เรื่องจริงของผู้หญิง เคยทำแท้ง

อยากให้ทุกคนอ่านและช่วยเผยแพร่ บอกต่อ เพื่อเป็นอุทาหรณ์ และเป็นกุศลให้กับดวงวิญญาณเด็กด้วยนะคะ

 

ข้าพเจ้าเคยทำแท้ง

<O> </O>

​

เรื่องที่ข้าพเจ้ากำลังจะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงของตัวข้าพเจ้าเอง ข้าพเจ้าตั้งใจจะมอบเรื่องนี้ให้เป็นอุทาหรณ์ให้แก่หนุ่มสาวยุคใหม่ที่หลงอยู่ในกามารมณ์จนสร้างความเดือดร้อนให้กับตัวเอง กับครอบครัว และที่สำคัญกับชีวิตที่บริสุทธิ์ไร้เดียงสาที่ต้องหมดโอกาสในการที่จะได้ลืมตาขึ้นมาดูโลกใบนี้<O></O>
<O> </O>
ครั้งนั้นข้าพเจ้าอายุ 22 ปี กำลังศึกษาในระดับอุดมศึกษาชั้นปีที่ 4 ข้าพเจ้าเป็นคนเรียนดีจนถึงระดับเกียรตินิยม ชอบทำกิจกรรมและมีเพื่อนฝูงมากมาย ข้าพเจ้าคบหากับแฟนของข้าพเจ้าตั้งแต่มัธยมปลาย เขาเป็นคนดี ไม่ดื่มเหล้า ไม่เจ้าชู้ และเพิ่งจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยได้เพียง 1 ปี <O></O>
<O> </O>
ในระยะหนึ่งข้าพเจ้ารู้สึกถึงอาการแปลกๆของตัวเองตั้งแต่เริ่มเจ็บบริเวณหน้าอก และเสียดบริเวณท้องน้อย ข้าพเจ้ากังวลมาก แต่สักไม่กี่วันข้าพเจ้าก็มีประจำเดือน จึงค่อยโล่งใจ จนต่อมาข้าพเจ้าเริ่มเวียนศีรษะ และอาเจียนบ่อยครั้ง ไปพบหมอ หมอก็ให้ยามาทานแต่ยังไม่หาย จนเดือนต่อมาประจำเดือนของข้าพเจ้าก็ไม่มา ข้าพเจ้ากังวลมากคิดว่าตัวเองเป็นมะเร็งหรือโรคร้ายอะไรหรือเปล่า แฟนของข้าพเจ้าไปซื้อที่ตรวจตั้งครรภ์มาตรวจเองก็ได้ผลมาว่าไม่ตั้งครรภ์ แต่ข้าพเจ้ายังไม่หายกังวลใจจึงซื้อมาตรวจอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจ จนในที่สุดผลก็ออกมาเป็นตั้งครรภ์ ข้าพเจ้าตัดสินใจทำแท้งเพื่อตัดปัญหาเพราะเราอยู่ในสภาวะที่ไม่พร้อมทั้งคู่ หลังจากการตัดสินใจทั้งข้าพเจ้าและแฟนของข้าพเจ้าก็ได้แต่ร้องไห้ตลอดเวลา มันเป็นการตัดสินใจที่โหดร้ายที่สุดกับจิตใจของครอบครัวของเรา<O></O>
<O> </O>
ข้าพเจ้าเดินทางไปที่คลินิควางแผนครอบครัวแห่งหนึ่งเพื่อปรึกษาในส่วนไม่พร้อมมีบุตร ข้างในมีคนเยอะมากตั้งแต่เด็กวัยรุ่นอายุแค่ 10 ต้นๆ บางคนมากับแม่ บางคนมากับเพื่อน บางคนมากับแฟน และบางคนก็มาคนเดียว เป็นภาพที่น่าเศร้าสลดมาก ที่คนเหล่านี้มารวมตัวกันที่นี่เพื่อจุดมุ่งหมายเดียวกัน<O></O>
<O> </O>
ข้าพเจ้าเข้าอัลตราซาวด์และพบหมอ หมอบอกว่าที่นี่ไม่สามารถทำให้ได้เพราะอายุครรภ์ 3 เดือนแล้ว ข้าพเจ้างงมากเพราะเดือนที่แล้วยังมีประจำเดือนอยู่เลย ( เพิ่งมารู้ตอนหลังว่าระหว่างตั้งครรภ์อาจมีเลือดที่คั่งค้างอยู่ไหลออกมาได้ ) จึงส่งข้าพเจ้าขึ้นรถตู้คลินิคไปยังโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ในรถมีผู้หญิงวัยกลางคนเดินทางไปพร้อมกัน ข้าพเจ้านั่งร้องไห้ไปตลอดทาง ต่างกับผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่ดูไม่รู้สึกทุกข์ร้อนมากเท่าไร <O></O>
<O> </O>
พอข้าพเจ้าไปถึงโรงพยาบาลก็มีอีกตึกที่แยกไว้สำหรับผู้ป่วยตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์โดยเฉพาะ เข้าไปข้างในก็ขึ้นไปที่ชั้น 2 เพื่อรอพบหมอ และตรวจภายใน หมออธิบายวิธีและพยายามปลอบให้ไม่ต้องกลัว เพราะจะเป็นการทำคลอดแบบธรรมชาติ จากนั้นก็ให้ไปทานยาเม็ด 2 เม็ด มาทราบภายหลังว่าน่าจะเพื่อเปิดปากมดลูก และให้กลับบ้านและนัดมาพบในสัปดาห์ถัดไป <O></O>
<O> </O>
ข้าพเจ้าเป็นกังวลและกระสับกระส่ายตลอดเวลา 1 สัปดาห์ จนถึงวันที่หมอนัด ข้าพเจ้าไปพักที่ห้องพิเศษที่จองไว้ซึ่งสามารถให้ญาติเฝ้าได้ 1 คน และมีพยาบาลพิเศษให้อีก 1 คน ถ้าอยู่ห้องธรรมดาจะไม่สามารถอยู่เฝ้าได้ แฟนของข้าพเจ้าอยู่กับข้าพเจ้าด้วยตลอดเวลา หลังจากให้ทานอาหารเช้าสักพัก พยาบาลก็ให้เหน็บยาเข้าช่องคลอดเพื่อขยายปากมดลูก หลังจากเหน็บยาข้าพเจ้าหนาวมากจนตัวสั่น ข้าพเจ้าต้องโดนเหน็บยาถึง 3 ครั้งทรมานมากๆ ข้าพเจ้าก็ยังไม่เจ็บท้องคลอด <O></O>
<O> </O>
จนบ่ายพยาบาลก็ย้ายข้าพเจ้าไปไว้ที่ห้องคลอดซึ่งเป็นห้องรวม ไม่สามารถเฝ้าได้ ในห้องมี 5 เตียง มีเตียงหนึ่งเป็นวัยรุ่นฝรั่ง ร้องไห้ตลอดเวลาน่าสงสารมากแถมยังคุยกับใครไม่รู้เรื่องอีก ข้าพเจ้านอนอยู่ในห้องนั้นตั้งแต่ประมาณบ่าย 2 โมง จนทุกคนคลอดเสร็จและกลับกันหมด จนเหลือข้าพเจ้าเพียงคนเดียวในห้อง<O></O>
<O> </O>
ยิ่งดึก ยิ่งนาน ยิ่งคนทยอยออกไปทีละคน ยิ่งเพิ่มความเครียดให้กับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเริ่มมีไข้จนพยาบาลต้องมาเจาะน้ำเกลือให้เพราะกลัวจะช็อค ยิ่งต้องแยกกับแฟน ยิ่งรู้สึกกลัวและว้าเหว่มากจนต้องร้องไห้ตลอด พยาบาลก็ทั้งปลอบ ทั้งรำคาญ ข้าพเจ้าก็เริ่มปวดท้องเป็นช่วงๆ จนดึก มีพยาบาลอีกคนมาเปลี่ยนเฝ้าเวร คนนี้ค่อนข้างดุและแสดงอาการรำคาญตลอด แถมยังแอบหลับตอนเข้าเวรอีก ข้าพเจ้าปวดท้องมากตั้งแต่ช่วงเย็นเรื่อยไปจนถึงดึกโดยพยาบาลไม่ยอมฉีดยาให้แล้วบอกว่าเพราะจะทำให้ยิ่งคลอดช้าลงไปอีก แฟนของข้าพเจ้าขอลงมาเยี่ยมข้าพเจ้าได้ สองสามครั้ง เพราะห้องนี้ห้ามผู้ชายเข้า แฟนของข้าพเจ้าก็ร้อนใจและโทรไปปรึกษากับหมอในโรงพยาบาลเอกชนอีกแห่งหนึ่ง จากนั้นก็โทรลงมาบอกให้พยาบาลฉีดยาให้ข้าพเจ้า ไม่อย่างนั้นจะย้ายโรงพยาบาล จากนั้นพยาบาลก็รีบกุลีกุจอมาฉีดยาให้ทันที <O></O>
<O> </O>
เวลาผ่านไปถึงประมาณ ตีหนึ่ง ข้าพเจ้าปวดท้องจนแทบทนไม่ไหว และคงเป็นบุญเก่าที่สั่งสมมาจึงรวบรวมสติขึ้นมานั่งสมาธิ แอบเห็นพยาบาลที่นอนอยู่เตียงข้างๆตกใจว่าข้าพเจ้ากำลังทำอะไร ข้าพเจ้านั่งสมาธิกำหนดจิตอธิบายให้ลูกของข้าพเจ้าเข้าใจถึงความจำเป็นของข้าพเจ้า จากนั้นอาการปวดก็ทุเลาลงอย่างไม่น่าเชื่อ หลังจากนั้นข้าพเจ้าก็คลอดเด็กออกมา ข้าพเจ้าร้องเรียกพยาบาล และพยาบาลก็มาจัดการให้ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเพลียมากจนหลับไป จนเช้าหมอก็มาขูดมดลูกให้ และให้กลับบ้านได้<O></O>
<O> </O>
หลังจากนั้น ข้าพเจ้ามีแต่ความรู้สึกเศร้าโศก เสียใจ ครุ่นคิดถึงลูกตลอดเวลา และได้ไปไหว้<O></O>
เจ้าแม่กวนอิม เพื่อฝากลูกของข้าพเจ้าไว้ ข้าพเจ้าหมั่นทำบุญ ถวายสังฆทานไปให้เสมอ<O></O>
<O> </O>
แต่ในความทุกข์ระทมนั้น ลูกของข้าพเจ้าคนนี้นับเป็นจุดเริ่มต้นและแรงบันดาลใจที่สำคัญที่ทำให้ข้าพเจ้าหันมาเจริญรอยตามเส้นทางในพระพุทธศาสนา ข้าพเจ้าเข้าวัดเพื่อฝึกนั่งวิปัสสนากรรมฐาน มีครั้งหนึ่งข้าพเจ้าได้นิมิตเห็นเจ้าแม่กวนอิมอุ้มเด็กคนหนึ่งมาหาข้าพเจ้า และบอกให้ข้าพเจ้าไม่ต้องเป็นห่วงเพราะท่านจะช่วยดูแลเด็กคนนี้ให้ ท่านส่งเด็กให้ข้าพเจ้าอุ้มข้าพเจ้ามีความสุขมาก รู้สึกทั้งรักทั้งผูกพันกับเด็กคนนี้ ท่านยังบอกให้ข้าพเจ้าหมั่นปฏิบัติธรรม ถือศีล นั่งกรรมฐาน เพื่อส่งบุญกุศลให้แก่ลูกของข้าพเจ้า <O></O>
<O> </O>
ปัจจุบันนี้ ข้าพเจ้าและแฟนปฏิบัติตนเป็นอุบาสิกาและอุบาสก ผู้เจริญรอยตามทางแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หมั่นทำทาน ถือศีล 5 ในวันปกติ และศีลอุโบสถในวันพระ ทำธรรมทานแจกสื่อธรรมะ หมั่นศึกษาธรรมะ เจริญสมาธิและวิปัสสนากรรมฐานอย่างสม่ำเสมอ โดยมีใจยึดมั่นในองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และมีความมุ่งหมายในพระนิพพานเพื่อ หลุดพ้นจากภัยในวัฏสงสารแห่งนี้<O></O>
<O> </O>
เรื่องเล่าเรื่องนี้ ข้าพเจ้าขอมอบเป็นธรรมทาน และเป็นอุทาหรณ์ให้แก่ผู้คนทั้งหลายที่หลงเพลิดเพลินอยู่ในห้วงทะเลแห่งกามารมณ์ ให้ได้มีสติสำนึกในความผิดชอบชั่วดี มีหิริโอตัปปะ และขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ที่ได้พลั้งพลาดไปเช่นข้าพเจ้า ขอให้ท่านได้หันหน้าเข้าหาพระธรรม อุทิศร่างกาย และจิตใจให้แก่พุทธศาสนา ทั้งเพื่อบรรเทาบาปกรรมที่เคยได้ทำลงไป เพื่อแผ่บุญกุศลไปให้ดวงวิญญาณอันบริสุทธิ์ของลูกน้อย และเพื่อลดความรู้สึกโศกเศร้าและความรู้สึกผิดที่ตามเกาะกินหัวใจของท่านตลอดเวลา<O></O>
<O> </O>
ข้าพเจ้าขออุทิศผลบุญจากการเปิดเผยเรื่องราวของข้าพเจ้าในครั้งนี้ให้แก่ดวงวิญญาณลูกของข้าพเจ้า ขอให้ได้รับอานิสงส์ในครั้งนี้ จงอโหสิกรรมแก่กันและไปเกิดในครอบครัวผู้บำเพ็ญธรรม เพื่อเจ้าจะได้เป็นผู้เจริญในพระพุทธศาสนาสืบไป <O></O>

 

ดีกว่าวัยรุ่นอีกหลายๆ คนนัก ที่เคยทำแท้ง แล้วยังไม่เลิกมัวเมากับกามารมณ์
อนุโมทนากับเจ้าของเรื่อง ที่เอาเรื่องราวมาเปิดเผยเป็นบทเรียน/อุทาหรณ์ค่ะ

เราเองก็เคงช่วยเหลือคนใกล้ตัวให้ทำแท้งมาแล้วเหมือนกัน .. ยังกลัวๆ อยู่ว่า
เราจะต้องรับบาปที่ทำลายคนบริสุทธิ์นั้นด้วย ..

 

เคยทราบมาว่าผลกรรมจากการทำแท้งส่งผลถึงทุกคนที่เกี่ยวข้องนะคะ ยังไงคุณ bloomingbua ทำบุญทุกครั้งควรแผ่ส่วนกุศลไปให้ดวงวิญญาณของเด็กด้วยนะคะ

 

อ่า .. น้อมรับคำแนะนำค่ะ ^^

 

ฮือๆ เศร้าแทนค่ะ น่าเห็นใจยิ่ง

พวกผู้ชายจำไห้มั่นอย่าเห็นแก่ความสนุกความสุขของตน
เมื่อคราวเกิดเรื่องคนที่รับกรรมเต็มๆ ก็ผู้หญิงเรานี้แหละ
เป็นเรานะไม่ทำแท้ง แต่จะทำหมันผู้ชายแทน

 

ขอเป็นกำลังใจให้ในการปฏิบัติธรรมต่อไปนะค่ะ

เราก็มีประสบการณ์เหมือนคุณ และนี่เป็นสาเหตุให้เราหันมาศึกษาและปฏิบัติธรรมเหมือนกัน

เราเสียใจมากเลยกับการกระทำครั้งนั้นมากจนเกือบเป็นบ้าไปเลย

และเรื่องราวของเราบางทีอาจจะแย่กว่าของคุณ atittan ก้อได้ เรายังไม่มีโอกาสได้ไปบวชเลย เนื่องจากมีอุปสรรคต่อรอดเวลา รวมทั้งแฟนเราไม่ยอมให้ไปด้วย เราจึงศึกษาธรรมรักษาศีล 5 และสวดมนต์อยู่ที่บ้าน และทำบุญทุกเดือนหรือทำเมื่อมีโอกาส

และเราก็รู้สึกตาสว่างทันทีเลย เหมือนเมื่อก่อนเราเป็นคนโง่ หลงมัวเมาในกิเลสตัณหา ทำเรื่องแย่ ๆ ไปได้ยังไงกันไม่น่าเลย ทุกวันนี้เรายังเป็นทุกข์อยู่เลย

ไม่ขอสนับสนุนให้ใครหาทางออกโดยการทำแท้งค่ะ และไม่สามารถบอกอะไรได้มากกว่านี้ค่ะ ไม่อยากสร้างกรรมหนักอีก ครั้งเดียวก็เกินพอแล้วค่ะ เพราะอารมณ์ชั่ววูบ โง่ กิเลส ตัณหา ถึงทำไปได้ค่ะ

 

gเ

 

เนื่องจากมีบางคนเข้าใจผิดในวัตถุประสงค์ของการตั้งกระทู้นี้ เช่น มี e-mail มาถามรายละเอียดต่างๆเรื่องทำแท้ง เราจึงขอชี้แจงไว้ก่อนว่า เรื่องที่เล่าด้านบนเป็นเรื่องที่เรานำมาช่วยเผยแพร่ เราไม่ทราบรายละเอียดใดๆที่มากกว่านี้ และไม่สนับสนุนให้ใครทำแท้ง ถ้าใครมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่เรายินดีที่จะพูดคุย หรือปรึกษาได้ในการหาหนทางอื่นที่ดีกว่านี้ เรามีเบอร์โทรนักสังคมสงเคราะห์ที่เขาสามารถพูดคุยได้ 02-929-2222 ลองโทรไปก็ได้นะ เผื่อเค้าจะมีคำแนะนำที่ดีกว่าเรา
และขอบอกว่าเราเข้าใจและเห็นใจเป็นอย่างยิ่งกับคนที่ตกอยู่ในสถานการณ์อย่างนี้ แต่เราคงช่วยได้แค่นี้จริงๆ...

 

กรรมเลยโทษผู้ชายทั้งที่มีความสุขด้วยกัน เฮ้อ..