ถามมาสิจ๊ะ...แม่ชีณัฐทิพย์ ตนุพันธ์ ยินดีตอบจ้า...

เจริญธรรมทุกท่าน หลายคนอาจสงสัยว่าการที่เราพูดคุยแลกเปลี่ยนคำพูดและความคิดเห็นส่วนตัวกัน แต่ว่าไปพาดพิงถึงบุคคลอื่นรวมทั้งบิดามารดานั้นมันผิดและบาปไหม? เราต้องดูที่เจตนาของผู้พูดและเราว่าเป็นการกล่าวร้ายหรือไม่? ถ้าไม่กล่าวให้ร้ายก็นับว่าเป็นการหาข้อหรือหาทางออกเพื่อแก้ไขและปรับปรุง เป็นการสร้างปัญญานะ แต่ถ้าพูดแล้วใส่อารมณ์โกรธ เย้ยหยันและสะใจลงไปนั่นถือว่าผิด เมื่อผิดก็บาปเพราะเกิดทุกข์ทางใจ กลายเป็นความชั่วที่ติดอยู่ในใจ การที่ไม่รู้มักทำให้เกิดโทษมากมาย เท่ากับเราได้รับทุกข์นั้นมาแล้ว เมื่อรู้ในสิ่งที่ทำให้เกิดทุกข์แล้วก็แก้ไขได้ เราก็จะพ้นทุกข์โดยฉับพลัน หากเราไม่รู้ว่าสิ่งที่พูดไปจะผิดไหม? ถ้ามีเวลาเจอหน้าพ่อแม่ก็ขออโหสิด้วยการกล่าวว่า "ถ้าลูกตั้งใจหรือพลั้งเผลอไปก็ดี ในทุกๆที่และทุกๆเวลา ขอให้พ่อแม่อโหสิให้ลูกทุกเมื่อและทุกครั้งรวมทั้งตลอดไป" กล่าวกันไว้เลย ถ้าเผลอไปจะได้ไม่มีกรรมของเวรนะ กรรมจากการอโหสิก็จะหมดไปไม่ตามสนอง แต่มีกรรมจากการกระทำและคำที่พูดผิดนะ ทางที่ดียกให้ท่านบ้างเถอะ เพราะท่านได้ตามใจเราในตอนเด็กมาตลอด เมื่อเราโตเราจะตามใจท่านบ้างไม่ได้เชียวหรือ? ฝากไว้ให้เป็นข้อคิดนะ สาธุ ขอให้สำเร็จกิจทั้งหลาย ใจสบายและมีงาน มีเงินใช้ ไม่ขัดสนกันทุกคน

 

เจริญธรรม ต้องขอตอบคำถามของชายมีกรรมหน่อยแล้วละ แหม...หาผู้ชายดีๆอย่างนี้ยากนะ ส่งเสียเงินทองให้ครอบครัวแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันแถมยังโดนถากถางอย่างเสียหายสำหรับลูกผู้ชายอีก...อันนี้มันเป็นกรรมจริงๆนะ กรรมจากการกระทำของเราเองนั่นแหละ มีภรรยาๆก็ถากถางให้เจ็บใจ แม่ยายก็ประนาม ทนมานานจะเลิกทนแล้วหรือ? อย่าลืมว่าถ้าดีจริงต้องทนได้นะ สีต้องไม่ตกด้วยสิ ทำไมไม่คิดว่าฝ่ายหญิงเขาอาจจะทดลองว่าเรารักเขาและอดทนรวมทั้งดีจริงหรือเปล่า? แค่นี้ก็ท้อแล้วหรือ? ใช้เวลาต่อไปพิสูจน์รักอันยิ่งใหญ่เถอะ ถ้าแม่ของฝ่ายหญิงยังเหมือนเดิม ก็รอให้แม่เขาตายก่อนก็แล้วกัน ถ้าแฟนเรายังไม่มีใคร วันหนึ่งข้างหน้าก็จะได้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตา แต่ถ้าผู้หญิงมีแฟนใหม่แล้ว อันนี้ก็ต้องขอบอกว่า ปลงซะเถอะ ผู้หญิงที่ดียังมีอีกมากมาย ถ้าเราดีจริงๆนะ รับรองว่าความดีส่งผลแน่นอน สิ่งที่คุณขาดไปอีกอย่างคือ เสน่ห์ของการเอาใจและตื้อไง เอ้า...แม่ชีเป็นกำลังใจให้ อย่าเพิ่งท้อใจ ตอบให้คลายเครียด ชีวิตจะได้ยืนยาวได้นานกว่านี้ สาธุ...

 

เจริญธรรมกับท่านที่มีน้ำใจที่จะทำอะไรที่ดีๆให้กับสังคม แต่จำไว้เถิดว่า อยากมากเท่าใด มันมักจะไม่ได้ดังใจ เพราะใจมันไปไวกว่าการกระทำนะ อยากมีโอกาสมันก็ต้องประกาศตัว รวมทั้งต้องเสนอตัวและผลงานด้วย อาชีพที่สุจริตนั้นดีเสมอ อย่ายึดมั่นกับอาชีพเดียวเลย มีอะไรให้เราทำ ให้เราลอง ให้เราพิสูจน์อีกเยอะ เพียงแต่ตั้งเป้าหมายในชีวิตแล้วขีดการกระทำของตัวเองไปเรื่อยๆ พลิกไปพลิกมาแต่ว่าจิตตั้งมั่นไม่หวั่นไหวกับปัญหาใดๆ ยืดอกรับกับปัญหา ตั้งสติแก้ไขด้วยปัญญา ถ้าปัญหาหนักเกินไปก็หยุดดูกับมัน อย่าหนีปัญหา เพราะถ้าหนีปัญหา ก็เสร็จกัน ส่วนการทำโครงการเสียงธรรมบนรถเมล์ เป็นไอเดียที่ดีนะ ถ้าตั้งใจจริงและทำจริงก็สำเร็จ แต่การทำอะไรที่เป็นสาธารณะนั้นทำคนเดียวมันช้า ต้องพึ่งพาองค์กรและผู้อื่นด้วย สามัคคีคือพลัง มีพลังมากก็สำเร็จเร็ว พลังน้อยก็ค่อยๆไป สาธุขอให้สมหวังในทุกๆด้าน...เพี้ยง!!!

 

ถึง jomr0547 ตั้งแต่ผมเข้าไปอาศัยที่บ้านแม่ยายช่วงที่แฟนคลอดใหม่ ๆ ผมก็ได้เห็นพฤติกรรมแต่ละคนในครอบครัวไม่เหมือนกัน ทุก ๆ นี้วัน ผมเห็นแม่ยายด่าว่าสามีตัวเอง ทั้ง ๆ ที่สามีหาเลี้ยงครอบครัว แม่ยายด่าว่าลูกสาวตัวเอง แฟนผมด่าว่าพ่อและแม่ตัวเอง น้องชายทะเละกับแฟนผม แฟนผมและแม่ยายด่าแม่ชวดของลูกสาวผม (แม่ของแม่ยาย ยายของแฟนผม) ด่าจนยายต้องร้องไห้ แฟนด่าว่าผม อะไรอีกหลาย ๆ อย่างที่มันตรงข้ามความคิดของผม ที่ผมทนอยู่ได้ทุกวันนี้เพราะพบเข้าหาธรรมะ แม้กระทั้งก่อนผมจะบวช ผมไปขอขมาลาโทษ พ่อตาแม่ยายยังไม่สนใจเลย แถมไล่ให้ไปขมาพ่อแม่แกเถอะ ไม่จำเป็นต้องมาขอขมาฉัน วันที่แกจะบวชฉันไม่ว่างจะไปหาเงินหาทองมาผ่อนค่างวดรถฉัน (แม่ยายพูดแบบนี้) และเป็นวันเดียวที่เราโกนผมตอนเย็นเพราะพรุ่งนี้ตอนเช้าเราจะบวชแล้ว ทั้ง ๆ คนในบ้านบอกห้ามออกไปไหนเพราะเดียวจะมีมารมาทำลายเรา คิดดูนะครับผมอยากให้ครอบครัวฝ่ายแฟนมา สุดท้ายก็ไม่ได้มา ผมบวช 15 วัน พอสึกแล้วแฟนผมบอกว่าญาติของแม่ของเขาเสีย ผมต้องขับรถไปเพชรบุรี บ้านแหลม ไปกลับกทม รวม 3 วัน เพื่อไปงานศพ และก็รับแม่ยายกลับกรุงเทพ ค่าใช้จ่ายการเดินทางผมออกหมด แต่ทำไมเขาก็ยังทำกับผมได้ครับ ผมไม่เคยคิดโกรธแม่ยาย แม่ยายใช้ทำอะไร ให้ผมพาไปไหนผมก็ไป ผมไม่รู้จะทำตัวแบบไหนดีครับ ไปปรึกษาเพื่อน ๆ ก็บอกให้เลิกซิ ดูตัวอย่างแบบเรา ๆ ซิ ท้องแล้วก็ทิ้ง มีแม่ยายแบบนี้จะไปสนใจทำไม ไปหาใหม่ก็ได้ ผู้ชายไม่เสียหายอะไรนี้ มันก็จริงครับอย่างที่เพื่อนพูด แต่ผมซิไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไร เหมือนผมอยู่ตัวคนเดียวตามลำพังในโลกนี้เลย

 

เจริญธรรมทุกท่าน คนที่ทำสมาธิจริงๆนั้นไม่มีใครบ้าหรอกค่ะ นอกจากว่าทำผิด คิดผิดและเข้าใจผิดนั่นแหละจึงบ้า สมาธิคือการรับรู้ตัวทั่วพร้อมทั้งทุกการกระทำ คำที่พูดและใจที่คิด ไม่ว่าจะเป็นอิริยาบถแบบใด เดินก็รู้ นั่งก็เข้าใจ ยืนก็รู้ได้ นอนก็ยังรู้และเข้าใจ สมาธิดี สติมั่นแล้วจะบ้าได้ยังไงกัน...คนที่เผลอสติ ยับยั้งไม่ได้ แก้ไขไม่ทันเพราะขาดปัญญา ขาดการพิจารณา ขาดการวิเคราะห์และแยกแยะไม่เป็นไม่ได้ ที่ท่านเรียกว่า โง่ นั่นแหละ เมื่อโง่เกิดก็มักจะกล่าวบอกผู้อื่นแบบโง่ๆ ถ้าคนฟังขาดคุณสมบัติดังที่ว่ามา ก็จะพากันโง่ตาม สิ่งที่จะสร้างความฉลาดให้เกิดได้นั้น จะต้องเรียนรู้กับสิ่งที่จะทำก่อน ไม่รู้แล้วจะทำได้อย่างไร มัวแต่ลองผิดลองถูกก็เลยวุ่นและโง่ลงไปใหญ่ รู้แล้วนำไปทำให้ลุล่วง ผลที่ได้ย่อมเกิดเป็นที่น่าอัศจรรย์ เรื่องการทำสมาธินี้ถ้าอยากรู้ผลข้างเคียงที่จะเกิดในเวลากระทำ แม่ชีมีซีดีเรื่อง "ทำสมาธิกันดีกว่า" บรรยายเอาไว้ใครสนใจขอผ่านมาทางคุณหงสนาถแล้วกัน หรือถ้าจะโทรถามส่วนตัวก็ยินดีรับใช้และให้บริการทุกเวลา ไม่ต้องเกรงใจว่าแม่ชีจะต้องมีเวลาทำสมาธิหรอก เพราะตอบปัญหาก็เป็นการฝึกสมาธิไปด้วยแล้ว สาธุกับทุกคำถาม อีกอย่างเวลาโทรมาคุยไม่ต้องเกร็งหรอก ตามสบายๆ ไม่ซีเรียสและไม่ต้องเครียดนะ

 

เจริญธรรมผู้มีสมาธิสั้น...สมาธิสั้นหรือความจำเสื่อมล่ะ? คนที่บอกว่าสมาธิสั้นนั้นแปลว่า เป็นคนที่ไม่มีความอดทน ไม่มีความเพียรที่จะสู้ ทำให้ท้อแท้และเบื่อหน่าย ส่วนคนที่ความจำไม่ค่อยดี แปลว่าสมองมีปัญหา วิธีทำให้สมาธิตั้งมั่นได้นานก็ต้องฝึกความเพียรและมีความอดทนต่อกิเลสของตัวเองนั่นแหละ เช่นเวลานั่งสมาธิตั้งใจไว้ว่าจะนั่งสัก 15 นาที แต่พอขาเจ็บก็ทนไม่ได้ ต้องเลิกนั่งลงกลางครัน อย่างนี้เรียกว่าไม่มีความอดทน ขาดความเพียรพยายาม หักห้ามใจไม่ได้ ก็เลยโทษว่า สมาธิสั้นไป ลองทนดูหน่อยเป็นไร ตั้งใจนั่งสักครั้งละ 5 นาทีก่อน ถ้าชนะมันได้ก็ค่อยๆเพิ่มเวลาขึ้นไปเรื่อยๆ แต่ถ้าความจำไม่ค่อยดีอย่างนี้แปลว่าสมองเสื่อม เพราะขาดการคิดที่ดีมีประโยชน์ ที่สำคัญชอบนินทา ก็เลยทำให้ลืมสิ่งที่ดีไปได้นะ ตอบไปอย่าเพิ่งโกรธแม่ชีนะ เดี๋ยวบาปด้วยนะ...จะบอกให้

 

กราบนมัสการแม่ชีค่ะ
รบกวนถามว่าแต่งงานมาตั้งนานแล้วทำไม่มีมีลูก เหมือนคนอื่น ๆ ทั้งที่เรา 2 คนมีสุขภาพที่ดี (สามีไม่ดื่มเหล้า และไม่สูบบุหรี่) ขอบพระคุณมากค่ะ

 

ผมขอแนะนำไปลองให้หมอเฉพาะทางตรวจดีซิครับ เพื่อจะหาทางแก้ไขได้ เดี๋ยวนี้มีวิธีการใหม่แล้ว และก็ไม่แพงด้วยครับ แต่ถ้าพูดถึงเรื่องเวรกรรม เมื่อครั้งก่อนใครคนใดคนหนึ่งอาจจะเคยที่จะทำลายบุตร โดยไม่มีเหตุผล ก็ได้

 

เจริญธรรมคนไม่มีลูกสักที ไม่ต้องไปคิดกังวลและพะวงกับกรรมเก่าหรอก เอากรรมปัจจุบันนี้แหละ อย่ามองว่าสามีไม่ดื่มเหล้าหรือสุขภาพแข็งแรงทั้งคู่ ต้องดูที่การกระทำและเหตุปัจจัยรอบข้างด้วย ตอนนอนก็อย่ากังวล นอนเฉยๆแล้วลูกที่ไหนจะมาเกิดล่ะ? ปรึกษาหมอและตรวจเชื้อของสามีรวมทั้งรังไข่ของเราด้วยดีไหม? ถ้าทำทุกทาง สมบูรณ์หมดทุกที่ ลูกก็ยังไม่มีและไม่มา ก็ต้องขอบอกว่าน่าจะภูมิใจนะ ที่ไม่มีเจ้าเวรนายกรรมคือลูกมาทำให้ลำบากใจ ไปไหนมาไหนก็สบายไม่ต้องกังวลและไม่ต้องทุกข์เพราะลูกไง? แต่ถ้าอยากจะมีทุกข์ก็ไปขอลูกชาวบ้านมาเลี้ยงก็ได้ รับรองว่าเข็ดจากการอยากมีลูกต่อไปอีกนานทีเดียว เอ้า...บอกให้สามีขยันขันแข็งทำการบ้านหน่อยแล้วกัน ถ้าสามีทำไม่ไหว เราก็ช่วยทำให้ก็แล้วกันนะ สาธุขอให้สำเร็จโดยไวแล้วกัน

 

อนุโมทนาบุญกับคุณ WebSnow ด้วยค่ะที่ได้กรุณาจัดทำห้องให้กระทู้นี้ค่ะ

 

ขออนุโมทนากับแม่ชีณัฐทิพย์ ,คุณhongsanart<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_299956", true); </SCRIPT> ,คุณNa-varoot ที่มาให้คำแนะนำผุ้ที่เดือนร้อนและไม่เดือนร้อนครับ

.

 

โทรคุยกับคุณแม่ชีแล้วมันส์มาก คุยด้วยเหตุด้วยผลในทางพุทธศาสนา พระอภิธรรม ปรัชญา และการปฏิบัติ แถมต่อท้ายด้วยทิพยจักขุญาณของคุณแม่ชีนิดหน่อย ตบท้ายด้วยวิธีเจริญกรรมฐานแล้วท่องสุคติภูมิ แถมของดีอีก 1 อย่าง คุยกัน ครึ่งชั่วโมงไม่เบื่อครับ คุณแม่ชีใจดีจัง ถ้าคุณแม่ชีมากรุงเทพเมื่อไร กรุณาตะโกนดังๆ ด้วยครับ จะไปกราบครับ

 

แม่ชีคะ
ลูกมีปัญหารบกวนถามแม่ชีค่ะ คือแม่ของลูกมักจะป่วยเจ็บๆออดๆแอดๆค่ะ ส่วนพ่อของลูกเป็นคนที่แข็งแรงมากๆไม่เคยเจ็บไข้ แต่ปีนี้ไม่รู้เป็นอะไรไม่สบายปวดหัวบ่อยทั้งที่พ่อของลูกก็ทำบุญ สวดมนต์ไหว้พระอยู่ตลอดไม่ได้ขาด ในฐานะที่เป็นลูกจะสามารถช่วยพ่อแม่ทางใดได้บ้างคะ แล้วถ้าเราอยากจะทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับพ่อแม่ในชาติที่แล้วจะสามารถทำได้ไหมคะ และจะต้องทำอย่างไรบ้างคะ
กราบขอบพระคุณแม่ชีล่วงหน้าค่ะ
เอเอ

 

Na-mas-ka her white-robed ascetic แม่ชีณัฐทิพย์ ตนุพันธ์,<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
Hello and how are you?<o></o>
Firstly, please all blessings be with you for all those good deeds of dharma you are preaching. <o></o>
There is one blessing statement of not only yours but also of those ordinary in common that keeps conflicting on my belief and practice and perhaps, of the lord Buddha’s.<o></o>
“สวัสดีลูกศิษย์มือขวา (อ้อยศักดิ์) อาจารย์ต้องขออนุโมทนาบุญด้วยที่เป็นสื่อกลางให้ได้รู้จักกับยายผืป่า ขอให้บุญหนุนส่งให้รำให้รวยและประสบแต่ความสุขตลอดกาล กิจการเฮงๆนะ...สาธุ ...แม่ชี”<o></o>
ส่งให้รำให้รวย < this is the phrase I am referring about .<o></o>
<o> </o>
The teaching of the lord Buddha: <o></o>
"The Middle Path" shunning both extremes of severe austerities and indulgence of desires.<o></o>
To live a pure unselfish life, one must count nothing as one's own in the midst of abundance. His success may be great, but be it ever so great the wheel of fortune may turn again and bring him down into the dust.<o></o>
Do not overrate what you have received, nor envy others. He who envies others does not obtain peace of mind.<o></o>
<o> </o>
Please do not get me wrong or misunderstood me, I am not provoking in any means.<o></o>
ผู้น้อย ขอท่าน แม่ชีณัฐทิพย์ ตนุพันธ์ กรุณาโปรดช่วยชี้แนะด้วย.<o></o>
Peace and happiness be with you<o></o>
With respect,<o></o>
Jethro tulll<o></o>

 

นมัสการเจ้าค่ะ และสวัสดีนะจ๊ะพี่ๆ น้องๆ ที่เข้ามาห้องนี้

ตั้งแต่ตั้งห้องนี้มา รู้สึกอาการปวดหูจากการรับสายของยายผีป่าทุเลาลงไปแยะเจ้าค่ะแม่ชีจ๋า
ยายผีป่าบาปไหมนี่ที่เป็นผู้ส่งบอลล์ต่อให้แม่ชีน่ะค่ะ ซึ่งปกติแม่ชีก็แทบไม่ว่างเลย อิอิ

ตอนนี้มีขาประจำไม่กี่รายค่ะแม่ชีจ๋าที่คุยกับยาย คนหนึ่งก็คุณพี่อ้อยศักดิ์(คุณหงสนาถ) นั่นล่ะค่ะ คอยรายงาน ถามไถ่ทุกข์สุข และพากันเสียเงินรายปักษ์ไม่เข็ดไม่หราบเสียที ก็เล่นหวยหวังรวยงัยเจ้าคะ แต่ผู้ช่วยเก๋ พ่อของลูกยายผีป่าเค้าสงสารคุณหงสนาถค่ะ เพราะโทมาหายายผีป่าเสียค่าโทเองด้วย ยังต้องมาคอย ค่ะ ๆ ฟังยายผีป่าพูดๆๆๆๆ และไม่กล้าวางสายด้วยล่ะมังคะ ผู้ช่วยเก๋เขาว่า เธอนี่เกิดมาเพื่อพูดจริงๆ ไม่คิดถึงหัวอกคนโทมาเลยหรืองัย ให้เขาพูดบ้าง ยายผีป่าก็บอกว่า ฉันก็ฟังเขาพูดนะ ผู้ช่วยก็ติงว่าไม่เห็นได้ยินเลย บางทีได้ยินแค่สองคำ ยังไม่ทันจบ เธอพูดฉอดๆ ฟังตรงไหน

ก็ฟังจากจิตเขางัยคะ ยายขี้เกียจให้เขาเสียเวลาพูดยาวๆ เปลืองค่าโทรศัพท์ ฟังสองคำก็รู้แล้วว่าต่อๆ ไปเขาจะพูดอะไร

อันนี้เป็นนิสัยที่น่าระอาของยายผีป่าจ๊ะ แก้ไม่หาย

ก็ขอให้ท่านที่ต้องการคุยสายถามไถ่ไขปัญหาต่างๆ นะคะ ไม่ว่าจะโทหาแม่ชี หรือโทหายายผีป่านะคะ ขอให้ท่านอย่าคาดหวังว่า ต้องการคำตอบอย่างนี้นะ อย่างบางท่านนะคะ โทหายายผีป่า อุปทานว่าโดนของคุณไสย์ ยายบอกว่าไม่ใช่ ให้ไปหาหมอ ให้ทำอารมณ์อย่างไรให้คลายกังวล เออ...บางท่านเชื่อค่ะ เข้าใจ บางท่านไม่เชื่อ วิ่งหาอาจารย์ทำพิธีต่างๆ นานาน่ะค่ะ เสียเงินเสียเวลาก็ถ้ามีเงินก็ไม่ว่า แต่ไม่มีเงินนี่สิคะ มันทุกข์ ทุกข์อยู่แล้วยิ่งหาทุกข์เพิ่ม ไม่พิจารณาตามความจริง ไม่มีสติ ใช้ปัญญาไม่เป็น

เรื่องลูกเขย แม่ยาย พ่อตา ฯ อะไรทำนองนี้น่ะค่ะ ในสังคมไทยยังมีให้เห็นมากมาย

ยายจะเล่าเรื่องที่ยายเคยเป็นคนจนนะคะ ได้ผัวครั้งแรกเป็นลูกผู้ดี มีฐานะ เชื้อดีด้วยสิ แต่จากการที่เราไม่ใช่สเปคของพ่อปู่ แม่ย่าผู้ดีนั้นนะคะ เราก็ต้องทน และแสดงให้เขาเห็นค่ะว่า เราไม่ได้เลวในสายตาเขาเสมอไป ทุกวันนี้ขนาดยายทิ้งลูกชายเขามาหลายปีแล้วนะคะ พ่อปู่แม่ย่าและครอบครัวเขายังถามหา ยังแวะเวียนมาหา ทั้งๆ ที่เมื่อก่อน ข้าวยังไม่เรียกกิน

เราต้องจริงใจ และทำดีเพื่อตัวเราเอง ไม่ใช่เพื่อคนอื่น เมื่อเรารักตัวเอง คนอื่นก็ต้องเห็นค่าเราเช่นกัน แต่เราอย่าเห็นแก่ตัวเท่านั้นพอ ใช่ไหมจ๊ะแม่ชีจ๋า สู้ค่ะ

เอ้าสงสัยล่ะสิคะว่าทำไมยายชนะใจครอบครัวนี้ทั้งโครตได้แล้วถึงทิ้งเขามา

เพราะคำว่าผัวเมียมันไม่ได้แค่อยู่บ้านเดียวกัน ไม่ได้แค่คอยทำอาหารให้เขาทาน หรือรอรับเงินรับของขวัญค่าเป็นหญิงส่วนบุคคลของเขาเท่านั้น

ยายกับสามีเศรษฐีคนนั้นนะคะไม่เคยทะเลาะกัน ไม่เคยตบตีกัน ทุกอย่างลงตัว แต่เราไม่มีลูกด้วยกัน ไม่เคยคุมกำเนิด เราก็ไม่ทุกข์ค่ะเรื่องไม่มีลูก แต่เราทนสภาพอื่นๆ ไม่ไหว

ดังนั้นนะคะ การที่เราคิดว่าเราโชคร้าย เราต้องถามตัวเอง มองตัวเองให้ออกค่ะ อย่างที่แม่ชีท่านสอนนั่นล่ะค่ะ

จะบอกให้เลิกไปเสียดีเลยมั๊ย คนใหม่อาจทำให้เรารู้สึกมีค่าขึ้นมาอีก ห่วงลูกใช่ไหมล่ะ หรือติดสังขารของคู่เรา

เห็นหรือยังล่ะคะว่าการเกิดเป็นคนนี่มันทุกข์ๆๆๆๆๆๆ

คิดว่าเกิดเป็นคนมันสนุกนักเหรอ...ไม่มีเงิน ทุกข์ไหม
หิว...ทุกข์ไหม

โอ๊ย...ตอนเช้านะคะคุยกับพี่อ้อยศักดิ์ ว่ายายเป็นโรคกินจุแต่ไม่อ้วนอีกแล้ว เมื่อก่อนพอรู้ว่าเราเป็นอย่างนี้นะคะ หมอบอกให้ประมาณอาหารค่ะ ประมาณจนเมินอาหารไป พอทีนี้เริ่มทานได้ค่ะ ข้าวเป็นถาดเลยค่ะ อย่างเมื่อเช้าทานข้าวขาหมูสองจาน ยังไม่อิ่ม แต่จำต้องหยุดกิน มันทุกข์ค่ะ ไม่มีกินก็ทุกข์ กินมากก็ทุกข์

เวลาทุกข์เราทำอย่างไร ก็ต้องทำใจสิคะ อย่ากระดี๊กระด๊าตีโพยตีพาย เราแค่รู้จักประมาณให้มันควบคุมได้ แค่นี้ก็ไม่เสียจริตไปกับทุกอย่างที่มากระทบเราแล้วล่ะจ๊ะ

 

กราบนมัสการ แม่ชีณัฐทิพย์ ค่ะ

พึ่งเริ่มสนใจศึกษาธรรมค่ะ
พอเริ่มเจาะลึกศึกษา ในแนวทางปฏิบัติ มากขึ้น ก็เริ่มสับสนซะแล้วค่ะ
เลือกไม่ได้ว่าจะปฏิบัติตามแนวทางไหนดี

ขอกราบเรียนถามท่านอาจารย์แม่ชีค่ะว่า...

1.เราจะรู้ได้อย่างไรว่า ตัวเราเหมาะสมกับการภาวนาแบบไหน?




คำถามมีข้อเดียวค่ะ ความรู้ยังน้อย เลยยังไม่คิดคำถามไม่ออกค่ะ

ขอพึ่งบารมีแม่ชี ช่วยชี้ทางสว่างให้ด้วยนะคะ

 

รู้สึกโจโฉไปไหน จะหายกันไปหมด คิๆๆ
ไปกระทู้ไหน เหมือนจะยึดกระทู้ แล้วก็ร้างไปในบัดดล

ตอนนี้เอาข้อความจากเมล์ ข้อคิดดีๆ มาอ่านอัดเสียง
กะทำเสนอให้เปิดบนรถเมล์ อ่านไปก็สนุกดีอะ

ถ้าทำสำเร็จ คงบันเทิงธรรม และคงคลายเคลียดให้คนอีกกลุ่มได้พอสมควรนะ

สำคัญก็แต่ ต้องทำใจ ผุ้ใหญ่ในบ้านเมืองเรา เวลาเด็กจะทำดี มันทำยากนะ
ยิ่งไม่ใช่คนดังอะไร ทำอะไรไม่มีผลประโยชน์ ไม่ส่งผลถึงธุรกิจ
หรือพรรคการเมือง ก็ทำยาก มันต้องอิงไปหมด

เสนองานมาหลายที่ ได้ยินออกบ่อยว่า ธรรมะกับธุรกิจไปด้วยกันไม่ได้

ผมหล่ะ อยากจะท้ามันทั้งประเทศ ว่าธรรมะ ซิ ที่ทำให้ธุรกิจเจริญรุ่งเรือง
แต่ก็ว่าแหละนะ โลกนี้เต็มไปด้วยคนที่มีโมหะ คงต้องปล่อยไปตามยถากรรม

กราบเรียนแม่ชีครับ ว่าผมยังคงรอความเมตตานะครับ
ผมเชื่อว่า ถ้าผมเจอทางสว่าง เจอทางที่ใช่
ผมจะช่วยคนในโลกนี้ได้อีกเยอะครับ

ขอบพระคุณ อนุโมทนา สาธุครับ

 

กราบเรียน แม่ชีณัฐทิพย์

ผมนั่งสมาธิแล้วรู้สึกว่ากว่าจะนิ่งได้ต้องใช้เวลานานมากๆ ครับ เป็นเพราะสาเหตุอะไรครับ การที่ผมเรียนเยอะทำงานเยอะเป็นสาเหตุด้วยรึเปล่าครับ แล้ววิธีการแก้ไขทำอย่างไรถึงจะได้ผลครับ ขอขอบพระคุณแม่ชีณัฐทิพย์อย่างสูงครับ

 

คุณปูคะ ยังไม่ได้ส่งแผ่นซีดีให้เลยค่ะ ขอเวลาอีก 2-3 วันนะคะ จะรีบส่งให้ค่ะ

 

น้องๆที่ถามปัญหาเข้ามา กรุณาอ่านที่ท่านอาจารย์ตอบทุกๆคำตอบด้วยนะคะ ท่านไม่ได้ระบุชื่อผู้ถาม (ต่อไปจะแยกตอบให้ค่ะ) เพราะฉะนั้นในแต่ละคำตอบอาจจะมีคำตอบของเรารวมอยู่ด้วย แต่ถึงแม้จะไม่มีเราก็จะได้รับความรู้จากคำตอบนั้นและนำไปปฏิบัติได้ในโอกาสต่อๆไป

อนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยค่ะ