เอ? ถ้าเราระลึกชาติได้ว่าถูกแม่หรือน้องฆ่าตาย เราจะไว้ใจใครได้อีกไหม?

เอ่อ ไม่รู้ว่า เจ้าของกระทู้ รู้หรือป่าวครับว่าท่านโชคดีแค่ไหน ที่สามารถแก้กรรม

จากในอดีตได้ โดยที่อีกหลายๆ คน อยากจะทำได้ อ่านแล้วก็คิดเองนะครับว่า

จะออกจากกงกรรมนี้ หรือจะเข้าไปเวียนอยู่กับวงล้อกรรมนี้ วนไม่จบไม่สิ้น

 

อยู่กับปัจจุบัน... ทำหน้าที่ และสร้างความดีในปัจจุบันให้ดีที่สุด ^-^

 

แม้นชื่อว่าโกรธเขาแต่เราร้อน
เดินนั่งนอนร้อนในอกแทบหมกไหม้
แล้วจะดื้อถือโทษโกรธทำไม
ได้ประโยชน์อะไรโปรดตรองดู

อ่านเจอมาค่ะ เอามาฝาก เสียดายจังไม่ทราบว่าใครแต่ง

 

การรับรู้คือความทุกข์ การปล่อยวางคือความสุข
เมื่อเกิดรับรู้ก็ยากที่จะอยู่ หนทางเดียวคือเจริญภาวนา สู่ร่มกาสาวภักดิ์

 

รับรู้อดีต เพื่อเป็นบทเรียน ไม่ใช่ อยู่กับอดีต เราคิดแบบนี้นะ

คุณพระรักษา เทวดาคุ้มครอง

 

ก้ถูอย่างที่เค้าว่าแหละค่ะ คนกำลังแค้นธรรมะก็ช่วยไม่ได้
หากเค้าต้องการจะแก้แค้นก้ปล่อยเค้าเถอะค่ะ เวรกรรมนี้ก็จะวนเวียนไปทุกภพทุกชาติ
หากศัทราจิตใต้สำนึกตัวเอง จะมาถามคนอื่นทำไมค่ะ หากยังเชื่อในคำสอนของพระพุทธเจ้า ก็คือเวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร แต่หากเชื่อในจิตของตัวเองก็แค้นนี้ต้องชำระค่ะ อนุโมทนานะค่ะ ขอให้พระผู้เป็นเจ้าช่วยให้เค้าหลุดพ้น

 

ขอให้ชนะ.....อนุโมทนา

 

ขอให้ไปให้ถึง.....ไม่ใช่พอเหนื่อยพอล้าแล้วละทิ้งกลางทาง

 

เอาไงดีง่ะเพื่อน
ตอบตรงๆนะ ก็ไม่ต้องไว้ใจใครดิ(แม้แต่ตนเอง)

แสดงว่าเพื่อนน่ะชาติก่อนน่ะประมาท
ความประมาทเป็นหนทางแห่งความตายไง

แต่แม้นมาตรไม่มีใครมาฆ่าคนเราเกิดกี่คน ก็ตายทุกคนไม่เหลือหลอ

แล้วอย่างข้าพเจ้าก็ตอนแม่ท้องครอบครัวเราจน แม่ก็เลยไปทำแท้งตั้ง ๓ หน แต่ไม่ออกนะ (ยอมรับว่าตั้งใจมาเกิด)
พอเกิดได้ ๓ วันแม่พยายามเอาที่นอนทับให้ตายแต่พ่อมาช่วยทัน

พอโตมารู้ความชาวบ้านก็เล่าให้ฟังรับรู้ทุกเรื่องก็ไม่โกรธแม่นะกลับนึกสงสารแม่รักแม่มาก เลยสำนึกทรงจำแรกๆเลยคือต้องช่วยให้แม่พ้นจากทุกข์โศกโรคภัยให้ได้ ถือเป็นภารกิจหลักของชีวิตเลยตั้งแต่ ซัก ๓ ขวบเป็นต้นมา แม่ชอบอะไรก็สละให้แม่ก่อน ทำทุกวิถีทางให้แม่เลิกบุหรี่ เลิกอบายมุข (แต่เราเล่นไพ่เพื่อความบันเทิงมั่ง) พยายามให้แม่ถือศีล ๕

๕๕๕
ตอนเด็กซีเรือด เอ้ยซีเรียสน่าดู (โตมาบ้าเลือดเห็นเลือดแล้วจะเป็นลม)

 

ถ้ามีปุ่มอนุโมทนาให้ 50 ปุ่มในความเห็นนี้ ผมก็จะคลิ๊กให้จนครบ 50 ปุ่มครับ

ผมซะอีก พอจำความได้ คำถามแรกที่ถามแม่คือ ให้เกิดมาทำไม ไม่อยากเกิด

ถ้าผมเป็นแม่ สงสัยเอาขี้เถ้ายัดปากไปแล้ว

 

อืมๆ....ห์

 

ได้อ่านเรื่องของคุณแล้วไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงอยู่รอดมาได้จนทุกวันนี้ เพราะเมตตาจิตของคุณที่สั่งสมมาจากอดีตชาติช่วยปกปักรักษ๋าคุณขนาดแม่ของคุณยังทำอะไรคุณไม่ได้ ดูได้จากขนาดคุณรู้แล้วว่าเคยถูกแม่บังเกิดเกล้าหมายเอาชีวิตคุณก็ไม่ได้โกรธเคือง คิดอาฆาตแถมมีเมตตาจิตกับผู้ที่คิดทำร้ายตนอีก นี่คือจิตของพระโพธิสัตว์ เทวดาจะคุ้มครอง อันตรายใดๆก็ทำอะไรเขาไม่ได้ จากจิตของคุณหากคุณปรารถนาพุทธภูมิ คิดว่าคงไม่ยากเกินไป ขออนุโมทนาอย่างสูงค่ะ

 

ขอบคุณมากเลย (บ้ายอ)
คือที่จริงเวลาเราให้อภัยคนอื่นง่ายๆ เราจะได้ให้อภัยตัวเองอย่างง่ายๆสะดวกขึ้นมากเลยนะ

เพราะแน่นอนว่าเราเองก็เคยทำเรื่องโง่ๆมานับไม่ถ้วน

 

ไว้ใจกรรมได้ครับ กรรมจัดสรรมาแล้ว เพียงแต่ตัวคุณต้องมีสติและยอมที่จะอโหสิกรรมไม่คิดอาฆาตกับผู้ใดก็ตามที่เคยกระทำกรรมใดๆ ก็ตามกับคุณไว้ ก็จะทำให้ไม่มีเวรและกรรมต่อกัน กรรมในส่วนนี้ก็จะไม่ติดตามข้ามภาพข้ามชาติต่อไป
บุญรักษาครับ

 

ถ้าคุณมีจิตใจ คิดอยู่แบบนี้ คุณก็ใช้ชีวิตไม่ปกติสุขหรอกครับ ถึงจะเอาหลักธรรมเข้ามาในจิตใจก็ตามไม่มีประโยชน์ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวเอง แต่เวรกรรม มีจริง ที่คิดอกุศลต่อผู้อื่น

 

คุณควรมีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน

ไม่ต้องไปสนใจว่าอดีตเมนจะเป็นยังงัย

แล้วก็มั่นทำดีกับพ่อ แม่ เพราะท่านทั้งสองคือ อรหันต์ของลูก

ถ้าคุณไปใส่ร้ายท่านก็เท่ากับเป็นการเพิ่มบาปกรรมให้มันหนักมากขึ้นสำหรับคุณเอง

ถ้าคุณอยากให้บาปกรรมของคุณลดน้อยลงคุณก็เป็นคนดี ทำดี พูดดี

พิสูจน์ให้เจ้ากรรมนายเวรของคุณเห็นไปเลย

ไม่ใส่มีแต่การโทดกล่าว

 

เก่งมากๆถูกต้องแล้วครับ..น้องอายุยังน้อยแต่มีความคิดความอ่านที่ดีมาก คนสมัยนี้เค้าแปลกๆเก่งๆกันทั้งนั้น(รู้อนาคต-รู้อดีต-หูทิพย์-ตาทิพย์-เหมือนพวกเซียนกำมะลอ) แต่คนพวกนี้แปลก...เค้าไม่เคย(รู้จักใจของตัวเองเลยจริงๆ) สาธุๆๆ

"แล้วก็มั่นทำดีกับพ่อ แม่ เพราะท่านทั้งสองคือ อรหันต์ของลูก

ถ้าคุณไปใส่ร้ายท่านก็เท่ากับเป็นการเพิ่มบาปกรรมให้มันหนักมากขึ้นสำหรับคุณเอง"