ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

สวัสดีค่ะพี่อ้อยและพี่สาว ขอเรียกตามทุกท่านนะค่ะ ในเรื่องของปฏิบัติโชเคยหงุดหงิดตัวเองว่าทำไมทำไม่ได้ ก็เลยมาเข้าใจว่ายิ่งอยากยิ่งไม่ได้ แต่โชไม่เข้าใจว่าทำให้ไม่อยากนั่นทำยังไง พอฟุ้งซ่านมากโชเลยหยุดไปสักพักค่ะ โชอยากจะวางอารมณ์เสียใหม่ ทีนี้เรื่องวางอารมณ์เนี่ยโชก็วางไม่เป็นซะด้วยสิค่ะ ว่าวางอารมณ์กันแบบใหนน่ะค่ะ

ตอนแรกพอทำไม่ได้ ก็เลยพาลไม่ทำซะเลย แต่ในที่สุดโชก็ตัดใจจากมโนมยิทธิไม่ได้สักที ก็เลยกลับปฏิบัติใหม่อีกครั้ง เพราะว่าโชก็เชื่อว่าโชอาจจะเคยได้มาก่อนในอดีต(โชคิดเอาเองอย่างนี้) แต่พอทำแล้วก็มีปัญหาที่บอกมาข้างต้นค่ะ ถ้าพี่อ้อย หรือพี่สาวมีคำแนะนำใดๆ โชรบกวนขอคำแนะนำจากพี่ๆทั้งสองด้วยนะคะ

 

น้องโชก็ทำใจให้สบายๆซีคะ อย่าไปคิดว่าจะต้องเห็น จะต้องได้ เอาแค่ความสงบก่อนก็พอค่ะ นั่งแล้วให้อารมณ์มันสบายๆสงบๆใจเย็นๆ มันฟุ้งซ่านมากนักก็ไปพิจารณาขันธุ์ห้าค่ะ แล้วก็ดูให้ปลง พิจารณาให้เห็นตามความเป็นจริงว่า สังขารร่างกายมันไม่เที่ยง ไม่นานมันก็คืนสภาพเดิม ถ้าน้องพิจารณาเห็นถึงทุกข์ของมันแล้วละได้คิดได้ เดี๋ยวมันก็ปลงเองแหละค่ะ พอเราไม่สนใจในร่างกายละได้ การได้ยินได้เห็นมันก็จะมาเองละค่ะ เอาใจช่วยนะคะ สู้เขาโชโกะจัง

 

เอเอ๊ย...พรหมวิหารสี่อ่ะ เอามาใช้ให้มันคล่องๆเน้อ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา จะได้ไม่จิตเศร้าหมอง

 

ตอนนี้มีความรู้สึกอยากไหว้พระ นั่งสมาธิค่ะ แต่เหมือนมีอะไรมารั้งไว้ด้วยเลยยังไม่ได้โอกาสสักที่ เพราะปกติจะไปวัดทุกเย็นวันพระค่ะ
(ไปนอนวัด) แต่เวลาเค้าทำอะไรก็ทำตามนะค่ะ แต่ที่นี้เค้าจะเปิดสลับไปสลับมาเจี๊ยบก็พยายามจับจุด แต่มีพระหนึ่งไม่ได้นอนหลังจากนั้นเกือบได้เริ่มต้นใหม่ค่ะ เพราะตามไม่ทัน แต่เจี๊ยบก็ยังติดนิสัยตื่นเช้าไม่ค่อยได้ คือตื่นแต่ไม่เต็มที่ค่ะ เวลาทำวัตรเช้าจะได้แค่ 20%ส่วนที่เหลือก็ตามปกติของคนที่หัด แต่ก็พยายามค่ะ ดีใจจังค่ะมีห้องสำหรับคุยเรื่องนี้โดยเฉพาะเพราะชอบฟังมากๆๆๆๆ แต่การปฏิบัติพึ่งได้แค่1% ว่าแล้วก็อายขัง ต้องรีบเร่งสะสมบุญซะแล้วค่ะ ยังงั้ยเจี๊ยบรบกวนขอคำปรึกษากับทุกท่านด้วยนะค่ะ ประมาณว่าเป็นเด็ก(แก่)ที่สงสัยมากมาย อย่าพึ่งรำคาญนะค่ะ นึกว่าเอาบุญ

 

เคยคุยกับน้องๆเรื่องเราจะเก็บบันทึกเรื่องที่ไม่ได้เอามาเล่าในกระทู้ ซึ่งเป็นเรื่องของตัวเองบ้าง เรื่องคนอื่นๆบ้างเกี่ยวกับกรรมในอดีตแล้วส่งผลอะไรในชาตินี้ แล้วผูกพันกันมาแบบไหน คือจะเก็บไว้ส่วนตัวไม่เขียนลงกระทู้ ทีนี้น้องๆเลยยุให้ออกเป็นเอดพิโสด แบบพิเศษให้เฉพาะคนสนิท เพราะว่าน้องๆก็อยากอ่านด้วย ฮาฮา

ตอนนี้ยังไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น แต่เรื่องทั้งหมดมันก็เป็นผลของกรรมที่ทำมาจากอดีตชาติซึ่งก็อยากให้คนอื่นได้รู้เหมือนกันนะ ติดแต่ว่าบางเรื่องมันเป็นเรื่องของบุคคลอื่นซึ่งต้องสงวนสิทธิ์ไว้ ต้องรอไปถามก่อนแต่บางท่านก็อนุญาตให้เขียนได้เป็นอุทาหรณ์ แต่เรื่องทั้งหมดจะไม่ได้นำมาลงในกระทู้แน่นอนค่ะ คงจะเขียนแจกแก่พวกญาติธรรมที่สนิทๆจริงๆเท่านั้น

 

ไม่รำคาญหรอกค่ะ มีอะไรก็มาถามได้ค่ะ เดี๋ยวก็มีเพื่อนๆมาช่วยตอบกันเยอะแยะ เรื่องการปฏิบัติก็ค่อยๆทำไปค่ะ สะสมไปเรื่อยๆค่ะ

 

แหม มาหลอกให้อยาก(รู้) แล้วก็จากไป
อุเบกขา อุเบกขา อุเบกขา ^^

 

สำหรับเรื่องการวางอารมณ์ อ้อยขออนุญาตตัวอย่างการปฏิบัติของอ้อยเองนะคะ ^_^
สำหรับการวางอารมณ์เวลาฝึกกสิณก่อนหน้านั้น รู้สึกว่าจะหนักไป วิธีของพวกเราก็คือ
ตั้งอารมณ์ใหม่ ให้อารมณ์เบา โดยการ จับลมหายใจค่ะ
ที่เรียกวา อานาปานุสสติน่ะค่ะ
ตัดภาพอุคหนิมิตไปให้หมด เอาจิตมาจับลมหายใจเพียงอย่างเดียว
หายใจเข้าให้รู้ หายใจออกให้รู้
ทีนี้ก็เพิ่มคำภาวนาไปด้วย หายใจเข้า พุธ
หายใจออก โธ
ไม่ต้องไปหลับตาปี๋นะคะ ปล่อยสบายๆค่ะ ลองดูก่อนนะคะ ^_^

 

ฮาฮา ของดีมันต้องรอหน่อยจ้าน้อง

 

^-^ รอรับด้วยคนนะครับพี่

 

ขออนุญาตพ่วงท้ายเป็นญาติห่างๆ สักคนนะคะ อยากอ่านประสบการณ์ตรงของแต่ละท่านที่มีบารมีเก่าติดตัวมาด้วย

ขออนุโมทนาคุณ Me,myself ในการบริจาคเลือด เห็นพ่อไปให้เลือด(บริจาคเลือด) มาตั้งแต่เด็กๆ ลูกๆ ไม่มีใครใจกล้า..พอสักคน เห็นเข็มแล้วจะเป็นลม มีอยู่ปีนึงใจกล้าจะไปบริจาคเลือดเจอหน้าพยาบาล โดนไล่กลับมา เพราะ น้ำหนักไม่ถึงเกณฑ์

ไปขุนให้ถึงเกณฑ์ .. แต่บริจาคไม่ได้ เพราะเป็นภูมิแพ้ , เลือดจาง..

อดไป บุญไม่ถึง..ซะนี่.. ไม่เป็นรัย ทำบุญโดยวิธีอื่นก็ได้นิ..

 

hello7 ขอรับด้วยคนนะคะ


ขออนุโทนาบุญกับคุณMe myself ด้วยนะคะ
ที่บริจาคโลหิตไปหลายครั้งจนได้รับเหรียญค่ะ
พูดไปแล้วอายจัง ดิฉันยังไม่เคยไปบริจาคเลยค่ะ
กะจะไปหลายที แต่เพราะความกลัวเลยยังไม่ได้ไปเลยค่ะ

yimmyimmyimm

 

ขอเล่าประสบการณ์ตอนใช้มโนมยิทธิขึ้นไปกราบนมัสการพระศาสดาและหลวงพ่อฤาษีข้างบนพระนิพพานสักนิดนึงนะคะ

ปกติเวลานั่งสมาธิอ้อยจะพิจารณาขันธ์ห้าก่อน อาจารย์me,myselfและอาจารย์ชนะให้พิจารณาขันธ์ห้าบ่อยๆค่ะ พิจารณาให้เข้าใจในแต่ละหัวข้อ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ พิจารณาทุกวันมันก็ยังมีอะไรแปลกๆมาให้เราพิจารณาทุกวันเหมือนกันน่ะค่ะ แหะ แหะ ขนาดพิจารณาทุกครั้งก็ยัง เอ่อ แบบว่า โง่ๆอยู่น่ะค่ะ ^^ จากนั้นก็จับลมหายใจไปเรื่อๆ ทำใจให้สบายๆ พอรู้ตัวอีกทีก็ไปนั่งป๋อหลออยู่ในวิหารของพระศาสดาข้างบนแล้วอ่ะค่ะ

เป็นปกติที่ไปถึงก็จะกราบแทบพระบาทของพระศาสดาก่อน หากมีข้อสงสัยเกี่ยวกับธรรมะก็จะนำไปถาม พระศาสดาก็ทรงเมตตาตอบ บางวันหลวงพ่อก็มาคอย มาสอนธรรมะให้ จากนั้นก็จะนั่งสมาธิไปเรื่อยๆ แต่ก็มีบางวันเหมือนกันที่จิตซุกซน คือความที่เคยเกิดเป็นอะไรมาก่อน จิตเราจะแสดงลักษณะออกมาตามนั้น เป็นนาคก็ชอบเล่นน้ำ เป็นลิงก็ซน มันก็อยู่ไม่นิ่งใช่ไหมคะ บางวันนั่งสมาธิแล้วอยากเที่ยวเล่น หลวงพ่อเคยบอกว่าอย่าไปฝืน ก็เลยไปเที่ยวเล่น ปกติอ้อยจะไปแอ่ววิมานของพี่me,myselfก่อนค่ะ (ของตัวเองไม่ค่อยไปอ่ะ) ก็จะชอบไปคุยกับพี่ชบาค่ะ แต่วันนั้นอยากไปวิมานตัวเองบ้าง ซึ่งจริงๆก็อยู่ใกล้ๆกันกับของพี่me,myselfนั่นแหล่ะค่ะ

พอไปถึง ตอนแรกกะจะไปนั่งสมาธิต่อที่ศาลา ทีนี้บริวารมากันเต็มเลยค่ะ ก็มาแนะนำตัวว่าใครเป็นใคร เอาที่จำได้ก็จะมีพี่มิ่ง พี่ลำดวน พี่ลำดวนบอกว่าเคยไปเที่ยวหาพี่ชบา พี่ชบาบอกว่าอ้อยไปที่นั่นบ่อยๆ ก็รออยู่ว่าเมื่อไหร่จะมาที่วิมานนี้มั่ง อ้อยก็เขินตอบไม่ถูกเลย แบบว่าวิมานของตัวเองมีไม่ไป ก็อ่ะนะ แบบว่าลิงมันซนไงคะ จะให้อยู่นิ่งก็เห็นจะแปลกล่ะ ไอ้นิสัยชอบสอดรู้สอดเห็นน่ะเป็นที่หนึ่งค่ะ ^^ ก็เลยถามพี่ลำดวนมั่งว่าไปหาพี่ชบาทำไม ก็กลายเป็นว่า ทุกวันพระจะชวนกันไปฟังธรรมที่วิหารของพระศาสดา ทีนี้ก็ถามอีกว่ามากันยังไง เป็นอะไรตาย ก็ได้รับคำตอบว่าจมน้ำตาย จิตตอนจะตายคิดว่าพอแล้วชีวิตมนุษย์ไม่อยากเกิดอีกแล้ว แต่ตอนมีชีวิตอยู่ไม่เคยทำบุญใหญ่ๆเลยไม่มีวิมานของตัวเอง แต่เนื่องจากในอดีตเคยเกื้อหนุนกันมาก่อนกับอ้อย อีกอย่างบารมีพี่ลำดวนก็ยังไม่พอ จึงต้องมาอยู่ในเขตของเรา จริงๆแล้วคำว่าบุญใหญ่ก็ไม่มีอะไรมากอย่างการทำบุญในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการทำบุญกับคณะสงฆ์โดยส่วนรวม อย่างเช่นสร้างวิหาร อุโบสถ อะไรแบบนี้ซึ่งเป็นที่ที่พระสงฆ์ใช้ประกอบกิจทางศาสนา เค้าทำเราก็ร่วมกับเค้าก็ได้ไม่จำเป็นต้องมากแค่มีจิตศรัทธาก็ได้บุญ และการทำบุญกับพระอริยเจ้าทุกระดับก็ได้บุญเยอะ อย่างการทำบุญกับพระเจ้าอยู่หัวนี่ก็ใช่นะถวายเป็นพระราชกุศลเพราะพระเจ้าอยู่หัวท่านเป็นพระโพธิสัตว์นะ แต่ตอนนั้นไม่ได้คิดแบบนั้นเลยไม่ได้ทำ ก็ไปทำอะไรตามที่ตัวเองเข้าใจไป ให้เงินขอทานแบบนี้ จริงๆก็ได้บุญเหมือนกันแต่ผลบุญและอานิสงฆ์ต่างกันมาก อืมม์ ก็เลยได้ความรู้ไป อีกอย่างพี่ลำดวนบอกว่า เวลาอ้อยอุทิศบุญกุศลบริวารข้างบนก็จะคอยโมทนาบุญด้วย

ก็ขอกราบขอบพระคุณพี่ลำดวนมากๆเลยสำหรับความรู้ที่อ้อยไม่เคยรู้มาก่อน ตอนนี้เวลาอุทิศบุญกุศลอ้อยเลยเพิ่มบริวารทั้งอดีตชาติและปัจจุบันชาติด้วย เค้าได้รับจริงๆค่ะ บางทีเราไม่เคยนึกมาก่อนเลยจริงๆ ^_^

 

เสร็จหน้าที่แร่ะ นู๋ขออนุโมทนาเป็นอย่างสูงกับบุญที่พี่me,myselfได้บริจาคเลือดนะคะ
กุศลใหญ่ อิอิ

 

ค่าพี่สาว เอจะพยายามกำจัดไอ้4ตัวนั้นให้สิ้นซากเลยค่ะ รู้ตัวว่าอาจจะต้องใช้เวลากันสักหน่อย แต่ถ้ายิ่งเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดีกับตัวเอเองแน่นอนค่ะ สำหรับหนังสือรวมมิตรธรรมหนูขออนุญาตอ่านด้วยคนนะคะ น่านะๆๆๆๆๆ ^+++^

พี่อ้อยจ๋า...ไว้พักร้อนปีหน้าเดือนมกรากลับเมืองไทย หนูจะบุกไปเยี่ยมพี่อ้อยและไปชื่นชมหอพระธาตุที่วัดด้วยตัวเองให้จงได้ อิอิอิ (งานกฐินยังมาไม่ถึงเลย แต่หนูแอบนอนฝันหวาน วาดโปรแกรมล่วงหน้าไปก่อนแล้วจ๊ะ)

น้องคาเรีย...บ้านพี่ก็เป็นเหมือนกันค่ะ คุณพ่อพี่ชอบพระพยอม ส่วนคุณแม่แกเชื่อในการกระทำของตัวเองมากกว่า แกว่าคนที่ไปวัดทุกวันแต่ไม่ดูแลพ่อแม่ตัวเอง ก็เหมือนผ้าขาวห่อศพอยู่ดี ส่วนพี่สาวคนโตก็ยังหาอยู่ว่าทางสายไหนกันแน่ที่ถูกจริตกับตัวเค้าเอง ส่วนน้องชายคนเล็กเปลี่ยนไปนับถือศาสนาคริสต์ไปซะแล้ว ไม่รู้เหมือนกันเพราะเหตุผลอะไร ก็มีแต่พี่คนเดียวนี่แหละที่มาทางสายนี้ค่ะ กระทู้นี้จึงเปรียบเสมือนบ้านหลังที่2ของพี่ไปโดยปริยาย ^^

น้องโชโกะ...พี่ก็เคยงอแงอย่างนั้นเหมือนกันค่ะ เอาใจช่วยด้วยคนนะคะ ^^

 

อนุโมทนาด้วยค่ะ

ขออนุโมทนาด้วยคนนะคะ สาธุ

 

ยินดีต้อนรับเพื่อนใหม่ทุกท่านครับผมเองก็เข้ามาไม่นานเหมือนกันแต่เข้ามาแล้วอบอุ่นและได้ความรู้ที่ตัวเราไม่เคยรู้มาก่อนก็ขอให้มีกำลังใจที่จะปฎิบัติกันนะครับโมทนาสาธุครับ

 

สวัสดีครับ คุณ Me, myself,

จะรีบไปไหน จะรีบไปไหน
ที่บอกว่าเหลืออีกสิบเก้าปี อยู่เป็นหลักให้กับ ลูกเรือก่อนครับ
(ผมเห็นแก่ตัวไปหรือเปล่าครับ ขออภัยด้วยครับ)

ผมว่าน่าจะเป็น สามสิบเก้า หรือ สี่สิบเก้าปี นะครับ (ฮิ ฮิ)

เพื่อนๆสมาชิก ช่วยๆกันขอ หน่อยนะครับ
ผมคนเดียวกำลังไม่พอ

 

ขอทราบด้วยคนนะค่ะ

 

พี่ Me,myself เขาหมายความว่า อายุเกิน 60 ไปแล้ว แล้วจะบริจาคเลือด ลำบากแล้วครับ ต้องตรวจเยอะ ไม่ใช่ว่าพี่เขาจะไปไหนหรอกครับ สบายใจได้ :d