♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥

ขอพัก...รักษ์ใจ...หนึ่งช่วง
กาลล่วง...นานพอ...ใสใจ
กลับดู...เรื่องตน...นอกใน
วางไว...ว่างได้...พบกัน

 

ความรัก...แม้ไม่มีรสชาติ เหมือนน้ำเปล่า

แต่ทว่าเรา ก็ขาดมันไม่ได้~!! จิงมั๊ย...

 

โมทนา ในธรรม เลิศล้ำแล้ว
เมื่อทราบแนว บอกให้รู้ ผู้คอยหวัง
เพียรวันนี้ เพื่อพรุ่งนี้ มีพลัง
เจออีกครั้ง โปรดชี้นำ ธรรมจากใจ

 

เหตุเรื่องร้ายใจจ้าว...ส่งออก
นำเรื่องร้ายช้ำนอก...ทุกข์ใน
แม้รู้ยากวางมารหลอก...แนบเนียน
ด้วยอานิสสงส์บุญใด....ร้ายเรื่อง จึงบาง

พอวางได้ดุจเมฆ....ลอยพ้น
ใจติดเรื่องร้ายค้น....จึงเห็น
เพราะใจหลงวนค้น...วังวน ลำเค็ญ
พอร้ายพ้นทุกข์เข็ญ...ใจวาง จึงเบา

ด้วยนำอดีตมาปรุง...จึงวุ่น
ประกอบขาดหมั่นมุ่ง...ภาวนา
ปัญญาไร้คมพุ่ง......ฟุ้งมา นานา
เรื่องมากสุดคณา....แก้ได้ ไหวฤา

หากใจยังวนอยู่......วังน้ำ
มีแต่ดีร้ายซ้ำ........ไป่เห็น
โลกธรรมทุกข์ช้ำ....สุขคู่ วนเป็น
ออกวิเวกกายเย็น.....ใจว่าง วางเบา


มี.ไม่มี.ไม่มี.มี.......วางว่าง
แนวทางครูบาสร้าง....ท่านสอน
ปัจจัตตังตนอ้าง.......รู้เฉพาะ
ผลวางเบาว่างนั้น.....เหมือนทุก ผู้ทำ

 

แต่งเก่งจังเลยครับ

เพราะทุกบทเลย

 

ก่อ ๗ คำ ๗ พยางฅ์ ๗ ประโยค ด้วย ๑ ความ ๑ โกศ ๑ จิตวิญญาณ

♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥
♥
มาตุภูมิ ธรณีชาติ
แต่งทัพมาตร จักพิฆาตทัณฑ์
กลอนกรงแปลั่น มิต้องการ
แก้กฏมณเฑียรบาล รัฐไชย
เหงากอปรทุกข์ใจ ฃ้าฯอุทิศ
กันพินาศแยกจาก สยาม
นะแน่งแลกสังขาร แค่ตาย...

​

 

หากด้วยมีการณ์สิ่งอันใดซึ่งผิดฃ้าพเจ้าขอรับความนั้นไว้โดยแต่ผู้เดียว.

ใน ๑ รูปความแห่งฃ้าพเจ้า มีเศร้าซ้อนหลายมิติ
ทั้งรูปร่างถ้อยคำสัญลักษณ์ ตำแหน่งสีนัยความหมาย
โปรดเหล่าท่านเพ่งพินิจ
รฤกชีวิตบรรพชน สละชีพมิยอมเสียชาติตน
กว่าจักก่อรวมซึ่งฉัตรมงฅล
พระจ้าวอยู่หัวองฅ์ ภูมิพลฯ
ท่านผู้ทรงฅุณที่ฅ้ำจุนประเทศไทย
แลยามนี้ในหลวงท่านชราทั้งป่วยเจ็บ
ใยผองเราต่างหันเขี้ยวเล็บยื้อแย่งกบาล
ฤๅว่าเหล่าท่านหลงลืมบางสิ่งทิ้งขว้างแล้วหนา
ถึงความรู้สึกเจ็บภายในของพ่ออยู่หัวผู้คอยเฝ้าดู
แลตรองดูสักทีเหล่าผู้ทรามว่าสิ่งใดสำคัญยิ่งกว่า
ไม่มีสิ่งใดสามารถทดแทนพ่อหลวงฯท่านตลอดนิรันดร
หรือต้องการเห็นท่านทุกข์ตรมแลต้องจากไปโดยทรมาน
รึต้องเพียงอำนาจกบาลหัวโฃนฤๅทรัพย์สินสิ่งไร้วิญญาณ
กลายพันธุ์ดั่งต่ำกว่าสัตว์เดรัจฉานทำอกตัญญูต่อผู้มีพระฅุณ
ฃ้าฯขอบังอาจเฟ้นกันบึงแห่งจิตวิญญาณแม้ไม่สวยงามแต่คือธรรมดิบ
หากแม้นการณ์ใดผิดฃ้าพเจ้ายินดีรับทัณฑ์จักมิให้เหล่าท่านเปื้อนปนซึ่งความ







​

 

เอ้าส่งมาก็ส่งไป .. แลกกัน
อาหารเธอและฉัน..อิ่มเหมือน
แม้ไม่เยอะมากมัน..เย็นเยือน
เปรียบหวานสุขเย็นเสมือน..หวานเย็น
.........ทามปายด้ายยยย...........

 

แม้รู้วาง แต่ยังวุ่น เฝ้าครุ่นคิด
รู้ที่จิต ดับที่จิต ที่คิดได้
เพราะทางเดิน ของเรา แสนยาวไกล
พิจารณา อย่างไร ให้วางเป็น

รู้..ไม่มี เรา เขา เราไม่ทุกข์
แผ่นดินลุก เป็นไฟ ใจคนเข็ญ
จะวางทิ้ง หลีกไป อย่างใจเย็น
สิ่งที่เห็น รู้ว่าว่าง วางอย่างไร

คือความโง่ ที่ครอบงำ ถลำลึก
คือความตรึก ที่ไร้ค่า หรือไฉน
จะปล่อยโลก ที่เราเห็น ให้เป็นไป
หรือฉุดไว้ เพียงเพื่อช่วย ด้วยเมตตา

 

ปุถุชนเราท่าน...ยังหลง
เรื่องร้ายวุ่นวังวน...พบเห็น
เพี้ยงเพียรตามมรรคหน...ตนเย็น
ส่งใจออกทุกข์เข็ญ...ใครฤา

ทำก่อนเถิดทำธรรม....ตนเห็น
ผลวางว่างสุขเย็น......ตนได้
ไตรลักษณ์บัญญัติเป็น...ปัญญา เมื่อแล
เรื่องสุดคณาใด..........ใจส่ง ออกตน

เรื่องใดในโลกเห็น.....ไม่แน่
เหตุตนพ้นไป่แก้.......ฤาไหว
ตนยังวุ่นยังแย่.........ฤทัย
ยังแบกโลกไว้ไฉน.....ว่างวาง

เอาใจตนสบาย.....ที่ตั้ง
เมตตาหวังสุขกั้น...ขอบเขต
เกินเขตทุกข์ถมย่ำ...แต่ตน
อุเบกขาปัญญาเดช..เป็นฐาน เมตตา

 

เดินทีละก้าวผลสุด....คะนึง
กินข้าวทีละคำพึง....อิ่มให้
หนทางแม้ยาวไกลถึง....เริ่มด้วย ก้าวแรก
สำเร็จใดนั้นมีได้....มิเพียง คิดเออ

 

<TABLE class=tborder style="MARGIN: 10px 0px" cellSpacing=1 cellPadding=6 425><THEAD><TR><TD class=tcat style="TEXT-ALIGN: center" colSpan=2>[ame="http://www.youtube.com/watch?v=Tx5yTvsjDk8&feature=player_embedded"]YouTube - MV " ราตรีสวัสดิ์ " ฉบับการ์ตูน[/ame] </TD></TR></THEAD><TBODY><TR><TD class=panelsurround align=middle><EMBED src=http://www.youtube.com/v/Tx5yTvsjDk8 width=425 height=350 type=application/x-shockwave-flash allowfullscreen="true" wmode="transparent"></EMBED></TD></TR></TBODY></TABLE><!-- google_ad_section_end -->
__________________



ขอบคุณ file เพลงและภาพ จาก pucca และสร้อยฟ้ามาลา
*************************************

 

นี่หรืออุดมการณ์ของใครคนหนึ่ง
ที่เราจะพึ่งได้ต่อไปในภายหน้า
ทำทุกอย่างทุกวิถีให้ได้มา
แม้ชาติประชาป่นปี้ยังยินดี

สุดจะคาดว่านี่ฝีมือไทย
จะเป็นใครก็ตามสุดวิสัย
คาดเดาโดยไร้หลักเหตุไฉน
ขอรักษ์ใสมั่นตนไว้ในทางดี

ขอให้เป็นเรื่องกรรมใดใครก่อ
กรรมนั้นหนอรอวันบังเกิดผล
ความทุกข์ร้อนที่สาสมนั้นเข้าดล
ให้ทุกข์ทนจนหนทางสมเหตุทำ

เพียงสงสารผู้ทำต้องตกทุกข์
เรื่องร้ายคลุกกลับเห็นเป็นเรื่องสุข
บุญใดที่ข้าพเจ้าทำจงดลฉุด
ผู้หลงสนุกบนความทุกข์ให้เห็นธรรม

 

กรรมก่อเกิดแล้วขึ้นมี
ยากจะเลี่ยงหลี่กหนีพ้นได้
ยิ่งทำยิ่งย้ำหน่วงหนัก
มีแต่รักเมตตาล้วนส่งให้ผ่อนเบา

 

หยุดใส่ร้ายเพิ่มไฟให้คลั้งแค้น
ก่อนพื้นแผ่นดินแยกแตกสลาย
เรามีจิตคิดไหมเล่าเขามีใจ
ขอได้ไหมจับมือมั่นพากันเดิน

 

ได้เวลากึ่งพุทธกาลงานครั้งใหญ่
เวลาที่คนไทยได้สานฝัน
บารมีทุกคนมาร่วมกัน
สำเร็จพลันแผ่นดินไทยได้ร่มเย็น

​

 

​

<object width="425" height="344">


<embed src="http://www.youtube.com/v/IJr0ZrQZOQ4&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true" wmode="opaque" allowscriptaccess="sameDomain" width="425" height="344"></object></p>

​

<marquee behavior="alternate"><marquee width="150">แม้หัวใจจะมีบาดแผล แต่เราจะท้อแท้ไม่ได้</marquee></marquee>

ร้อยรสดนตรีในสายเลือด
ไม่แห้งเหือดลบเลือนเหมือนดั่งฝัน
ร้อยทำนองร้อยใจไว้ด้วยกัน
อยากจะได้คนสานฝัน รักษ์ดนตรี

คนล่าฝันคนนี้มีแต่ให้
อยากจะได้เพื่อนใหม่จากตรงนี้
มานั่งเล่าเรื่องราวเคล้าดนตรี
กับความรักที่มีให้หมดใจ

มานั่งเรียงเคียงเล่าเรื่องราวรัก
มานั่งพักฟังเพลงสักหน่อยไหม
จะขับกล่อมย้อมจิตจนหลับไป
ในอ้อมใจใต้ภวังค์ความหวังดี...
​

​

​

 

จินตนาอิสระการณ์

คล้อยทำนองกวีมิเว้นทาส ฤๅ ชาติกษัตริย์
ไร้บรรทัดกรอบทอนซึ่งเดียดฉันท์
ด้อยกฏรู้สภาพมิอาจพลัน
แต่หากจิตมีเพียง มิติฉันกับสุนทรีย์...

 

สุนทรียแห่งอารมณ์พร่างพรมพริ้ว
สู่ปลายนิ้วจินตนาการผ่านอักษร
กรองความคิดแทนด้วยคำนำบทกลอน
เพียงเพื่อผ่อนความระทมอารมณ์เร้น

จะบรรเลงเพลงรักสักหมื่นโลก
วิปโยคมิอาจคลายเมื่อใจเข็ญ
ฝึกจิตเราให้ก้าวข้ามความลำเค็ญ
สิ่งที่เห็น เราได้เห็น แค่เป็นไป