ทำไมพระเจ้ามาป้วนเปี้ยนแถวนี้บ่อยจัง ผมจะอธิบายเรื่องพระเจ้าจริงๆให้ฟัง

ดูหนังดูละครมา ผู้ชนะมักมาในรูปพระเอก ผู้แพ้มักมาในรูปตัวร้าย
ผู้ชม มักมาในรูปนักวิจารย์

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=Jb__9ZoWHxs]YouTube - ควายกว่า คาราบาว เพลงเก่า[/ame]
....................zzZZZ.................
-.-

 

- - เวร กรรม เก๊ง....เก่ง ประเทศที่เขาเจริญ เขานับถือพระเจ้า ส่วนประเทศเรา อเทวนิยม
แต่นิยม ขูดเลข ดีดน้ำมันพราย ไหว้สัตว์พิการ กินเจล ลดไข้ โอ้ว พระเจ้า...ยอด

 

ห้าห้าห้าห้าห้า

พักยก กินข้าวเที่ยงกันครับ

ผมขอตัดสินให้ คนไหนยอม คนนั้นนะชนะ

 

ถ้าอ้างว่าตัวเองเป็นชาวพุทธ ก็น่าจะเอาพระพุทธเจ้าเป็นแบบอย่าง

เวลาพระพุทธเจ้าเทศนา สอนธรรม ไม่เคยต้องมาเถียง มายัดเยียดให้คนอื่นมา

เชื่อ


พระพุทธเจ้า บอกไว้ว่า คนเราเหมือนดอกบัว 4 เหล่า นั้นคือ

คนแต่ละคนมีปัญญาที่จะ เข้าถึง เข้าใจ ไม่เท่ากัน ถ้าความคิดของเราดีจริง

คนที่มีปัญญาเข้าใจ ก็จะ เชื่อและศรัทธา เอง


แต่ถ้าคนสอนยังเอาชนะกิเลสในใจตัวเองไม่ได้ ยังอยากเอาชนะ

ไม่ได้อธิบาย โต้แย้ง ด้วยใจที่เป็นกลาง ปิดกั้นไม่รับฟังสิ่งที่จะมาแย้งความเชื่อ

ของตน ก็คงยากที่จะทำให้คนอื่น เชื่อและศรัทธา สิ่งที่นำมาสอน

 

ไปยกมา ที่ว่าปิดกั้น

แล้วที่ว่า พระพุทธองค์ ไม่เคยเถียง นี่ แสดงว่า ไม่ได้ศึกษา ท่านโต้กับพวก นิครนต์ ไม่รู้เท่าไร แต่ไม่ได้โต้แบบโง่ๆ เหมือนคนเดี๋ยวนี้ ที่สักแต่ นึกอะไรมาแล้วพูดส่งเดช

แล้ว เรื่องที่ว่า ยัดเยียด นี่แหละ คนกล่าวกำลัง ยัดเยียด ข้อกล่าวหาให้คนอื่น

 

คนสมัยก่อน นั้น มีหิริ โอตัปปะ คือ ละอาย เกรงกลัวบาป

เวลา ตัวเอง ไม่มีเหตุผล ก็ยอมรับ

แต่คนเดี๋ยวนี้ มันไม่รู้จัก เหตุจักผล มาถึง มาพูดตามความรู้สึก อ่านแล้วไม่รู้จักคัดเลือก ไม่รู้จัก พินิจพิเคราะห์ ตาม้าตาเรือ

เวลาจะพิมพ์ จะพูด ให้หัดคิดเหมือนเดินหมากรุก กันหน่อย

อย่าสักแต่ พิมพ์เป็น นึกได้ แต่ต้อง คิดได้

 

ผมมาพูดให้คนอื่นได้คิด ไม่ได้มาเจาะจงถึงใคร



คนจะดีจริง ไม่จริง ไม่ใช่อยู่ที่ตนคิด ผู้อื่นจะตัดสินใจเอง

 

คราวหลังก็ระบุ ด้วยสิ ว่าพูดกับใคร
ถ้า พูดกับคนทั่วไป ก็บอกว่า นี่ ฉันกำลังพูดลอยๆ นะ
นี่ฉันกำลังพูดถึง นายขันธ์ มันจะได้ไม่หมิ่นเหม่

แบบ ยายขวัญนั่นไง ชอบพูดแบบหมิ่นเหม่ พอคนที่เขากระทบมาทวงถามสิทธิ์ ก็ทำลอยนวล ว่าตัวเองไม่ได้ว่า ใครอยากรับให้รับไป

นี่แหละ ทุจริต วจี ยิ่งกว่าด่าอีก

ดังนั้น ถ้าเข้าใจแล้ว ก็อย่าพูดให้มันหมิ่นเหม่

 

ต้องมองเจตนา ตนสิ ว่า ลึกๆ แล้ว ตนเองอยากจะพูดกับใคร

ถ้ายังเป็นคนหลอกตัวเอง เลี่ยง พูดอะไรออกไป ให้ดูใจขณะพูดด้วยว่า เราตั้งใจจะกล่าวถึงใคร จะว่าใคร

ถ้า ไม่ดู มันจะจำไม่ได้ สมมติว่า ตอนพูดนั้นบางทีเราจะด่านายขันธ์ แล้วก็เลยนึกขึ้นมาก็มาพิมพ์ด่านายขันธ์ พอเขียนไปเสร็จ ด้วยความที่ขาดสติ จำไม่ได้ว่าลึกๆ แล้วจะด่าใคร
หรือไม่ก็ ประมาท ทำลืมๆ ไป แล้วก็นึกขึ้นมาว่า เออนี่เราไม่ได้ด่าใครนี่ เราพูดขึ้่นมาเฉยๆ

นี่เข้าข่าย โง่ เพราะทำอะไร หลงลืม ไม่มีสติกำหนดทุกขณะ

 

พูดผิดแล้วครับ พวกที่ขูดเลข ดีดน้ำมันพราย ไหว้สัตว์พิการ กินเจล ลดไข้
พวกนั้นก็เทวนิยมครับ

 

แสดงว่าคนไทยที่นับถือคำสอนและปฏิบัติตนตามแนวทางของพระพุทธองค์
มีน้อยจริงๅ การจะรู้ว่าจิตใครนับถืออะไร สมควรดูจากกระทำจะชัดเจนกว่า
คำพูดของเขา เนอะ

 

ถูกต้อง ค่ะ คุง ป้า ขวัญ เห็นด้วย +1 ละกัน อิอิ...

 

คน+ความคิด+สิ่งแวดล้อม = ?

 

จะว่าไปการที่เรานับถือกราบไหว้บูชาหลวงปู่หลวงพ่อ ถ้าเทวนิยมเขาจะบอกว่านั่นก็เทวนิยมเหมือนกัน มันก็ได้นะ แต่ผมว่ามันต่างกันตรงที่ เทวนิยมจะเอาแต่สวดอ้อนวอน และก็บูชา และก็ขอๆๆ โดยที่ไม่มีคำสอนอะไรที่จะเป็นไปเพื่อความสุขอันยั่งยืน
ชาวพุธปัจจุบันเลยเข้าข่ายเป็นเทวนิยมเสียเป็นส่วนมาก

 

ก็พิจารณาได้หลายแง่มุมนะ อาจคนละแบบกับเทวนิยมก็ได้
การที่เราเคารพกราบไหว้ พระพุทธเจ้า หลวงปู่ หลวงตา หลวงพ่อ
โดยบูชารูปเคารพของครูฯ สิ่งของที่ครูบาอาจารย์มอบให้เป็นที่ระลึก
ถ้าเราเคารพที่ธรรม ปฏิบัติตามคำสอนของครูบาอาจารย์ ด้วยความตั้งใจ
เพื่อให้ได้ผลเป็นปฏิเวช อย่างที่ครูบาอาจารย์ได้ทำเป็นตัวอย่างให้ดูแล้ว
ก็ไม่น่าเรียกว่าเทวนิยม เพราะเราทำเพื่อระลึกคำสอนและพระกรุณาธิคุณของ
ครูฯ ไม่ได้ไหว้เพราะต้องการให้ครูฯมาช่วยให้เกิดปัญญา หรืออุ้มข้ามวัฏสงสาร
ไม่ได้ติดสินบนครูบาอาจารย์ ไม่ได้ปฏิบัติบูชาโดยการอ้อนวอนขอให้ครู
มอบอำนาจศักดิ์สิทธิ์ใดๆให้เรา หรือขอให้ครูบาอาจารย์ต้องช่วยให้เราสมหวัง
ก็มีนะ ไม่ได้ทำเพื่อหวังผลเพื่อพึ่งพาอำนาจวิเศษที่ครูมี

การไม่รู้จักพึ่งตนเอง เอาแต่ร้องขอและพึ่งพาครูฯอย่างเดียว โดยไม่นำพา
ต่อคำสอนของครูบาอาจารย์ที่ลำบากขันธ์มาสั่งสอนพวกเรา คงจะไม่เป็น
การปฏิบัติบูชาเพื่อตอบแทนคุณครู คงได้แต่เพียงเป็นอามิสบูชาได้เท่านั้น

 

เค้าจะวิ่งหาจากข้างนอก ไม่ว่าอะไรก็แล้วแต่ ไม่ว่าจะหาความสุข หาที่พึ่ง หาสิ่งยึดให้จิตใจ จึงเกิดพระเจ้าขึ้น

มันเป็นกามโลก กามสุขทั้งนั้น แม้จะมีความเจริญทางวัตถุ ทางสถาปัตย์ ทางเทคโนโลยีมากมาย มันก็เท่านั้น เพราะมันวิ่งตักตวงจากภายนอกอย่างเดียว

โดยที่ไม่มีวันพึ่งตัวเองได้

ปล. ไม่ได้กระทบศาสนาอื่นนะครับ คุยกับคุณขันธ์ตามประสา^-^

 

ด่ากันมากๆเหนื่อย มาฟังเพลงกัน อิอิ

หายเหนื่อยค่อยใช่หลักการมาประชันกันต่อนะกันต่อ อิอิ

 

ถกกันด้วย "ปัญญา" ผมช๊อบ ชอบ
ด้วยคำตอบ "เหตุ" และ "ผล" พ้นสงสัย
ใครจะ"ถูก" ใครจะ"ผิด" ว่ากันไป
แต่ขอให้ ใช้"ปัญญา" มาตรึกตรอง
มองหาเหตุ ปัจจัย หลายหลายด้าน
ก็จะผ่าน "กำแพง"ได้ ไม่หม่นหมอง
ถ้ายังมี "กิเลส"หนา ปัญญาพร่อง
ก็คงต้อง เวียนว่าย ในวัฏฏะวน
ขอการ"ถก" กระทู้นี้ อย่ามีพิษ
ด้วย"อคติ สี่" เพียงนิดมา พาสับสน
"ผิด" เป็น "ถูก" "ถูก" เป็น "ผิด" ติดในตน
จะเหมือนคน สอน "ธรรมา" พาผิดทาง

 

แวะมาดู ลุงขันธ์แกว่าตัวเองในกระทู้ ติดงอมเล้ย
นา นา จิต ตัง