เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

ที่จริงเหล็กทำดาบนี่อย่าง

เหล็กทำมีดนี่อย่าง เพราะมีดไม่ต้องฟันกัน แต่อาจจะต้องสับ หรือ ตัด ไม่ได้ต้องฟันกันจนร้อนเหมือนดาบแบบฟันกันทั้งวัน ให้เหล็กล้า คมหมด

แต่เราเอาเหล็กทำดาบ มาทำมีด ก็แกร่งหน่อย พวกดามัสกัส

ที่จริงเหล็กทำมีด เหนียวก็พอแล้ว ไม่ต้องแข็งมากก็ได้ ผมมีเล่มหนึ่งทำจากสแตนเลส พวก surgery สำหรับพวกหมอทำ ศัลยกรรม ลับคม ใช้งานได้ดี ไม่มีสนิม เดี๋ยวเอามาโชว์...แหะๆ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่ทรง

เปิดหน้ากระทู้มาถึงกับตกใจเลยครับว่าเข้าผิดกระทู้หรือป่าว เห็นมีแต่มีดๆ ดาบๆ งงเลย แต่อ่านแล้วชอบครับสนุกดี แบบว่าชอบมีดและดาบเป็นพื้นอยู่แล้วครับ ท่านพี่ทั้งหลาย

 

เหล็กแต่ละชนิด มีคุณสมบัติเฉพาะกำกับอยู่ครับผม จะเลือกเอาไปใช้กับใบมีดชนิดไหนก็แล้วแต่ช่างทำมีดเป็นผู้เลือกสรร ชนิดของใบมีดเป็นผู้เลือกชนิดของเหล็กที่จะใช้สร้างครับผม

อาจจะมีเหล็กบางชนิดที่เหมาะกับใบมีดหลายๆแบบ แล้วแต่กระบวนการอบชุบของช่างอีกที แต่ก็ไม่มีเหล็กชนิดไหนที่ใช้ทำใบมีดได้ทุกแบบ ยังมีรายละเอียดปลีกย่อยในการจัดสรรวัสดุให้ลงตัวสำหรับมีดเล่มนึงครับผม

จริงๆแล้ว ใบมีด มีค่าความแข็งสูงกว่าใบดาบเยอะเหมือนกันครับผม หน้าที่หลักของใบดาบก็คือซึมซับแรงสะเทือน และรักษาคมขณะใช้งาน

การที่ช่างญี่ปุ่น ทำใบดาบด้วยวิธีการตีทบ จากเหล็กทามะฮากาเนะ คือการเพิ่มรูพรุนในเนื้อเหล็ก ช่องว่างที่ปริมาณคาร์บอนไม่เท่ากัน มีผลช่วยซึมซับแรงสะเทือนขณะดาบกระทบเป้าหมาย แล้วยังบวกกับการสร้างใบดาบที่มีคุณสมบัติต่างกันระหว่างใบดาบส่วนคมและใบดาบส่วนสัน

หรือถ้าเป็นเหล็กหนีบที่เรียกว่า ลามิเนท ก็คือใช้เหล็กเหนียวอุ้มด้านข้างเหล็กแข็ง จุดประสงค์เดียวกันก็คือการเพิ่มความยืดหยุ่นให้กับใบดาบขณะฟัน

น่าน คุยกันไป ก็ไหลไปถึงเมืองเซกิจนได้ เอิ้ก เอิ้ก

 

เอิ้ก เอิ่ก เอิ่ก รสนิยมของชายชาตรี ก็มักจะหนีไม่พ้น ผู้สาว อาวุธ หรือพาหนะ

คนชอบมีดนี่มีเยอะครับผม

 

เด๋วอาจต้องใช้เวลาหน่อยค่ะ เพราะน้ำจะไปแม่สะเรียงช่วงปีใหม่ไปแร้วค่ะ ถ้าอย่างไรจะไปถ่ายภาพมาให้ชมค่ะ แต่ราคานี่รู้ค่ะ เพราะเขาเคยบอกราคาไว้สำหรับซามูไรนายสิบเล่มละ 10,000 - 15,000 บาทนี่แระค่ะ เด๋วถ้าน้ำกลับไปจะไปศูนย์อพยพผู้ลี้ภัยจากการสู้รบด้วยค่ะที่บ้านแม่ลามาหลวง พอดีพวกผู้อพยพที่หลบหนีเข้ามาอาศัยในที่ที่จัดไว้ มีหลายครอบครัวเขามีซามูไรด้วยค่ะ เพราะเมื่อก่อนลุงพาน้ำไปหาของเก่าที่ศูนย์ผู้อพยพบ่อยครั้งเลยรู้จักคนพอสมควรค่ะ ตรงนั้นจะได้ราคาไม่สูงมากด้วยค่ะ ไม่เกิน 8,000 บาทเอง แต่มันจะมีอยู่อย่างนึงที่ฟันเหล็กเหมือนฟันหยวกค่ะ เขาเรียกว่าดาบม้วน เวลานำมาใช้แค่สะบัดเบา ๆ จะตรงเลยค่ะ คมกริบเลย เขาจะใส่ไว้ในตลับกลม ๆ ใหญ่หน่อยนึงค่ะ

 

สนใจครับ

ดาบม้วนนี่ของ แปลกน่ะครับ

สนใจดาบนายสิบน่ะครับ ถ้าเจอสภาพดีๆ คุณน้ำโทรหาผมได้เลยครับ

086 322 8619

เรื่องเงิน แค่โอน ...ขอบคุณล่วงหน้าครับ

 

แล้วตอนโตไปเป็นอะไรที่ไหนจ้ะ...อิอิ

 

น้าส้มฟักครับ...แล้วแบบที่เค้าตีแบบสอดไส้ละครับ จะเป็นอย่างไร
เห็นเค้าผ่าเหล็กเหนียวและสอดเหล็กแข็งลงไปเพื่อทำคม และอีกหลายๆที่ยังมีเทคนิคอีกเช่น ทั้งพอกโคลน คืนไฟ คุมอุณหภูมิ วิธีสลับซับซ้อนมากๆเลยครับ และปกติครูมีดไทยๆเราเค้าใช้วิธีใหนครับ บางคนก็ว่าดูความแดงของเหล็กก่อนที่จะชุบ ประมาณนั้นครับ...

โตหน่อยก็เข้ากรุงฯขอรับ...อิอิอิ เรียนจบก็ออกมาเป็นชาวเลขอรับ...

 

โอ้ย มีเยอะครับผม กระบวนการผลิตมีด แล้วแต่ว่าใครจะชอบแบบไหนครับผม เดี๋ยวคุยยาวไปจะไม่ได้คุยเรื่องวัดมอญครับ หลวงพี่วัดมอญไปไหนแล้ว

กระบวนการอบชุบขั้นพื้นฐาน ( ที่ถูกต้องตามหลักการโลหะวิทยา ) เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับช่างทำมีด ซึ่งช่างทำมีดของไทยโดยเฉพาะช่างมีดพื้นบ้านยังขาดแคลนอยู่ ผมเองกับเพื่อนๆอีกหลายท่าน ก็พยยามส่งเสริมตรงจุดนี้มาหลายปีเหมือนกันครับผม ก็พอจะดีขึ้นบ้างครับ

ช่างทำมีดของไทยนี่ ผมอยากบอกว่า มากกว่า 90 % ขาดแคลนข้อมูลและวัตถุดิบ รวมไปถึงกรรมวิธีการผลิตอันเป็นสากล ถ้าจะสืบสาวราวเรื่องกัน คงต้องว่าตั้งแต่ยุคต้นๆของนายดาบช่วงปี ๒๘ ผ่านมายี่สิบสามสิบปีแล้ว ช่างทำมีดของไทย จำนวนพัน จำนวนหมื่นที่ผลิตอย่างมาตรฐานจริงๆ ดูแล้ว ยังมีจำนวนแค่หลักสิบเท่านั้นครับผม

ถ้าจะนับกันจริงๆล่ะก็ มีแค่สิบกว่าท่านเท่านั้นเองครับ

 

จำวัดอยู่ ข้างบ้านนี่แหละ ไม่ห่างหรอก...เหอๆๆ

อาจจะ นั่ง สงบ ใส สว่าง อยู่กับน้องเน...เด็กโรงเรียนวัดมอญน่ะครับ

ช่างมีดมีน้อยจัง นี่ถ้ากลับไปเรียนได้ใหม่ ว่าจะเรียนพวกโลหะวิทยาดีกว่า

 

การที่มีเทคโนโลยี่เข้ามาช่วย เช่นเตาที่คุมอุนหภูมิได้ เหล็กเกรดดีจากโรงงาน เครื่องจักรเครื่องกล ทำให้ช่างพิ้นบ้านดูด่อยค่าด่อยราคาด่อยคุณภาพไปหรือป่าวครับน้า ถ้าเทียบกับช่างสมัยใหม่ เดี๋ยวนี้ขนาดคนที่อนุรักษ์นิยมยังซื้อเหล็กเกรดดีไปจ้างช่างพื้นบ้านให้ตีมีดให้ ซึ่งก็ออกมาผลก็คงเป็นที่น่าพอใจอ่ะครับ มีดที่ผมชอบมากๆอีกสำนักหนึ่งก็คือ มีดโคกรัก นครสวรรค์ครับ รูปทรงสวยงาม ใช่งานได้เอนกประสงค์ดีครับ โอ้...กระทู้เหรียญบินออกทะเลไปไกลแล้วขอรับ (smile)

 

วันนี้นั่งอ่านได้ความรู้เรื่องมีดดาบดีจัง อ่านหน้าเก่าๆมีสมัครสมาชิกด้วย ผมยังสมัครได้ไหมเนี่่ยครับพี่พี เอ้อ ผมอยู่เมืองกัลกัตต้าครับ ทานอาหารไทยครับ มีแม่ครัวคนไทย และก็ระวังเรื่องน้ำดื่มครับ ขอบคุณที่เป็นห่วงครับ

 

กลับมาได้แล้วครับ...แหะๆ

เผอิญมีดหลวงพ่อทรง ผมมีไม่มาก เพราะมีเวลาอยู่กับท่านสั้นไปหน่อย โชว์ไปหมดแล้ว ตั้งแต่หน้าต้นๆ

 

มานั่งเก็บความรู้ครับ เพลินเลย

 

ได้ครับ มีของแจกฟรี ถึงอยู่ กัลกัตต้าก็จะส่งไปให้ครับ

 

พี่ลองๆเอาเนื้อโลหะที่เราๆท่านๆสร้างพระไปคุยกับพวกโลหะวิทยาสิครับพี่ อิอิอิ ผมคุยแล้ว รุ่นน้องที่ทำงานผมเอง .... มันออกจะไปทางงง "อาร้ายยยของพี่ นวโลหะ เมฆพัด เมฆสิทธิ์ ไม่รู้ไม่เคยเรียนมา มีตารางธาตุม๊ะ" 555 ใอ้เจ้านี้อาจจะไม่ใช่คนเล่นพระก็ได้ มันเลยไม่รู้ เหอๆๆ(deejai)

 

มีดคู่มือเนื้อเหล็กสแตนเลส

คุยเรื่องมีด เนื้อเหล็กสแตนเลส surgery ไปเมื่อความเหนก่อน เลยเอารูปมาให้ดู คิดว่าเป็นอันสุดท้าย ก่อนจะออกนอกเรื่องมากกว่านี้...แหะ

มีดเล่มนี้เป็นมีดอันที่สองที่ผมเคยใช้ติดตัวมา ใช้ทำทุกงาน ที่ต้องการมีดมาใช้ เลยยับเยินหน่อย แต่เล่มนี้ หลวงปู่อาจารย์ของผมลงไว้ให้ เหล็กสแตนเลสเป็นแบบที่ใช้ทำใบมีดผ่าตัด ไม่แข็งเท่าไหร่ แต่ลับง่าย ทำให้คมแบบโกนหนวดก็ทำได้ แต่เอาไปใช้งานพวกงานจิปาถะ ลับเล่นกหลายที ไปจ้างเขาลับก็มี แบบพวกเดินหาบหินลับมีดผ่านหน้าบ้านก็สงสารเลยให้เขาลับให้ เลยมีรอยขีดข่วนเยอะ

ส่วนเล่มแรกน่ะเป็น swiss army knife ใช้มาบนบกและในทะเล ยับเยินไปมากเหมือนกัน แต่ยังเก็บไว้อย่างดี เป็นมีดพื้นๆไปหน่อย ไม่โชว์ล่ะครับ

 

วันนี้พี่พีเอาของบาดตามาโชว์

เอาซะบาดใจของผมไปด้วยเลย

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง ครับ

 

คนหนุ่มตื่นเช้า ขยันดีจัง ส่วนคนแก่นอนน้อย ก็พยายามขยันเหมือนกัน...เหอๆ