ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

โมทนากับคำตอบของพี่ Me myself ค่ะ

ไม่บังอาจแนะนำท่านผู้ถามนะคะ แค่ขออนุญาตเล่าให้ฟัง

ดิฉันก็ฝึกภาวนามาระยะหนึ่งก่อนหน้านี้แล้ว แต่ไม่ใช่มโนมยิทธิค่ะ
เมื่อจิตของท่านมีอารมณ์เป็นหนึ่งเดียวอยู่ในองค์สมาธิ คุณย่อมจะไม่ได้คิดอะไร ไม่ได้จินตนาการอะไร

ส่วนตัวดิฉันเองจิตยังมีกำลังไม่มาก เมื่อจิตสงบ ละนิวรณ์ฟุ้งซ่านและความอยากเห็นได้แล้ว
จู่ๆ ก็จะเหมือนมีภาพจางๆให้เห็นขึ้นมาเองค่ะ จางก็จริงแต่เราดูรู้ได้ว่าคืออะไร

ท่านผู้ถามเอง เมื่อตอนฝึก ท่านไม่ต้องนึกกังวลสงสัยหรอกนะคะว่าท่านนึกเอาเอง หรือว่าท่านเห็น

หากว่าจิตท่านรับรู้อยู่แต่กับองค์สมาธิ เช่น ลมหายใจ เป็นต้น ท่านจะไม่ได้คิด ไม่ได้ฟุ้งซ่านหรอกค่ะ
ขอให้ฝึกจิตให้อยู่กับองค์สมาธิได้จริงๆ นี่คือ key word
เมื่อนั้น เวลาท่านเห็น ท่านจะรู้ตัวว่า เอ๋ นี่เราเห็น...... นี่นา

 

เห็นพี่ๆคุยกันถึงครูบาบุญชุ่ม ก็เลยโทรไปสอบถามเพื่อนที่อยู่เชียงรายดู
ปรากฏว่า เมื่อวานนี้ (13มิ.ย52) ครูบาได้แวะมาที่วัดปุ่ม วัดปลา อ. แม่สาย จ. เชียงราย

และวันนี้ก็ได้ออกเดินทางต่อไปอีก ส่วนมากจะไม่มีใครทราบว่าครูบาท่านอยู่วัดไหนแน่นอน

แต่ล่าสุด เดือนมกราคมที่ผ่านมาลูกศิษย์ของครูบาได้จัดงานคล้ายวันเกิดของท่านขึ้นที่วัดเวียงแก้ว อ. แม่สายค่ะ ในงานก็จะมีการทำบุญสร้างศาลาพระแก้วหยกเขียว

คิดว่าน่าจะวัดใดวัดหนึ่งใน อ.แม่สาย จ.เชียงรายน่ะค่ะ
โดยเฉพาะเดือนหน้าเป็นฤดูกาลเข้าพรรษา ท่านคงจะอยู่จำพรรษาที่วัดใดวัดหนึ่งน่ะค่ะ
ข้อมูลที่ได้จากเพื่อนเช้านี้ได้แค่นี้จริงๆค่ะ แต่จะพยายามสืบถามข้อมูลมาให้นะคะ

 

พี่ Me myself คะ

ขออนุโมทนาด้วย กับคำแนะนำที่ว่า การเห็นขึ้นอยู่กับความเมตตาจากเืบื้องบน และบารมีของผู้ปฏิบัติเอง

เมื่อกี๊ตอนตอบคำถามคุณ suparbtom ตัวเองก็ตั้งอารมณ์อยู่ เพื่อให้แน่ใจว่าการเห็นเป็นอย่างไร
ขอบอกว่า การตั้งอารมณ์ ถ้าไม่ได้ฝึกฝนเป็นประจำนั้น จะทำให้ตั้งยาก เคยได้แล้วก็ลืมได้ค่ะ เหมือนนักกีฬาต้องซ้อม

และเมื่อกี๊ พอเรามีอารมณ์อยากเห็นน่ะ รับรองได้จะไม่เห็น จิตจะมีอุปทานสูง
พอปลงได้ ตั้งอารมณ์ใหม่เลิกอยาก แป๊บเดียวมาเลยทีนี้

ส่วนตัวหนูเอง เห็นนิมิตเป็นองค์พระพุทธชินราชประจำเลยค่ะพี่ แต่องค์ไม่ได้เป็นทอง ออก bright สว่างๆขาวๆ

สรุปเห็นด้วยกับพี่ค่ะ คนเราอยากเห็นทุกคนแหละ แต่ก็ขอให้ปลงใจซะ อยู่กับองค์สมาธิ
นอบน้อมบูชาพระพุทธเจ้าและพระรัตนตรัยให้ดี เมื่อถึงเวลาท่านก็ได้เห็นเองนะคะ

 

ขอบคุณมากครับสำหรับคำตอบทุกๆท่าน พอเข้าใจบ้างแล้วครับจะพยายามตั้งใจทำให้ดีที่สุดครับ ขอโมทนากับทุกๆท่านครับ สาธุ...

 

คุณฝนคะ สงสัยเราสองคนถ้าได้มานั่งสมาธิใกล้ๆกัน
หัวคงโขกกันน่าดูเลยนะคะเนี่ย คิดว่าอาการคงจะคล้ายๆกันน่ะค่ะ
แต่การปฏิบัติของคุณฝนคงไปไกลกว่าเราเยอะเลยค่ะ
เพิ่งทราบว่าเราสามารถอธิษฐานขอให้อาการของเราไม่โยกโงกเงกได้ด้วย
จะลองนำมาใช้ปฏิบัติบ้างค่ะ

จำได้ว่า เมื่อรู้สึกว่าร่างกายโยกแรงขึ้นๆ แล้วเราไม่สนใจอาการนี้ มันเหมือนมีสองร่างน่ะค่ะ คือร่างหนึ่งก็โยกไป ส่วนอีกร่างหนึ่งก็ยังคงนั่งสมาธิไปก็ยังคงอิ่มเอิบไปเรื่อยๆ จุดนี้แหล่ะค่ะที่น่าจะทำให้อาการโยกหายไป จากนั้นก็สงบคล้ายๆกับว่าให้เราตัดสินใจว่าจะไปต่อหรือยังไง แต่สำหรับเรามันไม่แน่ใจ ยังห่วงกายเน่าๆนี้อยู่ก็เลยได้เพียงแค่นี้

แต่ของคุณฝนไปไกลแล้วเพียงแต่ยังไม่ถึง อีกนิดเดียว พยายามเข้านะคะ
ไปรอเราก่อนนะคะ แล้วเราจะรีบตามไปให้ได้ค่ะ ^_^

เมื่อคืนหลังจากได้แบบฝึกจากพี่ๆเกี่ยวกับการตัดขันธุ์ห้า ก็เอาไปทบทวน
บวกกับอาการเจ็บคอซึ่งเป็นโรคประจำตัวมันกำเริบ ก็เลยขาดเป็นช่วงๆ
ทรมานมากเลย สมาธิหลุดบ่อยมาก ก็พยายามเอาสิ่งที่พี่ๆให้มามานึกคิด
นอนไม่หลับเกือบตลอดคืน เจ็บคอมาก สุดท้ายก็คิดว่า เออ ร่างกายนี้น่าเบื่อ เจ็บป่วยอยู่นั่นแหล่ะ ทรมานทรกรรมมากเลย น้ำลาย เสมหะ ก็สกปรก อยู่กับเรามันไม่เห็นจะน่าพิศมัยเอาซะเลย แล้วก็ปลง จากนั้นก็ค่อยๆหายใจลึกๆ หลับไปตอนใกล้รุ่งนี่เองค่ะ ตื่นมาอาการเจ็บคอดีขึ้นหน่อย ไม่รู้ว่าเป็นโรคกรรมหรืออย่างไร แต่สงสัยว่าเป็นโรคกรรมไว้ก่อน ก็เลยแผ่นเมตตาอุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร

จะพยายามต่อไปเพื่อตอบแทนความตั้งใจที่พี่ๆมอบให้ในธรรมทานค่ะ
วันนี้เนือยๆเพราะอาการเจ็บป่วย แต่ตื่นเช้ามาสิ่งแรกที่คิดถึงคือ พี่me,myself น้องฝน พี่wara43 และพี่ๆเพื่อนๆในนี้ทุกคน คงไม่ผิดใช่ไหมคะ ถ้าจะยึดติดกับสหายในธรรม

 

ใช่..ค่ะ ถ้าอยากมักจะไม่ได้ค่ะ หลวงพ่อถึงได้สอนว่าให้จำอารมณ์ตอนที่เห็นไว้ให้ดีว่าเป็นยังไง แล้วก็ต้องหมั่นซ้อมค่ะ ไม่งั้นมีสิทธิ์ลืมและเสื่อม ขนาดดิฉันบางครั้งก็ยังเป็นเหมือนกัน แบบว่าอารมณ์มันเกินพอดีไปหน่อยนึง ก็ต้องมาตั้งอารมณ์กันใหม่

สงสัยน้อง classic คงมีบุญเกี่ยวเนื่องกับองค์พระพุทธชินราชแน่ๆเลยค่ะ ก็ดีนะคะจะได้จับภาพองค์พระท่านเป็นนิมิตรของเราซะเลย พระพุทธรูปทั้งหลายคือตัวแทนพระพุทธเจ้า แล้วก็จะมีเหล่าเทวดาคอยรักษาอยู่ค่ะ พระพุทธรูปที่ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายนั้นเกิดจากฤทธิ์ของเทวดาที่รักษาอยู่นะคะ อย่างหลวงพ่อโสธรท่านมีเทวดารักษาอยู่ 16 องค์ค่ะ

ด้วยความสงสัยว่าหลวงพ่อโตจะมีเทวดารักษาอยู่กี่องค์ วันนึงก็เลยได้ไปถามท่าน ท่านก็บอกว่ามี 12 องค์ มีทั้งเทวดาและพรหมมาช่วยกัน แล้วก็มีการผลัดเปลี่ยนหน้าที่กันในบางวันด้วย มิน่าบางวันก็ดูใจดี๊ใจดี บางวันก็ดุเชียว ขึ้นอยู่กับว่าวันนั้นองค์ไหนเป็นหัวหน้า อิอิ อีกแหละด้วยความพิเรนท์ของดิฉันไม่ค่อยเชื่ออะไรง่ายๆอยู่แล้ว ก็เลยขอให้ท่านออกมาให้ดูหน่อย ทีนี้ก็มาเลย ออกมาจากองค์หลวงพ่อยืนเรียงกันเป็นตับเลย แต่งองค์ทรงเครื่องเต็มยศเลย ใสเป็นแก้วเชียว สรุปว่ามีจริงๆ ท่านยิ่งชอบว่าอยู่ว่าเรื่องมาก อิอิ

 

จำได้ว่านั่งมโนยิทธิที่วัดท่าซุงก็เคยโงกนะคะ เเต่เเป๊บเดียวค่ะเพราะจิตมีที่ไปคือไปทั้งหมดที่มีค่ะ จิตกับกายเลยไม่ผูกกันมากนัก

เเต่ว่าอานาปานุสสติ จิตต้องอยู่ภายในจิตเเละต้องเเยกจิตออกจากกายให้ได้มากที่สุด จิตมันไม่มีที่จะไปค่ะ ทำให้จิตเราติดกับกาย พยายามจะไม่รับรู้เรื่องของกายนะคะเเต่เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะตราบใดที่เราต้องใช้ร่างกายนี้อยู่ กายกับจิตมันสัมผัสถึงกัน จึงเป็นที่มาว่าทำไมควรตัดขันธ์ 5 ในขณะนั่งสมาธิ ถ้าตัดรูปทิ้งได้ กายจะจิตจะเเยกออกจากกัน กายจะโงกเงกยังไงก็เรื่องของมัน นั่งสมาธิเเล้วปวดขาเป็นเหน็บก็ใช้เวทนาเป็นตัวตัด

ที่รู้มาฟังจากที่หลวงปู่เหรียญท่านเทศน์ วิธีปฏิบัติของหลวงปู่มั่น เเละคำสอนของสมเด็จองค์ปฐมค่ะ ไม่ได้เกิดจากผลของการปฏิบัติค่ะ

อานาปานุสสติ ฝนยังฝึกไปไม่ได้ถึงไหนเลยค่ะ ถึงปฐมฌานหรือยังก็ไม่รู้ ตอนนี้พยายามปฏิบัติอยู่

ไม่เเน่ใจว่าอยากทำเพื่อการหลุดพ้นหรือการเห็นผีกันเเน่ ตั้งใจว่าสิ้นปีนี้จะไปขอดูผีที่วัดพระอาจารย์ ท่านว่าวัดของท่านมี ผี เปรตเยอะ

จะว่าไปตัวเองเคยได้ยินเสียงเปรตด้วยค่ะที่วัดท่าซุง วันนั้นเรากับญาติๆไปน้องค้างคืนนึงที่วัดท่าซุง

ตกดึกครูสอนมโนยิทธิสอนให้เราภาวนาพุทธโธจนหลับค่ะ ไม่เเน่ใจว่าตัวเองหลับหรือเปล่าเเต่ตอนประมาณตีสองตีสามได้ยินเสียงร้อง กรี๊ดยาวนานเเละเสียงเเหลมมาก ร้องเป็นชั่วโมงค่ะ ตอนนั้นเราไม่รู้จักเสียงของเปรตค่ะ

เช้ามาเลยถามป้าว่าได้ยินเสียงเเหลมๆตอนกลางคืนไหม ป้าเราไม่ได้ยินค่ะ ครูถามเรื่องราว ครูบอกว่าที่ได้ยินเพราะเป็นคู่ปรับกันมาถ้าไม่ใช่จะไม่ได้ยิน

หลังจากนั้นไปบวชชีที่วัดท่าซุงอยู่ 10 วันก็ไม่เคยได้ยินเสียงอีกเลยนะคะ อาจจะเป็นไปได้ว่าเราเเผ่ส่วนกุศลทุกวันในช่วงเวลาที่บวชค่ะ

เป็นกำลังใจให้กันเเละกันในการปฏิบัตินะคะ

;k06;k06;k06;k06;k06

 

ใช่ค่ะพี่ Me myself

ส่วนหนึ่งที่หนูให้ความเคารพนับถือทางสายของหลวงพ่อฤษีฯ ก็คือการศึกษาเกี่ยวกับอารมณ์กรรมฐานนี้แหละ

คือค่อนข้างพูดยากหน่ะ

หากว่าที่ใดศึกษาธรรมโดยเน้นเฉพาะการเอ่ยอ้างคุณวิเศษต่างๆ หรือเรื่องเหนือโลก ความน่าเชื่อถือก็ย่อมจะน้อย
เป็นธรรมชาติน่ะค่ะ คนเราจะให้เชื่อง่ายๆมันก็ผิดวิสัย

แต่หลวงพ่อฤษีฯท่านเมตตาเล่าเรื่องสนุกให้ฟัง
ที่สำัคัญเลยนะ ท่านเมตตาสั่งสอนผู้คนโดยพูดถึงการตั้งอารมณ์กรรมฐาน
ในหนังสือถอดคำพูดหลวงพ่อ ท่านกล่าวถึงการตั้งอารมณ์เป็นประจำ
เช่นเริ่มด้วยอานาปานะฯก่อน แล้วตั้งอารมณ์ในพรหมวิหาร ฯลฯ เป็นตัวอย่างนะ

ผู้ฝึกจิตฟังรู้เลย นี่ของจริง

ผู้ที่เคยสัมผัสกับความสงบ อย่างหนูแม้เพียงเศษเสี้ยว
ก็จะเข้าใจความหมายของ "การตั้งอารมณ์กรรมฐาน" ได้อย่างไม่เคลือบแคลงสงสัย

ตอนมีอารมณ์เป็นหนึ่งเดียวอยู่กับปัจจุบัน หนูเกิดปิติเป็นอาการ วาบ ขนลุก
ในจิตอยู่ๆก็สุขขึ้นมา ไม่มีเหตุผลค่ะพี่ แต่เป็นความแจ่มใสบอกไม่ถูก

หนูเปรียบเทียบเหมือนคนทีเคยใช้พัดลมเป่าแล้วเย็น คือความสุขทั่วๆไปรายวัน
แต่เมื่อจิตเป็นสุข มันเหมือนคุณเปิดแอร์ เย็นฉ่ำผิดกัน ฮิๆ

ส่วนนักธรรมที่มีแนวทางอย่างอื่น ก็ อาจจะเป็นการใช้ปัญญาพิจารณา
ประมวลความรู้ทั้งหมดที่มี แล้วนำมาสรุปความ เป็นแนวทางการศึกษาทางสมอง ไม่ใช่ทางจิตค่ะ

 

สงสัยต้องการจะเห็นผีแน่ๆ เอิ๊ก เอิ๊ก รู้สึกว่าความมุ่งมั่นน้องฝนนี่ไม่ถอยเลยจริงๆ นับถือ นับถือ แต่ระวังพระอาจารย์จะว่าเน้อ

 

ขอบคุณคุณฝนมากนะคะ ใช่ค่ะเราฝึกภาวนาแบบอานาปานุสสติจับลมหายใจเข้า-ออกน่ะค่ะ ปัญญาใหญ่ของเราตอนนี้ก็คือการตัดขันธ์ห้านี่แหล่ะค่ะ เดี๋ยวคืนนี้จะลองดูอีกทีนะคะ ^_^

เท่าที่ติดตามอ่านมา รู้สึกว่าคุณฝนยังอาลัยวิชาที่อยากฝึกอยู่นะคะเนี่ย
เรามีเรื่องมาเล่าให้ฟังค่ะ เราเป็นคนทางภาคเหนือ เป็นคนเชียงใหม่น่ะค่ะ
แล้วทางเหนือมันจะมีตัวหนังสือเฉพาะ คือ ตัวเมืองหรืออักษรไทยล้านนา
ออกเสียง กะ ขะ ก๊ะ ค๊ะ ง่ะ อะไรประมาณนี้นะคะ ตัวเขียนก็คล้ายๆ อักษรไทยฝักขามน่ะค่ะ
ตะก่อนเคยอยากเรียน เพราะเป็นอักษรล้านนา เราคนล้านนาต้องเรียนรู้ไว้
แต่เชื่อไหมคะ ว่าพอตั้งใจจะไปเรียนคราใด ต้องมีเหตุให้เป็นไปไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง
จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้เรียนสักที แล้วอยู่มาคืนหนึ่งฝันเห็นคนแก่แต่งชุดขาวมาบอกว่า ไม่ให้เรียน เพราะเรียนแล้วจะเป็นอันตรายกับตนเองและผู้อื่น แทนที่จะได้อยู่ช่วยศาสนา กลับกลายเป็นทำลายแทน

ตกใจสะดุ้งตื่นขึ้นมาเหงื่อแตกเลย ตั้งแต่นั้นมา ก็ไม่เคยคิดจะฝึกอีกเลย
ลองสอบถามข้อมูลจากผู้รู้หลายๆท่าน ท่านบอกว่า อักษรพวกนี้มันจะมีคาถา แล้วมันมักจะตามหาเจ้าของหรือคนที่หลง แล้วคาถาส่วนมาก มันก็จะไปในแนวคุณไสย ซึ่งตรงข้ามกับพุทธคุณ ตั้งแต่นั้นมาเลยเลิกจริงๆ

เชื่อมั๊ยคะว่าหลังจากคิดว่าจะไม่ข้องแวะกับสิ่งเหล่านี้อีกต่อไป ตำราที่เคยซื้อมา กลับมาวางให้เห็นง่ายๆตรงหน้า หลังจากช่วงที่อยากจะเรียนหาแทบตายก็ไม่เห็น

บางอย่าง เค้ากำหนดมาแล้วอย่าฝืนเลยนะคะ หากไม่รักตัวเองก็ให้คิดถึงผู้อื่น ลองคิดว่าถ้ามันเป็นอันตรายต่อผู้อื่นแล้ว ใจเราจะเป็นสุขมั๊ย นะคะ ^_^ อย่าซนนักนะคะ

 

"ส่วนนักธรรมที่มีแนวทางอย่างอื่น ก็ อาจจะเป็นการใช้ปัญญาพิจารณา
ประมวลความรู้ทั้งหมดที่มี แล้วนำมาสรุปความ เป็นแนวทางการศึกษาทางสมอง ไม่ใช่ทางจิตค่ะ"

เห็นด้วยค่ะ เพราะพระสายธรรมยุติ เช่นหลวงปู่เหรียญท่านสอนว่า "เราควรฝึกฝนจิตใจเพื่อให้เกิดปัญญาจะได้เป็นเเนวทางในการปฏิบัติให้เกิดการพ้นทุกข์"

"ใช้ปัญญาพิจารณาว่าร่างกายเรานั้นสกปรกจริงหรือ" อันนี้มั่นใจว่าใช้สมอง เเน่ๆ เป็นเพราะเหตุนี้เราถึงอยากฝึกให้ได้ฌาน 4 เพื่อจะได้เห็นอวัยวะภายในร่างกายของตัวเองชัดๆ จะได้ง่ายต่อการพิจารณา เเละเป็นไปเพื่อการเห็นผี

เคยคิดไกลไปถึงว่า การพิจารณาเรื่องร่างกาย เรารู้ว่ามันสกปรกจากความจำ เพราะครูสอนมาตั้งเเต่เด็กๆ หรือในชีวิตประจำวัน ทั้งหมดคือความจำ สัญญาก็คือ ความจำ เพราะฉะนั้นเป็นการสอนให้ยึดติดกับขันธ์ 5 เพราะเอาสัญญามาพิจารณา

เมื่อคิดได้ก็ขึ้นไปเล่าให้สมเด็จองค์ปฐมท่านฟัง ว่าหนูคิดได้เเบบนี้

ท่านหัวเราะ ท่านบอกว่ามันคนละเรื่องกัน ท่านว่า พิจารณาร่างกายเพื่อให้ละขันธ์ 5 ไม่ให้ยึดติดกับร่างกาย พูดง่ายๆ มันเป็นความจำที่นำมาใช้ประกอบการพิจารณาเพื่อการไม่ยึดติด เเต่สัญญาเป็นความจำที่ยึดติด

โชคดีที่ท่านเมตตาตอบมา ไม่งั้นเราก็โง่ต่อไปว่าการพิจารณาร่างกายคือการสอนให้ยึดติดกับขันธ์ 5

rabbit_heartrabbit_heartrabbit_heartrabbit_heartrabbit_heart

 

พี่ Me, Myself รู้ทันเเบบนี้ทำให้ฝนโม้ไม่ออกเลย

:z16:z16:z16

 

ก็ดูดิ บอกออกมาชัดแจ้งยังงี้ เขาก็รู้หมดแล้วน้องฝนจ๋า อิอิ

รักกันดอก จีงหยอกเล่น ไม่งั้นซีเรียสตาย เนอะ

 

พูดอย่างไม่โกหกเลยค่ะ ว่าอาลัยมาก เมื่อกี้ก็โหลดเสียงเทศน์ของหลวงปู่ฤาษีเกี่ยวกับการฝึกกสิณ 10 มาฟัง ปกติโปรเเกรมจะไม่เล่นไฟล์อัตโนมัติค่ะ เพราะใช้โปรเเกรมธรรมดาอย่าง Google Chrome ซึ่งทำงานเหมือนกับ Internet Explorer ค่ะ

พอโหลดกสิณเสร็จก็โหลดไฟล์พระโสดาบันสายสุขวิปัสโกต่อเลย ในใจคิดถึงพระอาจารย์ว่า ฝนขออนุญาตฟังอย่างเดียวไม่ปฏิบัติหรอก เปิดฟังได้ยินหลวงปู่ท่านพูดได้ประโยคเดียวเสียงตัดเป็นไฟล์พระโสดาบันเลย งงเลย จิตตัวเองรู้เเล้วว่าโดนพระอาจารย์ห้าม

เราปล่อยให้ไฟล์พระโสดาบันเล่นไป เราโหลดไฟล์ใหม่อีกไฟล์เผื่อมันจะเล่นเองอัติโนมัติ เพื่อตัดอุปาทานว่าเกี่ยวกับพระอาจารย์ เเต่โหลดเสร็จไฟล์มันก็ไม่เล่นเอง เพราะมันเป็นโปรเเกรมโหลดธรรมดาไม่ได้พิเศษอะไร

เป็นอันว่าพระอาจารย์ท่านดูอยู่ตลอด ห้ามเกเรค่ะ เเค่จะเเอบฟังยังไม่ได้เลยค่ะ

เรื่องมันเศร้าค่ะ

pity_pigpity_pigpity_pig

 

งั้นขอกราบพระอาจารย์ของน้องฝนด้วยนะคะ ท่านคงรู้จิตน้องฝนมากกว่าใครแน่ๆเลย ท่านเป็นห่วงนะคะ แทนที่จะได้ไปนิพพานเดี๋ยวเลยไม่ได้ไปเลยน้องฝน เอาอย่างที่ท่านว่าเหอะ

 

เข้ามาที่นี่แล้วสบายใจอย่างบอกไม่ถูก หลังจากที่เหมือนกับค้นหามานาน ผมชอบที่จะอ่านหนังสือธรรมบ้าง ชอบทำบุญไหว้พระพอสมควรแต่ไม่เคยปฏิบัติจริงจังสักที ทำสักพักแล้วก็ผลัดไปเรื่อย ได้อ่านประสบการณ์พวกคุณทำให้ผมมีความอยากตั้งใจปฏิบัติมาก คำถาม คำตอบหลายๆข้อโดนใจจริงๆ อย่าเพิ่งทิ้งกันไปไหนนะครับคุณ me,myself คุณ cookieberry และเพือนๆกัลยาณมิตรทุกๆท่านที่ไม่ได้เอ่ยนาม ขออนุโมทนากับทุกๆท่านครับ....สาธุ

 

จ้าเเต่ศิษย์พี่ Me, Myself ต้องคอยเตือน คอยดึงฝนไว้ด้วยนะคะ

พูดก็พูดเถอะค่ะ เวลานั่งสมาธิเเบบอานาปา ฝนพยายามใช้จิตเพ่งมองพุงตัวเองเพื่อหวังจะเห็นอวัยวะภายในร่างกาย เเต่สิ่งที่ฝนเห็นในวันนี้คือลูกเเก้วอีกเเล้ว ไม่ได้ส่องสว่างวิบวับนะคะ เเค่เป็นสีเหลืองนวลๆค่ะ

เค้ารักกันจริงค่ะ คอยอยู่ตลอด ต้องพยายามข่มจิตไม่มองค่ะ

เฮ้อดังๆเลยค่ะ

ป.ล. เมื่อไหร่พี่จะไปกราบพระอาจารย์ทางมโนยิทธิซักทีคะ ฝนคอยลุ้นอยู่นะ อยากรู้ว่าพระอาจารย์จะพูดอะไรบ้าง ลุ้นๆๆๆ จนจะเป็น ต.เต่าหลังโก่งเเล้วค่ะ วันนี้เลยได้ไหมคะ ฝากถามด้วยนะคะว่าสิ้นเดือนนี้ฝนจะได้งานไหมเพราะคำว่า "เเป๊บนึง ไม่นานหรอก" ของพระอาจารย์นั้นนานมากกกกกก

รบกวนศิษย์พี่อีกครั้งนะคะ ถือว่าศิษย์น้อง ขอร้องงงงงงงงงงงงง

ขอบคุณค่ะ

 

อิอิ ขอกราบตามพี่me,myselfอีกคนนะคะ
พระอาจารย์ท่านเมตตามากๆเลยนะคะเนี่ย
วันนี้อยากบอกเรื่องนี้มากเลย เป็นห่วงน่ะค่ะ
มิน่า ถึงกับแอบโหลดฟังเลยเหรอคะ ร้ายจริงๆนะคะน้องฝนเนี่ย ^_^
removeไฟล์นั้นออกไปเลยค่ะ รับรองแผ่นเสียงไม่ตกร่องแน่นอนค่ะ
ใจเราจะได้ฟังอีกไฟล์แบบไม่ต้องพะวงว่า อีกไฟล์มันจะฟลุ๊คเล่นอีกหรือเปล่า

 

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ ว่าเข้ามาแล้วสบายใจ
ขอเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ ก้าวที่สองสามคงจะไม่มี หากปราศจากก้าวที่1
ยังไม่สายค่ะ หากเรามีความตั้งใจ พยายามเข้านะคะ ^_^

 

พี่ Me,myself เล่าอะไรก็ได้ให้พวกเราฟังอีกสิครับ ขอยาวๆหน่อยนะครับ อ่านของพี่ไปก่อนเพราะทำเองไม่ได้