ขอคำแนะนำการฝึกกสินครับ

คือ ผมสับสนว่าการนิมิตกสินที่เกิดขึ้นหลังจากที่เราเพ่งกสินสีไปแล้ว ในตอนต้นๆ มันจะต้องเป็นเงาที่เกิดขึ้นจากการเพ่ง หรือเป็นภาพดวงกสินสีที่เราจำได้แล้วนึกขึ้นมาเอง

ช่วยแนะนำด้วยครับ ขอบคุณมาก

 

ตามภูมิที่มีอันน้อยนิดของข้าพเจ้าคิดว่า

ถ้าจะว่าตามตำรามีบอกไว้ว่าให้กำหนดอารมณ์ไปที่ดวงกสิณที่ทำกำหนดไว้
แล้วก็เพ่งไปจนกว่าดวงกสิณจะเกิดเป็นนิมิตติดตา
ให้ลองหลับตาว่านิมิตนั้นติดมาด้วยมั้ย ถ้าไม่ ก็เอาใหม่จนกว่าจะติดมา
ถ้าทำได้แล้วก็ให้กำหนดเอาดวงกสิณที่ได้มานั้นมาพิจารณา ย่อ ขยาย ตามลำดับ คือฝึกควบคุมให้ได้ นี่คือเบื้องต้น

ส่วนตามความคิดส่วนตัวนั้น
ถ้าชำนาญแล้วจับอารมณ์ฺได้แล้วไม่ต้องใช้ดวงกสิณก็ได้ถ้าเป็นกสิณธาตุ ไม่ใช่กสิณสี
เช่นจับอารมณ์ความร้อนที่มีในร่างกายมาเป็นอารมณ์ แล้วดวงกสิณจะตามมาเอง
บางท่านใช้คำบริกรรม เช่น กำหนดอารมณ์ของไฟแล้วก็ภาวนา เตโชกสิณังๆๆ เหมือนบริกรรมพุทโธ
ส่วนอานิสงฆ์ที่ต้องการเกี่ยวกับของเล่นนั้นแล้วแต่ว่าสั่งสมมามากน้อยเท่าไหร่
กสิณไฟนั้น บางท่านใช้แก้หนาวได้ บางท่านใช้จุดไฟได้ อานิสงฆ์สูงสุดคือ ทิพย์จุกขุ โสตทิพย์อะไรประมาณนี้ แต่ขอแค่อย่าหลง อย่าทำกสิณเพื่อของเล่น มันไม่ใช่ทางหลุดพ้น
ส่วนกสิณสีที่ท่านทำนั้นแต่ละกองจะมีสีเฉพาะของมันเองอยู่ อันนี้ขอให้ท่านไปศึกษากับท่านที่ฝึกมาทางนี้โดยตรงจะดีกว่า
ขออนุโมทนาในความเพียรของท่าน
สาธุ

 

ทำไมไม่มีใครแนะนำเพิ่มเติม อยากรู้บ้าง

 

ถ้าอยากไปสูงกว่านั้นใช้กสิณเข้าอัปปนาขั้นละเอียดให้ได้แล้วถอยออกมาที่อุปปจาระ
กำหนดจิตตามอารมณ์กสินนั้นๆ แล้วจะเล่นของเล่นได้ อันนี้ตามแต่วาสนาบารมี
รู้แล้วได้อะไรหรือ เพราะคนที่ทำได้แล้วจะเข้าใจเองรู้วิธีใช้เอง
ที่อยากรู้เป็นกิเลสแล้วมันจะฉุดให้ไม่ก้าวหน้าเพราะมัวแต่เทียบเคียงหวังผล
บางเรื่องไม่สมควรจะรู้ จนกว่าจะถึงเวลา
ขออภัยถ้ากล่าวตรงไป
ขออภัย
สาธุ

 

รบกวนถามผู้รู้ด้วยคนครับ ของผมเองมีตั้งแต่เกิดมีลักษณะแสงดาวระยิบระยับ พอเพ่งมันจะมีลักษณะหมุนวน ก่อนนอนผมมักจะเพ่งมัน ทำให่ผมสามารถเห็นภาพบางอย่าง แต่มันค่อนข้างมืดครับ รบกวนผู้รู้โปรดแนะนำด้วยครับ

 

อย่าไปสนใจเลยครับ
มันไม่มีอะไรมากมาย
ฝึกสมาธิให้มีกำลัง+สติให้มีกำลังมากกว่านี้จะเข้าใจได้เองมากขึ้นครับ
แต่ถ้าไม่ฝึกฝนต่อสิ่งที่ท่านมีก็ไม่ต่างอะไรจากเอาไว้คุยกับสงสัย
เท่านั้นเอง
ขอให้มีความเพียรยิ่งๆขึ้นไปนะครับ
โชคดี
สาธุ

 

ช่วงแรกๆ นิมิตรที่ได้จะเป็นสีตรงข้ามกับสีจริง เรียก อุคหนิมิตร

ลองไปที่วัดยานนาวาดูครับ มีสอนกสินสี (วรรณะกสิน)
ทุกวันอาทิตย์ บ่ายโมง ถึง สี่โมงเย็น ครับ
มีปัญหาก็สอบถามพระอาจารย์หรืออาจารย์จรูญได้ครับ

 

ขอบคุณครับ
คือ ปกติผมน่ะสามารถนึกภาพกสินสีใดๆก็ได้โดยที่ไม่ต้องเพ่งหรือดูเพียงชั่วครู่ก็จำได้แล้วนั่นเอง และตอนนึกมันก็เป็นสีนั้นเลย แล้วก็เอามาเพ่งต่อไปเรื่อย

ทีนี้ทางตำราและผู้แนะนำส่วนใหญ่บอกว่าให้เป็นภาพติดตา เหมือนเงาในตา ผมก็เลยสับสนน่ะครับ

 

" มันจะต้องเป็นเงาที่เกิดขึ้นจากการเพ่ง หรือเป็นภาพดวงกสินสีที่เราจำได้แล้วนึกขึ้นมาเอง "

"คือ ปกติผมน่ะสามารถนึกภาพกสินสีใดๆก็ได้โดยที่ไม่ต้องเพ่งหรือดูเพียงชั่วครู่ก็จำได้แล้วนั่นเอง
และตอนนึกมันก็เป็นสีนั้นเลย แล้วก็เอามาเพ่งต่อไปเรื่อย"

ตอบเท่าที่...จะช่วยตอบได้ครับ (จากที่ฝึกอยู่ !)

บริกรรมนิมิตที่ใช้ คือภาพที่...ติดที่ใจ คือใจเห็น.....ไม่ใช้ตาเนื้อเห็น
ให้ดับตาเนื้อ...ใช้ตาในหรือใจแทน ปิดหรือวางเฉยต่อตาเนื้อเสีย.....เมื่อคล่องในการนึก ตรึก ตรอง
ภาพนิมิตกสิณด้วยใจนั้นแล้ว (ตาเนื้อก็จะปล่อยวาง หรือวางเฉยได้เอง...ไม่ต้องไปจดจ่อกังวล
กับตาเนื้อนั้น.....ซึ่งจะใช้กรณีที่ฝึกตอนต้นเพื่อจดจำภาพเริ่มต้นเท่านั้น กรณีที่สามารถนึกภาพที่ใช้
บริกรรมนิมิตได้แล้ว ก็ข้ามไปใช้ใจเห็นแทนได้เลย) โดยอย่าอยากจะมี อยากจะได้ อยากจะเป็น?
ให้ปล่อยวาง วางอารมณกับใจให้สบายๆผ่อนคลาย ไม่เคร่งเครียด แต่เคร่งครัด จดจ่อกับบริกรรม
นิมิตกสิณที่ใช้ฝึกไปเรื่อยๆ อย่าสนใจกับสิ่งที่มาสัมผัสภายนอกต่างๆ และสัมผัสภายใน...ในแนบแน่นอยู่
กับบริกรรมนิมิตเท่าที่จะทำได้ ทำไปเรื่อยๆ...ๆ ๆๆ แล้วผลก็จะปรากฏขึ้นกับตัวของเราเอง
อย่าลังเล...สงสัย....กังวลหรือเที่ยวสอบถามสิ่งที่สัมผัสมาไปเรื่อยเปื่อย ให้สังเกต บันทึก จดจำ
ผลจากการฝึกของตัวเราเองไว้ให้ดีแล้วปรับปรุง.....การวางจิตวางใจของเรากับสมาธินั้นไป
ฝึกไป..พัฒนาไป....ถ้ามีบุญเก่า วาสนาเดิม ก็จะสามารถไปได้เร็วตามภูมิรู้ภูมิธรรมของเรา

ก่อนฝึกศีลฯต้องครบ...และพิจารณาถึง รัก โลภ โกรธ หลงให้มีกำลังน้อยลงหรือหมดไป..
หรือหนทางพ้นทุกข์...ก็จะทำให้ผลของการฝึกชัดเจน แจ่มใสและเบาสบายขึ้น...ครับ