พลังเอกภพยูเรอัส

Coolz ช่วงนี้เรียนหนัก หรืออย่างไร ไม่เห็นมาโพสต์เลยน้ะ คงสบายดีน้ะจ๊ะ
ศุภกฤต ก็เหมือนกัน เงียบหายไป ส่งข่าวกันบ้างนะจ้า

 

คุณศุภกฤต ทราบมาว่า ต้อง ลงไป ปฏิบัติหน้าที่ ทางภาคใต้ จ.นราธิวาส
สัก ปีหนึ่ง ครับ แต่ ช่วงหยุด ช่วงพัก ก็ คงกลับมา กทม. แหละ

ส่วน Coolz น่าจะ อยู่ แถวนี้ แหละ ....... ยังตามหา กระทู้ ยูเรอัส ไม่ เจอ ละมั้ง
เพราะ กระทู้ ของพวกเรา โดนย้าย หายไป จนเกือบหมด

ตอนนี้ ที่มี คนเข้ามา ใช้ ก็ มี กระทู้ นี้ แหละ กับ อีกกระทู้ ที่ เดิมอยู่ในหมวด จิตวิทยา แต่ ปัจจุบัน โดนย้ายไป ที่หมวด โฆษณาทั่วไป

ก็ดี ครับ
วิชาการ และเรื่องทั่วไป ใช้กระทู้นี้

สื่อสาร และการประชาสัมพันธ์ ใช้ ในหมวดโฆษณา
เปิดอบรม พลังเอกภพยูเรอัส ระดับพื้นฐาน - หน้า 10 - PaLungJit.com

 

พี่รองได้ลง2ปีตะหาก 55 ส่วนพอร์ชเรียนไม่หนักหรอก แต่งานแต่ละวิชาเยอะ เพราะต้องทำแล้วคัดเฟ้นหาอันที่ดีที่สุดมาส่ง ส่วนใหญ่ที่คิดว่าดีสำหรับเราดันไม่ดีพอสำหรับอาจารย์...

ส่วนที่หนักจริงๆเลยคือ http://travian.asia/ ชื่อ Coolz เซิฟร์ 3 อาทิตย์แรกเป็นผู้โจมตีอันดับ 5 เลยได้เป็นเพชรฆาตรประจำกิลล์ งานเข้าเลย(- -!!) หนักกว่าเรียนอีกจริงๆ บางทีโดนปล้นโดนฆ่าตอนตี 2-3 หลับๆตื่น ประการนี้แล.......

 

โดน ขาน ชื่อ บ่อยๆ จน ต้อง ปรากฏตัว ออกมา ..............55

ที่แท้ มัว ฝึกฝน กลยุทธ ในการเล่นเกมส์ อยู่ นี่เอง

ต่อไป ได้ เป็น หัวหน้า เด็ก แน่ ....................................55

 

ตอนนี้มานราธวาสได้ 10 วันแล้วครับ

สถานการณ์ก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แต่ก็ไม่ประมาทครับ

เมื่อวันอาทิตย์ที่แล้ว ไปวัดบ้านไร่มา

ซึ่งมีงานพุทธาภิเษก เป็นภาพที่น่าประทับใจมากครับ

ถึงจะเป็นอิสลามแต่ก็มาช่วยงานในวัดเยอะมาก คนแก่ก็เล่นกันเป็นเด็กเลย

ผมเจอเด็กคนหนึ่งหน้าเค้าแดงอักเสบทั้งหน้าเลย ผมก็ลองส่งพลังดู

พลังดูดไปเยอะมากครับ แต่ผมก็ไม่ได้ติดตามผลต่อว่าหลังจากนั้นเค้าอาการเป็นยังไงบ้าง

ที่นราธิวาสบรรยากาศดี น่าอยู่นะครับ ติดทะเลด้วย กลางคืนค่ำๆ คนเค้าก็ยังขายของปกติ

แต่อาจจะเพราะว่าที่ตัวเมืองนราธิวาสไม่ค่อยเกิดเหตุการณ์ซักเท่าไหร่ คนเค้าก็เลยไม่กลัว

แต่ที่ปัตตานี คนอิสลามเยอะมาก ตอนเย็นเค้าจะละหมาดเสียงกระหึ่มเมืองเลย

กลางคืนปิดบ้านกันหมด เมืองมืดเลยครับ บรรยากาศน่ากลัว

ผมจะขึ้นไปพักที่ กทม.อีกทีก็ปลายเดือนหน้าแหละครับ

 

Coolz เรื่องเรียน พี่ขอเอาใจช่วยนะ จะเป็นกำลังใจให้ ขอให้น้องเลือกเฟ้นงานที่ดีที่สุดส่งอาจารย์ ให้ได้คะแนน ดีๆเลยนะ (เอาวิชาที่เรียนพลัง...มาช่วยอย่าลืมล่ะ)
ส่วนเรื่องเกมส์ ถ้าเล่นมากไป เดี๋ยวจะส่งหลานไปแข่งซะเลย
วันอาทิตย์นี้ อย่าลืมไปเรียน นะจ๊ะ ยินดีด้วย ที่จะจบ ระดับ 6 แล้ว อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะ

 

ศุภกฤต พี่ขออนุโมทนาด้วย ที่ไปช่วยเด็ก คิดว่าเด็กคนนนั้น ก็คงจะดีขึ้น ดีกว่าที่เราจะปล่อยเค้าไปโดยที่เรา ไม่ได้ช่วยอะไรเลย เพราะเราก็เรียนทางนี้มา เพื่อที่จะได้ช่วยเหลือคนที่เจ็บป่วย ให้ดีขึ้น พี่คิดว่าเราทำแบบนี้บ่อยๆ ก็เลยต้องช่วยเหลือคน โดยอัตโนมัติเลย
พี่จำได้ ก็เหมือนที่ศุภกฤต เคยนำรูปภาพคนป่วย ต่างๆ มาลงโพสต์ เพื่อให้พวกเราได้ส่งพลังไปรักษา
แล้ว ศุภกฤต จะมาเรียน ระดับ 6 อาทิตย์นี้ได้หรือเปล่า ถ้าไปเรียนอย่าลืมมาเล่าให้ฟังบ้างนะ

 

อาทิตย์นี้ผมก็ไม่ได้ไปเรียนครับ ยังอยู่นราธิวาสอยู่เลยครับ

กว่าจะได้พักอีกทีก็ปลายเดือนกรกฎาคมแหละครับ พัก 10 วันก็ต้องลงไปอีกครับ

คาดว่าคงจะอยู่ที่นราธิวาสอีก 2 ปีครับ

 

สวัสดีน้องรอง ไปเมื่อไหร่ครับ เมื่อวันนั้นยังอยู่ กทม.อยู่ แล้วมีเวลาเข้าเว็บบ่อยหรือป่าว ยังๆไงก็รักษาสุขภาพ และ ก็ระวังต้วด้วยนะ เป็นห่วงครับผม!!

 

ขอบคุณพี่Puiจ้ามาก(คนไหนหว่า???)ที่เป็นกำลังใจให้นะคะ ^^

แต่เรื่องการศึกษานี่พอร์ชขอใช้หลักที่พุทธองค์ตรัสว่า "อัตตาหิ อัตโน นาโถ.. ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน" ไม่มีใครช่วยใครได้หรอกคะพี่ต่อให้ขอพลังจากพระสูงสุดมาเยอะยังไง แต่หากขี้เกียจและสักแต่ขอ สุดท้ายคนที่เสียโอกาศและพลาดพลั้งก็จะเป็นตัวหนูเอง พี่ว่าจริงไหมละคะ ^^



" บางสิ่งที่เรารู้สึกนั้นเรารู้สึกได้ว่ามีจริง สัมผัสได้ได้จริง แต่แท้สุดแล้วมันก็ไม่ได้มีอยู่จริง "การขอจากพระสูงสุดนั้นพอร์ชรู้สึกว่าบางครั้งพวกเราขอ พร่ำเพรื่อเกินไป(ต้องขอโทษด้วยที่หนูมีความคิดที่แตกต่าง) อะไรๆก็จะขอเรื่องเล็กน้อยๆบางครั้งแค่คิดแล้วลงมือทำง่ายกว่าเสียอีก อย่างน้อยเราก็ได้รู้ขั้นรู้ตอนในการปฏิบัติเอง เรียกว่ารู้ตั้งแต่ต้นจนจบ เมื่อรู้เองทำเองได้แล้วทำไมต้องขอ!



เช่น "ขอความเข้มแข็งและความกล้าหาญอยู่กับข้าพเจ้า" ใครเล่าจะให้ความเข้มแข็งและความกล้าหาญกับเจ้าได้นอกเสียจากตัวเจ้าเอง การเรียนรู้ที่จะขอไม่เท่าการเรียนรู้ที่จะอยู่ด้วยตัวเองหรอกนะคะ

 

ขอปรบมือ ดังๆ ให้น้องพอร์ช กับความคิดแบบนี้
ก่อนจะขอ ลองทำก่อน แล้วบางทีแทนที่จะเป็นฝ่ายขอ อาจกลับกลายมาเป็นฝ่ายให้ แทนก็ได้นะ
แล้วความกล้าหาญ และความเข้มแข็ง จะไปไหนเสีย เน๊อะ...

ปล.ไม่ต้องนึกค่ะ ว่าคนไหนหว่า?? พี่ตกรุ่น ไปแระ ติดแป๊ก อยู่ระดับ4 อ่ะ(...ฮือออ..)

 

อ้างถึงข้อความเดิมจากข้างบน
" บางสิ่งที่เรารู้สึกนั้นเรารู้สึกได้ว่ามีจริง สัมผัสได้ได้จริง แต่แท้สุดแล้วมันก็ไม่ได้มีอยู่จริง

อาจารย์กล่าวว่า พลังจะเกิดขึ้นได้ด้วยความเชื่อมั่นความศรัทธาและการกระทำความดีเท่านั้น

ปล.ไม่ต้องนึกค่ะ ว่าคนไหนหว่า?? พี่ตกรุ่น ไปแระ ติดแป๊ก อยู่ระดับ4 อ่ะ(...ฮือออ..)

บางครั้งระดับของการเรียนก็ไม่ได้เป็นตัวบ่งชี้ถึงตัวจิตวิญญาณของผู้เรียนนั้นเสมอไป
หลักสำคัญคือการปฏิบัติไม่ใช่ทางทฤษฏี อาจารย์กล่าวว่าวิชานี้เป็นวิชาของการปฏิบัติเท่านั้น

 

^^ ไม่ทราบว่าพี่อ่านข้อความหนูจบแล้วหรือยังคะก่อนจะมาสรุปว่าอาจารย์พูดว่าอย่างไรคืออย่างไร หรือทว่า ข้อความที่หนูเขียนเพื่อ"สื่อ" กับ"สาร" ที่พี่ได้รับไปไม่ตรงกัน คำที่พอร์ชกล่าวว่า


" บางสั่งที่เรารู้สึกนั้น เรารู้สึกได้ว่ามีจริง มันสัมผัสได้จริง แต่สุดท้ายแล้วมันก็ไม่ได้มีอยู่จริง " จากความนั้นสิ่งที่หนูพยายามจะ"สื่อ" ให้ผู้อ่านได้รู้คือ "ใดๆในโลกล้วนอนิจจัง" ไม่มีสิ่งใดหรอกคะที่เป็นสิ่งที่แน่นอน แม้แต่สัญญา เวทนา หรือความคิดอ่านใดๆทั้งหมดทั้งสิ้น "พลัง" ก็เช่นกัน เมื่อเกิดได้ก็ดับสูญได้เป็นของธรรมดา สิ่งที่เอ่ยในเริ่มต้นคือชิ้นงานที่จะมาส่งอาจารย์ หนูจะขอพลังจากพระสูงสุดให้ท่านช่วยทำไม



"ในเมื่องานนั้นคืองานซึ่งเป็นตัวชี้วัดคุณภาพการเรียนของพอร์ชเองมิใช่ของใครอื่น ฉะนั้นบุคคลที่ควรพากเพียรเพื่อให้งานนั้นมีคุณภาพ ย่อมเป็นตัวพอร์ชมิใช่ใครอื่น "




ณ โอกาศนี้พอร์ชขอนำหลักพุทธพจน์ คือ "กาลามสูตร" มาซึ่งมี 10 ข้อ กล่าวคือ

1. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการฟังตามกันมา (มา อนุสฺสเวน)
2. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการถือสีบๆกันมา (มา ปรมฺปราย)
3. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการเล่าลือ (มา อิติกิราย)
4. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการอ้างตำรา หรือคัมภีร์ (มา ปิฏกสมฺปทาเนน)
5. อย่าปลงใจเชื่อ เพราะตรรก (มา ตกฺกเหตุ)
6. อย่าปลงใจเชื่อ เพราะอนุมาน (มา นยเหตุ)
7. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการคิดตรองตามแนวเหตุผล (มา อาการปริวิตกฺเกน)
8. อย่าปลงใจเชื่อ เพราะเข้าได้กับทฤษฎีที่พินิจไว้แล้ว (มา ทิฏฐินิชฺฌานกฺขนฺติยา)
9. อย่าปลงใจเชื่อ เพราะมองเห็นรูปลักษณะน่าจะเป็นไปได้ (มา ภพฺพรูปตาย)
10. อย่าปลงใจเชื่อ เพราะนับถือว่า ท่านสมณะนี้เป็นครูของเรา (มา สมโณ โน ครูติ)

พอร์ชชอบประโยคที่อาจารย์กิตติชัยพูดบ่อยๆประโยคหนึ่งคะ คือ "อย่าเชื่อในสิ่งที่ครูสอน" คำๆนี้พูดง่ายแต่ลึกซึ้งเหลือเกิน และแน่นอนอาจารย์พูดคำนี้ เพราะท่านสอนให้เราใช้ปัญญาและสติทุกครั้ง ก่อนจะรับรู้และเชื่อมั่นในสิ่งใดๆ



สิ่งที่หนูเขียนเพื่อ "สื่อ" ในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เดียว คือ ก่อนจะขอความช่วยเหลือจากใคร ให้พิจรณาว่าสิ่งๆนั้นควรที่จะขอหรือไม่แล้วหาก "ขอ"เราขอไปเพื่อสิ่งใด เราทำได้เองหรือไม่ หากเราเองก็ทำได้แล้วเราขอเพื่อสิ่งใด!

หากคิดไม่ตรงกับท่านใด กราบขออภัยอีกครั้ง​

 

รุ่นไหนไม่เห็นจะสำคัญเลยจ๊ะพี่ จิตใจที่บริสุทธิ์ สติ และปัญญาสำคัญกว่าเยอะ ว่าไหมคะ ^o^

 

ถ้าอั้งฯเรียนได้เกียตินิยมอันดับ 1หรือ2 ก็ได้ เดี๋ยวเราค่อยมาคุยกันอีกทีดีมิจ๊ะ....

 

พี่แค่เสียดาย.. ที่ไม่มีโอกาสร่วมเดินทางไปกับพี่ๆ น้องๆ เท่านั้นเอง
เท่าที่เรียนมา พี่จำที่อาจารย์ เคยบอกอยู่เสมอว่า
เรามาเรียน แค่เทคนิค มิได้เน้น อิทธิฤทธิ์ ปาฎิหาริย์ใดๆ

จุดประสงค์จริงๆ สำหรับนักเรียน
คือการขัดเกลาจิตวิญญาณ ให้สดใส สะอาด และสว่าง จนเกิดปัญญา
เข้าถึงได้ซึ่งความรักที่ไม่มีเงื่อนไข ซึ่งเป็น สิ่งแท้จริงสูงสุดของจิตวิญญาณ
นั่นก็คือ การให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ และหวังให้ผู้อื่นเป็นสุข

ถ้าเรามี รัศมี ความรักล้อมรอบตัวเราอยู่ ซักคนละ 1 Km กระจายออกไปสู่ผู้อื่น
หลายๆคน ก็แผ่อาณาบริเวณกว้างอยู่
เริ่ม จากข้างใน แล้วแผ่มันออกไป เหมือนที่พวกเรากำลังแผ่อยู่
มันจะดึงดูด พลังงานชนิดเดียวกันเข้ามาหาเอง...
เหมือนที่.. น้องพอร์ช ดึงดูด พี่เดรด ให้เข้ามาโม้.. แบบเงี้ย อะจ๊ะ....

เอาความรักมาฝากทุกๆคนค่ะ....._heart+love_

 

อนุโมทนาครับ kindred

"จุดประสงค์จริงๆ สำหรับนักเรียน
คือการขัดเกลาจิตวิญญาณ ให้สดใส สะอาด และสว่าง จนเกิดปัญญา
เข้าถึงได้ซึ่งความรักที่ไม่มีเงื่อนไข ซึ่งเป็น สิ่งแท้จริงสูงสุดของจิตวิญญาณ
นั่นก็คือ การให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ และหวังให้ผู้อื่นเป็นสุข"

เห็นด้วยตามนั้นเลยครับ

ถ้าจะเขียนกันไปกันมาคงเป็นร้อยหน้าไม่จบ No comment เอาเป็นว่าถ้าสิ่งใดที่เราคิดว่าดีคิดว่าถูกและไม่มีอะไรมาลบล้างความคิดของเราได้ก็เพียรกันต่อไปนะ ความคิดใครก็ของใคร ใช่ว่าจะมีใครมาบังคับกันได้(บางครั้งคนในครอบครัวยังเปลี่ยนไม่ได้เลย)
เอาเวลาออกไปช่วยเหลือสังคมกันดีกว่า

 

Coolz ที่น้องถามถึง Puiจ้า ว่าคือใคร
พี่ก็คือคนที่พอร์ช จะใส่สร้อยข้อมือ โรส ควอสซ์ ในห้องเรียน ให้ไง นึกออกยัง จ๊ะ
ส่วนเรื่องความคิดเห็นนั้น ส่วนตัวพี่เองคิดว่า แต่ละคนต่างมุมมอง ขึ้นอยู่ว่าสภาวะจิตของแต่ละคน (หมายถึงจิต วิญญาณ) ที่จะสื่อออกมาว่าเป็นแบบไหนมากกว่า

ขนาดในส่วนตัวพี่เอง ทุกวันนี้ในหน้าที่การงาน พี่มักจะนึกถึงพระสูงสุดเสมอ เพราะพี่มีความเชื่อว่า ท่านดูเราอยู่ห่างๆ และท่านก็เหมือนเป็นแสงสว่างที่มาชี้ทางกับเราในทางที่ถูกที่ควร ยังจำคำกล่าวของ อาจารย์ว่า ตัวเรามีสถานีรับคลื่นอยู่ เราก็อยากสามารถเลือกรับในช่องสิ่งที่เป็นเรื่องดีเข้ามาได้
ไว้มีโอกาสคงได้เจอพอร์ช แล้วไปทานข้าวด้วยกันอีกนะจ๊ะ

 

การอบรม ระดับ 6
ในวันอาทิตย์ ที่ 28 มิถุนายน 2552 สำเหร็จ ได้ อย่างสมบูรณื แบบ
พร้อมด้วย ระดับ 6 รุ่น ปี ที่ผ่านมา เข้ามา ร่วมสมทบ
อัพเดรท ข้อมูล ใหม่ๆ ที่ ท่านอาจาย์ ได้นำมา สอน ให้แก่พวกเรา พร้อมกัน
ในวันนี้

ก่อน กลับ ขอถ่ายภาพไว้ เป็นที่ระลึก.............. ด้วยความอบอุ่น อย่างยิ่ง
ดังที่เห็น ในภาพ แหละ ครับ............................


เบื้องหลังการถ่ายทำ
ผม เกือบจะไม่ได้ เข้ากล้อง................
ช๊อต แรก ...... วิ่ง ไปไม่ทัน ........

เอาใหม่ เอาใหม่...............................55

 

เพื่อนๆ เรา เรียน กลับมาแล้ว .............. อย่า ลืม ทำการบ้าน ส่งอาจารย์ ด้วย นะครับ

มีเวลา อีกสองวัน ให้ นำเสอน โครง งาน ภายในวันที่ 1 กรกฏาคม

แล้ว รีบ ทำงาน ทดลอง เก็บ ผล ส่ง ภายใน สิ้นเดือนหน้า.......

ใคร มีไอเดีย อะไร เด็ด แอบ กระซิบ ผมบ้างนะ ครับ