ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

อยากทราบเหตุที่ต้องยกเลิกด้วยคนครับ ยังงงๆอยู่เลย
แล้วการยกเลิกนี้ อยู่ในแผนล่วงหน้าของระบบมาก่อนแล้วเหรอครับ

 

สวัสดีครับพี่สุดใจและสมาชิกทุกท่านน


ขอบคุณพี่สุดใจ และพี่นิดสำหรับประคำเส้นงามๆ ที่มอบให้ผมที่สถานธรรมพิษณุโลก ตั้งแต่ได้มาก็คล้องตลอดเวลา แม้แต่กระทั้งเวลานอน อิอิ..


เมื่อนานนนนนนนนนนน...มาแล้ว ก็มีเหตุการณ์แบบนี้ที่แผ่นดินผืนใหญ่ จมลงไปในน้ำ ที่นั้นมีวังทองคำ งามอร่ามตา (ทุกวันนี้ก็ยังอยู่)
วังทองคำทำหน้าที่ปลดปล่อยพลังงานชีพ ชนิดมหาศาล และยังคง
ปลดปล่อยอยู่จนทุกวันนี้ (ไม่แน่อาจมีใครหลายๆคนได้เห็นกัน)

เหตุการณ์ครั้งนั้น มีคนกลุ่มหนึ่งที่คำนวณเหตุการณ์ล่วงหน้าได้
และพยายามป่าวประกาศ ให้ทุกคนได้รับทราบบ แต่.. แต่..
ก็เปล่าเลย ไม่มีใครสนใจฟังสักนิด เพราะทุกคนมัวแต่หลงอยู่กับ
ความเพลิดเพลินของกิเลสตัณหา เพียงมีชนกลุ่มหนึ่งที่รับฟัง
และเตรียมตัวอยู่ก่อน จึงรอดจากเหตุการณ์ที่น่ากลัวในครั้งนั้น
เหตุการณ์ในครั้งนั้น สุดจะบรรยายว่าน่ากลัว น่าเศร้า มากแค่ไหน
ครั้งนี้ก็คงไม่ต่างกับครั้งนั้นเช่นกัน ใครหลายๆคนที่ทำหน้าที่
ในครั้งนั้น ทุกวันนี้ก็ยังวนเวียนๆอยู่ แต่ทุกคนรู้ซึ้งในวิถีของธรรม
ชาติ ไม่ว่าสิ่งใดเมื่อเจริญถึงขีด สิ่งนั้นจะเสื่อมทรุดถึงที่สุดเช่นกัน
คนเหล่านั้นต่างตั้งหน้าตั้งตา หาทางออกจากวัฏฏะนี้

ช่วยก็แค่นั้น ไม่ช่วยก็แค่นั้น......

เมื่อมนุษย์กอบโกยโลกนี้เป็นไปเพื่อความสุขมากเท่าไหร่
โลกนี้ก็จะตอบแทนให้มนุษย์เป็นความทุกข์มากเท่านั้น
ความจริงแล้วมันเสมอตัวมาตลอด ไม่เคยได้ แต่ก็ไม่เคยเสีย
เหตุเพราะโลกเป็นกลาง ไม่สุข ไม่ทุกข์มาแต่บรรพกาล
แต่ด้วยจิตอุตริ บัญญัติโลกนี้เป็นสุขยิ่ง...จึงเกิดทวิภาวะ
คือโลกนี้จึงเป็นทุกข์ยิ่ง เมื่อใดที่ปัญญาก้าวล่วงถึงที่สุด
เห็นโลกนี้เป็นเพียงนี้ ใจจะว่างเปล่าความเป็นตัวตน
ไม่สุข ไม่ทุกข์ และไม่เฉยๆ แต่ก็สันติอย่างยิ่งยวด

เหตุที่มีสุข และทุกข์ เพราะจิตจินตนาการว่าโลกในบางมุมมองเป็นสุข
โลกในบางมุมมองโลกเป็นทุกข์ พร้อมกันนั้นจิตก็จดจำ ว่าสิ่งนี้น่าพอใจ
สิ่งนี้ไม่น่าพอใจ และเกิดการกระทำออกมาอย่างเป็นรูปธรรม
เหตุการทั้งหมดนี้จะมีเราเป็นผู้รับรู้อยู่ตลอด และหลงอยู่ตลอด
สร้างเอง ยึดเอง ทุกข์เอง สุขเอง มีเราๆๆๆ ตลอดสาย...
ยิ่งยึดมากเท่าไหร่ ตัวตนยิ่งใหญ่และหนาแน่น หนักอึ้ง พอกพูนเป็น
กมลสันดานจนเคยชิน เช่นเดียวกันรูปที่ปรากฏก็ยิ่งหยาบและหนักหนา
เช่น ไม่ว่าจะเป็นรูปที่เห็นตัวตาเปล่า หรือตาอื่นๆ ก็เป็นรูปที่ปรากฏขึ้น
เพราะความยึดมั่นถือมั่น ไม่ต่างกัน เพียงแต่เป็นภาวะกลุ่มพลังงาน
ที่แยกย่อยตามวิบากรรมของแต่ละบุคคลเท่านั้นเอง ไม่ว่าภาวะนั้น
จะเนื่องด้วยกุศลจิต หรืออกุศลจิต ก็เพียงเป็นวิบากเท่านี้


การที่เราจะเรียนรู้วิชาใดๆในเราต้องมีสติ และสมาธิ คิดพิจารณา
ไปตามความเป็นจริงนั้นๆ เช่นเดียวกัน เมื่อเราจะเข้าใจธรรมชาติ
ก็ควรมีสติ สมาธิ คิดพิจารณาตามความเป็นจริงเช่นกัน
สติก็มีอยู่แล้ว สมาธิก็มีอยู่แล้ว ใจที่จะต้องพิจารณาสิ่งใดก็มีอยู่แล้ว
เพียงแต่ตั้งเจตนาถูก ดำริก็ถูก ตั้งเป้าหลักคือแค่พ้นทุกข์
เหมือนอุปกรณ์ที่ทุกคนมีอยู่แล้ว เพียงแต่ใช้ให้ถูกเท่านั้นเอง

เมื่อใช้อุปกรณ์ผิดก็จะยิ่งสร้างความหลงมากขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อใช้อุปกรณ์ถูกก็จะยิ่งหลงน้อยลงเรื่อยๆเช่นกัน


สาธุครับ

 

<TABLE class=tborder id=post2536310 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: 0px; BORDER-TOP: rgb(255,255,255) 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: 1px solid; BORDER-BOTTOM: 1px solid"> เมื่อวานนี้, 09:00 AM </TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: rgb(255,255,255) 1px solid; BORDER-TOP: rgb(255,255,255) 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: 0px; BORDER-BOTTOM: rgb(255,255,255) 1px solid" align=right> #12478 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px solid; BORDER-TOP: 0px; BORDER-LEFT: 1px solid; BORDER-BOTTOM: 0px" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->Digital<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2536310", true); </SCRIPT>
สมาชิก



วันที่สมัคร: Nov 2004
ข้อความ: 290
Groans: 2
Groaned at 2 Times in 2 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 9,952
ได้รับอนุโมทนา 5,041 ครั้ง ใน 253 โพส
พลังการให้คะแนน: 131



</TD><TD class=alt1 id=td_post_2536310 style="BORDER-RIGHT: rgb(255,255,255) 1px solid"><CENTER><!-- google_ad_section_start -->ปัจจัยที่ท่านทั้งหลายได้ร่วมทำบุญก่อนที่จะสร้างอาคาร<!-- google_ad_section_end -->

</CENTER>

<HR style="COLOR: rgb(255,255,255); BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255)" SIZE=1><!-- google_ad_section_start -->หลัง จากที่ได้แจ้งปิดสถานธรรมที่เขากะลาแล้ว ในวันเดียวกันนั้นได้นึกขึ้นได้ว่ามีท่านทั้งหลายได้บริจาคปัจจัยร่วมทำบุญ ก่อนการก่อสร้างตัวอาคาร ๔ อย่างด้วยกัน จึงขอแจ้งเพิ่มเติมว่า

ตามที่ท่านทั้งหลายที่มีจิตเป็นกุศล ที่ได้ร่วมบริจาคเงินทำบุญในเรื่องต่างๆก่อนที่จะสร้างอาคารสถานธรรมที่เขากะลาก่อนหน้านี้มีดังนี้
ปัจจัยทั้งหมดเรื่องไฟฟ้า
ปัจจัยทั้งหมดเรื่องปะปา
ปัจจัยทั้งหมดเรื่องถมดิน
ปัจจัยทั้งหมดเรื่องต้นไม้

ดัง นั้นวรรณมีความประสงค์ที่จะคืนปัจจัยทุกบาททุกสตางค์ให้กับท่านที่ได้ร่วม บริจาคในเรื่องต่างๆข้างต้น แต่ในการคืนเงินกลับไปยังท่านทุกคนคงเป็นการยุ่งยากพอสมควร ดังนั้นวรรณมีความเห็น ๓ ประการคือ

๑. จะนำปัจจัยทั้งหมดนี้ไปทำบุญ ณ วัดที่ขาดแคลน หรือ สถานที่ต่างๆ ที่ทำคุณประโยชน์ให้กับเพื่อนมนุษย์ที่ด้อยโอกาส และบางส่วนเพื่อเป็นการขอขมาพระรัตนตรัย (ถ้าได้ทำในข้อนี้ ก็จะขอเชิญทุกท่านที่ได้ร่วมทำบุญนำเงินไปทำบุญด้วยกันค่ะ)


๒. หรือว่าบางท่านต้องการรับเงินคืน ก็จะให้ทางพี่สุดใจซึ่งรับผิดชอบในเรื่องทั้งหมดในการรับเงินโอนจากท่าน ตั้งแต่เบื้องต้น เป็นผู้ที่จัดการโอนเงินกลับไปยังบัญชีของท่าน


๓.ท่านที่บริจาคมาแล้วมีความคิดเห็นอย่างไร ว่าควรนำปัจจัยนี้ไปทำอะไร ขึ้นอยู่กับความประสงค์ของท่านเป็นใหญ่

กรุณา แจ้งความประสงค์ของท่านมายังกระทู้นี้ด้วยค่ะ และขอขอบพระคุณ และอนุโมทนากับทุกท่านที่นำเงินของท่านที่ได้ร่วมบริจาคมาก่อนหน้านี้เป็น อย่างสูง <!-- google_ad_section_end -->
<HR style="COLOR: rgb(255,255,255); BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255)" SIZE=1> แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Digital : เมื่อวานนี้ เมื่อ 09:30 AM

</TD></TR><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px solid; BORDER-TOP: 0px; BORDER-LEFT: 1px solid; BORDER-BOTTOM: 1px solid"> <SCRIPT type=text/javascript> vbrep_register("2536310")</SCRIPT> </TD><TD class=alt1 style="BORDER-RIGHT: 1px solid; BORDER-TOP: 0px; BORDER-LEFT: 0px; BORDER-BOTTOM: 1px solid" align=right></TD></TR></TBODY></TABLE>

พี่สุดใจเพิ่งกลับจากกรุงเทพฯ ในวันนี้ เลยไม่ได้เข้ามาร่วมสนทนาด้วย

ได้คุยทางโทรศัพท์กับอาจารย์ธนวรรณ ซึ่งท่านได้แจ้งว่า มีเงินจำนวนหนึ่งที่เพื่อน ๆ สมาชิกได้ร่วมกันบริจาคเพื่อเป็นสาธารณูปโภค ก่อนการก่อสร้างอาคาร

และอาจารย์ธนวรรณมีความประสงค์จะคืนเงินนั้นให้เพื่อน ๆ สมาชิก และได้พิจารณาดำเนินการมา 3 ขั้นตอน ดังที่ได้แจ้งมาแล้วนั้น

ดังนั้น ในวันหล่อพระประธานที่วัดประยงค์กิตติวราราม 25 ตุลาคม 2552 ที่ผ่านมา จึงได้มีการสนทนากันในกลุ่มสมาชิกประมาณ 12 ท่าน ซึ่งมีความคิดเห็นคล้ายกันดังนี้

เนื่องจากเพื่อนสมาชิก ได้มีความประสงค์จะจัดสร้างสถานปฏิบัติธรรมในบริเวณเขากะลา เพื่อที่จะได้มีการเดินทางมานัดพบ มาสนทนา มาปฏิบัติธรรมได้ ณ ที่เขากะลาแห่งนี้ จึงได้ร่วมกันบริจาคเพื่อให้มีการสร้างเกิดขึ้น

ดังนั้น จึงเห็นว่า ควรจะนำเงินจำนวนนี้ ไปจัดซื้อที่ดินให้เป็นส่วนรวม ของสมาชิกทุกท่าน เพื่อใช้เป็นสาธารณะประโยชน์ในการรองรับคณะบุคคล หรือเพื่อน ๆ สมาชิกที่จะมาปฏิบัติธรรม

โดยจะไม่มีชื่อบุคคลใดบุคคลหนึ่ง เป็นผู้มีสิทธิ์ขาดในพื้นที่นี้ แต่จะมีการดำเนินการระบุให้เป็นสาธารณะประโยชน์เพื่อส่วนรวม ทุกท่านสามารถมาใช้สถานที่นี้ได้ตามความเหมาะสม

น่าจะมีเงินเพียงพอที่จะซื้อที่ดินได้สัก 1 - 2 ไร่ ชายเขา อาจจะแบ่งซื้อจากอาจารย์พีท ทองเจือ และคุณโจ ซึ่งซื้อที่ดินจำนวน 22 ไร่ไว้ตรงจุดนั้น

ในราคาไร่ละ 60,000 บาท

หากเงินจำนวนนี้ ยังพอมีเหลือ อาจจะไถที่ดินให้เรียบ แล้วเทลานปูนให้กว้าง และมีพระประธานองค์เล็ก ๆ สักองค์อยู่บนลานกว้างนั้น คล้ายคลึงกับบนเขากะลา

หากเพื่อน ๆ สมาชิกเดินทางมาพัก กลางคืนจะนั่งสมาธิ ปฏิบัติธรรม สนทนาธรรมก็ได้

และสามารถมาแวะพักผ่อน อาบน้ำอาบท่าได้

กางเต้นท์ได้ จัดกิจกรรมได้ บนลานกว้างนั้น

กลางคืน จะเดินขึ้นไปไหว้พระบนเขาก็ง่าย เพราะที่ดินติดชายเขา จอดรถตรงจุดนี้แล้วเดินขึ้นไปสะดวก

กลับลงมากางเต้นท์ด้านล่างเพื่อพักผ่อน

ก็คงเป็นอะไรที่ง่าย ๆ สบาย ๆ และไม่ต้องมีใครต้องรับผิดชอบอะไร หรือเป็นห่วงอะไร ใครจะมา ใครจะไป ก็เข้าไปได้ ดูแลกันเอง เพราะเป็นส่วนรวมแล้ว

ไม่ต้องดูแลรักษา ทำเหมือนเขากะลาด้านบน ยังคงอยู่อย่างนั้น แต่ไปทีไรก็ได้ใช้ลานปูนนั่งสมาธิ สนทนาธรรม และพักผ่อนแบบสบาย ๆ ทุกที

ถึงจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร ก็ยังเป็นส่วนรวมของทุกท่านที่สามารถมาใช้ได้อยู่ดี

ทุกคนจึงเห็นด้วยว่า น่าจะซื้อเป็นที่ดินเพื่อส่วนรวมก่อน และหากมีงบประมาณเพิ่มเข้ามา หรือใครมีจิตศรัทธาจะสร้างพระ สร้างที่ปฏิบัติธรรมให้ ก็ต้องเจตนาทำให้เพื่อส่วนรวม เพื่อเป็นสาธารณะกุศล

พี่สุดใจ ซึ่งรับผิดชอบรับเงินบริจาคนี้ไว้ตั้งแต่ก่อนทำสาธารณูปโภคก่อนหน้านี้แล้วนั้น ก็คงจะดำเนินการรับมอบต่อมาจากคุณธนวรรณก่อน เพื่อรอดำเนินการต่อไป

ซึ่งคงต้องดูงบประมาณอีกครั้ง และปรึกษากับอาจารย์พีทในเรื่องของที่ดิน ที่จะขอแบ่งซื้อเพื่อใช้เป็นสาธารณะกุศลในครั้งนี้

เพราะในส่วนที่เหลือ อาจารย์พีท จะทำเป็นที่พักหลังเล็ก ๆ เหมือนรีสอร์ท หลาย ๆ หลัง ไว้ให้เพื่อน ๆ สมาชิกได้พักยามเดินทางไปเยือนเขากะลา ซึ่งคงจะสร้างอยู่ติดกัน

และอาจใช้ในกิจกรรมอื่น ๆ ด้วยตามความเหมาะสม

วัตถุประสงค์เดิม.....ก่อสร้างที่เขากะลา แต่อาจเปลี่ยนรูปแบบ และสถานที่ เลื่อนเข้าไปติดชายเขา และคงจัดสร้างได้เท่าที่มีปัจจัยเพียงพอที่จะดำเนินการ

จึงเป็นที่ดินส่วนรวมพร้อมสิ่งก่อสร้าง เท่าที่จะมีได้ในขณะนี้

ซึ่งหลายท่านที่ได้ร่วมสนทนากันในวันนั้น มีความคิดเห็นสอดคล้องไปในทางเดียวกัน



เป็นการปรึกษาและร่วมพิจารณากันในขั้นต้น


จึงได้เรียนให้เพื่อน ๆ สมาชิกได้ร่วมพิจารณาด้วย

หากท่านใดมีความคิดเห็นในข้ออื่น ๆ กรุณาแจ้งเพิ่มเติมได้ในกระทู้นี้ค่ะ













หมายเหตุ........ อะไรก็เกิดขึ้นได้ ..... อย่าเพิ่งยึดนะคะ เพราะไม่รู้ว่าจะหาซื้อที่ดินได้หรือเปล่า ต้องรอปรึกษาอาจารย์พีทและคุณโจ เจ้าของที่ดินอีกครั้งหนึ่งค่ะ

 

หลายท่านอาจมีความสงสัย ไม่เข้าใจ และมีความกังวลหลาย ๆ อย่างเกิดขึ้นในขณะนี้

ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดา ที่ต้องเป็นเช่นนั้น เพราะเป็นไปตามความเข้าใจที่หลากหลายของแต่ละท่าน
<link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Cboss%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} @font-face {font-family:Tahoma; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627421319 -2147483648 8 0 66047 0;} @font-face {font-family:Verdana; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-1593833729 1073750107 16 0 415 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} p {margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:Tahoma; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --></style><o></o>
อาจจะเป็นเหตุการณ์ที่น่าตกใจสำหรับหลาย ๆ ท่านที่เพิ่งเข้ามารับทราบ

แต่สำหรับท่านที่ติดตามข้อความจากกระทู้นี้มาตลอด ได้เคยพบเคยเห็นเคยอ่านข้อมูลมาอย่างต่อเนื่องจะเห็นเป็นเรื่องปกติของกลุ่มประสานงานฯ กลุ่มนี้ เดี๋ยวก็เปลี่ยนแปลงเดี๋ยวทำอย่างนั้นเดี๋ยวทำอย่างนี้มีการเปลี่ยนแปลงตลอดมาจะให้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ให้นาน ๆหน่อยไม่ได้เลย<o></o>

จึงต้องปล่อยวางคนกลุ่มนี้ก่อนเลยเป็นอันดับแรก จะได้ไม่ไปทุกข์กับความแปรปรวนของพวกเขา<o></o>
<o></o>
นั่นคือได้เห็นความเป็นอย่างนั้นเอง.... ดูพวกมันไป มันจะทำอะไร มันจะเปลี่ยนไปยังไง เพื่อจะได้ไม่ไปยึดอะไรอย่างแน่นเหนียว<o></o>
<o></o>
บางคนจากไป ด้วยความไม่เข้าใจ....ก็ถูกต้อง<o></o>
<o></o>
บางคนเข้าใจยังทนดูพวกนี้ได้..ก็ถูกต้อง<o></o>
<o></o>
บางคนทนไม่ไหว ... บ่นด่ากันไปก็ถูกต้อง<o></o><o></o>

ทุกอย่างจึงถูกต้องตามเหตุปัจจัย เหมาะสมกับความเข้าใจแต่ละคน

แต่สิ่งหนึ่งที่ผู้มุ่งเน้น... "ประโยชน์ตน" ควรให้ความใส่ใจ ก็คือดูว่าตนเองกำลังคิดอะไรกำลังทุกข์อยู่หรือไม่ ท่ามกลางการแปรปรวนเปลี่ยนแปลงไปอย่างนั้น<o>
</o><o></o>
หากตรวจสอบแล้วมีความเข้าใจและความทุกข์กินได้ยากนั่น....ก็ถูกต้อง...ตามกลไกของการละอุปาทาน

เขาจะเปลี่ยนกันไปยังไง ความเบาสบายก็ยังคงมีอยู่อย่างเดิม

นี่คือประโยชน์ตนที่ทำได้ในปัจจุบัน
<o></o><o></o>
สถานธรรมที่เขากะลา ก็ไม่ได้เคยมีอยู่ตรงนั้นมาก่อน

แต่ขณะหนึ่งได้ตั้งอยู่ตรงนั้น และได้ให้ประโยชน์ ได้ใช้สถานที่แห่งนี้ไปเรียบร้อยแล้ว คือรับรองเพื่อน ๆ สมาชิกหลายกลุ่มหลายคณะ และรับรองเพื่อน ๆ สมาชิกในวันฉลองเปิดอาคารแผนกข้อมูลฯ ที่ผ่านมา

ถือว่าคุ้มค่าเพียงพอ ตามฉากนั้น ๆ แล้ว<o></o>
<o></o>
แม้วันนี้จะไม่มีอยู่อย่างเดิม....ก็ไม่น่าแปลกอะไรเพราะมันต้องเปลี่ยนแปลงไปเป็นธรรมดา ซึ่งก็คือเข้าสู่สภาวะเดิม....คือความไม่ได้มีอยู่ก่อนนั่นเอง<o></o><o></o><o></o>

 

กิจกรรมของกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)ได้เดินทางไปร่วมงานทอดกฐิน และเททองหล่อพระเกศทองคำพระศรีอาริยเมตตรัย ณ วัดประยงค์กิตติวราราม เมื่อวันอาทิตย์ที่25/10/52

นัดรวมตัวกันที่บ้านจารพีท

 

อนุโมทนากับคุณลั้งด้วยค่ะ

ตอนนี้ พี่สุดใจได้นำพัดลม และปั๊มน้ำที่บริจาคมานั้น มาเก็บไว้ที่บ้านสันคูก่อนค่ะ กันการสูญหาย

คงมีโอกาสได้ใช้เพื่อสาธารณะกุศลในโอกาสต่อไป

ขออนุโมทนาด้วยค่ะ

 

มีผู้มาร่วมงานนับพันคน

 

อนุโมทนา กับธรรมะอันลึกซึ้งในกฏของธรรมชาติ ซึ่งเป็นสัจธรรม

ยินดีอย่างยิ่งค่ะ ที่ได้พบกันในวันนั้น ที่กัลยาธรรมสถาน พิษณุโลก

ในเวลาอันน้อยนิด แต่ก็ยังมีโอกาสได้สนทนา และแลกเปลี่ยนมุมมองซึ่งกันและกัน

เด็กหนุ่มที่เงียบขรึม ค่อนข้างขี้อาย และอายุยังน้อย แต่มีความเข้าใจในกลไกของธรรมชาติอย่างลึกซึ้ง

มาพร้อมอุปกรณ์หลากหลาย ที่น่าเชิญชวนให้หลงไหล น่ายึดติดทั้งสิ้น

แต่บุคคลนี้กลับตรงกันข้าม ยิ่งมีมาก ยิ่งรู้ว่า มันไม่ได้มีอะไรที่น่าอยากได้เลยสักนิด

ยิ่งใช้ ยิ่งห่างไกลจากความยึดมั่นถือมั่น ว่าอุปกรณ์นั้นเป็นตัวเรา เป็นของเรา

แล้วก็เพียรถอยห่างจากความพิเศษเหล่านั้น ด้วยความเข้าใจ

เพราะว่ามันไม่ได้เป็นตัวใคร ของใครนั่นเอง

ขออนุโมทนากับคุณ นะจักรวาล อย่างยิ่งค่ะ

 

บรรยากาศภายในงาน

 

บรรยากาศก่อนเริ่มพิธี

 

<TABLE class=tborder id=post2541234 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->namjaii<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2541234", true); </SCRIPT>
สมาชิก



วันที่สมัคร: Aug 2008
ข้อความ: 122
Groans: 2
Groaned at 0 Times in 0 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 338
ได้รับอนุโมทนา 420 ครั้ง ใน 84 โพส
พลังการให้คะแนน: 27



</TD><TD class=alt1 id=td_post_2541234 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- google_ad_section_start -->เพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิกไม่นาน ไม่เข้าใจค่ะ ปิดแล้ว ยังเข้าในนี้อีกได้มั๊ย<!-- google_ad_section_end -->
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->NAMJAII<!-- google_ad_section_end -->

(ขอตอบแทน..ยังเข้ามาดูได้เรื่อยๆ ครับ) :boo:
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder id=post2541649 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->CLUB CHAY<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2541649", true); </SCRIPT>
สมาชิก



วันที่สมัคร: Oct 2005
ข้อความ: 308
Groans: 2
Groaned at 0 Times in 0 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 7,886
ได้รับอนุโมทนา 1,303 ครั้ง ใน 243 โพส
พลังการให้คะแนน: 133



</TD><TD class=alt1 id=td_post_2541649 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- google_ad_section_start -->อยากทราบเหตุที่ต้องยกเลิกด้วยคนครับ ยังงงๆอยู่เลย
แล้วการยกเลิกนี้ อยู่ในแผนล่วงหน้าของระบบมาก่อนแล้วเหรอครับ<!-- google_ad_section_end -->
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ชุมชนชาวมหาวิทยาลัยวลักษณ์<!-- google_ad_section_end -->


(ขอตอบแทน...ถูกต้อง 100 % ครับ..ทุกอย่างเป็นไปตามระบบที่วางไว้เรียบร้อยแล้วครับ) สบายใจได้..

</TD></TR><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid"> <SCRIPT type=text/javascript> vbrep_register("2541649")</SCRIPT> </TD></TR></TBODY></TABLE>

 

กระทู้ยังเปิดอยู่ตลอดค่ะ
ปิดแค่สถานที่ส่วนบุคคลแห่งใหม่ที่ใช้พบปะที่นครสวรรค์ค่ะ


ทุกวันนี้ก็ยังอธิบายกับแม่ไม่ได้ว่าเขากะลาคืออะไร จึงไม่อธิบาย
จะไปร่วมงานก็ไปเลย
ใครที่บริจาคเงินเยอะๆให้เขากะลา (ที่ไม่ใช่วัด ตัวละครก็ดูธรรมด้า ธรรมดา) ก็ต้องถูกสงสัยว่าถูกต้มตุ๋นเป็นธรรมดา
แม่กลัวถูกเขาหลอก ที่ไหนๆใหม่ๆก็ไม่มีค่าใช้จ่าย หลังๆก็มีลูกศิษย์คะยั้นคะยอให้บริจาคปัจจัย
กลุ่มธรรมนี้สิสบายดี มนุษย์ต่างดาวไม่มีสำนัก ไม่ต้องเสียค่าน้ำไฟ
ธรรมะง่ายๆ จนไม่น่าเชื่อ แต่เป็นเกราะกำบังทุกข์อย่างยอดเยี่ยม

พบเขากะลาก่อนตกที่นั่งลำบากไม่เท่าไร
หลังจากนั้นก็ตกที่นั่งลำบาก
ก็ได้อุปกรณ์ของพี่น้องผ่อนหนักเป็นเบา
ได้รับการขยายระบบ ฟังไว้ก่อน เข้าใจทีหลัง
ตอนนี้ก็ลำบากอีก แต่ไม่ทุกข์

วันก่อนไปวัดประยงค์เพื่อไปร่วมหล่อพระ
สามีถามว่าจะเสียเงินเท่าไร
แต่ก่อนหล่อพระทีไรบริจาคเป็นพัน (ตอนยังไม่ตกที่นั่งลำบาก)
บอกเขาว่าไม่รู้ซิ อย่างดีก็ค่าน้ำมันรถ



โอย เข้าวัดเห็นแต่ธนบัตรโบกสะบัด ไม่เคยเห็นมาก่อน
ทำบุญกฐินแปดสิบบาท ผลิตหนังสือธรรมะห้าสิบบาท
บุญหล่อพระอนุโมทนาเอา เพราะไม่มี ๑๐๐๐ บาทซื้อทองคำ
เดินตัวปลิวออกมา ว่าง โล่ง สบาย
ถ้าเป็นแต่ก่อนต้องทะยานอยากบริจาค ๑๐๐๐ กับเขาบ้าง แล้วก็เบียดเบียนตนเองและครอบครัว
วันนี้เห็นแต่คนทุกข์มาทำบุญ
ใช่ว่าเขาทำแล้วจะพ้นทุกข์ ก็แค่ได้บุญ...

ลองติดตามดู อ่านโพสต์ย้อนหลังด้วยนะคะเพื่อประโยชน์สูงสุด
ยินดีต้อนรับค่ะ

 

ขอบคุณมากครับ

 

ยินดีต้อนรับคุณ Manbiki ค่ะ

 

ชีวิตมนุษย์บนดาวเคราะห์โลก
เปรียบเสมือนตัวละครที่โลดแล่น เล่นไปตามบท
มีโลกเป็นโรงละคร

ผู้กำกับ ทำบทไว้แล้ว
เพื่อให้สอดคล้องกับสถานการณ์ภัยพิบัติธรรมชาติ
ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้นี้

ฉากละครถูกเปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีก
เพื่อให้เห็นอนิจจัง ความไม่เที่ยง

บทเรียนชีวิตแต่ละบท เป็นเพียงบทละคร
ที่มนุษย์ต้องเล่น ไปตามจริต ตามวิบากกรรม

และผลสุดท้าย ก็ไม่เหลืออะไรเลย แม้แต่ตัวตนที่เคยยึดมั่นถือมั่น

บทละคร ตอนอวสาน ของภาพยนต์เรื่องชีวิตมนุษย์โลก
ทุกชีวิตรู้อยู่แก่ใจ

สะสมกันไปทำไม
ชีวิตดำเนินอยู่เพียงเพื่อประคองชีวิต
แล้วใช้ชีวิต ด้วยความไม่ประมาท
ระลึกรู้อยู่เสมอว่า
ฉากสุดท้ายของชีวิตทุกชีวิต
ต้องล้มตายกลายเป็นปุ๋ย

มันเป็นสัจธรรม ที่แน่นอน ไม่มีวันตาย
ทุกชาติศาสนา ต้องพบเจอเหมือนกันหมด

เมื่อจิตออกจากร่าง(ธาตุสี่ ขันธ์ห้า)
ก็ยังคงต้องไปจับร่าง อื่น
เพื่อยึดเกาะไว้ รอวันหลุดพ้นได้จริงในที่สุด

จิตที่บางเบา โปร่ง โล่ง สบาย
แม้จะเกิดอีก ก็จะได้รับสภาวะจิตเช่นนี้
เพื่อกระทำให้ถึงซึ่งความไม่เกิด
คือไม่มีสภาวะของการยึดมั่นถือมั่นในอุปทานขันธ์ห้า

ตรงกันข้ามกับจิต ที่ยังหนัก เพราะการยึด ไม่ยอมวาง
ย่อมพาให้จมดิ่งลงสู่เบื้องล่าง
ยิ่งไม่มีกุศล นำพา
ทิศทางที่ไปก็คืออบายภูมินั่นเอง

อบายภูมิ น่ากลัวยิ่งนัก
ภัยพิบัติธรรมชาติ เป็นเศษเสี้ยวของความน่ากลัวเท่านั้น

ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านเหมือนเช่นเคยครับ

 

ไม่ว่า เขากะลาจะเปลี่ยนแปลง ปรับปรุง รูปโฉม ไปอย่างไร ยิ่งสะท้อนให้เห็น

ถึงความไม่แน่นอน แท้จริง สุดท้าย ทุกสิ่ง ว่างเปล่า ไม่มีอะไรเลย

ยินดีกับทุกท่าน และทุกกิจกรรมของเขากะลาค่ะ ทุกฉาก ทุกตอนที่ผ่านเข้าและ

ออกในเวป สะท้อนข้อธรรม มีบทบาทตัวละครที่เล่นควบคู่ไปกับกิจกรรมของ

ทางกลุ่มให้เห็นเด่นชัดในทุกบท ทุกตอน ที่ผ่านมาของเขากะลา ทำให้เห็นว่า

ทุกสิ่งไม่เที่ยงจริงๆ


แต่สิ่งที่ฝากไว้ ให้แลเห็นและสัมผัสได้ ให้คนรุ่นต่อๆ มาได้เห็น คือ ธรรมะ

และสัจธรรม ที่จริงแท้และแน่นอน อนุโมทนาค่ะ

 

ขออนุโมทนากับอาจารย์เม้าท์อย่างยิ่งค่ะ

กับข้อความเตือนสติข้างต้นที่ได้กล่าวมานี้

บางข้อความ หลายท่านอาจเคยได้ยินได้ฟังมาก่อนแล้ว

แต่ปฏิบัติอย่างไร ก็ยังเบาบางจางคลายจากการยึดมั่นถือมั่นไม่ได้สักที

เพราะไม่รู้จะเริ่มยังไง เริ่มตรงไหน

นั่นเป็นเพราะว่า เรายังหาปมที่มันล็อคไว้ไม่เจอ

เหมือนเชือกเส้นใหญ่ แน่นหนา

เริ่มต้นโดยการนำด้ายเส้นเล็ก ๆ หลาย ๆ เส้นมารวมกัน แล้วหมุนจนเป็นเกลียวอัดแน่นจนเป็นเส้นเชือก ยึดเกาะกันเป็นเกลียว แล้วล็อคปมไว้

ถ้าอยากให้เชือกนั้นคลายออก หลุดออกเป็นเส้นเช่นเดิม ก็ต้องหาปมที่ล็อคให้เจอ

เมื่อหาเจอแล้ว คลายปมออก แล้วหมุนคลายย้อนกลับไปคนละด้านกับที่ขันเกลียวให้แน่น

เส้นด้ายเล็ก ๆ ก็จะค่อย ๆ คลาย หลุดออกจากกัน คืนเป็นเส้น เส้น เส้น ที่ไม่ใช่เชือกอีกต่อไป

เช่นกัน การยึดก็ย่อมต้องหนัก ยิ่งยึดมาก สะสมมาก ความหนักย่อมเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เพราะอุปาทานมันไม่รู้จักหยุด ไม่รู้จักพอ มีแต่ต้องสะสมให้มากเข้าไว้ นี่คือกลไกของอุปาทาน

การปล่อย การวาง ก็คือการละอุปาทาน ย่อมเบาบาง จางคลายจากความยึดมั่นถือมั่นไปเรื่อย ๆ เพราะสวนทางกับการยึดมั่นถือมั่น

การปล่อยวาง มิใช่การปล่อยปละละเลย แต่เป็นการวางจากภายใน วางด้วยความเข้าใจ คือมีความเข้าใจในกลไกของธรรมชาติ ของกรรม วิบากกรรมของแต่ละคนที่รายรอบอยู่ ว่าเขาต้องถูกต้องตามกรรม วิบากกรรมของเขาเหล่านั้นเช่นกัน

แม้แต่สิ่งของที่มีอยู่ ใช้อยู่ ก็ยังคงใช้ได้เหมือนเดิม มีอยู่เหมือนเดิม แต่อยู่กันด้วยความเข้าใจ ในสิ่งที่มันเป็นอยู่

บางอันแตก บางอันหัก บางอันหาย ก็ไม่ได้ไปฟูมฟายด้วยความหวงแหนเช่นเคย

อุปาทานขันธ์ห้า มันก็มีปมของมันที่ถูกซ่อนอยู่ เมื่อหาเจอ ก็ย่อมคลายจากความยึดมั่นถือมั่นได้

หากใครหาเจอได้ไว ก็เบาบางจางคลายจากทุกข์ได้อย่างรวดเร็ว

ก็เพราะรู้เท่าทัน...อุปาทาน...นั่นเอง

 

เริ่มพิธีในเวลา 10.09 น.
จารพีทรับหน้าที่พิธีกร