับ ไม่ใช่ครับ ตระกุดนั้นผมตั้งใจทำก็จริงแต่ก็เป็นแค่คนจารตะกรุด แต่ผู้อธิฐานจิตรคือหลวงพ่อหนุน วัดพุทธโมกข์ จ.สกลนคร ที่ผมเคารพท่านเป็นครูบาอาจารย์อีกองค์ครับ แล้วในตระกุดทุกดอกผมจะใส่เส้นเกศาของหลวงพ่อฤๅษีฯทุกดอก แล้วพุทธาพิเษกใหญ่อีกครั้งที่ วัดพุทธโมกข์ครับ หลังจากนั้นเจ้าเอื้องก็ไปแจ้งความที่โรงพักผมไม่บอกนะครับว่าโรงพักไหน แต่เจ้าหน้าที่ก็ได้แต่รับแจ้งและลงบันทึกแค่นั้น ไม่ได้รีบมาที่เกิดเหตุแต่อย่างใด จนเช้าวันใหม่ถึงมีตำรวจสายตรวจมาดูที่เกิดเหตุ เอื้องเล่าว่า ปลอกกระสุนปืนนี่เต็มไปหมดเลย เกือบๆจะร้อยนัดเลยครับ ตำรวจบอกว่าปืนมีหลายขนาดด้วยไม่ต่ำกว่า 3-4 ขนาด สรุปแล้วเจ้าโอมไปสะดุดเท้าขาใหญ่เจ้าของถิ่นเข้า เป็นลูกผู้มีอิทธิพน ขนาดตำรวจยังไม่อยากยุ่ง แต่เหตุการณ์นี้พอเช้ามามีแต่คนถามนะครับว่าศพมาไว้วัดแล้วหรือยังอยากจะดูศพ ว่าจะพรุนขนาดไหนประมาณนั้นนะครับ เจ้าเอื้องก็เลยบอก ฉันนี่ไงศพ คนแถวนั้นก็ประหลาดใจกันเป็นอย่างมาก ปลอกกระสุนปืนเป็นร้อย แต่คนกลับไม่ตาย ส่วนเจ้าโอมหมอเย็บปากไปหลายแผลเหมือนกัน ไม่กี่วันก็ออกมาบ้านได้ คนจนน่ะครับ เสียเปรียบตลอดขนาดเขามายิงเพื่อหวังฆ่าให้ตาย เจ้าหน้าที่ยังเฉยซะงั้น บ้านเจ้าเอื้องก็เป็นบ้านกระต๊อบกลางซอย อยู่ได้ 2-3 คนก็แคบแล้ว ลองนึกภาพตามนะครับ กระต๊อบหลังเล็กๆ แต่คนร้าย 3-4 คนขึ้นไปยืนรุมยิงเจ้าโอม เจ้าโอมไม่มีที่จะหลบไปทางไหนได้เลย แต่กระสุนปืนเข้าปากแค่เม็ดเดียว ปาฏิหารย์ไหมครับ ส่วนเจ้าเอื้อง วิ่งฝ่าดงกระสุนกลับไม่โดนเลยซักนัด(ทั้งพี่ทั้งน้อง) แล้วจะให้บอกยังไงดีล่ะครับ ว่าพระหลวงพ่อ ซู้ด หยอด แค่ไหน

 

โมทนาด้วยอีกครั้งครับ พี่เจี๊ยบ มารอฟังคนเเรก แต่เเตรุ่เลย
พุทธโธ อัปมาโน ครับ

ยังรอฟังอีกครับ

 

อืม...ได้อ่านแล้วสุดยอดครับพี่เจี๊ยบ ว่าแต่มีตระกรุดเหลือสักดอกสองดอกไหมครับพี่เจี๊ยบ ฮี่ๆๆๆๆๆ

 

พรุ่งนี้นะครับ แต่ยังไม่รู้จะเล่าเรืองอะไรดี คอยติดตามอ่านนะครับ ขอบคุณครับ

 

ได้อ่านแล้วปลื้นปิติครับ หลวงพ่อเราสุดยอดจริงๆ

 

เหลือซิน๊อต... เพราะตระกุดนี้ พอเข้าพิธีเสร็จ ตกเย็นลูกศิษย์มันมาขอพี่ก็ให้ไป 1 ดอก มันบอกขอลองได้ไหม พี่ก็ไมได้ปฏิเสธแต่อย่างใด(เพราะอยากรู้เหมือนกัน) มันก็ไปแขวนกับเสาร์ แล้วยิงด้วย .38 นัดแรกไม่ออก นัดสองไม่ออก มันเลยยิงขึ้นฟ้า เสือกออก แต่ยิงตระกุดไม่ออก พี่เลยบอกพอแล้วกลัวปืนแตก
จากนั้นมีคนมาขอกันอยู่เรื่อย ก็ให้ไปเรื่อย เลยเหลืออยู่กี่ดอกก็ไม่รู้ไม่ได้นับ

 

แน่นอนครับ หลวงพ่อเราสุดๆแล้วครับ หลวงปู่คำแสนใหญ่ท่านยังบอกเลยครับว่าหลวงพ่อเรา "เป็นพระอรหันต์องค์เอก ของโลกหลังกึ่งพุทธกาลจะหาองค์ไหนเหมือนหลวงพ่อเราไม่มีอีกแล้วครับ"
เป็นคำของหลวงปู่คำแสนใหญ่นะครับ โปรดอย่าคิดว่าผมพูดเองนะครับ ภูมิธรรมผมมีไม่เท่าหางอึ่ง ไม่กล้าพยากรณ์หรอกครับ ต้องผู้ที่มีภูมธรรมเหมือนกัน ถึงจะรู้ว่าใครได้ถึงไหน จริงไหมครับ

 

น่าน...เอ่อ....พี่เจี๊ยบงั้นน๊อตขอเป็นลูกศิษย์พี่เจี๊ยบด้วยคนได้อ๊ะป่าวเนี่ย....หุหุ ชอบใจตรงที่มีเกษาหลวงพ่อด้วยนี่แหล่ะ....เหอะๆๆๆๆ


คาราวะ ท่านอาจารย์รับค่าเป็นศิษย์ด้วยเถิด.......pity_pigpity_pigpity_pig คริ คริ.....

 

นี่..น๊อต...เมื่อกี้พี่เพิ่งตอบกระทู้ของคุณ หวังจือเซวียน เกี่ยวกับเรื่องนี้พอดี แต่พี่ขยายคำของหลวงปู่คำแสนใหญ่ไม่หมด พี่จะขอขยายตรงนี้เลยล่ะกันนะ
มีอยู่ปีหนึ่ง ปี 18 มั๊งที่พระสุปฏิปันโน มาที่วัดท่าซุง แล้วก็จะมีผู้อุปปัฏฐากองค์ละ 1 คน ตอนนั้นหลวงตาวัชระชัย ท่านยังไม่ได้บวช ได้เป็นผู้คอยอุปปัฏฐากดูแลหลวงปู่คำแสนใหญ่ ซึ่ง ใครๆที่เป็นศิษย์ของหลวงพ่อเราจะรู้กันดีว่า หลวงปู่คำแสนใหญ่เป็นพระ อรหันต์ แต่ที่พิเศษไปกว่านั้นคือหลวงปู่ ท่านมีรอยยิ้มที่พิมพ์ใจเป็นอย่างมาก ใครได้เห็นรอยยิ้มแล้ว เป็นชื่นใจจริงๆ จนได้รับ ฉายาว่ารอยยิ้มพระอรหันต์ จึงทำให้ หลวงตาในตอนนั้น หาทางจะฝากตัวเป็นศิษย์หลวงปู่ แล้วรู้ไหมว่าหลวงปู่ตอกกลับมาว่าไง ก่อนที่หลวงตาจะฝากตัวเป็นศิษย์ หลวงปู่ท่านก็ยังยิ้มแย้มแจ่มใส แต่พอหลวงตาเอ่ยฝากตัวเป็นศิษย์แค่นั้นเอง หลวงปู่ที่ยิ้มอยู่ดีๆ ถึงกับหน้าตาขึงขังชี้หน้าด่าว่าให้หลวงตา ว่า"ไอ้จัญไร ครูบาอาจารย์ของตัวเองเป็นถึงพระอรหันต์องค์เอกของโลก ปลายศาสนาหลังกึ่งพุทธกาลมา จะหาพระองค์ไหนได้อย่างครูบาอาจารย์ของตัวเองไม่มีอีกแล้ว เอ็งยังจะมีกะใจ แส่หาพระครูบาอาจารย์องค์อื่นอีกรึ รีบกลับไปขอขมาครูบาอาจารย์ซะนะ มงคลจะได้กลับเข้าหาตัว" เป็นไงน๊อต ยังจะฝากตัวเป็น ศิษย์ต่อไหม 5555 พี่รู้ว่าน๊อตพูดเล่น แต่พอดีเข้าเรื่องนี้ได้พอดี พี่เลยเลี้ยวให้จบซะเลย PM ที่อยู่มานะน้องเดี๋ยวพี่ส่งไปให้ 1 ดอก (กระผมขอขมาต่อหลวงตาวัชระชัยมา ณ. ที่นี้ด้วยนะครับที่เอาคำที่หลวงปู่คำแสนใหญ่ว่าไว้มาเล่าต่อตรงนี้ ขอได้อย่ามีโทษทั้งทางโลกและทางธรรมนะครับ สาธุ)

 

โอ....อ่านท่อนนี้แล้ว "ไอ้จัญไร ครูบาอาจารย์ของตัวเองเป็นถึงพระอรหันต์องค์เอกของโลก ปลายศาสนาหลังกึ่งพุทธกาลมา จะหาพระองค์ไหนได้อย่างครูบาอาจารย์ของตัวเองไม่มีอีกแล้ว เอ็งยังจะมีกะใจ แส่หาพระครูบาอาจารย์องค์อื่นอีกรึ รีบกลับไปขอขมาครูบาอาจารย์ซะนะ มงคลจะได้กลับเข้าหาตัว" สุดยอดเลยครับพี่เจี๊ยบ ขนาดหลวงปู่ครูบาคำแสนท่านยังยกย่องหลวงพ่อเราขนาดนี้เลย ทำให้รู้สึกดีใจครับที่ได้เกิดมาพบหลวงพ่อในชาตินี้คับ... ส่วนเรื่องตระกรุด น๊อตแหย่เล่นจ้า...แต่ถ้าให้จริงๆ ก็เอาแต่ไปรับเองที่ร้านดีฝ่าพี่.... เผื่อได้ไปเช่าอะไรอย่างอื่นด้วยอ่ะครับ ช่วงนี้ยังอยู่ใน่วงจำศีลเลยม่ะค่อยเช่าอะไรหน่ะครับ (ถ้าไม่โดนใจจริงๆ ก็ขอเฉยๆก่อน...) ถ้าว่างๆ ก็จะขึ้นไปอ้อนขอตระกรุดกับพี่ใหม่แล้วกัน อย่าเพิ่งแจกใครหมดซะก่อนหล่ะ...ฮี่ๆๆๆๆๆ

 

สวัสดีครับ พี่เจี๊ยบ เข้ามาอ่านเรื่องพี่ได้สักสองสามวัน อ่านแล้วปลื้มปิติมากๆ
อ่านแล้วอยากได้ ตะกรุด สักดอกด้วยคร้าบ (ตามพี่น๊อต)

 

เอาเป็นว่า ใครอยากได้ตระกรุด ให้มารับด้วยตัวเองนะครับ แต่ถ้าอยู่ไกล PM ที่อยู่มาได้ครับ แจกฟรี...(แต่เสียค่าส่งเองนะครับ)

 

หลวงพ่อคือที่สุดแล้ว
อนุโมทนาสาธุด้วยคับพี่เจี้ยบ
อ่านเรื่องที่พี่เล่าให้ฟังแล้ว
เห็นภาพไปด้วยเลย กระสุนกระจาย
:VO

 

ครับผม ขอบคุณครับที่ติดตาม